Świat przyrody

w literaturze dziecięcej inspiracją do aktywności twórczej dziecka.

Materiały zebrały i opracowały:

Jadwiga Kowalska

Barbara Zagórowska

Anna Seń

Spis treści

Wstęp: „Świat przyrody w literaturze dziecięcej”……….….………5

Scenariusze zajęć:

,„Co dzieci widziały w drodze podczas wycieczki?”.………..……8

„O jej przyszła jesień do nas, co to będzie?”………….………..….9

„Gdzie jesienią schował się leśny zwierz?”…………………….....10

„ Październiku, co odlatuje jesienią z twojego koszyku?”….…...11

„Jesienne odwiedziny listopada w sadzie i ogrodzie”….….……...12

„Odchodzi jesień przychodzi zima czas odpoczynku

zwierząt się zaczyna”……………………………………………..…13

„Jak wygląda wiosną w Plastelinowie Plastusiowy ogródek?”..….14

„Co wiosną ogrodnicy robią we własnym ogródku?”…..…………15

„Co wiosną ogrodnicy robią we własnym ogródku?”…..…………16

„Szare niebo za oknem w listopadowy dzień!”…………..…………17

„W maju wszystko kwitnie”………………………………..………..18

„Deszczyk pada, słońce świeci każda roślinka w ogrodzie

bardzo się cieszy”……………………………………………………..19

„Co robią zwierzęta jesienią?..............................................................20

„ Spotkanie przedszkolaków z jeżem jesienią”……………...……...21

„Czysta planeta”………………………………………………..…….22

„Pszczółki”…………………………………………………….……...25

„Co to jest magnes?”………………………………………….……...27

,, Jak choruje Elemelek, jak go leczą przyjaciele’’

Teatrzyk kukiełkowy w oparciu o utwór H. Łochockiej…….…….31

„Jesienne zabawy”……………………………………………………37

„Kolorowe warzywa i owoce”………………………………………..40

„Kolorowe parasole”………………………………………………….43

„Kolory jesieni”…………………………………………….…………..47

„Leśna rodzina – jeż i wiewiórka”……………………….……………49

„Mamo, tato, zobacz, co potrafię”……………………….………….…52

„Pies -  przyjacielem człowieka”………………………….…………....55

„Pożar w lesie”…………………………………………….………….…60

Scenariusz zajęcia według programu W. Limont "Spotkania

z wyobraźnią" - jesteś wodą………………………………….………....65

„Jestem częścią przyrody”………………………………….………..….68

„Zwierzęta małe i duże”………………………………………….……...73

„Myjemy zęby" – rozmowa połączona z działaniem praktycznym…..75

„Szukamy wiosny”……………………………………………………….79

Teatrzyk na podstawie utworu L. Krzemienieckiej „O wiośnie

w lesie i wiewiórki ważnym interesie”……………………………….…81

„Wakacje nad morzem”………………………………………...…...…..86

„Woda- niezwykła ciecz – eksperymenty z wodą”……...…………..….89

„Żegnaj bałwanku”- zabawy badawcze i dydaktyczne inspirowane teatrzykiem cieni…………………………………………………..…..…92

„Zimowe zabawy z Krasnalem Hałabałą”……………………..…...…..94

,,Zwierzęta w okresie późnej jesieni-zagadki i zabawy z krasnalem Hałabałą”…………………………………………………………….……97

„Poznaję zwyczaje, budowę bociana i żaby na podstawie teatrzyku kukiełek”– pacynek w oparciu o tekst S. Michałkow……………..…..102

„Bocian i żaba” ………………………………………………………...

,, Przybycie wiosny” – wiersz do słuchania B. Formy……………..…..105

„Dbamy o lasy” – jesteśmy przyjaciółmi przyrody………………..…..107

„Różne stany skupienia wody”…………………………………………111

„Jak powstaje owoc?”…………………………………………………...113

„Jak poprawić zły humor?”…………………………………………….114

„Deszczowe zabawy z muzyką”…………………………………………116

Ciekawostki ze „Stumilowego Lasu” - zgaduj-zgadula………………..121

„Jestem uważnym użytkownikiem drogi”……………………………...124

„Sopelki lodu”……………………………………………………...…….128

„Skąd się bierze węgiel?”………………………………………......……130

„Zwierzęta budzą się wiosną”……………………………………..…….132

„Dni Ziemi” –propozycje działań……………………………………….134

Kąciki zainteresowań………………………………………………..……138

Świat przyrody w literaturze dziecięcej- zbiór literatury…………………147

Materiały pomocnicze dla nauczycieli przedszkola………………….…..150

Zagadki w pracy edukacyjnej przedszkola……………………………….151

 

„Świat przyrody w literaturze dziecięcej”

Literatura dla dzieci w wieku przedszkolnym jest rodzajem sztuki przekazywanej małym odbiorcom przede wszystkim za pośrednictwem rodziców i nauczycieli. Przedszkole stwarza swoim wychowankom różnorodne możliwości obcowania z literaturą piękna. Książka powinna już od najmłodszych lat towarzyszyć i przemawiać do dziecka piękną, poprawną mową ojczystą, tym piękniejszą, im bardziej artystycznym obrazem i językiem jest wyrażona. W wieku przedszkolnym kształtują się zaczątki osobowości dziecka, dlatego też ważnym zadaniem nauczycieli przedszkola jest odpowiedni dobór książek, które posiadałyby bogaty zasób treści o charakterze wychowawczym. Bohater literacki swoim postępowaniem i postawą powinien uczyć dzieci jak żyć, głównie przez preferowanie cennych wartości moralno – wychowawczych. Potrzeba kontaktu z książką nie powstaje u dziecka spontanicznie, stąd musi ją wzbudzić rodzic lub nauczyciel w procesie wychowania. Dlatego jednym z zadań przedszkola jest m.in. rozbudzenie zainteresowań książką. Książka dla dzieci zachęca do działania i budzi aktywność umysłową dziecka. Wiersze, opowiadania, baśnie sprzyjają rozwijaniu wyobraźni i zachęcają dzieci do odtwarzania ich treści w zabawach i różnych formach twórczości. Literatura dla dzieci jest również źródłem wiedzy o otaczającym świecie, o człowieku i nurtujących go problemach, o kulturze, tradycjach społeczeństwa i własnego narodu oraz kulturze innych narodów. Książka rozszerza zakres słownictwa dziecka, ale przede wszystkim powinna dostarczać małemu odbiorcy wzruszeń, różnorodnych przeżyć związanych z jej zawartością treściową oraz z właściwościami tekstu literackiego tzn. jego wartościami artystycznymi, estetycznymi. Literatura dziecięca dostarcza tematu do inscenizacji tekstów literackich usłyszanych przez dzieci, jest inspiracją wielu zabaw w teatr. Utwór literacki w większym stopniu niż sztuka plastyczna, film czy teatr pozostawia pole swobodnej grze wyobraźni i stwarza możliwość własnej twórczej interpretacji odbieranego dzieła. Słuchając czytanego tekstu dziecko kreuje postacie bohaterów, ich losy, tworzy własne wyobrażenia przedstawionych wydarzeń.

Podsumowując znaczenie książek w życiu dziecka można wymienić najistotniejsze zadania jaką pełnią:

• poszerzanie możliwości poznania świata

• kształtowanie wrażliwości estetycznej

• wzbogacenie zasobu wiadomości, które dziecko zdobyło w toku obserwacji otaczającego je środowiska, świata przyrody i społeczeństwa

• wyzwalanie ekspresji słownej, plastycznej i innej

• dostarczanie wzorów pięknej mowy ojczystej

• wzbogacenie zasobu pojęć i słów

• kształcenie mowy i wymowy

• rozwijanie inwencji twórczej

• aktywizowanie myślenia, uczenie wyciąganie wniosków i morału, ćwiczenie pamięci i uwagi

inspirowanie zabaw w teatr, inscenizowanie utworów

Przyroda z jej niezwykłą różnorodnością zjawisk, obfitością zwierząt i roślin wywiera na dzieciach bardzo silne wrażenie. Obcując z nią w różnych porach roku dziecko przygląda się temu „nowemu”, które otwiera się przed nim w przyrodzie, stara się to „nowe” zrozumieć i przemyśleć. Wiele rzeczy z życia przyrody jest dla dziecka niezrozumiałe, ale sam fakt, że tak bardzo je pociąga powinien zmusić wychowawcę do zastanowienia się nad wykorzystaniem przyrody w celach wychowawczo – dydaktycznych. Dużą pomocą w rozwijaniu pozytywnych uczuć, rozbudzaniu wrażliwości na piękno natury jest literatura, a szczególnie proza zaliczana do tzw. beletrystyki przyrodniczej. Takie formy jak gawędy, pogadanki, obrazki z życia zwierząt, opowiadania i powieści realistyczne uczą miłości do świata przyrody, kształcą kulturę uczuć i wrażliwość na piękno otaczającego świata. Potrzeba bliskości jakiejś żywej istoty, ciekawość otaczającego świata wpływają na szczególne zainteresowania dziecka zwierzętami. Za pośrednictwem literatury zostaje wytworzony szczególny kontakt dziecka z przyrodą.

Odpowiednio dobrana literatura, przenosi małego czytelnika w świat zgoła odmienny od otaczającej rzeczywistości. Świat, w którym brak błyskotliwych i krzyczących migawek z telewizora, świat daleki od kolorowych, bezwartościowych obrazków z komiksów, świat otoczony przyrodą, pełen spokoju i życzliwości; szacunku wobec ludzi i przyrody.

Tak więc właściwie dobrana literatura dziecięca sprzyja społecznemu wychowaniu dzieci w przedszkolu. Różnorodne formy i metody wykorzystania literatury pomagają dobrze przygotować dzieci do nauki szkolnej, pełnią doniosłą rolę w kształtowaniu pełnej osobowości człowieka . Na literaturze opiera się także proces wyrabiania umiejętności poprawnego formułowania wypowiedzi pod względem gramatycznym, doskonalenia dźwiękowej formy wypowiedzi, zachęcanie do swobodnego wypowiadania się, wyrabianie pozytywnego emocjonalnego stosunku do książki jako jednego z podstawowych czynników kształtujących motywację do nauki czytania.

Scenariusze

zajęć

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 6- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-6 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT: ,„Co dzieci widziały w drodze podczas wycieczki?”

CELE:

• Dziecko rozwija umiejętność interpersonalnego porozumiewania się;

• Dziecko dokonuje analizy i syntezy wyrazów- krowa, pole, kura, kogut;

• Dziecko doskonali umiejętność dobrej współpracy w małych grupach;

• Dziecko rozwija wyobraźnię, fantazję;

• Dziecko pokonuje swoje kompleksy i nieśmiałość podczas pracy w zespole;

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Język ciała, recytacja wiersza, rozmowa z dziećmi, improwizacja ruchowa, pantonima słowno- ruchowa.

POMOCE:

Wiersz M.Konopnickiej pt, „Co dzieci widziały w drodze”, różnorodne zabawki, elementy z kącika teatralnego, muzyka z płyt.

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2.Język ciała- dziecko pokaże jak zachowuje się woźnica;

3.Wiersz M.Konopnickiej, pt, „Co dzieci widziały w drodze” –ilustrowany obrazkami (Str 36 „Kochać świat…”)- rozmowa z dziećmi nt treści utworu, czytanie globalne wyrazów krowa, pole, kura, kogut - analiza i synteza wyrazów;

3.Improwizacja ruchowa (bez muzyki)- dzieci pokażą jak pracują rolnicy w polu;

6. Burza mózgów-, „Co można robić latem w polu?”;

7. Pantonima słowno- ruchowa- podział na małe grupy 4, 5 osobowe- „Praca w polu latem”, ocena najlepiej wykonanej pantominy słowno- ruchowej;

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 6- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-6 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT:

„O jej przyszła jesień do nas, co to będzie?”

CELE:

• Dziecko porównuje przyrodę na wsi i w mieście latem;

• Dziecko rozwija wyobraźnię i inwencję twórczą;

• Dziecko odtwarza wybraną przez siebie rolę;

• Dziecko uczy zgodnej współpracy w małych grupach;

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Improwizacja ruchowa, słuchanie wiersza B.Forman pt, „Jesień”, ćwiczenie dramowe, zagadka muzyczna.

POMOCE:

Wiersz B. Forman pt, „Jesień”, pomoce wybrane z kącika teatralnego, muzycznego, ilustracje przedstawiające jesień w mieście i na wsi, wybrana muzyka z płyt,

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2. Improwizacja ruchowa do muzyki pt, „Pierwszy taniec jesieni w mieście i na wsi”.

3. Słuchanie wiersza B.Forman pt „Jesień” ilustrowanego obrazkami(Str 44 „Rok w wierszu i piosence”)- rozmowa z dziećmi nt pierwszych zmian w przyrodzie symbolizujących nadejście jesieni na wsi i wmieście.

4. Ćwiczenie dramowe( inscenizacja improwizacja)- podział na cztery grupy, przedstawienie za pomocą rekwizytów (kolorowych chust, włóczki kolorowej, gałązek drzew, liści, muzyki) pierwszych zmian w mieście i na wsi pokazujących nadejście jesieni, wspólne wybranie najlepszej grupy.

5. Rytualna zwycięska rakieta „A kuku”.

6. Rozwiązanie zagadki muzycznej pt, „Jesienna piosenka”.

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 6- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-6 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT:

„Gdzie jesienią schował się leśny zwierz?”

CELE:

• Dziecko bierze udział w tworzeniu scenki dramowej;

• Dziecko dokonuje analizy i syntezy wyrazów: lis, sarna, sroka;

• Dziecko rozwija ciekawość poznawczą;

• Dziecko uczy się współdziałać w większej grupie;

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Teatrzyk kukiełkowy, rozmowa z dziećmi nt treści utworu, improwizacja ruchowa, ćwiczenie dramowe.

POMOCE:

Teatr „Smyk dla Smyka”, muzyka z płyty, różnorodne kukiełki, grzechotki, chusty.

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2.Oglądanie teatrzyku cieni wg T.Fiutowskiej pt, „Jeżowa rodzinka”-(Str 39 Teatr „Smyk” dla Smyka)- rozmowa z dziećmi nt jeżowej rodzinki leśnej, życia jeży w lesie jesienią, czytanie globalne wyrazów- maliny, borówki, klon, wilk, lis, sarna, sroka itp”;

3.Improwizacja ruchowa (do muzyki) – jesienna przygoda jeża w lesie;

4. Ćwiczenie dramowe –„Jesień w lesie”- podział na dwie grupy- 1 ma przedstawić fotografię „Jesień na leśnej polanie ”, druga „Jesień jeżowej rodzinki”- odgadywanie przygotowanej fotografii

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 6- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-6 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT: „ Październiku, co odlatuje jesienią z twojego koszyku?”

CELE:

• Dziecko poznaje ptaki odlatujące do ciepłych krajów;

• Dziecko rozwija wyobraźnię;

• Dziecko rozwija swobodną ekspresję;

• Dziecko uczy się dobrej współpracy w grupie;

• Dziecko tworzy pantominę- słowno ruchową;

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Ilustracje przedstawiające różne ptaki, napisane zdanie „To bocian…”, wiersz

Wiersz M.Czerkawskiej pt „Przed odlotem”, rozmowa z dziećmi nt odlotu ptaków, różnorodne elementy z kącika teatralnego.

POMOCE:

Ilustracje przedstawiające różne ptaki, elementy z kącika teatralnego, muzyka z płyty, magnetofon,

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2. Oglądanie różnych ilustracji przedstawiających ptaki zostające i odlatujące do ciepłych krajów- wypowiedzi dzieci nt temat, Czytanie globalne zdania „To bocian, wilga, kukułka, gawron, sroka, wróbel”.

3.Improwizacja ruchowa (do muzyki)- przygotowanie do odlotu ptaków.

4. Wiersz M.Czerkawskiej pt „Przed odlotem”- rozmowa z dziećmi nt odlotu ptaków do ciepłych krajów;

5.Burz mózgów (Osborn)- „Jak pomóc ptakom w odlecieć bezpiecznie do ciepłych krajów?”;

6.Pantonima słowno -ruchowa- podział dzieci na małe grupy, których zadaniem jest pokazać jak przygotowują się ptaki do odlotu;

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 6- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-6 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT:

„Jesienne odwiedziny listopada w sadzie i ogrodzie”

CELE:

• Dziecko rozwija fantazję, wyobraźnię;

• Dziecko wdraża się do koleżeńskiego współzawodnictwa;

• Dziecko uczy się niewerbalnie pokazać przyrodę w listopadzie

na podstawie wiersza „W listopadzie” J.Kwartnika;

• Dziecko wykorzysta różnorodne elementy z kącika teatralnego,

muzycznego;

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Słuchanie wiersza J.Kwartnika pt, „W listopadzie”, rozmowa z dziećmi nt jesiennej pogody, swobodne teksty wg C.Freineta, ćwiczenie dramowe, ekspresja ruchowa.

POMOCE:

Wiersz J.Kwartnika pt, „W listopadzie”, elementy z kącika teatralnego, muzycznego, muzyka z płyty, magnetofon,

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2.Ekspresja ruchowa (do muzyki)-jesienna wizyta w sadzie, ogrodzie listopada;

3.Słuchanie wiersza „W listopadzie” J.Kwartnika (Str 37 „Między nami sześciolatkami- Jesień”) –rozmowa z dziećmi nt jesiennej pogody, swobodne teksty (C.Freinet) nt pogody listopadowej;

4.Ćwiczenie dramowe- fotografia- podział dzieci na małe grupy, których zadaniem jest pokazać na podstawie wiersza „W listopadzie” J.Kwartnika przyrodę w listopadzie;

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 6- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-6 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT:

Odchodzi jesień przychodzi zima czas odpoczynku

zwierząt się zaczyna”

CELE:

• Dziecko wypowie się nt zasypiania zwierząt na zimę.

• Dziecko wyrazi własne uczucia, nastroje, emocje.

• Dziecko oryginalnie interpretuje muzykę zgodnie z linią melodyczną.

• Dziecko rozwija ciekawość poznawczą.

• Dziecko rozwija umiejętność skutecznego myślenia.

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Zabawa ruchowa z elementem metody R.Labana, opowiadanie M.Łastowieckiej, pt, „Kto kiedy zasypia?”, zdanie„To sarna, wilk, zając, łoś, a to wiewiórka, niedźwiedź”, ekspresja ruchowa, burza mózgów, język ciała, metoda rysunkowa Edwarda de Bono.

POMOCE:

Obrazki przedstawiające zwierzęta leśne, opowiadanie M.Łastowieckiej, pt, „Kto kiedy zasypia?”, zdanie„To sarna, wilk, zając, łoś, a to wiewiórka, niedźwiedź”, kolorowe kartki, kredki woskowe, lub ołówkowe wybrane nagrania z płyty, magnetofon.

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2. Zabawa ruchowa z elementami metody, R.Labana pt „Leśny taniec zwierząt”- dziecko reaguje na muzykę powolna, szybką, cichą, głośną na przerwę w muzyce staje bezruchu jak zwierzę;

3. Opowiadanie M.Łastowieckiej, pt, „Kto kiedy zasypia?” (Str 65 „Scenariusze zajęć” B. Łojewskiej)- dzieci wypowiadają się, które zwierzęta przesypiają zimę i gdzie, oraz które robią zapasy na zimę, czytanie globalne zdania „To sarna, wilk, zając, łoś, a to wiewiórka, niedźwiedź”;

4. Ekspresja ruchowa- przygotowanie do zimy zwierząt

5. Burza mózgów- „Jak można pomóc zwierzętom przygotowaniu

do nadchodzącej zimy”;

6. Język ciała –dziecko pokaże całym ciałem jak zwierzęta usypiają;

7.Metoda rysunkowa (Edwarda de Bono)-dziecko narysuje zaprojektuje miejsce do stałej obserwacji zwierząt, ptaków, owadów;

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 6- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-6 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT:

„Jak wygląda wiosną w Plastelinowie Plastusiowy ogródek?”

CELE:

• Dziecko rozwiąże zagadkę obrazkową;

• Dziecko rozwija wyobraźnię, fantazję;

• Dziecko tworzy wspólnie z innymi dziećmi „Plastelinowy ogródek”;

• Dziecko porządkuje swoje miejsce pracy;

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Zabawa z elementem metody R.Labana, opowiadanie, obrazek przedstawiający ogród wiosną improwizacja ruchowa, praca plastyczna.

POMOCE:

Obrazek przedstawiający ogródek, opowiadanie M.Kownackiej pt, „Plastelinowy ogródek”, plastelina i różne wybrane przedmioty z kącika plastycznego, muzyka z płyty, magnetofon,

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2.Odkrywanka obrazkowa pt, „Plastelinowy ogródek”;

3.Zabawa ruchowa z elementem metody R.Labana pt „Wizyta w Plastelinowie”;

4.Słuchanie opowiadana M.Kownackiej pt, „Plastelinowy ogródek”- rozmowa z dziećmi nt kłopotów Plastusia w sadzeniu warzyw w ogrodzie;

5.Improwizacja ruchowa (do muzyki) pt „Wiosenna praca w ogrodzie”;

6. Praca plastyczna- wykonanie z plasteliny i innych elementów makiety „Plastusiowy ogródek”;

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 3, 4- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-3, 4 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT:

,„Co wiosną ogrodnicy robią we własnym ogródku?”

CELE:

• Dziecko wyrazi ciałem swój nastrój, uczucia;

• Dziecko zapozna się z Zosią, która dbała o własny ogródek;

• Dziecko rozwija zdolność abstrahowania;

• Dziecko próbuje rozpoznać narzędzia ogrodnicze, przelicza je;

• Dziecko rozwija fantazję, wyobraźnię.

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Zagadka muzyczna, ekspresja ruchowa, wiersz, rozmowa z dziećmi nt, improwizacja ruchowa, lista atrybutów, zagadka rysunkowa „Narzędzia ogrodnicze. POMOCE:

Zagadka muzyczna pt, „Ogródek” Z.Noskowski, M.Konopnicka, wiersz W.Broniewskiego pt, „W ogródku Zosi”, muzyka z płyty, lub taśmy magnetofonowej, zagadka rysunkowa pt, „ Narzędzia ogrodnicze”.

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2.Rozwiązanie zagadki muzycznej pt, „Ogródek” Z.Noskowski, M.Konopnicka („Piosenki dla przedszkolaków cz 1.5 latki). 32.Ekspresja ruchowa (do muzyki)- praca wiosny w ogrodzie.

3.Wiersz W.Broniewskiego pt, „W ogródku Zosi” (Str 244 T.Żyterska „Poznanie środowiska przyrodniczego..”)- Rozmowa z dziećmi nt pracy Zosi w ogródku.

4.Improwizacja ruchowa (do muzyki)- wizyta w ogrodzie Zosi.

5.Lista atrybutów (Crawford)- Ogródek wiosną jest….(Jaki?).

6 Rozwiązywanie zagadki rysunkowej pt, „ Narzędzia ogrodnicze”.

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 3, 4- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-3, 4 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT:

,„Co wiosną ogrodnicy robią we własnym ogródku?”

CELE:

• Dziecko poznaje wiosenne kwiaty- tulipany, żonkile, goździki;

• Dziecko tworzy zbiory kwiatów wg rodzaju, przelicza, porównuje;

• Dziecko słucha uważnie opowiadania;

• Dziecko rozwija swobodną ekspresję;

• Dziecko wydziera, wycina z papieru kolorowego;

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Zabawa matematyczna, improwizacja ruchowa, opowiadanie, rozmowa z dziećmi nt, zabawa ruchowa z elementami metody R.Labana, praca plastyczna.

POMOCE:

Zabawa matematyczna pt, „Narzędzia ogrodnicze”, opowiadanie M.Kownackiej pt, „Wiosna w Plastusiowym ogródku”, papier kolorowy, klej biurowy, kolorowe kartki papieru,

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2.Zabawa matematyczna (opracowanie własne) pt, „Jakie to kwiaty na rabaty?”;

3. Improwizacja ruchowa (do muzyki) – taniec kwiatów;

4. Opowiadanie M.Kownackiej pt, „Wiosna w Plastusiowym ogródku” (Str 59 „Razem ze słonkiem- wiosna”)- rozmowa z dziećmi nt plastusiowego ogródka i gości przybyłych do niego;

5.Zabawa ruchowa z elementem metody R.Labana pt „Powitanie Plastusiowych gości”;

6.Praca plastyczna- wycinanie, wydzieranie z papieru kolorowego nt dowolny zainspirowany opowiadaniem M.Kownackiej pt, „Wiosna w Plastusiowym ogródku”;

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 3, 4- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-3, 4 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT:

„Szare niebo za oknem w listopadowy dzień!”

CELE:

• Dziecko rozwija fantazję, wyobraźnię;

• Dziecko uczy się tworzyć proste zdania;

• Dziecko doskonali umiejętność wypowiadania się ciałem, słowem;

• Dziecko przekształca plamę w coś innego;

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Improwizacja ruchowa, wiersz, obrazek, przekształcenie (Z technik twórczego myślenia), swobodne teksty (C.Freineta), ekspresja ruchowa.

POMOCE:

Wiersz E.Szelburg-Zarembiny pt „Szara godzina”, obrazek pt, Jesień w listopadzie”, kredki, farby, papier z plamą,

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2.Improwizacja ruchowa (do muzyki)- listopadowy taniec jesieni.

3.Wiersz E.Szelburg-Zarembiny pt „Szara godzina” ilustrowany obrazkiem (Str 104 H.Kruk „Z ludźmi i przyrodą”)- wypowiedzi dzieci nt listopadowej pogody.

4.Język ciała- dziecko pokaże, jak zmienia się pogoda.

5.Swobodne teksty (C.Freineta)- nt listopadowej pogody podczas spacerów rodzinnych;

6.Ekspresja ruchowa- spotkanie dzieci z miesiącem listopadem; 7.Przekształcenie- plamy na coś innego;

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 3, 4- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-3, 4 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT:

„W maju wszystko kwitnie!!!

CELE:

• Dziecko rozwija zdolność abstrahowania;

• Dziecko pomaga w pracy ogrodnikowi;

• Dziecko interpretuje ruchem ciała wysłuchany tekst literacki;

• Dziecko rozwija fantazję wyobraźnię;

• Dziecko uczy dobrze wypełniać swoje obowiązki;

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Zabawa ruchowa z elementem metody R.Labana, opowiadanie, improwizacja ruchowa, lista atrybutów, zabawa matematyczna.

POMOCE:

Magnetofon płyta kompaktowa, opowiadanie ilustrowane I.Salach pt „Kwiatek”, elementy matematyczne- różne kwiaty.

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2.Zabawa ruchowa z elementem metody R.Labana pt „ Majowy poranek:- dzieci reagują na różne dźwięki, na przerwę rozciągają całe ciało.

3.Słuchanie opowiadania ilustrowanego I.Salach pt „Kwiatek”- rozmowa z dziećmi nt obowiązków, jakie należy pełnić w ogrodzie.

4. Improwizacja (do muzyki)- wiosenne prace w ogrodzie.

5.Lista atrybutów- „Kwiatek jest..” (Jaki?).

6.Improwizacja ruchowa (do muzyki)- majowy taniec kwiatków.

7. Zabawa matematyczna pt „Kwiaty” (Wg I.Salach);

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 3, 4- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-3, 4 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT: „Deszczyk pada, słońce świeci każda roślinka w ogrodzie

bardzo się cieszy”

CELE:

• Dziecko wyrazi swoje uczucia, nastrój;

• Dziecko tworzy opowiadanie z innymi dziećmi;

• Dziecko rozwija umiejętności skutecznego myślenia;

• Dziecko wyszukuje zmiany, jakie nastąpiły w przyrodzie;

• Dziecko przestrzega podstawowych zasad ruchu drogowego;

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Odkrywanka obrazkowa, ekspresja ruchowa, opowiadanie twórcze dzieci pt,

relaks dla dzieci, metoda rysunkowa (Edwarda de Bono) piosenka.

POMOCE:

Muzyka z płyty kompaktowej i magnetofonu, obrazek przedstawiający „Ogród botaniczny”, relaks dla dzieci wg J.Stadnickiej pt „Dreszczyk”, kartki i kredki kolorowe.

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2.Odkrywanka obrazkowa pt „Ogród Botaniczny w maju”.

3.Ekspresja ruchowa- dziecko pokaże jak pracuje ogrodnik w cieplarni.

4.Opowiadanie twórcze dzieci pt „Majowa przygoda roślinki w Ogrodzie botanicznym”.

5.Relaks dla dzieci wg J.Stadnickiej pt „Dreszczyk” (Str 181 „Terapia dzieci muzyką, ruchem i mową”).

6.Metoda rysunkowa (Edwarda de Bono)- projektowanie własnego ogródka.

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 5- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-5 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT: ,„Co robią zwierzęta jesienią?

CELE:

• Dziecko zna zwierzęta, które zapadają w sen zimowy;

• Dziecko wypowiada się prostymi i złożonymi zdaniami;

• Dziecko rozwija wyobraźnię, swobodną ekspresję;

• Dziecko wykona pracę plastyczną;

• Dziecko porządkuje swoje stanowisko pracy;

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Obrazki, ekspresja ruchowa, słuchanie wiersza, rozmowa kierowana nt, improwizacja ruchowa, ćwiczenie słownikowe, swobodne wypowiedzi dzieci nt, praca plastyczna.

POMOCE:

Muzyka z płyty kompaktowej i magnetofonu, obrazki przedstawiające zwierzęta- jeża, niedźwiedzia, wiewiórkę, kartki papieru, pętle kubki, farby akwarelowe.

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2.Oglądanie obrazków przedstawiających zwierzęta (jeża, wiewiórkę, niedźwiedzia, borsuka, lisa, sarnę) w ich naturalnym środowisku, swobodne wypowiedzi dzieci nt temat.

3.Ekspresja ruchowa- „Jesienny taniec leśny zwierząt”.

4. Słuchanie wiersza Cz.Janczarskiego pt, „Miś” (Str 118 cz 1 „Wesoła szkoła”) –rozmowa kierowana nt zasypiania zwierząt i owadów jesienią.

5. Improwizacja ruchowa- spotkanie jesieni ze zwierzętami i owadami w lesie.

6.Ćwiczenie słownikowe- „Wiewiórka ma….futerko”, „Jeż to….Zwierzę”, „Niedźwiedź ma….futro”.

7. Zabawa z elementami metody R.Labana pt „Usypianie zwierząt i owadów”.

8.Praca plastyczna- malowanie farbami akwarelowymi nt dowolny zainspirowany wierszem Cz.Janczarskiego pt, „Miś”.

SCENARIUSZ DO ZAJĘC Z DZIECMI 5- LETNIMI

GRUPA WIEKOWA-5 latki

PROWADZĄCA: J.Kowalska

TEMAT:

„ Spotkanie przedszkolaków z jeżem jesienią”

CELE:

• Dziecko uważnie ogląda teatrzyk;

• Dziecko uczy się poprawnej wymowy;

• Dziecko w małym zespole przedstawi wybrany fragment teatrzyku wg M.Kownackiej pt, „Spotkanie z jeżem”;

• Dziecko uczy się przyjmować punkt widzenia drugiej osoby;

FORMY PRACY I ŚRODKI REALIZACJI:

Teatrzyk, rozmowa z dziećmi nt, improwizacja ruchowa, swobodne teksty wg C.Freineta, pantonima słowno ruchowa.

POMOCE:

Kukiełki, ozdoby teatralne, magnetofon i muzyka z płyty, dzwonek teatralny.

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1.Rytualne tworzenie koła „Hej dzieciaki…”, powitanie piosenką „Słoneczko”, „Iskierka przyjaźni”.

