Zestaw I
14. Przedstaw i opisz równanie Lagrange’a II rodzaju i podaj pozytywne oraz negatywne skutki rezonansu.
Według notatek:
$$\frac{d}{\text{dt}}\left( \frac{\partial E_{K}}{\partial\dot{q_{i}}} \right) + \frac{\partial E_{R}}{\partial\dot{q_{i}}} + \frac{\partial E_{P}}{\partial q_{i}} = 0$$
gdzie:
Ek – energia kinetyczna,
ER – energia dyssypacji,
EP – energia potencjalna,
$\dot{q_{i}}$ – prędkość,
qi – przemieszczenie.
(Według książki „Mechanika ogólna tom II” Jan Misiak
Równanie Lagrange’a drugiego rodzaju pozwala wyznaczyć siłę uogólnioną Qk, gdy znany jest ruch układu punktów materialnych, lub ruch, gdy dana jest siła uogólniona Qk.
$$Q_{k} = \frac{d}{\text{dt}}\left( \frac{\partial E}{\partial\dot{q_{i}}} \right) - \frac{\partial E}{\partial q_{i}}$$
gdzie:
E – całkowita energia kinetyczna)
Pozytywne skutki rezonansu:
ruch huśtawki – przekazując jej drgania (popychając ją wtedy gdy znajduje się najbliżej nas), huśtawka porusza się coraz szybciej (wzrasta jej amplituda). Przy użyciu małej siły można wzbudzić duże drgania,
słyszalny dźwięk w gitarze akustycznej,
działanie odbiorników radiowych i telewizyjnych dzięki wykorzystaniu rezonansu elektrycznego. Częstotliwość fal elektromagnetycznych wysyłanych przez stację jest równa częstotliwości drgań własnych obwodów rezonansowych odbiornika.
Negatywne skutki rezonansu:
zniszczenie układu wprawionego w drgania rezonansowe w przypadku zbyt słabego tłumienia (zniszczenie mostów wiszących, gdy wieje silny wiatr lub gdy rytm kroków ludzi powoduje powstanie groźnych dla mostu wibracji)
wibracje maszyn powodujące ich zniszczenie.
28. Narysuj i opisz tzw. charakterystykę techniczną (krzywa rezonansowa) układów nietłumionych i tłumionych, podaj sposoby redukcji zjawiska rezonansu.
Krzywa rezonansowa to wykres zależności amplitudy drgań od częstotliwości. Dla układów nietłumionych (współczynnik tłumienia na rys. β=0) krzywa w kształcie odwróconego lejka. Dla układów tłumionych im większy współczynnik tłumienia β tym krzywa rezonansowa jest bardziej spłaszczona (β3=1, β2=0,5).
Częstotliwość to stosunek częstotliwości wymuszanych do częstotliwości własnych: ω/ω0.
W celu redukcji zjawiska rezonansu w układzie stosuje się tłumienie. Do opisu zachowania się tłumionego układu drgań wprowadza się współczynnik tłumienia β. Tłumienie jest wielkością bezwymiarową. Układ może mieć:
Silne tłumienie β>1.
Krytyczne tłumienie β=1
Słabe tłumienie 0< β<1
Być nietłumiony β=0
W innych opracowaniach współczynnik tłumienia zamiast β określony jest symbolem ζ (zeta).
Zestaw II
16. Mięsień
Model mięśnia uda i mięśnia podudzia wykorzystuje zależność sprężystości mięśnia, masy, którą stanowi mięśnie w obrębie danej części kończyny oraz tłumienia jako elementu, który w biologii odpowiada mazi stawowej (rys.1.)
Model samego mięśnia rozumie jako masę utwierdzoną za pomocą sprężyny i tłumienia do np. stawu. Mięsień ramienia napina się lub rozluźnia pod wpływem masy jaką stanowi przedramię (rys.2.)