DUSZA I ŚWIADOMOŚĆ CZŁOWIEKA
(CZĘŚĆ 1)
LINK! DO CZĘŚCI 2



Dusza ludzka - wielka abstrakcja i ciągle nieznana.
Trudno ją ująć w jedną formę, w jedną definicję.
W zależności od religii i indywidualnych wierzeń dusza człowieka jest ukazywana różnie.
Inaczej określają duszę filozofowie wschodu, inaczej jest postrzegana na Zachodzie.
Wielu utożsamia duszę z elektrycznością, ruchem, światłem, chemiczną reakcją ....

Odróżniamy duszę: indywidualną i uniwersalną.

Pojedyncza dusza - indywidualna jest przedstawiana jako promień, bardziej rozwinięta posiada kilka promieni.
Ma ograniczony limit świadomości. W drodze ewolucji rozwija się jej świadomość, powoli się rozszerza i podnosi stopień własnych wibracji.
Dopóki dusza nie osiągnie wysokiej świadomości dopóty jak pielgrzym odradza się w procesie reinkarnacji.
Będzie krążyć na tym kole tak długo aż nie wygubi własnych indywidualnych cech świadomości.

Absolut - uniwersalna świadomość jest jedną myślą.

Według naukowców ludzka inteligencja jest pochodzenia genetycznego, świadomość rodząca się pod wpływem życia materialnego i wszystkich życiowych akcji.

Ale według filozofów ducha - mistyków, myśl nie jest owocem mózgu lecz inteligencją duszy, która zamieszkuje dane ciało. W zależności od świadomości duszy ludzkiej mózg podlega procesowi ewolucji. Ludzkie ciało jest wynoszone na wyższy poziom, manifestuje się mocno poprzez system nerwowy i rozwija wyższe ciała astralne.

Niższe ciało astralne człowieka, często zwane ciałem pragnienia (żądze) według Sanskryptu Kama-rupa, siedziba wrażliwości jest w tej formie nadal postacią zwierzęcą. Dalsza ewolucja rozwija jeszcze wyższe ciała tz. ciało Buddy i najwyższe ciało Atmik.



W chwili podnoszenia wibracji w ciele człowieka wzrasta jego świadomość i poprzez mózg taka jednostka dostaje połączenie ze światem fizycznym i z wyższymi ciałami astralnymi sięgającymi głęboko w Uniwersum.


Człowieka zdolności określa się na normalne i paranormalne.



Normalne są stanem świadomości tz. "chodzącej świadomości" rozwijającej mózg za pomocą doświadczenia w życiu materialnym. W tym stanie człowiek używa swojego mózgu i może za jego pomocą wyrazić wszystkie swoje ziemskie akcje. Jeśli jego wibracje będą harmonijne i wzmacniane duchowym treningiem (modlitwa, medytacja, joga) wzrasta wrażliwość układu nerwowego, mózg przechwytuje te wibracje z niższych partii ciała, mocniej już wibrujących czakr i rozpoczyna się nowe doświadczenie człowieka - podróż w wyższą świadomość.

W normalnym stanie mózg posiada fizjologiczne funkcje przynależne światu materialnemu. W zależności od rozwoju danej osoby są one rozwinięte mocniej albo słabiej.
W ten sposób kształtuje się jednostka - człowiek, jego emocje, wrażliwość, inteligencja, intuicja ....
Nadal w tym stanie nie spotyka się człowieka o wyższych zdolnościach paranormalnych.
Normalna świadomość jest pełnią fizjologicznych aktywności, kompletem. 
Wszystkie są przynależne światu materialnemu.

Wysoka świadomość, która pracuje w połączeniu z ciałami astralnymi ukazuje już nową jednostkę odbiegającą bardzo mocno w swoim zachowaniu i funkcjonowaniu od świadomości normalnych. Wysokie wibracje mózgu i układu nerwowego, które są wielkim instrumentem w podnoszeniu człowieka świadomości powodują, że partie mózgu, które do tej pory były mocniej uśpione budzą się i manifestują w zupełnie odmienny sposób.
Rozpoczyna się astralna świadomość mózgu.
Wyższa świadomość rozwija w człowieku wiele dotąd mu nieznanych fenomenów.
Z normalnego stanu uśpienia jest w stanie automatycznie zamanifestować się już w przebudzonym stanie. Budzą się zdolności paranormalne.
Taki człowiek posiada inne funkcje mózgowe, jego ciało fizyczne również się zmienia. Cały ten proces jest spowodowany wysokimi wibracjami przebudzonej duszy.

DUSZA I ŚWIADOMOŚĆ CZŁOWIEKA
(CZĘŚĆ 2)
LINK! DO CZĘŚCI 1

Wiele istnień ludzkich przez własne myśli spędza swój ziemski czas w uwięzieniu i ograniczeniu.
Niskie świadomości trzymają człowieka w więzieniu. Nie potrafi nabrać głębokiego oddechu i wypełnić własnej duszy światłem.
Trzech wymiarowy świat daje duszy impuls do życia, energię i siłę. Człowiek mocno łączy się z ziemią. Czuje się na niej panem i nie rozumie a nawet nie chce zrozumieć Wielkiej Twórczej Mocy, która króluje ponad Ziemią i ponad człowiekiem i jest zdolna połączyć ludzką duszę z wieloma światami.

