Przypadki Robinsona Kruzoe" - plan wydarzeń
Ucieczka Robinsona ze szkoły do portu w celu wysłuchania opowieści rybaka.
Smutek Robinsona z powodu zakazu rodziców.
Ucieczka chłopca, rejs wbrew woli rodziców.
Poznawanie pokładu, załogi, przyrządów.
Choroba morska.
Burza morska- sztorm.
Kapitan nakazuje Robinsonowi powrót do domu-Londynu.
Spotkanie z kapitan Smithem.
Rejs ku brzegom Gwinei.
Utrata pieniędzy.
Ciężka praca bohatera na statku (szorowanie podłóg).
Poznanie rzemiosła marynarza i tajników sztuki handlu.
Robinson zostaje marynarzem.
Śmierć kapitana.
Zlecenie Robinsonowi przewiezienia ładunku.
Atak Piratów.
Niewola Robinsona.
Wypełnianie obowiązków ogrodnika.
Łowienie ryb z Ksurym i Mulejem.
Ucieczka z niewoli.
Spotkanie z lwem i dzikimi ludźmi.
Podróż do Brazylii, okupienie łodzi z ładunkiem.
Zakupienie plantacji trzciny cukrowej i tytoniu.
Prośba plantatorów i sprowadzeniu niewolników.
Wypłynięcie w rejs, nadejście sztormu, zatonięcie łodzi.
Wylądowanie Robinsona na bezludnej wyspie.
Załamanie się Robinsona, budowa zakwaterowania.
Wyprawa na druga część wyspy, na której znajduje kozę.
Robinson orientuje się, że nie jest sam na wyspie.
Kolejna wyprawa w głąb wyspy
Morze wyrzuca, różne przedmioty, które prawdopodobnie znajdowały się na statku, który poszedł na dno.
Robinson ratuje Piętaszka z rąk Karaibów i nawiązuje z nim pewien kontakt.
Robinson pomaga Piętaszkowi uratować jego ojca, który udaje się po pomoc.
Pewien statek dobija do brzegu, Kruzoe zostaje gubernatorem wyspy.
Rejs do Anglii, wielka rodność.
Robinson zostaje bogatym człowiekiem w Hull.
Powrót na wyspę Robinsona, tam w walce z Karaibami ginie Piętaszek.
Konrad Wallenrod - plan wydarzeń
1. Uprowadzenie przez Krzyżaków litewskiego dziecka i zamordowanie jego rodziców.
2. Dzieciństwo Waltera Alfa na zamku krzyżackim.
3. Wychowanie Waltera w duchu chrześcijańskim przez mistrza krzyżackiego Winrycha.
4. Opieka wajdeloty litewskiego Halbana nad chłopcem - podtrzymywanie więzi z ojczyzną.
5. Przejście Halbana i Waltera na stronę litewską podczas jednej z potyczek z wojskami Kiejstuta.
6. Gościna na dworze księcia Kiejstuta.
7. Miłość i małżeństwo z córką, Kiejstuta - Aldoną.
8. Pogarszająca się sytuacja na Litwie.
9. Decyzja o opuszczeniu Litwy i przejściu do obozu krzyżackiego.
10. Ukrycie się Aldony przed światem w pustelniczej wieży.
11. Podstęp Waltera Alfa - zmiana imienia na Konrad Wallenrod.
12. Walka Konrada Wallenroda z Maurami i zdobycie sławy rycerskiej.
13. Przyjęcie ślubów zakonnych.
14. Przybycie Konrada Wallenroda i Halbana do Marienburga.
15. Surowe życie Wallenroda w Zakonie zakończone wybraniem go na mistrza krzyżackiego.
16. Nocne rozmowy z Aldoną.
17. Odwlekanie decyzji o rozpoczęciu wojny z Litwą.
18. Wielka uczta na zamku krzyżackim.
19. Przybycie do Marienburga księcia Witolda.
20. "Pieśń" i "Powieść wajdeloty".
21. Ballada "Alpuhara" w wykonaniu Konrada Wallenroda.
22. Rozpoczęcie działań wojennych.
23. Straszliwa porażka Krzyżaków w wojnie z Litwą.
24. Haniebna ucieczka Wallenroda z pola bitwy.
25. Wydanie na mistrza wyroku śmierci przez trybunał zakonny.
26. Pożegnanie małżonków.
27. Decyzja Konrada o popełnieniu samobójstwa.
28. Rozsławianie przez Halbana w pieśniach imienia bohaterskiego Litwina.
29. Śmierć Aldony
Quo vadis” - plan wydarzeń
1. Powrót Marka Winicjusza do Rzymu z kampanii wojennej.
2. Winicjusz i Petroniusz - spotkanie i rozmowa o Ligii.
3. Obietnica Petroniusz, że pomoże Markowi zdobyć Ligię.
4. Wizyta Marka i Petroniusz u Aulusa Plaucjusza i Pomponii Grecyny - wychowawców Ligii
5. Za sprawą Petroniusza Ligia zostaje wezwana jako zakładniczka na dwór Nerona.
6. Akte stroi Ligię na ucztę, a przy okazji zaczyna rozumieć, że Ligia kocha Marka.
7. Marek i Ligia na uczcie, agresywne zachowanie Winicjusza.
8. Pomoc Ursusa, wiernego sługi Ligii, ucieczka z uczty.
9. Śmierć maleńkiej córki Nerona, Poppea grozi, że oskarży Ligię o czary.
10. Ursus ucieka wraz z Ligią w czasie drogi do domu Marka Winicjusza.
11. Wściekłość Marka, który zabija swojego starego wychowawcę, niewolnika Gula.
12. Wyjazd Nerona i jego dworu do Grecji.
13. Marek bezskutecznie poszukuje Ligii
14. Niewolnica Petroniusza, Eunice, sprowadza Chilona Chilonidesa, który zobowiązuje się dotrzeć do Ligii.
15. Występy Nerona w Baje.
16. Chilon Chilonides dowiaduje się, że Ligia jest chrześcijanką.
17. Marek Winicjusz z siłaczem Krotonem idą na Ostrianum, by śledzić Ligię i porwać ją.
18. Kazanie świętego Piotra.
19. Napad Krotona na Ursusa, śmierć atlety, Marek Winicjusz zostaje zaatakowany przez Ursusa i ranny.
20. Ligia troskliwie opiekuje się Markiem w czasie jego rekonwalescencji.
21. Marek powraca do zdrowia, coraz lepiej poznaje religię chrześcijańską.
22. Winicjusz i Ligia kochają się, ale Kryspus potępia ich miłość.
23. Święty Paweł pociesza Ligię i obiecuje nawrócić Marka na wiarę chrześcijańską.
