MIĘDZYNARODOWE RYNKI TURYSTYCZNE – 02.12.2012
FORMALNOŚCI GRANICZNE JAKO ELEMENT POLITYKI TURYSTYCZNEJ
*Paszport – dokument uprawniający do odbywania podróży międzynarodowej
Wydawanie paszportów należy wyłącznie do wewnętrznych kompetencji danego państwa, które na podstawie swego prawa wewnętrznego powierza wydawanie tych dokumentów odpowiednim organom państwowym. Są to z reguły urzędy paszportowe podporządkowane ministerstwom spraw wewnętrznych
Typy paszportów zagranicznych:
- zwykłe
- konsularne
- urzędowe
- zbiorowe
Podział paszportów wg kryterium (liczba dopuszczalnych przekroczeń granicznych):
- jednokrotne (uprawniające do jednokrotnego przekroczenia granicy tam i z powrotem)
- wielokrotne (uprawniające do przekroczenia granicy bez żadnych ograniczeń ilościowych)
Podział paszportów wg kryterium (liczba osób uprawnionych do przekroczenia granicy):
- indywidualne
- wspólne (rodzinne umożliwiające członkom danej rodziny udanie się w podróż zagraniczną)
- zbiorowe (uprawniające do przekroczenia granicy określonej liczbie osób wymienionych na specjalnym imiennym druku, osób udających się wspólnie na wyjazd zagraniczny)
Paszporty zbiorowe zostały wprowadzone w państwach należących do Rady Europy na podstawie umowy z 1961r. dotyczące warunków podróży grup młodzieżowych do lat 21 w celach turystycznych między państwami członkowskimi tej organizacji.
Rodzaje paszportów w Polsce:
- paszport
- paszport dyplomatyczny
- paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych
- paszport blankietowy
W wyjątkowych przypadkach konsularne, blankietowe – są one wydawane obywatelom danego państwa w celu umożliwienia im powrotu do kraju.
Nieraz stosowane są tzw.”karty graniczne” bez dodatkowych opłat (krótkoterminowe – jedynie na powrót do kraju)
Wiza – dokument związany z formalnościami granicznymi
Wiza – to potwierdzenie w paszporcie lub innym międzynarodowym dokumencie podróży przez misję dyplomatyczną lub urząd konsularny, że posiadacz dokumentu jest upoważniony do przekroczenia granicy państwa, w którego imieniu adnotacji dokonano.
Wiza pozwala wystawiającemu ją państwu na prowadzenie ścisłej kontroli i na regulowanie wg własnych przepisów, ocen i kryterium ruchu pojazdowego obywatela innych państw.
Rodzaje wiz:
*zwykłe – zezwalające na wjazd na terytorium państwa i na pobyt w określonym czasie, bez konieczności wskazania celu podróży
*zwykłe turystyczne wizy pobytowe – upoważniające do wjazdu na terytorium państwa i do pobytu w określonym czasie bez prawa do podjęcia pracy zarobkowej
*tranzytowe – zwane przejazdowymi dające prawo do jednorazowego i wielokrotnego przejazdu przez terytorium państwa, najczęściej bez prawa zatrzymania się z reguły nie przekraczające 3 dni; wizę tę wydaje się wówczas, gdy cudzoziemiec posiada wizę do państwa docelowego
*turystyczne wizy tranzytowe – o terminie ważności do 7 dni, a ostatnio nawet do 14 dni, które uprawniają posiadacza do zatrzymania się w kraju tranzytowym w zakreślonych w wizie granicach czasowych
*wyjazdowe – dawniej szeroko stosowane przez kraje socjalistyczne; oznaczały dodatkowe specjalne zezwolenie wpisywane przez władze państwa ojczystego do paszportu uprawniającego do przekroczenia granicy własnego państwa. Wizy te stosowano również wobec członków wyjeżdżających z państwa ich czasowego pobytu.
