sp l4

Politechnika Świętokrzyska w Kielcach

Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki

Laboratorium Fizyki

Katedra Telekomunikacji, Fotoniki i Nanomateriałów

Sprawozdanie z ćwiczenia nr 4

SYMULACJA I ANALIZA WYBRANYCH ZJAWISK FIZYCZNYCH W PROGRAMIE
e-FIZYKA

Data wykonania ćwiczenia:

6.12.2012 r.

Rok akademicki 2012/2013, semestr zimowy [I]

Labolatorium Nr 4

1.CEL ĆWICZENIA

Celem ćwiczenia jest powtórzenie materiału z fizyki ze szkoły średniej. Przeprowadzenie symulacji wybranych zjawisk fizycznych przygotowanych w pakiecie edukacyjnym e-fizyka i ich analiza.

2.OPIS TEORETYCZNY

Drgania są to okresowe zmiany stanu fizycznego, chemicznego, biologicznego wokół położenia równowagi(położenie Ciała przed wprowadzeniem go w ruch).

Pierwsze prawo Kirchoffa: Dla węzła obwodu elektrycznego suma algebraiczna natężeń prądów wpływających i wypływających z węzła jest równa 0.

Drugie prawo Kirchoffa: W zamkniętym oczku suma spadków napięć na oporach jest równa sumie sił elektromotorycznych występującym w tym oczku.

Prawo Ohma: Napięcie U na końcach przewodnika , przez który płynie prąd o natężeniu I jest iloczynem natężenia prądu i rezystancji R tego przewodnika, czyli:

U= I * R

Pierwsza zasada dynamiki Newtona: Jeżeli siła wypadkowa jest równa 0 oznacza to, że ciało jest w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym.

Druga zasada dynamiki Newtona: Gdy siła wypadkowa jest większa od 0 należy obliczyć przyśpieszenie:

a=F/m

Trzecia zasada dynamiki Newtona: Oddziaływania ciał są zawsze wzajemne. Siły wzajemnego oddziaływania dwóch ciał mają takie same wartości i kierunek, a przeciwne zwroty i różne punkty przyłożenia.

Grawitacja: Powszechne ciążenie, najważniejszą jej cechą jest jej powszechność ( nie można żadnego obiektu odizolować od wpływu ciążenia ani zakłócić tego wpływu).

Pierwsze prawo Keplera: Każda planeta Układu Słonecznego porusza się wokół Słońca po elipsie, w którym jednym z ognisk jest Słońce.

Drugie prawo Keplera: W różnych odstępach czasu, promień wodzący planety poprowadzony od Słońca zakreśla równe pola.

Trzecie prawo Keplera: Stosunek kwadratu okresu obiegu planety wokół Słońca do sześcianu wielkiej półosi jej orbity jest stały dla wszystkich planet Układu Słonecznego.

T*Ta*a*a=T*TA*A*A= const

Prawo odbicia: Promień padający, promień odbity i normalna do powierzchni granicznej wystawiona w punkcie padania promienia leżą w jednej płaszczyźnie i kąt padania jest równy kątowi odbicia:

α12

Prawo załamania: Stosunek sinusa kąta padania do sinusa kąta załamania jest równy stosunkowi bezwzględnego współczynnika załamania ośrodka drugiego n2 do bezwzględnego współczynnika załamania ośrodka pierwszego n1 , czyli współczynniki względnemu załamania ośrodka drugiego względem pierwszego.

3.POMIARY I OBLICZENIA.

ZADANIE 1

  1. I przypadek

m= 1 kg (masa ciała)

x0= 0,06m (wychylenie początkowe)

k= 1,05N/m (współczynnik sprężystości)

r= 0,05m/s (współczynnik oporu)

γ0= 1,02 (częstość drgań własnych)

β= 0,03 (współczynnik tłumienia)

γr=1,02 (częstość efektywna)

  1. II przypadek

m= 2,5 kg (masa ciała)

x0= 0,32m (wychylenie początkowe)

k= 1,1N/m (współczynnik sprężystości)

r= 0,1m/s (współczynnik oporu)

γ0=0,66 (częstość drgań własnych)

β=0,02 (współczynnik tłumienia)

γr= 0,66 (częstość efektywna)

  1. III przypadek

a)

m= 3 kg (masa ciała)

x0= 0,3m (wychylenie początkowe)

k= 1,2N/m (współczynnik sprężystości)

r= 0,07m/s (współczynnik oporu)