24. Marek powraca do swojego domu, widać, jak bardzo się zmienił: uwalnia niewolników, wynagradza ich ciężką pracę.
25. Apostoł Piotr opowiada o Męce Chrystusa.
26. Neron przebywa w Benewencie.
27. Okazuje się, że w Petroniuszu głęboko zakochana jest jego niewolnica, Eunice.
28. Petroniusz docenia uczucie Eunice i wiąże się z nią. Jest nareszcie szczęśliwi w miłości.
29. Marek idzie na ucztę do Nerona, która odbywa się na stawie Agryppy.
30. Poppea za wszelką cenę pragnie uwieść Marka. Z kłopotliwej sytuacji ratuje krewniaka Petroniusz. Ostrzega go jednak przed zemstą Ligii.
31. Chilon przynosi Winicjuszowi wiadomości o Ligii, sugeruje, by znowu próbować ją porwać.
32. Marek każe wychłostać Chilona za tak niecne myśli. Chilonides poprzysięga mu zemstę.
33. Marek i Chilon udają się do Linusa, w którego domu przebywa Ligia.
34. W domu Linusa spotykają apostołów Piotra i Pawła, lekarza Glaukosa, który przez Chilona stracił całą rodzinę, Kryspusa.
35. Marek przysłuchuje się rozmowie o wierze chrześcijańskiej, którą toczą goście w domu Linusa.
36. Dwór Nerona udaje się do Ancjum, wraz z nim jadą tam marek Winicjusz i Petroniusz.
37. W tłumie obserwujących wyjazd cezara stoją Ligia i święty Piotr.
38. Padają złowrogie słowa o tym, że Neron wywozi z Rzymu swoją "płomienną brodę", by "Rzym od niej nie spłonął".
39. Przed podróżą Marek rozmawia z Ligią, są zakochani i szczęśliwi. Ich dialogowi towarzyszy złowrogi ryk lwów.
40. Neron popada w coraz gorsze szaleństwo - występuje w roli panny młodej na swoim weselu z Pitagorasem.
41. Winicjusz odwiedza Ligię w Rzymie.
42. Petroniusz stara się, by Neron z własnej woli zezwolił na ślub Marka i Ligii.
43. Cezar zgadza się na ślub, ale jednocześnie wydaje straszliwy rozkaz podpalenia Rzymu, który z ochotą spełnia Tygellin.
44. Do Ancjum przybywa posłaniec z wieścią o pożarze Rzymu.
45. Zrozpaczony Marek wskakuje na konia i rusza galopem do ukochanej Ligii.
46. Marek przedziera się przez płonące ulice, patrząc na gehennę ludzi starających się ratować z pożogi dorobek swojego życia.
47. Winicjusz wpada do domu Linusa, ale tu już nikogo nie ma. marek jest zrozpaczony, nie wie, gdzie szukać Ligii, nie wie też, czy dziewczyna żyje.
48. Marek mdleje, grozi mu śmierć w płomieniach.
49. Pomagają mu chrześcijanie, którzy przenoszą go do domu tkacza Makrynusa.
50. Marek i Chilon idą na Ostrianum, gdzie ma się znajdować Ligia.
51. Po drodze wstępują do katakumb z nadzieją, że tam ją odnajdą.
52. Winicjusz rozmawia ze świętym Piotrem, który zapewnia go, że Ligia żyje i jest bezpieczna.
53. Neron wyrusza w drogę do Rzymu, chce przybyć w momencie apogeum tragedii, by niczym Homer śpiewać na ruinach dogorywającego miasta.
54. Obłąkany cezar śpiewa przy lirze przed tłumem zrozpaczonych Rzymian.
55. Wzburzony lud jest bliski zaatakowaniu cezara.
56. Petroniusz uspokaja lud rzymski, obiecując igrzyska i darmowe rozdawnictwo zboża i oliwy.
57. Marek wreszcie spotyka Ligię.
58. W chwili doskonałego szczęścia zakochanych, św. Piotr udziela Markowi chrztu.
59. Lud rzymski jest nadal wzburzony, tragedia dotknęła wiele rodzin, które straciły bliskich.
60. Neron zdaje sobie sprawę, że trzeba znaleźć kozła ofiarnego.
61. Chilon Chilonides, pamiętając chłostę w domu Winicjusza, złośliwie podpowiada cezarowi, by winą za pożar Rzymu obarczyć chrześcijan.
62. Petroniusz stara się zmienić decyzję Nerona, ale tchórzliwy władca jest tak zadowolony z pomysłu, że lekceważy słowa arbitra elegancji, traci on też łaskę Nerona.
63. Wraz z innymi chrześcijanami Ligia zostaje uwięziona w więzieniu Mamertyńskim.
64. chcąc ją odwiedzać, Marek przekupuje dozorców, za wszelką cenę chce uwolnić ukochaną.
65. Kiedy już cały plan uwolnienia Ligii jest gotowy, zostaje ona wraz z Ursusem przeniesiona do więzienia Eskwilińskiego.
66. Ligia ciężko choruje w więzieniu.
67. Na arenach rozgrywają się mrożące krew w żyłach widowiska.
68. chrześcijanie padają ofiarą dzikich zwierząt.
69. Nieszczęśnicy giną w scenach mitologicznych reżyserowanych przez oprawców.
70. Neron zarządza zorganizowanie żywych pochodni w swoim ogrodzie. Na jednym z słupów płonie żywcem Glaukus.
71. Chilon Chilonides patrząc na Glaukusa zmienia się, błaga Glaukusa o przebaczenie.
72. Glaukus patrzy na Chilona i szepcze słowa przebaczenia.
73. Potem Chilon krzyczy, że chrześcijanie są niewinni, a prawdziwym podpalaczem Rzymu jest Neron.
74. W powstałym zamieszaniu Chilonidesowi udaje się uciec. W głębi ogrodów spotyka św. Pawła, który udziela mu chrztu i mówi o bożym miłosierdziu, które dotyka każdego skruszonego grzesznika.
75. Chilon wraca na dwór Nerona, gdzie Tygellinus żąda od niego odwołania oskarżenia rzuconego przy wielu świadkach na Nerona.
