Przestroga od Przyrody „ - Słyszę już od wieków że chcecie, Żyć szczęściem i dostatkiem pijani, Zgoda. Ale jako me dzieci… Nie jesteście już przeze mnie kochani. Bo ja wam daję wszystko… W tym rozum oraz życie, A wy we mnie i w siebie, Same ciosy tylko mierzycie. A mnie zmroziliście – wszystkim – Co jest – wokół was – możliwe… Dlatego przestałam mieć do was, Serce czułe… i tkliwe… Więc żądam: - Powiedzcie mi szczerze, Skąd tyle nienawiści, Do mnie i wzajem do siebie, W waszych wnętrzach się piętrzy i bierze? Milczycie?... Co się stało?.... Czyżby sięgnięcie po atom… Było wam jeszcze mało? Zatem ostrzegam; choć w połowie, Jest to matczyna serdeczność, Że atom – to dla was – moja granica… I … nie przekraczalna – dla was – moja ostateczność !!! … i … zapamiętajcie: - Atom ma –jak wszystko – dwa końce, Jeden jest wprost bajkowy – drugi – jaśniejszy niż słońce… I jeśli na ten drugi – w czym kol wiek – przeważycie… To odbierzecie swoje… Jak i moje… życie !!! ...” I. Iwańska Warszawa 2015-10-16