Znane wykresy wyboczenia. Smukłość
Eulera-wyboczenie ma miejsce w zakresie ważności prawa Hooka.
naprężenia krytyczne muszą być mniejsze lub równe od granicy proporcjonalności RH.
σ≤ RH.
Wyboczenie zachodzi gdy smukłość pręta jest mniejsza od smukłości granicznej.
Wyboczenie niesprężyste-po zdjęciu obciążenia kryt. pręt nie wraca do pozycji wyjściowej.
σkr= π2E / λ2.
Tetmajer-liniowa zależność między naprężeniami krytycznymi a smukłością pręta w strefie poniżej λgr.
stosowane dla wszystkich materiałów przy obliczeniach mniej dokładnych.
σkr= a-b λ.
Johnson-Ostenfeld (parabola)- stosowane dla materiałów bez wyraźnej granicy plastyczności, dokładne obliczenia. W strefie poniżej λgr jest zależność miedzy naprężeniami krytycznymi a smukłością pręta.
σkr= A-B λ2.
stałe A i B wyznacza się że parabola ma być styczna do hiperboli Eulera oraz z warunku λ=0 wynika że σkr=Re
. Re-granica plastyczności materiału pręta.
SMUKŁOŚĆ:
Pkr= π2EI / ls2;
σkr=Pkr/A= π2E I/ ls2*A;
i=pierw [I/A];
smukłość pręta
λ=ls/i ;
σkr= π2E / λ2 wynika zależność σkr=f(λ).
Wyboczenie w zakresie ważności prawa Hooka:
σkr≤RH.
Smukłość graniczna
λgr=π*pierw [E/RH]
E- współczynnik sprężystości wzdłużnej
RH-granica proporcjonalności, max. naprężenia dla których można przyjąć ważność prawa Hooka)
Smukłość graniczna - smukłość, która odpowiada granicy proporcjonalności.
można traktować jako stałą materiałową.
(dla stali RH=200MPa, λgr=100)
E- współczynnik sprężystości wzdłużnej
RH-granica proporcjonalności
Re-granica plastyczności materiału pręta.