76. Grek nie zgadza się na to, mimo tortur, którym zostaje poddany.
77. Chilon ginie na arenie na krzyżu. Umiera jak męczennik.
78. Apostoł Paweł w ciszy, która zaległa przy konaniu Glaukusa, wypowiada głośno znamienne słowa: "Pokój męczennikom!".
79. Chrześcijanie nadal giną na arenach.
80. Kolejne przedstawienie polega na tym, że na arenie zostaje ustawiony las krzyży. Na jednym z nich kona Kryspus. Przed śmiercią rzuca oskarżenia w stronę Nerona. Padają słowa "Matkobójca!". To przeraża cezara.
81. Petroniusz przypomina Neronowi, że wydał rozkaz ślubu Ligii i Marka Winicjusza.
82. Okrutny cezar zapowiada, że wymyślił dla Ligii i Ursusa specjalne "atrakcje" na arenie.
83. Przerażony Petroniusz ostrzega Marka, by nie szedł do amfiteatru na kolejne przedstawienie.
84. Winicjusz nie chce opuścić ukochanej, pragnie towarzyszyć jej choćby z widowni.
85. Ursus i Ligia na arenie
a) pojawienie się Ursusa, który miał nadzieję, na śmierć na krzyżu
b) na arenę wpada potężny tur germański, do którego rogów przywiązano nagą, nieprzytomną Ligię
c) Ursus walczy z turem
d) męka Marka, który w obłąkaniu powtarza tylko: "Wierzę! Wierzę! Chryste, cudu!"
e) staje się cud - Ursus zwycięża potężnego przeciwnika
f) Marek wpada na arenę i okrywa swoim płaszczem nagie ciało Ligii
g) lud rzymski domaga się wolności dla Ursusa i Ligii
h) tchórzliwy Neron ułaskawia ich pod presją żądania rzymian, odtąd Ligia jest wreszcie bezpieczna.
86. Liczne aresztowania chrześcijan sprawiają, że w niebezpieczeństwie są też apostołowie: Piotr i Paweł.
87. Za namową wiernych Piotr decyduje się opuścić Rzym.
88. W drodze spotyka Chrystusa, którego pyta: "Quo vadis, Domine?" ("Dokąd idziesz, Panie"). Ten zaś odpowiada: "Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ukrzyżowano raz drugi".
89. Piotr natychmiast wraca do Wiecznego Miasta.
90. Śmierć apostołów: Paweł zostaje ścięty na drodze do Ostii, Piotr - ukrzyżowany.
91. Neron w szaleństwie, Rzymianie widzą coraz wyraźniej, że ich władca jest niepoczytalnym człowiekiem. Zaczynają myśleć o tym, jak pozbawić go tronu.
92. Neron wydaje rozkaz zgładzenia Petroniusza.
93. Arbiter elegancji wydaje ucztę dla przyjaciół, w pewnej chwili przywołuje lekarza, który ma mu otworzyć żyły.
94. Wraz z Petroniuszem umiera wierna Eunice, która z uśmiechem mówi ukochanemu, że nie mogłaby bez niego żyć.
95. Giną osoby z najbliższego otoczenia cezara, między innymi Poppea.
96. Neron zostaje w końcu zmuszony do samobójstwa, bo buntuje się przeciw niemu wojsko.
97. Wierna Akte urządza mu pogrzeb.
98. Pamiątką wszystkich wydarzeń jest mała kapliczka z napisem "Quo vadis" przy bramie Kapeńskiej w Rzymie.
Jądro ciemności - plan wydarzeń
1.Podczas przymusowego postoju na Tamizie członkowie załogi krążownika „Nellie” mieli właśnie usłyszeć kolejną z niezliczonych opowieści swojego kompana Marlowa, który był jedynym zawodowym marynarzem na pokładzie.
2.Historia dotyczyła pewnej rzeki w Afryce, która od najmłodszych lat była dla Marlowa upragnionym celem podróży. Kiedy wreszcie nadarzyła się okazja zatrudnienia na jednym z parowców pływającym w górę tej rzeki, bohater postanowił poruszyć niebo i ziemię, aby zdobyć tę posadę. Dzięki wstawiennictwu wpływowej ciotki udało mu się.
3.Przed wyruszeniem na czarny ląd młody marynarz musiał stawić się do grobowego miasta, ponieważ tam właśnie mieściła się siedziba spółki handlowej, dla której miał pracować. Załatwienie formalności trwało niecałe trzydzieści sekund.
4.Po rutynowych badaniach lekarskich i kurtuazyjnej wizycie u ciotki Marlow znalazł się na pokładzie parowca, który miał zawieźć go do nowego miejsca pracy.
5.Rejs ze starego kontynentu na czarny ląd zajął aż trzydzieści dni, ponieważ okręt miał wiele przystanków na swojej drodze
6.Uwagę Marlowa przykuła niezmienność afrykańskiego krajobrazu. Bohater miał wrażenie, że przez trzydzieści dni widok za burtą był wciąż taki sam – nabrzeże porośnięte tak szczelnie roślinnością, że wydawało się, iż musiała panować tam ciemność.
7.Po dopłynięciu do delty wielkiej rzeki, marynarz musiał ponownie się na inny statek, a po jakimś czasie wreszcie zjawił się na pierwszej stacji towarzystwa. Widok, jaki tam zastał był przerażający – słaniający się z wykończenia i umierający czarnoskórzy i w kontraście do nich schludnie, na biało, ubrany księgowy.
8.Mężczyzna jako pierwszy opowiedział marynarzowi o tajemniczym panu Kurtzu, czyli najlepszym łowcy kości słoniowej, jaki kiedykolwiek pracował dla towarzystwa handlowego.
9.Razem z karawaną Marlow udał się do stacji centralnej, która była oddalona od pierwszej o piętnaście dni marszu. Na miejscu bohater dowiedział się, że parostatek, na którym miał pływać, ma uszkodzone dno. Dyrektor stacji domagał się, aby marynarz jak najszybciej naprawił okręt, ponieważ w głębi kraju pan Kurtz zapadł na ciężką chorobę i wymagał natychmiastowego transportu.
10.W stacji Marlow poznał podejrzanego mężczyznę, który oficjalnie był handlarzem cegieł, lecz tak naprawdę łączyły go nielegalne interesy z równie nieuczciwym dyrektorem.
