metody zagęszczania(jedna opisać)

ubijanie ,prasowanie,

wstrząsanie,wibracje,narzucanie, przez nadmuchiwanie,wstrzeliwanie,eksplozywnie,impulsowo

metody kontroli ciekłych stopów(opisać jedno),

pomiary temperatury – skonnosc do tworzenia porowatości skurczowej

–ocena lejności i odtwarzalności – skłonność do tworzenia naprężeń wlasnych –ocena przelomu.

próba lejności

Lejność określa zachowanie się ciekłego stopu podczas przepływu w formie odlewniczej . Na podstawie tej próby ocenia się dwie różne cechy ciekłego stopu :

-         zdolność do płynięcia ;

-         zdolność do odtwarzania kształtu wnęki formy .

Zdolność do płynięcia oceniana jest na podstawie drogi , jaką przebędzie ciekły stop w spiralnym kanale formy do chwili zakrzepnięcia . Lejność wyraża się liczbą znaczników drogi odwzorowanych na odlewie spirali .

O zdolności do odtwarzania kształtu świadczy długość tej części spirali która nie odwzorowała dokładnie kształtu poprzecznego formy – im ten odcinek jest krótszy , tym większa zdolność do odtwarzania kształtu .

b)   próba przełomu :

 Próbę przeprowadza się na kowadle przełamując próbkę . Po przełamaniu widać np. że próbka posiada strukturę drobnoziarnistą o równej matowo – szarej powierzchni .

 Lejność stopu uzależniona jest od temperatury stopu – im większa temperatura tym lejność większa , im mniejsza tym lejność mniejsza .

 Zdolność do odtwarzania kształtu formy jest uzależniona od rodzaju stopu odlewniczego oraz także od temperatury – im mniejsza temperatura tym zdolność jest większa , im większa tym zdolność się zmniejsza .

modele procesów w odlewni,?

odlewanie doprasowaniem

opisac jeden z stopow,

zageszczanie rdzennikow,

Rdzenie służą do odtwarzania wewnętrznych kształtów przedmiotu odlewanego. Wykonuje się je w skrzynkach rdzeniowych ? rdzennicach ? za pomocą wzorników lub maszynowo. W rdzeniu rozróżnia się rdzeń właściwy i rdzenniki. Rdzenniki umożliwiają osadzenie rdzeni w formie w gniazdach rdzennikowych oraz odgazowanie rdzeni podczas procesu odlewania. Rdzennice wykonuje się z drewna: lipy, olchy, brzozy. Do maszynowego wytwarzania rdzeni używa się skrzynek metalowych oraz rdzennic z tworzyw sztucznych.

Rdzenie wykonuje się z piasku kwarcowego z dodatkiem spoiw (olej lniany, dekstryna, melasa). W celu zwiększenia wytrzymałości rdzeni stosuje się wewnętrzne wkładki z drutu, prętów, siatek drucianych, żeber lanych itp. Rdzeń w czasie napełniania formy metalem nagrzewa się do wysokiej temperatury, co powoduje, że w jego wnętrzu powstają gazy. Odpowietrzenie polega na kilkakrotnym nakłuwaniu rdzenia wzdłuż osi szpilką. Tworzą się w ten sposób kanały odpowietrzające. Liczba kanałów zależy od przekroju rdzenia. W innym sposobie odpowietrzania rdzeni wkłada się do ich wnętrza (w trakcie wykonywania) sznurki z parafiny lub wosku, które w czasie suszenia topią się, tworząc kanaliki.

odlewanie kierunkowe

Tiksotropowego