Badanie statyczną sondą stożkową bez pomiaru (CPT) i z pomiarem (CPTU)
Celem badania za pomocą statycznej sondy stożkowej (CPT) jest określenie oporu gruntu i miękkiej skały podczas pod czas zagłębiania stożka oraz tarcia na tulei ciernej.
Badanie CPT polega na wciskaniu sondy stożkowej pionowo w grunt za pomocą kolumny żerdzi. Sonda stożkowa powinna być wciskana w grunt ze stała prędkością zagłębienia. Sonda stożkowa składa się z stożka i w razie potrzeby z cylindrycznego trzonu.
Badanie CPTU to badanie sondą CPT z końcówką elektryczną, która obejmuje dodatkowe oprzyrządowanie do mierzenia ciśnienia wody w porach podczas zagłębiania na poziome podstawy stożka.
Badanie presjometryczne (PMT)
Celem badania presjometrycznego jest pomiar in situ odkształcenia gruntu lub miękkiej skały, wywołanego rozszerzeniem się cylindrycznej elastycznej membrany pod wpływem ciśnienia.
Badanie polega na umieszczeniu sondy posiadającej cylindryczną elastyczną membranę w podłożu, we wcześniej wykonanym odwiercie, luba za pomocą samowiercenia, albo wciskania, przy pełnym przemieszczeniu podłoża. Jednorazowo na wcześniej określonej głębokości, membrana rozszerza się pod ciśnieniem, a odczyty wartości ciśnienia i rozszerzania są zarejstrowane, aż zostanie osiągnięte rozszerzenie boczne maksymalne dla konkretnego urządzenia.
Badanie cylindrycznym dylatometrem sprężystym (FDT)
Celem badania jest pomierzenie in situ odkształcalności skały oraz gruntu na podstawie pomiarów radialnego rozszerzenia odcinka odwiertu pod znanym równomiernym ciśnieniem radialnym, przyłożonym za pomocą cylindrycznej sondy dylatometrycznej.
Badanie polega na wprowadzeniu do odwiertu sondy cylindrycznej posiadającej zewnętrzną rozszerzalną sprężystą membranę i pomierzeniu w wybranych przedziałach czasowych radialnego przemieszczenia odwiertu wywołanego określonym ciśnieniem radialnym.
Badanie sondą cylindryczną (SPT)
Celem badania jest określenie oporu gruntu w dnie odwiertu przy dynamicznym zagłębieniu próbnika w postaci dzielonego cylindra albo pełnego stożka.
Próbnik należy zagłębić w gruncie przez opuszczanie młota o masie 63,5kg na kowadło z wysokości 760mm. Liczba uderzeń konieczna do osiągnięcia zagłębienia próbnika na głębokość 300mm jest oporem zagłębiebia.
Badanie sondą dynamiczną (DP)
Celem badania jest wyznaczenie oporu gruntu lub miękkiej skały przy dynamicznym zagłębianiu stożka.
Do zagłębiania stożka należy użyć młota o danej masie i wysokości spadania. Opór zagłębiania jest zdefiniowany jako liczba uderzen wymagana do uzyskania określonego wpędu sondy. W trakcie sondowania nie pobiera się prób.
Badanie sondą wkręconą (WST)
Celem badania jest wyznaczenie oporu gruntu in situ przy statycznym lub obrotowym zagłębianiu końcówki w kształcie śruby.
Badanie należy wykonać jako statyczne sondowanie w słabych gruntach jeśli opór zagłębienia jest mniejszy niż 1kN. Jeśli opór przekracza 1kN sondę należy obracać recznie lub mechanicznie i rejstrować liczbę poł obrotów przy określonym zagłębieniu. Próby nie są pobierane.
Badanie polową sondą obrotową (FVT)
Celem badania jest opór przy obrocie końcówki krzyżakowej umieszczonej w słabym gruncie drobnoziarnistym w celu wyznaczenia wytrzymałości gruntu na ścinanie bez odpływu oraz wrażliwości gruntu.