11.Marlow usłyszał fragment rozmowy dyrektora stacji i jego wuja, który był kierownikiem grupy łupiącej z bogactw naturalnych afrykańską ziemię, z której wynikało, że tajemniczy pan Kurtz stał na przeszkodzie ich interesom.
12.Po trzech miesiącach parowiec był już gotowy do wyruszenia. Załogę stanowili: Marlow, dyrektor stacji, kilku jego podwładnych i około dwudziestu tubylców.
13.Po kilkudziesięciu dniach żeglugi w górę rzeki bohaterowie natknęli się na niewielką szopę. W niej Marlow odnalazł książkę z zapiskami w języku rosyjskim oraz ostrzeżenie o konieczności zachowania wszelkiej ostrożności w podróży w górę rzeki.
14.Parowiec osiągnął wreszcie swój cel, kiedy do tego doszło załoga została zaatakowana przez oddziały tubylców. W walkach zginął między innymi sternik okrętu, a strzelby białych ludzi nie robiły żadnego wrażenia na atakujących. Dopiero dźwięk gwizdka parowego sprawił, że tubylcy rozbiegli się w przerażeniu.
15.Po przepłynięciu kilkuset metrów oczom załogi ukazała się mała polana, na której stał krzywy budynek stacji Kurtza.
16.Marlow i jego kompani zostali powitani przez Rosjanina. Szybko zorientowali się, że człowiek ten jest niejako wyznawcą Kurtza.
17.Z rozmowy z arlekinem, jak Marlow nazywał w duchu Rosjanina, wywnioskował, że Kurtz popadł w obłęd. Mężczyzna ten stworzył niewielką, lecz silną, armię składającą się z tubylców, na której czele stał niczym król.
18.Obozowisko Kurtza „ozdobione” było palami, na które nabite były głowy nieposłusznych mu czarnoskórych wojowników.
19.Wrogo nastawieni tubylcy byli gotowi do drugiego ataku na załogę parowca, lecz Kurtz uspokoił ich jednym gestem. Rozkazał im rozejście się, a sam pozwolił przenieść się na pokład parowca na noszach..
20.Parowiec mógł wyruszyć dopiero następnego ranka. Wieczorem Marlow odkrył, że Kurtz zniknął z kajuty. Wyskoczył na brzeg i odnalazł tam szaleńca czołgającego się powrotem do swoich poddanych. Marynarzowi udało się namówić Kurtza, by powrócił z nim na pokład statku.
21.W czasie długich rozmów w drodze powrotnej Marlow zrozumiał na czym polegał fenomen Kurtza. Umierający mężczyzna przekazał marynarzowi tajne dokumenty oraz poprosił go o osobiste przekazanie listu na ręce jego narzeczonej.
22.Ostatnie słowa Kurtza: Zgroza! Zgroza! Wywarły na głównym bohaterze wielkie wrażenie.
23.W grobowym mieście Marlow spotkał się z rodziną Kurtza, a także z jego przyjacielem. Zamienił z nimi kilka słów i przekazał powierzone dokumenty.
24.Przed wejściem do domu narzeczonej Kurtza Marlowowi ukazało się widmo zmarłego mężczyzny, który powtórzył złowieszcze: Zgroza! Zgroza!
25.Narzeczona wciąż opłakiwała Kurtza, pomimo że od jego śmierci minęły już dwa lata.
26.Marlow skłamał zrozpaczonej kobiecie, że jej narzeczony tuż przed odejściem w kółko powtarzał jej imię.
27.Zaraz po zakończeniu opowieści Marlowa załoga „Nellie” zaczęła przygotowywać się do wypłynięcia w pełne morze.
Lord Jim - plan wydarzeń
1. Poznanie Jima - akwizytora portowego.
2. Syn wiejskiego anglikańskiego proboszcza wstępuje do marynarki.
3. Pobyt na statku szkolnym.
4. Wypadek Jima na statku; pobyt w szpitalu.
5. Jim pierwszym oficerem na statku "Patna".
6. Katastrofa parowca.
7. Jim zeznaje przed Sądem Morskim.
8. Początek opowieści Marlowa o Lordzie Jimie; opowiadanie o spotkaniu z żyjącymi członkami załogi "Patny".
9. Opowiadanie Marlowa o kapitanie Briely, spotkanie mężczyzn i rozmowa na temat Jima.
10. Spotkanie Marlowa i Jima w hotelu "Malabar", wyznania Jima, próba usprawiedliwienia swojego postępowania.
11. Marlow słucha opowiadania porucznika francuskiej kanonierki o akcji ratunkowej "Patny" (spotkanie trzy lata po wypadku).
12. Ciąg dalszy procesu, ogłoszenie wyroku - Jim traci dyplom marynarza.
13. Marlow postanawia pomóc Jimowi; wzmianki o pracach wykonywanych przez Jima (porzucanie ich w związku ze wspomnieniami o wypadku parowca).
14. Marlow i Stein wysyłają Jima do Patusanu.
15. Spotkanie mężczyzn po dwóch latach; opowieść o wydarzeniach z życia Jima:
- pozbawienie władzy Szafira Alego
- zyskanie autorytetu w Patusanie
- uporządkowanie interesów Steina
- miłość Jima do dziewczyny nazywanej Klejnotem
16. Koniec opowieści Marlowa.
17. List zawierający informacje o wydarzeniach mających miejsce w Patusanie po wyjeździe Marlowa; opowieści Browna, zeznania Tamb'Itama:
- Brown porywa hiszpański szkuner
- napad bandy na Patusan
- zdrada Corneliusa
- rozmowa Browna i Jima, obdarzenie Browna zaufaniem
- Cornelius i Brown spiskują przeciwko Dainowi Warisowi
- Brown napada na Bugisów, zabicie Daina Warisa
- rozmowa Jima z Klejnotem
- śmierć Jima
Sklepy cynamonowe - Bruno Schulz
Sierpień
Spacery z matką po rynku w środku lata, kiedy ojciec wyjeżdża na wypoczynek.
Mieszkanie obłąkanej Tłui i jej zachowanie.
Domostwo ciotki Agaty, intrygujący wuj Emil.
Nawiedzenie
Zima. Ojciec choruje. Niepokoi się stanem ksiąg handlowych prowadzonych przez matkę.
Izolacja Ojca od pozostałych członków rodziny.
Rozmowy Jakuba z Bogiem.
Dziwactwa Ojca, który coraz bardziej pogrąża się w swoim własnym świecie.
