Alkohol etylowy jest substancją biologicznie czynną
wchłania się już w śluzówce jamy ustnej, przełyku i żołądka
Po mniej - więcej 40 minutach od przyjęcia dawki alkoholu, jego stężenie jest wyrównane
w każdej tkance ciała
Alkohol w głównej mierze jest metabolizowany prze wątrobową dehydrogenazę alkoholową (około 93% spożytego alkoholu) oraz wydalany w formie nieprzetworzonej z moczem, potem oraz wydychanym powietrzem.
Uzależnienie od alkoholu , czyli alkoholizm, jest chorobą, która zaczyna się i rozwija podstępnie, bez świadomości zainteresowanej osoby. Polega na niekontrolowanym piciu napojów alkoholowych i może doprowadzić do przedwczesnej śmierci.
Objawy tej choroby to przede wszystkim takie zjawiska, jak:
Zmiana tolerancji na alkohol
Podwyższenie tolerancji ujawnia się, gdy wypicie tej samej ilości co kiedyś, powoduje słabsze niż poprzednio efekty-żeby uzyskać ten sam efekt co poprzednio, trzeba wypijać więcej niż kiedyś. Obniżenie tolerancji ujawnia się, gdy przy dawkach alkoholu mniejszych niż poprzednio, pojawiają się podobne efekty nietrzeźwości.
Objawy abstynencyjne
Gdy człowiek przerywa dłuższe picie lub zmniejsza ilość wypijanego alkoholu, pojawiają się bardzo przykre objawy-niepokój i drażliwość, dreszcze i drżenie kończyn, skurcze mięśniowe, poty, nudności, a nawet zaburzenia świadomości i majaczenia. Osoba uzależniona stara się szybko usunąć te cierpienia przy pomocy alkoholu.
Subiektywne poczucie łaknienia alkoholu
W miarę upływu czasu bez alkoholu, pojawiają się nieprzyjemne doznania podobne do głodu i wewnętrznego przymusu wypicia, połączonego z poczuciem paniki i obawą, że się nie wytrzyma długo bez alkoholu.
Koncentracja życia wokół picia
Obecność alkoholu w życiu codziennym staje się czymś bardzo ważnym, dużo uwagi i zabiegów jest skoncentrowanych wokół okazji do wypicia i dostępności alkoholu.
Utrata kontroli nad piciem
Po wypiciu pierwszej porcji alkoholu, ujawnia się niemożność skutecznego decydowania o ilości wypijanego alkoholu i o momencie przerwania picia.
Zaburzenia pamięci i świadomości
Po wypiciu pojawiają się„ dziury pamięciowe", całe fragmenty wydarzeń znikają z pamięci, mimo próby obrony pozorów rozumności i ciągłości postępowania, coraz więcej rzeczy dzieje się poza świadomością osoby uzależnionej.
Nawroty picia po próbach utrzymania okresowej abstynencji
Od czasu do czasu człowiek dostrzega, że picie wymyka mu się spod kontroli i próbuje udowodnić sobie i innym, że potrafi nad tym zapanować, jednak próby te przynoszą niepowodzenie
OBJAWY OSTRZEGAWCZE
Niebezpieczeństwo uzależnienia od alkoholu pojawia się w chwili, kiedy człowiek zauważa, że działanie alkoholu odpręża i daje ulgę, redukuje napięcie i niepokój, osłabia poczucie winy, ośmiela, ułatwia zaśnięcie czy pobudza do działania.
Stopniowo, osoba zagrożona uzależnieniem zaczyna poszukiwać, inicjować i organizować okazje do wypicia, pije z chciwością, wyprzedza kolejki, powtarzają się przypadki upicia, a także pije alkohol pomimo zaleceń lekarskich, sugerujących konieczność powstrzymywania się od picia.
Wkrótce zaczyna być dumna z tego, że może wypić większą niż uprzednio ilość alkoholu (tzw. mocna głowa świadcząca o wzroście tolerancji na alkohol), ale jednocześnie pojawia się niepokój spowodowany trudnościami w odtworzeniu wydarzeń, które miały miejsce podczas picia (tzw. palimpsesty alkoholowe, "urwane filmy", "przerwy w życiorysie").
Osoby, które uprzednio piły wyłącznie w sytuacjach towarzyskich zaczynają pić samotnie i do tego w ukryciu. Coraz częściej powtarzają się przypadki prowadzenie samochodu po niewielkiej nawet ilości alkoholu.
Osoba "wchodząca" w uzależnienie stara się unikać rozmów na temat swojego picia, a później reaguje gniewem bądź agresją na sygnały sugerujące potrzebę ograniczenia picia oraz w sytuacjach utrudniających dostęp do alkoholu.
Kiedy zaczyna sobie zdawać sprawę z tego, że jej picie różni się od picia innych osób podejmuje "ciche" próby ograniczania picia po to, aby udowodnić sobie, że jeszcze posiada kontrolę nad piciem alkoholu.