Badanie należy przeprowadzić przy użyciu prostokątnego krzyżaka składającego się z 4 skrzydełek zamocowanych pod katem 90o względem siebie wciśniętego do gruntu na wymaganą głębokość i obracanego.
Badanie dylatometrem płaskim (DMT)
Celem badania jest wyznaczenie właściwości wytrzymałościowych i odkształceniowych gruntu in situ przez odkształcenie cienkiej kolistej stalowej membrany zamontowanej w płaszczyźnie jednej strony stalowej sondy w kształcie łopatki wprowadzonej pionowo do gruntu.
Badanie polega na pomierzeniu ciśnień gdy membrana jest w jednej płaszczyźnie z ostrzem w momencie początkowym oraz gdy przemieszczenie w środku membrany w kierunku gruntu osiąga 1,10mm.
Próbne obciążenie płytą (PLT)
Celem badania jest określenie pionowego odkształcenia i właściwości wytrzymałościowych gruntu i masywu skalnego in situ poprzez rejstrowanie obciążenia i odpowiedniego mu osiadania gdy sztywna plyta modelująca fundament obciąża podłoże.
Badanie przeprowadza się na dokładnej wyrównanej i nienaruszonej powierzchni podloza albo na dnie wykopu na pewnej głębokości również na dnie odwiertu o dużej średnicy .
Ściana szczelinowa jest to konstrukcja żelbetowa formowana w gruncie w szczelinie zabezpieczonej cieczą oporową (mieszanina bentonitu z wodą), gdzie przestrzenny szkielet zbrojenia wkładamy do odcinka szczeliny -sekcji o szer. równej np. rozwarciu szczęk chwytaka koparki - zabiór i za pomocą rury kontraktorowej wypełniamy szczelinę betonem. Przed betonowaniem umieszczamy w szczelinie element rozdzielczy (np. rura stopendowa o średnicy projektowanej ścianki) służący do uformowania styku sekcji. Przed głębieniem szczeliny wykonujemy murki prowadzące, zapewniające stateczność jej górnej części i prowadzenie narzędzia głębiącego oraz umożliwiające zawieszenie szkieletu zbrojeniowego w szczelinie.
Pale wbijane „Vibro”
- wbijanie rury stalowej ze stalowym szczelnym butem w podstawie
- wprowadzenie szkieletu zbrojenia pala do suchego wnętrza rury stalowej
- wypełnienie wnętrza rury betonem
- wyciąganie rury za pomocą wyciągarki i wibratora, co powoduje zageszczenie betonu i dogęszczenie gruntu wokół pala.
Pale wbijane „Vibrex”
- pierwsze 3 etapy jak „Vibro”
- wyciągnięcie rury na wysokość 3÷4m za pomocą wyciągarki i wibratora
- dopełnienie rury betonem i ponowne wbijanie rury kafarem
-ostateczne wyciągnięcie rury za pomocą wyciągarki i wibratora
Pale wbijane „Franki”
- wbijanie rury stalowej z korkiem z suchego betonu za pomocą bijaka wolno-spadowego
- zablokowanie rury stalowej i wybicie korka z podstawy pala
- wprowadzenie zbrojenia do wnętrza rury
- cykliczne wypełnianie rury betonem, podciąganie rury wyciągarką i ubijanie betonu bijakiem
Pale wiercone „Wolfsholza”
- wciskanie w grunt rury obsadowej z jednoczesnym wydobywaniem gruntu z wnętrza i dolewanie wody do rury
- wprowadzenie zbrojenia do wnętrza rury wypełnionej wodą
- założenie na górny koniec rury szczelnego kołpaka z 3 króćcami i długą rurką do odprowadzania wody
- wprowadzenie do wnętrza rury sprężonego powietrza które powoduje wypchnięcie wody przez rurkę i częściowo do gruntu w podstawie
- wypelnienie rury betonem pod ciśnieniem i jednoczesne podciąganie rury
Pale wiercone w rurze obsadowej
- pierwsze 2 etapy jak „Wolfsholza”