2.Oglądanie teatrzyku wg M.Kownackiej pt, „Spotkanie z jeżem” (Str 12 Polscy Autorzy „Teatrzyk Przedszkolaka”)- rozmowa z dziećmi nt treści utworu;

3. Improwizacja ruchowa (do muzyki”- „Spotkanie z jeżem”;

4.Swobodne teksty (Wg C.Freineta)- nt życia zwierząt leśnych jesienią;

5.Pantonima słowno ruchowa- „Spotkanie z leśnym zwierzęciem”;

Temat: Czysta planeta

 Cele:

• Dziecko zna i rozumie pojęcie: ekologia

• Dziecko rozumie, jak szkodliwa może być działalność człowieka

• Dziecko wie, w jaki sposób należy dbać o przyrodę

• Dziecko potrafi przeczytać tekst

• Dziecko oblicza proste działania matematyczne

• Dziecko chętnie i aktywnie uczestniczy w zajęciach

Pomoce:

Krzyżówka, dwa koła( ilustracje Ziemi), papierowe chusteczki, magnetofon, płyta, czytanka Sześciolatek, cz. IV, tekst czytanki w formacie A3, postać Ekoludka, patyczki do liczenia, Kodeksy Przyjaciela Przyrody dla dzieci, jabłka.

Przebieg zajęć: 

1. Zabawa na powitanie: „Witamy cię, jak się masz…”                                   

2. Rozwiązywanie krzyżówki z hasłem: EKOLOGIA. Dzieci dopasowują nazwy przedmiotów na ilustracjach i wklejają do kratek krzyżówki, po czym z oznaczonych   na zielono pól odczytują hasło krzyżówki.      

3. Wyjaśnienie znaczenia słowa ekologia na podstawie wiersza D. Klimkiewicz               i W. Drabika Co to jest ekologia? Rozmowa na temat wiersza.      

Ekologia – mądre słowo

a co znaczy -  powiedz sowo?

Sowa chwilę pomyślała

I odpowiedź taką dała:

„To nauka o zwierzakach,

lasach, rzekach, ludziach, ptakach.

Mówiąc, krótko w paru zdaniach

O wzajemnych powiązaniach.

Między nami, bo to wszystko

To jest nasze środowisko.

Masz je chronić i szanować”

- powiedziała mądra sowa…

 

- Co to jest ekologia? Co to znaczy szanować środowisko?                   

4. Ćwiczenie oddechowe: Chmurki. Na stolikach leża dwa koła przykryte papierowymi serwetkami – chmurkami. Zadaniem dzieci jest rozdmuchać chmurki, tak by całkowicie odkryć oba koła (planety).                 

5. Prezentacja dwóch planet (odkrytych wcześniej przez dzieci kół) pięknej i zanieczyszczonej Ziemi. Rozmowa na temat:, Czym różnią się planety. Rozważanie, na której z nich mieszkałoby się przyjemniej i dlaczego. Analiza chorób Ziemi. Zabawa dramowa: Wypowiedzi chorej planety. 

6. Zabawa ruchowa z wykorzystaniem odgłosów przyrody  - Zdrowa i chora planeta. Dzieci poruszają się po sali i słuchają przyrody odtwarzanej z płyty (szum wody, wiatru, śpiew ptaków itp.). Jest im przyjemnie i wyrażają to mimiką i ruchem.  Gdy muzyka cichnie i usłyszą uderzenie talerzy – zaczynają zachowywać się jak  chora planeta. 

7. Co możemy zrobić, aby Ziemi była czysta?. Rozmowa. Przypomnienie, że w miesiącu kwietniu obchodzony jest Dzień Ziemi.

8. Jak wygląda Ekoludek? – obliczanie prostych działań matematycznych. Na tablicy przypięta jest zasłonięta wynikami działań postać Ekoludka. Dzieci obliczają działania podane przez nauczyciela i odsłaniają prawidłowy wynik.  Na końcu ukazuje się w całości postać Ekoludka.

9. Odczytanie wiersza ukrytego w kieszeni Ekoludka. Powtarzanie jego treści za głosem nauczyciela.

 

Dziś ekologia mądre słowo

                                     Przyrodę wszyscy chcemy mieć zdrową.

                                     Jej strażnikami się ogłaszamy.

                                     Od dziś przyrodzie pomagamy.

 

10.        Wspólne zaśpiewanie piosenki „Pomóżcie naszej planecie”.

11.        Zostajemy przyjaciółmi przyrody. Każde dziecko otrzymuje zieloną kartę – Kodeks Przyjaciela Przyrody, którego zobowiązuje się przestrzegać. Potwierdzeniem jest własnoręczny podpis na dole Kodeksu.

12.        Podsumowanie zajęć.

Scenariusz zajęcia z zakresu terapii pedagogicznej z wykorzystaniem techniki malowania dziesięcioma palcami pt. „Pszczółki”

Temat: „Pszczółki”

Cele:

• Dziecko kształci wyobraźnię ruchową

• Dziecko potrafi rozładować napięcie

• Dziecko ćwiczy koncentrację uwagi

• Dziecko rozwija umiejętność rozpoznawania i nazywania emocji

 

Pomoce:

Ilustracje pszczoły z miną wesołą i smutną, farby plakatowe, muzyka relaksacyjna oraz muzyka szybka i wolna

Przebieg zajęć:

 

1. „W ulu”- zabawa na powitanie. Każde dziecko („pszczółka”) wita się z każdym przez dotknięcie się brzuchami.

2. „Głośno, cicho”. Dzieci naśladują brzęczenie pszczół (na dźwięk tamburyna głośno, a na dźwięk kołatki cicho).

3.      „Zabawy w ulu”. Dzieci poruszają się dowolnie z rytmem i nastrojem słuchanej muzyki.

4.      „Smutna i wesoła pszczółka”. Oglądanie ilustracji przedstawiających pszczoły, określanie ich nastroju. Wypowiedzi dzieci na temat:, „Po czym poznałem, że pszczółka jest wesoła czy smutna”

5.      „Dokończ zdanie”. Uczestnicy zabawy siedzą w kręgu. Kończą zdania: „Jestem wesoły, gdy…”, „Jestem smutny, gdy…” 

6.      „O czym opowiada muzyka”- interpretacja plastyczna utworu muzycznego. Po wysłuchaniu utworu nauczyciel zachęca dzieci do wypowiedzi: „Czy muzyka była smutna, czy wesoła?”, „Co wyobrażałeś sobie podczas słuchania utworu?”

 

Wykorzystanie techniki malowania dziesięcioma palcami.

Nauczyciel wypowiada następującą instrukcję: „W tych miseczkach jest farba, nie będziemy używać pędzli, mamy przecież dziesięć palców, pięć na jednej ręce i pięć na drugiej. Możesz malować to, co podpowiada ci muzyka”.

Zachęcenie dzieci do wypowiedzi na temat swoich wrażeń podczas malowania tą techniką. Prezentacja prac i nagradzanie ich oklaskami.

 

7.      „Pszczoła Słoduszka”- bajka relaksacyjna. Dzieci leżą wygodnie na plecach. Nauczyciel opowiada bajkę, w tle słychać spokojną, kojącą muzykę.

„Pszczoła Słoduszka”

 Zbliżało się lato. Słońce coraz mocniej grzało. Słoduszka od rana zbierała z kwiatów słodki nektar. Nagle poczuła zmęczenie. Ile to jeszcze kwiatów muszę odwiedzić? Zaczęła liczyć: jeden, dwa, trzy…jedenaście, dwanaście (przy liczeniu należy zwolnić tempo.

Położyła się wygodnie na dużym liściu, rozluźniła zmęczone nóżki i łapki, zamknęła oczy. Jej brzuszek zaczął spokojnie oddychać.” Jak mi dobrze, słyszę tylko piękną, cichą muzykę”- pomyślała Słoduszka. „Moja prawa łapka staje się coraz cięższa, nie chcę mi się jej podnieść. Moja lewa łapka staje się leniwa, nie chce mi się jej podnieść. Tylko mój brzuch równiutko, spokojnie oddycha. Prawa noga z przyczepionym woreczkiem miodu staje się ciężka, coraz cięższa i cięższa. Nie chcę mi się jej podnieść. Głowa jest tak wygodnie ułożona. Jestem spokojna, słyszę piękną muzykę. Czuję jak słońce ogrzewa moje nogi i łapki. Jest mi coraz cieplej… całe ciało jest przyjemnie ogrzane słońcem. Jestem spokojna, czuje się bezpiecznie. Jeszcze przez chwilę w ciszy posłucham tej pięknej muzyki (Ogarnie mnie senność).

 8.      Pożegnanie. Siad w kręgu, korekcja postawy, pochwalenie dzieci.

SCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA DZIECI 6 – LETNICH

TEMAT:, „Co to jest magnes?”

CELE:

• Dziecko wykona czynności badawcze zgodnie z instrukcją nauczyciela;

• Dziecko zaobserwuje w zabawie właściwości magnesu i na ich podstawie sklasyfikuje przedmioty na przyciągane przez magnes i obojętne na jego działanie;

• Dziecko omówi wyniki wspólnie przeprowadzonych doświadczeń i wyciągnie z nich samodzielnie wnioski;

• Dziecko wzbogaci swoje słownictwo o nowe pojęcia;

• Dziecko opisze werbalnie lub przedstawi umowną formą ruchu zjawisko magnetyczne (zachowanie przedmiotów metalowych i niemetalowych pod wpływem oddziaływania na nie magnesu).

1. METODY:

Słowna – rozmowa, opowiadanie, objaśnienia i instrukcje

Oglądowa – pokaz, obserwacja,

Czynna – stawianie zadań do wykonania.

1. FORMY:

Praca indywidualna i grupowa

1. Pomoce:

Magnesy /dla każdego dziecka/, drobne przedmioty metalowe /szpilki, gwoździki, spiralki z cienkiego drutu, spinacze biurowe, kluczyki/, drobne przedmioty niemetalowe /plastikowe, szklane, gumowe, papierowe, drewniane/, naczynie szklane z wodą, pacynki, tacki, koszyczki, magnetofon, płyta CD z nagraniem muzyki instrumentalnej.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Scenki sytuacyjne na kanwie opowiadań nauczycielki, ilustrowane pacynkami - demonstracja wpływu oddziaływania magnesu na zachowanie się przedmiotów metalowych i niemetalowych, zapoznanie z nazwą „magnes”:

• Scenka pt. „O kłopotach mamy przy balowej sukni Agatki”- przedstawienie sytuacji, w której mama przygotowywała córce Agatce sukienkę na przedszkolny bal karnawałowy. Bardzo się spiesząc przy fastrygowaniu sukienki /bo bal miał by już wkrótce/, potrąciła nieopatrznie pudełeczko ze szpilkami. Wypadły one z pudełka i rozsypały się po całej podłodze. W problemie mamusi ze szpileczek zbieraniu pomogła Agatka, używając do tego magnesu.

• Scenka pt. „O Krasnalu Hałabale, który w jeziorze magnesem nie tylko kluczyk odnalazł” - ilustracja sytuacji, w której bohaterowi w trakcie zabaw nad jeziorkiem /naczynie szklane, przezroczyste z wodą, na dnie, którego umieszczone zostały przez nauczycielkę różne drobne przedmioty metalowe i niemetalowe/ wpadł do wody kluczyk od domu. Ponieważ krasnal nie potrafił nurkować, postanowił skorzystać z rady mądrej Pani Sowy i wyłowił zgubę „wędką z magnesu” /magnesem przywiązanym w formie wędki do patyka/. Odzyskiwaniu zguby towarzyszy w trakcie scenki „wyławianie” przez krasnala, oprócz kluczyka, innych różnych przedmiotów metalowych. W trakcie scenki ukierunkowanie obserwacji na fakt obojętności innych, przedmiotów w „jeziorku” na oddziaływanie magnesu.

Analiza spostrzeżeń, odpowiedzi na serię pytań, ukierunkowanych na opisywanie przez dzieci zjawisk dostrzeżonych w trakcie scenek:

• Co działo się z przedmiotami, do których zbliżany był magnes?

• Czy wszystkie przedmioty przyciągał magnes?

• Które przedmioty przyciągał magnes, z czego były one zrobione?

• Z czego zrobione były przedmioty, których magnes nie przyciągał?

1. Zabawa ruchowa z elementami zadaniowymi, pt. „Zabawy magnesu ze szpileczkami”- prezentacja ruchowa dostrzeżonego zjawiska magnetycznego.

Nauczycielka trzyma w ręce klocek - pełniący w zabawie umowną rolę magnesu. Dzieci - „szpileczki” są w pudełku - miejscu sali ograniczonym linką. Na hasło „szpileczki wysypały się z pudełka” - dzieci opuszczają wyznaczone miejsce, biegają po sali w rytm muzyki instrumentalnej. Na przerwę w muzyce i hasło nauczycielki „mam ja magnes hejże - ha! Są szpileczki tam gdzie ja!”. Przybiegają nauczycielki i zostają przez magnes „przeniesione do pudełka” /idąc tam zwartą grupą wraz

z nauczycielką/.

3. Zabawa badawcza pt. „Mali badacze i magnes”.

Organizacja: dla każdego dziecka przygotowane „stanowiska badawcze” przy stolikach - po dwie tacki i magnes. Na środku każdego stolika leży koszyk z wieloma drobnymi przedmiotami metalowymi i niemetalowymi.

Przebieg: oglądanie i omawianie przedmiotów, znajdujących się w koszyczkach, zapoznanie dzieci z celem samodzielnych doświadczeń.

Propozycja postawienia hipotezy: „Czy wszystkie przedmioty zgromadzone w koszyczkach będą zachowywały się tak samo, gdy zbliżać będziemy do nich magnesy?”.

Działania indywidualne dzieci – wykorzystanie magnesów do badania wpływu oddziaływania magnesu, klasyfikacja rozłączna na przedmioty przyciągane przez magnes i na obojętne na działanie magnesu.

Prezentacja wyników działań badawczych: na wyodrębnionym stoliku, przedzielonym linią na dwie części i oznaczonych symbolami „magnesu” i „Przekreślonego magnesu” każde dziecko kładzie /na odpowiednim polu stołu/ przedmioty pogrupowane na poszczególnych tackach w toku działań badawczych. Werbalna i praktyczna weryfikacja postawionej hipotezy badawczej - wspólne omówienie przedmiotów w poszczególnych podzbiorach, ich zachowania na wskutek oddziaływania na nie magnesem, wyrywkowe sprawdzenie za pomocą magnesu.

4. Zabawa ruchowa z elementami zadaniowymi pt. „Co przyciąga magnes?”.

Każde dziecko wybiera dowolny przedmiot ze stolika. Trzymając przedmioty w dłoni dzieci tańczą w rytm muzyki instrumentalnej. Na przerwę w muzyce i hasło nauczycielki: „magnes przyciąga!”, przybiegają do niej dzieci z przedmiotami, które w toku wcześniejszych działań badawczych zaklasyfikowane zostały przez nie do grupy przyciąganych przez magnes. Wyrywkowe sprawdzenie przez nauczycielkę poprawności zgłoszeń. Pozostałe dzieci stoją w miejscu. Wymiana przedmiotów między dziećmi, powtórka zabawy.

5. Propozycja dla dzieci chętnych, aktywnych – graficzna prezentacja wyników działań badawczych /rysowanie na kartce przedzielonej linią na dwie części i oznaczonych „magnesem” i „przekreślonym magnesem” /przedmiotów sklasyfikowanych na przyciągane i obojętne na działanie magnesu/. Werbalizacja treści rysunków, umieszczenie ich na tablicy w klasowym „Kąciku małego badacza”.

6. Omówienie aktywności dzieci, zachęcenie do samorzutnych zabaw z magnesem. Aktywny udział dzieci w nowej aranżacji kącika tematycznego.

SCENARIUSZ ZAJĘCIA

Z OBSZARU EDUKACJI PRZYRODNICZEJ

Grupa wiekowa: 6 - latki

Temat zajęcia: ,, Jak choruje Elemelek, jak go leczą przyjaciele’’.

Teatrzyk kukiełkowy w oparciu o utwór H. Łochockiej.

Cel ogólny:

• Określanie zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla miesiąca marca ( przedwiośnia).

• Kształtowanie czynnej postawy wobec zdrowia.

Cele:

- Dziecko właściwie reagują na podany przez nauczycielkę rytm ( biegają, podskakują, maszerują).

- Dzieci rozumieją znaczenie przysłowia związanego z m- c marcem

,, W marcu, jak w garncu’’

-Dziecko prawidłowo rozwiązują rebusy literowo – obrazkowe związane ze zjawiskami atmosferycznymi zachodzącymi w m –c marcu ( słońce, śnieg, ulewa, wiatr)

- Dzieci rozszyfrowują diagram wyrazowy ( zdrowie)

- Dzieci dokonują wyboru właściwych obrazków, które pomagają 3, 4, 5, 6,7,8,9,utrzymać dobre zdrowie ( sport, owoce, warzywa, higiena ciała…)

- Dzieci dobierają właściwy ubiór na marcowy spacer

- Dzieci rozpoznają i odczytują prawidłowo cyfry ( 3, 4, 5, 6,7,8,9,) i poznane litery ( o, w, e, i, z, d, r….)

Metody pracy: podająca, problemowa, praktyczna, aktywizująca

Formy organizacyjne pracy: indywidualna, zespołowa, z całą grupą

Pomoce: tamburyno, sylwety do teatrzyku,( sroka, wiewiórka, zając, sowa, wróbelek Elemelek, łóżko ), diagram wyrazowy ( zdrowie), rebusy obrazkowo - literowe, symbole marcowej pogody ( deszcz, wiatr, ulewa śnieg ), obrazki różnych ubrań, garderoby ( spodnie, ciepły sweter i kurtka, kapelusz, czapka z daszkiem , bluzka z krótkim rękawem, krótkie spodenki…. ), karty pracy indywidualnej, kredki

Literatura: opowiadanie H. Łochockiej ,, Jak choruje Elemelek, jak go leczą przyjaciela’’.

Lp.	Sytuacje edukacyjne	Zadania dla dzieci	Zakładany efekt	Środki dydaktyczne
1.	Zabawa ruchowa ,, Do czego zaprasza tamburyno’’	Dzieci poruszają się po całej sali zgodnie z wygrywanym przez n- lkę rytmem: ( biegają, maszerują, podskakują) . Na przerwę w graniu przykucają.	Prawidłowo reagują ruchowo na różne rytmy grane przez nauczycielkę. Właściwie reagują na muzykę podskokami, biegiem lub marszem.	tamburyno
2.	Rozmowa nt. aktualnego m-ca marca, przypomnienie przysłów związanych z marcem – wytłumaczenie ich znaczenia.	Dzieci przypominają nazwę aktualnego m-ca ( marzec ) i przysłowia związane z m –cem : ,, W marcu, jak w garncu’’, ,, Marcowa pogoda raz słońce, raz woda’’ Wyjaśniają znaczenie tych przysłów( pogoda marcowa jest kapryśna w ciągu dnia może padać śnieg, świecić słońce, wiać wiatr… )	Znają nazwę aktualnego miesiąca, wymieniają i tłumaczą znaczenie przysłów związanych z marcem.
3. 4. 5.	Rozwiązywanie rebusów obrazkowo literowych związanych z pogodą marcową. ( słoń + ce =słońce, wiatrak – ak = wiatr….) i dobieranie do nich odpowiednich symboli pogody. Zabawa ruchowa – ilustrowanie ruchem opowieści n-lki ,, Marcowy spacer’’ Dobierają spośród różnych ubrań, te które należy założyć na marcowy spacer	Dzieci rozwiązują rebusy rysunkowo – literowe i dobierają do danego rebusu odpowiedni symbol pogody narysowany na rysunku, Dzieci chodzą po Sali i naśladują ruchem opowieść n-lki: ( spacerują wysoko podnoszą ręce i pokazują jak świeci słońce, uderzają rękoma o podłogę naśladując Dzieci mają na tablicy narysowaną postać chłopca i karteczki z narysowanymi różnymi częściami ubioru. Dzieci zgłaszając się podchodzą do tablicy wybierają , nazywają i łączą z chłopcem ten ubiór, który jest potrzebny na marcowy spacer	Rozwiązują rebusy rysunkowo- literowe, dobierają do danego rebusu odpowiedni symbol pogody ( słońce, wiatr, śnieg, ulewa..) Prawidłowo naśladują różne zjawiska marcowej pogody ( śnieg, deszcz, wiatr, słońce) Dobierają właściwy strój na marcowy spacer	4 rebusy rysunkowo – literowe i 4 symbole pogody Narysowane i powycinane różne części ubrań ( spodnie, sweter, kapelusz….), narysowana postać chłopca.
6. 7.	Wprowadzenie do zajęcia – rozszyfrowanie diagramu wyrazowego Oglądanie teatrzyku kukiełkowego pt .,, Jak choruje Elemelek, jak go leczą przyjaciele” wg utworu H. Łochockiej.	Dzieci dobierają do odpowiednich cyfr właściwe litery i rozwiązują diagram wyrazowy, odczytują rozwiązanie ( zdrowie), przeliczają i nazywają samogłoski i spółgłoski w wyrazie.) Uważnie oglądają teatrzyk	Rozwiązują diagram wyrazowy z hasłem zdrowie Skupiają uwagę na oglądanym teatrzyku.	Diagram wyrazowy ( zdrowie) Kukiełki do teatrzyku.
8.	Omówienie teatrzyku	Dzieci odpowiadają pojedynczo, całymi zdaniami na pytania n-lki: - Co stało się Elemelkowi? - Kto odwiedził wróbelka? - Jakie rady dała wróbelkowi sroczka? - Co przyniosła Elemelkowi wiewiórka?.....	Odpowiadają prawidłowo na pytania związane z obejrzanym przedstawieniem
9.	Gimnastyka przy piosence Głowa, ramiona, kolana, kostki’’	Dzieci ćwiczą pokazują odpowiednie części ciała występujące w piosence	Pokazują właściwe części ciała występujące w piosence
10. . 11. 12.	Praca w zespołach wybór odpowiednich obrazków, które wiążą się z dobrym zdrowiem uzasadnienie wyboru Praca indywidualna przy stolikach- rozwiązywanie kart pracy: I grupa rozwiązywanie krzyżówki z hasłem zdrowie i kolorowanie obrazków sprzyjających dobremu zdrowiu II grupa rozszyfrowania diagramu z hasłem ,, Sport to zdrowie’’ i ilustracja graficzna w/w hasła III grupa kolorowanie tych obrazków, które związane były z radami jakich udzielili wróbelkowi przyjaciele. Podsumowanie zajęcia – degustacja soku malinowego	Dzieci podzielone są na zespoły 2-3 osobowe. Każdy zespół otrzymuje zestaw różnych obrazków (słodycze, osoba oglądająca telewizor, grająca w komputer, warzywa, owoce….). Zadaniem dzieci jest wybór tych obrazków, które wiążą się z dobrym zdrowiem – uzasadnienie wyboru. Dzieci samodzielnie wykonują karty pracy Dzieci odpowiadają na pytania n-lki podsumowujące zajęcie, oceniają zajęcie przyznając punkty w skali od 1-3, pija sok malinowy na zdrowie.	Wybierają odpowiednie obrazki sprzyjające dobremu zdrowiu – uzasadniają ich wybór. Prawidłowo wykonują kary pracy związane z zajęciem Odpowiadają prawidłowo na pytania n-lki związane z zajęciem	Zestawy różnych obrazków dla każdego zespołu 3 rodzaje kart pracy ( dostosowane do możliwości dzieci) Sok malinowy

Scenariusz zajęć twórczych dla dzieci  4 letnich

 

Temat: Jesienne zabawy.

Cele:

• Dziecko swobodnie wyraża za pomocą ruchu treść opowiadania,

• Dziecko odbiera i rozumie treści przekazywane przez niewerbalne środki wyrazu- ruch ciała

• Dziecko zna charakterystyczne cechy jesieni, aktywnie uczestniczy w zabawach, potrafi być twórcze.

Pomoce; ilustracje przedstawiające jesień i inne pory roku, kolorowe wstążki na pałeczkach, warzywa i owoce, kosz, materiał przyrodniczy, kaseta, magnetofon, komplet kart ( fiszki samokontrole) dla każdego dziecka, przybory plastyczne, kolorowe listki.

Przebieg;

1. Przywitanie . Witamy uczestników w taki sposób , aby czuli się powitani. Osoby , których dotyczą słowa powitania podnoszą ręce w górę i machają w stronę witającego (nauczycielki).

Witam wszystkich, którzy przybyli do jesiennej krainy, aby się wspólnie bawić. „Pozdrawiam tych, którzy:

mają dobry humor

lubią jeść owoce i warzywa

lubią się wesoło bawić

lubią taniec

nie lubią nudy…

2. Opowieść ruchowa
W tle „jesienna” muzyka.
Treść opowiadania: „W piękny jesienny dzień, gdy na niebie świeciło złote słońce, dzieci wybrały się do lasu na grzyby. Miały ze sobą koszyki. W lesie rosło bardzo dużo wysokich drzew, ale pomiędzy nimi widać było niskie drzewa. . Wiał delikatny wiatr, który poruszał gałązkami. Siedziały na nich ptaki. Gdy usłyszały dzieci, przestraszyły się i odfrunęły. Dzieci wędrowały, aż napotkały na leśnej polanie dużo  grzybków-  borowików. Dzieci pochyliły się i zebrały grzybki do koszyków. Nagle na niebie pojawiły się chmurki, z których zaczął padać drobny deszcz, więc dzieci schowały się pod drzewkami, ale wiatr stawał się silniejszy. Dzieci postanowiły pobiec do domu. Zabrały koszyki i biegły, przeskakując kałuże, które utworzyły się na drodze. Wiatr wiał coraz mocniej, tak, że ciężko im było iść, ale dom był już niedaleko. Kiedy udało im się w końcu dotrzeć do drzwi, okazało się że wiatr rozdmuchał ciemne chmury i na niebie znów zaświeciło słońce. Dzieci uśmiechnęły się i zaczęły liczyć grzybki w swoich koszykach.”

3. Zagadki ruchowe- rozpoznawanie przez dzieci w oparciu o gesty nauczyciela tematyki zagadek ( nauczyciel pokazuje opadające liście, zamiatanie liści, wiatr, przeskakiwanie przez kałuże).

4. Jesienna dekoracja - dzieci, wśród różnych zdjęć i obrazków odszukują ilustracje przedstawiające jesień, przypinają je na tablicę tematyczną.

5. Kończenie zdań - zachęcanie  dzieci  do  zabawy  polegającej  na  dokończeniu  zdania:

Jesień rozpoznaję po…

Kiedy  pada  deszcz  lubię........

6. „Czarodziejski koszyk”- zabawa polegający na odgadnięciu przez dzieci za pomocą dotyku,  jakie warzywo lub owoc zostało ukryte w koszyku.

Dziecko, które odgadnie zostaje nagrodzone brawami.

7. Fiszki samokontrole- dzieci wybierają z wielu ilustracji te, które związane są z jesienią. Następnie samodzielnie kontrolują poprawność wykonanego zadania, ponieważ każdy obrazek pasujący do jesieni jest na odwrocie zaznaczony kropką.

8. Twórcza aktywność ruchowa:

- wybór spośród dwóch melodii tej, która mogłaby obrazować wiatr.

Przedstawienie ruchem  wiatru do muzyki - wykorzystanie do tego celu wstążek.

9. Swobodne wypowiedzi-zainspirowane pytaniem:, „ Za co chciałbyś podziękować jesieni?

10. Twórcza aktywność plastyczna- propozycja ozdabiania elementów garderoby Pani Jesieni tworzywem przyrodniczym: kolorowymi liśćmi, zasuszonymi płatkami kwiatów itp. Dzieci przystępują  do tworzenia kompozycji dekoracyjnych według własnego pomysłu.

11. Zabawa kołowa z piosenką ( na melodię "Mam chusteczkę haftowaną")

     " Mam listeczki kolorowe, żółte i czerwone,

        Kogo dotknę lekko nimi przyjdzie tutaj do mnie.

        La, la., la., la…”  - w środku koła porusza się dwoje dzieci, które przekazują liście innym uczestnikom zabawy.

12. Pożegnanie – na przerwę w muzyce dzieci żegnają się ze sobą
w dowolny sposób (podanie ręki, uśmiech, ukłon itp.).

Scenariusz zajęć: „Kolorowe warzywa i owoce”

Temat zajęć: „Kolorowe warzywa i owoce” – zajęcia plastyczne połączone z ćwiczeniami artykulacyjnymi

Cele:

• Dziecko usprawnia swoją mowę i wzbogaca swój „język”(poprawnie wykonuje wdech i wydech, rozpoznaje, nazywa i naśladuje usłyszane dźwięki, podejmuje próby poprawnej wypowiedzi wskazanych głosek i zgłosek, wypowiada się na podstawie „wykonanej pracy”)

Dziecko doskonali swoją sprawność fizyczną podczas ćwiczeń ruchowych oraz swoją sprawność manualną palców i nadgarstka podczas wykonywania pracy plastycznej

Dziecko potrafi odzwierciedlić wygląd poznanych warzyw w postaci „figur z masy solnej”

Dziecko wyraża swoje zainteresowanie poprzez czynne uczestnictwo

Metody:

Metoda aktywizująca: zajęcia plastyczno – rzeźbiarskie

Metoda czynna – słowna – ćwiczenia artykulacyjne

Formy:

Praca grupowa i indywidualna

Miejsce realizacji:

Przedszkolna sala dydaktyczna

Czas trwania:

Około 30 min

Pomoce dydaktyczne: taśma magnetofonowa z nagraniami odgłosów z ogrodu i łąki, źdźbła trawki wykonane z kawałeczków papieru, gazeta do obłożenia stolików, produkty do wykonania masy solnej(mąka, sól, woda), farby, kubeczki na wodę, pędzelki

Przebieg:

1. Rozpoczęcie zajęć – nauczyciel wita dzieci i wprowadza dzieci w dzisiejszą tematykę zajęć. Dziś przedszkolaki oczami swojej wyobraźni przeniosą się do ogrodów i sadów, by zobaczyć co możemy w nich odnaleźć. Przedszkolaki znają już tematykę związaną z ogrodem, dlatego bez problemu są w stanie wymienić znane im warzywa i owoce.

2. Jesienny wietrzyk w ogrodzie – ćwiczenie rozwijające pojemność płuc przez umiejętność głębokiego i równomiernego wdechu i wydechu.

Dzieci trzymają w ręku trawkę (kawałek papieru bądź bibuły) – wąchając trawkę wdychają powietrze nosem i równomiernie wypuszczają ustami. Dmuchanie w trawkę podczas wypuszczania powietrza ustami, następuje z różną siłą (mocno – słabo).

1. Czy jesień już nadeszła? - ćwiczenie mięsni narządów mowy przez powtarzanie zgłosek i głosek, rozpoznawanie i naśladowanie odgłosów. Dzieci leżą na brzuszku przykładają jedno uszko do podłoża i nasłuchują odgłosów jesieni ( wykorzystanie taśmy magnetofonowej), dzieci rozpoznawane dźwięki powtarzają i próbują nazywać: - bzzzz - pszczoły kryjące się przed deszczem w swych ulach

- kle, kle, kle – bociany powolutku opuszczają nas i wylatują do ciepłych krajów

- kum, kum, rech, rech – żaby w stawie również kumkają rzadziej

- cyk, cyk – świerszcz w trawie też rozpoznał już nadchodzącą jesień itp.

4. „Co lubimy?” – Zabawa z – wierszem I. Salach. Rozpoznawanie najczęściej występujących warzyw i owoców.

   Wiersz  „Co lubimy?” I Salach

                                       Lubimy jabłuszka i słodziutkie gruszeczki,
                                   Na śliwki jesteśmy wielkie łakomczuszki.
                                Marchewkę chrupiemy jak małe zajączki,
                         Pomidorki też zjadamy, gdy nam wpadną w rączki.

5. Przedszkolna „fabryka” warzyw – zajęcia plastyczno – rzeźbiarskie, z wyrobionej masy solnej dzieci tworzą kosze pełne swoich ulubionych warzyw i owoców, następnie warzywa zostają pomalowane farbami na właściwe im kolory.

OPIS TECHNIKI:

Na około 20 przedszkolaków:

mąki, soli, woda – dodajemy stopniowo, by uzyskać konsystencję ciasta piernikowego (by masa nie była zbyt rzadka lub zbyt sucha).

Każdy przedszkolak wyrabia z masy owoc/warzywo, następnie zostawia go do wysuszenia, gdy owoc/warzywo wyschnie malujemy je farbami plakatowymi na wybrany kolor.