Populacje osób, u których występują różne kategorie problemów alkoholowych (dane szacunkowe 2009 )
W Polsce 38,6 mln | W mieście 100 tys. mieszk. | W mieście 25 tys. mieszk. | W gminie 10 tys. mieszk. | ||
---|---|---|---|---|---|
Liczba osób uzależnionych od alkoholu | ok. 2% populacji | ok. 800 tys. | ok. 2.000 osób | ok. 500 osób | ok. 200 osób |
Dorośli żyjący w otoczeniu alkoholika (współmałżonkowie, rodzice) | ok. 4% populacji | ok. 1,5 mln | ok. 4.000 osób | ok. 1.000 osób | ok. 400 osób |
Dzieci wychowujące się w rodzinach alkoholików | ok. 4% populacji | ok. 1,5 mln | ok. 4.000 osób | ok. 1.000 osób | ok. 400 osób |
Osoby pijące szkodliwie | 5-7% populacji | 2-2,5 mln | 5.000-7.000 osób | 1.250-1.750 osób | ok. 500-700 osób |
Ofiary przemocy domowej w rodzinach z problemem alkoholowym | 2/3 osób dorosłych oraz 2/3 dzieci z tych rodzin | Razem ok 2 mln osób: dorosłych i dzieci |
ok. 5.300 osób: dorosłych i dzieci |
Około 1.330 osób: dorosłych i dzieci |
Około 530 osób: dorosłych i dzieci |
PARPA |
Być DZIECKIEM ALKOHOLIKA TZN.
mieć doświadczenia, które przerastają możliwości sprostania im
być świadkiem zdarzeń, którym nie można się ani przeciwstawić, ani ich zaakceptować.
odczuwać lęk związany z zagubieniem
doświadczać długotrwałego stresu psychicznego
MŁODZIEŻ I ALKOHOL:
III klasy gimnazjum - 15-latkowie
65,8% z nich piło alkohol w ciągu ostatnich 30 dni
(71,5% chłopców, 60,3% dziewcząt);
29,2% z nich UPIŁO się w ciągu ostatnich 30 dni
(38,1% chłopców, 20,8% dziewcząt);
II klasa szkoły ponadpodstawej - 17-latkowie
78,9% z nich piło alkohol w ciągu ostatnich 30 dni
(84,6% chłopców, 73,2% dziewcząt);
37,2% z nich UPIŁO się w ciągu ostatnich 30 dni
(47,7% chłopców, 26,5% dziewcząt);
Czego można się nauczyć w rodzinie
z problemem alkoholowym ?
Nie można opierać się na dorosłych –
czyli dorośli niepewni jako źródło oparcia, niedotrzymywanie obietnic, za to samo zachowanie dziecko może być raz nagradzane, a drugim razem karane, niekonsekwencja wychowawcza, zmiana postaw dorosłych wobec siebie, zagubienie samych dorosłych.
Najlepiej nic nie mówić – wstyd i lęk skłaniają do milczenia, dziecko nie może mówić o sprawach, które go bolą, o sprawach najważniejszych.
Nie wolno odczuwać – odczuwanie jest bolesne i przerażające, nienawiść, lęk, gniew – lepiej nic nie czuć. Pod wpływem takiego lęku i strachu następuje zamrożenie uczuć, co może być często powodem np. narkotyzowania się.
Wzory przystosowania dzieci
do życia w rodzinie z problemem alkoholowym
BOHATER RODZINY to dziecko (lub dorosły) pełne wyrzeczeń
i poświęceń dla rodziny. Kształci innych jednocześnie rezygnując ze swoich możliwości, żyje intensywnie życiem innych członków rodziny. „Bohater rodzinny” ma trudności z powiedzeniem STOP, ma małą świadomość własnych pragnień i potrzeb. Ludzie ci często zapadają na schorzenia somatyczne np. zawały serca, wrzody żołądka.
WSPOMAGACZ- dziecko najbliższe wzorca współuzależnienia tzw. „dziecko rodzic”, które wobec psychicznej nieobecności rodzica pijącego, podejmuje kierowanie życiem rodziny, chroni alkoholika przed konsekwencjami jego picia, usprawiedliwia go - nieświadomie wspomagając chorobę.
WYRZUTEK - zwany również „kozłem ofiarnym”, to dziecko oscylujące w stronę marginesu społecznego, z powodu zagubienia, braku uwagi rodziców, w agresywnym odwecie przeciw upokorzeniu, które go spotyka, to dziecko sprawujące trudności wychowawcze, wagarujące, uciekające z domu, tzw. „zły uczeń”, czasem samo sięga po alkohol, jest to kandydat do przedłużenia alkoholizmu w rodzinie.
DZIECKO ZAGUBIONE - zwane również „dzieckiem we mgle”, „aniołkiem”, „niewidzialnym dzieckiem”. Izoluje się z życia rodzinnego, a czasem z życia w ogóle. Oddala się w świat fantazji, książki, muzyki czy innego rodzaju aktywności odbywanej samotnie (może to być np. nieustające oglądanie telewizji). Identyfikuje się z bohaterami książek, filmów, rozmawia z wyimaginowanymi osobami częściej niż z osobami rzeczywistymi, boi się świata realnego i nie umie się w nim poruszać.
MASKOTKA inaczej „błazen”. Jest to dziecko specjalizujące się w rozładowywaniu rodzinnych napięć, mistrz wygłupów i rozśmieszania, mówi się także o jego zdolnościach aktorskich (np. kochana córeczka tatusia ona jedna potrafi go rozweselić i zatrzymać go żeby nie pił). O tym, że jest to patologiczny wzór przystosowania decyduje fakt niespójności zachowań i wewnętrznego nastroju (tzn. błazen rozśmiesza innych przeżywając rozpacz zatrzymuje tatę w domu drżąc przed nim ze strachu).
CYKL PRZEMOCY W RODZINIE
Wyróżniamy dwie odmiany przemocy fizycznej WOBEC DZIECI:
dotkliwe karanie dziecka, w którym zadawanie bólu jest uzasadnione regułami, przepisami, oceną zachowania dziecka; często jest zniekształcane przez różne uzasadnienia, racjonalizacje,
krzywdzenie będące rezultatem agresji rodziców i potrzeby rozładowania agresywnych uczuć, które bardzo często nie mają nic wspólnego z dzieckiem, ale ze współżyciem w małżeństwie, kłopotami bytowymi, zawodowymi itd.