Ptaki
Pełnia zimy. Nową pasją Ojca staje się hodowla egzotycznych ptaków, których jaja sprowadza z odległych zakątków świata.
Ptasie królestwo Ojca na poddaszu.
Ingerencja służącej, Adeli - zniszczenie królestwa Ojca, który zaczyna się upodabniać do kondora.
Manekiny
Samotność Ojca. Pustka w domu.
Ojciec spotyka dwie szwaczki: Poldę i Paulinę zatopione w powodzi kolorowych skrawków materii.
Rozmowy Ojca z dziewczętami.
Traktat o manekinach, Albo wtóra Księga Rodzaju
Marzenia i tęsknoty Ojca, aby tworzyć, być kreatorem.
Adela terroryzuje Ojca.
Traktat o manekinach. Ciąg dalszy
Ojciec opowiada o losie materii, którą można dowolnie modelować.
Jego wykład powtórnie przeżywa Adela.
Traktat o manekinach. Dokończenie
O bujności i niepowstrzymanym rozwoju materii.
Znowu Adela.
Nemrod
W domu pojawia się szczeniak, który odkrywa nieznany świat przekonując się ze zdumieniem, że drzemie w nim wiedza jego praprzodków.
Pan
Bohater obserwuje włóczęgę, który w oczach dziecka staje się mitycznym Panem (bożek lasów w mitologii greckiej).
Pan Karol
Życie słomianego wdowca podczas wakacji.
Sklepy cynamonowe
Środek zimy. Narrator wraz z rodzicami wybiera się do teatru. Zapomniano portfela, więc chłopiec musi wrócić z powrotem.
Nadzwyczajne zdarzenia w drodze.
Ulica Krokodyli
Ulica Krokodyli - obszar wyklęty.
Połowiczność, nieskończoność, zawieszenie w próżni jako cechy charakteru tej części miasta.
Karakony
Okres już po śmierci Ojca.
Opowieść matki o okresie plagi karakonów
wstręt Ojca,
upodobnienie się Ojca do karakona.
Wichura
Burzliwa wichura powoduje zaburzenie w codziennym porządku dnia.
Przybywa ciotka Perazja.
Wszystko powraca do normy.
Noc Wielkiego Sezonu
Zbliża się Wielki Sezon. Ojciec przygotowuje się na przyjęcie olbrzymiej masy klientów.
Zamęt, ludzie tłoczą się w sklepie. Jakub zwołuje swych subiektów (zajętych pogonią za Adelą), aby pomogli mu w sprzedaży.
Nadlatują chmary bajecznie kolorowych, ale chorych, zniekształconych ptaków - efekt hodowli Ojca. Zostają strącone przez rzucających w nie kamieniami klientów.
Ojciec jest zdruzgotany. Jego eksperyment twórczy zakończył się całkowitą klęską.
Noce i dnie - plan wydarzeń
Tom I
Bogumił i Barbara
1.Historia rodów Niechciców.
Ślub syna Macieja Niechcica, Michała z panną Florentyną Klicką.
Odziedziczenie mocno okrojonych dóbr Jarosty.
Walka Michała i syna Bogumiła w powstaniu 1863 roku.
Konfiskata majątku konsekwencją represji.
Zesłanie Michała na Syberię.
Śmierć mężczyzny i powrót jego żony do Krępy.
Ucieczka Bogumiła od krewnych.
Zamieszkanie schorowanej Niechcicówny u brata Klemensa Klickiego.
Przybycie syna i połączenie rodziny.
2.Losy rodu Ostrzeńskich.
Utrata majątku Lorenki przez dziada Barbary – hulakę Jana Chryzostoma Ostrzeńskiego.
Odziedziczenie po nim drobnych dzierżaw przez synów.
Przeniesienie się jednego z nich – Adama, do miasta.
Zdobycie posady urzędnika skarbowego.
Ślub z Jadwigą Jaraczewską.
Utrata dwóch folwarków wniesionych przez żonę w posagu.
Burzliwy związek Ostrzeńskich – ciągłe rozstania i powroty.
Przeżycie czworga dzieci spośród sześciorga.
Śmiertelne porażenie piorunem Adama.
Prowadzenie stancji dla chłopców w Kalińcu przez wdowę.
Udział dwóch braci w powstaniu styczniowym.
Problemy finansowe Adamowej Ostrzeńskiej.
Przeprowadzka do skromnego pokoiku na poddaszu.
Inwestowanie w wykształcenie dzieci.
Nauka w wyższych szkołach.
Wyprzedawanie resztek rodowych pamiątek przez matkę szansą na opłacenie dalszej edukacji.
Praca dzieci (Julian na dobrym stanowisku Petersburgu, Daniel wykładowcą w prywatnej szkole realnej w Kalińcu, Teresa nauczycielem w gimnazjum a Barbara w prywatnych domach).
3.Bujne życie towarzyskie zbierające miejscową śmietankę skupione w dużym mieszkaniu wdowy.
4.Miłość prawnika Józefa Tolibowskiego i Barbary, wyrażona w wejściu młodzieńca w ubraniu do rzeki po nenufary dla ukochanej.
5.Ślub Daniela z energiczną, lecz niewykształconą Michaliną Poleską, organizującą popularne spotkania towarzyskie.
6.Złamane serce Barbary będące efektem zdrady Tolibowskiego, który żeni się z brzydką, ale bogatą panną Narecką.
7.Poprawa humoru dzięki żartom szwagra Kociełła.
8.Przeprowadzka do Warszawy i chęć nauki krawiectwa w magazynie sióstr Kunke.
9.Wieczorne zwiedzanie wystaw, chodzenie do teatru, uczęszczanie na odczyty.
10.Wizyty u znajomych w Borku.
11.Organizowanie spotkań na cześć Barbary przez Jana Ładę, męża Zenobii.
12.Poznanie Bogumiła.
13.Ocena nowego znajomego pełna nieprzychylnych sądów.
14.Oświadczyny Niechcica.
15.Wahanie Barbary.
16.Przyjęcie adoratora wynikiem przekonania o nadarzającej się ostatniej szansy na zamążpójście.
17.Niechęć matki Bogumiła dla narzeczonej syna.
18.Wesele młodej pary przerwane wiadomością o śmierci staruszki.
19.Zamieszkanie w oficynie z zniedołężniałym wujem Klemensem.
20.Opieka nad Klickim, przerywana nauką gotowania oraz innych prac domowych i gospodarskich.
