1.Pojęcie transportu oraz podstawowych operacji ładunkowych.

Transport - przemieszczenie ludzi, ładunków w przestrzeni przy wykorzystaniu odpowiednich środków. W znaczeniu czynnościowym oznacza proces technologiczny wszelkiego przenoszenia na odległość, czyli przemieszczania osób, przedmiotów lub energii. Obejmuje świadczenie usług w celach zarobkowych przez przedsiębiorstwo transportowe oraz czynności przemieszczenia osób i ładunków przez inne podmioty, dla których jest to działalność pomocnicza. W znaczeniu przedmiotowym to technicznie, organizacyjnie i ekonomicznie wydzielone z innych czynności, celowe przemieszczenie wszelkich osób i ładunków.

W ramach transportu wyróżniamy samo przemieszczenie z punktu nadania do punktu odbioru, jak ci wszelkie czynności, jakie do tego celu mogą być konieczne. Do tych czynności należą m.in. czynności ładunkowe (naładunek, przeładunek, rozładunek) oraz czynności manipulacyjne.

2. System transportowy – charakterystyka.

System transportowy to logicznie uporządkowane i funkcjonalnie ze sobą powiązane podsystemy:

-techniczne (infrastruktura tr., środki tr., urządzenia tr. i przeładunkowe)

-organizacyjne (organizacja tr., podsystem informacyjny, personel)

-prawne (umowy, kontrakty, regulacje prawne)

- ekonomiczne (taryfy , ceny, rozliczenia)

Zadaniem systemu transportowego jest zaspokojenie potrzeb transportowych na określonym obszarze przy opcjonalnym wykorzystaniu cech i właściwości poszczególnych rodzajów transportu.

3. Funkcje transportu oraz jego klasyfikacja.

FUNKCJE TRANSPORTU:

-konsumpcyjna- oznaczająca zaspokojenie potrzeb przewozowych przez świadczone usługi transportowe

- produkcyjna- oznacza zaspokojenie potrzeb produkcyjnych przez świadczenie usług transportowych,

-integracyjna- która pozwala integrować państwo i społeczeństwo poprzez usługi transportowe.

KLASYFIKACJA TRANSPORTU:

a) pozioma według kryterium:

• Przedmiotu przewozu:

- transport osób(tr. pasażerski);

- tr. Ładunków(tr. Towarowy)

• Formy własności:

- transport prywatny;

- tr. Spółdzielczy;

- tr. Państwowy;

• Statusu organizacyjno – prawnego:

- tr. Publiczny;

-tr. Branżowy;

• Geograficznego:

- tr.krajowy;

- tr.międzynarodowy

• Czasu realizacji:

-tr. regularny;

- tr. nieregularny

b) pionowa według kryterium:

• Stosunku drogi przewozu do środka transportu:

- tr. przewozowy;

-tr .przesyłowy;

• Środowiska transportowego:

-tr. Lądowy;

-tr. Wodny;

-tr. Powietrzny;

• Gałęzi transportu:

-tr. bezszynowy(samochodowy);

- tr. szynowy (kolejowy);

-tr. morski;

-żegluga śródlądowa;

-tr. lotniczy;

-tr. kosmiczny;

-tr. rurociągowy;

- elektrotransport

4. Proces produkcyjny i jego elementy – charakterystyka.

PROCES PRODUKCYJNY- jest to świadome połączenie procesów pracy, przedmiotów

pracy i środków pracy w celu osiągnięcia zamierzonego efektu.

Praca ludzka- integruje pozostałe składniki procesu produkcyjnego, a także decyduje o jego ostatecznym wyniku; Przedmioty pracy- bierna lecz nieodzowna rola w procesie produkcyjnym. Do przedmiotów pracy zaliczamy surowce, materiały, części i inne elementy przeobrażone przez pracę ludzką za pomocą środków pracy w nowe wartości społecznie użyteczne. Środki pracy- do środków pracy zaliczamy m.in. wszelkiego rodzaju maszyny i urządzenia techniczne oraz budynki i budowle ułatwiające pracę ludzką.

CZYNNOŚCI składające się na całość DZIAŁAŃ PRODUKCYJNYCH:

• Podstawowe procesy produkcyjne: przygotowanie, składowanie i transport wewnętrzny

razem z innymi procesami cząstkowymi;

• Pomocnicze procesy produkcyjne:

-konserwacja i remonty urządzeń,maszyn,budynków itp.

