Trockiści nie uznają praktyki za kryterium prawdy

Wrzesień 26, 2010

MIM

Trockiści nie uznają praktyki za kryterium prawdy

[e-mail] napisał:

Więc… faktem o dużym znaczeniu jest to, że Chiny POD RZĄDAMI Mao wspierały Pinocheta, już po tym jak dyktator-morderca przejął władzę w Chile. Czy Mao to popierał…wyraźnie widać jednak, że JEGO rząd tak!!! W dodatku to bardzo nieudana i chwiejna polityka MAO w Indonezji doprowadziła do śmierci ponad 1/2 miliona komunistów prochińskich. Maoizm jest tylko kolejnym wariantem KONTRREWOLUCYJNEGO stalinizmu, który zadawał ruchowi robotniczemu ciosy w plecy od ponad 60 lat. Ta ideologia jest antytezą bolszewizmu i socjalizmu. Oczywiście zawsze znajdzie się miejsce dla NOSTALGICZNYCH tendencji takich jak Maoist Internationalist Movement, którzy dostarczają prawdziwym marksistom powodów do wstydu.

—————————————-

Odpowiedź Maoist Internationalist Movement:

Jeśli istnieje coś takiego jak „ABC” marksizmu, to jego częścią jest materializm dialektyczny. Powyższa krytyka nie jest materialistyczna.

Dlaczego? Krytyk wyjaśnia nam tylko swoje kryteria (idee) dotyczące tego co jest dobre, a co złe. Nigdzie nie pokazuje nam gdzie i jaka rewolucyjna ideologia miała lepsze wyniki praktyczne niż maoizm. Powód jest prozaiczny: nie ma takiej rewolucyjnej ideologii, która miałaby lepsze wyniki w działaniu. Istnieje dużo krytyków, których efekty są o wiele gorsze niż maoistów. Jednak umyka im to, że to Mao stanął na czele rewolucji w Chinach i zainspirował szereg rewolucji na całym świecie. W tych społeczeństwach, gdzie zwyciężyły rewolucje „stalinowskie” i „maoistyczne”, ludzie żyli dużo lepiej i dłużej niż przed nimi. W tym względzie nasi krytycy nie mają wiele do powiedzenie, ponieważ ich nurty nie zdołały nigdzie zmienić status quo.

Nasz krytyk chce oskarżyć Mao za błędną strategię indonezyjskich komunistów. To tak, jakby mówić, że nasz ruch w Stanach Zjednoczonych to porażka, albo jego członkowie są w więzieniu, lub zostali zastrzeleni, ponieważ Towarzysz Gonzalo z Peru miał na nich za duży wpływ. Jednak nie kto inny, tylko Mao powiedział swoim zwolennikom „Wy walczycie waszym sposobem, ja walczę moim sposobem”. Nieustannie przypominał swoim zwolennikom, że błędem byłoby kopiowanie chińskiego doświadczenia tak, jakby było uniwersalne. Mao i „staliniści” byli w tym względzie dużo bardziej mądrzejsi niż trockiści, którzy nie zdołali przeprowadzić żadnej rewolucji na świecie od czasu kiedy Trocki zerwał z Leninem i Stalinem. Trockizm i nurt „z powrotem do marksizmu-leninizmu” mimo, że uważają się za ideologię, w prawdziwym świecie nie odniosły ani jednego sukcesu w praktyce. oznacza to, że są oni idealistycznymi pseudomarksistami, którzy zajmują się niewiele wartą krytyką prawdziwych rewolucjonistów i są listkiem figowym dla status quo.

Można to odnieść również do Pinocheta. Narodzeni na nowo chrześcijanie, z marksistowskim odchyleniem, służącym im za przebranie, są zszokowani, gdy dowiadują się, że Mao utrzymywał kontakty dyplomatyczne z Pinochetem (lub co gorsza, ściskał rękę Nixonowi). Ci idealiści mieli nadzieję znaleźć w Mao wszechmogącego boga, a gdy ten nie potrafił nadać wyderzeniom w Chile i Indonezji określonego biegu, odrzucili go za to, że nie był takim bogiem, jakiego sobie wymarzyli.

Ci moralizatorscy chrześcijanie nie mogą pojąć, że interesy niektórych rządowych liderów z Trzeciego Świata stawiają im w sprzeczności z imperialistami. Ci chrześcijanie nie rozumieją żadnych z realnie istniejących rzeczy potrzebnych do wytworzenia odnoszącego sukcesy ruchu rewolucyjnego, ani  nie potrafią wskazać sił niezbędnych do postępowych zmian. Rozumowanie tego typu chrześcijan (innymi słowy trockistów, anarchistów i powracających do marksizmu-leninizmu) ogranicza się do zasad zapisanych w Dziesięciu Przykazań, lub ich ekwiwalencie. Nie rozpoznają różnic między rzeczywistym postępem a status quo imperializmu, nawet kiedy patrzą wprost na nie.

Wielu ludzi w naszych szeregach to byli chrześcijanie, czyli byli trockiści czy inni idealisci. Jesteśmy przekonani, że każdy kto poszukuje bezklasowego, pozbawionego granic i patriarchii społeczeństwa, i kto tak jak Mao wierzy, że „praktyka jest najważniejsza” w końcu dołączy do naszego nurtu. Kiedy ludzie rozejrzą się i zauważą kto tak naprawdę dokonał najwięcej w sprawie poprowadzenia świata w kierunku komunizmu (w praktyce), zrozumieją, że to właśnie „stalinizm” i maoizm są odpowiedziami na ich pytania. Czekamy na każdą próbę wykazania, że inne ideologie były bardziej postępowe w praktyce, ale wiemy, że ludzie którzy znają historię międzynarodowego ruchu komunistycznego szybko odkryją, że trockizm i anarchizm nie doprowadziły do ani jednej zwycięskiej rewolucji na świecie. Według nas, że podział między trockistowsko-anarchistycznym idealizmem z jednej strony, a maoizmem z drugiej jest bardzo wyraźny.

Ci, którzy nie zdołali przeprowadzić żadnej rewolucji są bardziej winni masakry w Indonezji i Chile Pinocheta. W rzeczywistości to maoiści – materialiści – zagrażają „porządkowi światowemu”, podczas gdy idealiści bronią go, świadomie, lub nieświadomie

Jest to fragment dyskusji Maoist Internationalist Movement o kłamstwach na temat maoizmu i Pol Pota, z listopada 1992 przeprowadzonej w grupie dyskusyjnej igc:gen.socialism.