O Złoczewie - położeniu, instytucjach, historii, zabytkach (a szczególnie o pałacu, w którym obecnie mieści się MOK )
Gmina Złoczew to jedna z 11 jednostek samorządowych powiatu sieradzkiego, położonego w zachodniej części województwa łódzkiego, w połowie drogi z Sieradza do Wielunia. Powierzchnia gminy wynosi 118 km 2 , a zamieszkuje ją 7.600 mieszkańców żyjących w 21 wsiach sołeckich i mieście Złoczew.
W Złoczewie znajdują się:
dwa banki: PKO Bank Polski, oddział 1 oraz Rejonowy Bank Spółdzielczy w Lututowie Oddział
Urząd Miejski Miasta i Gminy Złoczew oraz Urząd Stanu Cywilnego
Urząd Pocztowy „Poczta Polska”
cztery apteki
komisariat policji
cztery szkoły: Przedszkole, Szkoła Podstawowa im. Mikołaja Kopernika; Publiczne Gimnazjum im. Andrzeja Ruszkowskiego; Liceum Ogólnokształcące, a w nim mieści się również Zasadnicza Szkoła Zawodowa
Złoczew wspomniany był po raz pierwszy w 1496 r. Najprawdopodobniej właścicielem Złoczewa do poł. XV w. był Jan Ruszkowski h. Pobóg, "piszący się z Rokszyc". Swój miejski byt Złoczew zawdzięcza jednak Andrzejowi Ruszkowskiemu (1563-1619), miecznikowi kaliskiemu i właścicielowi Nowej Wsi, Barczewa i Ruszkowa. W 1600 r. sprowadził on do Złoczewa bernardynów, wznosząc im kościół zakonny wraz z klasztorem, a w 1601 r. ufundował tu kościół parafialny. On też, postanowił wieś Złoczew podnieść do rangi miasta. Z projektem o nadanie praw miejskich wsi Złoczew wystąpił do króla Zygmunta III Wazy w Krakowie. Po staraniach Andrzeja Ruszkowskiego 14 grudnia 1605 roku król Zygmunt III Waza wydał przywilej lokacyjny na założenie miasta Złoczewa na prawie magdeburskim. . W wyniku II rozbioru Polski Złoczew znalazł się w 1793 r. w granicach Prus. Naczelnik Tadeusz Kościuszko wyznaczył Złoczew na miejsce wybuchu insurekcji w zaborze pruskim.
Tragicznym dniem w historii Złoczewa był się 4 września 1939 r., kiedy to, już po przejściu linii frontu, żołnierze niemieccy zamordowali tu ok. 200 osób narodowości żydowskiej i polskiej ( w tym 58 Polaków ze Złoczewa), zaś miasto zostało spalone w 80% w celu sfilmowania "scen wojennych". W 1940 r. Niemcy utworzyli w Złoczewie getto, w którym zgromadzono ok. 2500 Żydów z miasta i okolic. Do 1942 r. jego mieszkańcy zostali wywiezieni do obozów zagłady i wymordowani. Z wojny Złoczew wyszedł ogromnie zniszczony i wyludniony. Centrum miasta nigdy nie zostało odbudowane, zaś jego ludność nie osiągnęła przedwojennego stanu do dziś.
Złoczew może poszczycić się pięknymi zabytkami.
Są nimi:
Pobernardyński zespół klasztorny z początku XVII w, w skład którego wchodzą:
a) Kościół św. Krzyża , poźnorenesansowy, wybudowany w latach 1603 - 1607, na planie kwadratu z czterema półkolistymi konchami i rokokowym wystrojem. Na jego krużgankach znajduje się portret fundatora z 1619 r.
b) Klasztor z początku XVII w, przebudowany w latach 1683 - 1689. Jest to piętrowy budynek z wirydarzem, od 1949 r. należący do sióstr Kamedułek, przybyłych do Polski z Francji.
Kościół św. Andrzeja, późnorenesansowy, powstały w latach 1601 - 1619. Świątynia posiada sufit z fasetą, a w prezbiterium sklepienie kolebkowe z lunetami. Wyposażenie barokowo - rokokowe.
Pałac założyciela i fundatora miasta Złoczew - Andrzeja Ruszkowskiego, z początku XVII w, przebudowany w XVIII i XIX wieku. Do korpusu głównego przylegają prostopadle ustawione oficyny boczne. W środku można podziwiać niedawno odkryte freski. Od 1 lutego 2002 r. mieści się tu nowa siedziba Miejskiego Ośrodka Kultury. Wokół pałacu znajdują się resztki parku (5,7 ha) z cennymi okazami wiązów. To właśnie w nim odbywają się wszelkie plenerowe imprezy organizowane zarówno przez MOK, jak i Urząd Miasta i Gminy Złoczew.