- konserwacja, naprawy, wytwarzanie narzędzi oraz przyrządów

- wytwarzanie lub przetwarzanie energii elektrycznej, cieplnej

-utrzymanie właściwych warunków do prowadzenia podstawowego procesu produkcji

5. Pojęcie technologii i procesu technologicznego – krótki komentarz.

Technologia jako nauka zajmuje się ogólnymi jak i szczegółowymi prawidłowościami towarzyszącymi procesom produkcyjnym. W badaniach swych posługuje się w dużym stopniu metodami ogólnej teorii sprawnego działania ludzkiego. Zadaniem technologii jest opracowanie zasad takiego postępowania, aby zamierzony efekt produkcyjny osiągnąć przy jak najmniejszym nakładzie sił i środków, nie obniżając jakości produkowanych dóbr i usług.

6. Proces produkcyjny w transporcie – charakterystyka.

Celowa działalność różnych grup pracujących (siła robocza), wyposażonych w sprawne technicznie środki przewozowe oraz maszyny i urządzenia ładunkowe (środki pracy), zmierzająca do przemieszczania z jednego miejsca do drugiego ściśle określonego ładunku (przedmiot pracy).

Elementy procesu produkcyjnego transportu samochodowego w sferze produkcji podstawowej:

Środki pracy:

-zajezdnie i place

-środki przewozowe

-maszyny i urządzenia ładunkowe

-zaplecze socjalno-bytowe

-materiały techniczno

Przedmioty pracy: ładunki

-kierowcy, maszyniści

-pracownicy ładowni

-dyspozytorzy

Siły robocze:

-magazynierzy

-pracownicy administracyjno-biurowi

-pracownicy socjalni

Środki pracy+Przedmiot pracy=Środki produkcji

Środki produkcji + siły robocze = siły wytwórcze

7. Środki pracy w transporcie – charakterystyka środków przewozowych.

Środki przewozowe dzielimy na :

• środki transportu samochodowego,

• kolejowego,

• wodnego,

• lotniczego.

Ze względu na źródło napędu środki transportu samochodowego dzielimy na:

• silnikowe (pojazdy i ciągniki),

• bezsilnikowe ( naczepy i przyczepy).

Do pojazdów silnikowych zalicza się samochody ciężarowe: uniwersalne, specjalizowane i specjalne, które różnią się między sobą ładowności , dopuszczalną masą całkowitą, mocą, pojemnością i specjalizacją.

Samochody ciężarowe uniwersalne- umożliwiające przewóz wszystkich ładunków, oprócz tych , które wymagają specjalistycznej dostawy.

Samochody ciężarowe specjalne – wyposażone są w specjalnie zamontowane urządzenia techniczne, takie jak dźwig, agregat, cysterna, które nie służą do transportu ładunków.

Samochody ciężarowe specjalizowane – umożliwiają przewóz ściśle wybranej grupy ładunków, związanych z konkretną dziedziną produkcji np. budownictwo, handel i przemysł przetwórczy.

Zespół pojazdów samochodowych – pojazdy złączone ze sobą w celu poruszenia się po drodze jako całości, z wyłączeniem pojazdów złączonych w celu holowania. Dzielą się na:

• pojazdy silnikowe z przyczepą,

• ciągniki siodłowe z naczepą.

Przyczepy ze względu na rodzaj przewożonego ładunku dzielimy na:

• uniwersalne,

• dłużycowe,

• najazdowe,

• niskopodłogowe,

• platformy,

• oraz dźwigowe.

Naczepy ze względu na rodzaj przewożonego ładunku dzielimy na:

• uniwersalne,

• specjalizowane,

• niskopodłogowe,

o rożnym taborze.

Ze względu na zróżnicowany rodzaj przewożonego ładunków, jego przeznaczenia i rodzaj opakowania towaru, tabor bezsilnikowy dzielimy na:

• opończa – plandeka, jumbo – do przewozu ładunków uniwersalnych,

• termiczne – izoterma, chłodnia – do przewozu art. spożywczych,

• wywrotka – do przewozu ładunków sypkich ( żwir, piasek),

• cysterna- do przewozu ładunków płynnych ( paliwa, płyny),

• kontenerowy – do przewozu kontenerów.