Świadomość naturalna ogranicza duszę a pełne jej przebudzenie wprowadza w odmienną rzeczywistość, łączy z Uniwersalnym Miłosierdziem. Kształtuje duszę o innych formach i stopniowo odłącza ją od fizycznego życia.
Wysoka świadomość otwiera wielką wiedzę, mądrość i radość bycia blisko Boga.
Jest to dla człowieka potężny oddech nowego życia.

SUPER ŚWIADOMOŚĆ



Osiąga ją człowiek w drodze spirytualnych doświadczeń. Musi być zdolny do zupełnego odłączenia od ziemskich zależności. Taki stan zdarza się często podczas głębokiego snu, wówczas dusza jest rozłączona z ciałem, szybuje w inne wymiary świadomości. Człowiek z super świadomością zna głębokie prawdy zakotwiczone w świetle. Wysokie wibracje penetrują coraz głębiej w mentalne ciało, które już nie posiada ziemskich myśli.
Słyszeliśmy już nieraz jak niektórzy święci zasypiali głębokim snem na długie dni a nawet na wiele tygodni.
Wspomina Św. Teresa z Avila swój głęboki sen. Otworzono nawet dla niej grób. Wszyscy wokół niej byli przekonani, że nie żyje. Nie można było wyczuć u niej żadnych funkcji życiowych.
Marta Robin spała długie tygodnie, kiedy się przebudziła była zdziwiona, że nie ma przy niej jej spowiednika, przy którym zasnęła. Czytamy historie joginów, potrafią wstrzymać oddech i wejść w inny stan świadomości.
Również Ojciec Pio zostawił notatki, zasypiał nagle, gdzieś przepadał podczas modlitwy. Tłumaczył się Bogu ze swojego niedbalstwa ale rozumiał, że jest to inny sen i jak sam napisał,

"... Boże ale to Ty mnie zabierasz do siebie ... "

Ciało fizyczne zapada w komę - śpiączkę, która różni się od komy występującej podczas urazów mózgu i innych chorób.

Dusza żyjąca w świecie materialnym posiada własne "ego" w zależności od zewnętrznego świata egzystuje w odpowiedniej formie twórczej i buduje własne prawdy. Fizyczna egzystencja i komunikacja ze światem fizycznym popycha duszę do działań zupełnie odmiennych niż tych ludzi, którzy poświęcają bardzo dużo czasu na życie spirytualne. Pasja i wiara w inne życie mocno łączy taką duszę ze światłem Boskim.
Otwierają swoim postępowaniem mocno drzwi do światła a zarazem furtki w głąb własnego rozumu. Kiedy wniknie w niego światło znika chaos i ignorancja.
Czyste wibracje, współczucie i miłość wpływają w ciało człowieka, który potrafi poświęcić swoje życie pomagając innym.

Wyższa świadomość człowieka jest mostem między światem materialnym i światem spirytualnym. Poprzez ten most dusza opuszcza świat materii i otwiera super świadomość.

Bóg jest wielką potęgą i mądrością, Jego Świadomość nie jest niczym ograniczona, zwana Super Niebiańską Świadomością.
Bóg jako Ojciec utworzył duszę, dał jej do użytku ciało - jako pojazd, stworzył człowieka a ten poprzez ziemskie doświadczenia wzrasta i rozwija swoje ciała astralne.
Są tacy, którzy twierdzą, że jedno ciało zamieszkuje trzy dusze o różnych stopniach świadomości. Ciało jest tylko pojazdem duszy.
Jest faktem, że dusza cyklicznie ewoluuje się razem z ciałem. Porusza się przez swoja transformację niczym pory roku: wiosna, lato, jesień i zima aż osiąga ostatni swój oddech i łączy się z Absolutem.
Przeżywa wiele stanów: niższą świadomość i reakcje niczym w komie aż w końcu osiąga Wielki Ocean Energii.
Człowieka "ego" jest niczym innym jak odłączeniem duszy od Absolutu.
Od tej chwili zaistniała odrębnie we własnym świecie. Dopóki rządzi się prawami natury wzrasta i rozwija się prawidłowo osiąga indywidualną mądrość, siłę i można ją porównać do pięknego kwiatu na wielkiej łące.
Manifestuje własne cechy i urodę. Ale kiedy jej wibracje zostaną zakłócone i zwróci się w stronę egoizmu nie osiągnie zamierzonego celu. Dusza takiego człowieka jest chora.

W momencie kiedy dusza osiągnie własną doskonałość - pełnię, rodzi się w niej Chrystus. Jej ziemski kres dobiega końca - Chrystus Zbawiciel pociąga ją w wyższe wymiary.
Narodziny, liczne życia poprzez reinkarnację, śmierć, stan bardo aż w końcu topi się w oceanie potężnej Energii.
Z jednego atomu w drodze reakcji łańcuchowej, poprzez wiele cykli i własną transformację ewoluuje do najwyższej formy spirytualnej.