DOBRA RADA: gdy do masy solnej dodamy odrobinę kleju do tapet (w proszku) przy wysychaniu masa nie będzie pękać. Przyspieszyć suszenie możemy podsuszając owoce suszarką do włosów. Gdy mamy możliwość zapieczenia ciasta w piekarniku – nasze figurki nabiorą trwałości jak podobnej do figurek gipsowych.

5. Podsumowanie zajęć – omówienie oraz prezentacja naszych prac – tworzymy nasz własny przedszkolny, warzywno – owocowy ogród, uporządkowanie naszych miejsc pracy.

SCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA DZIECI 4 – LETNICH

TEMAT: „Kolorowe parasole” .

CEL:

- rozwijanie umiejętności klasyfikowania przedmiotów oraz przeliczania przedmiotów

w zakresie liczby 4.

METODY:

Słowna – rozmowa, piosenka, objaśnienie,

Oglądowa – pokaz, obserwacja,

Czynna – stawianie zadań do wykonania.

FORMY:

Praca indywidualna i grupowa

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

L.p.	Sytuacje edukacyjne	Zakładane efekty (cele operacyjne)	Środki dydaktyczne
	„Witam Was”^1 – powitanie piosenką	Dzieci: - śpiewem witają nauczyciela; - zbiorowo odśpiewują piosenkę; - ruchem pokazują treść piosenki.
	„Pogodowa zgaduj – zgadula”- rozwiązywanie zagadek słuchowych oraz zagadek związanych tematycznie z porą roku, jaką jest jesień oraz z jesienną pogodą.	Dziecko: - w usłyszanych dźwiękach rozpoznaje jesienne zjawiska atmosferyczne; - do rozpoznanych zjawisk dobiera odpowiednią ilustrację; - uważnie słucha tekstu zagadki czytanej przez nauczyciela; - rozwiązuje zagadki.	Teksty zagadek, nagranie dźwięków zjawisk atmosferycznych na płycie CD, odtwarzacz CD.
	„Kolorowe parasole” – zabawa ruchowa. Odszukiwanie ukrytych w sali kolorowych sylwet parasoli.	Dziecko: - porusza się po określonej powierzchni; - reaguje na polecenie nauczyciela; - odszukuje ukryte w sali koperty z sylwetami parasoli.	Ukryte w kolorowych kopertach szablony kolorowych parasoli.
	„Jesienne porządki” – układamy odnalezione parasole według kolorów na szablonach półek. Poukładane parasole przeliczamy. Odszukujemy półkę, na której znajduje się najwięcej parasoli oraz taką, na której jest ich najmniej.	Dziecko: - klasyfikuje sylwety parasoli według koloru; - przelicza sklasyfikowane parasole; - porównuje liczebność parasoli na półkach (w zbiorach); - mówi, na której z półek znajduje się najmniej oraz najwięcej parasoli.	Szablony półek oraz sylwety kolorowych parasoli.
	„Kto się schował pod parasolem?” - zabawa orientacyjno – ruchowa.	Dziecko: - porusza się po wyznaczonej powierzchni; - sprawnie reaguje na dźwięki muzyczne; - wykonuje polecenia nauczyciela; - rozpoznaje kogo brakuje wśród grupy – kto ukrył się pod parasolem.	Nagranie dźwięków zjawisk atmosferycznych na płycie CD, odtwarzacz CD.
	„Pod parasolem” – praca plastyczna. Sylwety wcześniej wykorzystanych parasoli naklejamy na kartkę, na której wcześniej techniką „mokre na mokrym” malowaliśmy deszcz.	Dziecko: - moczy kartkę gąbką; - odpowiednio trzyma pędzel; - stempluje mokrą kartkę pędzlem umoczonym w farbie; - dobiera ilość i kolor wykorzystanych farb; - przykleja parasol do kartki stosując odpowiednią ilość kleju; - ozdabia pracę elementami namalowanymi kredkami świecowymi; - porządkuje miejsce pracy po jej zakończeniu.	Sylwety kolorowych parasoli, kartki z bloku technicznego, pojemnik z wodą, gąbka do moczenia kartki, pędzel, farba temperowa w kolorze granatu, błękitu i odcieniach szarości klej, kredki świecowe itp.
	„Uśmiech przedszkolaka” - podsumowanie zajęć, ocena zajęć przez dzieci	Dziecko: - wyraża swoje zdanie na określony temat; - wyraża swoje emocje.	Szablony twarzy z różną mimiką (uśmiech, twarz bez emocji, twarz smutna)

---

1. ^1. WITAM WAS

   Wszyscy są,

   Witam Was,

   Zaczynamy już czas,

   Jestem Ja,

   Jesteś Ty,

   Raz, dwa i trzy.

   ZAGADKI

   Zagadki słuchowe – rozpoznawanie odgłosów nagranych na płytę CD – wiatr, deszcz, burza – dobieranie obrazków ilustrujących słuchane odgłosy.

   To łatwa zagadka, tak mi się wydaje. Jaka po lecie pora nastaje? (Jesień).

   Unosi szybowce, popycha żaglowce, obraca wiatraki - siłacz z niego taki (wiatr).

   Lepiej zabierz go ze sobą, choć słońce przygrzewa za godzinę już może zmoczyć Cię ulewa (parasol).

   Przynosi deszcze, szarugi, dzień krótki, a wieczór długi.

   Ptaki wysyła za morza i jeża usypia w norze. (Jesień)

   Puste pola, mokre pola, Deszcz od rana do wieczora. Powiedz, jaka to jest pora? (Jesień)

   Widzisz je we dnie. Nie ma go w nocy. Zimą i jesienią grzeje słabo, a latem z całej mocy. (Słońce)

   Spada z chmury w dzień ponury, a gdy wiosną spadnie, wszystko rośnie ładnie. (Deszcz )

   Choć go nie widać, znać, – że siłę ma, łamie czasem drzewa. Chmury niebem gna. (Wiatr)

   Gdy świeci słońce, stawiasz go w kącie. Kiedy deszcz rosi, nad głową go nosisz? (Parasol)

   SCENARIUSZ ZAJĘCIA

   TEMAT; KOLORY JESIENI

   CELE ;

   Dziecko zna i nazywa kolory: żółty, zielony, czerwony.

   Dziecko wie, że łącząc kolory żółty i czerwony otrzyma pomarańczowy.

   Potrafi dopasować element /liść/ do zbioru wg koloru

   Porównuje zbiory układając elementy parami i używa określeń: tyle samo, o 1, więcej, o 1 mniej /4-ro latek/ .

   Obrazuje muzykę ruchem wg własnych pomysłów.

   Wykonuje pracę plastyczną nowo poznaną techniką plastyczną – stemplowanie opuszkami palców z wykorzystaniem farby plakatowej.

   Pomoce;

   Wiersz pt. „Idzie lasem Pani Jesień”, liście w różnych kolorach, spokojna muzyka /nagranie /, trzy przeźroczyste naczynia /menzurki lub szklanki/, farby w kolorach zielonym, czerwonym i żółtym, karty pracy z narysowanym drzewem.

   PRZEBIEG ZAJĘCIA:

   1. Wysłuchanie wiersza „Idzie lasem Pani Jesień”.

   Idzie lasem Pani Jesień

   I maluje liście w lesie.

   Te są żółte, te czerwone,

   A te jeszcze są zielone.

   Liście piękne, kolorowe

   Lecą dzieciom wprost na głowę.

   2. Rozmowa na temat wiersza i jesieni

   - Kto szedł lasem?

   -Co robiła Jesień?

   - Na jakie kolory pomalowała liście?

   - Jakie inne niż w wierszu kolory liści spotykamy w przyrodzie?

   - Oglądanie jesiennych liści.

   3. Dzielenie słów na sylaby /słowa związane z jesienią/

   4. Zabawa integracyjna „Mam na imię…….. , mam liść koloru …..” /zabawę poprzedza rozdanie dzieciom liści/

   5. Taniec liści na wietrze” – ruch twórczy przy muzyce.

   6. Tworzenie zbiorów liści wg koloru.

   7. Przeliczanie liści w zbiorach, porównywanie liczebności zbiorów przez układanie elementów parami / dzieci 4-ro letnie/

   8. „Czary mary – czyli jak powstaje kolor pomarańczowy”

   Dzieci wrzucają do przeźroczystego naczynia z wodą kawałki żółtej bibuły.

   Woda zabarwia się na żółto. Nauczycielka bierze bibułę czerwoną./ Dzieci nazywają kolor bibuły. Mówią, na jaki kolor czerwona bibuła powinna zabarwić wodę. Nauczycielka wymawia zaklęcie: ”Czary, mary”

   Wrzuca kilka kawałków do wody. Powstaje kolor pomarańczowy.

   Nauczycie wyjaśnia, że zmieszanie koloru żółtego i czerwonego daje kolor pomarańczowy. Dzieci same „czarują kolory wody” w innych naczyniach.

   9. Zabawa z wierszem– powtarzanie treści i obrazowanie go ruchem wg wskazówek nauczyciela.

   Praca plastyczna „Kolorowe drzewa” – stemplowanie opuszkami palców liści nad drzewach.

   Wspólne oglądanie wykonanych prac i słowne opisywanie ich przez dzieci. Lista atrybutów „Jesienne liście są………..”

   Scenariusz zajęć pt.: „Leśna rodzina – jeż i wiewiórka”

   Temat zajęć: „Leśna rodzina – jeż i wiewiórka” – zajęcia plastyczne, wydrapywanie form, kształtów w podłożu, zabawy dydaktyczne.

   Cele :

   Dziecko cechuje dokładność w wykonywaniu powierzonych zdań

   Dziecko potrafi skoncentrować swoją uwagę na wykonywanym zadaniu

   Dziecko jest otwarte na propozycje zabaw proponowane przez nauczyciela

   Dziecko potrafi wczuć się w wyznaczoną rolę

   Dziecko potrafi wyrażać swoją opinię na określony temat

   Dziecko jest otwarte na dialog, rozmowę

   Dziecko wyraża swoje zainteresowanie poprzez czynne uczestnictwo

   Metody:

   Metoda aktywizująca – zajęcia plastyczne – „ryt” oraz zabawy i gry dydaktyczne

   Metoda podająca - pogadanka

   Formy:

   Praca indywidualna i grupowa

   Miejsce realizacji:

   Przedszkolna sala dydaktyczna

   Czas trwania:

   Około 30 min

   Pomoce dydaktyczne:

   Gotowe formy do wydrapywania, wykałaczki, kolczaste przedmioty i rośliny – grzebień, szczotka, róża, kaktus, gra „pamięć”.

   Przebieg:

   Rozpoczęcie zajęć – nauczyciel wprowadza dzieci w tematykę dzisiejszych zajęć, nawiązuje do mieszkańców lasu (może posłużyć się planszami z rysunkami zwierząt leśnych), pyta dzieci o to, jakie zwierzęta zamieszkują las, jak owe zwierzęta wyglądają, które z nich są ulubionymi zwierzętami przedszkolaków...

   Rozwiązanie zagadek:

   Pomyśl, a odgadniesz wnet,

   Kto ma igieł pełen grzbiet? (jeż)

   Przez całą zimę słodko śpi.

    A słodko, dlatego, że miód mu się śni.(niedźwiedź)

   W dziupli swej na drzewie,

   gdy nikt o tym nie wie,

   orzechów zapasy

   zbiera na złe czasy.(wiewiórka)

   Leśna rodzina – praca plastyczna – wydrapywanie postaci zwierząt przy wykorzystaniu wykałaczki z wcześniej przygotowanego podkładu (kartka zamalowana kredką świecową i farbą plakatową).

   OPIS TECHNIKI:

   Brystol grubo (mocny nacisk kredki na podłoże) zamalowujemy kredką świecową (w dowolnie wybranych kolorach), tak by nie pozostawić wolnego miejsca. Następnie zamalowujemy pokolorowaną kartkę ciemną (czarną, granatową) farbą plakatową lub temperową. Trzeba dosyć gęsto rozrobionej farby użyć, by chciała pokryć „wosk” kredki świecowej. Odczekujemy kilka chwil, by kartka lekko przeschnęła (gdy odcień farby zmatowieje) – w tym czasie planujemy jaki wzór wyrysujemy na naszej pracy.

   Po przeschnięciu wykałaczką „rysujemy” wybrany wzór.

   Wzór ma taki kolor, jaki kolor kredki świecowej wybraliśmy

   Leśna galeria – pogadanka, z powstałych prac tworzymy naszą własną galerię, omawiamy nasze prace oraz zastanawiamy się nad tym, dlaczego akurat „to zwierze” wydrapałem...

   Kolczaste przedmioty – zabawa dydaktyczna „Kolczaste przedmioty”; zapoznanie dzieci z różnymi przedmiotami przypominającymi kolce jeża oraz ich zastosowaniem w życiu codziennym: szczoteczka do mycia zębów, do mycia rąk, do czyszczenia butów, ubrań; poznanie rośliny – kaktusa oraz owoców kasztana w skorupce;

   Leśne zapamiętywanie – dzieci grają w grę dydaktyczną Pamięć – opierającą się na zasadach znanej gry „Memory”. Zakryte kartoniki przedstawiające kolczaste przedmioty należy odnajdywać parami, odkrywając wcześniej wybrane przez siebie pola i zgadując, gdzie można by odnaleźć brakujący szablon.

   Podsumowanie zajęć – rozmowa z dziećmi na temat związany z zabawą, jakie odczucia dzieci mają tuż po niej, czy zabawa się im podobała, czy też nie, dzieci wyrażają swoje zdanie na temat dzisiejszych zajęć...

   SCENARIUSZ „ZAJĘCIA Z DZIEĆMI

   6-LETNIMI

   Z CYKLU: „Mamo, tato, zobacz, co potrafię”

   Temat: „Miała wiewióreczka spiżarni sześć” – sytuacja edukacyjna

   Cele:

   Dziecko zna cyfry od 1 do 6

   Dziecko potrafi liczyć liczebnikami głównymi i porządkowymi

   Dziecko wykonuje działania matematyczne z zastosowaniem dodawania i odejmowania w zakresie 6

   Dziecko potrafi czytać wyrazy i zdania

   Dziecko potrafi wyodrębnić wyrazy w zdaniu, sylaby w wyrazie

   Dziecko potrafi ułożyć z rozsypani literowej i wyrazowej zdanie

   Dziecko słucha i rozumie treść wiersza Cz. Janczarskiego „Miała wiewióreczka”

   Dziecko porównuje liczebność zbiorów przez łączenie w pary oraz ocenia z użyciem określeń: więcej, mniej, tyle samo,

   Formy pracy:

   - z całą grupą;

   - indywidualna;

   Metody pracy:

   - podające – wiersz, instruktaż;

   - problemowe – rozmowa w oparciu o wiersz, zadań otwartych,

   - aktywizujące – zabawa ruchowa,

   - praktyczne – zadań otwartych, zadań zamkniętych, działania dzieci.

   Pomoce: zagadki, pojemnik z orzechem włoskim, laskowym i piłeczką pingpongową, chusta, kartoniki z liczbami i znakami „+”, „- „, tablica, liczmany, napisy, litery samoprzylepne, obrazek z układem kostkowym,

   Przebieg zajęcia:

   Utrwalenie charakterystycznych cech jesieni

   Zagadka

   Co to za pani, w złocie, w czerwieni,

   Sady maluje, lasy przemieni?(jesień)

   - rozmowa na temat – Co zmieniło się w przyrodzie od czasu, kiedy przyszliśmy do przedszkola do teraz?

   2.”Co to jest” – zabawa dydaktyczna doskonaląca zmysł dotyku.

   Chętne dziecko –z zawiązanymi oczami- za pomocą dotyku rozpoznaje przedmioty: należy opisać ich wygląd i podać nazwę. Pozostałe dzieci sprawdzają poprawność wypowiedzi.

   Rozmowa w oparciu o wiersz Cz. Janczarskiego

   Omówienie zwyczajów przegotowania do zimy wiewiórek, używanie określeń: spiżarnia, dziupla, przysmaki,…

   „Policz wyrazy”- zabawa gramatyczna

   Na tablicy N. zawiesza napis- RUDA WIEWIÓRKA ROBI ZAPASY NA ZIMĘ.

   Każde z dzieci ma za zadanie zaznaczyć ilość wyrazów w zdaniu i sylab

   w poszczególnych wyrazach.

   „Dołóż tyle, żeby było…”- zabawa matematyczna

   Nauczycielka umieszcza na tablicy 3 paski, które przedstawiają półki w spiżarni.

   Umieszcza na pierwszej 3 sylwety orzechów, a dzieci maja za zadanie uzupełnić zbiór do 6 elementów.

   - dzieci mają do dyspozycji liczmany, na których tworzą swoje zbiory.

   Na drugiej półce N. układa 2 sylwety żołędzi, dzieci dopełniają zbiór do 6,

   Na trzeciej półce znajduje się 8 sylwet szyszek, dzieci tworzą zbiór

   6- elementowy

   Każde działanie dzieci zapisują za pomocą znaków matematycznych,

   Zabawy typu: Ile razy trzeba klasnąć, żeby było 6?-N. pokazuje liczbę w układzie kostkowym. Kiedy dzieci udzielą odpowiedzi wspólnie wykonują zadanie mówiąc między klaśnięciami słowo orzech ,np.: pierwsze klaśnięcie- orzech- drugie klaśnięcie- orzech…

   Ile zrobić kroków do tyłu, aby było 6? N. pokazuje cyfrę większą od 6.

   „Jestem cyferką”- zabawa orientacyjno- porządkowa

   Dzieci poruszają się pomiędzy rozłożonymi kartonikami z cyframi:1,2,3,4,5,6- przy muzyce. Na przerwę zatrzymują się przed najbliższa cyfrą: wybiórczo pytamy:, Jaką jesteś cyfrą? Następnie prosimy dzieci, aby utworzyły zespoły zgodnie z cyfrą, przy której stoją: jedynki, dwójki, trójki, itd. Zabawę przeprowadzamy kilka razy, aby dzieci mogły być różnymi cyframi i tworzyć zmienne zespoły.

   „Pomóż wiewiórce policzyć przysmaki”- praca indywidualna

   Dzieci na kartach pracy tworzą zbiory, oznaczają ich liczebność cyfrą lub za pomocą symbolu: kropki, kreski.

   „ Minki”- ewaluacja zajęcia

   Dzieci składają kartkę na pół, jeśli są zadowolone ze swojej pracy za zajęciu przyklejają „uśmiech” na oznaczonej lewej części, jeśli stwierdzą, że miały problemy-„smutną buzię” umieszczają na prawej części.

   Temat:  Pies -  przyjacielem człowieka

   Grupa- 6- latki

   Cele:

   Dziecko wypowiada się na podany temat, wie co to znaczy słowo przyjaciel,

   Dziecko jest otwarte na potrzeby innych, rozumie potrzebę niesienia pomocy humanitarnej, zna prawa zwierząt

   Dziecko potrafi zachować ostrożność w stosunku do zwierząt obcych, kształci umiejętności konstruowania twórczych działań i  opowiadań, współdziała w zabawach.

   Pomoce; książka L. Gęca ,,Tańce integracyjne” z kasetą,  nagranie z taśmoteki Klauza- ,,Taniec nut”, czarodziejska różdżka, kolorowe pisaki, kukiełki zwierząt, plastelina, flakonik perfum, pokrojona pomarańcza, diagram, ruchomy alfabet, kaseta z odgłosami zwierząt, dary dla zwierząt; miska, kocyk, pokarm w puszce, makaron, ryż, gumowe zabawki…

   Przebieg:

   1. Piosenka  powitalna ( muzyka i słowa; L. Gęca)

   Dzieci stojąc w kole wykonują gesty i ruchy wynikające z tekstu zwrotki i refrenu 

             Chodźcie wszyscy tu dokoła.

             Zabawimy się wesoło.

             Witamy was, wszyscy wraz.

             Na zabawę nadszedł czas.

                          Ref. Prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga,

                                 Cały tułów oraz głowa, witamy was.

   2. Wysłuchanie opowiadania ,,Prezent”- D.E. Sobiesiak

   Kamil był chłopcem bardzo mądrym. Wiele nauczył się w ośrodku rehabilitacyjnym. Jest to taka jakby szkoła, w której uczą wszystkich potrzebnych człowiekowi czynności. Chłopiec od urodzenia miał trudności z poruszaniem się. Niedawno okazało się, że będzie musiał korzystać z wózka inwalidzkiego.

   Rodzice chłopca zajmowali się nim jak tylko potrafili najlepiej. Zawsze przed południem mama Kamila wiozła go do parku. Tam karmił on wróble, gołębie, a kiedyś nawet wiewiórka wskoczyła mu na kolana. Była taka milutka. Za kilka miesięcy Kamil zostanie już uczniem i wtedy na pewno będzie rzadziej bywał w parku.

   Chłopiec codziennie spotykał też w parku psa. Był duży, ale jeszcze bardzo młody. Kamil przynosił mu coś do jedzenia i tak co dnia się spotykali. Kamil miał zawsze przy sobie swoją maskotkę. Był to stary pajacyk, któremu powierzał swoje myśli i marzenia.

   - Kamilku, zostawię cię tu na chwilę i pójdę tatusiowi kupić gazetę.

   - Dobrze mamusiu. Pobawię się z pajacykiem. Idź.

   Kamil przytulał swoją maskotkę, podnosił do góry i opowiadał mu swoje różne tajemnice. Nagle, nie wiadomo dlaczego, pajacyk wypadł z rąk chłopca, spadając na ziemię.

   -Jak teraz go podniosę?- pomyślał chłopiec- przecież nie mogę się ruszyć. Pies, który leżał przy wózku chłopca jakby zrozumiał, że musi zrobić coś dla swojego przyjaciela. Nie zgadniecie. Pies podszedł do pajacyka, powąchał go i szybko złapał w zęby.

   - Daj to! Daj!- powiedział Kamil. Pies podszedł z zabawką, położył ją na kolanach chłopca, a na dodatek położył swój łepek, patrząc mądrymi oczami na dziecko.

   - Kamilku, już jestem, wracamy do domu.

   -Mamo, wiesz co się zdarzyło… i Kamil opowiedział historię z pajacykiem.

   -Dobrze, dobrze, już dobrze- powiedziała mama.

   -Cześć piesku, spotkamy się jutro, przyniosę ci coś dobrego.

   Następnego dnia, Kamil zbudził się rano, bo poczuł że na jego ręku leży coś ciężkiego.

   - co to jest?

   -Co… Co ty tu robisz?!- zawołał

   -Piesku, piesiuńciu…Mamo!!!

   - Co się stało, Kamilku? A, o to ci chodzi? Wiesz, wczoraj wieczorem opowiedziałam tatusiowi historię z pajacykiem. Tato poszedł do parku. Gdy już spałeś, po twojego nowego przyjaciela. Wyobraź sobie, że nie chciał z tatusiem przyjść. Dopiero gdy zobaczył pajacyka i poczuł twój zapach, poszedł za tatusiem. Wykąpaliśmy go, nakarmiliśmy i postanowiliśmy, ze skoro nie ma domu, to niech zamieszka z nami. Zapiszemy go do specjalnej szkoły dla psów. Jest młody, wszystkiego się nauczy i będzie ci zawsze pomagał. Wiesz, on chyba ciebie bardzo polubił.

   -Och, dziękuję wam! Będę się nim opiekował.

   -Tak, ty będziesz się opiekował nim, a on tobą. Będzie wspaniałym przyjacielem- powiedziała mama z uśmiechem i dodała:

   -Wszystkiego najlepszego Kamilku! Dzisiaj są twoje urodziny. A …a właśnie jak go nazwiemy.

   -Nazwiemy go Reks, chyba ładnie?

   -Dobrze. Tak więc dzisiaj są twoje urodziny, a Reks jest naszym prezentem dla ciebie- powiedziała mama i zawiązała Reksiowi na szyi szeroką czerwoną kokardę. Wyglądał pięknie.

   3. Rozmowa na temat opowiadania i własnych doświadczeń – wypowiedzi dzieci na temat; kto to jest  przyjaciel, kto może być przyjacielem człowieka, kto ma swojego przyjaciela, określanie cech Reksa i innych psów ( mądry, odczuwa smutek, cierpienie, radość, ma dobry węch ) i ich  potrzeb (  potrzeba właściciela, jedzenia, picia, należytych  warunków), omówienie sposobu dbania o psy.

   4. ,,Zaczarowani w zwierzęta”- taniec przy muzyce. Nauczyciel za pomocą czarodziejskiej różdżki zamienia dzieci w różne zwierzęta zapraszając do tańca i przypominając o tym, że każde zwierzę porusza się inaczej:

    ,,Abrakadabra, hokuspokus,

   Obracam się na pięcie, pałeczką robię zaklęcie.

   Niech się cały świat zmienia,

   Niechaj czarownik dzieci w zwierzęta zamienia”.

   5. ,,Muzyczny dialog”- zabawa w parach. Para dzieci rysuje na wspólnej kartce na temat ,,nasz przyjaciel”- …rysują na zmianę kontrastowymi pisakami/ np. jedno dziecko zielonym, drugie czerwonym…/ kolejność rysowania wyznaczają zmieniające się fragmenty muzyki. Po zakończeniu prac/ nauczyciel może przerwać kiedy uzna za stosowne/ dzieci opowiadają o swoim wspólnym rysunku.

   6. Stworzenie z dziećmi ,,Kodeksu właściwego zachowania” się w stosunku do obcych zwierząt ( nie wolno brać zwierzątek do rąk, nie wolno dotykać nieznajomych zwierząt, nie robimy gwałtownych ruchów w obecności nieznajomych zwierząt, zachowujemy się cicho…)

   7. ,,O czym mogą rozmawiać zwierzęta”- dzieci w grupkach wybierają z kącika teatralnego przygotowane kukiełki zwierząt i wymyślają rozmowy pomiędzy nimi. Prezentowanie rozmów przed całą grupą.

   8.,,Mój piesek”- lepienie z plasteliny;  zwrócenie uwagi na konieczność posiadania  identyfikatora z kontaktem do właściciela, który każde zwierzę powinno mieć zawieszone na obroży.

   9. ,,Wystawa psów”- wykorzystanie figurek z plasteliny; każdy właściciel swojego plastelinowego psa przedstawia go z jak najlepszej strony komisji  która zadecyduje o przyznaniu miejsca w konkursie. W skład komisji wchodzą wybrane w drodze losowania dzieci oraz nauczyciel.

   10. Zabawa ,,Szukaj”- dziecko z zawiązanymi oczami  kierując się węchem musi odnaleźć ukryty przedmiot o silnym, przyjemnym zapachu np. flakonik perfum, pokrojona pomarańcza. Zwycięzcy otrzymują drobne nagrody.

   11. ,,Kto jest właścicielem tego psa”- utrwalenie poznanych liter. Na tablicy umieszczone są sylwety 3 psów. Obok każdej sylwety znajduje się diagram dwupoziomowy. W górnej części diagramu znajdują się symbole, tzw. szyfr, a w dolnej puste miejsca na litery. Z boku tablicy umieszczony jest kod. Wybrane dzieci uzupełniają diagramy literami z ruchomego alfabetu wg załączonego kodu. Rozwiązanie: TOMEK, TATA, MAMA

   12. ,,Kogo słyszę”-  rozpoznawanie i powtarzanie głosów zwierząt

   13.Ogłoszenie akcji ,,Pomóżmy zwierzętom”-  rozmowa na temat losu  zwierząt ze schroniska poparta ilustracjami, omówienie potrzeby ich dokarmiania, zachęcenie do czynnego udziału w akcji

   14.,,Zaczarowany woreczek”- dzieci wyciągają z worka różne przedmioty i pokarmy- nazywają je i odkładają te, które mogą ofiarować dla zwierząt ze schroniska

   15.Słuchanie piosenki ,,Mój przyjaciel”- muzyka i słowa B. Forma

   16. Ewaluacja

   Dzieci kończą rozpoczęte przez nauczycielkę zdania:

   Przyjacielem może być…

   Zwierzęta, które mieszkają w schronisku są…..

   Możemy im pomóc…..

   One lubią gdy…

   Zwierzę to istota, która odczuwa…..

   Zwierzęta pragną też być….

   Szczęśliwe są wtedy gdy… 

   17.Zabawa na zakończenie zajęć przy piosence ,,Bujany walczyk”- dzieci stoją w kole w kole i wykonując gesty i ruchy wynikające z tekstu refrenu ( muzyka, słowa; L. Gęca )

   Wszystkim pięknie dziękujemy za wspólna zabawę.

   Może znów się zobaczymy, razem zatańczymy.

                             Ref. Raz w prawo, raz w lewo i w przód, i w tył,

                                     Byś długo pamiętał, żeś z nami był  /2 razy/

   „Pożar w lesie”

   Cel ogólny:

   Przybliżenie dzieciom zagadnień związanych z ochroną środowiska przyrodniczego w oparciu o historyjkę obrazkową „Na wycieczce”, wiersze: F. Kobryńczuka „Las”, J. Pisarskiego, „Zielone serce”, D. Klimkiewicza „Co to jest ekologia” oraz gry dydaktyczne i zabawę.
   Cele:
   -zapoznanie dzieci z historyjką obrazkową i utworami literackimi
   -poznawanie zasad ochrony przyrody
   -uświadomienie dzieciom niebezpieczeństw, jakie mogą zagrażać środowisku przyrodniczemu ze strony człowieka oraz wpływu różnych czynników na przyrodę
   -wdrażanie do umiejętnego posługiwania się liczebnikami głównymi i porządkowymi
   -uwrażliwienie dzieci na potrzeby i pragnienia zwierząt, zachęcenie do opieki nad nimi
   
   Cele:

   Dziecko wie o szkodliwej dla przyrody działalności człowieka

   Dziecko wie, w jaki sposób nie należy zachowywać się w stosunku do roślin i zwierząt

   Dziecko rozumie konieczność ochrony środowiska naturalnego
   

   Pomoce: koło z emblematami zwierząt, takie same emblematy w różnych miejscach sali, koło z liczbą oczek 1-6, do odsłaniania emblematów, 2 obrazy na dużych kartonach - „drzewo smutne” i „drzewo wesołe”, obrazki przedstawiające różne czynniki (pozytywne i negatywne) wpływające na rozwój drzew, historyjka obrazkowa „Na wycieczce” (8 obrazków), emblematy zwierząt na opaskach, kaseta z nagraniem melodii wesołej i relaksacyjnej, magnetofon, kartki i kredki, pacynka sowy.
   

   PRZEBIEG ZAJĘCIA
   1.Powitanie.

   Zapoznanie dzieci z kołem, które wskaże nam różne niespodzianki rozmieszczone w sali. Aby dowiedzieć się, jakie zadania nas czekają musimy odkrywać części koła od najmniejszej liczby oczek do największej.
   
   2. Po odchyleniu tej części koła zobaczymy zwierzątko lub roślinę.
   Musimy znaleźć w sali emblemat z takim samym zwierzątkiem. Po odnalezieniu oznaczonej tablicy dzieci słuchają i oglądają historyjkę obrazkową opowiedzianą przez nauczyciela pt. „Na wycieczce”(8 obrazków)
   - Pewnego razu Asia i Kamilek wybrali się na wycieczkę do lasu. Zabrali pełny kosz jedzenia i picia. W lesie rozpalili ognisko.
   

   -W lesie śniadanie bardziej mi smakuje!- wykrzyknął Kamilek.
   -Ogień też jest ładniejszy niż w kuchence gazowej – powiedziała Asia.
   
   -Co oni zrobili! – rozpaczała wiewiórka.
   -Nie do wiary. Zostawili ognisko w lesie i poszli! – płakały myszy.
   -Wiatr się wzmaga. Za chwilę ogień się rozprzestrzeni. Wszyscy zginiemy.
   Nikt nie ucieknie przed ogniem. A ja i ślimak nawet nie będziemy próbowali – rzekł smutno żółw.
   
   -Pali się! – ćwierkały przestraszone ptaszki. Kiedy jest pożar w lesie, ptaki także giną. Zabija je dym i gorąco.
   -Nasze biedne dzieci! Te w norkach i te w gniazdkach! – płakał zajączek.
   -Spróbujmy ugasić pożar. Jesteśmy malutcy, ale może nam się uda – kumkała żabka.
   -Jakie to szczęście, że w pobliżu płynie strumyk! – zawołał królik.
   
