ZAKOŃCZENIE ROKU SZKOLNEGO 2009

Narrator:

Tak niedawno żeśmy się poznali. Już nam mija po sześć lat, z przedszkolem się żegnać czas. Taka impreza to pierwsze, największe wydarzenie dla dzieci, a Krzesany zatańczony przez nie - to coś wspaniałego.

KRZESANY – taniec.

Narrator: Różnie tu u nas w przedszkolu bywało, a jak to zaraz zobaczycie!

Dzieci: Pokażemy wam sami jacy byliśmy i jak się zmieniamy.

[wbiega na środek skarżypyta]

Skarżypyta: "Piotruś nie był dzisiaj w szkole,

Antek zrobił dziurę w stole,

Wanda obrus poplamiła,

Zosia szyi nie umyła,

Jurek zgubił klucz, a Wacek

Zjadł ze stołu cały placek."

Dzieci: "Któż się ciebie o to pyta?"

Skarżypyta: "Nikt. Ja jestem skarżypyta. Ależ miałam dzisiaj tremę"

Zosia Samosia: Ja tam nigdy tremy nie mam.

Sama wiem , że ślicznie mówię.

Sama wiem, że mnie tu lubią.

Dzieci: Sama?

Zosia Samosia: Sama.

Zosia Samosia: Wielka mi dama.

Dziecko: Jest taka Zosia, Nazwano ją Zosia-Samosia,

Bo wszystko "Sama! Sama! Sama!"

Ważna mi dama!

Wszystko sama lepiej wie, wszystko sama robić chce,

Dla niej szkoła, książka, mama nic nie znaczą - wszystko sama!

Zjadła wszystkie rozumy, Więc co jej po rozumie?

A jak zapytać Zosi: - Ile jest dwa i dwa?

Zosia Samosia: - Osiem! –

Dzieci: A kto był Kopernik?

Zosia Samosia: - Król! –

Dzieci: A co nam Śląsk daje?

Zosia Samosia: - Sól! –

Dzieci: A gdzie leży Kraków?

Zosia Samosia: - Nad Wartą!

Dzieci: A uczyć się warto?

Zosia Samosia: Nie warto! Bo ja sama wszystko wiem i śniadanie sama zjem,

I samochód sama zrobię

I z wszystkim poradzę sobie!

Kto by się tam uczył, pytał,

Dowiadywał się i czytał,

Kto by sobie głowę łamał,

Kiedy mogę sama, sama!

Dzieci: Toś ty taka mądra dama? Kto niemądry!

Zosia Samosia: Ja sama!

[na scenę wbiega dwoje dzieci, chłopiec przezywa dziewczynkę a ona udaje, że płacze]

Chłopiec: Ewka – Marchewka, Ewka – Marchewka!

Spójrz na oczy naszej panny, to nie oczy to fontanny.

Woda tryska z nich na metr, pewno potop będzie wnet.

Przestań płakać! Czy to nie ładnie? Co ty sobie myślisz panno?

Gdy chcesz płakać stań nad wanną.

Wanna zdziwi się na pewno: „Długi prysznic jest nade mną”.

Ale to już wanny rzecz, do łazienki idź i becz!

PIOSENKA: BEKSA

Czeka nas dzisiaj nie lada gradka,

Bo w tej piosence będzie zagadka.

Jak się nazywa osoba która,

Płacze jak ciemna chmura.

Płacze gdy każą umyć jej szyje

Płacze gdy chudnie albo gdy tyje

Płacze gdy zrobi w zeszycie kleksa

Jak się nazywa? Beksa.

Beksa to jest taka dama
Co bez przerwy robi dramat
Zawsze nie tak
Zawsze źle
Beksa ciągle mówi be
Beksa to jest taka pani
Co się nie uśmiechnie za nic
Nie ma mowy
Nie ma nie
Beksa ciągle mówi be

Czeka nas dzisiaj trudne zadanie
Jak wygnać z beksy to jej płakanie
Jaką tu radę znaleźć dla beksy
Uśmiech tu jest najlepszy

Bekso spróbuj a zobaczysz
Ile uśmiech w życiu znaczy
Tylko ten się czuje źle
Kto bez przerwy mówi be

Bekso nie rób takiej miny
Bo się w końcu obrazimy
Bekso tak prosimy cię
Przestań wreszcie mówić be

Chłopiec: Już się śmieją oczy panny. Halo! Potop odwołany!