γ0= 0,63 (częstość drgań własnych)

β= 0,01 (współczynnik tłumienia)

γr= 0,63 (częstość efektywna)

b)

m= 3 kg (masa ciała)

x0= 0,3m (wychylenie początkowe)

k= 1N/m (współczynnik sprężystości)

r= 0,01m/s (współczynnik oporu)

γ0= 0,58 (częstość drgań własnych)

β= 0 (współczynnik tłumienia)

γr= 0,58 (częstość efektywna)

c)

m= 3,51 kg (masa ciała)

x0= 0m (wychylenie początkowe)

k= 0,01N/m (współczynnik sprężystości)

r= 0,01m/s (współczynnik oporu)

γ0= 0,05 (częstość drgań własnych)

β= 0 (współczynnik tłumienia)

γr= 0,05 (częstość efektywna)

ZADANIE 2

I przypadek

Współrzędne wektora a=[4,0]

Współrzędne wektora b=[3,0]

Współrzędne wektora a+b=[7,3]

Długość wektora a= 4

Długość wektora b=4,243

Długość wektora a+b= 7,616

Kąt między wektorami (stopnie) = 45

II przypadek

Współrzędne wektora a=[4,5,0]

Współrzędne wektora b=[3,3]

Współrzędne wektora -b=[-3,-3]

Współrzędne wektora a-b=[1,5,-3]

Długość wektora a= 4,5

Długość wektora b=4,243

Długość wektora a-b= 3,354

Kąt między wektorami (stopnie) = 45

ZADANIE 3

  1. I przypadek

E1=15[V]

r1=2[Ω]

R1=4[Ω]

I=2,5[A]

II przypadek

E1=11[V]

r1=3[Ω]

R1=5[Ω]

I=1,375[A]

  1. oporniki połączone szeregowo

E1=10[V]

r1=5[Ω]

R1=4[Ω]

R2=8[Ω]

R3=12[Ω]

R4=16Ω]

I=0,222[A]

Oporniki połączone równolegle

E1=10[V]

r1=6[Ω]

R1=4[Ω]

R2=9[Ω]

R3=10[Ω]

R4=12Ω]

I=0,24[A]

Źródło połączone szeregowo

E1=10[V]

E2=18[V]

r1=3[Ω]

r2=4[Ω]

R1=5[Ω]

I=2,333[A]

Źródła połączone równolegle

E1=10[V]

E2=17[V]

E3=30[V]

E4=40[V]

r1=6[Ω]

r2=4[Ω]

r3=3[Ω]

r4=4[Ω]

R1=9[Ω]

I=3,73[A]

Układ mieszany

E1=10[V]

E2=17[V]

r1=3[Ω]

r2=5[Ω]

R1=10[Ω]

R2=10[Ω]

R3=10[Ω]

R4=12[Ω]

R5=20[Ω]

R6=22[Ω]

R7=30[Ω]

R8=35[Ω]

I=0,172[A]