   Mieszkańcy leśnego poszycia zabrali się do gaszenia ognia.
   -Och! Ogień jest taki szybki – płakało słoneczko. Nie mogę im pomóc. Przecież samo jestem ogniem!
   
   -Asiu! Mysz! Boję się! – Kamilek schował się za plecami siostry.
   -Kamilku, ona przybiegła prosić nas o pomoc! Zostawiliśmy ognisko w lesie!
   A teraz las się pali.
   -A widzisz? Mamusia mówiła, że zapałkami nie wolno się bawić – szlochał Kamilek.
   Dzieci pobiegły za myszkami. Bardzo się przestraszyły tego, co ujrzały.
   
   A potem pospiesznie ugasiły pożar. Było im bardzo wstyd.
   -Przecież te zwierzątka nie wygrałyby z ogniem. Są za małe. Tatuś mówił, że ogień to potężny żywioł. Przedtem tego nie rozumiałam. A teraz już wiem –powiedziała Asia.
   
   Asia i Kamilek powiedzieli o wszystkim panu leśniczemu. Przyrzekli, że już nigdy nie rozpalą ogniska w lesie. Pan leśniczy dał im sadzonki. Dzieci zasadziły las. A potem zapisały się do Ligi Ochrony Przyrody, do której wy też należycie.
   
   3. Omówienie:
   -Gdzie wybrały się dzieci na wycieczkę?
   -Co robiły w lesie?
   -Czego nie powinny robić? (Rozpalać ogniska)
   -Co się stało?
   -Co zrobiły zwierzątka?
   -Co potem zrobiły dzieci?
   -Jak dzieci chciały zrekompensować zwierzątkom ich krzywdę czyli naprawić w jakimś stopniu swój błąd?
   -Czy las jest potrzebny dla zwierząt?
   -Aby jeszcze lepiej zrozumieć jak ważny jest las dla zwierząt posłuchajcie wiersza pt. „Las” F.Kobryńczuka.

   4. Zabawa z wierszem pt. „Las” F.Kobryńczuka.

   
   
   Gdyby lasu nie było,
   gdyby go wyrąbano,
   kto by szumiał wieczorem
   piosenki wam na dobranoc?
   Wiecie, co by się stało,
   gdyby lasy wycięto?
   Zabrano by mieszkania
   wszystkim leśnym zwierzętom.
   I zginęłyby marnie,
   żyłyby tylko w baśni
   smutne byłoby życie
   bez zwierzęcej przyjaźni.
   Posadź ptaszkom przed domkiem
   świerk, dąb lub sosenkę,
   a na pewno piosenką
   podziękują ci pięknie.
   
   -Jakie jeszcze niebezpieczeństwa oprócz pożaru grożą lasom i żyjącym w nich zwierzętom?
   
   *5. Zabawa dydaktyczna „Drzewo smutne i drzewo wesołe” w oparciu o wiersz J.Pisarskiego pt. „Zielone serce”.
   Na skraju rosło drzewo
   szeroko, rozłożyście
   srebrzystą miało korę
   zielonosrebrne liście.
   
   Słuchali chętnie ludzie,
   przechodząc obok drzewa
   jak wietrzyk wśród gałęzi
   wesołe piosnki śpiewa .
   
   Lecz przyszedł mały urwis
   ukradkiem wyjął nożyk
   bo napis chciał wyskrobac
   w srebrzystej , cienkiej korze.
   Wycinał pomalutku
   literkę po literce
   nie wiedział, że pod korą
   zielone płacze serce
   
   Celem zabawy jest uświadomienie wpływu różnych czynników na przyrodę.
   Na arkuszach narysowane są dwa drzewa. Jedno jest smutne (zarys smutnej twarzy), drugie uśmiechnięte, wesołe. Na kartkach narysowane są różne czynniki środowiska i działalności człowieka, które hamują ( w przypadku drzewa smutnego) lub ułatwiają ( drzewo wesołe ) rozwój drzew. Zadaniem dzieci jest dopasowanie obrazków do drzew z uwzględnieniem podziału drzewa na korzenie, pień i gałęzie.
   
   6. Rozwiązywanie przez dzieci krzyżówki, której rozwiązaniem jest hasło:
   „EKOLOGIA”. Odgadywanie nazw obrazków i zagadek, układanie wyrazów z rozsypanki literowej.
   
   cebula
   kot
   foka
   tlen
   motyl
   tygrys
   indyk
   las
   
   7.Wyjaśnienie znaczenia słowa „ekologia” w oparciu o wiersz
   D. Klimkiewicza pt. „Co to jest ekologia” oraz przy pomocy pacynki sowy.
   
   Ekologia – mądre słowo
   a co znaczy? – powiedz sowo!
   Sowa chwilę pomyślała
   i odpowiedź taką dała.
   To nauka o zwierzakach,
   lasach,rzekach,ludziach,ptakach.
   Mówiąc krótko w paru zdaniach
   o wzajemnych powiązaniach między nimi.
   Bo to wszystko
   to jest nasze środowisko.
   Masz je chronic i szanowac!
   -powiedziała mądra sowa.
   
   8.Zabawa ruchowa
   ** Dzieci zakładają emblematy zwierząt na głowę.
   Gdy będzie grała skoczna muzyka – zwierzątka biegają, skaczą wesoło.
   Gdy muzyka zmieni się na spokojną, wolną ( relaksacyjną), zwierzątka śpią, odpoczywają.
   
   9. Rozwiązywanie rebusów.
   10.Praca plastyczna
   ** Zaprojektowanie na okrągłym kartonie znaku, jaki dzieci chciałyby umieścić
   ** w lesie, żeby wszyscy wiedzieli, że las trzeba chronić. Dzieci pracują przy dźwiękach spokojnej muzyki.
   
   Zakończenie zajęcia.
   Ułożenie prac dzieci obok siebie, omówienie ( co przedstawiają).
   
   Literatura:
   Barska T. Ekologia w przedszkolu
   Cyrański Cz. Kwaśniewska M. Moje przedszkole – program wychowania Przedszkolnego
   Dziabaszewski W. Zielone zadania
   Frątczakowie E.P. Ochrona i kształtowanie środowiska w edukacji dzieci
   przedszkolnych
   Gałczyńska T. Ten piękny tajemniczy świat

   SCENARIUSZ ZAJĘCIA WEDŁUG PROGRAMU W. LIMONT "SPOTKANIA Z WYOBRAŹNIĄ" - JESTEŚ WODĄ
   
   
   Grupa wiekowa: 6 - latki
   
   Cele ogólne: dziecko rozwinie twórcze myślenie przez zastosowanie analogii personalnej dotyczącej identyfikowania się ze złożonymi zjawiskami wg W. Limont, dziecko rozwinie wyobraźnię twórczą w różnych formach ekspresji: plastycznej, muzyczno ? ruchowej
   
   Metody: czynna: zadań stawianych do wykonania, samodzielnych doświadczeń
   słowna: rozmowa, opowiadanie, zagadka
   techniki twórcze: abstrahowanie, skojarzenia, język ciała, scenka darmowa, 
   analogia personalna
   
   Formy pracy: z całą grupą, indywidualna, w zespołach
   
   Przebieg zajęcia
   
   I. Wstęp
   1. Zabawa: Szatnia
   Dzieci otrzymują wizytówki w kształcie kropel wody z napisanymi poleceniami, np. Pływaj, pluskaj, pij, 
   
   Dzieci odczytają i wykonają polecenie z sylwety kropli wody
   
   Pomoce: Sylwety kropli wody
   II. Rozwinięcie
   1. Rozwiązanie zagadki o wodzie
   Dziecko rozwiąże zagadkę
   Służy do picia, służy do mycia, bez niej na świecie nie byloby życia
   
   2. Tworzenie skojarzeń do słowa woda
   Dziecko poda przykłady skojarzeń
   
   3. Niedokończone zdania: Co by było, gdyby ciągle padał deszcz
   Dziecko dokończy zdanie
   
   4. Zabawa muzyczno ? ruchowa przy piosence: Kap, kap, kap deszczyk pada
   Dziecko ruchem i gestem zinterpretuje utwór
   Kaseta z nagraniem piosenki
   
   5. ?Deszcz? - zabawa z chustą animacyjną
   Falowanie chustą na której znajdują się krople wody - sylwety
   Chusta animacyjna, 
   
   6. Analogia personalna ( inspirowane wyobraźnią wczuwanie się w przedstawione sytuacje) - ?Jesteś wodą?: słuchanie opowiadania nauczyciela (zał. 1)
   Dziecko wczuje sie w sytuację
   7. Malowanie farbami wyobrażonych obrazów
   Dziecko wyrazi swoje uczucia
   Farby, pędzle, kartki
   III. Zakończenie
   1. Ekspresja słowna
   
   Dziecko zaprezentuje prace i omówi, jak się czuło jako woda
   
   2. Pożegnanie - taniec
   Dziecko będzie tańczyło jako kropla wody do utworu ?Jesień? z cyklu ?Cztery pory roku? A. Vivaldiego
   Nagrany utwór
   
   Załącznik 1
   
   Jesteś wodą
   
   Dzisiaj spróbujemy wczuć się w coś dobrze wam znanego ? w wodę. Wszyscy znacie wodę, jakie mieliście z nią doświadczenia?
   Z tego, co mówicie wynika, że wasze doświadczenia były czysto dotykowe 
   i smakowe. Czuliście wodę, jako wilgoć, jako konkretny płyn w której kąpaliście się, chlapaliście, albo przy pomocy której myliście się. Mówicie też o wodzie, jako 
   o życiodajnym płynie, który pozwala na istnienie życia. Codziennie w różnej postaci pijecie wodę. Wasza znajomość wody jest bardzo zewnętrzna, chociaż od urodzenia macie z nią do czynienia. Czy chcecie lepiej poznać wodę? Proszę więc zamknąć oczy, rozluźnić mięśnie, nie myśleć o niczym, proszę słuchać tego co będę mówiła. Wyobraźcie sobie wspaniałe góry. W górach tych znajduje się maleńki strumyczek, który płynie po kamieniach, podskakuje po grudach ziemi, wesoło rozbija się 
   o większe kamienie. Wy jesteście bardzo żywą, hałaśliwą wodą zbiegającą w dół po stokach. W miarę jak płyniecie dalej jest was coraz więcej i więcej. Inne strumyki dołączają do was swoje wody. Już nie płyniecie w górach, jesteście wodą w niezbyt dużej rzece. Nie jesteście już tak czystą, hałaśliwą, rwącą rzeką. Płyniecie w korycie rzeki wolniej, dostojniej, jest wam inaczej niż było w górach, niesiecie ze sobą odłamki drewna, siana, małe łodygi i żaglówki.
   Jako woda połączyliście się z wodami innych rzek. Jest was teraz bardzo dużo. Płyniecie bardzo wolno, po większym obszarze niż poprzednio. Jesteście silni. Potraficie nieść ciężkie statki i barki. Jesteście jako woda spokojni, ale potraficie być groźni. Potraficie zagarnąć wszystko dookoła. Wówczas ludzie mówią, że była to powódź. Teraz jesteście wodą w morzu. Czujecie się zupełnie inaczej niż poprzednio będąc wodą w rzece. Macie swój własny, zupełnie inny świat. Świat ani dobry, ani zły. 
   Świat ani piękny, ani brzydki. Po prostu wasz świat. Jesteście teraz wodą, którą wtłoczono w rury wodociągowe. Pędzicie z dużą prędkością po zakamarkach większych i mniejszych rur, aby wypłynąć kurkiem wodociągowym i spłynąć rurami do rzek i morza. Wasz świat, świat wody jest bogaty i piękny. Wy jako woda znajdujecie się w różnym czasie, w różnych miejscach, widzieliście różne otoczenie, czuliście się w różny sposób, widzieliście siebie w bardzo różnych sytuacjach. Proszę, zastanówcie się, co 
   byście chcieli namalować z tego co zobaczyliście, co sobie wyobraziliście. Możecie spróbować namalować siebie jako wodę, tak jak siebie widzieliście, tak jak się czuliście. Możecie także spróbować namalować to, co widzieliście będąc wodą. Pamiętajcie jednak, że każdy z was ma własne ?wewnętrzne oczy? i w inny sposób widział siebie jako wodę, inne zatem powstaną prace.

   SCENARIUSZ ZAJĘCIA Z ZAKRESU EDUKACJI ZDROWOTNO-EKOLOGICZNEJ  Z DZIEĆMI 6 - LETNIMI

    Temat: „Jestem częścią przyrody”.

    Cel ogólny: kształtowanie więzi emocjonalnej z przyrodą – rozwijanie wrażliwości na jej piękno.

    Cele:

   Dziecko wie czym jest przyroda dla człowieka

   Dziecko rozumie potrzebę i konieczność dbania o życie na Ziemi

   Dziecko rozumie znaczenie racjonalnego odżywiania się dla zdrowia człowieka

   Dziecko rozpoznaje i naśladuje odgłosy przyrody

   Dziecko sprawnie i swobodnie interpretuje ruchem utwór instrumentalny

   Dziecko czyta wyrazy i zdania

   Dziecko potrafi pracować w małym zespole

    Metody pracy:

   Podające – wiersz, pogadanka, piosenka, wyjaśnienia

   Problemowe i aktywizujące – zadań stawianych do wykonania, metaplan, drzewko decyzyjne

   Operacyjne – ćwiczenia i gry dramowe, improwizacje muzyczno - ruchowe

    Formy pracy: indywidualna, zespołowa, grupowa

    Środki dydaktyczne: Płyta z nagraniami odgłosów przyrody, muzyką z baletu: „Dziadek do orzechów”, nagraniami piosenek; ilustracje przyrody; rozsypanka wyrazowa; sylweta drzewka; listki ewaluacyjne.

    Przebieg zajęcia:

   1.      Zabawa integracyjna: „ Piosenka powitalna”.                                                                         

   2. Drzewko decyzyjne:, „ Co to jest przyroda?”, w oparciu o wiersz

   D. Gellner.

    To drzewa i kwiaty i liście i woda

   Motyl nad łąką, biała stokrotka

   Szanuj przyrodę, kochaj przyrodę

   Kwiatom w doniczkach nie żałuj wody

   Przyroda jest wokół, wszędzie ją spotkasz

   Ptak rozśpiewany, gadające świerszcze

   Powiedzcie, co jeszcze?

   Dbaj o trawniki! Niech koło domu

   Będzie wesoło, będzie zielono.

   Dzieci nazywają elementy przyrody, co w naszym otoczeniu jest przyrodą a co nie. Losują z woreczka obrazki przedstawiające kwiaty, zwierzęta, domy, auta oraz ich podpisy i umieszczają na sylwecie drzewka bądź poza nim zgodnie z wcześniejszą umową.

    

   Motyl                                                              dom

   Łąka                                                               fabryki

   Las

   Pole    

   Wodospad

   Park

   Mrowisko

                               7       >       2                                                                                    

   Przeliczają obrazki, porównują ich liczebność, dopasowują odpowiednie znaki – cyfry.                         Wspólnie dzielą na sylaby nazwy obrazków.

    3. Ćwiczenie narządów mowy: „ Muzyka przyrody”.

   Dzieci dostrzegają, iż przyroda wydaje różnorodne dźwięki, podają przykłady (wrona-kra, kra; wróble - ćwir, ćwir; kukułka- kuku; wiatr – sz, sz; deszcz – kap, kap itp.), naśladują odgłosy przyrody.

    4. Ćwiczenie słuchowe: „Odgłosy z naszego otoczenia”

   Dzieci odgadują nagrane na płytę CD odgłosy: morza, lasu, żab, świerszcza oraz głośne trąbienie klaksonu, krzyk dzieci, pędzący pociąg. Po nazwaniu odgłosu mimiką oceniają czy dźwięki są przyjazne dla przyrody. (uśmiech, smutek).

    5. Zabawa ruchowo – naśladowcza: „ W lesie”.

   Dzieci podzielone na dwie grupy, chłopcy wcielają się w rolę drzew, dziewczynki są zwierzątkami. Zwierzątka mogą oddychać tylko obok rośliny. Na dany znak muszą zmienić drzewo ( podczas przebiegania nie wolno zaczerpnąć powietrza ). Nauczycielka jest drwalem i ścina drzewa, wówczas zwiększa się odległość, którą trzeba przebyć na wstrzymanym oddechu.

    6. Powstawanie z niczego- zabawa dramowa: „ Od nasionka do drzewa”.

   Dzieci słuchają opowieści nauczycielki i ilustrują ją ruchem, gestem: „jesteś maleńki nasionkiem, które leży w ziemi. Spadł deszcz, zaświeciło słonko i ziarenko zaczęło bardzo powoli kiełkować, rośnie .  Jest maleńkim drzewkiem, potem coraz większym i większym…aż w końcu wyrasta na wielkie drzewo”. Nauczycielka kilka razy w trakcie zabawy na klaśnięcie zatrzymuje wzrost dzieci – nasionka zastygają w bezruchu.

    7. Pogadanka:, „ Komu potrzebna są drzewa?”.

   Dzieci znają miejsca gdzie znajdują się największe skupiska drzew ( lasy, parki, sady); uzasadniają znaczenie drzew w życiu człowieka, zwierząt ( pożywienie dla zwierząt, mieszkanie, fabryka tlenu; materiał na papier, meble).

    8. Improwizacja ruchowa do muzyki: „ Taniec kwiatów”( muz. z baletu „ Dziadek do orzechów” ).

   Nauczycielka proponuje by wszystkie dzieci wyobraziły sobie , że są kwiatami, każde innym.  Dzieci swobodnie poruszają się w rytm  muzyki, pląsają, obracają się indywidualnie i w parach. Na przerwę w muzyce zastygają w bezruchu, zapytane przez nauczycielkę przedstawiają się jakim są kwiatem. 

    9..Metaplan: „Wiem co jest dla mnie zdrowe i dobre”.

               Tak                                                                            Nie

   Owoce i warzywa                                                       zaśmiecony ogródek

   Ruch na świeżym powietrzu                                         zadymione miasto

   Segregowanie odpadów                                              hałas

   Porządkowanie najbliższego otoczenia

   Dzieci przyporządkowując ilustracje uzasadniają swój wybór.                                                                       

   10. Zabawa odprężająca do  piosenki: Pomóżcie naszej planecie”.

   Dzieci kołyszą się w rytmie muzyki jednocześnie śpiewając piosenkę.

    11. Ćwiczenia w czytaniu.

   Dzieci  tworzą kilkuosobowe zespoły, losują kolorowe koperty zawierające rozsypankę wyrazową, układają zdania:

   Karol lubi mleko i sery.

   Matylda dba o swoje kwiaty.

   Damian zbiera makulaturę.

   Zenek nigdy nie depcze trawnika.

   Celina lubi spacery po lesie.

   Po ułożeniu zdań dzieci je odczytują i klasyfikują do dobrych lub złych zachowań.

    12. Karta pracy: „ Co lubi planeta Ziemia”.

   Nauczycielka proponuje zabawę w niedokończone zdania. Dzieci wykazują pomysłowość :

   -Ziemia lubi czyste powietrze

   -Ziemia lubi śpiew ptaków

   -Ziemia lubi kolorowe motyle…..

   Każde dziecko ma narysować na płatku kwiatka wybrany element przyrody, który uważa za najpiękniejszy. Po skończonej pracy razem z nauczycielką płatki układają w kwiaty. Dzieci wyrażają zachwyt, radość na widok końcowego efektu pracy

    13. Ilustracja ruchowa do piosenki: „ Pada deszcz…”.

   Pada deszcz, pada deszcz, wieje wiatr, wieje wiatr

   Błyskawica, grzmot, błyskawica, grzmot

   Potem wyszła tęcza

   Błyskawica, grzmot, błyskawica, grzmot

   Potem wyszła tęcza.

   Dzieci stoją w kręgu śpiewając piosenkę ilustrują treść ruchem.

    14. Ewaluacja zajęcia.

   Dzieci wypowiadają się, która z zabaw była dla nich najciekawsza, podchodzą do nauczycielki i wybierają wesołe lub smutne listki, zgodnie z aktualnym nastrojem. Umieszczają je na tablicy z drzewem.

    15. Pożegnalna iskierka.

   Wszyscy siedzą w kręgu poprzez uścisk dłoni żegnają kolegów.

   Scenariusz zajęcia z zakresu terapii pedagogicznej z wykorzystaniem elementów pedagogiki zabawy oraz Metody Dobrego Startu M.Bogdanowicz

   Temat: „Zwierzęta małe i duże”

   Cele

   Dziecko omawia treść piosenki

   Dziecko odtwarza ruchem rytm piosenki

   Dziecko doskonali koncentrację

   Dziecko relaksuje się

   Pomoce:

   Kaseta magnetofonowa z nagraną piosenką, ilustracja przedstawiająca kota i myszkę, tacka   z kaszą manną.

   Przebieg zajęć :

   Powitanie. Powitanie piosenką śpiewaną na melodię „Panie Janie”. Dzieci siedzą w kole i ilustrują piosenkę ruchem:

    Witaj (imię dziecka)-machamy

   Jak się masz  / 2x

    Wszyscy się witamy – wskazujemy dłońmi

    Wszyscy cię kochamy – krzyżujemy ręce na piersi

   Bądź wśród nas – podajemy dłonie

   „Zwierzęta” zabawa ruchowa – naśladowanie ruchów zwierząt wg utworu J. Brzechwy pt. „ZOO” z podkładem muzycznym. 

   „Uciekaj, myszko” zabawa wg Metody Dobrego Startu M. Bogdanowicz                                              
   
   Dzieci śpiewają piosenkę o kotku i myszce. Rozmowa z nauczycielem na temat: jakiego koloru był  kot, a jaki kolor mogą mieć myszy ? Co wiesz o myszach: gdzie mieszkają, co jedzą, co robią jesienią, a co w zimie? Dlaczego nie lubią kotów? Dzieci rysują domek myszy i określają jego kształt (trójkąt). Śpiewając piosenkę, rysują go palcem na tacce z kaszą manną. Potem mazakiem rysują dalsze trójkąty – wzory. Na koniec dzieci mogą nakleić myszkę obok jej domku i narysować dla niej coś dobrego do jedzenia.

    

   „Rysowanie krok po kroku” prowadząca recytuje wiersz a dzieci rysują przy sztalugach.
   
   ,,ZAJĄCZEK”
   
   ,,raz dwa trzy – rysuję ja rysujcie wy!”
   narysuję kółko, rysuj ze mną proszę
   w środku będą dwie kropeczki
   dwa kółeczka małe
   a pod nimi mocne ząbki do chrupania doskonałe
   jeszcze nosek do wąchania no i słuchy do słuchania
   Teraz czas na drugi kółko - ale bawię się wesoło!
   Teraz dwie połowy koła – jedna tu, a druga tu
   I pazurki raz, dwa, trzy – rysuję ja rysujcie wy!
   Jeszcze łapki – aha i już zajączek do nas macha
   A wąsiki? Raz, dwa, trzy. Narysowałam ja, brawo – narysowałeś ty!  

   „Zwierzęta” – masaż relaksujący
   
   
   Tędy przeszły słonie
   A tam biegły konie
   Szczypaweczka przeleciała
   Myszka ją dogonić chciała
   Zza kamienia pełznie żmija
   O! Już, już kamień omija ...
   Myszka się jej wystraszyła
   Tu wskoczyła tam się skryła

   Pożegnanie „Iskierką”                               

   Scenariusz zajęć dla dzieci 3 / 4 letnich

   realizujących założenia edukacji zdrowotnej

   Temat: „Myjemy zęby" – rozmowa połączona z działaniem praktycznym.

   Cel ogólny:

   Wdrażanie dziecka do wykonywania czynności higienicznych w trosce o własne zdrowie.

   Cele :

   • Dziecko wskazuje i nazywa części ciała: głowa, szyja, ręce, brzuch, nogi,..;

   • Dziecko nazywa przybory do mycia zębów: kubek, pasta i szczoteczka do zębów...;

   • Dziecko wie, że zęby służą człowiekowi do spożywania pokarmów;

   • Dziecko nazywa produkty spożywcze konieczne do utrzymania zdrowych zębów: mleko, ser, jogurt, surówki...; • wie, że nie wolno korzystać z przyborów do mycia zębów należących do innych dzieci;

   • Dziecko potrafi samodzielnie myć zęby (4latek) lub korzysta z pomocy nauczycielki (3latek);

   • Dziecko śpiewa piosenkę i recytuje wiersz treścią dotyczący zdrowia. 

   Metody pracy:

   słowna: rozmowa, wiersz, piosenka, objaśnienia;

   oglądowa: pokaz, obserwacja;

   czynna: zadań stawianych do wykonania, ćwiczeń utrwalających;

   drama: ćwiczenia mimiczne, improwizacja ruchowa.

   Formy pracy: zbiorowa dwupoziomowa, indywidualna.

   Pomoce:

   przybory do mycia zębów (szczoteczka i pasta do zębów, kubek), atrapy i obrazki różnych pokarmów, pamiątkowe znaczki, odtwarzacz i płyty CD. 

   Przebieg zajęć: 

   1. Piosenka „Pięć paluszków"

   Dzieci śpiewają piosenkę, swobodnym ruchem ilustrują jej tekst:

   „Pięć paluszków rączka ma,

   Pięć paluszków rączka ma.

   Jedna robi: pa, pa, pa,

   Druga robi: pa, pa, pa.

   Nóżka tupie: tup, tup, tup,

   Druga tupie: tup, tup, tup,

   Jeden skok i drugi skok,

   Teraz skaczą: hop, hop, hop”.

   Następnie dzieci przeliczają liczbę palców u jednej, potem mu drugiej ręki.

    

   2. Zabawa „Wiem, jak wyglądam"

   Dzieci wskazują nazwane przez nauczycielkę części ciała, a następnie nazywają te, które ona wskazuje (utrwalanie schematu ciała).

    

   3. Śpiew piosenki „Zdrowe zęby"

   Dzieci śpiewają piosenkę, wyklaskują jej rytm i swobodnie improwizują do niej ruch:

   „Szczotka, pasta, kubek, ciepła woda,

   tak się zaczyna wielka przygoda.

   Myję zęby, bo wiem dobrze o tym,

   kto ich nie myje, ten ma kłopoty.

   Bo to bardzo ważna rzecz,

   żeby zdrowe zęby mieć ! (...)"

   Następnie dzieci podają nazwy przyborów służących do mycia zębów.

   4. Rozmowa na temat „Nasze zęby"

   Nauczycielka zadaje pytania, a dzieci udzielają odpowiedzi:

   - Po człowiek ma zęby, do czego ich używa? - do spożywania pokarmów; pomagają nam jeść; gryzą i przeżuwają pokarmy...

   - Co trzeba robić, żeby mieć zdrowe zęby? - trzeba o nie dbać i często je myć...

   - Co trzeba zjadać, żeby zęby były zdrowe? - dzieci wymieniają nazwy pokarmów: mleko, ser, jogurty, owoce i surówki...

   - Czego nie należy jeść zbyt dużo? - słodyczy, cukierków, bo od nich robią się dziury w zębach...

   5. Działanie praktyczne „Myjemy zęby"

   Nauczycielka zaprasza dzieci do łazienki, gdzie każde z nich myje zęby - dzieci 4 letnie myją samodzielnie, natomiast 3 latki korzystają z pomocy nauczycielki.

   Podczas działań praktycznych dzieci utrwalają zasadę, że nie wolno korzystać z przyborów do mycia zębów należących do innych dzieci.

   Nauczycielka zwraca uwagę na zachowanie przez dzieci prawidłowej kolejności wykonywanych czynności:

   odkręcić kran  nalać wody do kubka  zakręcić kran  odkręcić pastę  nałożyć pastę na szczoteczkę  zakręcić pastę  wyszczotkować zęby  wypłukać zęby i umyć buzię  umyć kubek i szczoteczkę  odstawić przybory na wyznaczone miejsce.

    

   6. Wiersz „Dobre zdrowie"

   Dzieci recytują wiersz (autorstwa nauczycielki):

   Zdrowie, dobre zdrowie

   to wspaniała rzecz.

   Wiosną, latem czy też zimą -

   my ćwiczymy z dziarską miną,

   Zjadamy surówki i danona ser.

   w szklance mleka zdrowie czeka,

   więc wypijaj i nie zwlekaj.

   Na utrwalenie wiadomości dzieci stwierdzają, że aby mieć zdrowe zęby, trzeba się dobrze odżywiać i często je szczotkować.

   Konspekt zajęcia

   Grupa: – 5 latki

   Temat kompleksowy: „Szukamy wiosny”

   Temat zajęcia: „Rysunkowe zagadki”

   Cele:

   Dziecko powinno:

   wypowiedzieć i przedstawić za pomocą ruchu sylaby swojego imienia

   orientować się w schemacie własnego ciała

   odtworzyć wzór w powietrzu, na podłodze, ręką prawą i lewą, obiema naraz

   ułożyć wzór w układzie szeregowym

   wypowiedzieć tekst wiersza z jednoczesnym rysowaniem po śladzie

   rozpoznać figury geometryczne

   samodzielnie rozplanować przestrzeń swobodnego ruchu

   dokończyć rysunek wg własnego pomysłu

   ocenić poprawność samodzielnie wykonanej pracy

   Metody: słowna, oglądowa, praktycznego działania.

   Formy pracy: zajęcia z całą grupą, praca w małych

   grupach, praca indywidualna.

   Pomoce: koperty ze słoneczkami, sylweta

   Marzanny, emblematy figur geometrycznych,

   kartony, ołówki, kredki, flamastry, wstążka.

   Przebieg zajęcia:

   Zabawa „iskierka uśmiechu”.

   „Powitanie z autoprezentacją” – każde dziecko w wyznaczonej kolejności za pomocą klaskania przedstawia sylaby swojego imienia mówiąc je głośno.

   Powitanie w parach.

   Dzieci stoją w parach naprzeciw siebie

   prawa ręka wita się z prawą ręką

   lewa ręka wita się z lewą ręką

   czoło wita się z czołem

   lewa stopa wita się z lewą stopą

   prawa stopa wita się z prawą stopą

   Prezentacja wiersza T. Śliwiaka „Bałwan i wiosna”.

   Po wysłuchaniu wiersza :

   dzieci rysują bałwana w powietrzu prawą ręką, lewą ręką, obiema naraz

   dzieci rysują bałwana na podłodze prawą ręką, lewą ręką, obiema naraz

   Zabawa „Wesołe słoneczka”.

   Każde dziecko otrzymuje kopertę z 6 słoneczkami.

   Przelicza je. Nauczycielka prezentuje wzór, dzieci

   zapamiętują go i układają szeregowo na podłodze.

   „Kurczątko” – wierszyk do rysowania.

   nauczycielka prezentuje wiersz i sposób rysowania go

   dzieci rysują kurczątka na podłodze

   dzieci rysują kurczątka na kartonie

   dzieci wodzą palcem po rysunku kurczątka

   „Jaka to figura geometryczna ?” – zagadki.

   Dzieci dostają emblematy figur geometrycznych.

   Nauczycielka rysuje w powietrzu figurę

   geometryczną. Dzieci odgadują – podnoszą

   odpowiednią figurę.

   Zabawa ruchowa „Taniec ze wstążką”.

   Praca przy stolikach.

   Dzieci otrzymują postać Marzanny.

   Następnie ozdabiają jej sukienkę wzorami wg

   własnego pomysłu.

   Wspólne oglądanie prac.

   Dzieci oceniają prace, wybierają najładniejsze.

   Temat zajęcia: Teatrzyk na podstawie utworu L. Krzemienieckiej „O wiośnie

   w lesie i wiewiórki ważnym interesie”.

   Cele:

   Dzieci posiadają umiejętność rozróżniania kształtów figur geometrycznych (koła, kwadratu),

   Dzieci znają kolory (żółty, niebieski, zielony, czerwony),

   Dzieci potrafią przeliczać figury geometryczne (do czterech),

   Dzieci wiedzą jak należy zachowywać się w teatrze,

   Dzieci używają form grzecznościowych (proszę, dziękuję),

   Dzieci znają nazwę aktualnej pory roku.

