Podsumowanie

Niniejsza praca jest kompleksowym przedstawieniem zagadnienia ,,Karty płatnicze jako nowoczesna forma rozliczeń pieniężnych na przykładzie oferty Mbanku” będącego instrumentem płatniczym który jest już częścią naszego codziennego życia. Jako ,że wprowadzenie operacji bezgotówkowych, mimo niewątpliwego sukcesu tej operacji nadal spotyka się z niechęcią części osób (najczęściej osób w podeszłym wieku), udało się dokonać chociażby próby przedstawienia tak zalet jak i wad kart płatniczych a także zarysowania ewentualnych wniosków jakie nasuwają się po jej wprowadzeniu do obrotu codziennego. Stąd taki a nie inny charakter niniejszego podsumowania.

Wydaje się iż na zalet jakie niesie ze sobą wyżej opisane rozwiązanie wysuwają się te odczuwalne dla zwykłego obywatela państwa Polskiego i do nich niewątpliwie można zaliczyć przejrzystość transakcji umożliwiająca kupowanie towarów. Wyżej wymieniona korzyści jest odczuwalna dla zwykłych obywateli, inne korzyści do nich zaliczamy głównych zalet np.: możność skutecznego kontrolowaniu poziomu posiadanych środków na koncie. Kolejną zaletą jest ustawienie stałych przelewów, a także umożliwienie przepływu środków z konta na konto.

Niewątpliwą korzyścią odczuwalna przez przedsiębiorców jest likwidacja ryzyka utraty środków z kont przy dokonywaniu przelewów w państw członkowskich Unii Europejskiej i święcie, także zredukowanie kosztów transakcyjnych.

Dla państw unijnych jest to także korzyść w postaci zwiększenia przychodów, przy eksporcie i imporcie towarów wraz z usługami świadczonymi przy tej okazji.

Przeciwnicy za główne wady uznają np.: próby przywłaszczenia sobie środków pieniężnych przez osoby trzecie. Do wad zalicza się także utraty danych wraz z hasłami, ograniczona ilość dokonywania tego typu płatności. Dla banku spowodowało utratę dochodów z tytułu prowizji jaką pobierał za operacje w obcych walutach. Kończąc rozważanie traktujące o wadach i zaletach projektu unii walutowej można stwierdzić iż Unia walutowa umożliwiła całkowite i nieodwracalne przejście od odrębnych walut narodowych do wspólnej Euro-waluty.

Wprowadzenie kart umożliwiło likwidacje jakichkolwiek ograniczeń w sferze przepływu kapitału w krajach Unii, oraz pozwoliło na integrację rynków kapitałowych wraz z ich systemami bankowymi.

Wyniki badań prezentowane przez ze mnie dotyczą różnych aspektów korzystania z karty.

Materiał teoretyczny tej pracy opracowałam na podstawie dostępnej literatury naukowej, zdając sobie jednakże sprawę, iż przedstawione w mojej pracy zagadnienia nie obejmują wszystkich aspektów problematyki kart. Myślę jednak, że dzięki napisaniu niniejszej pracy poszerzyłam i wzbogaciłam wiedzę teoretyczną, którą wykorzystam w swojej przyszłej pracy zawodowej.

Znaczenie kart płatniczych oraz ich funkcjonowanie jako płatności bez gotówkowych jest w naszych czasach ogromne. Ta forma płatności bardzo dynamicznie rozwija się w ostatnich latach. A oferta banków w tym zakresie jest bardzo szeroka i stale się powiększa.

Tematem pracy jest Karty płatnicze jako nowoczesna forma rozliczeń pieniężnych na przykładzie oferty Mbanku.

Karty płatnicze to jeden z najbardziej dynamicznie rozwijających się segmentów rynku usług finansowych. Jak widomo, dziś są już one czymś codziennym i normalnym oraz znajdują się w naszych portfelach. Są one nowoczesną formę rozliczeń, ograniczając do minimum potrzebę noszenia przy sobie pieniędzy, zapewniając przy tym szereg dodatkowych usług, oferowanych nam przez banki wraz z wydawaną kartą.

Kart płatniczych sprawiają, że życie wydaje się łatwiejsze a społeczeństwa nie bez nich funkcjonować nie potrafi. Wszechstronne wykorzystanie kart w operacjach rozliczeniowych powoduje że systematycznie wzrostu ich zastosowania.

