Zmiany we krwi pod wpływem wysiłku fizycznego.
Podczas bardzo intensywnych wysiłków fizycznych pH może spadać do około 6,9. Większe zmiany są groźne dla życia.Parametry rkz:
pCO2 – ciśnienie parcjalne CO2 , związane jest z czynnością układu oddechowego. Wynosi 32 – 46 mmHg w krwi włosiczkowej. W wysiłkach fizycznych obniża się w wyniku oddawania CO2 przez płuca.
pO2 – ciśnienie parcjalne tlenu, wynosi 74 – 108 mmHg w krwi włosiczkowej, w wysiłkach fizycznych wzrasta w wyniku wzrostu wentylacji minutowej płuc.
HCO3- - aktualna zawartość wodorowęglanów w osoczu zależy od pCO2 przy którego podwyższeniu również wzrasta HCO3- , przy obniżeniu pCO2 spada HCO3 - w krwi włośniczkowej , wynosi 21 -29 mm / l , podczas wysiłków fizycznych obniża się
TCO2 – całkowita zawartość CO2 w osoczu w krwi włośniczkowej wynosi 22 – 30 mm / l , w wysiłkach fizycznych obniża się w wyniku oddawania CO2 przez płuca.
BE – nadmiar lub niedobór zasad, to różnica między aktualnym a normalnym stężeniem zasad buforowych pełnej krwi, wynosi ± 2,3 mmol / l , w wysiłkach fizycznych BE obniża się nawet do – 30 mmol /l. CIŚNIENIE KRWI – to ciśnienie jakie wywiera przepływająca krew na ściany naczyń krwionośnych: największe jest w lewej komorze podczas skurczu, w początku aorty maleje z oddaleniem od serca. ciśnienie w żyłach jest tym większe im bliżej do serca. miara ciśnienia krwi jest ta wartość, która przewyższa ciśnienie atmosferyczny (przyjmujemy aktualne ciśnienie atmosferyczne jako „0”)
SYSTEM „SZYBKI” GLIKOLITYCZNY-MLECZANOWY (substraty energetyczne – glikogen, glukoza). Glikoliza jest najstarszym ewolucyjnie procesem pozyskiwania energii z cukru, prawdopodobnie wykształcił się on jeszcze wtedy gdy w atmosferze ziemskiej nie było tlenu. Glikoliza – schemat Embdena – Meyerhofa – Parnasa. Proces enzymatycznego rozkładu cukrów do kwasu pirogronowego. Stosunkowo szybki, beztlenowy proces składający się z 12 przemian glikogenu mięśniowego i glukozy krwi, w którym uczestniczy 12 enzymów. (Enzymy aktywne 8. i 11. przemianę glikogenu beztlenowego odtwarzają ATP z ADP)KWAS MLEKOWYPowstawanie kwasu mlekowego w mięśniach jest związane z procesem spalania glukozy. W przypadku gdy do mięśni jest dostarczana wystarczająca ilość tlenu spalanie glukozy przebiega w sposób kompletny i końcowym produktem tego procesu jest kwas pirogronowy. W procesie kompletnego spalania glukozy jako jeden z produktów przejściowych powstaje kwas mlekowy ale jest on natychmiast przekształcany do kwasu cytrynowego, który jest dalej spalany do CO2 i wody w procesie zachodzącym cyklem kwasu cytrynowego. Gdy natomiast występuje deficyt tlenu kwas mlekowy nie może być przekształcany do kwasu cytrynowego i zaczyna się odkładać w tkance mięśniowej. Proces glikozy może zachodzićzarówno w warunkach tlenowych jak i beztlenowych. Efektem glikozy tlenowej jest kwas pirogronowy, który po przejściu do mitochondriów staje się substratem biorącym udział w resyntezie ATP w procesach przebiegających z udziałem tlenu. Efektem glikozy beztlenowej jest przemiana kwasu pirogronowego w kwas mlekowy, który odkłada się w tkance mięśniowej oraz resynteza ATP przy udziale enzymów aktywnych 8. i 11