Podczas normalnego snu odpowiednia wibracja rozłącza ciało i duszę dzięki czemu może podróżować poza ciałem. Ten proces następuje automatycznie. Często jest obserwowany przez jasnowidzów.
Po całym dniu czuwania ciało człowieka jest zmęczone, potrzebuje odpoczynku, regeneruje swoje siły i uzupełnia energię. Sen jest niezbędny do normalnego życia. Brak snu przez dłuższy czas powoduje zakłócenia psychiczne i fizjologiczne. Zapotrzebowanie na sen jest cechą wrodzoną. W czasie snu zmienia się częstotliwość fal mózgowych. Zanikają szybsze rytmy beta i alfa, pojawiają się wolniejsze theta i delta. Wykorzystywanie niektórych regionów mózgu jest większe podczas snu niż podczas czuwania. Sen jest drugą sferą życia człowieka, jest życiem utajonym. Snom nie jest w stanie oprzeć się żaden człowiek, przychodzą z nienacka, mimo woli.
Homer przypisywał snom nadzwyczajne moce, twierdząc:

"... we śnie duch przeziera jasno na oczy,
za dnia obraz jest ograniczony,
wyobrażenia śniącego mogą być rozleglejsze
niż najbardziej jasne czasu jawy ... "

Człowiek o wyższej świadomości śni już na jawie bardzo jasnymi wizjami, miewa prorocze sny dotyczące przyszłości. Podczas tego stanu śnienia mózg wibruje jeszcze mocniej. Czasami te sny są tak rzeczywiste, że spełniają się na jawie z matematyczną dokładnością.

Znane są też sny tzw. śmiertelne - kiedy ciało człowieka traci witalne siły i dusza jest w nim zagrożona i koncentruje się już tylko na opuszczenie ciała.
Często podczas takich snów ukazuje się wyższa świadomość, takie dusze podczas snu potrafią przekazywać innym duszom wiadomości np. odnośnie wychowania dzieci lub inne ważne nie załatwione sprawy.

Również ciekawe sny zdarzają się osobom pod wpływem środków odurzających np. paląc opium i haszysz. w ciągu kilku minut snu te osoby mogą ujrzeć swoje życie na przestrzeni wielu lat.



Znane są stany somnambuliczne - lunatyczne.
Somnambulizm - zjawisko chodzenia podczas snu, które lekarze określają jako niedojrzałość układu nerwowego. Najczęściej występuje u dzieci i uchodzi za niegroźne. Natomiast u osób dojrzałych jest uznawane za chorobę. Śpiący nagle wstaje i wykonuje normalne czynności życiowe ale jego umysł nadal śpi, chociaż ma otworzone oczy. Nie reaguje na pytania albo bardzo powolnie na nie odpowiada. Ma zaburzoną koordynację. Charakterystyczne cechą u somnambulików są hiperaktywne fale delta co oznacza bardzo głęboki sen uznawany za patologiczny.


Według mistyków somnambulizm jest wysokim stanem świadomości. Taka dusza potrafi równocześnie egzystować na dwóch planach: fizycznym i astralnym.
Bardziej znaną somnambuliczką była Katarzyna Emmerich, niemiecka mistyczka, stygmatyczka i wizjonerka. Od dziecka nie cieszyła się dobrym zdrowiem. Uchodziła za osobę wesołą, inteligentną i bardzo pobożną. Katarzyna ciężko zachorowała w wieku 37 lat i wydawało się, że była to choroba śmiertelna. Pojawiły się na jej ciele stygmaty.
W czasie tej choroby jak mówiła sama Katarzyna ukazała jej się Maryja mówiąc:

"... Jeszcze nie umrzesz.
Jeszcze wiele o tobie mówić będą,
ale nie bój się.
Jakkolwiek ci powodzić się będzie
zawsze doznasz pomocy ... "


(Katarzyna Emmerich)

Katarzyna była w zakonie, już do końca życia ciężko chora i cierpiąca, nie była w stanie wstawać z łóżka.
Wielokrotnie badano jej stygmaty, podejrzewano ją o fałszerstwo.
Wizje Katarzyny Emmerich zostały spisane. Według tych opisów był nakręcony film "Passion of Christ".

Psychologia i nauka ciągle nie może dać pełnego wyjaśnienia supernaturalnych zjawisk takich jak: somnambulizm, telepatia, czytanie w myślach, hipnoza. Ciągle obwinia się tych ludzi o zaburzenia lub uszkodzenia mózgu.

Człowieka świadomość jest określana niczym podróż trzema pojazdami. Każdy z nich posiada coraz większą szybkość, większe wibracje i wprowadza człowieka w wyższe stany świadomości.
Somnombulizm jest utożsamiany z trzecim pojazdem.
Super świadomość funkcjonuje w ostatnim stadium.