SPRAWY CELNE – są związane z formalnościami granicznymi; jest to ustalenie i pobór opłat celnych, a także sprawdzanie czy podróżny przewozi przedmioty objęte zakazem wwozu lub wywozu
SPRAWY DEWIZOWE
- są również ograniczenia obcych walut
- część państw mając na uwadze dopływ walut obcych do skarbu stosuje tzw.przymus voucherowy – polegający na obowiązku zakupienia przez turystę zagranicznego z góry świadczeń za usługi turystyczne na określoną kwotę związaną z czasem pobytu określonego w wizie
ODPRAWA SANITARNA
Państwa mając na uwadze ochronę stanu zdrowotności na swoim terytorium może zastosować ograniczenia przyjazdu turystów z regionów(krajów), w których panują choroby epidemiologiczne oraz z regionów o dużym rynku występowania chorób zakaźnych.
W odniesieniu do chorób zakaźnych wymagane są, szczególnie od turystów zamorskich świadectwa szczepień.
Obowiązek przestrzegania przepisów sanitarnych spoczywa także na biurach podróży i przewoźnikach turystycznych.
NOWE ZJAWISKA W ZARZĄDZANIU POTENCJAŁEM TURYSTYCZNYM PAŃSTW
- Nowe sposoby łączenia się przedsiębiorstw, firm.
Przedsiębiorstwa działające na rynku podróży i turystyki już choćby z racji charakteru świadczonych usług których podstawę stanowi transfer osób, popytu, wydatków i kapitału – są doskonałymi przykładem potwierdzającym tendencję malejącego znaczenia granic państwowych w prowadzeniu działalności gospodarczej.
Nowym aczkolwiek coraz częściej obserwowanym zjawiskiem jest podejmowanie wspólnych przedsięwzięć przez konkurujących ze sobą – w poszczególnych branżach – liderów rynkowych. Dotyczy to zarówno inicjowania nowych projektów jak i przenikania kapitałów, np.: w postaci wymiany udziałów w niektórych firmach działających na tych samych rynkach.
KONSORCJA PRODUKTOWE
*Rozwój gospodarki turystycznej świata jest uwarunkowany wieloma czynnikami m.in.: aktywizacją prac nad budową więzi między wszystkimi partnerami na rynku turystycznym, szczególnie na poziomie regionalnym i lokalnym
*Do takich prac można zaliczyć: promocja, budowa regionalnego systemu informacji turystycznej; tworzenie i rozwój regionalnego produktu turystycznego; modernizację infrastruktury turystycznej czy prowadzenie badań i analiz integracja społeczności lokalnej wokół istniejących i nowych lokalnych produktów (atrakcji turystycznych).
**Konsorcja produktowe – dobrowolny związek kilku partnerów dla wspólnych celów choć ciągle nieliczne dążą do wypracowania modeli partnerstwa publiczno-prywatnego, które mobilizuje potencjał regionów i ma prowadzić do wzrostu konkurencyjnej przewagi czy bardziej zrównoważonego rozwoju
*Współpraca przedsiębiorstw i instytucji samorządowych pozwala na poprawę procesów zarządzania i marketingu ich koordynację, kumulację nakładów itp. Taką formę współpracy w celu zwiększenia potencjału innowacyjnego popiera i promuje np.:UE.
*Może to zjawisko dotyczyć właścicieli każdych produktów tj.; centra kongresowe, uzdrowiska, festiwale muzyczne, biura informacji turystycznej, biura podróży itp.
TWORZENIE KONSORCJUM
*Cele: zwiększenie oddziaływania tworzonego wspólnie produktu turystycznego
*Kryteria członkowstwa: to musi być biuro lub hotel posiadający gwarancję
*Kryteria finansowania: struktura opłat członkowskich
*Plan marketingu lub promocji
*Podział odpowiedzialności
KORZYŚCI DLA KLONSORCJUM
Większa różnorodność produktu
Oszczędności wynikające ze wspólnego marketingu
Forum dyskusyjne
Silniejsze wspólne oddziaływanie
Obniżenie kosztów marketingu
Możliwość planowania strategicznego
Wspólne badania
Dodatkowe zyski
KORZYŚCI PARTNERÓW
Wspólne przygotowanie materiałów
Współudział w kosztach promocji
Wspólne informacji do pracy
Badania i szkolenia
Kanał przepływy informacji
Mówimy jednym głosem
Wspólna reklama
Podniesienie jakości i konkurencyjności produktu
KORZYŚCI DLA KLIENTÓW
Podnoszenie świadomości i zwiększenie możliwości wyboru
Gwarancja standardu
Łatwiejsze rezerwacje
Zachęta do powtórnych wizyt
Łatwość znalezienia produktu