W transporcie kolejowym z uwagi na cechy i właściwości techniczno – eksploatacyjne stosowane są wagony towarowe:

• węglarki do przewozu ładunków masowych luzem (węgiel),

• platformy do przewozu rożnego rodzaju urządzeń, pojazdów i drewna,

• wagony kryte do transportu ładunków drobnicowych (np. zboże w workach),

• cysterny – umożliwiające przewóz ładunków płynnych,

• wagony specjalne do przewozu towarów, które wymagają specjalnych warunków ( wagony chłodnie, do przewozu cementu, samowyładowcze, do przewozu żywych zwierząt),

Transport lotniczy odbywa się przy wykorzystaniu środków transportu powietrznego, które ze względu na przeznaczenie dzielimy na:

• samoloty pasażerskie,

• samoloty towarowe,

• samoloty cywilno – osobiste,

• samoloty wojskowe.

Z punktu widzenia konstrukcji:

• konwencjonalne – wąskokadłubowe,

• szerokokadłubowe ( ponad 4,72 m szerokości).

Transport morski oznacza przewóz statkami, w celach zarobkowych, pasażerów i ładunków, przez wody morskie.

Statki morskie są to wszystkie urządzenia pływające, przeznaczone lub używane do żeglugi na morzu i wodach połączonych z morzem.

Do przewozu towarów używa się wielu wyspecjalizowanych statków: masowców, drobnicowców, kontenerowców, tankowców, chemikaliowców i innych.

Pod względem przeznaczenia eksploatacyjnego:

• uniwersalne ( do przewozu ładunków drobnicowych – drobnicowe, do przewozu ładunków masowych- masowce),

• specjalizowane ( chłodniowce, owocowce – bananowce, pojemnikowce – kontenerowce , masowce ) przeznaczone do przewozu konkretnych ładunków np. rudy, ropy naftowej,

• promy ( samochodowe, pasażersko – samochodowe, kolejowe, pasażerskie).

8. Środki pracy w transporcie – charakterystyka maszyn i urządzeń ładunkowych.

Urządzenia ładunkowe – specjalna konstrukcja pośrednicząca w procesie przeładunku umożliwiająca przyspieszenie lub wręcz wykonanie obsługi ładunkowej środka transportowego (np. estakada, mostek ładunkowy, rynna zsypowa itp.).

Maszyna ładunkowa – urządzenie ładunkowe z własnym napędem.

Klasyfikacja maszyn i urządzeń ładunkowych:

• koparki:

- mechaniczne ( gąsienicowe, samochodowe, samojezdne kołowe),

- hydrauliczne ( gąsienicowe, samochodowe, samojezdne kołowe),

• ładowarki,

• suwnice ( pomostowe, wspornikowe, belkowe, bramowe),

• żurawie ( stałe, samochodowe, pływające, torowe, gąsienicowe),

• żurawiki na taborze samochodowym,

• wciągarki,

• wyciągi (pionowe , pochyłe),

• przenośniki ( taśmowe, członowe, kubełkowe, zbierakowe, wałkowe napędzane),

• wózki:

- naładowcze ( elektryczne, spalinowe),

- unoszące,

- podnośnikowe.

• wywrotnice : wagonowe , samochodowe.

• wyładowarki,

• ładowarki transportowe,

• łopaty mechaniczne,

• estakady wyładowcze,

• silosy.

9. Środki pracy w transporcie – charakterystyka dróg poszczególnych gałęzi transportu.

- drogi transportu samochodowego

Drogi publiczne eksploatowane w Polsce dzieli się ze względu na funkcje, jakie spełniają w sieci drogowej oraz stopień dostępności i obsługi przyległego terenu. podział dróg publicznych:

- ze względu na kryterium spełnianych funkcji

-krajowe 5%

-wojewódzkie 7%

-powiatowe 34%

- gminne 54%

- ze względu na klasyfikację techniczno - użytkową

- A (autostrady)

-S (ekspresowe)

- GP ( głównie ruchu pospiesznego)

-G (główne)

-Z (zbiorcze)

-L (lokalne)

-D (dojazdowe)

10. Podatność transportowa ładunków – charakterystyka.

Podatność transportowa ładunku to jego wrażliwość na czynności w transporcie, przy jednoczesnej odporności na ujemne skutki tych czynności i warunki działania. Miarą podatności transportowej jest ogólny nakład pracy, niezbędny do umożliwiania dokonania przewozu w sposób bezpieczny dla przedmiotu pracy. Podatność transportowa obejmuje:

• podatność do przewozu

• podatność do czynności ładunkowych

• podatność do okresowego składowania

Rodzaje podatności:

• naturalna - określa odporność ładunków na warunki i skutki przemieszczenia, uwzględniając ich cechy i właściwości fizyczne, chemiczne oraz biologiczne.

techniczna - wynika z cech zewnętrznych i stanu skupienia ładunku. determinują one konieczność dokonywania odpowiednich zabiegów przystosowujących ładunki do transportu. zabiegi te wpływają na wielkość i kształt ładunku, rodzaj i trwałość opakowań oraz rodzaj stosowanych narzędzi pracy

ekonomiczna - związana z cechami i właściwościami ładunku i przenoszeniem wartości produkcji transportowej(?) na wartość przenoszonego ładunku.

11. Charakterystyka procesu transportowego.

Proces transportowy to szereg złożonych czynności organizacyjnych (przygotowanie ładunku do przewozu) wykonawczych oraz handlowych mających na celu przemieszczanie ładunków lub ludzi z jednego lub kilku punktów początkowych, zwanych punktami nadania do jednego lub kliku punktów końcowych zwanych punktami odbioru przy pomocy odpowiednich środków transportu.

Proces transportowy:

czynności organizacyjne

czynności wykonawcze (proces przewozowy: dojazd pojazdu do miejsa naładunkó, naładunek oraz zabezpieczenie ładunku, przewóz, wyładunek/przeładunek, powrót pojazdu z miejsca wyładunku do bazy lub nowego miejsca naładunku

czynności handlowe

12. Technologia procesu transportowego, rodzaje technologii w transporcie

samochodowym – charakterystyka.

Technologia procesu transportowego to pewnie sposób działąnia, który obejmuje zakres i metodę wykonania wszystkich niezbędnych czynności umożliwiających realizację tego procesu, a także jakość i rodzaj wykorzystywanych w nim masyzn oraz narzędzi.

-technologia zunifikowana procesu przewozowego polega na przemieszczaniu ładunków w znormalizowanych kontenerach lub innych zbiorczych jednostkach ładunkowych z wykorzystaniem środków przewozowych i masyzn ładunkowych dostosowanych do parametrów wspomnianych jednostek zarówno pod względem formy zewnętrznej jak i masy zawartych w nim ładunków.

- technologia specjalizowana- polega na stosowaniu środków transportowych, dostosowanych do wymogów technologicznych ładunków i należy do najbardzioej rozpowszechnionych w transporcie samochoduowym. Technologia ta jest stosowana zwłaszcza przy przewozie materiałów masowych, tj: ziemniaki, buraki, ziarno zbożowe itd. Technologię tę stosuje się również w przewozach ładunków łatwopsujących się. Technologia specjalizowana z zasady eliminuje uciążliwe i niebezpieczne dla zdrowia roboty ładunkowe, a także gwarantuje właściwą jakość ładunku w całym łańcuchu transportowym

W technologi specjalizowanej wykorzytuje się tabor samoładowalny, zbiornikowy oraz cysterny do transportu materiałów płynnych i sproszkowanych.

-technologia uniewrsalna- jest stosowana w przewozach o najniższym poziomie mechanizacji robót ładunkowych tj: przy przwozie ładunków sztukowych i kawałkowych luzem, gdzie znaczną część prac ładunkowcyh wykonuje się ręcznie. W technologii tej mają zastosowanie głównie proste maszyny i urządzenia ładunkowe oraz uniwersalny tabor skrzyniowy. Z uwagi na dużą pracochłonność, a zarazem małą wydajność taboru, technologia ta w perspektywie będzie miała tendecję znikomą.

13. Pojęcie transportu wewnętrznego oraz technologii transportu wewnętrznego z krótkim komentarzem.

Transport wewnętrzny to przemieszczanie, pokonanie i magazynowanie materiału w każdej postaci w obszarze zakładu. Dzięki tym czynnościom tworzone są w materiale walory użytkowe w sensie miejsca i czasu.

Technologia transportu wewnętrznego to sposób realizacji programu transportu i magazynowania wynikającego z zadania logistycznego w zakładzie. Uwzględniane są relacje zachodzące pomiędzy:

• strumieniami ładunków - odpowiada na pytania co, ile, skąd, dokąd i kiedy?