Banki oferują swoim klientom karty płatnicze, rynek ten ma przed sobą wiele perspektyw i będzie się coraz bardziej rozwijał. Przyszłość stanowią karty o wielu funkcjach które będą coraz bardziej zawansowane gwarantujące przy tym bezpieczeństwo transakcji.

Infrastruktury dla rynku płatności kartami jest coraz większa z roku na rok dzięki dostępowi do Internetu. Obecnie ma go ponad 20 milionów Polaków, z czego 49%, jest płacić kartą w internetowych sklepach. Sklepów tych jest już w kraju jest ponad 7,5 tyś. , większość już bez problemu akceptuje płatności kartami.

Polska cały czas wprowadza udogodnienia i ułatwienia obywatelom Unii Europejskiej na rynku finansowym dostosowując kart do najwyższych standardów. Wszystkie obecnie karty wyprodukowane spełniają międzynarodowe normy ISO. Umożliwi to współdziałanie w tworzeniu nowych typów kart, produkcji nowych technologii, oprogramowania i przeprowadzania transferu pieniężnego na skalę całego świata.

Przyszłość Polskiego rynku kart płatniczych jest obecnie stabilny, potencjalnie ten rynek będzie ciągle wzrastał a obecnie naszym kraju funkcjonuje w obrocie 30 milionów kart płatniczych. Przez to karty coraz bardziej będą wypierały gotówkę ale czy to spowoduje całkowity zanik transakcji gotówkowych czas pokaże.

PODSUMOWANIE I WNIOSKI KOŃCOWE

Zagadnienie źródeł finansowania jest bardzo szerokie i można je rozpatrywać w bardzo szerokim zakresie. Właściwe zaprojektowanie źródeł finansowania jest warunkiem niezbędnym dla powodzenia danego przedsięwzięcia gospodarczego. Trzeba przyznać, że w tym zakresie spółki publiczne znajdują się w pozycji wyraźnie uprzywilejowanej. Przede wszystkim mogą o wiele szybciej powiększać środki własne, organizując publiczne emisje akcji. Dzięki nim można pozyskać o wiele większy kapitał, niż to ma miejsce w przypadku emisji zamkniętych.

Spółki publiczne są ponadto zobowiązane do przestrzegania ściśle określonych wymogów informacyjnych - postrzegane są więc jako "przejrzyste", a inwestorzy obdarzają je większym zaufaniem. Z tego właśnie powodu spółki te mogą pozyskiwać kapitał relatywnie tani - jako że w większości przypadków koszt kapitału zależy od wiarygodności podmiotu, który pragnie go pozyskać. Firmy notowane na giełdzie mogą więc płacić niższe odsetki od kredytu czy obligacji, bo w ich przypadku banki (inwestorzy) nie wymagają zbyt wysokiej premii za ryzyko.

Zatem sposobów na finansowanie spółek prawa handlowego jest wiele.
Spółka może finansować rozwój za pomocą środków własnych. Obok źródeł generowanych przez nią samą (zysk, amortyzacja) często decyduje się na emisję akcji. Rozwiązanie to ma kilka zalet. Przede wszystkim wzrasta poziom kapitałów własnych, co przyczynia się do poprawy wskaźników płynności, a więc i wiarygodności firmy w oczach inwestorów. Przedsiębiorstwo zdobywa środki na dalszy rozwój, nie musząc płacić odsetek od kapitału. Z drugiej jednak strony nowi akcjonariusze mogą zażądać wypłaty części zysku w postaci dywidendy - co dla spółki nie jest najlepszym rozwiązaniem, zważywszy na fakt podwójnego opodatkowania. Dywidenda jest bowiem wypłacana z zysku netto (po opodatkowaniu), pomimo to jest dodatkowo obciążona 20-procentowym ryczałtem na rzecz państwa. Ponadto nowa emisja akcji oznacza rozrzedzenie kapitału. Należy zwrócić uwagę, że słabe wykorzystanie nowego kapitału spowoduje zawsze spadek stopy zwrotu z kapitału własnego, co z pewnością nie zadowoli akcjonariuszy. Zjawisko to nie wystąpi natomiast w przypadku pozyskania kapitału obcego.