21.Częste odwiedziny u znajomych w Turobinie, Borku.
22.Refleksje Barbary nad jej uczuciem do męża.
23.Śmierć wuja Klemensa.
24.Przeprowadzka do 4-pokojowego mieszkania wraz z dwiema służącymi – Bylisią i Ludwiczką.
25.Urządzanie domowego azylu.
26.Podróż do Kalińca, do Kociełłów, z okazji Wielkanocy.
27.Przyglądanie się sposobowi prowadzenia domu otwartego dla gości przez Teresę.
28.Noce rozmowy sióstr.
29.Spotkania z damami wiodącymi rej w Kalińcu – Michaliną Ostrzeńską oraz jej siostrą Stefanią.
30.Daniel, wskutek zamknięcia szkoły prywatnej, wykładający przyrodę po rosyjsku.
31.Zaakceptowanie Bogumiła przez znajomych żony.
32.Wynajęcie małego mieszkanka przez matkę Barbary, żałującą że córka wyszła za prostaka.
33.Powrót do Krępy.
34.Narodziny pierwszego dziecka Niechciców – Piotrusia.
35.Wizyty rodziny i znajomych, zachwycających się pięknym i wrażliwych chłopcem.
36.Częste spacery i rozmowy Barbary z synkiem.
37.Choroba czteroletniego Piotrusia i śmierć dziecka.
38.Rozpacz rodziców.
39.Nieudana próba samobójcza Bogumiła.
40.Codzienne odwiedziny na grobie synka.
41.Pomoc Teresy Kociełłowej.
42.Wiadomość o możliwości samodzielnej dzierżawy majątku mieszkającej w Paryżu pani Letycji Mioduskiej.
43.Podpisanie kontraktu na pięć lat z plenipotentem właścicielki – Dalenieckim.
44.Nadzieję na poprawę życia i samopoczucia.
45.Pożegnalne wieczory u znajomych.
46.Flirt Barbary z nauczycielem, poznanym na przyjęciu u Ładów.
47.Zazdrość Bogumiła i obawa Niechcica przed porzuceniem.
48.Spakowanie dobytku i przeprowadzka do Serbinowa.
49.Poznanie poprzedniego administratora dworu – Lalickiego, który wyprowadzi się dopiero po kilku miesiącach ciągłych kłótni.
50.Zły stan Serbinowa.
51.Odgrzybianie, uprawianie ziemi, porządkowanie okolicy.
52.Zebranie dwukrotnie większych plonów niż w poprzednich latach.
53.Zadowolenie Dalenieckiego i premia dla Bogumiła.
54.Narodziny Agnieszki.
55.Znajomość Barbary z właścicielem folwarku Środa, prostym Walentym Przybylakiem oraz z Leonem Wojnarowskim z Pamiętowa.
56.Przygnębienie Teresy dostrzeżone przez siostrę w czasie częstych wizyt po zakupy w Kalińcu.
57.Podejrzenia Barbary o związek Teresy i Bogumiła.
58.Przyjazd Dalenieckiego i Kociełłowej do Serbinowa.
59.Przypadnięcie sobie do gustu gości Niechciców.
60.Udekorowanie karety szwagierki przez Bogumiła jaśminem.
61.Zazdrość i złość Barbary.
62.Kłótnia małżeńska i wyznanie miłości bohaterki.
63.Choroba i śmierć Teresy.
64.Tajemnica smutku nieboszczki wyjaśniona – romans z Tadeuszem Krępskim.
65.Zatrudnienie w Serbinowie poleconego przez Dalenieckiego pisarza Romana Katelby.
66.Ucieczka mamki i opiekunki Agnisi – Rozalki.
67.Narodziny kolejnego potomstwa Niechciców – Emilki i Tadeusza.
68.Chrzciny chłopca okazją do rodzinnego zjazdu.
69.Problemy zdrowotne Lucjana wdowca Kociełła, prowadzącego interesy w Częstochowie.
70.Złe samopoczucie matki Barbary.
71.Przyjście na świat upragnionego dziecka Ostrzeńskich – Bogdana.
72.Bodzio oczkiem w głowie taty Daniela.
73.Śmierć pani Adamowej Ostrzeńskiej.
Tom II
Wieczne zmartwienie
1.Dorastanie dzieci Niechciców uwypukla różnice między charakterem niezależnej Agnieszki, podporządkowanej Emilki i niegrzecznego Tomaszka.
2.Częste choroby maluchów.
3.Wyjazd opiekunki Józi i Witka.
4.Informacja o prostytucji dziewczyny.
5.Decyzja o przeznaczeniu znacznych sum na edukację dzieci.
6.Zatrudnienie Anki – córki Hipolita, na stanowisko guwernantki.
7.Kupno pianina kolejnym dowodem o dbałość o wychowanie pociech.
8.Wyjazd nauczycielki do Warszawy.
9.Ciągłe skargi Barbary na złe samopoczucie.
10.Częste wizyty doktora Wettlera.
11.Pojawienie się nowej guwernantki – małomównej i zdystansowanej do wszystkich miłośniczki Przybyszewskiego - panny Celiny Mroczkówny.
12.Nieszczęśliwy wypadek, rehabilitacja i wyjazd opiekunki.
13.Zamartwianie się tęskniącej za miastem Barbary.
14.Pomoc kucharek – lubiącej alkohol Żarneckiej oraz młodej i ślicznej Felicji.
15.Plotka o zamiarze sprzedania Serbinowa przez Dalenieckiego.
16.Depesza o śmierci radcy Joachima Ostrzeńskiego.
17.Pogrzeb w Piekarach Wielkich i odczytanie testamentu – Barbara otrzymuje 6 tysięcy rubli.
18.Rozbieżne plany małżonków na zagospodarowanie pieniędzy.
19.Wyjazd do Kalińca po zimową odzież.
20.Kłótnia Barbary i Bogumiła, sprowokowana kupnem broszki dla żony.
21.Wizyta u Michasi i Daniela.
22.Oddanie Agnisi na cieszącą się powszechnym szacunkiem, bardzo kosztowną pensję panie Wenordenowej.
23.Epizod z poszukiwaniem dzieci wokół stawów zakończony odnalezieniem pociech.
24.Przeznaczenie pieniędzy ze spadku, za namową Anzelma, na kupno placów blisko budowanej stacji kolejowej.
