Osoba (πρόσωπον /prosopon/, łac. persona)

- pierwotnie, zarówno po grecku, jak i po łacinie słowo to oznaczało „maskę”, którą zakładali aktorzy w teatrze starożytnym. Następnie zaczęto używać go do roli, jaką jednostka odgrywa w „dramacie życia”;

- podmiot o rozumnej naturze. Może nim być człowiek, a także Bóg, rozumiany jako byt wyróżniający się najdoskonalszą formą istnienia;

- we współczesnej filozofii pojęcie kluczowe dla personalizmu (chrześcijańskiego i niechrześcijańskiego), mającego źródła w chrześcijańskim (zwłaszcza tomistycznym) rozumieniu człowieka jako bytu odrębnego od świata rzeczy, przyrody, w tym także zwierząt;

- przez personalistów osoba to podmiot zdolny do życia społecznego i łączenia się ze wspólnotą bez rozbicia swej podmiotowości i indywidualności.