INFORMACJE PEDAGOGA SZKOŁY

Szkoła to skupisko wielu młodych nieodpornych na życiowe trudności ludzi. To właśnie tutaj uczą się wszystkiego, zawierają pierwsze przyjaźnie, rodzą się ich pasje i miłości na całe życie. Tutaj dorastają, rozwiązują swoje problemy. A tych we współczesnym świecie młodzieży nie brakuje. Nie trzeba od razu wymieniać całej szerokiej list uzależnień, najczęściej nie radzą sobie ze "zwykłymi i codziennymi" sprawami. Takimi jak brak przyjaciół, zrozumienia, wsparcia w klasie i rodzinie, brak motywacji do nauki, nieszczęśliwa miłość.

To, co jest ważne dla młodego człowieka jest również ważne dla mnie. Staram się, by mój gabinet był miejscem, gdzie przychodzą osoby, które mają problemy i zawsze staram się im pomóc.

W związku z tym zapraszam:

• uczniów, jeżeli mają trudności, nie mogą poradzić sobie z nauką, klasą, sami z sobą, mają kłopoty osobiste i szkolne;

• nauczycieli, jeśli potrzebują wsparcia w rozwiązywaniu konfliktów, chcą pomagać swoim wychowankom w trudnej sytuacji materialnej i rodzinnej, przeciwdziałać patologiom szkolnym;

• rodziców, jeśli chcą wspierać aktywnie życie i rozwój swoich dzieci w szkole, znaleźć rozwiązanie skomplikowanych sytuacji wychowawczych.

PEDAGOG W SZKOLE

Podstawowa rola pedagoga w szkole to przede wszystkim analizowanie sytuacji wychowawczych i projektowanie prac w tym zakresie, upowszechnianie kultury pedagogicznej wśród nauczycieli, wychowanków i rodziców, diagnozowanie sytuacji socjalno- wychowawczej ucznia, wdrażanie szkoły do realizacji działalności wychowawczej w toku zajęć obowiązkowych i w całokształcie wychowania pozaszkolnego. Zgodnie z Zarządzeniem nr 15 MEN z dnia 25.05.1993r. Paragraf 2: „Celem pomocy (…) pedagogicznej udzielanej uczniom, jest wspomaganie rozwoju psychicznego i efektywności uczenia się, w szczególności poprzez korygowanie odchyleń od normy, wyrównywanie i korygowanie braków w opanowaniu programu nauczania oraz eliminowania przyczyn i przejawów zaburzeń, w tym zaburzeń zachowania.”

Uważam, że osobliwość wpływów szkoły polega głównie na tym, że naucza i wychowuje w warunkach zinstytucjonalizowanych, tzn. zgodnie z obowiązującym regulaminem i programem szkolnym, a więc w sposób planowy i przy pomocy specjalnie przygotowanego personelu pedagogicznego. Dlatego uczniowie muszą włożyć wiele wysiłku i pracy, aby sprostać stawianym im wymaganiom. A nie zawsze są w stanie pokonać różnego rodzaje trudności często nie zależne od nich samych. Między innymi dlatego szkoła stara się stworzyć optymalne warunki właściwego ich rozwoju umysłowego i społecznego.

W każdej szkole spotyka się ucznia sprawiającego trudności wychowawcze. Mogę stwierdzić nawet, iż ich obecność w codziennej praktyce życia szkoły jest zjawiskiem nieuniknionym . W szkole, w której pracuję mam do czynienia ze zróżnicowaną społecznością uczniowską, złożoną z uczniów bardziej lub mniej przygotowanych do wymagań stawianych im przez regulamin szkolny i nauczycieli. Trudno dziwić się temu skoro uczniowie nasi mają różne zainteresowania i upodobania, zdolności i uzdolnienia, poddawani są nie zawsze skutecznym oddziaływaniom wychowawczym ze strony rodziców oraz wpływom środowiska rówieśniczego. Byłoby rzeczą dziwną i niezrozumiałą, gdyby istniały szkoły i klasy, w których nigdy nie natrafiono by na żadne kłopoty natury wychowawczej.

Uczniami naszej szkoły jest młodzież w wieku od 16 do 20 lat będąca w okresie dojrzewania (dorastania). Jest to niewątpliwie trudny okres rozwoju ale nie oznacza to bynajmniej, że jest to okres, w którym każda jednostka ludzka przeżywa załamania równowagi psychicznej, grożące nieuchronnie pogłębiającym się procesem nieprzystosowania społecznego. Załamaniom takim, jak i ich konsekwencjom zapobiegają zarówno wrodzona i nabyta odporność psychiczna młodzieży, jak również odpowiedni sposób pedagogicznego postępowania z nią.

Z moich obserwacji i doświadczeń wynika, iż młodzież w tym wieku charakteryzuje brak równowagi emocjonalnej. Pojawia się problem tożsamości, czyli udzielanie sobie odpowiedzi na pytanie „kim jestem”, umiejscowienie siebie w czasie i przestrzeni. Zazwyczaj następuje rozluźnienie więzi emocjonalnej z rodziną a także silne dążenie do niezależności czyli autonomii.

Uważam, że silna więź emocjonalna z rodzicami, zainteresowanie nauką szkolną, regularne praktyki religijne, poszanowanie norm, wartości i autorytetów oraz miejsce w pozytywnej grupie chronią młodych ludzi przed podejmowaniem zachowań ryzykownych.

 

ZADANIA PEDAGOGA SZKOLNEGO

1. Rozpoznawanie indywidualnych potrzeb uczniów, oraz analiza przyczyn niepowodzeń szkolnych.

2. Określenie form i sposobów udzielania uczniom pomocy psychologiczno - pedagogicznej odpowiednio do rozpoznanych potrzeb.

3. Organizowanie i prowadzenie różnych form pomocy psychologiczno - pedagogicznej dla uczniów, rodziców i nauczycieli.

4. Podejmowanie działań profilaktyczno - wychowawczych, wynikających z programu wychowawczego szkoły, w stosunku do uczniów, z udziałem rodziców i nauczycieli.

5. Wspieranie działań opiekuńczo - wychowawczych nauczycieli, wynikających z programu wychowawczego szkoły.

6. Działanie na rzecz zorganizowania opieki i pomocy materialnej uczniom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej.

Pedagog

---