• strumieniami informacji związanych z przepływem materiałów

• wydajnościami elementów układu transportowo - magazynowego wynikającego z rodzajów i parametrów środków transportowych urządzeń oraz wydajnością ludzi zaangażowanych realizację przepływu materiału i informacji : jak? za ile?

• jednostkowymi kosztami eksploatacyjnymi zastosowanych środków

• zakładem a otoczeniem

Transport wewnętrzny ładunków zyskał na znaczeniu głównie dlatego, że każdy materiał czy towar ma tylko wtedy określoną wartość jeżeli można nim dysponować w miejscu, w którym jest on potrzebny i we właściwym czasie.

14. Logistyka stosowana – pojęcie oraz krótki komentarz.

Współczesna logistyka stosowana zajmuje się problematyką związaną z:

transportem zewnętrznym i wewnętrznym

magazynowaniem i gospodarką materiałową

zaopatrzeniem przemysłu i zaopatrzeniem rynku oraz przeładunkami itp/

uwzględniając funkcje i powiązania wymienionych zagadnień.

Perspektywy dla rozwiązań transportu wewnętrznego wynikają głównie z wysokich wymagań stawianych przez nadrzędne systemy logistyczne.

15. Charakterystyka podstawowych symboli stosowanych w analizie transportu

wewnętrznego.

16. Charakterystyka kolejowego procesu przewozowego ładunków.

-przygotowanie ładunków do przewozu
-zamówienie środka transportu
-podstawienie środka transportu do załadunku
-załadunek
-przemieszczenie
-podstawienie śrdoka transportu do wyładunku
-wyładunek

Proces transportowy, który angażuje środek tranbsportu jednej gałęzi transportu – PROCES TRANSPORTOWY BEZPOŚREDNI

Proces transportowy, który angażuje środek tranbsportu dwóch lub kilku gałęzi transportu –PROCES TRANSPORTOWY KOMBINOWANY ( w strukturze tego procesu pojawiają się dosatkowe czynności związane z przeładunkiem przedmiotu transportu).

17. Charakterystyka wariantów kolejowego procesu przewozowego.

-PROCES PRZEWOZOWY BEZPOŚREDNI- ma miejsce wówczas, gdy określona porcja ładunków jest przemieszczana do stacji przeznaczenia tylko jednym pociągiem. Nie jest konieczne aby stacja nadanie i odbioru przesyłki były jednoczesnie stacjami początkowymi i końcowymi jazdy pociągu.

-PROCES PRZEWOZOWY POŚREDNI- ma miejsce wówczas, gdy ładunek od stacji nadania do stacji przeznaczenia jest przemieszczany dwoma lub wiąkszą liczbą pociągów towarowych. Relacja przewozu przesyłęk na pewnych odcinkach nie pokrywa się z relacjami pociągów towarowych i ich przemieszczanie nie może być realizowane w sposób bezpośredni.

-PROCES PRZEWOZOWY ŁAMANY- ma miejsce wówczas, gdy stacja nadanie i stacja przeznaczenia leżą na liniach o różnej szerokości toru. Ten proces transportowy składa się z elementów realizowanych przez poszczególne rodzaje kolei, porzy czym elementy te mogą mieć charakter bezpośredni (przewóż na liniach określonego rodzaju kolei jest realizowany jednym pociągiem) lub pośredni (kiedy realizacja jest więszą ilością pociągów).

18. Pojęcie i charakterystyka transportu multimodalnego, intermodalnego i

kombinowanego – zasadnicze różnice.

Transport multimodalny- przewóz towarów przez co najmniej dwie różne gałęzi transportu.

Intermodalny- przewóz towarów w jednej ej samej jednostce ładunkowej lub pojeździe przy użyciu różnych gałęzi transp bez przeładunku samych ładunków

Transport kombinowany- transport intermodalny, w którym główna częśc przewozu jest wykonywana przez kolej, żeglugę śródlądową lub transport morski początkowy i końcowy odcinek przez transport drogowy.

19. Jednostki zintegrowane w transporcie intermodalnym

-kontenery wielkie;

-naczepy siodłowe

-nadwozia wymienne

-samochody jednoczłonowe

-zespoły dwuczłonowe (ciągnik siodłowy +naczepa)

-pociągi drogowe (jednoczłonowy samochód +naczepa)

ZJŁ są formowane na podstawie:

-towarów jednostkowych lub pojedynczych ładunków luzem;

-normowanych pojemników lub opakowań;

-normowo uformowanych pakietów i paletowych jednostek ładunkowych;

-kontenerów małych i średnich.