Rozwój przedsiębiorstwa za pomocą kapitałów obcych zyskuje coraz więcej zwolenników. Finansowanie za pomocą kapitału obcego daje bowiem efekt dźwigni finansowej. Przedsiębiorstwo zaciąga pożyczki, by sfinansować swój rozwój - posiadając większe zasoby kapitałowe, może szybciej zdobywać nowych klientów i sprawniej prowadzić ich obsługę. W konsekwencji firma osiąga lepsze wyniki finansowe aniżeli przedsiębiorstwo, które rozwija się wyłącznie za pomocą własnych pieniędzy. W pierwszym etapie skorzystanie z kapitału obcego daje przejściowe pogorszenie wskaźników, po czym - w przypadku prawidłowego wykorzystania pieniędzy - sytuacja wyraźnie poprawia się.

Najstarszym i najbardziej klasycznym przykładem finansowania rozwoju za pomocą obcego kapitału jest kredyt bankowy. Spółki giełdowe zaciągają zarówno kredyty obrotowe, służące finansowaniu bieżącej działalności, jak i kredyty inwestycyjne, za pomocą których pozyskują kapitał na zakup środków trwałych.

Negatywnym skutkiem korzystania z dźwigni finansowej przez spółki giełdowe jest pogorszenie się wskaźników wypłacalności. Ponadto firma, która zaciągnęła dług, musi ponosić wyższe koszty finansowe, związane z płatnością odsetek. Dotyczy to zarówno zobowiązań długoterminowych (głównie kredyty inwestycyjne), jak i krótkoterminowych (środki obce obrotowe).
Zaciąganie kredytów obrotowych przez spółki giełdowe jest dość powszechne, o wiele rzadziej korzystają one z kredytów długoterminowych.

Inną formą pozyskiwania kapitału na inwestycje jest leasing. Jest to rozwiązanie dość korzystne dla przedsiębiorstw - wprawdzie czynsz leasingowy jest zazwyczaj wyższy niż rata kredytowa, ale firma odnosi tu korzyści podatkowe. W przypadku spłaty kredytu kosztem uzyskania przychodu jest tylko rata odsetkowa, a rata kapitałowa jest spłacana z zysku netto (inwestycje finansowane kredytem są amortyzowane na zasadach ogólnych). Natomiast w przypadku leasingu całość tzw. czynszu leasingowego stanowi koszt uzyskania przychodów, zmniejsza zatem zysk do opodatkowania, a co za tym idzie, i sam podatek. W ten sposób leasing jest korzystnym rozwiązaniem z uwagi na wyższy zysk, generowany przez przedsiębiorstwo.

Kolejną formą pozyskiwania kapitału jest emisja obligacji. Do niedawna polskie spółki giełdowe nie korzystały z emisji obligacji. Powodem tego była ustawa o obligacjach z 1988 roku, która nie zawierała stosownych uregulowań prawnych. Możliwość emisji obligacji zaistniała dopiero po uchwaleniu przez parlament nowej ustawy o obligacjach, to jest w lipcu 1995 roku.

Spółki giełdowe są szczególnie zainteresowane emisją obligacji zamiennych na akcje. Instrument ten - co szczególnie cenne - charakteryzuje się niskim kosztem obsługi zadłużenia (to jest stosunkowo niewielkimi odsetkami). Dzieje się tak dlatego, że inwestor - obok odsetek - otrzymuje rodzaj specjalnej premii, to jest prawo zamiany takiego papieru na akcje spółki. Opcja zakupu akcji rekompensuje właśnie niższe odsetki z tych papierów. Wadą emisji obligacji zamiennych jest możliwość sporego rozrzedzenia kapitału (w przypadku, gdy większość obligatariuszy zdecyduje się na zamianę). Dodatkowym zagrożeniem - podobnie jak w przypadku emisji akcji - jest możliwość podejmowania prób przejęcia firmy przez inwestorów z zewnątrz.

Commercial Papers to krótkoterminowe papiery wartościowe (o terminie wykupu poniżej roku), potwierdzające zadłużenie ich emitenta wobec nabywcy (dłużnika). Klasyczne CP mają charakter weksla, są instrumentem dyskontowym, sprzedawanym za pośrednictwem banku - dealera, który następnie organizuje rynek wtórny tych papierów w celu zapewnienia odpowiedniej płynności inwestorom, którzy zdecydowali się tu ulokować swoje nadwyżki finansowe.

