|
TOXOCARA CANIS |
DRACUNCULUS MEDINENSIS |
NAZWA POLSKA |
GLISTA PSIA |
ROBAK MEDYŃSKI |
STANOWISKO SYSTEMATYCZNE |
- - |
TYP NEMATHELMINTHES GROMADA NEMATODA PODGROMADA SECERMANTES RODZINA DRACUNCULIDAE |
ZASIĘG GEOGRAFICZNY |
GATUNEK KOSMOPOLITYCZNY |
Kraje tropikalne Afryki i Ameryki, Bliski Wschód |
MORFOLOGIA |
Otwór gębowy drobno ząbkowany, wargi, dwa boczne skrzydełka oskórkowe, gardziel zakończona kulistym „żołądeczkiem„, samiec: 90-127 x 1,9-2,6 mm ogon zakrzywiony z palczastym wyrostkiem, 2 szczecinki kopulacyjne, samica: 126-198 x 2,6-3 mm ogon tępo zakończony, szpara sromowa w przedniej części ciała, 200 000 jaj/dobę kuliste z grubą gładką osłonką |
Wyraźny Dymorfizm płciowy, najdłuższy nicień pasożytniczy!!! Ciało pokryte gładkim oskórkiem, samiec: 4 x 0,04 cm ogon skręcony, 2 szczecinki kopulacyjne, samica: 120 cm x 1,7 mm tylny koniec ciała haczykowato zagięty, vulva i pochwa w zaniku, rodzenie larw w I stadium przez pęknięcie ścian ciała i zetknięcie macicy z wodą. |
CYKL ŻYCIOWY |
Per os (głaskanie psów, kotów, piaskownica) jaja inwazyjne (z larwą II stadium), jelito cienkie, wyklucie się larwy, przez ściany jelita do krwiobiegu, z krwią do różnych narządów organizmu, osiedlają się w nich, powodują odczyn zapalny i niszczenie zainfekowanych tkanek. Większa część larw zatrzymuje się w wątrobie - i w tym narządzie większość z nich ginie. Czasem dochodzi jednak do dalszej ich wędrówki i inwazji do tkanki płucnej, ośrodkowego układu nerwowego, a nawet gałki ocznej |
Do zarażenia człowieka dochodzi podczas spożycia wody, w której znajdują się skorupiaki z rodzaju Cyclops. Larwy przebijają ścianę żołądka lub jelit, łączą się w pary i dojrzewają. Osobniki męskie giną, natomiast samice rosną przez około 1 rok i w końcu lokalizują się w tkance podskórnej, najczęściej kończyn dolnych, gdzie ich długość może dochodzić do 1 metra. W skórze, w miejscu, gdzie znajduje się część przednia pasożyta, powstaje pęcherzyk, który najczęściej w przypadku kontaktu z wodą pęka i powstaje owrzodzenie, w którym widoczna jest przednia część pasożyta, a uwolnione w ten sposób larwy przedostają się do środowiska wodnego i może się rozpocząć kolejny cykl życiowy pasożyta. |
PRZENOSICIEL BIOLOGICZNY |
ŻYWICIEL OSTATECZNY - gryzonie, większe zwierzęta mięsożerne, człowiek |
ŻYWICIEL POŚREDNI - oczlik z rodzaju Cyclops ŻYWICIEL OSTATECZNY - człowiek, małpy, konie, bydło. |
FORMA INWAZYJNA DLA CZŁOWIEKA |
JAJO INWAZYJNE (z larwą II stadium) |
LARWA INWAZYJNA (stadium III) |
LOKALIZACJA |
JELITO CIENKIE psów, szakali wilków, lisów i innych mięsożernych (postać dorosła), także człowiek. |
TKANKA PODSKÓRNA |
ZNACZENIE MEDYCZNE |
TOXOCAROZA - zespół larwy wędrującej u człowieka, u psów - brak apetytu, biegunki, zaparcia, wymioty, anemia, eozynofilia, sierść zjeżona, bez połysku, u dzieci: kaszel, gorączka, ataki astmatyczne, wycieki z nosa, nudności, wymioty, u dorosłych: ziarniaki, leukocytoza, eozynofilia, powiększenie wątroby, toksokarydowe zapalenie płuc, ogniskowe zmiany w mózgu, uszkodzenie wzroku, hipergammaglobulinemia, wysoka temperatura ciała |
DRAKUNKULOZA - do czasu zlokalizowania się pasożyta pod skórą zwykle nie występują żadne objawy. W momencie tworzenia się pęcherza w skórze występuje ból i pieczenie w jego miejscu, natomiast po jego pęknięciu przebieg jest już bezbólowy. Wokół rany może dojść do wtórnego nadkażenia i zapalenia tkanki podskórnej, wytworzenia ropnia lub ropowicy. Czasami mogą wystąpić stany gorączkowe lub objawy alergiczne (zwykle przed pęknięciem pęcherzyka z wytworzeniem owrzodzenia). |
DIAGNOSTYKA PARAZYTOLOG. |
Badania immunoserologiczne (testy ELISA), RTG płuc, USG lub TK narządów dotkniętych inwazją larw |
Rozpoznanie polega na stwierdzeniu larw pasożyta w owrzodzeniu |