Biologiczne mechanizmy zachowania się zwierząt wy. 3.03
dr hab. Monika Budzyńska – pok. 442, piętro 3, ZOOT
2 kolokwia
egzamin tylko z wykładów
Zagadnienia tematyki przedmiotu związane są z dziedzinami takimi jak :
etologią zwierząt
fizjologią behawioralną
neurobiologią
psychoneuroendokrynologią
psychoneuroimmunologią
Zachowanie się jako przedmiot badań
zbiór aktów dokonywanych przez organizm rozumiany jako całość
rodzaj mierzalnej aktywności zwierzęcia
interakcje organizmu z otoczeniem
Zachowanie pełni kluczową rolę w adaptacji zwierząt.
Organizm, układ nerwowy -> zachowanie -> środowisko, ekosystem
Co to jest zachowanie się?
to skoordynowane reakcje osobnika, które służą zaspokojeniu określonej potrzeby – biologicznej, psychicznej lub społecznej – zachodzące pod wpływem czynników wewnętrznych lub bodźców wewnętrznych.
możliwość obserwowania oraz mierzalność różnorodności form zachowania zwierząt
od aktywności ruchowej (bahawior aktywny) do behawioru snu (bahawior pasywny)
od aktywności całego organizmu (ucieczka)
od aktywnych jedynie pewnych części ciała (przeżuwanie)
od czynności samotnie przejawianej przez osobnika (pielęgnacja ciała, wydalanie) do aktywności kierowanej wobec innego organizmu (drapieżnictwo, behawior socjalny)
Jako synonim zachowania się
behawior
behawioralny (np. reakcje behawioralne, testy behawioralne)
Behawioru nie można utożsamić z behawioryzmem (behawioryzm to jeden z kierunków badawczych)
Nauki behawioralne
etologia
ekologia behawioralna
neurobiologia
socjologia
psychologia porównawcza
Ekologia behawioralna
strategie behawioralne zwierząt przy ograniczonej podaży pokarmu (związane ze wzrostem agresywności, migracjami)
zachowanie zwierząt, gdy pokarm jest rozmieszczony nierównomiernie
Neurobiologia
mechanizmy sterujące czynnościami ruchowymi zwierząt mechanizmy percepcji, procesy uczenia się i pamięci, mechanizmy sterujące motywacją u zwierząt
Socjologia zwierząt
badanie życia społecznego zwierząt, opisuje prawidłowości struktury zbiorowości społecznej zwierząt i formy więzi społecznej
Psychologia porównawcza
Nauka poświęcona badaniom porównawczym zachowania się – jego podobieństw i różnic, a w szczególności porównaniu psychologicznej natury człowieka ze zwierzętami; szczególnie interesuje się rozwojem osobistym (ontogenezą) i uczeniem się
Jak rozwijały się poglądy na interpretację zachowania się zwierząt?
Człowiek dążył do poznania reakcji zwierząt, gdyż było to istotne dla przetrwania w ówczesnym środowisku zycia.
Poznanie reguł zachowania się zwierząt :
możliwość zdobywania pokarmu przez polowanie
ochrona życia i zdrowia przed atakami zwierząt drapieżnych
Od zarania dziejów stosunek do zwierząt oraz ich zachowania się przyjmował dwie skrajne postaci :
porównywanie ich do człowieka i tłumaczenie zachowania się zwierząt na sposób ludzki – antropomorfizacja
oddzielanie świata zwierząt od świata ludzi
Przyrodnicy świata starożytnego
podkreślano sterującą rolę mózgu
wg Hipokratesa mózg umożliwia myślenie, widzenie, słyszenie, odróżnianie piękna od brzydoty, odczuwanie przyjemności i przykrości czyli pełni funkcje psychiczne
wg Galena mózg to siedlisko czucia i myśli
Platon : przepaść między światem ludzi i zwierząt
Arystoteles : dostrzegał w organizacji świata przyrody dążenie do doskonałości, odrzucał platoński dualizm
Arystoteles wyróżniał trzy części duszy, odpowiadające różnym poziomom organizacji życia
dusza wegetatywna wiąże się z odżywianiem i rośnięciem, stanowi formę u roślin, zwierząt i ludzi
dusza zmysłowa czyni zdolnym do postrzegania i poruszania się, stanowi formę u ludzi i zwierząt
rozum występujący wyłącznie u ludzi
Przyrodnicy świata nowożytnego
skrajne podejścia wobec stosunku do zwierząt
św. Franciszek : miłość do zwierząt
skrajne podejście dualistyczne (rozdział między światem ludzi i zwierząt) wywodzi się od Kartezjusza (okres fascynacji inżynierią i maszynami)
wg Kartezjusza zwierzęta to maszyny pozbawione życia psychicznego (doznań takich jak np. ból), które funkcjonują tylko za pomocą odruchów
Kartezjusz uważał, że zjawiska psychiczne występują wyłącznie u człowieka, jako funkcja duszy
fascynacja mechanizmami działania maszyn doprowadziła do takich praktyk jak pokazy wiwisekcji – prowadzono je w celu demonstracji działania „mechanizmów” u organizmów żywych (np. serca, przepony, płuc itp.)