   Metody: pokaz, rozmowa, ćwiczenia praktyczne

   Pomoce: pacynki (Miś, Krasnal Hałabała, trzy wiewiórki, dziecko przebrane za wiosnę), scenka teatralna, flet, kaseta z nagraniem śpiewu ptaków, figury geometryczne duże, figury geometryczne naklejone na krzesła dzieci, figury geometryczne do przyczepienia na bluzkę dla każdego dziecka, dwie obręcze.

   Przebieg zajęcia:

   1. Powitanie gości.

   2. Dzieci siedzą na dywanie w kole. Nauczycielka rozmawia z dziećmi na temat figur geometrycznych. Pragnę was dzisiaj zaprosić do teatru na przedstawienie zatytułowane „O wiośnie w lesie i wiewiórki ważnym interesie”. Najpierw jednak porozmawiamy na temat zgromadzonych tutaj figur geometrycznych. Czy pamiętacie jak się nazywają? (koło, kwadrat). W jakich kolorach są te figury? (zielonym, niebieskim, żółtym czerwonym). Następnie dzieci przeliczają figury geometryczne (ile jest kół, kwadratów, których figur jest więcej). Nauczycielka rozmawia z dziećmi o tym jak należy zachowywać się w teatrze i co trzeba kupić, aby wejść do teatru. Pokazuje przygotowane bilety i wyjaśnia w jaki sposób należy odszukać swoje miejsce w teatrze. Następnie sprawdza czy dzieci prawidłowo zajęły miejsca. Jeszcze raz przypomina o właściwym zachowaniu się w teatrze i zaprasza do obejrzenia przedstawienia.

   Treść teatrzyku „O wiośnie w lesie i wiewiórki ważnym interesie”.

   Miś

   Spał sobie Hałabała zimę długą, znużony wielce, w swojej dziupli po wiewiórce. Spał i spał i z jednego boku na drugi się przewracał. Aż tu nagle któregoś dnia w południe ktoś mu sen przerywa i stuk puk do drzwi dziupli puka.

   Krasnal Hałabała

   Kto tam? Proszę, proszę.

   Wiewiórki córka

   To ja wiewiórki córka z leśnego podwórka. Moja mama nie mogła przyjść sama, więc mnie przysłała do pana krasnala, żeby pan przyszedł do mamy w ważnym interesie.

   Krasnal Hałabała

   Owszem przyjdę, ale nie inaczej póki się z wiosną nie zobaczę.

   Wiewiórki córka (zatroskana)

   Ależ proszę pana, przecież już pączki widać na głogu, a młynarzowe dzieci bazi szukają nad rzeką. Wiosna już niedaleko.

   Krasnal Hałabała

   Ależ gdzież tam, gdzież tam.

   Miś

   Spał znowu jakiś czas, aż tu biegnie ktoś przez las. Biegnie ktoś zieloną drogą, rude uszy, rudy ogon. I do dziupli stuk, puk.

   Krasnal Hałabała

   Kto tam?

   Wiewiórki córka

   To ja wiewiórki córka. Moja mama prosi, żeby pan przyszedł w ważnym interesie do naszej dziupli w czarnym lesie.

   Krasnal Hałabała

   Owszem, owszem, przyjdę, ale nie inaczej, póki się z wiosną nie zobaczę.

   Wiewiórki córka

   Ależ panie krasnalu, przebiśniegi już w lesie wyrastają, zielone włosy rosną wierzbom nad rzeką, wiosna już niedaleko.

   Krasnal Hałabała

   Ależ co ty opowiadasz! Fiołki jeszcze nie wyrosły, to jeszcze nie wiosna.

   Miś

   Położył się krasnal na pościel mchową i chrapnął. Spał znów jakiś czas, aż tu biegnie ktoś przez las. Zwinne, zgrabne daje susy, ruda kita, rude uszy. I do dziupli stuk, puk.

   Krasnal Hałabała

   Kto tam?

   Wiewiórki synek

   To ja starszy syn wiewiórki. Niech pan wstanie i przyjdzie do mamy w ważnym interesie. Przecież wiosna od dawna błąka się po lesie.

   Krasnal Hałabała

   Nie, nie wstanę póki nie usłyszę głosu fujarki pastuszej (słychać głos fletu).

   Miś

   Gdy usłyszał krasnal granie raz dwa przetarł oczy, oczyścił garniturek i pobiegł w to miejsce gdzie się co roku z wiosną spotykał.

   Krasnal Hałabała (woła)

   Ej, wiosenko, nie bądź taka przybądź do mnie, nieboraka, niechże cię zobaczę!

   Dziecko przebrane za wiosnę (rozsypuje kwiatki, słychać śpiew ptaków, siada obok dzieci).

   Jestem Pani Wiosna,

   Ciepło wam przyniosłam.

   Całą łąkę kwiatów

   I śpiewanie ptaków.

   Krasnal Hałabała

   Cieszę się, że już jesteś kochana wiosenko, ale teraz muszę pędzić do wiewiórki.

   Wiewiórka

   Witam cię Hałabało!

   Krasnal Hałabała

   Jaki to ważny interes masz do mnie, ciekaw jestem ogromnie!

   Wiewiórka

   Cała bieda w tym, że nie mam pamięci. Cztery dziuple w lesie miałam,

   a o jednej zapomniałam. Pamiętam, że byłeś ze mną kiedy dziuple obierałam.

   Krasnal Hałabała

   Ależ owszem, już to sobie przypominam:

   pierwsza dziupla była w tej sośnie, co pod nią krzywy pieniek rośnie,

   druga dziupla była w tej sośnie , co pod nią borówka rośnie,

   trzecia dziupla była w tej sośnie, co pod nią wilcze łyko rośnie,

   a czwarta dziupla była w tej sosence, co to ja się pod nią często kręcę, nad pracowitością mrówek rozmyślając.

   Wiewiórka

   A to ci się przypomniało, mój kochany Hałabało. Już tam pędzę.

   Krasnal Hałabała

   Co tam będę za wiewiórką gonił. Pójdę lepiej z wiosenką pospacerować.(Krasnal wychodzi, podaje rękę Pani Wiośnie i razem się kłaniają).

   3. Zabawy ruchowe z figurami geometrycznymi:

   dzieci siedzą w kole w siadzie skrzyżnym,

   pokaz figur i przypomnienie jak się nazywają (koło, kwadrat),

   wszyscy biegają wysoko unosząc kolana, na hasło „zapraszam do siebie wszystkie czerwone koła”, przy nauczycielce stają tylko przywołane dzieci. Następnie nauczycielka zaprasza inne kolory i figury.

   inna wersja zabawy: zapraszam do siebie czerwone koła i czerwone kwadraty; zielone koła i zielone kwadraty; żółte koła i żółte kwadraty; niebieskie koła i niebieskie kwadraty.

   4. Rozmowa na temat przedstawienia teatralnego.

   Kto pamięta jakie postacie występowały w teatrzyku?

   Jaki ważny interes miała wiewiórka do Hałabały?

   Dlaczego krasnal nie chciał pójść do wiewiórki?

   A my jaką teraz mamy porę roku?

   Dlaczego lubicie wiosnę?

   5. Podziękowanie gościom i dzieciom za wspólną, miłą zabawę.

   Scenariusz zajęć dla dzieci 5, 6-letnich.

   Wakacje nad morzem

   Cele:

   Dziecko wysłucha opowiadania

   Dziecko zatańczy przy muzyce

   Dziecko współdziała w grupie

   Dziecko zagra na wybranym instrumencie

   Dziecko wie, że trzy podstawowe kolory zmieszane razem dadzą razem barwę szarą

   Przebieg:

   Zabawa z opowiadaniem Jadwigi Andrychowskiej –Biegacz

   Podkład muzyczny: W. A. Mozart II Koncert na waltornię Es –dur – cz. II Andante

   Wyobraź sobie letni dzień nad morzem…Idziesz brzegiem, czujesz gorący piasek pod stopami. Raz po raz, woda wdziera się na plażę, zabiera piasek…Czujesz wtedy przyjemny chłód. I słyszysz szemranie fal. Wzmagające się z przypływem i milknące gdy woda ucieka do morza W jednostajnym rytmie, jak bicie serca. Na horyzoncie statek i biały trójkąt żagla. Ale tak daleko, że nie widzisz łodzi. Słychać krzyk mew podrywających się z każdym podmuchem wiatru. I szum fal miarowo uderzających o brzeg fal. A teraz kładziesz się na piasku. Leżysz bardzo spokojnie, spokojnie oddychasz i wsłuchujesz się w delikatny szum morza…Wiatr łagodnie chłodzi twoje czoło. Czujesz rozchodzące się w tobie przyjemne uczucie ciepła. Zasypiasz na chwilę, ale nawet przez sen słyszysz łagodne kołysanie morza….A teraz powoli otwierasz oczy…przeciągasz się….Masz ochotę tańczyć z innymi na piasku…

   Taniec (przy muzyce „Zorby”).

   Dzieci w dowolny sposób tańczą na wyobrażonej plaży.

   Ćwiczenia „Skacze żaba” – instrumentacja wiersza – ćwiczenie na współdziałanie i koncentrację.

   „Skacze żaba”

   Zostań mą żonką kochana,

   Pokochaj swego bociana

   Z radości żaba więc

   Skacze i skacze

   I do stawu

   Bęc!

   Dzieci siadają w kole. Każde dziecko trzyma w ręku instrument perkusyjny. Wszyscy razem mówią początek wiersza:

   „Zostań mą żonką kochana,

   Pokochaj swego bociana

   Z radości żaba więc”.

   Wybrane dziecko mówi rytmicznie skacze „skacze” i uderza w tym czasie dwukrotnie

   w swój instrument. Wszyscy mówią: „i”, które jest przerwą między następnym: „Skacze” wypowiadanym i granym przez kolejno dziecko. Kiedy „żaba” obiegnie koło, wszyscy mówią „I do stawu”, po czym na słowo: „bęc” równocześnie uderzają w swój instrument.

   „Odbijanie piłki”

   Dzieci otrzymują instrumenty, siadają w kole. Wybrane dziecko wydobywa jeden dźwięk ze swojego instrumentu („Odbicie piłki”) wywołując jednocześnie imię kogoś z grupy, ten odpowiada – gra raz, wywołując następne imię itd.

   „Kolory morza” - zajęcia plastyczne, uwrażliwiające na barwę.

   Każde dziecko otrzymuje słoik z wodą, do którego dodaje farbę z trzech podstawowych kolorów: czerwonym, żółtym, niebieskim. Dzieci ze „swoją” barwą mogą dołączyć się do kogoś, dodając farbę do jego słoika. Należy uświadomić dzieciom, że wszystkie kolory zmieszane razem dadzą razem barwę szarą. Po wzajemnym mieszaniu farb wszyscy siadają w kole, w środku którego umieszczają słoiki. Dzieci wybierają najpiękniejszy kolor morza.

   SCENARIUSZ ZAJĘĆ PRZYRODNICZYCH

   TEMAT: WODA- NIEZWYKŁA CIECZ – EKSPERYMENTY Z WODĄ.

   CEL GŁÓWNY: Rozwijanie zainteresowań badawczych dziecka.

   CELE :

   Dziecko rozumie stałość obiegu wody w przyrodzie

   Dziecko utrwali zasadę picia wody wyłącznie przegotowanej

   Dziecko motywuje się do prowadzenia systematycznej obserwacji

   Dziecko pozna w zabawie właściwości wody

   Dziecko rozumie znaczenie wody dla ludzi, zwierząt i roślin

   Dziecko wie, że bez wody nie mogłoby istnieć życie na ziemi

   Dziecko potrafi ułożyć puzzle sylabowe i odczytać hasło

   Dziecko utrwali cyfry 1-6.

   Dziecko doskonali umiejętność czytania

   Dziecko rozwiąże krzyżówkę

   Dziecko wzbogaci słownictwo o nowe pojęcia: krystalizacja , rozpuszczalność

   Dziecko wyciąga samodzielnie wnioski

   TREŚCI PROGRAMOWE:

   Organizowanie zabaw obrazujących niektóre zjawiska z zakresu przyrody nieożywionej.

   Poznanie w zabawach różnych zjawisk fizycznych. Stwarzanie sytuacji zachęcających do swobodnych wypowiedzi. Kształcenie umiejętności poprawnego wypowiadania się. Przeprowadzanie prostych doświadczeń i ich obserwowanie. Bogacenie słownika poprzez poszerzanie zakresu pojęć odnoszących się do zagadnień przyrodniczych.

   ZADANIA:

   Budzenie zaciekawienia otaczającym światem poprzez prowokowanie pytań i dostarczanie radości odkrywania.

   Tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości przyrodniczej poprzez eksperymentowanie, obserwowanie i odkrywanie. Kształtowanie nawyku dociekliwości w badaniu otaczającego świata.

   METODY: rozmowa, pokaz, ćwiczenia praktyczne

   FORMY: zbiorowa, indywidualna

   GRUPA WIEKOWA: 6-latki

   ŚRODKI DYDAKTYCZNE: ilustracje, napisy, puzzle sylabowe, krzyżówka, słoiki, mąka, cukier, sól, kwasek cytrynowy, kropelki, kartki, klej, lustro, gorąca woda, schemat obiegu wody, jajka.

   PRZEBIEG:

   Zagadka słowna: „Służy do mycia, służy do picia, bez niej na ziemi nie byłoby życia”.- dziecko podaje rozwiązanie zagadki.

   Rozsypanka sylabowa- układanie hasła

   -dz. po kolei nazywają cyfry od 1 do 6 i odkrywają kolejne puzzle

   -odczytanie hasła: Woda to wielki dar.

   -dla kogo woda jest darem?

   -przypomnienie dz. o eksperymencie z rzeżuchą

   -wyciągnięcie wniosku

   Zabawa ruchowa „ Kwiaty rosną”

   Poznanie właściwości wody{ szklanka napełniona woda z kranu}

   -co jest w szklance

   -jaka jest woda

   -czy woda ma kolor

   -czy woda ma smak

   -jaką wodę można pić

   5.Obieg wody w przyrodzie – omówienie schematu obiegu wody w przyrodzie

   -skąd się bierze woda na Ziemi

   -czy woda jest potrzebna i do czego jest potrzebna

   6.Doświadczenie na skraplanie i parowanie wody

   -co powstało na lustrze

   -co się dzieje z kroplami

   -, pod jaka postacią występuje jeszcze woda

   -dlaczego woda występuje w wymienionych postaciach{ przypomnienie o eksperymencie z topnieniem śniegu}

   7.Co rozpuszcza się w wodzie? – zabawa badawcza

   -zalewanie wodą substancji znajdujących się w szklankach- mąka, cukier, sól, kwasek cytrynowy

   -co się dzieje z substancjami

   -jaki smak mają płyny w każdej szklance

   -wyciagnięcie wniosku

   -podpisanie szklanek napisami: sól, cukier, kwasek, mąka

   -czytanie globalne napisów

   -wyjaśnienie zjawiska rozpuszczalności.

   8.Co najszybciej nasiąka wodą?- zabawa badawcza

   -na środku sali miska z wodą i różne przedmioty{ wata, papier, folia, wełna, kamień}

   -dz. nazywają zgromadzone przedmioty i sprawdzają co nasiąka wodą a co nie.

   -podsumowanie doświadczenia.

   9..Zabawa badawcza- „Wyczarujmy kryształy”

   -każde dz. samodzielnie wykona doświadczenie z solą i cukrem

   -poznanie zjawiska krystalizacji

   10..Podsumowanie, „ Do czego potrzebna jest woda?”

   -dz. siedząc w kole określają do czego potrzebna jest woda

   -utrwalenie wiadomości o właściwościach wody

   -wypowiadają się na temat:, co by się stało gdyby zabrakło wody

   11..Praca grupowa przy stolikach- rozwiązywanie krzyżówki i odczytanie hasła

   12..”Kropelkowa kraina” – działalność plastyczna – wyklejanie obrazka kroplami wody.

   Scenariusz zajęć w przedszkolu dla dzieci 6-letnich

   Temat: „Żegnaj bałwanku”- zabawy badawcze i dydaktyczne inspirowane teatrzykiem cieni.

   Cele:

   Dziecko wyzwala aktywność słowną i umysłową pod wpływem obejrzanego teatrzyku cieni – „O bałwanku, który przed wiosną do morza uciekał” E. Szelburg Zarembiny

   Uświadamia sobie, że każdy ma prawo do wyrażania własnego zdania

   Poznaje zasady działania termometru

   Podejmuje i realizuje różne zadania podczas gry ściganki

   Rozwija odporność emocjonalną

   Metody:

   -słowna: rozmowa, żywego słowa, objaśnienia

   -czynna: samodzielnych doświadczeń, zadań stawianych do wykonania i kierowania działalnością dziecka

   -oglądowe: uprzystępniania sztuki, pokaz

   Środki dydaktyczne: rozsypanka literowa, sylwety do teatrzyku cieni, różne rodzaje termometrów, śnieg, dywaniki do gry ściganki, piktogramy do gry, duża kostka dla każdego zespołu, pionki w postaci bałwanków.

   Sytuacje edukacyjne:

   Rozwiązanie plątaninki literowej:

   Niedługo wiosna.

   - rozmowa na temat odchodzącej zimy (co pożegnamy, kto cieszy się z odejścia zimy i dlaczego?, cechy pogody na przedwiośniu.).

   2. Teatrzyk cieni „O bałwanku, który przed wiosną do morza uciekał”

   - rozmowa kierowana: Jaki kłopot miał bałwanek?.Dlaczego Bałwanek i Strach kłócili się?

   3. Zabawa ruchowa „Kropelki i sopelki”. Dzieci „kropelki tańczą” do usłyszanej muzyki, gdy muzyka milknie „mróz” zamraża kropelki w sopelki i dzieci stają nieruchomo..

   4.. Zabawa badawcza „Kiedy topi się śnieg?”

   Zapoznanie z budową termometru, ogladanie różnych rodzajów termometrów

   Zmierzenie temperatury śniegu, zapis temperatury.

   Ogrzewanie śniegu, sprawdzenie temperatury powstałej wody i zapis temperatury

   Wysunięcie wniosku, że śnieg topi się w temperaturze powyżej

   5.Gra ściganka „Wyprawa bałwanków do Lodowe Krainy”

   a)Odczytanie listu, który adresowany jest do dzieci

   Witajcie dzieci!

   Moi przyjaciele- bałwanki mają wielki kłopot. Poczuły, że zbliża się wiosna a one bardzo lubią zimę. W mojej krainie jest zimno, więc postanowiłem zaprosić bałwanki do Lodowej Krainy. Trzeba im jednak pomóc przejść długą drogę, na której czeka do wykonania wiele zadań. Proszę Was byście pomogli bałwankom wykonać te zadania. Do zobaczenia w Lodowej Krainie

   Eskimos

   b)konstruowanie gry ściganki

   Dzieci rozkładają na dywanie kwadraty z wykładziny dywanowej- to pola do gry. Na polach znajdują się piktogramy, które oznaczają określone zadanie.

   c)objaśnienie zasad gry

   Zasady gry „ Wyprawa bałwanków do Lodowej Krainy”

   znak zapytania- Oto zagadka, nie lada gratka- jeśli rozwiążesz zagadkę możesz iść dalej

   gimnastykujący się ludzik- Każdy bałwanek Ci to powie, że gimnastyka to zdrowie- wykonaj ćwiczenie by iść dalej

   nutki- kto śpiewać potrafi, ten do mety szybko trafi- zaśpiewaj piosenkę o zimie

   serduszko- powiedz komuś coś miłego i dopiero ruszaj dalej mój kolego

   słońce- słonko świeci, strach się śmieje, a bałwanek łezki leje- słońce Cię osłabiło tracisz jedna kolejkę

   lody- gdy bałwanek lody zje to do mety szybko mknie- przesuwasz się o tyle pól ile wyrzuciłeś kropek na kostce

   saneczki- wsiadaj na saneczki i zjeżdżaj z góreczki- przesuwasz się na niebieskie pole i kończysz grę

   d) podział na zespoły pionkiem do gry jest bałwanek

   e) gra dzieci

   Na końcu gry znajduje się Lodowa Kraina. Gdy wszystkie drużyny doprowadzą swoje bałwanki do mety zostaje odczytany następny list od Eskimosa:

   Brawo! Brawo! Moi mili- dobrze żeście się sprawili. W tym kartonie jest nagroda w postaci ciepłego loda!

   Eskimos

   SCENARIUSZ ZAJĘCIA W GRUPIE DZIECI

   5-6-LETNICH „JARZĘBINKI”

   Z WYKORZYSTANIEM METODY DRAMY

   I PEDAGOGIKI ZABAWY.

   TEMAT: „Zimowe zabawy z Krasnalem Hałabałą”.

   CELE:

   ☻dzieci znają i potrafią scharakteryzować zjawiska atmosferyczne związane z zimą

   ☻dzieci potrafią rozwiązywać zagadki umysłowe

   ☻dzieci potrafią wykonywać ruchy naprzemienne

   ☻dzieci potrafią wyrażać swoje uczucia i stany emocjonalne w twórczości słownej i ruchowej

   ☻dzieci potrafią opowiedzieć treść wysłuchanego wiersza

   ☻dzieci potrafią wskazać na obrazku i nazwać porę roku, o której jest mowa w zajęciu

   ☻dzieci potrafią przeczytać podpisy do obrazków (dzieci zdolne)

   ☻dzieci potrafią wskazać biały kolor

   ☻dzieci potrafią współdziałać w zespole i podporządkować się przyjętym zasadom zabaw

   METODY: słowne (objaśnienia, rozmowa, zagadki, wiersz)

   oglądowe (pokazu ilustracji)

   czynne (zadań stawianych do wykonania)

   elem. metody pedagogiki zabawy

   elem. met. Dennisona

   elem. dramy

   elem. ruchu rozwijającego

   FORMA: praca z całą grupą

   praca indywidualna

   POMOCE: portret Krasnala Hałabały i postać pani zimy, zagadki, wiersz „Co się stało?” – M. Czerkawskiej, ilustracje przedstawiające cztery pory roku oraz przedmioty związane z zimą, podpisy do nich, śnieżynki dla każdego dziecka, jedna duża śnieżynka, śnieżynki do dekoracji sali, karty pracy przygotowane przez nauczycielkę, kredki, tamburyno, janczary, magnetofon, kaseta z muzyką relaksacyjną.

   OBSZAR AKTYWNOŚCI PRZYRODNICZEJ W INTEGRACJI

   Z JĘZYKOWĄ, MUZYCZNĄ I RUCHOWĄ.

   PROPONOWANY PRZEBIEG ZAJĘCIA.

   Zabawa integracyjna: „Przedstawiamy się słowem i gestem”.

   Dzieci zgromadzone na dywanie, nauczycielka przypomina postać Krasnala Hałabały i zaprasza do wspólnych zabaw.

   Nauczycielka gra na tamburynie, dzieci biegają swobodnie po sali. Na przerwę

   w muzyce dzieci zatrzymują się i wykonują polecenia nauczycielki (ruchy

   naprzemienne - el. met. Dennisona).

   Wysłuchanie wiersza „Co się stało?” – M. Czerkawskiej.

   Omówienie wiersza, odszukanie spośród leżących na dywanie obrazków z narysowanymi czterema porami roku, tych, które przedstawiają zimę.

   Przypinanie ich na gazetkę i opisywanie, co się na nich dzieje.

   Przywitanie postaci pani zimy.

   Nauczycielka zamienia wszystkie dzieci w śnieżynki, każde z nich otrzymuje śnieżynkę na sznureczku i zawiesza ją sobie na szyję.

   Zabawa ruchowa: „Zabawy na śniegu”. Nauczycielka gra na janczarach, dzieci swobodnie biegają po sali, a na przerwę w muzyce dzieci naśladują ruchem lepienie bałwana, rzucanie śnieżkami, dobrane w pary tworzą śnieżne rzeźby – met. Ruchu rozwijającego.

   Rozwiązywanie zagadek czytanych przez nauczycielkę, wyszukiwanie przez dzieci odpowiednich obrazków, przypinanie ich na dużą śnieżynkę umieszczoną na gazetce.

   Czytanie podpisów do obrazków przez dzieci zdolne.

   Krótka pogadanka n.t. „Po czym poznajemy zimę?” (mróz, śnieg, krótkie dni, sople, lodowisko itp.).

   Lista atrybutów: ▪ śnieg jest .................................... (jaki?)

   Podobieństwa: ▪ śnieg jest biały jak ............................................

   Zabawa ruchowa z zakresu pedagogiki zabawy: „Padający śnieżek”.

   Dzieci zgromadzone na dywanie, nauczycielka objaśnia pracę indywidualną dla

   5-latków i 6-latków.

   Praca indywidualna przy stolikach: 5-l. – zakreślanie niebieską kredką obrazków związanych z zimą; 6-l. – rysowanie pod każdym z narysowanych obrazków tyle okienek, ile jest sylab w jego nazwie.

   Pożegnanie: taniec śnieżynek przy muzyce, gdy muzyka milknie śnieżynki opadają na dywan.

   Temat: ,, Zwierzęta w okresie późnej jesieni-zagadki i zabawy z krasnalem Hałabałą”

   Grupa: 6-latki

   Temat : Zwierzęta w okresie późnej jesieni – zagadki i zabawy z

   krasnalem Hałabałą.

   Cel :

   utrwalenie wiadomości o zwierzętach przygotowujących się do

   zimy

   aktywizowanie dzieci do działania.

   Przebieg dnia aktywności dziecka:

   Lp.	Sytuacje edukacyjne	Cele szczegółowe	Środki dydakty- czne
   1.	Powitanie gości piosenką pt.,,Wesoło nam”.	-dziecko bawi się przy piosence, tworzy pary, zna pojęcia lewa, prawa ręka, -usiądzie w półkole na dywanie,	płyta ,,Wesoła szkoła,”
   2.	Wejście w rolę Hałabały i zaproszenie dzieci do wspólnych jesiennych zabaw ze zwierzętami, (metoda dramy).	- dziecko potrafi prowadzić dialog z Hałabałą, - wypowie się prostymi zdaniami, -dziecko wie, że należy dbać o przyrodę,	sylweta krasnala Hałabały,
   3.	Nauczycielka w roli Hałabały zaprasza do rozwiązywania zagadek o zwierzętach i ptakach. Na tablicy plansze z rozwiązaniem zagadek przykryte białą kartką z kolorowymi kropkami. Pytania: Którą plansze wybieramy? Policz kropki i powiedz jakiego są koloru? Posłuchaj pierwszej zagadki(10 zagadek).	-dziecko rozwiąże zagadki(odpowiedzi: jeż, wiewiórka, niedźwiedź, dzięcioł, zając, sarna, borsuk itd. - stosuje liczebniki główne 1-10, -rozróżnia kolory kropek, -zna nazwy zwierząt,	10 planszy ze zwierzętami,10 planszy z kolorowymi kropkami,
   4.	Nauczycielka zaprasza do zaśpiewania piosenki pt. ,,Na polanie w lesie”. Jedno z dzieci inscenizuje panią jesień.	-dziecko zna słowa piosenki, - ilustruje ruchem treść piosenki,	kaseta magnetofonowa, sylweta jesieni, peleryna,
   5.	Nauczycielka zaprasza do podpisania niektórych odkrytych przez dzieci ilustracji i dokonania podziału wyrazów na głoski i sylaby. Nauczycielka zachęca do odczytania zdań obrazkowo- wyrazowych. To sarna, a to zając. Tam jeż. Mama i wiewiórka. A to ptak i ptak itd.	-dzieci potrafią przeczytać podpisy do obrazków np.: sarna, lis borsuk, wiewiórka, niedźwiedź itd. -dokona analizy i syntezy tych wyrazów, nazwie głoskę w nagłosie i wygłosie. - odczyta zdania,	napisy: lis, wiewiórka, sarna borsuk, wiewiórka, niedźwiedź,
   6.	Zabawa pt. ,,Zajączki”(drama) Nauczycielka zamienia dzieci w zające.	-dziecko potrafi wcielić się w role zająca,	kaseta magnetofonowa
   7.	Hałabała- nauczycielka zadaje pytanie: w jaki sposób zwierzęta przygotowują się do zimy? Jak ptaki przygotowują się do zimy? Jak przygotowuje się niedźwiedź? Jak wiewiórka? Jak borsuk? Które zwierzęta zasypiają? Które zwierzęta dostają grubszą sierść, futro? Jak pomagamy zwierzętom , które nie zasypiają?	-dziecko wie, że ptaki odlatują (bocian, jaskółki), - wie, że wróbel,sowa, dzięcioł, sikorka, wrona , gołębie dostają grubsze upierzenie, -wie, że wiewiórka gromadzi pożywienie w spiżarni, -wie, że borsuk, niedźwiedź, żaby, muchy, komary zapadają w sen zimowy, -wie, które zwierzęta zmieniają futro, sierść na grubsze: lis, sarna, zając, dzik, - wie, że w paśniku gromadzimy pożywienie dla zwierząt,
   8 .	Taniec pt. ,,Żaby z kółkami.”	-dziecko potrafi współdziałać w zespole tańczy w kole, -reaguje na zmianę melodii,	krążki,
   9.	Zabawa pt. ,,Gdzie kto się schował przed zimą?’’ Nauczycielka rozkłada na dywanie ilustracje: paśnika, gawry, wody, szczelin. Każde z dzieci otrzymuje sylwetę zwierzęcia. Na sygnał dzieci chowają się przed zimnem. Nauczycielka zachęca do policzenia zwierząt.	- dziecko umieści zwierzę w gawrze, przy paśniku, w wodzie, szczelinie, -wie, że zwierzętom należy pomagać w okresie zimy(pożywienie w paśnikach), -policzy zwierzęta, owady itp.	sylwety zwierząt, płazów, ilustracja: gawry, wody, szczelin, paśnika, tamburino,
   10.	Nauczycielka zaprasza dzieci do tańca pt. ,,Ptaki’’.	-dziecko naśladuje ptaki, tańczy w kole, -policzy ptaki,	sylweta ptaka dla każdego dziecka,
   11.	Zabawa ,,Policz zwierzęta i przyporządkuj odpowiednią liczbę”.	- potrafi przyporządkować liczby do wskazanych zbiorów zwierząt,	plansze ze zwierzętami i ptakami,
   12.	Ćwiczenia równoważące działanie prawej i lewej półkuli: - picie wody, -ćwiczenia naprzemienne, -ćwiczenie Cooka, leniwe ósemki(Kinezjologia Edukacyjna P. Denisona).	- wypije wodę z kubka, -wykona ćwiczenia, -doskonali zmysł równowagi,	-woda, kubki,
   13	Zabawa,, Orzeszek”( Pedagogika zabawy)	- naśladuje wiewiórkę gromadzącą zapasy, - reaguje na zmianę melodii,	-kaseta z nagraniem,
   14	Układamy domino obrazkowe z darami jesieni.	- tworzy pary, -ułoży domino,	-domino obrazkowe dla każdego dziecka,
   15.	Układamy rozsypankę – zwierzęta.	- ułoży rozsypankę, -odczyta napis,	-rozsypanka obrazkowa dla każdego dziecka,
   16.	Zabawa ,,Karuzela zwierząt” ,,Wysoko-nisko”(Pedagogika zabawy) Zabawa: ,,tunel”(W. Sherborne) -ćwiczenie w grupie.	- bawi się z chustą, reaguję na zmianę melodii, rozumie pojęcia: wysoko, nisko, -wykonają ćwiczenie w grupie,	-chusta KLANZY, -nagranie na kasecie,
   17. 18.	Nauczycielka zachęca do wykonania zadania: ,,Połącz sylaby i wyrazy pisane z drukowanymi.” Praca indywidualna przy stolikach: 1.grupa maluje farbami plakatowymi zwierzęta leśne-sarny, zające, 2.grupa-wypełnia sylwetę wiewiórki włóczką, 3. wypełnienie sylwety żaby plasteliną, 4. grupa wykonuje jeża –przykleja igły, koloruje kredkami bambino,	-dziecko połączy ołówkiem sylaby pisane z drukowanymi, -dziecko potrafi wypełnić sylwetę zwierzęcia farbą plakatową, dobierze odpowiednie barwy farb, - potrafi wypełnić sylwetę zwierzęcia plasteliną, - przyklei wełnę klejem, tnie wełnę nożyczkami. - wytnie igły z papieru, przyklei igły,	- karta pracy dla każdego dziecka, ołówek, tekturowe podkładki, farby plakatowe, pędzelek, pojemniki z wodą, plastelina, klej, nożyczki, ceratki, miseczki, tacka, kredki bambino, biały papier.

