WNIOSKI

Celem ćwiczenia laboratoryjnego było zapoznanie się z podstawowymi parametrami i metodami pomiarowymi nadajnika oraz odbiornika radiotelefonu F3E.

Pierwszymi pomiarami były pomiary czułości odbiornika przy określonym stosunku SINAD na jego wyjściu. Czułość użytkowa określa zdolność odbiornika do odbierania możliwie słabych sygnałów i wiernego ich odtwarzania z określoną mocą wyjściową. Z uzyskanych pomiarów wynika że czułość dla wszystkich zadanych częstotliwości jest zgodna z deklaracją producenta, która powinna być dużo mniejsza od 0,5 µV.

Kolejnym pomiarem był pomiar odstępu międzykanałowego odbiornika, czyli określenie tłumienia sygnałów zakłócających o częstotliwościach sąsiedniego kanału w stosunku do sygnału pożądanego o częstotliwości środkowej kanału pracy odbiornika.

Następnym punktem ćwiczenia było zbadanie układu blokady szumów służącego do tłumienia sygnałów akustycznych na wyjściu odbiornika w czasie, gdy na jego wejście nie jest doprowadzony sygnał użyteczny. Zmierzone zostały poziomu napięć odpowiadające czułości blokady szumów, jej opóźnieniu i odporności na zakłócenia pochodzące z sąsiedniego kanału.

Ostatnim pomiarem był pomiar charakterystyki deemfazy (charakterystyki małej częstotliwości) odbiornika w paśmie użytecznym 0,3-4 kHz. Układ deemfazy jest niezbędny dla poprawnego odtworzenia sygnału i ma za zadanie obniżenie poziomu sygnału wraz ze wzrostem częstotliwości, co kompensuje preemfazę zastosowaną w nadajniku. Pozwala to uzyskać lepszą jakość transmisji między nadajnikiem a odbiornikiem.

Kolejnym etapem ćwiczenia był pomiar mocy wyjściowej nadajnika. Otrzymany wynik 124 mW znacznie odbiega od danych katalogowych badanego odbiornika.

Następnie przystąpiono do pomiaru charakterystyki nadajnika. Pomiar ten wykonano oddzielnie dla pasma użytecznego (0,3-4 kHz) i poza pasmem użytecznym (3-4 kHz). Jak widać na wykresie, wartości dewiacji częstotliwości (odniesione do dewiacji przy częstotliwości modulującej F=1,5 kHz) mieszczą się w danym zakresie tolerancji w paśmie 0,3-2,8 kHz. Powyżej wartości częstotliwości modulującej równej 3 kHz, charakterystyka zaczyna opadać. Jest to sprzeczne z założeniem teoretycznym, według którego charakterystyka ta powinna narastać 6 dB/oktawę w całym zakresie. Jako że można utożsamiać ją z charakterystyką preemfazy nadajnika, oznacza to, iż w zakresie częstotliwości 2,8-3 kHz nadajnik nieco gorzej radzi sobie z podbiciem poziomu sygnału. Pomiary poza pasmem użytecznym są zgodne z teorią – charakterystyka gwałtownie opada.

Ostatnim pomiarem przy badaniu nadajnika był pomiar charakterystyki ograniczenia modulacji w paśmie 0,3-3 kHz. Zarówno na wynikach pomiaru, jak i na wykresie widać, że dewiacja częstotliwości w żadnym przypadku nie przekracza wartości dewiacji maksymalnej 5 kHz załączonej w danych katalogowych.

Podsumowując, ćwiczenie laboratoryjne przebiegło pomyślnie, a jego cel został osiągnięty. Dzięki dokonanym pomiarom i wykreślonym charakterystykom można poznać podstawowe właściwości i parametry zarówno nadajnika, jak i odbiornika radiotelefonu z modulacją częstotliwości.