ZADANIE 4

  1. I przypadek

Kąt nachylenia równi[stopnie]= 30

Długość równi[m]= 1,5

Masa ciała[kg]= 1

Współczynnik tarcia dynamicznego=0,35

Współczynnik tarcia statycznego=0,45

Siła ciężkości[N]=9,81

Składowa prostopadła[N]=8,5

Składowa równoległa[N]=4,9

Tarcie dynamiczne[N]=2,97

Maksymalne tarcie statyczne[N]=3,82

Siła wypadkowa[N]=1,93

Przyśpieszenie[m/s2]=1,93

Czas zsuwania[s]=1,25

X[m]=1,5

V[m/s]=2,41

T[s]=1,25

II przypadek

Kąt nachylenia równi[stopnie]= 45

Długość równi[m]= 2,1

Masa ciała[kg]= 2

Współczynnik tarcia dynamicznego=0,45

Współczynnik tarcia statycznego=0,65

Siła ciężkości[N]=19,62

Składowa prostopadła[N]=13,87

Składowa równoległa[N]=13,87

Tarcie dynamiczne[N]=6,24

Maksymalne tarcie statyczne[N]=9,02

Siła wypadkowa[N]=7,63

Przyśpieszenie[m/s2]=3,82

Czas zsuwania[s]=1,05

X[m]=2,1

V[m/s]=4

T[s]=1,05

III przypadek

Kąt nachylenia równi[stopnie]= 30

Długość równi[m]= 2

Masa ciała[kg]= 0,5

Współczynnik tarcia dynamicznego=0,3

Współczynnik tarcia statycznego=0,3

Siła ciężkości[N]=4,91

Składowa prostopadła[N]=4,25

Składowa równoległa[N]=2,45

Tarcie dynamiczne[N]=1,27

Maksymalne tarcie statyczne[N]=1,27

Siła wypadkowa[N]=1,18

Przyśpieszenie[m/s2]=2,36

Czas zsuwania[s]=1,3

X[m]=2

V[m/s]=3,07

T[s]=1,3

IV przypadek

Kąt nachylenia równi[stopnie]= 10

Długość równi[m]= 2

Masa ciała[kg]= 5

Współczynnik tarcia dynamicznego=0,05

Współczynnik tarcia statycznego=0,05

Siła ciężkości[N]=49,05

Składowa prostopadła[N]=48,3

Składowa równoległa[N]=8,52

Tarcie dynamiczne[N]=2,42

Maksymalne tarcie statyczne[N]=2,42

Siła wypadkowa[N]=6,1

Przyśpieszenie[m/s2]=1,22

Czas zsuwania[s]=1,81

X[m]=2

V[m/s]=2,21

T[s]=1,81

  1. I przypadek

Kąt nachylenia równi[stopnie]= 10

Długość równi[m]= 2

Masa ciała[kg]= 5

Siła ciężkości[N]=49,05

Składowa prostopadła[N]=48,3

Składowa równoległa[N]=8,52

Tarcie dynamiczne[N]=0

Maksymalne tarcie statyczne[N]=0

Siła wypadkowa[N]=8,52

Przyśpieszenie[m/s2]=1,7

Czas zsuwania[s]=1,53

X[m]=2

V[m/s]=2,61

T[s]=1,53

II przypadek

Kąt nachylenia równi[stopnie]= 40

Długość równi[m]= 1,6

Masa ciała[kg]= 1,3

Siła ciężkości[N]=12,75

Składowa prostopadła[N]=9,77

Składowa równoległa[N]=8,2

Tarcie dynamiczne[N]=0

Maksymalne tarcie statyczne[N]=0

Siła wypadkowa[N]=8,2

Przyśpieszenie[m/s2]=6,31

Czas zsuwania[s]=0,71

X[m]=1,6

V[m/s]=4,49

T[s]=0,71

III przypadek

Kąt nachylenia równi[stopnie]= 35

Długość równi[m]= 1,8

Masa ciała[kg]= 1,5

Siła ciężkości[N]=14,71

Składowa prostopadła[N]=12,05

Składowa równoległa[N]=8,44

Tarcie dynamiczne[N]=0

Maksymalne tarcie statyczne[N]=0

Siła wypadkowa[N]=8,44

Przyśpieszenie[m/s2]=5,63

Czas zsuwania[s]=0,8

X[m]=1,8

V[m/s]=4,5

T[s]=0,8

IV przypadek

Kąt nachylenia równi[stopnie]= 45

Długość równi[m]= 1,5

Masa ciała[kg]= 3

Siła ciężkości[N]=29,43

Składowa prostopadła[N]=20,81

Składowa równoległa[N]=20,81

Tarcie dynamiczne[N]=0

Maksymalne tarcie statyczne[N]=0

Siła wypadkowa[N]=20,81

Przyśpieszenie[m/s2]=6,94

Czas zsuwania[s]=0,66

X[m]=1,5

V[m/s]=4,56

T[s]=0,66

ZADANIE 5

Największe spłaszczenie elipsy ma Neptun, gdyż jest najbardziej oddalony od Słońca.

Przy wczytaniu pliku earth.gvt i wprowadzeniu prędkości początkowej Vy0=43km/h Ziemia przestaje się poruszać po elipsie.