   SCENARIUSZ ZAJĘCIA

   Temat: Poznaję zwyczaje i budowę bociana i żaby na podstawie teatrzyku kukiełek – pacynek w oparciu o tekst S. Michałkow

   „Bocian i żaba” – rozwijanie spostrzegawczości.

   CELE:

   Dziecko wie, że żaba jest zielona, ma kończyny tylne skoczne i pływne – przystosowane do życia na lądzie i w wodzie;

   Dziecko wie, że żaba zdobywa pokarm poprzez wyciągnięcie języka;

   Dziecko wie, że bocian jest biały i czarny;

   Dziecko zna sposób poruszania się bociana: chodzenie na długich nogach, fruwanie;

   Dziecko wie, że bocian zdobywa pokarm dzięki długiemu dziobowi.

   POMOCE: teatrzyk, pacynka bociana, pacynka żaby, bilety – kolorowe figury geometryczne, nagranie głosów żab, bocianów i innych zwierząt, gazetka tematyczna, ilustracje żab i bocianów, karty pracy, pisaki.

   LITERATURA: I. Dudzińska „Metodyka wychowania w przedszkolu”,

   C. Hannaford „Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł”,

   S. Michałkow „Bocian i żaba”,

   V. Lanka, Z. Vit „Płazy i gady”.

   PRZEBIEG:

   Przywitanie dzieci zabawą z pedagogiki zabawy:

   „Wszyscy są

   Witam was

   Zaczynamy już czas

   Jesteś Ty jestem ja

   Raz dwa trzy.

   Rozdanie dzieciom biletów – kartoników w kształcie figur geometrycznych w różnym kolorze:

   ćwiczenie gałek ocznych wg metody Dennisona;

   odszukanie i zajęcie swego miejsca w teatrze.

   Oglądanie teatrzyku według utworu S. Michałkow wzbogaconego o treści poznawcze niezbędne w poznawaniu bociana i żaby:

   Żaba: Re, re, kum, kum re, re, kum, kum jestem sobie żaba wodna. Mam zieloną, gładką i wilgotną skórę.

   Bocian: Kle, kle a ja bocian biały, jestem pokryty piórami.

   Narrator: Posprzeczała się żaba z bocianem.

   Żaba:, Kto z nas jest piękniejszy?

   Bocian: Ja – powiedział bocian. Spójrz, jakie mam piękne nogi!

   Żaba: Ale ja mam cztery i moje tylne kończyny są skoczne i pływne. Mogę sobie skakać na lądzie i pływać w wodzie. A ty masz tylko dwie nogi – sprzeciwiła się żaba.

   Bocian: Tak ja mam tylko dwie, ale moje są dłuższe i czerwone. Mogę na nich chodzić po lądzie i brodzić w wodzie.

   Żaba: A ja umiem kumkać, a ty nie.

   Bocian: A ja fruwam, a ty tylko skaczesz.

   Żaba: Fruwasz, ale nurkować nie możesz.

   Bocian: A ja mam czerwony dziób.

   Żaba: Też mi coś – dziób. Ja mam długi język, który wyciągam i zdobywam nim pożywienie. Na co ci ten dziób bocianie?

   Bocian: Na to – rozzłościł się bocian i połknął żabę, chociaż ona nie jest jego ulubionym pożywieniem. Odtąd bociany połykają żaby, żeby się z nimi nie kłócić.

   Rozmowa na temat obejrzanego teatrzyku:

   Jakie zwierzęta były bohaterami przedstawienia?

   Jak wygląda żaba? ( śliska, zielona, mokra)

   Jak wyglądał bocian?

   Co robiły zwierzęta?

   O co kłócił się bocian z żabą?

   Co to znaczy, że żaba umie nurkować?

   Kto ma więcej nóg i jakiego koloru?

   Ile nóg i jakiego koloru ma bocian?

   Jaki język ma żaba i do czego jej służy?

   Do czego służą skrzydła i dziób bocianowi?

   Dlaczego żaba jest zielona?

   Co by było gdyby żaba była kolorowa? Burza mózgów.

   Bocian na łące – zabawa kształtująca koordynację całego ciała – ćwiczenie wspomagające sprawność fizyczną i rozwijające współpracę ręki i oka – element metody E. Gruszczyk – Kolczyńskiej przejście na dywan)

   Rozpoznawanie odgłosów żab i bocianów – reagowanie odpowiednim ruchem na usłyszany dźwięk ( głos żaby – przysiad, głos bociana – stanie na jednej nodze ).

   Zabawa „Prawda – fałsz” – element metody Dennisona:

   Bocian ma długi język. X

   Żaba ma cztery kończyny.

   Bocian może fruwać

   Żaba ma czerwone długie nogi. X

   Bocian lubi pływać. X

   Żaba umie fruwać. X

   Bocian jest czarny. – wprowadzenie bociana czarnego ( mieszka w podmokłych lasach, trudno go spotkać, bo jest bardzo płochliwy i unika ludzi, unika też bociana białego, bo ten prześladuje go, jest ptakiem niemym – nie klekoce)

   Bocian się rozgląda – krążenie szyją element metody Dennisona.

   Przesuwanie żaby na kamieniu – zabawa z elementem metody Sherborne.

   Praca indywidualna przy stolikach – łączenie kropek – żaba lub bocian.

   „Chór zwierząt” zabawa na melodię piosenki „Przedszkolaczek” według wskazań nauczyciela – element relaksacji – naśladowanie głosu bociana i żaby.

   SCENARIUSZ ZAJĘĆ W GRUPIE 3 -latków

   Temat: ,, Przybycie wiosny” – wiersz do słuchania B. Formy.

   Cele:

   - Dziecko potrafi rozpoznać charakterystyczne cechy wiosny.

   - Dziecko odpowiada krótkim, pełnym treści zdaniem.

   - Dziecko ułoży rekwizyty i sylwety, które kojarzą się z wiosną.

   Forma:

   - praca z cała grupą

   Metody:

   -techniki skojarzeń

   - zadaniowa

   - zabawowa

   Pomoce:

   Obrazki czterech pór roku, sylwety, które dotyczą wiosny i innych pór roku, wieża, płyta CD, koszyczek, ubiór dla Pani Wiosny: kapelusz, sukienka, koszyczek, kwiaty z krepiny, koperta z wierszem, kółka, trójkąt metalowy, chmurka z brystolu, słoneczka, dwie tablice.

   Przebieg:

   1. Zabawa przy muzyce.

   Dzieci w takt muzyki podskakują po sali w różnych kierunkach, gdy muzyka cichnie dzieci zamieniają się w ,, kwiaty”- przykucają i naśladują rosnące kwiaty, na zakończenie zabawy wysoko wspinają się na palce i obracają się wokół swojej osi. ( powtórzenie zabawy 2x ). Następnie siadają na krzesełkach.

   2. Do sali wchodzi dziewczynka ze starszej grupy przebrana za Panią Wiosnę. Przyniosła maluszkom niespodziankę w koszyku, który jest przystrojony wiosennymi kwiatami wykonanymi z krepiny: żonkile, przylaszczki, tulipany itp.

   3. Niespodzianką od Pani Wiosny jest wiersz. Dzieci są bardzo ciekawe o czym on jest. Poproszone dziecko z koszyczka wyjmuje ozdobioną słoneczkami kopertę z wierszem.

   Nauczycielka recytuje treść wiersza pt. ,,Przybycie wiosny”.

   Spojrzał w okno mały Paweł

   a w ogrodzie wiosna…

   Świeża trawę, przebiśniegi

   W koszu nam przyniosła.

   Obudziła pąki kwiatów

   w parku i w ogrodzie.

   Zapomnijcie moi mili

   o śniegu i chłodzie.

   Pożyczyła od słoneczka

   Garść ciepłych promieni.

   Gdy ogrzeje nimi ziemię

   świat się zazieleni.

   Powtórzenie wiersza 2 razy.

   4. Nauczycielka zadaje dzieciom pytania związane z treścią wiersza np. Co przyniosła Pani Wiosna?

   5. Na tablicy zawieszone są i zasłonięte cztery obrazki przedstawiające pory roku. Prowadząca odsłania obrazki, dzieci przyglądają się im. Zwraca się do dzieci, aby pokazały ten obrazek, który pasuje do pory roku jaka teraz jest. Na drugiej tablicy są przypięte małe obrazki: słonce, tulipan, trawa, bocian, żaba, kwitnące drzewo, padający śnieg, narty, sanki, bałwan, namiot, łódka, parasol, żółty liść, kalosze itp. Zadaniem dzieci jest znalezienie obrazków dotyczących pory roku – wiosny i przypięcie ich pod dużym obrazkiem. Chętne dzieci przypinają również obrazki pod innymi porami roku: pod obrazkiem ,, zima” – przypinają obrazki, które dotyczą zimy np. narty, bałwan itp. i innych pór roku.

   6.Zabawa ,, Słoneczko – deszcz!”

   Dzieci otrzymują żółte kółka – są to słoneczka. Prowadząca pokazuje również deszczowa chmurkę – to pada deszcz. Dzieci przy muzyce biegają po sali, podskakują, obracają w rękach żółte kółka ( słoneczka), gdy usłyszą dźwięk trójkąta metalowego i pokazaną chmurkę przez prowadzącą – kładą się skulone na dywanie obok swojego słoneczka. ( Powtórzenie zabawy 2 razy).

   7. Dzieci siadają na krzesełkach. Nauczycielka jeszcze raz recytuje treść wiersza razem z dziećmi.

   8. Zakończenie. Prowadząca przykleja dzieciom do sweterków uśmiechnięte słoneczka.

   Scenariusz zajęcia dla dzieci 5-letnich

   z zakresu edukacji ekologiczno-przyrodniczej

   Temat: „Dbamy o lasy” – jesteśmy przyjaciółmi przyrody.

    

   Cele główne: 

   - kształtowanie aktywnych postaw wobec ochrony środowiska,

   - wzbogacanie słownictwa o treści ekologiczno-przyrodniczej,

   - uwrażliwianie na piękno przyrody i konieczność jej ochrony przez wszystkich ludzi.

   Cele:

   Dziecko wie, czym grozi wycięcie lasów,

   Dziecko zna budowę drzewa,

   Dziecko rozumie rolę lasów w życiu człowieka i zwierząt,

   Dziecko wie, dlaczego i jak należy chronić lasy,

   Dziecko zna czynniki wywierające niekorzystny wpływ na nasze lasy,

   Dziecko przestrzega zasad kodeksu przyjaciela lasu,

   Dziecko poprawnie wykonuje ćwiczenia ruchowo-graficzne,

   Dziecko wypowiada się pełnymi zdaniami,

   Dziecko ćwiczy narządy mowy, poprawnie powtarzając słowa za nauczycielem,

   Dziecko jest aktywne i chętnie bierze udział w zabawach,

   Dziecko potrafi współpracować z partnerem.

   Metody pracy:    

   zabawa integracyjna, 

   „burza mózgów

   słuchanie wiersza,

   praca z obrazki

     ćwiczenia fonacyjne

     ćwiczenia ruchowo-graficzne   „czytanie” tekstu wyrazowo-obrazkowego

   odwoływanie się do własnych przeżyć i doświadczeń

    

   Formy  pracy: - praca z całą grupą,

   -   praca indywidualna,

   -   praca w parach. 

   Środki dydaktyczne: listki dla każdego dziecka, tekst wiersza pt. „Gdyby lasu nie było”, obrazek przedstawiający pana leśniczego, ilustracje przedstawiające las zadbany i las zniszczony, tekst wyrazowo-obrazkowy – Kodeks Przyjaciela Lasu, nagranie piosenki pt. „Leśna piosenka” oraz leśnych odgłosów, paski zielonej bibuły, karty pracy, drzewo bez liści przypięte do tablicy.

    

   Przebieg zajęcia

    

   1.      Zabawa integracyjna w parach pt. „Drzewo do drzewa”:

   -              witają się nasze nóżki – „korzenie”,

   -              witają się nasze brzuszki – „pnie”,

   -              witają się nasze ręce - „gałęzie”,

   -              witają się nasze paluszki – „listki”.

   2. Nawiązanie do tematu.

   Nauczycielka mówi: Wczoraj, gdy byliśmy na spacerze przyszedł do nas gość. Niestety, nas nie było. Chcecie wiedzieć kto to był? Spójrzcie na obrazek.

   Nauczycielka pokazuje obrazek przedstawiający leśniczego.

   -                    Co robi pan leśniczy?

   -                    Dba o las i o wszystko, co się w nim znajduje.

    

   3. „Burza mózgów” - Po co i komu potrzebny jest las?

   -                    dzieci podają swoje propozycje

   -                    nauczycielka uzupełnia ich wypowiedź: Las to dom zwierząt, miejsce odpoczynku dla ludzi, las dostarcza tlenu do oddychania, drzewa dostarczają materiału budowlanego, itp.

    

   4. Słuchanie wiersza pt. „Gdyby lasu nie było...” F. Kobryńczuka

   Nauczycielka mówi, że pan leśniczy zostawił dla dzieci „zielony” wierszyk, który teraz zostanie przedstawiony.

   Gdyby lasu nie było,

   gdyby go wyrąbano,

   kto by szumiał piosenki

   na „dzień dobry”, „dobranoc”?

    

   Wiecie, co by się stało,

   gdyby lasy wycięto?

   Zabrano by mieszkania

   wszystkim leśnym zwierzętom.

    

   I zginęłyby marnie,

   żyły by tylko w baśni.

   Smutne byłoby życie

   bez zwierzęcej przyjaźni.

    

   Posadź ptakom przed domem

   świerk, dąb albo sosenkę,

   a na pewno piosenką

   podziękują ci pięknie.

   Rozmowa na temat wiersza:

   -                    Dlaczego ludzie wycinają lasy?

   -                    Co stałoby się ze zwierzętami z wyciętego lasu?

   -                    Co powinniśmy zrobić?

   5. Zabawa ruchowa „Zwierzęta w lesie”.

   Dzieci podzielone są na dwie grupy – jedna to drzewa w lesie (dzieci te otrzymują zielone paski bibuły), a druga –zwierzęta leśne. Dzieci – drzewa stoją w dowolnym miejscu sali, wymachują paskami bibuły i „szumią”, a pozostali naśladują dowolne zwierzę poruszając się przy „odgłosach lasu”. Zatrzymanie płyty jest sygnałem, aby „zwierzątka” schowały się za „drzewami” (do swoich domków), a „drzewa” żeby przestały szumieć. Powtarzamy dwukrotnie i następuje zmiana ról.

   6. Porównywanie lasów: czystego, zadbanego i zniszczonego, zaśmieconego. Rozmowy na temat obrazków. Wysunięcie wniosku: O las należy dbać – nie wolno w lesie hałasować, łamać gałęzi, wycinać drzew, płoszyć zwierząt, śmiecić, rozpalać ognisk, itp.

   Nauczycielka przypomina także o zagrożeniu przez „kwaśne deszcze”.

   7. Czytanie tekstu wyrazowo-obrazkowego – Kodeksu Przyjaciela Lasu.

   Nauczyciel czyta wyrazy, a dzieci „czytają” nazwy kolejnych obrazków.

    

   8.  Zabawa ruchowo-graficzna pt. „Drzewa”.

   Dzieci obiema rękami kreślą w powietrzu kontur drzew – iglastego i liściastego: przed sobą, z boku, za sobą.

    

   9.  Ćwiczenia fonacyjne.

   Nauczycielka prosi, aby dzieci powtórzyły, najciszej jak potrafią, zdania:

   -                    Szumią w lesie stare drzewa.

   -                    Ktoś piosenkę w lesie śpiewa.

   -                    Siedzi sowa na gałązce.

   -                    Szpak zaprosił ją na koncert.

   -                    Dzięcioł stuka w korę drzewa.

   -                    Cały las już z nami śpiewa.

    

   1.      Wykonanie karty pracy pt. „Zdrowy las”.

   Karta przedstawia z jednej strony las (same drzewa) , a z drugiej to, co powinno znaleźć się w lesie oraz to, co nie powinno w nim być. Zadaniem dzieci jest wybrać spośród obrazków to, co znajduje się w zadbanym lesie (grzybki, zajączek, ptaszek, kwiatki, motylek, żołędzie).

    

   2.      Wspólny śpiew piosenki pt. „Leśna piosenka”.

   Podczas zwrotek dzieci maszerują w kole, trzymając się za ręce. W czasie refrenu zatrzymują się i przedstawiają jego treść w dowolny sposób

    

   3.      Podsumowanie i informacja zwrotna – uczestnicy zajęcia, którzy bawili się wspaniale, przyklejają listki na drzewie, natomiast ten kto nie jest zadowolony, przykleja listek pod drzewem (drzewo jest przypięte do tablicy, a listki dzieci otrzymały podczas wchodzenia rano do sali, które były „przepustką” do „lasu”).

   - Jedna srebrna kropla –

   Temat: Różne stany skupienia wody.

   Cele:

   zapoznanie ze zjawiskiem parowania i skraplania się wody

   przybliżenie dzieciom procesu obiegu wody w przyrodzie

   doskonalenie umiejętności czytania

   rozróżnianie dźwięków naturalnych – zagadki słuchowe

   usprawnianie wymowy

   nabywanie doświadczeń w kształtowaniu pojęcia objętości płynów

   przestrzeganie umów dot. zasad bezp. podczas obserwowania doświadczeń   przeprowadzanych przez nauczyciela

   Przebieg:

    1. Słuchanie opowiadania H. Bechlerowej Jedna srebrna kropla.

   2. Wypowiedzi dzieci.

   Wypowiedzi swobodne.

   Odpowiedzi na pytania:

   - O czym marzyła kropelka?

   - Czy udało jej się spełnić marzenia?

   - W jaki sposób?

   3. Opisywanie obrazka – ćwiczenia w czytaniu.

   Dzieci otrzymują napisy związane z treścią opowiadania, odczytują je i umieszczają w odpowiednim miejscu dużego obrazka umieszczonego na tablicy.

   4. Obieg wody w przyrodzie.

   Przypomnienie przez dzieci przygód kropelki, wprowadzenie elementów animacji.

   5. Odczytywanie najważniejszych wiadomości zawartych w utworze.

   - Czego dowiedzieliśmy się z tego opowiadania?

   - Kiedy woda przybiera postać obłoczka – pary? Kiedy jest kropelką, a kiedy zamienia się w śnieżynkę?

   6. Obserwowanie zjawiska parowania i skraplania wody – doświadczenie.

   Oglądanie wody pod postacią szronu.

   Porównywanie właściwości wody w odmiennych stanach skupienia.

   7. Rozpoznawanie odgłosów – zagadki słuchowe.

   Słuchanie odgłosów (nagranie magnetofonowe „Dźwięki i głosy”) wody: kapiącej      z kranu, nalewanej do wanny, szumu morza, deszczu, ulewy.

   8. Zabawa ortofoniczna – naśladowanie odgłosów: kap – kap, ciur – ciur, bul – bul, plusk – plusk, chlup – chlup.

   9. Przelewanie wody. Nabywanie doświadczeń związanych z mierzeniem płynów. Porównywanie objętości naczyń, np.: ile kubeczków wody mieści się w pojemniku?

    

   - Jabłoneczka –

   Temat: Jak powstaje owoc?

   Cele:

   - odczytywanie znaczących treści zawartych w przekazie poetyckim

    - próby rozumienia procesu formowania się owocu

   - wyodrębnianie elementów w budowie kwiatu

    - budzenie wrażliwości na piękno poetyckiego przekazu

    - wyrażanie własnych przeżyć w działalności plastycznej

   Przebieg:

   1. Słuchanie wiersza H. Bechlerowej Jabłoneczka.

   2. Rozmowa:

   Swobodne wyrażanie własnych odczuć związanych z poznanym wierszem.

   Odpowiedzi na pytania:

   - Co obiecywała Jabłoneczka?

   - Co stało się z jej pięknymi kwiatami?

   - Czy Jabłonka dotrzymała słowa?

   3. Oglądanie kwitnącej gałązki jabłoni i jabłka – poszukiwanie przez dzieci związków między nimi.

   Oglądanie kwitnących gałązek innych drzew owocowych i jarzębiny próby odgadnięcia, jakie owoce z nich mogą powstać.

   Dopasowywanie odpowiednich ilustracji przedstawiających owoce.

   4. Jak powstaje owoc?

   Oglądanie kwiatu jabłoni przez szkło powiększające. Próba przybliżenia dzieciom zagadnienia tworzenia się owocu w oparciu  o rysunek.

   5. Ponowne słuchanie wiersza rozmowa na jego temat.

   - Co w tym wierszu najbardziej się wam podobało?

   - Co mówiła jabłonka o swoich kwiatach?

   - Co zrobił wiatr?

   - Kiedy jabłonka dotrzymała danego słowa?

   - Po czym w tym wierszu rozpoznamy, kiedy nadeszła jesień?

   - Jakiego określenia użyła poetka, by powiedzieć, że nadeszła już jesień?

   - Dlaczego jabłonka nazwała swoje jabłka „skarbem bogatym”?

   6. „Kwitnąca jabłonka” ( praca wieloetapowa)– praca plastyczna w 3-osobowych grupach. Wykonywanie: pień z rolek oklejonych papierem gazetowym formowanym przy pomocy klajstru, malowanie po wyschnięciu, naturalne gałązki, kwiaty wycinane z cienkiej bibułki.

   - Niewidzialne poziomki –

   Temat: Jak poprawić zły humor?

   Cele:   

   zapoznanie z utworem H. Bechlerowej Niewidzialne poziomki

   wzbudzanie refleksji nad własnym zachowaniem zwrócenie uwagi na rzutowanie naszego nastroju na zachowanie wobec innych.

   poszukiwanie przykładów propozycji zachowań stosownych do danej sytuacji

   próba odczytania przewodniej myśli opowiadania

   analiza i synteza wyrazów – układanie wyrazów z układanki literowej. Doskonalenie umiejętności czytania.

   liczenie, wykonywanie dodawania; zapisywanie i odczytywanie działań matematycznych

   modelowanie w glinie – poznanie właściwości tworzywa; rozwijanie wyobraźni przestrzennej, nadawanie      pożądanego kształtu tworzywu plastycznemu

   Przebieg:

   1. Słuchanie opowiadania Niewidzialne poziomki.

   2. Rozmowa:

   Swobodne wypowiedzi dzieci.

   Odpowiedzi na pytania:

   - Dlaczego koziołek wysypał poziomki Bamboszka?

   - Jak zachował się koziołek, gdy Groszek stwierdził, że Bamboszek przyniósł mu niewidzialne poziomki?

   - Czy wam czasami też zdarza się mieć zły nastrój?

   - Jak się wtedy zachowujecie?

   - Poradźcie koziołkowi - jak odzyskać dobry humor?

   - Co należy zrobić, gdy swoim postępowaniem zniszczymy czyjąś pracę lub wyrządzimy komuś przykrość?

   3. Odczytywanie głównej myśli utworu.

   - Co ważnego było w tym opowiadaniu?

   - Czego możemy się z niego nauczyć?

   4. Zbieranie jagódek- zabawa matematyczna.

   Dzieci zbierają rozłożone na dywanie jagody (koła), w takim kolorze jak wybrane przez nie koszyczki. Odnajdują kolegę, który zbierał jagody w tym samym kolorze i siadają koło siebie na dywanie.

   Każde z dzieci przelicza ile  jagód   zebrało i  wybiera   (z otrzymanych)   kartonik   z odpowiednią liczbą. Następnie liczą ile jagód mają razem i układają działanie matematyczne i odczytują zapis.

   5. Układanie wyrazów z układanki literowej.

   Dzieci odwracają krążki (jagódki) na drugą stronę, na której umieszczone są litery. Mają za zadanie ułożyć wyrazy związane z poznanym opowiadaniem. Później kolejno odczytują i sprawdzają czy ułożone wyrazy łączą się z treścią bajeczki.

   6. Dzbanek na poziomki.

   Modelowanie w  glinie.  Wyrażanie przez dzieci własnych odczuć doznawanych w kontakcie z tworzywem, jakim jest glina. Ozdabianie za pomocą rylca lub przez doklejanie elementów.

   Po wysuszeniu malowanie prac. Urządzenie wystawki dla rodziców.

   SCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA DZIECI 5, 6-LETNICH

   „DESZCZOWE ZABAWY Z MUZYKĄ”

   Środki dydaktyczne: Nagranie Taniec belgijski”, wiersz J. Kulmowa pt. „Kiedy pada”, parasolki, zagadki oraz ilustracje, duże kartki z napisami: To wiatr, To piorun, To deszcz nagranie piosenki: „Pada deszczyk”, nagranie odgłosów deszczu, burzy, nagranie do tańca: ”Deszczyk” , gazety, płachta folii, instrumenty muzyczne

   Cele:

   Dziecko wysłucha wiersza

   Dziecko zatańczy z parasolką w rytm muzyki

   Dziecko rozwiąże zagadkę słowną, dopasuje napis do ilustracji

   Dziecko naśladuje odgłosy deszczu

   Dziecko

   Przebieg:

   Powitanie integrujące dzieci: „Taniec belgijski”.

   Wprowadzenie do zajęcia poprzez wysłuchanie wiersza J. Kulmowej

   pt. „Kiedy pada”.

   A kiedy tak pada i pada,
   ogromnie jestem rada
   i kalosze wkładam bardzo duże
   żeby włazić w największe kałuże
   żeby mącić błoto rozpryśnięte
   i być kaczką albo okrętem.
   A niech spadnie ulewa,
   niech roztańczą się drzewa
   to pofrunę nad lasem, nad polem
   pod czerwonym ulubionym parasolem.

   Rozmowa z dziećmi na temat wiersza:
   -Jak jestem ubrana?
   -Kiedy się tak ubieram?
   -Jaki kolor ma mój ulubiony parasol?

   „Taniec parasoli” przy muzyce, (Josef Strauss, Polka op. 269)

   Słuchanie zagadek słownych, dobieranie wyrazów do ilustracji. 

    

        Co to jest odgadnij!

   Leci tylko na dół

   Jest tylko na dworze

   Suchy być nie może! /deszcz/

    

         Szumi, gwiżdże, czasem gna

   Skąd i dokąd? Kto go zna ?

   Dmucha, szarpie, czasem rwie

   Po co? Za co? Kto go wie?   /wiatr/

   Jasny zygzak na ciemnym niebie,

   Może czasem przestraszyć ciebie! / piorun, błyskawica/

   „Odgłosy deszczu” (Papierowe czary, Cd 19)

   Podczas zabawy dzieci wykonują następujące czynności:

   Na podłodze kładziemy folię budowlaną, która będzie pełniła rolę mokrej ulicy. Podczas akompaniamentu ilustrującego padający deszcz dzieci wykonują następujące czynności:

   - dźwięki ciche zagrane w rejestrze wiolinowym – dzieci siedząc delikatnie dotykają paluszkami stopy o folię naśladując chodzenie po mokrej ulicy

   - dźwięki akcentowane – dzieci rytmicznie uderzają stopami o podłogę naśladując skoki przez kałużę

   - dźwięki zagrane szybko – dzieci wstają i tupią w miejscu naśladując ucieczkę przed deszczem

   7. Zabawa: „Burza” (Muzyczna Akademia Przedszkolaka, cz.2)

   Zabawa : „Burza” polega na ilustrowaniu pogody przy użyciu instrumentów perkusyjnych. Podział dzieci na trzy grupy.

   Grupa I – trójkąt (deszcz)

   Grupa II – grzechotka (wiatr)

   Grupa III – talerze (Odgłosy deszczu)

   Podczas słuchania podkładu muzycznego dzieci improwizują na swoich instrumentach perkusyjnych. Jeżeli melodia jest delikatna i spokojna wówczas gra grupa trójkątów. Podczas wzmocnienia dynamiki do gry włączają się dzieci z grupy grzechotek, a gdy muzyka będzie już naprawdę głośna wówczas rozpoczynają swoją grę talerze. W momencie kulminacyjnym Graja wszystkie dzieci. Gdy melodia będzie wyciszana wówczas dzieci przestają grać. Najpierw z gry wyłączają się talerze, grzechotki, a na końcu talerze.

   8. „Z małej chmurki duży deszcz” - zabawa ruchowa.
   N-lka dzieli dzieci na dwie grupy. Jedna staje na środku sali, trzymając oburącz brzegi płachty foliowej - jest to chmura, która opada i unosi się do góry. Pozostałe dzieci to deszcz, siedzą na podłodze mając chustę nad głowami. Gdy dzieci ukryte pod chustą słyszą melodię „Pada deszczyk” wybiegają i poruszają się dokoła trzymając folię. N-lka powtarza zabawę tak, aby dzieci mogły zamienić się rolami.

   9. Zabawa z piosenką: „Jesienny deszczyk” (Muzyczna Akademia Przedszkolaka, cz.2)

   W tekście piosenki znajdują się słowa naśladujące jesienne odgłosy. Dzieci improwizują na dowolnym instrumencie perkusyjnym lub przedmiocie, który wydaje odpowiedni głos.

   „Jesienny deszczyk”

   Pada deszczyk kap, kap, kap.

   O parapet stuk, stuk, stuk.

   W szybkę dzwoni dzyń, dzyń, dzyń

   Żeby raźniej było mi.

   Wieje wietrzyk fiu, fiu, fiu,.

   Liście tańczą szu, szu, szu.

   Wszystko tu wiruje,

   Bo jesień czaruje.

   Zwrotka pierwsza:

   -Po słowach: Pada deszczyk – trzy delikatne uderzenia w bębenek

   Po słowach: „O parapet” – 3 uderzenia w drewienka

   Po słowach: „szybkę dzwoni” – trzy uderzenia w trójkąt

   Po słowach: „Żeby raźniej było mi” – cisza

   Zwrotka druga:

   Po słowach: „Wietrzyk wieje” – pocieranie woreczkami foliowymi lub gazetami

   Po słowach: „liście tańczą” – gra na grzechotce

   W trakcie słów: „Wszystko tu wiruje, bo Jesień czaruje” – wszystkie dzieci cichutko grają razem.

   11. Taniec integracyjny z wykorzystaniem elementów metody B.Strauss „Deszczyk”. Dzieci śpiewają tekst oraz naśladują gesty n-lki odzwierciedlające charakter melodii:
   -pada deszcz (ruch rąk i palców z góry na dół)
   -wieje wiatr (jednoczesny ruch ramion i rąk na prawo i lewo)
   -błyskawica (klaśnięcie w dłonie)
   -grzmot (tupnięcie nogą)
   -tęcza (jednoczesne rozłożenie rak i ramion od środka na boki)

   Temat: Ciekawostki ze „Stumilowego Lasu” - zgaduj-zgadula

   Wstęp
   Dzieciństwo to taki okres w życiu, w którym wszystko jest ciekawe. Dominują w nim ruchliwość, niespożyta energia, chęć poznania i samodzielnego działania, a przede wszystkim zabawa - jeden z najważniejszych przejawów aktywności dziecka. Dostarcza mu ona radosnych przeżyć, uczy współdziałania z rówieśnikami, rozwija fantazję i wyobraźnię, wyzwala spontaniczność oraz kształci mowę i procesy myślowe. W trakcie jej trwania dziecko utrwala bądź zdobywa nową wiedzę o otaczającym świecie, poszerza wcześniej zdobyte doświadczenia, a także działa na miarę swoich potrzeb i możliwości.
   Zaproponowana przeze mnie zgaduj-zgadula pozwoliła dzieciom czerpać radość i satysfakcję ze wspólnej zabawy i rywalizacji oraz skoncentrować się nie na sobie, a na zespołowym wykonywaniu zadań.

   Cele:

   tworzenie warunków i prowokowanie sytuacji edukacyjnych wyzwalających spontaniczną i zorganizowaną aktywność dzieci,

   kształtowanie umiejętności komunikowania się oraz samodzielnego i zespołowego radzenia sobie w sytuacjach zadaniowych,

   aktywizowanie myślenia i doskonalenie sprawności umysłowych.