Beksa: Gdy mnie ktoś przezywa, nie gniewam się już i palcem w bucie pokiwam.

Bo znikają smutki, żale i już nie pamiętam wcale, czemu się polały łzy.

Śmieję się, śmiej się i ty.

Narrator: Samochwała w kącie stała i tak wciąż opowiadała:

Samochwała: "Zdolna jestem niesłychanie,

Najpiękniejsze mam ubranie,

Moja buzia tryska zdrowiem,

Jak coś powiem, to już powiem,

Jak odpowiem, to roztropnie,

W szkole mam najlepsze stopnie,

Śpiewam lepiej niż w operze,

Świetnie jeżdżę na rowerze,

Znakomicie muchy łapię,

Wiem, gdzie Wisła jest na mapie,

Jestem mądra, jestem zgrabna,

Wiotka, słodka i powadna,

A w dodatku, daję słowo,

Mam rodzinę wyjątkową:

Tato mój do pieca sięga,

Moja mama - taka tęga

Moja siostra - taka mała,

A ja jestem - samochwała!

PIOSENKA: MAŁA SAMOCHWAŁA. Śpiewacy śpiewają piosenki Lecz wszyscy przecież o tym wiecie, Że tylko ja mam wspaniały głos I śpiewam najlepiej na świecie Ref.: Samochwała, samochwała Tak dzieci nazywają mnie Samochwała, samochwała Nie chcą ze mną bawić się Malarze malują obrazy Lecz przecież wszyscy o tym wiecie, Że tylko ja mam wielki talent I maluję najlepiej na świecie Ref.: Samochwała, samochwała Tak dzieci nazywają mnie Samochwała, samochwała Nie chcą ze mną bawić się Sportowcy biegają i skaczą Lecz przecież wszyscy o tym już wiecie Że ja jestem prawdziwym mistrzem I robię to najlepiej w świecie. Ref.: Samochwała, samochwała Tak dzieci nazywają mnie Samochwała, samochwała Nie chcą ze mną bawić się Jestem najwspanialsza na świecie, A gdy wychodzę na podwórze Dzieci wołają samochwała I uciekają aż się kurzy Ref.: Samochwała, samochwała Tak dzieci nazywają mnie Samochwała, samochwała Dlaczego nie chcą ze mną bawić się? [na środek wchodzi skarżypyta, pokazuje palcem na lenia i mówi:] Skarżypyta: Proszę pani, a on nie rysuje, tylko się na dywanie ciągle wyleguje. Dzieci: Na tapczanie siedzi leń, nic nie robi cały dzień. Leń: O, wypraszam to sobie! Jak to? Ja nic nie robię? A kto siedzi na tapczanie? A kto zjadł pierwsze śniadanie? A kto dzisiaj pluł i łapał? A kto się w głowę podrapał? A kto dziś zgubił kalosze? O - o! Proszę!" Dzieci: Na tapczanie siedzi leń, nic nie robi cały dzień. Leń: "Przepraszam! A tranu nie piłem? A uszu dzisiaj nie myłem? A nie urwałem guzika? A nie pokazałem języka? A nie chodziłem się strzyc? Dzieci: To wszystko nazywa się nic?" Dziecko: Nie poszedł do szkoły, bo mu się nie chciało, Nie odrobił lekcji, bo czasu miał za mało, Nie zasznurował trzewików, bo nie miał ochoty, Nie powiedział "dzień dobry", bo z tym za dużo roboty, Nie napoił Azorka, bo za daleko jest woda, Nie nakarmił kanarka, bo czasu mu było szkoda. Miał zjeść kolację - tylko ustami mlasnął, Miał położyć się - nie zdążył - zasnął. Śniło mu się, że nad czymś ogromnie się trudził. Tak zmęczył się tym snem, że się obudził. Narrator: Z leniem trudna sprawa była, ale jeszcze więcej kłopotów kłamczucha nam przysporzyła. Kłamczucha: Proszę pana, proszę pana, Zaszła u nas wielka zmiana: Moja starsza siostra Bronka Zamieniła się w skowronka, Siedzi