Metoda obwodowa

- Forma obwodu stacyjnego
- Trenujący przechodzą kolejno wszystkie stanowiska.
- Uwzględnienie zmiana pracy mięśni
- Intensywność regulujemy przez skrócenie przerw oraz zwiększenie liczby powtórzeń.

Metoda obwodowa, zwana także stacyjną opiera się na naprzemiennym wykonywaniu serii na różne partie mięśniowe z minimalnymi lub bez przerw wypoczynkowych. Pojawiła się jako uzupełnienie treningu lekkoatletycznego, jednak ze względu na jej wpływ na układy sercowo – naczyniowy i oddechowy oraz ogólną sprawność organizmu, jest chętnie stosowana przez przedstawicieli różnych dyscyplin sportu. Można wykonywać ją na sali treningowej z wykorzystaniem ławeczek, trenażerów, gum, czy ćwiczeń z ciężarem własnego ciała. Zazwyczaj wykonuje się obwód rozgrzewkowy (z obciążeniem ok. 30% obwodu roboczego), a po nim 2 – 3 obwody główne z docelową intensywnością. Najczęściej stosuje się od kilkunastu do kilkudziesięciu powtórzeń w każdej serii, których może być od 6 do nawet 12 w obwodzie. Między obwodami zachowuje się długie przerwy wypoczynkowe, aby umożliwić całkowitą restytucję (nawet 5 minut). Metodę można dostosować w zależności od dyscypliny i formy ćwiczącego, ćwicząc w maksymalnym zakresie powtórzeń lub z zapasem, stosując powtórzenia dynamiczne lub w średnim tempie, wreszcie określając ilość powtórzeń w serii (10-12 wpłynie na poprawę siły mięśniowej, 15 i więcej na wytrzymałość siłową).