Rok akademicki: 2013/14 Kierunek studiów: IM Nr grupy: 1	UMOCNIENIE PRZY CIĄGNIENIU	Data wykonania ćwiczenia: 07.04.2014
Nr zespołu: 1A	BUGAJSKI Artur BUBLIK Paulina	Ocena:

1. Cel ćwiczenia:

Zapoznanie się z procesem ciągnienia oraz wpływem parametru ciągnienia, jakim jest wielkość zadanego odkształcenia, na własności mechaniczne oraz plastyczne materiałów.

2. Przebieg ćwiczenia:

W czasie ćwiczenia wykorzystano próbki wykonane z okrągłych drutów, których średnica wynosiła Ø6mm. Na trzech z nich przeprowadzono proces ciągnienia na ciągarce ławowo-łańcuchowej. Ciągadło z węglika spiekanego G20. Za smar posłużyło sproszkowane mydło. Każdej z trzech próbek nadano inny stopień gniotu Z_g (kolejno 10%, 20% oraz 30%). Po zmierzeniu ich średnicy po procesie ciągnienia, przygotowano je do następnej części przeprowadzanego ćwiczenia

Polegała ona na rozciąganiu poszczególnych próbek na maszynie wytrzymałościowej INSTRON1196. Przed rozpoczęciem procesu oznaczyliśmy długości pomiarowe L₀ = . Próbie rozciągania została poddana również próbka o gniocie równym 0%. Próba rozciągania umożliwiła odczytanie z wykresu siły F_m dla poszczególnych próbek. Na koniec przeprowadzono rozciąganie próbki dziesięciokrotnej o Ø10 mm.

3. Danie próbek:

Próbka	d0 [mm]	dk [mm]	Z [%]	L0 [mm]	Lk [mm]	du [mm]
0.	6	6	0	100	109	3,7
1.	6	5,6	10	100	103	4,5
2.	6	5,3	20	100	104	3,4
3.	6	5	30	100	102	3,4
10-krotna.	10	6,2	0	100	111	6,2

4.Obliczenia:

1. dla próbki „0”

F_m = 18,8[kN]

1. dla próbki „1”

F_m = 16,909 [kN]

1. dla próbki „2”

F_m = 16,293 [kN]

1. dla próbki „3”

F_m = 14,578 [kN]

5. Zestawienie wyników:

Nr. próbki	Fm [kN]	S0 [mm^2]	Rm [MPa]	A100 [%]	Sk [mm^2]	Zp [%]
0.	18,8	28,27	665	9	10,75	61,97
1.	16,909	24,63	686,5	3	15,9	35,44
2.	16,293	22,06	738,6	4	9,08	58,84
3.	14,578	19,63	742,6	2	9,08	53,74

6. Wykresy:

7. Rozciąganie próbki 10-krotnej

Własności wytrzymałościowe:

Wytrzymałość na rozciąganie Rm: , Górna granica plastyczności ReH: kN ,	Dolna granica plastyczności ReL: , Naprężenie rozrywające Ru­­: ,

8. Wnioski:

Z przeprowadzonego doświadczenia jednoznacznie wynika, że razem ze wzrostem stopnia gniotu nadanego podczas procesu ciągnienia, znacznie zwiększają się własności wytrzymałościowe obrabianego materiału. Jednak razem z tym wzrostem następuje spadek własności plastycznych. Umocnienie takie jest spowodowane nagromadzeniem się podczas odkształcenia dyslokacji, które się spiętrzają i stają się dla nowych dyslokacji przeszkodami. Również inne defekty powstają w strukturze podczas nadawania zgniotu. Są to wakancje oraz granice ziarna, które również przeszkadzają w swobodnym ruchu dyslokacji, przez co aby nadać odkształcenie trzeba użyć większej siły, a co za tym idzie tworzą się większe naprężenia.