cały dzień na buku I powtarza: kuku, kuku!" Dziecko: "Pomyśl tylko, co ty pleciesz! To zwyczajne kłamstwa przecież." Kłamczucha: Proszę pana, proszę pana, Rzecz się stała niesłychana: Zamiast deszczu u sąsiada Dziś padała oranżada, I w dodatku całkiem sucha." Dziecko: Fe nieładnie , Fe kłamczucha. Kłamczucha: "To nie wszystko, proszę pana! U stryjenki wczoraj z rana Abecadło z pieca spadło, Całą pieczeń z rondla zjadło, A tymczasem na obiedzie Miał być lew i dwa niedźwiedzie." Dziecko: To dopiero jest kłamczucha!" Kłamczucha: Proszę pana, niech pan słucha! Po południu na zabawie Utonęła kaczka w stawie. Pan nie wierzy? Daję słowo! Sprowadzono straż ogniową, Przecedzono wodę sitem, A co ryb złowiono przy tym!" Dziecko: Fe, nieładnie! Któż tak kłamie? Zaraz się poskarżę mamie!" Narrator: Tak to niestety na początku było. Potem na szczęście, wszystko się zmieniło. I nie są to żarty wcale, kiedy pani mówi o nas: „mądrale”. Dziecko: Bo my świata jesteśmy ciekawi, planujemy w wyobraźni podróże i was także dzisiaj w podróż zapraszamy może potrwać całe życie, może potrwać dłużej. PIOSENKA: DO WALIZEK I PLECAKÓW Mam kartkę niewielką i pędzel malutki, namaluję na papierze kolorowe nutki. Ref: Dla dziewczynek i chłopaków, do walizek i plecaków Na Mazury i pod chmury, nad jeziora albo w góry. Z tych nutek ułożę tęczową piosenkę, refren będzie w niej wesoły, zwrotki uśmiechnięte. Ref: Dla dziewczynek i chłopaków, do walizek i plecaków Na Mazury i pod chmury, nad jeziora albo w góry. Dziecko: Tak niedawno żeśmy się poznali. Już nam mija po sześć lat, z przedszkolem się żegnać czas. Taka impreza to pierwsze, największe wydarzenie dla dzieciaczków, Dziecko: Kart w kalendarzu było niemało, codziennie jedną zdejmował czas. I cóż powiecie? Ot przeleciało! Rok szkolny minął jak z bicza trzasł. Będziemy teraz już klasą pierwszą, może najlepszą ze wszystkich klas. Żegnaj przedszkole, żegnaj na zawsze, zielone lato zaprasza nas. Dziecko: Minął przedszkolny okres wesoły I trzeba będzie iść do tej szkoły. Tu były klocki, misie, zabawki, Tam tylko lekcje i twarde ławki. Zamkną mnie w klasie na całe życie, Posadzą chyba na całe życie. A gdy wyjdę kiedyś po latach, To będę chyba starszy niż tata. Lecz zrobię kawał i szybko wrócę Znowu do przedszkola – gdy się pisać nauczę. Czas mi jakoś szybko przeleci Będę autorem bajek dla dzieci. Wiersz: Idzie Jacek wesoły, pierwszy raz do szkoły. Śpiewa sobie: dana, dana szkółko ukochana. - Nie boisz się Jacku? - Ja? A miałbym czego? Każdy będzie w szkole moim kolegą. Są w szkole koledzy, są nauczyciele. Nauczę się w szkole różnych rzeczy wiele. Wiersz: „Dziś ostatni raz” Dziś ostatni raz w przedszkolu Razem się bawimy, A w jesieni tak jak ptaki W inne strony polecimy. Jest nam bardzo smutno, Przedszkolu żegnamy Było nam tu dobrze Jak w domu u mamy. PIOSENKA PRZEDSZKOLE UKOCHANE Gdy maj nadchodzi i kwitną kwiatki, a ty już kończysz swe siedem lat, żegnasz zerówkę lub sześciolatki i zaraz ruszysz dalej w świat. Ref.: Hej przedszkole ukochane, co bez