Zobowiązanie – stosunek, w którym występują 2 strony – wierzyciel i dłużnik. Wierzyciel może żądać od dłużnika spełnienia świadczenia, a dłużnik powinien to świadczenie spełnić. Przedmiotem zobowiązania jest świadczenie rozumiane jako określone zachowanie dłużnika, które ma zaspokoić wolę wierzyciela. Zobowiązania powstają z:
czynności prawnych
czynów niedozwolonych
bezpodstawnego wzbogacenia się.
Podział świadczeń:
pieniężne
niepieniężne
zobowiązania pieniężne sensu stricte – od początku polegają na zapłaceniu określonej sumy pieniężnej
zobowiązanie pieniężne sensu largo – było zobowiązaniem do spełnienia w inny sposób, natomiast zmieniło się w zobowiązanie pieniężne
zobowiązania
jednorazowe – świadczenie spłacane przez jednokrotne określone zachowanie (np. raty)
okresowe – powtarzają się w określonych odstępach czasu i nie składaj się w z góry określoną całość (np. czynsz)
ciągłe – przez pewien czas należy zachowywać się w określony sposób
świadczenie polegające na
dawaniu – dare
czynieniu – facere
nie czynieniu – non facere
znoszeniu –bati (?)
świadczenia
podzielne – mogą być spełniane w określonych częściach (np. świadczenia podzielne)
niepodzielne – nie mogą być spełniane częściowo
podział świadczeń
co do gatunku – przedmiotem jest rzecz oznaczona co do gatunku
co do tożsamości – przedmiotem jest rzecz oznaczona co do tożsamości (np. nieruchomości)
art. 3581
art. 359
odpowiedzialność odszkodowawcza, zobowiązanie solidarne