   Cele:

   Dziecko potrafi pracować w zespole; wspólnie z kolegami podejmuje i realizuje różne zadania

   Dziecko poznaje zasady rywalizacji i stara się przestrzegać przyjęte reguły

   Dziecko odczytuje wyrazy i zdania (odpowiednio do indywidualnych możliwości)

   Dziecko rozpoznaje po ich brzmieniu i nazywa instrumenty perkusyjne

   Dziecko potrafi określić liczbę elementów zbiorów i porównać ich liczebność

   Dziecko zna zapis graficzny liczb 1-10 i poprawnie posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi.

   Pomoce dydaktyczne:
   maskotki i pacynki, list, styropianowa tablica, cyfry, napisy, puzzle, koce, poduszki, zagadki smakowe.

   Przebieg zajęć

   1. Spotkanie z Kubusiem Puchatkiem (pacynka)
   Wspólne odczytanie listu; tekstu obrazkowo-wyrazowego. W liście Miś zaprasza dzieci do wspólnej zabawy i prosi o pomoc w rozwiązaniu różnych zadań i zagadek, które sprawiają trudność jemu i jego przyjaciołom Prosiaczkowi i Królikowi.

   2. Rozgrzewka
   Zabawa integracyjna „Ludzie do ludzi”; dzieci dobierają się parami i wykonują podane przez nauczycielkę lub kolegę polecenia np. palec do palca, nos do nosa, kolano do kolana itp. Na hasło: ludzie do ludzi - szukają innej pary. Następnie w rytmie skocznej muzyki tańczą ich nogi, brzuch, głowy itp.

   3. Zgaduj-zgadula: rywalizacja w zespołach
   Dzieci dzielą się na trzy zespoły i wymyślają dla nich nazwy (RAJDOWCY, FRANCUZI, MISIAKI), które przypinają na dużej tablicy punktowej. Następnie każdy zespół wybiera swojego kapitana i wszyscy ustalają reguły rywalizacji.
   - koperty z zadaniami dla drużyny losuje kapitan, a odczytują je dzieci lub nauczycielka,
   - odpowiedzi na pytania po uzgodnieniu z drużyną udziela kapitan,
   - do zadań indywidualnych drużyna typuje jednego przedstawiciela,
   - za prawidłową odpowiedź lub rozwiązane zadanie przysługuje jeden punkt,
   - punkty na tablicy zapisuje sędzia - Kubuś Puchatek, odpowiednio do kolejności wykonywanych zadań,
   - wygrywa zespół, który zdobędzie największą liczbę punktów.

   ETAP I
   - zagadki słowne,
   - zagadki smakowe; rozpoznawanie z zawiązanymi oczami smaków owoców i przypraw,
   - uzupełnianie ciągów liczbowych,
   - dobieranie podpisów do wylosowanych obrazków.

   Zabawa na przerwę w muzyce - dzieci poruszają się po sali w takt muzyki. Kiedy następuje w niej przerwa, nauczycielka pokazuje, w jak liczne grupy mają się dobrać dzieci, i informuje, jakie polecenia mają wykonać np. polecenie dla dwójek: podskakujemy razem jak piłki.

   ETAP II
   - układanie puzzli przedstawiających Kubusia, Prosiaczka, Królika,
   - zagadki słuchowe: rozpoznawanie brzmienia i nazywanie ukrytych instrumentów perkusyjnych- Puchatkowy zjazd z literkami: Miś opowiada dzieciom, że jego ulubioną zabawą jest zjeżdżanie z literkami po gałęzi drzewa i prosi, aby dzieci odgadły wyrazy, które powstaną z literek i dobrały odpowiednie ilustracje,
   - rozwiązywanie zadań matematycznych z treścią - tworzenie zapisów.

   4. Podsumowanie
   Zliczenie i zapisanie liczby punktów zdobytych przez każdą drużynę, nagrodzenie przez Puchatka wszystkich dzieci brawami i słodkim „co nieco”.

   5. Relaksacja w wersji A. Polender
   Dzieci kładą się na poduszkach i kocach tak, jak mały nieporadny Miś mieszkający w ciemnym lesie (w tle słychać odgłosy lasu, śpiew ptaków, szum drzew…). Wszyscy słuchają opowiadania nauczycielki o zmęczonym Puchatku i robią wszystko to, co mały Miś.

   6. Twórcze zabawy plastyczne - zadania rysunkowe
   Dzieci wybierają kartki z różnymi figurami geometrycznymi i wyczarowują z nich rozmaite przedmioty, „cudaczki”, postacie, itp.

   SCENARIUSZ ZAJĘĆ Z EDUKACJI OGÓLNOTECHNICZNEJ

   GRUPA 5 – LATKÓW

   Temat kompleksowy: Ja i mój świat

   Temat zajęć: Jestem uważnym użytkownikiem drogi.

   Cele główne:

   - zapoznanie z zasadami bezpiecznego poruszania się po drogach,

   - kształtowanie nawyku dbania o swoje bezpieczeństwo,

   - rozwijanie umiejętności poprawnego reagowania na sygnalizację świetlną,

   - wdrażanie do dokładności i staranności w wykonywaniu prac

   Cele operacyjne:

   - dziecko zna zasady bezpiecznego poruszania się na drodze,

   - dziecko potrafi dbać o swoje bezpieczeństwo,

   - dziecko potrafi wysłuchać z uwagą wiersza,

   - dziecko umie poprawnie reagować na sygnalizację świetlną,

   - dziecko potrafi dokładnie i starannie wykonywać pracę,

   - dziecko stosuje się do poleceń nauczyciela

   Metody pracy:

   słowne – rozmowa, zagadki, praca z tekstem

   oglądowe – pokaz

   działanie praktyczne

   Formy pracy: zespołowa, zbiorowa

   Środki dydaktyczne: wiersz „Światła na skrzyżowaniu” W. Febera, ilustracja sygnalizatora świetlnego, ilustracja przedstawiająca różne elementy drogi, tekst zagadek, karteczki z zapisanymi nazwami elementów drogi: ulica, chodnik, pasy (zebra), sygnalizator świetlny, znak drogowy, auto, pieszy, tamburyn, pudełka, gazety, papier kolorowy, bibuła, klej, nożyczki

   1. Wstęp i przywitanie Dzieci siedzą w kole na dywanie. Nauczyciel mówi kolejno: - Witam wszystkich, którzy mają czerwone skarpetki. - Witam wszystkich, którzy maja dobry humor. - Witam wszystkich, którzy mają niebieskie ubranie. - Witam wszystkich, którzy jedli dziś dobre śniadanie. - Witam tych, którzy lubią jabłka. - Witam tych, którzy nie zostali jeszcze powitani. Przy każdym pytaniu ci, których ono dotyczy machają rękami. 2. Odczytanie wiersza W. Febera „Światła na skrzyżowaniu” Podczas czytania nauczyciel pokazuje na rysunku sygnalizatora świetlnego najpierw światło zielone, potem światło żółte i czerwone. 3. Rozmowa na temat wiersza Przykładowe pytania do tekstu: - O czym był ten wiersz? - Czego dowiedzieliście się z tekstu wiersza? - Co oznacza każdy ze znaków? - Kto przechodził dzisiaj na światłach idąc do przedszkola? - Co spotykamy na drodze oprócz sygnalizacji świetlnej? (pasy – zebra, sygnalizacja dźwiękowa, znaki drogowe) - Jak powinniśmy zachowywać się na drodze? O czym powinniśmy pamiętać? - Jak przechodzimy przez ulicę na pasach gdy nie ma sygnalizacji świetlnej? (patrzymy w lewo, w prawo i znowu w lewo) 4. Elementy drogi - zagadki Dzieci odgadują zagadki na temat elementów drogi (ulica, chodnik, znak drogowy, auto, sygnalizator świetlny, pasy (zebra), pieszy). Po odgadnięciu wskazują dany element na ilustracji oraz przypinają na nim kartkę z nazwą tego elementu. 5. Zabawa ruchowa Dzieci dobierają się parami. Jedno dziecko z pary jest znakiem drogowym i stoi nieruchomo. Drugie dziecko zamienia się w samochód i stara się poruszać do dźwięków tamburynu w taki sposób, aby żaden znak nie został potrącony. Należy też uważać, aby samochody nie wpadały na siebie nawzajem. Po chwili dzieci w parach zamieniają się rolami. Zabawę można powtórzyć 2- lub 3-krotnie. 6. Wykonywanie samochodów z pudełek Dzieci w 3 grupach wykonują samochody z pudełek tekturowych . Nauczyciel prezentuje sposób, w jaki dzieci mogą łączyć pudełka ze sobą, oklejać je papierem kolorowym lub gazetami, stroić, doklejać światła i koła z tektury. 7. Wystawa prac i podsumowanie

   „Światła na skrzyżowaniu” W. Feber

   Niech każdy stanie

   przed skrzyżowaniem…

   Palą się światła…

   Popatrz na nie!

   Światło zielone

   jak młode listki,

   na drugą stronę

   zaprasza wszystkich.

   A światło żółte

   jak liść jesieni,

   ostrzega – spiesz się,

   bo ruch się zmieni!

   Światło czerwone

   jak mak, jak ogień

   wszystkim przechodniom

   zamyka drogę.

   Zagadki :

   Jest przy każdej jezdni po to,

   By chodzić po nim piechotą.(CHODNIK)

   Ma aż troje oczu, przechodniom pomaga.

   Swoim żółtym okiem daje znak „uwaga”.

   Gdy czerwone świeci – „Stop! Nie idźcie dzieci”.

   Zapali zielone – „Idźcie na druga stronę”.(SYGNALIZATOR ŚWIETLNY)

   W kostiumiku czarno – białym, w ZOO ją zobaczyć możesz.

   Inna znowu śmiałym krokiem , przejść przez jezdnię ci pomoże.(ZEBRA)

   Co to takiego, zgadnijcie proszę,

   Miewa na sobie wozy, kalosze?

   Choć mówią o niej, że biegnie, skręca,

   Na pół kroku, nie rusza się z miejsca.(ULICA)

   Stoi przy drodze na jednej nodze,

   Każdemu kierowcy ku przestrodze.

   Obrazki na nim rozmaite,

   Czyta kierowca zamiast liter. (ZNAK DROGOWY)

   Choć nóg nie posiada, szybko pędzi szosą,

   Bo nie nogi , ale koła po szosie go niosą. (AUTO)

   Jest uczestnikiem ruchu drogowego,

   Chodzi po chodniku wraz z kolegą. (PIESZY)

   SYGNALIZATOR ŚWIETLNY	AUTO
   CHODNIK	PIESZY
   ZNAK DROGOWY	ZEBRA
   ULICA

   Scenariusz zajęć w przedszkolu

   Prowadząca: Anna Seń

   Grupa wiekowa: 4-latki

   Temat bloku: LUBIMY ZIMĘ

   Temat zajęć: Sople i sopelki

   CELE operacyjne:

   Po zakończeniu zajęć dziecko:

   - zna sporty zimowe,

   - potrafi dopasować sport do ilustracji,

   - wie jak powstaje lód i sople lodu,

   - uważnie wysłucha wiersz i odpowie na zadane pytania,

   - wypowie się na temat ilustracji,

   - wykona pracę plastyczną,

   - segreguje materiał logiczny ze względu na wielkość,

   - przelicza w zakresie 6.

   Metody pracy:

   - słowne: rozmowa, wiersz

   - oglądowe: pokaz ilustracji

   - czynnościowe: ćwiczenia rozciągające, wykonanie pracy plastycznej.

   Formy:

   - indywidualna,

   - zbiorowa.

   Pomoce dydaktyczne: pary obrazków(narty, sanki, kijki narciarskie, łyżwy, bałwanek), wiersz Cz. Janczarskiego „Sopelki”, spodek z wodą, papierowe sopelki o różnych długościach, białe kartony w konturami sopli w różnych wielkościach, kolorowe kartony, kleje, nożyczki.

   ZADANIA

   UWAGI

   1. Zabawa dydaktyczna „porządkujemy obrazki”. Porządkowanie par obrazków (narty, sanki, kijki narciarskie, łyżwy, bałwanek). Ustawianie ich we właściwej pozycji (położenie oraz zwrot) względem wzoru. 2. Słuchanie wiersza Cz. Janczarskiego „Sopelki”. Wyjaśnienie niezrozumiałych zwrotów. Udzielenie odpowiedzi na pytania dotyczące wiersza: Gdzie wisiały lodowe sople i jakie są lodowe sople. 3. Opowiadanie nauczyciela w jaki sposób powstają sople i jak należy się zachować kiedy je zobaczymy. 4. Przeprowadzenie doświadczenia „Jak powstaje lód” – wystawienie spodka z wodą na parapet za okno. 5. Zabawa matematyczna przeliczanie sopelków zwisających z parapetu. Wskazywanie najdłuższych i najkrótszych z nich. Przeliczanie ile sopli jest w każdej z trzech gromadek porównywanie, czy są takie same, czy różne. 6. Opowiadanie co dzieje się na obrazku „Lodowe sople”. Nadanie imienia dziewczynce, zastanawianie się co mogą myśleć i mówić postacie na obrazku „Dziewczynka i wróbelek”. 7. Wycinanie z kartonu białych sopli lodowych (cięcie po linii), porządkowanie ich ze względu na wielkość- od najmniejszego do największego i przyklejanie do kolorowego bloku. 8. Prezentacja i omówienie prac- dzieci posługują się pojęciami mały większy i największy; przeliczają w zakresie 6.

   Scenariusz zajęć w przedszkolu

   Prowadząca: Anna Seń

   Grupa wiekowa: 4-latki

   Temat bloku: GRUDNIOWE ŚWIĘTA

   Temat zajęć: Skąd się bierze węgiel?

   CELE operacyjne:

   Po zakończeniu zajęć dziecko:

   - zna historię powstania węgla,

   - wie jakie zwierzęta żyły w tamtych czasach- dinozaury,

   - wykona ćwiczenia ortofoniczne,

   - potrafi udzielić odpowiedzi na zadane pytanie nauczyciela,

   - zatańczy „taniec dinozaurów”,

   - rozpozna środowisko przyrodnicze, w którym żyły dinozaury,

   - wyklei pracę plastyczną plasteliną.

   Metody pracy:

   - słowne: rozmowa, opowiadanie

   - oglądowe: pokaz ilustracji, prezentacja prac

   - czynnościowe: zabawy ruchowe, wykonanie pracy plastycznej.

   Formy:

   - indywidualna,

   - zbiorowa.

   Pomoce dydaktyczne: opowiadanie H. Zdzitowieckiej „O czym szeptały iskierki”, węgiel, ilustracje przedstawiające park jurajski i dinozaury, literatura naukowa- Jeanette O’Toole „Dinozaury”, płyta z muzyką „Mój kuferek”, kartki z konturem dinozaura dla każdego dziecka, plastelina.

   1. Zabawa „Pełen i puste wagony”. Dzieci tworzą kilkuosobowe „pociągi” a następnie na sygnał nauczyciela naśladują ruch pociągu pełnego (poruszają się powoli) i pustego, wracającego do kopalni (poruszają się szybko, małymi kroczkami). W czasie ruchu dzieci naśladują odgłos jadącego pociągu (ciuch-ciuch)- ćwiczenia ortofoniczne. 2. Zapoznanie z historią powstania węgla na podstawie opowiadania H. Zdzitowieckiej „O czym szeptały iskierki”. Pokaz bryły węgla- omówienie jej wyglądu i cech fizycznych (czarny, brudzi przy dodtyku). 3. Opowiadanie nauczyciela na podstawie utworu (opowiadając nauczyciel pokazuje odpowiednie ilustracje). Omówienie treści opowiadania (- z czego powstał węgiel? – w jaki sposób powstał węgiel? – jakie duże zwierzęta wtedy żyły?) 4. Prezentacja ilustracji przedstawiającej park jurajski. Omówienie środowiska, w którym żyły dinozaury- nazwanie kilku roślin. 5. Taniec dinozaurów: dzieci przy muzyce próbują naśladować taniec ciężkich dinozaurów. 5. Pokaz ilustracji przedstawiających dinozaury. Krótka rozmowa na temat ich wyglądu, odżywiania i sposobu poruszania się. 6. Wyklejanie kawałkami kolorowego papieru postaci dinozaura- wydzieranka. 7. Omówienie wykonanych prac. 8. Oglądanie literatury o dinozaurach w małych grupach.

   Scenariusz zajęć w przedszkolu

   Prowadząca: Anna Seń

   Grupa wiekowa: 4-latki

   Temat bloku: IDZIE WIOSNA

   Temat zajęć: Zwierzęta budzą się wiosną

   CELE operacyjne:

   Po zakończeniu zajęć dziecko:

   - zaśpiewa piosenkę,

   - wie, jakie są oznaki wiosny,

   - wskaże różnice pomiędzy zimą a wiosną,

   - wypowie się indywidualnie na zadany temat,

   - wykona ćwiczenia ortofoniczne,

   - zna liczebniki porządkowe „pierwszy” i „drugi”,

   - potrafi pisać po śladzie.

   Metody pracy:

   - słowne: rozmowa, wiersz, piosenka,

   - oglądowe: pokaz

   - czynnościowe: ćwiczenia rozciągające, wykonanie pracy plastycznej.

   Formy:

   - indywidualna,

   - zbiorowa.

   Pomoce dydaktyczne: piosenka „Uciekaj Zimo”, ilustracje przedstawiające Zimę i Wiosnę, pacynki: Pani Wiosna, przebiśniegi, zawilce, zwierzęta: bocian, żaba, skowronek, niedźwiedź; kolorowe szarfy, karty pracy „Rysuj po śladzie”.

   1. Wysłuchanie i nauka piosenki „Uciekaj zimo”. Omówienie treści piosenki. 2. Porównanie ilustracji przedstawiających zimę i wiosnę. Indywidualne wypowiedzi dzieci, wskazanie różnic pomiędzy wymienionymi porami roku. Poznawanie określenia „marcowa pogoda”- zwracanie uwagi na różnorodność zjawisk atmosferycznych występujących w okresie przedwiośnia. 3. Zabawa w kąciku teatralnym nt. „Zwierzęta budzą się wiosną”. Próby układania krótkich rozmów pacynek – zwierząt obudzonych przez wiosnę, zainspirowane występem nauczycielki „Puk, puk! To ja pani wiosna. Pora wstawać! Kto już się obudził?” 4. Zgaduj- zgadula „Czy przyszła wiosna?” Rozpoznawanie oznak wiosennych (bocian, żaba, rośnięcie roślin, pisklęta) na podstawie czynności naśladowczych wykonywanych przez kolegów – wyszukiwanie ilustracji jako odpowiedzi. Rozmowy na temat zachodzących zmian i ich przyczyn: jest coraz cieplej, dni są coraz dłuższe... 5. Zabawa ortofoniczna „Zwierzęta w ogrodzie”. Ćwiczenie mięśni narządów mowy na zgłoskach „kle”, „kum”, „pi” podczas zabawy. 6. Zabawy „Ptaki w gnieździe” i „Spiesz się do gniazdka”. Zapoznanie i posługiwanie się liczebnikiem porządkowym „pierwszy” i „drugi”. 7. Ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej: „Zaprowadź zwierzątko do domku”- pisanie po śladzie, kolorowanie zwierzątek. Karta pracy dla każdego dziecka.

   Dni Ziemi –propozycje działań.

   CAŁA ŚWIATA URODA TO JEST PRZYRODA

   I Tydzień żółty jak słońce.

   II Tydzień zielony jak ziemia wiosną.

   III Tydzień czerwony jak dojrzały pomidor.

   IV tydzień jak kolory tęczy.

   I Tydzień żółty.

   Żółty jak słonce.

   Zapoznanie z planetami układu słonecznego, pożytek ze słońca- zajęcia w formie rozmowy i zabawy.

   Mali detektywi szukają światła.

   Rola słońca dla roślin, zwierząt i ludzi ( zabawy badawcze ).

   Zbudowanie na podwórku przedszkolnym zegara słonecznego.

   Wędrujące cienie- zabawy badawcze.

   Słońce potrafi ( zabawy badawcze ):

   ogrzewać ziemie

   ogrzewać wodę

   ogrzewać metal

   stopić czekoladę

   spowodować wyparowanie wody

   zmienić kolor

   7.Świeto słońca:

   ubieramy się na żółto

   zabawy z cieniem

   zabawy z lustrem

   słoneczne tańce

   słoneczne ciasteczko i soczek dla każdego dziecka.

   II Tydzień

   Czerwony jak dojrzały pomidor.

   Ubieramy się na czerwono.

   Jemy czerwone potrawy.

   Zdrowa żywność – owoce i warzywa ( zdrowy barwnik z pomidorów)

   Wykonanie przez dzieci z grup starszych surówki warzywnej lub owocowej.

   Rolnictwo ekologiczne.

   Bakterie- zabawy badawcze.

   Chochlikowy dzień ( zabawa w pomidora )- mówimy śmiesznie, ubieramy się śmiesznie.

   Wysiew ziół w ogrodzie przedszkolnym.

   Turniej zdrowia- grupy starsze.

   III Tydzień

   Zielony jak ziemia wiosną.

   Ubieramy się na zielono.

   Przedszkolni detektywi szukają zieleni- określenie barwy ziemi.

   Stroje dla ziemi (prace plastyczne):

   łąkowe

   ogrodowe

   parkowe

   polne

   leśne

   jarzynowe

   Podchody w parku.

   Rośliny chronione – lista sporządzona przez dzieci wraz z nauczycielką.

   Wspólna praca plastyczna „Spójrzcie jak tu jest ślicznie czysto ekologicznie”

   Urodziny Ziemi:

   wiersze, piosenki przygotowane przez wszystkie grupy.

   Wspólna zabawa, tańce

   Tort urodzinowy dla ziemi

   IV Tydzień

   Kolor tęczy

   Ubieramy się w kolory tęczy, ciekawostki o tęczy:

   Czerwony

   Pomarańczowy

   Żółty

   Zielony

   Niebieski

   Fioletowy

   Liliowy

   Zabawa kolorami- szukanie rożnych odcieni kolorów, mieszanie barw, rozjaśnianie barw kolorem białym:

   niebieski + żółty

   czerwony + żółty

   niebieski + czerwony

   czerwony + biały

   Mydlane tęczowe bańki – zabawy badawcze w ogrodzie przedszkolnym.

   Zawody sportowe z kolorowymi balonami.

   Tęczowy taniec.

   Prace plastyczne, kropelki wody.

   Kąciki

   zainteresowań

   KĄCIK KSĄŻKI

   „Kącik książki” w każdej Sali przedszkolnej jest miejscem szczególnym i dlatego należy wyposażyć kącik;

   Literatura dziecięca- bajki, baśnie, opowiadania, legendy, wiersze różnych autorów przedstawiające np. życie w przedszkolu, przyrodę, historię regionu itp;

   Albumy przedstawiające np. znane miasta w Polsce, przyrodę, architekturę starą i nową, miasta w europie, poza nią itp;

   Czasopisma dla dzieci np. „Zwierzaki”, „Miś”, „Domowe Przedszkole”, „Ja Ty, My”, „Pentliczek”, „Odkrywamy Mój Świat” itp.;

   Popularno naukowe np. „National Geographic” „Świat Wiedzy”;

   Atlasy geograficzne, historyczne;

   Leksykony dla dzieci itp.;

   Półki, szafka na książki itp

   KĄCIK MUZYCZNY

   Dzieciom powinno się stwarzać warunki do rozwijania słuchu, zaspakajania chęci słuchania wszystkiego, co wydaje głos i powinno odbywać się z dużym wyczuciem możliwości precyzyjnych dzieci.

   Wyposażenie kącika muzycznego:

   Pianino, lub fortepian, organy, skrzypce, flet, gitara, akordeon, mandolina, na której umie grać nauczycielka;

   Radiomagnetofon

   Adapter, płyty;

   Odtwarzacz CD

   Dzwonki, cymbałki, organki, tamburyna, kołatki- grzechotki, trójkąty, talerze- w ilości zapewniającej instrumentację piosenki;

   Pomoce akustyczne: pudełka, puszki zapełnione materiałem sypkim, zabawki grające, szeleszczące paski papieru, trąbki, flety (Zabawki), dzwoneczki, patelnie pokrywki, grzechotki, woreczki nylonowe, buteleczki napełnione wodą o różnym poziomie, wiszące doniczki różnej wielkości- zawieszone do góry dnem, pałeczki drewniane, ptaszki gliniane, dzwonki pasterskie, patyczki akustyczne, koło z dzwoneczkami umocowane w pionie;

   Płytoteka: wybór muzyki poważnej dla dzieci, piosenki i tańce przedszkolne, piosenki związane z porą roku, bajki dla dzieci, słuchowiska radiowe i muzyczne, piosenki z różnych regionów Polski, oraz utwory z różnych rejonów świata;

   Teczki ilustracji do piosenek nagranych na płytach, taśmach magnetofonowych, płytach CD oraz różnych instrumentów;

   KĄCIK TEATRALNY

   Powinien dostarczać wielu artystycznych przeżyć, wzbogacać ich wyobraźnię, kształtować wrażliwość na sztukę, uczyć pięknej wymowy i ładnego poruszania się, a także twórczego wykorzystania przedmiotu.

   Wyposażenie kącika teatralnego:

   Duży parawan, ekran przeźroczysty (Teatr cieni);

   Kukiełka np. pacynka, paluszek, płaskie witraże (do teatrzyku cieni);

   Maskotki;

   Duże sylwety do postaci z bajek;

   Gotowe stroje do inscenizacji, różnego rodzaju garderoba;

   Instrumenty perkusyjne;

   Magnetofon;

   Lustro;

   Duże chusteczki do nosa, które mogą zamienić się w różne laleczki, figurki;

   Plansze z namalowanymi dekoracjami do poszczególnych scen;

   KĄCIK PLASTYCZNY

   Zebrane materiały i pomoce powinny być dostosowane do wieku dziecka, oraz powinny sprzyjać różnorodnej ekspresji dziecka.

   -Materiały i przybory do rysowania-

   Kredki świecowe

   Kredki ołówkowe

   Miękkie ołówki

   Węgiel drzewny

   Patyki lipowe zacięte w łopatkę i szpic

   Tusz w różnych barwach

   Pisaki, mazaki

   Kreda kolorowa i biała

   Atrament

   Kartony w różnych barwach, wielkościach kształtach

   Gazety

   Papier o różnej fakturze

   Szary papier

   Cienkie sznurki, kolorowe kordonki, tasiemki, wełna

   Klej biurowy

   Podkładki

   Łopatki lub pędzle do kleju

   Ściereczki wilgotne

   Pojemniki, tacki na materiały i przybory

   -Materiały i przybory do malowania-

   Farby plakatowe, akwarelowe, tempery

   Farby klejowe

   Pędzle szczecinowe różnej grubości

   Papier różnej wielkości, kształtu, różnej barwy i fakturze

   Szare lub białe płótno

   Pojemniki na wodę, farbę, pędzle

   Ścierki, gąbki

   Obrusy foliowe

   -Materiały i przybory do stemplowania-

   Gotowe stemple

   Stemple z korka, gąbki, ziemniaka

   Pieczątki z gąbki

   Gaza

   Klocki drewniane

   Tiul

   Tworzywo naturalne i przyrodnicze

   Tusz w różnych barwach

   Śliski papier, karton

   Poduszki do tuszu

   Obrusy foliowe lub podkładki drewniane

   -Materiały i przybory do kolażu-

   Kolorowy papier

   Gazety

   Krepina

   Staniol

   Bibułka

   Zszywacz

   Mozaika (drewniana, plastikowa) geometryczna

   Kalka techniczna

   Tektura falista i gładka

   Papier z magazynów ilustrowanych

   Celofan

   Klej wikol

   Łopatki do kleju

   Ścinki materiałów różnej barwie i fakturze

   Guziki, korale, cekiny, nici, szkiełka

   Piórka

   -Materiały i przybory do modelowania i lepienia-

   Glina

   Masy plastyczne- papierowa, solna trocinowa

   Modelina

   Plastelina

   Gips

   Drut w osłonkach

   Materiały odpadowe np. opakowania, szpulki, pudełka różnej wielkości, kartony kapsle, koraliki

   Tektura gładka lub falista

   Sznurek konopowy

   Kolorowy papier

   Tworzywo przyrodnicze

   Nici, kordonek, mulina

   Bibułka, krepina

   Woreczki foliowe

   Paski papieru i kartonu różnej długości

   Wełna, wiskoza

   Piłeczki pimpongowe

   Olej jadalny

   KĄCIK PRZYRODY

   „Kącik przyrody” to miejsce na Sali gdzie zgromadzone są obiekty przyrody nieożywionej i ożywionej.

   1.Urządzenie kącika zależy od:

   Pory roku

   Realizowanej aktualnie tematyki

   Wieku dzieci

   Wyposażenia ogrodu w rośliny

   Prawidłowego wyboru miejsca na kącik przyrody

   Wielkości sali

   Zapewnienia dzieciom dobrego dostępu do okazów przyrodniczych

   Warunków niezbędnych do życia roślin i zwierząt

   Możliwości rozbudowy i przesunięcia w razie potrzeby lub organizacji zajęcia dydaktycznego

   Aspektów dekoracyjnych -okazów przyrodniczych zgromadzonych w kąciku przyrody.

   2.Wyposażenie:

   -sprzęt i narzędzia do prac hodowlanych w kąciku przyrody-

   Akwarium ramowe z wyposażeniem

   Terrarium

   Wiwarium (insektarium)

   Wiadro

   Konewka, pojemność 0,5 do

   Pojemniki do zbierania i przechowywania okazów, ziemi doniczkowej lub pokarmu dla zwierząt

   Szklane słoje, doniczki z podstawkami,

   Skrzynki do hodowli roślin

   Klatki dla ptaków, ssaków (dla 5, 6 latków)

   Kołki do sadzenia i pikowania roślin

   Łopatki do spulchniania ziemi

   Wazony do bukietów

   -pomoce do prowadzenia obserwacji i doświadczeń z zakresu zjawisk biologicznych-

   Mikroskop

   Lupy

   Lornetka

   Aparat fotograficzny

   Zestawy nasion, pokarmów dla ptaków

   Atlasy, czasopisma, książki o przyrodzie

   Zlewki

   Bibuła

   Szklanki, lejki, probówki, korki

   Pudełka na kolekcje przyrodnicze

   Parawanik do eksponowania ilustracji

   Pojemniki plastikowe

   - stałe elementy botaniczne-

   Ozdobne rośliny pokojowe: lipka pokojowa, pelargonia, aloes, trzykrotka, zielistka petunia, zawrotka, cisus, begonia, kliwia drobnokwiatowa, filodendron, bluszcz, paproć, sitowie

   Hodowle zwierzęce stałe: ślimaki, ryby, ptaki, chomik, świnka morska i inne

   -zmienne elementy-

   Hodowle sezonowe np. hodowla fasoli, nasion drzew, zbóż, gałązek drzew, krzewów, bukiety, kwiatów, ziół

   Wystawy ( wystawa ma za zadanie zwrócić uwagę widza zapoznać go z tematem i pozostawić ślad w pamięci) np. „Staw”, „Las”, „Ryby”, „Warzywa”, „Lato, jesień, zima, przedwiośnie, wiosna”, „Ptaki wiosną”, „Co robią ptaki wiosną”, „Co i dlaczego siejemy w ogrodzie”, „zbiory z pól”, „Warzywa i owoce”, „historia bochenka chleba.

   Dobór okazów przyrodniczych innych uzupełniających środków dydaktycznych, oraz narzędzi do prac musi uwzględniać potrzeby i właściwości dzieci w różnym wieku. (W Sali zajęć każdej grupy wiekowej powinien znajdować się „Kącik przyrody” inaczej urządzony.

   3. Co gromadzimy w kąciku przyrody w różnych porach roku?

   -3-4 LATKI-

   J E S I E Ń

   Materiał przyrodniczy do zabaw i zajęć np. kasztany żołędzie, jarzębina, nasiona klonu, lipy, jesionu itp.

   Liście z różnych drzew- segregowanie, dopasowanie owoców do liści itp.