ciebie zrobię ja? Może jednak tu zostanę jeszcze rok lub dwa. A kiedy czerwiec jak woda płynie, }na dworze lata nadchodzi dzień, dla wszystkich chłopców i dla dziewczynek przedszkole właśnie kończy się… Ref.: Hej przedszkole ukochane, co bez ciebie zrobię ja? Może jednak tu zostanę jeszcze rok lub dwa. Rzec: „do widzenia” trzeba na drogę, bo po wakacjach nie wrócisz już. Wspominaj często przedszkolne progi, by miłych wspomnień nie krył kurz. Ref.: Hej przedszkole ukochane, co bez ciebie zrobię ja? Może jednak tu zostanę jeszcze rok lub dwa. Wiersz: Szkoła Jestem już taki silny, że mógłbym podnieść świat. I jestem bardzo Duzy, bo kończę siedem lat. I tyle mam rozumu, taki jestem wesoły, Że chciałbym jak najprędzej pójść do prawdziwej szkoły. Chociaż jasno słońce świeci, Trochę smutne są dziś dzieci. Czas uścisnąć sobie ręce I pożegnać najgoręcej. Dziś żegnajcie sześciolatki, Przyszedł dla was nowy czas. Do nas przyjdą inne dzieci, A my dziś żegnamy was. Miło był razem z wami Bawić się tu zabawkami. Teraz na was czeka szkoła, Dźwięcznym głosem dzwonek woła. Dla was w szkole książki nowe, Klasy, ławki już gotowe. Nowe panie będą uczyć: Pisać, czytać, wiersze mówić. Wśród kolegów w nowej szkole Wspominajcie tez przedszkole! Śpiewu, tańcu i humoru Życzą dzieci wam w przedszkolu. Kiedy będzie wolny czas, Prosimy odwiedzajcie nas! PIOSENKA: POŻEGNAMY PRZEDSZKOLE Cały świat się do nas śmieje, w złotym słońcu - złoty świat! Jutro szkoła nas powita no i nasze siedem lat. Refren: Pożegnamy przedszkole, pokłonimy się szkole, nową drogą pójdziemy odważnie. Rozkołyszą się drzewa, ptak radośnie zaśpiewa i będziemy wyglądać poważniej. Elementarz nam poradzi jak się pisze: Ala, As. Plastelina jeszcze nie wie, co ulepi każde z nas. Refren: Pożegnamy przedszkole...itd. Dziecko: Ach jak dobrze mieć dzieciaki! Przyznajcie to sami. W końcu to przecież dzięki nam obchodzicie, kochani rodzice święto Mamy i Taty. Bez dzieciaków, nikt z was nie byłby mamą i tatą. Ale i dorosłym też być warto. Tak jak dziś – gdy dookoła całusy i kwiaty. Narrator: Niektórzy zawsze są na zawołanie Gdy się na obiad woła lub śniadanie. Scenka, w której udział bierze syn i mama. M: Rusz się wreszcie, rusz leniuchu! S: Oj, jak mi coś dzwoni w uchu! M: Nie zrobiłeś lekcji jeszcze! S: Źle się czuję i mam dreszcze! M: Twoja praca nie zaczęta… S: Tak mnie strasznie boli pięta! M: Mógłbyś trochę pomóc mamie. S: Och, jak mnie coś w krzyżu łamie. M: Wyczyść sobie chociaż buty! S: Coś mnie nudzi. Jestem struty. M: Mógłbyś kwiaty podlać przecie… S: Oj, jak mnie coś w dołku gniecie. M: W swojej szafce zrób porządek! S: Och, jak boli mnie żołądek! M: No, a może chcesz coś zjeść? S: Lecę mamo! Czołem, cześć! PIOSENKA: ZA NIEPRZESPANE NOCE Za nieprzespane noce, za dziury na kolanach Tak bardzo cie przepraszam mamusiu ma kochana, Za śmieci, które dzisiaj wyniosłaś z domu sama, A ja zajęta sobą mówiłam ciągle: Zaraz. Ref.: Ja też mam ważne sprawy, W maleńkim swoim świecie Tysiące kłopocików Ukrytych gdzieś w sekrecie. Na pewno ci je