ZADANIE 6

[a- półoś wielka]

[e-mimośród]

1) Merkury

a= 57,9

e= 0,2

e=ca

e*a=c

c=57,9*0,2=11,58

2) Wenus

a= 108,2

e= 0,0068

c=108,2*0,0068=0,73576

3) Ziemia

a= 149,6

e= 0,0167

c=149,6*0,0167=2,49832

4) Mars

a= 227,9

e= 0,0933

c=227,9*0,0933=21,26307

5) Jowisz

a= 778,3

e= 0,048

c=778,3*0,048=37,3584

6) Saturn

a= 1427

e= 0,056

c=1427*0,056=79,912

7) Neptun

a= 4495

e= 0,011

c=4495*0,011=49,445

8) Uran

a= 2872,5

e= 0,046

c=2872,5*0,046=132,135

ZADANIE 7

a)

Ośrodki Kąt Brewstera

Szkło kwarcowe-powietrze 0,685

Balsam kanadyjski- powietrze 0,65

Diament – woda 0,55

Szkło flint lekkie- woda 0,83

Powietrze- woda 1,33

Lód-alkohol etylowy 1,038

Szkło crown ciężkie- powietrze 0,62

  1. szkło kwarcowe – powietrze

współczynnik załamania światła ośrodka pierwszego=1,46

współczynnik załamania światła ośrodka drugiego=1

Kąt Brewstera=0,685

  1. balsam kanadyjski-powietrze

współczynnik załamania światła ośrodka pierwszego=1,54

współczynnik załamania światła ośrodka drugiego=1

Kąt Brewstera=0,65

  1. diament – woda

współczynnik załamania światła ośrodka pierwszego=2,42

współczynnik załamania światła ośrodka drugiego=1,33

Kąt Brewstera=0,55

  1. szkło flint lekkie – woda

współczynnik załamania światła ośrodka pierwszego=1,61

współczynnik załamania światła ośrodka drugiego=1,33

Kąt Brewstera=0,83

  1. powietrze – woda

współczynnik załamania światła ośrodka pierwszego=1

współczynnik załamania światła ośrodka drugiego=1,33

Kąt Brewstera=1,33

  1. lód – alkohol etylowy

współczynnik załamania światła ośrodka pierwszego=1,31

współczynnik załamania światła ośrodka drugiego=1,36

Kąt Brewstera=1,038

  1. szkło crown ciężkie – powietrze

współczynnik załamania światła ośrodka pierwszego=1,62

współczynnik załamania światła ośrodka drugiego=1

Kąt Brewstera=0,62

b)

Ośrodki kąt padania kąt odbicia kąt załamania
Powietrze – lód 47 47 33
Powietrze – chlorek sodu 57 57 33
Woda – diament 61 61 29
Lód – olej rycynowy 49 49 41
Alkohol etylowy – szkło kwarcowe 47 47 43
Szkło ołowiane – szkło kwarcowe 37 37 53

4.OBLICZENIA

Adnotacja do zadania 2

a) dodawanie wektorów

współrzędne wektora a=[4,0]

współrzędne wektora b=[3,3]

wektor a+b=[4+3,0+3]=[7,3]

długość wektora a=4*4+0*0=16=4

długość wektora b=3*3+3*3=18=3√2

długość wektora a+b=7*7+3*3=49+9=58≈7,616

iloczyn skalarny wektora a i b=[4,0]o [3,3]=4*3+0*3=12

cosα=12IaI*IbI=1212*sqrt(2)=2/2

kąt między wektorami α=45(stopnie)

Odejmowanie wektorów

współrzędne wektora a=[4,5,0]

współrzędne wektora b=[-3,-3]

wektor a-b=[4,5-3,0-3]=[1,5,-3]

długość wektora a=4,5*4,5+0*0=4,5

długość wektora b=-3*-3+-3*(-3)=18=3√2

długość wektora a-b=1,5*1,5+-3*(-3)=2,25+9=11,25≈3,354

iloczyn skalarny wektora a i b=[4,5,0]o [-3,-3]=4,5*(-3)+0*(-3)=-13,5

cosα=-13,5IaI*IbI=-13,5135*sqrt(2)=-2/2

kąt między wektorami α=45(stopnie)

Adnotacja do zadania 3

a)

U=I*R

U- napiecie na końcach przewodnika

I- natężenie prądu

R- rezystancja tego przewodnika

I=U/R

I przypadek

E1=15[V]

r1=2[Ω]

R1=4[Ω]

I=15V/(2Ω+4Ω)=2,5A

II przypadek

E1=11[V]

r1=3[Ω]

R1=5[Ω]

I=11V/(3Ω+5Ω)=1,375A\

b) oporniki połączone szeregowo

E1=10[V]

r1=5[Ω]

R1=4[Ω]

R2=8[Ω]

R3=12[Ω]

R4=16[Ω]