- wprowadzenie do wnętrza rury obsadowej rury do betonowania podwodnego
- betonowanie pala z jednoczesnym podciąganiem rury obsadowej i wewnętrznej
Pale wiercone w zawiesinie iłowej
- wciśnięcie w grunt krótkiego odcinka rury prowadzącej z wydobyciem gruntu z wnętrza
- wiercenie otworu w oslonie z zawiesiny iłowej
- wprowadzenie zbrojenia do wnętrza rury wypełnionej zawiesiną
- wprowadzenie do wnętrza otworu wiertniczego rury do betonowania podwodnego
- betonowanie pala metodą „kontraktor”
Pale wwiercane CFA
- wkręcanie w grunt ciągłego świdra talerzowego z rdzeniem rurowym zakończonym od dołu końcówką stożkową
- podlaczenie do rdzenia przewodu betonowego i i tłoczenie betonu pod ciśnieniem
- otwarcie końcówki stożkowej i wydostanie się betonu do otworu pod świdrem wyciąganie swidra bez obracania nim
- wyciagniecie świdra - otwór po świdrze wypełniony mieszanką betonową
- wprowadzenie do świeżej mieszanki betonowej zbrojenia za pomocą wibratora
Pale wkręcane „Atlas”
- wkręcanie w grunt rurowej żerdzi z głowica rozpychającą grunt i traconym ostrzem
- wprowadzenie zbrojenia pala do wnętrza żerdzi
- wypełnienie wnętrza żerdzi i górnego leja zasypowego betonem
- wykręcanie zerdzi i wypełnianie otworu po głowicy betonem
Pale wkręcane „Omega”
- wkręcenie w grunt rurowej żerdzi z głowica rozpychającą grunt i traconym ostrzem
- wprowadzenie zbrojenia pala do wnętrza żerdzi
- podłączenie do żerdzi przewodu z betonem pod ciśnieniem
- wykręcanie żerdzi i wypełnianie betonem otworu pod głowicą
Pale wkręcane „Tubex”
- wkręcanie w grunt rury stalowej z odpowiednim ostrzem przyspawanym do rury w czasie wkręcania pod ostrze tłoczona jest iniekcja z zaczynem cementowym która ulatwia pogrążanie rury a po związaniu poprawia pracę pobocznicy w gruncie
- wprowadzenie zbrojenia pala do wnętrza rury
- wypelnienie wnętrza rury betonem
Pale wbijane z rur stalowych zamkniętych
- wbijanie w grunt za pomocą kafara rury stalowej z zamkniętym dnem wzmocnionym żebrami
- wypełnienie wnętrza rury piaskiem z dodatkiem wapnia i pozostawienie niewypełnionego górnego odcinka o dł. około 3m
- wprowadzenie zbrojenia do wnętrza rury i wypelnienie betonem
Pale wbijane (lub wwibrowywane) z rur stalowych otwartych
- wbijanie w grunt za pomocą kafara rury stalowej z otwartym dnem wewnątrz rury tworzy się korek gruntowy stopniowo zamykający rurę
- wypełnienie wnętrza rury piaskiem z dodatkiem wapnia i pozostawienie niewypełnionego górnego odcinka o dł. około 3m
- wprowadzenie zbrojenia do wnętrza rury i wypełnienie betonem
Mikropale iniekcyjne
- wkręcanie w grunt rury iniekcyjnej z końcówka wiercącą o powiększonej średnicy i jednoczesne tłoczenie zaczynu cementowego
- po dojściu do zakładanej głębokości dalsze tłoczenie zaczynu az do pojawienia się go na powierzchni terenu
- pozostawienie rury wypełnionej zaczynem na stale (rura pełni rolę zbrojenia)
Pale „jet-grouting”
- wprowadzenie w grunt rury iniekcyjnej z tłoczeniem płuczki wodnej lub zaczynu przez dolną dyszę
- po dojściu do zakładanej głębokości zamknięcie dyszy dolnej i tłoczenie zaczynu cementowego przez jedną lub dwie dysze boczne i powolne podciąganie rury z jednoczesnym powolnym jej obracaniem
- całkowite wyciągnięcie rury i pozostawienie w gruncie kolumny z cemento-gruntuktóry z czasem twardnieje