zdradzę, Gdy znajdę wolną chwile Tylko już nie narzekaj I proszę nie mów tyle. Gdy wszyscy smacznie chrapią, ty jeszcze kończysz pranie A zanim zaśniesz myślisz co zrobić na śniadanie. Ja wiem, ze ci czasami prze ze mnie łza popłynie Lecz będziesz dla mnie zawsze boginią nad boginie. Ref.: Ja też mam ważne sprawy, W maleńkim swoim świecie Tysiące kłopocików Ukrytych gdzieś w sekrecie. Na pewno ci je zdradzę, Gdy znajdę wolną chwile Tylko już nie narzekaj I proszę nie mów tyle. Scenka druga. Mama siedzi na tapczanie, synek- Jaś obok niej. Narrator: Jaś chciał pomóc swojej mamie rzekł więc: Jaś: z rana zrobię pranie, a gdy wyschnie poprasuję, później obiad ugotuję. I sprzątaniu też zaradzę i siostrzyczkę do przedszkola bardzo chętnie odprowadzę powycieram wszystkie kurze i w pokojach trzech odkurzę zaceruję, pozaszywam… Niech mamusia odpoczywa Narrator: Długo jeszcze Jaś tak siedział Obiecywał i przyrzekał, A czas sobie płynął, płynął Niby wartka, rwąca rzeka. Dziecko: Dzisiaj także Święto Taty wszyscy pamiętamy, aby ich pozdrowić wierszem i kwiatami! PIOSENKA: TATA JEST POTRZEBNY Tata jest potrzebny, żeby przybić gwóźdź, tata jest potrzebny, by na spacer pójść. Tata jest potrzebny, by przytulić mnie i bajkę opowiedzieć, gdy oczy klei sen. Ref. Bo tata, tata, tata, potrzebny bardzo jest ,gdy kiedyś spotkam lwa, to on uratuje mnie. Tata jest potrzebny, aby w piłkę grać, tata jest potrzebny, by lizaka dać. Tata jest potrzebny, a ja kocham go i czuję się bezpiecznie, gdy obok idzie on. Ref. Bo tata..... Dziecko: Dzisiaj Dzień Taty, mojego taty I wszystkich ojców na świecie. Niosę dla taty z ogródka kwiaty. Co swoim tatom niesiecie? Kwiatka nie macie? Zarzućcie tacie na szyję ciepłe ręce, mówiąc do ucha : - Tatku, posłuchaj, chcę cię uściskać, nic więcej! Dziecko: Tatko! Kochamy cię za to, że jesteś z nami! Z Tobą wyruszamy w podróże wielkie i małe Opowiadamy sobie nawzajem trochę prawdy i trochę bajek. Mocujemy się i ściskamy. Kto pierwszy naprzeciw mamy? i za to Cię jeszcze kochamy, że już wiemy, jacy będziemy do ciebie podobni kiedy zupełnie dorośniemy! Dziecko: Mój tatuś, jak każdy tatuś wszystko zrobić potrafi: umie zegar naprawić i ucho przyszyć żyrafie umie baśń opowiedzieć i podnieść mnie tak wysoko, abym cały świat zobaczył, a co najmniej swój pokój. Ale najbardziej kocham swego tatę, kiedy gramy w piłkę i gdy w kiosku na rogu kupuje kwiaty dla mamy. PIOSENKA: CHCEMY BYĆ KOCHANE 1. Czy to jest pałac, czy mała chata, Zawsze potrzebni są mama i tata. Każdy chce mieć swój raj na ziemi W wielkim salonie, czy w małej sieni. Ref. Niech gra muzyka, niech łączą się ręce. Zaśpiewaj z nami i nie smuć się więcej 2X Bo wszystkie chcemy być kochane, Wciąż przytulane i całowane. Miłość potrzebna jest jak powietrze, W największy mróz z miłością cieplej. Niech gra muzyka... 2X 2. Nie chcemy wojen, kłótni i burz, Lecz tylko słońca, tęczy i róż. Bo dobre słowo, to wielka siła, Gdy je usłyszysz, wszystko złe mija. Ref. Niech gra muzyka.... 2X Bo wszystkie chcemy... 3X Niech gra muzyka... 2X