I=10V/(5Ω+4Ω+8Ω+12Ω+16Ω)=10V/45Ω=0,(2)A

oporniki połączone równolegle

E1=10[V]

r1=6[Ω]

R1=4[Ω]

R2=9[Ω]

R3=10[Ω]

R4=12[Ω]

I=10V/(6Ω+4Ω+9Ω+10Ω+12Ω)=10V/41Ω=0,243902A

Źródła połączone szeregowo

E1=10[V]

E2=18[V]

r1=3[Ω]

r2=4[Ω]

R1=5[Ω]

I=(10V+18V)/(3Ω+4Ω+5Ω)=10V/12Ω=2,(3)A

Źródła polączone równolegle

E1=10[V]

E2=17[V]

E1=30[V]

E1=40[V]

r1=6[Ω]

r2=4[Ω]

r3=3[Ω]

r4=4[Ω]

R1=9[Ω]

I=(10V+17V+30V+40V)/(6Ω+4Ω+3Ω+4Ω+9Ω)=3,73A

Układ mieszany

E1=10[V]

E2=17[V]

r1=3[Ω]

r2=5[Ω]

R1=10[Ω]

R2=10[Ω]

R3=10[Ω]

R4=12[Ω]

R5=20[Ω]

R6=22[Ω]

R7=30[Ω]

R8=35[Ω]

I=(10V+17V)/(3Ω+5Ω+10Ω+10Ω+10Ω+12Ω+20Ω+22Ω+30Ω+35Ω)=0,171975A

Adnotacja do zadania 4

a)

Fw- siła wypadkowa

PII=składowa siły ciężkości równoległej do równi

T – siła tarcia

m – masa

a – przyśpieszenie

I przypadek

Fw=PII-T

PII=4,9N

T=2,97N

M=1kg

Fw=4,9N-2,97N=1,93N

a=F/m

a=1,97N/1kg=1,97m/s2

II przypadek

Fw=PII-T

PII=13,87N

T=6,24N

M=2kg

Fw=13,87N-6,24N=7,63N

a=Fm

a=7,63N/2kg=3,815m/s2

III przypadek

Fw=PII-T

PII=2,45N

T=1,27N

M=0,5kg

Fw=2,45N-1,27N=1,18N

a=F/m

a=1,18N/0,5kg=2,36m/s2

IV przypadek

Fw=PII-T

PII=8,52N

T=2,42N

M=5kg

Fw=8,52N-2,42N=6,1N

a=F/m

a=6,1N/5kg=1,22m/s2

b)

I przypadek

Fw=PII-T

PII=8,52N

T=0N

M=5kg

Fw=8,52N-0N=8,52N

a=F/m

a=8,52N/5kg=1,704m/s2

II przypadek

Fw=PII-T

PII=8,2N

T=0N

M=1,3kg

Fw=8,2N-0N=8,2N

a=F/m

a=8,2N/1,3kg=6,31m/s2

III przypadek

Fw=PII-T

PII=8,44N

T=0N

M=1,5kg

Fw=8,44N-0N=8,44N

a=F/m

a=8,44N/1,5kg=5,62m/s2

5.Wnioski

Ćwiczenie zostało wykonane w całości. Wszystkie obliczenia zostały przeprowadzone poprawnie. Dzięki programie e-fizyka jesteśmy w stanie zaobserwować wiele doświadczeń związanych z min. Wektorami,Układem Słonecznym, Grawitacją czy Prawami Kirchoffa , Keplera czy Ohma.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
SP dzienni w2
SP 10
SP dzienni w1
Sp asp proc kom cz VII 2010
Konkurs historyczny SP etap rejonowy
Arkusz SP 1 id 68850 Nieznany (2)
MwN SP karta pracy kula
7050 astatotilapia nubila 7 l4
5 SP zeszyt II
Język polski SP kl4 SzU sprawdzian 01 arkusz
7018 pyszczak moora delfinek 123 l4
27 PULAP SP
Odp SP za wyrok sądowy baginska
Sesja poprawkowa II rok SUM SP, WSB ( WYŻSZA SZKOŁA BANKOWA)
nowa podstawa programowa sp
w 80 dni dookola swiata - test, Lektury SP scenariusze lekcji
Rozwiazanie Testu SP, ^ Turystyka i Rekreacja GWSH Katowice, 3 semestr, podstawy przedsiebiorcz

więcej podobnych podstron