CP są formą pozyskiwania tańszego kapitału dla przedsiębiorstwa, służą finansowaniu działalności bieżącej, stanowiąc alternatywę dla kredytu obrotowego. Tyle, że rozmiary programów emisyjnych CP są o wiele większe. Ponadto koszt kapitału jest znacznie niższy niż w przypadku kredytu bankowego. Wynika to z faktu, że na rynku Commercial Papers spotykają się bezpośrednio przedsiębiorstwa - z jednej strony potrzebujące kapitału, z drugiej natomiast posiadające nadwyżki finansowe, które mogą być ulokowane. Emitent nie musi też każdorazowo dostosowywać się do ostrych wymogów kredytowych banku, który występuje tu tylko w charakterze pomocnika - pośrednika, a nie udzielającego pożyczki.

Polskie przedsiębiorstwa odczuwają głód kapitału. Programy emisji Commercial Papers wydają się być optymalnym sposobem jego akwizycji, między innymi z uwagi na możliwość szybkiego pozyskiwania środków obrotowych, stosunkowo niski koszt kapitału oraz dowolność w wykorzystywaniu środków obrotowych, pozyskanych z emisji. Zazwyczaj CP służą finansowaniu zapasów, przeznaczonych do szybkiego upłynnienia czy finansowaniu okresowych niedoborów środków (szczególnie w przypadku przedsiębiorstw, których sprzedaż wykazuje wysoką sezonowość). CP mogą być również wykorzystywane do tak zwanej sekurytyzacji długów (papiery te są wówczas emitowane z zabezpieczeniem w postaci udzielonych kredytów, mogą być również zabezpieczone innymi należnościami emitenta). Słowem, emisja tych instrumentów służy finansowaniu działalności bieżącej przedsiębiorstwa.

Wybór źródeł finansowania dla spółek kapitałowych jest szeroki. W zasadzie właśnie dla nich dostępna jest większość form pozyskiwania kapitałów. Przedstawione w pracy sposoby finansowania w zasadzie nie wyczerpują wszystkich możliwości. Oferty banków oraz innych inwestorów są wciąż rozszerzane, pojawiają się nowe, bądź znane z rynków zachodnich formy finansowania przedsiębiorstw.

Koncepcje motywacji prezentowane przez przedstawicieli różnych dziedzin naukowych znajdują swoje zastosowanie w praktyce działalności nowoczesnych przedsiębiorstw. Wiele firm wykorzystuje dorobek naukowy motywując swoich pracowników w sposób kompleksowy, który nie ogranicza się jedynie do materialnego aspektu zagadnienia. Mimo to ciągle mamy do czynienia z pracownikami, których wiedza i umiejętności nie są do końca wykorzystane. Dzieje się tak dlatego, że nie istnieje jeden całościowy idealny model motywacji pracowników. Zagadnienie to, wymaga więc dalszych badań naukowych, które przyczynią się do lepszego wykorzystania twórczego potencjału człowieka.

Chcąc skutecznie oddziaływać na motywację pracowników trzeba ich nie tylko godnie i sprawiedliwie wynagradzać (co nie zawsze jest zależne od przedsiębiorstwa), ale też pobudzać do rozwoju, w pełni informować, umacniać przywiązanie do pracy i swego zakładu, a ich życiu w pracy i poza nią nadawać wartość i godność¹. Trzeba przede wszystkim doskonalić ich sytuację pracy rozumianą jako całokształt cech pracy i warunków jej wykonywania, które określają położenie pracownik w przedsiębiorstwie, a więc wyznaczają sposób pełnienia przez niego roli zawodowej. Trzeba tak kształtować treść warunki stosunki pracy oraz jej organizację, aby sprzyjały one rozwojowi osobowości pracownika, osiąganiu przez niego zadowolenia i produktywnemu wykorzystaniu jego zdolności i talentu. Taki jest zresztą imperatyw nadchodzących lat: dokonującym się w naszym społeczeństwie zmianom świadomościowym i budzącym się potrzebom wyższym muszą towarzyszyć postępowe zmiany w pracy, wybiegające daleko poza jej aspekt ekonomiczny – zmiany, które zwykliśmy kojarzyć z pojęciem humanizacji pracy¹.

Menedżerowie muszą więc ciągle śledzić twierdzenia i zalecenia nauki stosując je w konkretnej sytuacji działania firmy.