   Jesienne rośliny ozdobne, np. lwie paszczki, astry, cynie- poznanie sposobu ich pielęgnowania w wazonie

   Wystawa tematyczna, nt, „Co zebraliśmy z naszych działek”- rozróżnianie i nazywanie owoców, warzyw, wyróżnianie części roślin

   Gromadzenie pokarmu dla ptaków- nasiona głogu, jarzębiny, słonecznika- suszenie ich, oraz zapoznanie się ze sposobem ich przechowania

   Założenie hodowli rybek w akwarium- obserwowanie sposobu ich poruszania, samodzielne karmienie rybek

   Udział w pielęgnowaniu roślin ozdobnych w Sali, roślin użytkowych np. cebuli, pietruszki, czosnku, szczypiorku, rzeżuchy- śledzenie wzrostu roślin (hodowla od późnej jesieni do wiosny)

   Stworzenie makiety pt „Plastusiowy ogródek”- model domku, makieta sadu z dojrzałymi owocami, warzywami

   ZIMA

   Wykorzystywanie zgromadzonego materiału do zabaw i zajęć z dziećmi

   Wystawa- ptaki w naszym ogrodzie- ilustracje poznanych ptaków np. sroki, wróbla, gawrona, sikorki

   Pielęgnowanie roślin w doniczkach

   Zabawy badawcze np. doświadczanie z topnieniem śniegu-, dlaczego się topi i dlaczego nie wolno go jeść, przyglądanie się światu w bieli (dostrzeganie refleksów światła na śniegu), badanie zjawisk związanych z temperaturą powietrza w zimie itp

   Doświadczenia z zamarzaniem wody- określanie właściwości

   Założenie zielonego ogródka- siane w skrzynkach, doniczkach i obserwowanie wzrostu roślin, np. rzeżuchy, sałaty, pietruszki zielonej, oraz ich hodowla- fasoli groszku, cebuli

   Zimowy ogródek „Plastusiu- dom, płot, buda dla psa pokryta śniegiem, drzewa otulone słomą, karmnik dla ptaków

   WIOSNA

   Udział dzieci w przesadzanie roślin doniczkowych (Wyróżnianie części roślin)

   Obserwowanie wzrostu roślin np. fasoli, pietruszki, cebuli itp.

   Ilustracje, modele sylwetek zwierząt budzących się z zimowego snu np. żaby, dżdżownic, pszczół, motyli, kreta, bociana, szpaka

   Umieszczenie w naczyniach z wodą gałęzi np. wierzby, kasztanowca, jabłoni- obserwowanie zmian

   „Plastusiowy ogródek”- model domu, drzew, pierwsze kwiaty, ptaki- jaskółki w gnieździe pod dachem, szpak w budce

   Gromadzenie pierwszych warzyw np. sałaty, rzodkiewki- określanie smaku, koloru- spożywanie na surowo

   LATO

   Pierwsze plony i ich przetwory: czereśnie, truskawki, poziomki

   Udział dzieci w układaniu kompozycji z ciętych kwiatów

   -5, 6- latki

   JESIEŃ

   Wakacyjne widokówki, muszle, kamienie, pióra ptasie, huby, kory drzew, oryginalne gałązki itp. Oglądanie przez lupę różnych kamieni np. krzemieni, granitu, wapienia (Kształt, kolor, budowa). Oglądanie przez lupę kory różnych drzew- zwrócenie uwagi na ślady, jakie zostawiają szkodniki. Wykorzystanie tego do zajęć.

   Zbiory z pól- okazy zbóż- rozpoznawanie i nazywanie, uchwycenie różnic w wyglądzie kłosów i nasion. „Co otrzymujemy ze zbóż- mąka, różnego rodzaju kasze, płatki itp. Inne zbiory np. buraki (cukrowe- próba otrzymania syropu ), rzodkiew, groch, bób. Wykonanie tablicy nt: historia kostki cukru

   Zapasy na zimę- gotowanie kompotów, kiszenie kapusty, suszenie jarzyn- sposobu przechowania przetworów i ich wykorzystanie

   Jesienne rośliny ozdobne np. nagietki, astry, cynie- sposób pielęgnowania kwiatów w wazonach, odróżnianie barw i kształtów. Przygotowanie cebulek np. tulipanów, krokusów, żonkili do przyspieszonego kwitnienia.

   Drzewa jesienią- zbiór liści z różnych drzew- oglądanie, segregowanie, suszenie, konserwowanie (do słoika wlać szklankę gliceryny 2 szklanki gorącej wody- włożyć gałązki z ponacinanymi wzdłuż końcami na okres trzech tygodni- wykorzystać do jesiennych kwietników)

   Zastanowienie się, dlaczego liście opadają. Oglądanie owoców różnych drzew np. czepiających się takich jak: kulik, czy skrzydlaków, drzew np. lipy, klonu, jesionu-, dlaczego tak są zbudowane

   Gromadzenie- materiału przyrodniczego do zabaw i zajęć, pokarmu dla ptaków np. jagód. Dzikiego wina, jarzębiny, owoców głogu, nasiona słonecznika, konopii

   Zapoznanie z ulubionymi nasionami i owocami przez określone ptaki- sposobu przechowania np. torebki z umownymi symbolami

   Dary lasu- grzyby, borówki, czarny bez itp. Eksponowanie grzybów jadalnych, trujących- naturalne okazy i plansze- budowa grzyba. Sposób zbierania grzybów- przetwory. Czy należy niszczyć grzyby trujące?

   Wystawki tematyczne, np., „Jakie owoce dojrzewają w naszej okolicy?”, „Co zbieraliśmy z naszych działek?”

   Założenie hodowli rybek w akwarium- nazwy rybek i kształt, sposoby chwytania pożywienia. Dlaczego ryba może pływać w wodzie?. Poznanie wodnych roślin. Zmiana wody w akwarium.

   Prowadzenie kalendarza pogody

   Umieszczenie w widocznym miejscu termometru- odczytywanie temperatury np. w celu odpowiedniego ubierania się

   ZIMA

   Różne stany wody- prowadzenie doświadczeń z parowaniem i zamarzaniem wody, topnieniem śniegu- wpływ temperatury, określanie właściwości w różnym stanie skupienia

   Co pływa, co tonie- eksperymentowanie z różnymi materiałami- zainteresowanie dzieci zjawiskiem pływania ciał

   Doświadczenie z rozpuszczaniem i krystalizacją soli

   Inicjowanie zabaw związanych z posługiwaniem się magnesem, ebonitem- ich właściwościami, zastosowanie

   Umieszczenie gliny, piasku- poznanie ich właściwości

   Zgromadzenie materiału będącego źródłem ciepła- węgiel, koks, drewno- oglądanie, określanie wyglądu

   Wystawa instruktażowa: „Jak pomagamy zwierzętom w okresie zimy”. Eksponaty: modele karmników, fotografie, zestawy karmy w przeźroczystych pojemnikach z ilustracją, dla jakich zwierząt jest ona przeznaczona itp

   Założenie „Kroniki tropicieli”- zaznaczenie spotkanych na spacerach różnych śladów

   Wystawy:- egzotyczne zwierzęta, domowe, chronione

   Urządzanie- wspólne z dziećmi zimowego ogródka Plastusiu- dom, psia buda, płotek pokryty śniegiem. Obok płotu bałwan na krzakach w ogrodzie gile, choinka dla ptaków

   Wysiew rzeżuchy do różnych naczyń wypełnionych piaskiem, żwirem, ziemią, ligniną- obserwacja, jaki rodzaj podłoża jest najkorzystniejszy- wykorzystanie do posiłków

   Sianie i sadzenie np. rzodkiewki, pietruszki, fasoli, szczypiorku- obserwacja wzrostu

   WIOSNA

   Zwiastuny wiosny- prowadzenie kalendarza obserwacji przyrodniczych nt:, „Co najwcześniej budzi się z zimowego snu”

   Hodowla gałązek np. kasztanowca, wierzby, brzozy, jabłoni,

   Rozpoznawanie drzew w stanie bezlistnym, obserwacja i prowadzenie kalendarza ich rozwoju. Wystawa: „Historia rozwoju wybranej rośliny” np. (kasztanowca)- ilustracje, gałązka bezlistna, z pękami, z rozwijającymi się liśćmi, kwiaty, zielone owoce, dojrzałe owoce, jesienne liście, sylweta drzewa

   Wiosenne kwiaty np. przebiśnieg, śnieżyca wiosenna, krokusy, sasanki, zawilce- okazy uprawiane w doniczkach lub ilustracje kwiatów chronionych

   Siew w skrzynkach ogórków, pomidorów, papryki na rozsadę

   Historia rozwoju wybranej rośliny np. fasoli „Od nasiona do nasiona”- prowadzenie notatek

   Hodowle okresowe zwierząt np. żaby (obserwowanie przemian rozwojowych), motyla, ślimaka

   Założenie kartoteki poznanych ptaków np. skowronka, szpaka, bociana, jaskółki, pliszki, czajki, wilgi- różnorodne ptasie gniazda

   Przesadzanie roślin doniczkowych (mycie doniczek, osuszanie, napełnianie potłuczonymi skorupkami z doniczek, żwirem, żyzną ziemią, podlewanie)

   Robienie surówek z pierwszych warzyw np. sałaty, rzodkiewki

   Układanie kompozycji z ciętych kwiatów, gałązek w różnych naczyniach

   LATO

   Robienie kompotów, soków z pierwszych zbiorów np. jagód, malin, truskawek, porzeczek, czereśni, agrestu

   Zbieranie i suszenie roślin leczniczych np. kwiatów lipy, mięty, rumianku, liści pokrzywy. Wystawa: „Znaczenie wybranej rośliny np. pokrzywy- ziele z apteki, szampon, karma dla kurcząt. Problem, „Czym pokrzywa parzy?”

   Założenie zielnika kwiatów łąkowych, traw- suszenie traw i kwiatów na jesienne bukiety

   Zbieranie nasion traw, chwastów, kłosów zbóż jako karmy dla ptaków- segregowanie, oznaczanie

   Założenie zielnika roślin trujących np. blekot pospolity, lulek czarny, szalej jadowity, jaskier jadowity- oznaczenie symbolem niebezpieczeństwa

   PRZYRODNICZE ELEMENTY DO „KĄCIKA PRZYRODY”:

   JESIENIĄ

   Pióra ptaków, płatków kwiatów, gałązki ostu, wrzos, trawy, nasiona chwastów, żołędzie, kasztany, owoce buka, skrzydlaci klonu, nasiona- słonecznika, dyni, lnu, maku, konopii, jabłek, gruszek, ogórka, słomę zbóż, kolby kukurydzy; kwiaty- miechunki, kocanki, pierwsze liście jesienne

   ZIMĄ

   Gałązki świerku, jodły, korę drzew, wydmuszki z jajek, szyszki: świerka, sosny, modrzewia i ich nasion

   WIOSNĄ

   Piórka ptasie, puch topoli, resztki włóczki, sierść psów i kotów, budulce na gniazdo ptasie0

   Kwiaty i płatki kwiatów zasuszone, patyczki po lodach i lizakach, sznurki, pocztówki z obrazkami zwierząt i ptaków

   LATEM

   Opakowania po lodach, muszelki, kolorowe kamyki, szyszki świerków i sosen, porosty rosnące na drzewach

   Kwiaty łąkowe (do suszenia), płatki kwiatów ogrodowych, kłosy zbóż, owoce łopianu, makówki, nasiona chwastów.

   Okazy przyrodnicze i inne środki dydaktyczne powinny odznaczać się odpowiednim poziomem i stanem technicznym, jeśli chodzi o wartości poznawcze, wychowawcze, estetyczne i zapewniające bezpieczeństwo i higienę pracy dziecka. Kącik przyrody musi być żywy, atrakcyjny, estetyczny.

   Cele szczegółowe:

   Rozwijanie fantazji, wyobraźni

   Rozwijanie swobodnej ekspresji

   Rozwijanie możliwości estetycznej

   Budowanie poczucia własnej wartości

   Zaspokojenie potrzeby uznania

   Doskonalenie umiejętności rozmowy w własnych uczuciach, przeżyciach

   Pokonywanie swoich kompleksów i nieśmiałości podczas pracy w zespole

   Szanowanie odrębności innych

   Przestrzeganie przyjętych norm i umów

   Interpretowanie tekstu literackiego

   Doskonalenie swojej mowy i dykcji

   Wzbogacenie swojego słownictwa, frazeologii

   Ćwiczenie pamięci

   Poznawanie wartości sztuki dla kultury

   Udział w przedstawieniach i odtwarzanie wybranych ról.

   Świat przyrody w literaturze dziecięcej

   - zbiór literarury.

   Antologia literatury dziecięcej, Mac Edukacja

   Badalska W., Cztery motylki

   Bator Agnieszka, Anna Podgórska, A to ciekawe... - Zwierzęta

   Bator Agnieszka, Anna Podgórska, A to ciekawe... – Przyroda

   Bator Agnieszka , Człowiek i przyroda - Encyklopedia wiedzy przedszkolaka

   Bechlerowa H., Jedna srebrna kropla

   Bechlerowa H., Jak kolczatek szukał mieszkania

   Bahdaj A., Nad strumykiem,

   Bianki W., przekład Lewandowska J., O cieśle bez siekier

   Brzechwa J., Brzechwa dzieciom

   Centkiewicz Alina, Na białym szlaku i inne opowiadania

   Centkiewicz Alina i Czesław, Na podbój Arktyki

   Centkiewicz Alina i Czesław, Nie prowadziła ich Gwiazda Polarna

   Centkiewicz Alina i Czesław , Okrutny biegun

   Centkiewicz Alina i Czesław, Tajemnice szóstego kontynentu

   Centkiewicz Alina i Czesław, Tumbo z Przylądka Dobrej Nadziei

   Centkiewicz Alina i Czesław, W lodach Eisfiordu

   Centkiewicz Alina i Czesław, Zaczarowana zagroda

   Centkiewicz Alina i Czesław, Zdobywcy Bieguna Północnego

   Centkiewicz Alina i Czesław, Kierunek Antarktyda

   Centkiewicz Alina i Czesław, Człowiek, o którego upomniało się morze

   Ciboul A. Dzięki zmysłom poznajemy świat

   Czarnecki J. M., Bór i gaik

   Derwich Maria, Moja pierwsza encyklopedia - Wszechświat

   Domka L.: Dialog z przyrodą w edukacji dla ekorozwoju,

   Duszyńska J., O ciekawym wróbelku

   Dymara Bronisława,  Stanisław Michałowski,  Lidia Wollman-Mazurkiewicz, Dziecko w świecie przyrody. Książka do wychowania proekologicznego,

   Dysney ,Cztery pory roku z Kubusiem Puchatkiem

   Elbanowska S. , Przyroda nieożywiona w wychowaniu przedszkolnym

   FRYCIE Stanisław, ZIÓŁKOWSKA-SOBECKA Marta : Leksykon literatury dla dzieci i młodzieży.

   Gellner D., Zbiór wierszy

   Heine A., Edukablok - Pory roku 6 - 9 lat

   Janczarski Cz., Miś uszatek

   Januszewska Hanna, Pyza na polskich dróżkach

   Jaskóbczyk K., Magiczna ruletka – Postaw na miłość i wygraj

   Kątny Marek , PRZYRODA w polskiej prozie dla dzieci i młodzieży

   Konopnicka Maria, Wybór wierszy,

   Korsak W.: Na tropie przyrody

   M. Kowalewska, M. Kownacka: Głos przyrody, t. 1: Wiosna, lato, t. 2: Jesień, zim

   Kownacka Maria, Nocka i dzionek

   Kownacka Maria, O bursztynowym złocie

   Kownacka Maria, Razem ze słonkiem: pierwsza książka wprowadzająca w świat przyrody

   Kownacka Maria, Razem ze słonkiem: pierwsza książka wprowadzająca w świat przyrody : Szaruga jesienna.

   Kownacka Maria, Razem ze słonkiem : pierwsza książka wprowadzająca w świat przyrody : Zima

   Kraszewska M., Mandale przyrodnicze

   Kruk H.: Z ludźmi i przyrodą. Wybór literatury dla dzieci w wieku przedszkolnym z komentarzem metodycznym.

   Kruk H., Świat wokół nas

   Krzemieniecka L., Z przygód Krasnala Hałabały

   Larousse, Moja pierwsza encyklopedia świata Atlas w obrazkach

   Łochocka H., Wróbelek Elemelek i jego przyjaciele

   McCall Smith Alexander , O dziewczynie, która poślubiła lwa

   Nad jeziorem Spotkania z przyrodą, Praca zbiorowa

   O lasach i drzewach , Wydawnictwo Siedmioróg

   Ożogowska H., Entliczki pentliczki

   Papuzińska J.: Czytania domowe

   Paroissien Emanuele, Przyroda Encyklopedia obrazkowa dla dzieci

   Preuschoff Gisera, Rok z dziećmi i z przyrodą

   Studzińska M.: Dzieci przedszkolne poznają przyrodę ożywioną,

   Szelburg Ewa Zarembina, Szara godzina

   Szelburg Ewa Zarembina, Idzie niebo ciemną nocą…

   Zdzitowiecka H., Muszle w bursztynie

   Zdzitowiecka H., Skarby jesieni

   Zdzitowiecka H., Naklejanka z liści – wybór literatury do zabaw i zajęć w przedszkolu,

   Żuchelkowska K.: Kolekcje przyrodnicze w edukacji ekologicznej dzieci przedszkolnych.

   Véronique Babin, Moja pierwsza encyklopedia Publikacja edukacyjna dla dzieci 6- i 7-letnich

   Walter G., Ogień - żywioły w przedszkolu

   Walter G., Powietrze - żywioły w przedszkolu

   Walter G., Woda - żywioły w przedszkolu

   Wollman-Mazurkiewicz: Przyroda i edukacja, w: "Dziecko w świecie przyrody",

   Materiały pomocnicze dla nauczycieli

   przedszkola

   Wydawnictwa zwarte

   1. Bondarowicz, Marian : Zabawy i gry ruchowe na cztery pory

   roku – wiosna / Marian Bondarowicz. – Warszawa : „Bellona”, 1996

   2. Erkert, Andrea : Dzieci potrzebuja ciszy : zabawy relaksacyjne na

   wiosne, lato, jesien i zime / Andrea Erkert ; [przekł. z niem. Ryszard

   Zajaczkowski]. – Kielce : „Jednosc”, 1999

   3. Innowacje w ostrowieckiej oswiacie / red. Sawomir Kopali[i in.]. –

   Ostrowiec Swietokrzyski, Wydział Edukacji, Kultury, Sportu i Rekreacji

   UM, 2000. – S. 9 : Temat: Zwiastuny wiosny – collage

   4. Jach, Małgorzata : Rok w przedszkolu : scenariusze w oparciu

   o system ks. Jana Bosko / Małgorzata Jach. – Warszawa : Zak, 1997

   [M.in. teksty literackie o wiosnie]

   5. Kownacka, Maria : Razem ze słonkiem : pierwsza książka wprowadzająca

   w swiat przyrody / Maria Kownacka T. 2 : Wiosna. –

   Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1976

   6. Kruk, Helena : Z ludzmi i przyroda : wybór literatury dla dzieci

   przedszkolnych z komentarzem metodycznym / Helena Kruk. – Warszawa

   : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991

   [M.in. wiersze i opowiadania o wiosnie]

   7. Misiurska, Anna : Kalendarz plastyczny w przedszkolu : poradnik

   praktyczny dla nauczycieli i rodziców / Anna Misiurska. –Warszawa

   : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1993. – S. 70-98 : Wiosna

   [Przykłady zajec plastycznych]

   8. Podolska, Beata : Bawiło sie lato z wiosna : zajecia muzyczne

   w przedszkolu / Beata Podolska. – Warszawa : Wydawnictwa Szkolne

   i Pedagogiczne, 1983

   9. Przyroda przezywana i obserwowana z dziecmi przedszkolnymi

   / [aut.] Marga Arndt [i in.]. – Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,

   1980. – S. 45-103 : Wiosna

   10. Studzinska, Maria : Dzieci przedszkolne poznaja przyrode ozywiona

   / Maria Sudzinska. – Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,

   1989

   [Znaczenie kształtowania aktywnosci poznawczej dzieci. Poznawanie

   przez dzieci przyrody w ogrodzie szkolnym, w „kaciku przyrody”.

   Spacery i wycieczki. Zabawy o tematyce przyrodniczej]

   Zagadki w pracy edukacyjnej przedszkola

    

   Ciekawość dziecka, chęć poznania wszystkiego, co je otacza, przejawia się między innymi w zadawaniu niekończących się pytań. Maluchy pytają - „Co to?" „Co to jest?"; nieco starsze - „Dlaczego?" „Po co?"; jeszcze starsze - „Jak to działa?" „Co z tego będzie?"

   Dociekliwe „ścieżki ciekawości" dziecka zmuszają nas do udzielania logicz­nych i wyczerpujących odpowiedzi.

   Jest to jedna z form przekazywania wiadomości o otaczającym świecie. Stopniowo uczymy dzieci postrzegania i obserwacji, kształtujemy ich wyobraź­nię, przygotowujemy do myślenia abstrakcyjnego. Szukamy ciekawych form rozwijających mowę i myślenie, zmuszających do wysiłku umysłowego. Można wtedy sięgnąć po zagadki. Dzieci bardzo je lubią i często o nie proszą.

   Rozwiązywanie zagadek pomaga w rozwijaniu takich procesów myślo­wych, jak: porównywanie, analiza, synteza, uogólnianie.

   Poprawnie zbudowana zagadka skłania dziecko do uzasadnienia wnios­ków, uczy nazywać cechy przedmiotów, dostrzegać różnice i podobieństwa. Zagadki stanowią skuteczny i atrakcyjny środek wzbogacania języka poprzez symbole, przenośnie i porównania.

   Odgadywanie zagadek jest zabawą zapewniającą radość i przyjemność. Pokonywanie trudności przynosi zadowolenie i satysfakcję oraz zachęca do uczenia się.

   Rola nauczyciela polega na umiejętnym stosowaniu zagadek i właściwym ich wyborze, uwzględniającym stopniowanie trudności i atrakcyjność formy. Różne też są sposoby wykorzystania zagadek. Nadają się do zajęć z całą grupą, w małych zespołach i pracy indywidualnej. Odpowiedzi można ilustrować obrazkami, odgadnięte hasło dzieci mogą także ułożyć z liter. Napiszemy je potem na tablicy, zachęcimy do czytania, policzenia głosek i liter.

   Ciekawą formą zajęć będzie zagadkowa „zgaduj zgadula" lub koło for­tuny. Konkurs rozwiązywania zagadek uatrakcyjni na pewno takie uroczysto­ści, jak Dzień Matki, Dzień Ziemi. Przeważnie przygotowujemy zagadki z jednej grupy, np. zawody, rośliny, zwierzęta, pojazdy.

   Zamieszczony tu wybór zagadek nie jest wyczerpujący, stanowi tylko pewną propozycję, zachęcającą do poszukiwań i twórczości.

   Przygodę dzieci z zagadkami zaczynamy od tych łatwiejszych, krótkich, bliższych codziennemu życiu, konkretnych. Proponujemy więc zagadki o zabawkach, zwierzętach i roślinach, zagadki o porach roku, zjawiskach atmosferycznych oraz o zawodach. Częste rozwiązywanie zagadek skłania przedszkolaki, a potem uczniów, do wnikliwej obserwacji i poszukiwania wiadomości na określony temat.

    

   Propozycje zagadek:

    

   Zakres tematyczny: zwierzęta

    

   Skacze po lesie z wielkiej uciechy,

   pewnie ma w dziupli smaczne orzechy. (wiewiórka)

    

   W rudym futerku skacze po świerku. (wiewiórka)

    

   Wesoła, zwinna panienka, ruda na niej sukienka,

   dobra z niej gospodyni, zapasy na zimę czyni. (wiewiórka)

    

   Wielki z niego budowniczy, choć do dwóch nie urnie zliczyć.

   Nie używa piły wcale, jednak jest wspaniałym drwalem. (bóbr)

    

   Każde drzewo wieloletnie, gdy chce, to zębami zetnie. (bóbr)

    

   Przez całą zimę mocno śpi.

   My go nie zbudzimy, bo się go boimy. (niedźwiedź)

    

   Przez całą zimę słodko sobie śpi.

   Wiecie, dlaczego? Bo miód mu się śni! (niedźwiedź)

    

   Chytrus z niego nie lada, do kurników się zakrada. (lis)

    

   Nocą z kurnika kurę skradł, rudym ogonem zatarł ślad. (lis)

    

   Ze smakiem będzie chrupał żołędzie. (dzik)

    

   Ma krótkie nóżki i mały ryjek, chociaż ma igły, nigdy nie szyje. (jeż)

    

   Znacie takiego zwierza, co lata, a nie ma pierza?

   Błoniaste skrzydła rozkłada, a w głowie ponoć ma radar. (nietoperz)

    

   Po mchu pełznie w lesie, dom na grzbiecie niesie. (ślimak)

    

   Dasz mu sera na pierogi? Może ci pokaże rogi. (ślimak)

    

   Nad stawem, nad łąką sporo ich się zbiera,

   każda jest podobna do helikoptera. (ważka)

    

   Latem krążę, co mam sił, zbieram z kwiatów złoty pył. (pszczoła)

    

   Zgrabne domki w sadzie mają, miód w tych domkach wyrabiają. (pszczoły)

    

   Bzyka koło ucha, nie osa, nie mucha,

   kiedy cię ukłuje, bąbel wyskakuje. (komar)

    

   Co to za muzykant, co wśród kwiatów bzyka? (osa)

    

   Co brzmi w trzcinie w Szczebrzeszynie? (chrząszcz)

    

   Aksamitny motyl, który lata w nocy. (ćma)

    

   Znacie takiego konika, który zawsze w trawie cyka? (konik polny)

    

   Wysyłają ją do nieba po kawałek chleba. (biedronka)

    

   Mieszka w kącie w zimie, w lecie i na muchy sieci plecie. (pająk)

    

   Powrócił do nas z dalekiej strony,

   ma długie nogi i dziób czerwony. (bocian)

    

   Wesoło skacze, ale ucieka, gdy dziób czerwony ujrzy z daleka. (żaba)

    

   Gdy śpi w mule zagrzebana, to nie boi się bociana. (żaba)

    

   Skaczą po łące, pływają w wodzie, żyją z bocianem w ciągłej niezgodzie. (żaby)

    

   Bywa siwy, gniady, kary, wozi ludzi i towary. (koń)

    

   Za kości rzucone dziękuje ogonem. (pies)

    

   Dobre ma zwyczaje - ludziom mleko daje. (krowa)

    

   Zawsze blisko krowy i ogonem miele, każdy już odgadnie, bo to przecież... (cielę)

    

   Jest wielki, garbaty, lecz potrafi jak tragarz dźwigać ciężki bagaż. (koń)

    

   Żywa pułapka na myszy, dobrze widzi, dobrze słyszy. (kot)

    

   W nocnej ciszy łowi myszy. (kot)

    

   Długi ma ogonek, oczy - jak paciorki, gdy zobaczy kota - ucieka do norki. (mysz)

    

   Śpiewem lato nam umilają, Zimą na pomoc naszą czekają. (ptaki)

    

   Jest królem, lecz nie w koronie, ma grzywę, choć nie jest koniem. (lew)

    

   Kot ogromny, pręgowany, bywa w cyrku - tresowany. (tygrys)

    

   Trąbę z sobą nosi, lecz nie jest trębaczem,

   gdy pójdę do zoo, pewnie go zobaczę. (słoń)

    

   Chociaż zawsze trąbę nosi, nikt go o koncert nie prosi. (słoń)

    

   Jest leniwy wielce, krok wolno odmierza,

   chodzi w kamizelce z twardego pancerza. (żółw)

    

   Choć ma pancerz, to nie wojuje, choć ma cztery nogi - wolno spaceruje. (żółw)

    

   Jaki ptak kolorowy uczy się ludzkiej mowy? (papuga)

    

   Zakres tematyczny: rośliny

    

   Kolorowe i pachnące, w ogrodzie czy na łące.

   Chętnie je zbieramy na bukiet dla mamy. (kwiaty)

    

   Zielona kuleczka, kolcami zjeżona,

   na drzewie przysiadła i śmieje się do nas. (kasztan)

    

   Co jesienią z dębu spada? Co ze smakiem dzik zajada? (żołędzie)

    

   Na dębach ogromnych, w czapeczkach wygodnych,

   kulki małe siedzą – dziki je wnet zjedzą. (żołędzie)

    

   W lesie go spotkasz i zdziwisz się srodze,

   bo ma kapelusz. Ale gdzie? Na nodze! (grzyb)

    

   Ma on nóżkę - nie ma buta.

   Ma kapelusz - nie ma głowy.

   Czasem gorzki i trujący, często smaczny jest i zdrowy. (grzyb)

    

   Kurka, lecz jajek nie niesie, najlepiej czuje się w lesie. (grzyb kurka)

    

   Mają berety czerwone i białe kropeczki,

   nie zbierają ich ludzie, nie jedzą wiewióreczki. (muchomory)

    

   Zakres tematyczny: zabawki i przedmioty

    

   Oczka zamyka i mówi „mama",

   sukienki dla niej uszyjesz sama. (lalka)

    

   Z czego można zbudować domy, mosty i wieże?

   Nie zepsujesz zabawki, choć na części rozbierzesz. (klocki)

    

   Gdy ją bijesz, to nie płacze, ale wesoło do góry skacze. (piłka)

    

   Mają nazwy jednakowe, lecz wyglądają inaczej.

   Jedna tnie zębami drewno, druga po boisku skacze. (piłki)

    

   Lata w górze, lecz na sznurze. (latawiec)

    

   Śmiesznie skacze w dół i w górę, gdy pociągniesz go za sznurek. (pajac)

    

   Jeden lata pośród trawy, drugi służy do zabawy. (bąk)

    

   Jakie kółka przypniesz do nóg, żebyś się turlać na nich mógł? (wrotki)

    

   Postaw na niej jedną nogę, a natychmiast rusza w drogę. (hulajnoga)

    

   Mała deseczka na długim sznurze, raz jesteś w dole, raz jesteś w górze. (huśtawka)

    

   Na czym jeździsz wesoło i kręcisz się w koło? (karuzela)

    

   Jakie deski do nóg przypniesz, kiedy zima śniegiem sypnie? (narty)

    

   Dwa kijeczki, dwie deseczki i jedziemy już z góreczki. (narty)

    

   Nie mają kół, a jadą w dół po śniegu białym, torze wspaniałym.

   Wesoły dzwoneczek, za nim sznur saneczek. (kulig)

    

   Jaka to para umie w zgodzie tańczyć i skakać tylko na lodzie? (łyżwy)

    

   Szybko po lodzie niosą nas one, obie do butów są przyczepione. (łyżwy)

    

   Jakie to bliźniaczki muszą chodzić w zgodzie,

   gdy rysują szlaczki na zmarzniętej wodzie? (łyżwy)

    

   Niebezpieczna zabawka to na stawie... (ślizgawka)

    

   Zrobiły go dzieci w zimie i dały mu brzydkie imię.

   Gdy słońce świeci w południe, poci się i bardzo chudnie. (bałwan)

    

   W oczach węgielki, z marchwi nos wielki. Na śniegu stoi i ciepła się boi. (bałwan)

    

   Oczko kolorowe, lecz nie mruga wcale,

   świeci srebrem, złotem, zawsze zdobi palec. (pierścionek)

    

   Na jakim drzewku znaleźć się może

   razem jabłuszko, szyszka i orzech? (choinka)

    

   Zielona, z lasu wycięta, wesoło nam z nią w święta. (choinka)

    

   Przynieśli ją z lasu, pięknie ustroili, teraz będzie z nami, by święta umilić. (choinka)

    

   Jak się nazywa skorupka od jajek, gdy się na cacko choinkowe nadaje? (wydmuszka)

    

   Ja uciekam, ty goń mnie! Jak się ta zabawa zwie? (berek)

    

   Czy znacie zabawkę, którą w karnawale wszyscy kupują i biorą na bale? (balon)

    

   Plastykowy krążek cienki, a w nim kryją się piosenki. (płyta)

    

   Mam wspaniały dom na rzeczy, chętnie wkładam go na plecy. (plecak)

    

   Kolorowe tanecznice tańczą na papierze, ostre główki mają, jak się nazywają? (kredki) 

    ↩