Poprzez Pismo Święte poznajemy Jezusa
OBSADA:
Dziecko starsze (St) -
Dziecko młodsze (Mł) -
Jezus (J) -
Piotr (P) -
Jan -
Maryja (M) -
Uczony w Prawie (UwP) -
Niewiasta 1 -
Niewiasta 2 -
Uczeń 1(U1) -
Uczeń 2 (U2) -
Uczeń 3 (U3) -
Anioł 1 -
Anioł 2 -
Starosta Weselny (SW) -
Słudzy (min.2) -
Niewidomy (N) -
Tomasz (T) -
Dziewczynki siedzą przy stoliku. Odrabiają lekcje. Starsza tłumaczy coś młodszej. Młodsza siedzi zamyślona
St: Kaja, czy ty mnie słuchasz?
Mł: Co mówiłaś?
St: To po co ja ci to tłumaczę, skoro ty i tak bujasz w obłokach?
Mł: Nie bujam w obłokach, tylko się zastanawiam. (Naburmusza się)
St: No już dobrze (głaszcze Małą) Więc nad czym, moja mała siostrzyczka, tak
mocno się zastanawia?
Mł: Dzisiaj na religii pani katechetka powiedziała, że Pan Jezus wybrał sobie
apostołów. Zastanawiam się, czy te wybory przypominały kasting do filmu?
St: Nie, głuptasku. Jezus nie musiał przeprowadzać żadnych kastingów. On od
razu wiedział kogo chce powołać.
Mł: A czy powołany od razu chciał iść za Jezusem?
St: To nie zawsze było takie proste. Zresztą posłuchaj:
SCENA 1
Trzech ludzi, dwóch razem, jeden osobno. Jezus podchodzi do dwóch, którzy wyciągają i zarzucają sieć.
U1: Patrz bracie jakie piękne ryby udało nam się dzisiaj złowić.
P: To dobrze. Cała rodzina będzie mogła najeść się do syta.
U1: Już nie mogę doczekać się naszego powrotu do domu.
J: Pójdźcie za mną, a uczynię was rybakami ludzi.
„Wiele razy mi się śniło”
Jezus podchodzi do trzeciego
U2: Kim jesteś i czego chcesz?
J: Zostaw wszystko i pójdź za mną.
U2: A co z moją rodziną? Przecież oni mnie potrzebują.
J: Ja też cię potrzebuję i dlatego ci mówię: Zostaw wszystko, bo już czas.
„Zaczekaj Mistrzu”
Mł: Czy to znaczy, że nie każdy chciał iść za Jezusem?
St: Myślę, że bardziej prawdziwe byłoby stwierdzenie, że niektórzy bali się tej
drogi. To nie była prosta wędrówka, bo i Jezus nie był przecież zwykłym
człowiekiem.
Mł: Tak, wiem. Pani nam mówiła, że to Syn Boży, który stał się człowiekiem dla
naszego zbawienia.
St: Pięknie, ale teraz bierz się za lekcje.
Po chwili pochylenia nad książką
Mł: Edyta , a my się dzisiaj uczyliśmy na religii modlitwy „Ojcze nasz”.
St: A wiesz kto nauczył ludzi tej modlitwy?
Mł: Pani Katechetka?
St: Nie, głuptasku. To jest modlitwa, której nauczył nas sam Pan Jezus. To było
tak. Do Jezusa pogrążonego w modlitwie podszedł jeden z Jego uczniów i
powiedział:
SCENA 2
Uczniowie zebrani wokół Jezusa.
U1: Panie, naucz nas modlić się.
J: Kiedy się modlicie, mówcie:
Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie
królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, jak i
my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli
pokusie, ale nas zachowaj od złego.
U2: Panie, czy to znaczy, że zawsze mam przebaczać?
J: Jeśli twój brat zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu! I jeśliby siedem
razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwrócił się do ciebie,
mówiąc: „Żałuję tego”, przebacz mu.
U3: To znaczy, że aż siedem razy mam przebaczać?
J: Nie siedem, a siedemdziesiąt siedem.
UwP: Nauczycielu, jestem Uczonym w Prawie. Od pewnego czasu przysłuchuję
się Twej mowie i chciałbym Ci zadać pewne pytanie.
J: Pytaj więc.
UwP: Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest najważniejsze?
J: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą
i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie
podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.
Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.
St: Jak więc widzisz, Pan Jezus potrafił nauczać i odpowiadać nawet na
najbardziej podchwytliwe pytania. Ale Jego nauka nie opierała się tylko na
słowach. Czy już się uczyliście o Cudzie w Kanie Galilejskiej?
Mł: Nie.
St: Więc posłuchaj. Kiedy na weselu brakło wina, Maryja podeszła do Jezusa i
powiedziała:
SCENA 3
Na scenie wesele na pierwszym planie słudzy, starosta weselny. Obok Jezusa stoi Maryja
M: Nie mają już wina.
J: Czyż to moja lub Twoja sprawa Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina
moja?
Maryja zwraca się do sług
M: Zróbcie wszystko cokolwiek wam powie.
J: Napełnijcie stągwie wodą. Zaczerpnijcie i zanieście Staroście weselnemu.
Słudzy wykonują polecenie Jezusa, Starosta próbuje wina i mówi:
SW: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas
gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory.
St: Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej.
Mł: Ale to nie był jedyny cud jakiego dokonał Pan Jezus. Wiem, bo pani
katechetka mówiła nam o tym, że uzdrawiał On chorych i przywracał wzrok
niewidomym.
SCENA 4
Niewidomy klęczy. Jezus przechodzi obok z dwoma uczniami.