KONTENER urządzenie transportowe

-o charakterze stałym i odpowiednio mocnej konstrukcji aby mogło służyć do wielokrotnego użytku

-skonstruowane specjalnie dla ułatwienia przemieszczania ładunków za pomocą jednego lub kilku rodzajów środków transportu bez konieczności przeładowywania i rozformowywania ładunku

-wyposażone w urządzenia ułatwiające jego przemieszczenie, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości przestawiania z jednego środka transportu na drugi

- pojemność nie mniejsza niż 1m^3

Kontenery dzielimy ze względu na różne kryteria:

- pod względem max masy brutto: małe(do 5t), średnie(to 10t, kubatura 10m^3) duże(powyżej 10t, kubatura pow.10m^3)

-pod względem funkcjonalności: uniwersalne, specjalizowane, specjalne

-pod wzgl. konstrukcji: skrzyniowe(zamknięte, otwarte), specjalizowane(uniwersalne z dodatkowym wyposażeniem), specjalne(zbiornikowe, bezciśnieniowe) specjalnego przeznaczenia(warsztaty, mieszkalne) akustyczne( do ładunków sypkich luzem)

-pod wzgl. normalizacji na: standardowe ( np. wg wymagań ISO) znormalizowane( do transportu lądowego),nietypowe

NADWOZIA WYMIENNE-wymienna część pojazdu ciężarowego służąca do transportu towaru. Są zgodne z normami i możne je łączyć lub rozłączać bez użycia specjalnych technicznych środków pomocy. Są one głównie stosowanie do transportu kombinowanego kolejowo-drogowego, przewozu towary wyposażone w specjalne podpory nie przystosowane do piętrzenia.

Naczepa siodłowa-każdy pojazd który może być sprzęgnięty z silnikowym pojazdem drogowym, najczęściej ciągnikiem siodłowym, w taki sposób, że częściowo się na nim opiera, a znaczna część jego masy własnej i masy ładunku jest przejmowana przez ten pojazd

Naczepa kontenerowa- specjalna naczepa o konstrukcji ramowej bez podłogi z gniazdami zaczepowymi, przeznaczona wyłącznie do przewozu wielkich kontenerów.

20. Charakterystyka systemów transportu intermodalnego

-przewóz wagonami niskopodwoziowymi samochodów jednoczłonowych, samochodowych zespołów dwuczłonowych oraz pociągów drogowych w syst. Ruchomej drogi

-przewóz wagonami samych naczep siodłowych i nadwozi wymiennych;

-system HCTS- kontenerowy system toczny-przewóz pojemników transportowych;

-przewóz przystosowanych naczep siodłowych na wózkach kolejowych(system bimodalny);

-kontenerowy system transportowy -KST- zespół środków technicznych do transportu ładunków w kontenerach wielkich;

W pierwszym wariancie (ruchoma droga) możliwy jest tylko przeładunek poziomy, dokonywany za pomocą przechylni lub rampy.

Wady ruchomej drogi:

-konieczność stosowania niskopodwoziowych wagonów kolejowych;

-konieczność wyłączenia z pracy ciągników wraz z kierowcą na czas przejazdu pociągiem

-duży ciężar brutto przesyłki

Zalety:

-prostota operacji załadunku i rozładunku

-najkrótszy czas załadunku i rozładunku pociągu.

Drugi sposób jest popularniejszy od ruchomej drogi. Polega na przewozie wagonami znormalizowanych nadwozi wymiennych i naczep siodłowych przystosowanych do transportu kombinowanego. Naczepa siodłowa jest tutaj dostarczana na stację przez ciągnik siodłowy a odbierana przez inny.

Operacje załadunku i rozładunku mogą odbywać się:

-poziomy –za pomocą ciągników

-pionowy- za pomocą dźwigów uzbrojonych w specjalne chwytaki.

Wady:

-konieczność dostosowania wagonów kolejowych do przewozu naczep;

-konieczność stosowania specjalnego sprzętu za- i wyładunkowego.

Zalety:

-zwiększenie ilości przewożonego pociągiem ładunku w porównaniu z ruchomą drogą;

-przewoźnicy nie muszą wyłączać ciągników kierowcami na kilka lub kilkanaście godzin z eksploatacji

-zmniejszają się koszty jednostkowe przewozu