25.Nieoczekiwanie przybycie do Serbinowa Włodzimierza Dalenieckiego.
26.Podniesienie Bogumiłowi tantiemów oraz przedłużenie kontraktu o kolejne pięć lat.
27.Przyjęcie Agnisi od razu do drugiej klasy.
28.Odnalezienie w kieszeni Tomaszka sakiewki Niechcica, która zaginęła rok wcześniej.
29.Kłamstwa i kradzieże najmłodszego potomka wychodzą na jaw.
30.Odwiezienie córki na pensję.
Tom III
Miłość
Część pierwsza
1.Ciężkie początki i tęsknota za domem Agnieszki w nowej szkole w Kalińcu.
2.Nowe przyjaciółki:
Nina Wrońska,
Zosia Dziewońska,
Klara Hilchen,
Helena Filińska,
Joasia Przyjemska
3.Nowi nauczyciele:
Germanistka Berta Woelke,
Przyrodnik pan Ojcewicz,
Profesorka od francuskiego panna Alice Mairey,
Matematyk pan Topolski,
Panna Żmijczewska, zwana Tabaczką – polonistka,
Geograf i kaligraf pan Wenorden,
Pani Wenorden od historii,
Rusycystka Wiera Nikołajewa Akutina.
4.Powrót pijanego Katelby do domu i rozmowa z Bogumiłem.
5.Opowieść o matce Romana, która okazała się oszustką, o Olesi Chrobotównie, która grozi kochankowi okaleczeniem ewentualnej przeciwniczki w walce o jego względy, o zaangażowaniu go przez Dalenieckiego do szpiegowania Niechcica.
6.Obietnica poprawy mamroczącego rozmówcy.
7.Katelby prosi o rękę Celinę Mroczkównę.
8.Przyjęcie starszego mężczyzny przez dawną bonę, a obecnie sklepową.
9.Ślub młodej pary i przeprowadzka do dzierżawionego majątku niedaleko Czałbowa.
10.Choroba Agnisi i pielęgnacja uczennicy przez pannę Mairey.
11.Fascynacja młodą nauczycielką.
12.Protest mieszkanek pensji w akcie solidaryzowania się z ukaraną za czytanie romansu Heleną Filińską.
13.Przyjazd z Petersburga do Serbinowa nauczycielki socjalistki Marii Hłasko.
14.Przywiezienie prezentów od Juliana Ostrzeńskiego.
15.Praca z Emilką i Tomaszkiem.
16.Pomoc podczas epidemii tyfusu w czworakach.
17.Przyjaźń Agnisi i Joasi Przyjemskiej, zakończona odkryciem różnych zainteresowań dziewcząt.
18.Przybliżenie historii rodzin mieszkających w serbinowskich czworakach:
Problemy z urodzeniem dwunastego dziecka przez żonę Łuczaka.
Związek najstarszej córki Stasi z synem dworskiej oprzętki Adamem.
Narodziny córki i wyjazd chłopca za granicę.
Kłótnie Łuczaków i Klimeckich.
19.Wyjazd Marii Hłasko do Warszawy, do pracy w biurze pośrednictwa pracy dla nauczycieli (w rzeczywistości azylu dla rewolucjonistów i konspiratorów na rzecz ojczyzny).
20.Decyzja Barbary o przeprowadzce z dziećmi do miasta.
21.Wiadomość o śmierci Juliana.
22.Przysłany z Petersburga pamiętnik wyjaśnia wiele decyzji podjętych przez brata Barbary.
23.Samotność Bogumiła.
24.Rozrywką i odskocznią Niechcica wieczory u sąsiada Woynarowskiego.
25.Romans z dorosłą córką gospodarza, Kawusią (Ksawerą).
26.Przekonywanie Niechcica do rozwodu.
27.Doradzanie kochance podjęcie studiów medycznych w Szwajcarii.
28.Wyjazd Barbary do męża Teresy, wdowca Lucjana, spowodowany listem od jego córki Oktawii.
29.Śmierć Kociełła.
30.Zdobycie tytułu najlepszej uczennicy 4. klasy przez Agnieszkę (równolegle z Klarą).
31.Kolejne wybryki Tomaszka.
32.Widmo nadchodzącej wojny nawiedza Serbinów.
33.Powoływanie chłopów do wojska.
34.Nowy romans Bogumiła.
35.Służąca Felicja kradnie serce Niechcica.
Część druga
1.Kaliniec opanowany przez rewolucję 1905 roku.
2.Rozpowszechnianie się protestów.
3.Zatrudnienie do prac sezonowych w Serbinowie przyjeżdżających z miasta.
4.Przywiezienie przez Bogumiła żonie i dzieciom prowiantu.
5.Odmowa powrotu do domu upartej Barbary.
6.Wyjście na jaw romansu Celiny i Janusza Ostrzeńskiego, syna Michaliny.
7.Gotowość kobiety do poświęcenia dobrego imienia, szczęścia i spokoju męża i synka dla miłości.
8.Zapowiedzenie odwiedzin przez pana Tolibowskiego.
9.Niespodziewany wyjazd przestraszonej Barbary do Serbinowa.
10.Przypadkowe odkrycie romansu Bogumiła i Felicji.
11.Choroba, ciągłe wymówki i aluzje czynione mężowi.
12.Odesłanie Felicji do miasta przez Bogumiła.
13.Ślub kobiety z Mikołajczykiem, bogatym wdowcem.
14.Oddanie Agnieszki do rosyjskiego gimnazjum, które wkrótce ulega spolszczeniu.
15.Działalność dziewczyny w tajnym patriotycznym kółku.
16.Podjęcie strajku przeciw nauce w szkole prowadzonej przez wroga.
17.Odejście od męża Celiny.
18.Kontynuacja kontrowersyjnego i skandalicznego romansu z Januszem, który powoli nudzi się kochanką.
19.Przyjazd do Kalińca wysłannika rewolucyjnego Stefana (Marcin Śniadowski).
20.Realizacja misji zorganizowania dwóch strajków, podtrzymywania oporu oraz zdobywania funduszy na dalszą walkę.
21.Aktywna działalność patriotyczna Michaliny.
22.Bunt mieszkanek stancji panny Rembiszówny przeciwko religii i wielkanocnej spowiedzi.
23.Rozczarowanie Celiny postępowanie zaniedbującego ją Janusza.
24.Fascynacja kawalera szykującą się do studiów w Lozannie (przyrodoznawstwa) Agnieszką.