kolejny okres w wyjaśnianiu zachowania – praca Karola Darwina „O wyrazie uczuć u człowieka i zwierząt”
wg teorii ewolucji biologicznej nie ma przepaści dzielącej ludzi i zwierzęta, istnieje natomiast dający się skalować dystans – większy lub mniejszy w zależności od analizowania gatunku
Etolog, behawiorysta, zoopsycholog – to badacz zachowania (behawioru) zwierząt.
W rozwoju poglądów na wyjaśnianie zachowania się zwierząt można wyodrębnić trzy podejścia : psychologia zwierząt, behawioryzm, etologia.
Zoopsychologia
kierunek, który w wyjaśnianiu zachowania zwierząt akcentował ich subiektywne przeżycia
zakładano, że przeżycia te odpowiadają analogicznym subiektywnym zjawiskom u ludzi
zoopsychologia była kierowana na antropomorfizm, a jej osiągnięciem jest badanie zdolności percepcyjnych i obyczajów zwierząt
Behawioryzm
to kierunek, który w przeciwieństwie do zoopsychologii odrzucał potrzebę uwzględniania przeżyć subiektywnych
behawioryści odrzucali metody badawcze stosowane w psychologii, jak również negowali potrzebę zajmowania się zjawiskami psychicznymi, ze względu na ich subiektywny a przez to niepoznawalny charakter
osiągnięcia behawiorystów : rozpowszechnienie metod badania u zwierząt wyuczonych reakcji ruchowych
Etologia
obecna etologia zwierząt, w tym etologia stosowana – to kierunek, który rozwinął zarówno osiągnięcia zoopsychologów, jak i behawiorystów
etologia uznaje istnienie zjawisk subiektywnych u zwierząt, jednakże nie opiera na nich interpretacji zachowania
badania etologiczne wymagają znajomości i zastosowania wiedzy z różnych dziedzin nauk biologicznych, takich jak : fizjologia, ewolucjonizm, psychologia, hodowla zwierząt
Psychologia vs. etologia
Klasyczna etologia :
badanie zachowania dzikich zwierząt w ich naturalnym środowisku
jakie są wrodzone formy reagowania na różne bodźce (bez uczenia)
aspekty behawioru uwarunkowane genetycznie
wzorce behawioralne gatunków
Klasyczna psychologia :
badanie osobniczych przejawów zachowania
jak plastyczne i podlegające zmianom może być zachowanie
aspekty behawioru uwarunkowane przez środowisko i wychów
Interpretacja zachowania – na wiele sposobów
Jeden z twórców etologii, Nicholas Tinbergen uważał, że przejaw jakiegoś zachowania się zwierzęcia można i należy wyjaśniać na 4 różne sposoby : przyczyna, ontogeneza, filogeneza, funkcja.
Przykład : czynność ruchowa konia – galopowanie
Ad. 1 – ustalenie przyczyny :
koń galopuje, ponieważ impulsy nerwowe z mózgu i rdzenia kręgowego prowadzą do skurczu włókien mięśniowych w sposób skoordynowany
impulsy i skurcze mięśni występują z powodu określonych zmian fizjologicznych i biochemicznych i dają szereg reakcji chemicznych doprowadzających w rezultacie do określonego chodu
Ad. 2 – wyjaśnienie zachowania się konia w oparciu o ontogenezę, czyli rozwój osobniczy
koń galopuje, ponieważ w okresie wczesnego rozwoju motorycznego źrebię nauczyło się koordynacji swoich kończyn i tułowia, która pozwoliła na galopowanie
Ad. 3 – wyjaśnienie zachowania się konia w oparciu o filogenezę, czyli rozwój rodowy
konie galopują, gdyż to wynika z ich ewolucji w kierunku poruszania się jak najbardziej sprawnego przy dużej szybkości
miliony lat temu przodkowie koni – zwierzęta, które nie poruszały się tak szybko i sprawnie – wyginęły
Ad. 4 – wyjaśnienie zachowania się konia w odniesieniu do jego funkcji (aspekt przystosowawczy)
koń galopuje, gdyż jest to najlepszy sposób, aby uniknąć drapieżnika
koń jest gatunkiem należącym do potencjalnych ofiar w łańcuchu troficznym i ucieczka to najskuteczniejsza strategia przeżycia konia na otwartej przestrzeni