N: Synu Dawida, daj wzrok. Boży posłańcu, daj wzrok. Panie nie widzę od lat.
Daj przejrzeć choćby przez chwilę.
Jezus przyklęka przy nim. Miesza ziemię ze śliną i nakłada niewidomemu na oczy.
J: A teraz idź i obmyj się w Sadzawce Siloe.
„ Sadzawka Siloe”
St: A o cudownym rozmnożeniu chleba słyszałaś? Jezus jak zwykle nauczał.
Wokół Niego zebrały się tłumy, a on uzdrawiał ich chorych, a gdy nastał
wieczór przystąpili do Niego uczniowie i rzekli:
SCENA 5
U1: Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom,
niech idą do wsi i kupią sobie żywność.
J: Nie potrzebują odchodzić. Wy dajcie im jeść.
U2: Skąd weźmiemy tyle chleba, aby ich nakarmić?
U3: Wprawdzie jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych
i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?
J: Przywołajcie go do mnie.
Wchodzi chłopiec z koszem. Jezus bierze chleb
J: Każcie ludziom usiąść.
Jezus łamie chleb i podaje ludziom.
„ Dzielmy się wiarą jak chlebem”
St: Jedli wszyscy do sytości i zebrano z tego co pozostało dwanaście pełnych
koszy ułamków. Tych zaś, którzy jedli, było około 5 tysięcy mężczyzn nie
licząc kobiet i dzieci.
Mł: Ale to nie jedyny cud jakiego dokonał Pan Jezus z udziałem chleba.
St: Masz rację. Pan Jezus dokonał dużo większego cudu przemieniając chleb w
swoje ciało. Ale po kolei:
„Wieczernik”
P: Panie, mnie możesz być pewien. Ja bym życie swoje oddał za Ciebie.
J: Życie swoje oddasz za mnie? Zaprawdę powiadam ci: Kogut nie zapieje, a ty
trzy razy się mnie wyprzesz.
St: I nie trzeba było długo czekać, aby sprawdziły się słowa Jezusa. Gdy został
On pojmany i zaprowadzony do najwyższego kapłana, Piotr, wykorzystując
swoje znajomości dostał się na dziedziniec i wraz z innymi oczekiwał na to co
ma się wydarzyć. A że było zimno, grzał się przy wspólnym ognisku,
wspominając chwile spędzone z Jezusem.
Mł: Tak, tak. Już sobie przypominam. To było tak:
„Owieczka”
Pod koniec piosenki wnoszony jest krzyż i przybijany do niego Jezus (najlepiej, żeby na słowa Piotra „To dlatego za mnie Jezus zmarł” Jezus już wisiał na krzyżu)
St: A że był to dzień przygotowania i szabat się rozjaśniał, Józef z Arymatei udał
się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął Je z krzyża, owinął w płótno i
złożył w grobie wykutym w skale.
„Marsz żałobny”
Uczniowie wynoszą ciało Jezusa. Wracają smutni, siadają wokół stołu i na ławkach i zaczynają śpiewać:
„Widzisz każdy nasz krok”
St: I tak uczniowie spędzili pierwsze dni bez Jezusa.
„Szabat”
Zwrotki zaśpiewa Michał z pominięciem pierwszego refrenu. Refren po drugiej zwrotce zaśpiewają Aniołowie wychodząc z grobu. Powtórkę refrenu zaśpiewa Maryja biegnąc z dobrą nowiną do Apostołów.
U1: Mario, co się stało?
N1: Pan żyje!
N2: On powstał z martwych.
U2: Czy to możliwe?
Za niewiastami wchodzą dwaj uczniowie
U: Uwierzcie im. One mówią prawdę. My również, gdy szliśmy do was,
spotkaliśmy Pana. On żyje.
Wchodzi Jezus z uniesionymi rękoma. Na rękach ślady po gwoździach. uczniowie szemrzą między sobą
J: Pokój Wam. Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja Was posyłam. Weźmijcie Ducha
Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym
zatrzymacie, są im zatrzymane.
Jezus opuszcza Wieczernik.
N1: Panie nie odchodź. Zostań z nami.
N2: On musi odejść aby spełniły się słowa.......................................
Wchodzi Tomasz.
T: cóż to za poruszenie? Czy coś się stało?
U3: Tomaszu, widzieliśmy Pana.
U1: On żyje. Był wśród nas.
T: Nie wierzę! I jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca
mego w miejsce gwoździ i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę.
St: A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie jego byli znowu wewnątrz domu i
Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i
rzekł:
J: Pokój Wam! Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce i nie bądź
niedowiarkiem lecz wierzącym.
„Tomasz”
Mł: Edyta, skąd ty tak dużo wiesz o Panu Jezusie i Jego życiu?
St: To proste, czytam Pismo Święte.
Mł: Też bym chciała wiedzieć tak dużo o Panu Jezusie, ale ja nie mam czasu,
żeby siedzieć ciągle nad Biblią. Wierz, że zawsze mam dużo lekcji i w ogóle.
St: Ale, aby poznać Pismo Święte wcale nie trzeba mieć dużo czasu. Ja czytam je
tylko raz w tygodniu po krótkim fragmencie i to wystarczy. Pomyśl, czy
rzeczywiście nie jesteś w stanie znaleźć 15 minut tygodniowo na przeczytanie
krótkiego fragmentu Ewangelii? Przecież nie raz marnujesz więcej czasu na
bezmyślne siedzenie. Czy nie lepiej owocnie spożytkować ten czas?
„Chcemy spożyć Pismo Święte”
Autorka scenariusza: Katarzyna Bojczuk( na Wielkanoc 2009)