25.Wakacyjny romans w Serbinowie.
26.Wezwanie Janusza wiadomością o chorobie Celiny.
27.Kolejny związek Agnieszki.
28.Poznany w Szwajcarii działacz socjalistyczny Marcin Śniadowski kradnie serce Niechcicówny.
29.Prawda o podwójnym życiu ukochanego, mającego romans z trzema kobietami jednocześnie.
30.Rozstanie.
31.Niezdecydowanie i dziecinne postępowanie Marcina.
32.Powrót Agnieszki do domu w nadziei zerwania kontaktów z innymi kobietami przez Śniadowskiego.
Tom IV
Wiatr w oczy
Część pierwsza
1.Starania Agnieszki w odkochaniu się i zapomnieniu o Marcinie.
2.Praca dziewczyny w gospodarstwie i snucie planów dotyczących przyszłości.
3.Decyzja o poświęceniu się dla dobra ogółu.
4.Kolejne problemy z Tomaszkiem, wyłudzającym od rodziców pieniądze, za które pije i bawi się z kochanką.
5.Obrona i usprawiedliwianie syna przez Barbarę mimo cierpienia matki.
6.Rozmowa Agnieszki z Niechcicową o Marcinie.
7.Smutek i przygnębienie odtrąconej Celiny.
8.Otrucie się jodyną.
9.Śmierć i pogrzeb Katelbiny.
10.Powrót Agnieszki do Lozanny do Marcina.
11.List do Niechciów o oficjalnym „narzeczeństwie” córki i Śniadowskiego.
12.Wiadomość o powieszeniu przyjaciela Marcina.
13.Decyzja Śniadowskiego o przeprowadzce do Krakowa by udzielać się patriotycznie.
Powrót Agnieszki do Serbinowa i korespondencyjne postanowienie o ślubie.
14.Wyjazd młodych do Belgii.
15.Poznanie racjonalisty i ateisty Tytusa Niechcica - dalekiego krewnego dziewczyny.
16.Flirt Agnieszki i nowego znajomego.
17.Ślub z Marcinem.
18.Obawy o podjęciu zbyt pochopnej decyzji.
19.Ciągłe ataki zazdrości Marcina.
20.Powrót Agnieszki do Serbinowa.
21.Postanowienie o rozpoczęciu w kraju działalności konspiracyjnej.
22.List od dawnej guwernantki Anki.
23.Przyjazd znajomej na święta.
24.Atak wątrobowy Barbary.
25.Anka opoką i oparciem dla rodziny Niechciców.
26.Historię romansu dziewczyny z żonatym mężczyzną – ojcem jej synka Ocia.
27.Tomaszek hazardzistą.
28.Wesele Olczaka okazją do długiej rozmowy Agnieszki z księdzem Komodzińskim z Małocina na temat wiary i kościoła katolickiego.
29.Śmierci kleryka.
30.Wyprowadzka młodej żony do Warszawy.
31.Wyjazd do długo niewidzianego męża.
32.Powtarzanie klasy przez Tomaszka.
33.Wysłanie chłopaka na wakacje do państwa Jerzmanowskich.
Część druga
1.Śmierć trzydziestodwuletniego Janusza.
2.Odkupienie przez Anzelma od Niechcica jego placów w okolicach dworca.
3.Duży zysk młodego Ostrzeńskiego.
4.Złość i oburzenie Barbary, która czuje się oszukana przez własnego bratanka.
5.Wpłacenie zaliczki z własnej kieszenie przez Bogumiła na drenowanie majątku.
6.Nie odpisywanie na listy Niechcica przez Dalenieckiego.
7.Pismo od właściciela Serbinowa informujące o sprzedaży majątku.
8.Dalsze problemy finansowe Bogumiła.
9.Pomoc ze strony uczciwej Letycji Mioduskiej.
10.Wynagrodzenie Niechciców za lata solidnej pracy.
11.Nowym właścicielem Serbinowa hrabia Zbigniew Owrucki.
12.Kupno przez Niechciców części majątku Pamiętów z domem i ogrodem.
13.Karygodne zachowanie pijanego Tomaszka.
14.Zamordowanie Owruckiego w pociągu z Petersburga.
15.Rozpacz Emilki z powodu rodziców ukochanego Stasinka Kozarewicza nie wyrażających zgody na ślub syna.
16.Przeprowadzka do Pamiętowa.
17.Bal u Ksawery Ostrzeńskiej (z domu Woynarowskiej).
18.Skrępowanie odwykłej od spotkań towarzyskich Barbary.
19.Spokojne życie bohaterów zburzone odejściem Bogumiła.
20.Pogrzeb seniora rodu w Małocinie.
21.Tęsknota Barbary za dobrymi radami męża.
22.Kariera Agnieszki.
23.Zauroczenie młodej mężatki przebywającym w Warszawie krewnym Marcina - Bolciu Orłowiczu.
24.Czułe pożegnanie na dworcu.
25.Decyzja o wyjeździe do Marcina do Londynu.
26.Uzmysłowienie sobie przez Barbarę, że nie jest w stanie sama zarządzać majątkiem, mając na głowie wybryki Tomaszka i humory Emilki.
27.Sprzedaż Pamiętowa w przeprowadzka z Tomaszkiem do Kalińca.
28.Ślub Emilki z Sewerynem Bartołdem i zamieszkanie w Zabłociu.
29.Mobilizacja oddziałów obserwowana przez Barbarę.
30.Powrót Marcina i Agnieszki statkiem do Krakowa.
31.Dziwne sny córki i matki.
32.Uciekających Rosjan zastępują Niemcy.
33.Zbombardowanie i obstrzelanie Kalińca.
34.Niemcy podpalają miasto.
35.Pożegnanie opuszczającej miasto Michaliny i Barbary.
36.Decyzja o podróż wdowy po Bogumile do Czarnówki do Ostrzeńskich, do dziedzica Woynarowskiego, potem do Emilki do Zabłocia.
37.Smutek spowodowany braku fotografii Niechcica.
38.Spotkanie starego znajomego, Żyda Szymszela.
39.Przyjazd do Tolibowskiego (obecnie wdowca).
40.Odprawienie kobiety przez syna dawnego ukochanego.
41.Droga do Jastrzębic, do Romana Katelby.
42.Wspominanie z Szymszelem dawnych czasów.
43.Powtarzanie w myślach ostatniej zwrotki Do M *** Adama Mickiewicza.