( metody oznaczone ~ często traktowane, jako metody unieszkodliwienia przed składowaniem)
Zestalenie osadów zawierających metale ciężkie prowadzone jest przy zastosowaniu spoiw mineralnych, głównie cementów portlandzkiego lub hutniczego a także lepiszczy bitumicznych
Osad zmieszany z cementem ulega wiązaniu i twardnieje. Otrzymywany jest w ten sposób niskiej klasy beton, który umożliwia składowanie tych odpadów w formie odpowiednio ukształtowanych brył (na składowiskach innych niż niebezpieczne i obojętne)
Można tą metodą otrzymywać również wyroby betonowe o niskich wymaganiach np. płyty chodnikowe lub krawężniki ( jest to metoda unieszkodliwiania i następnie wykorzystania osadów zawierających metale ciężkie)
Do czynników ograniczających zastosowanie tej metody należy:
możliwość dostawania się metali ciężkich do środowiska
wiązanie w formie betonowych bloków lub wyrobów betonowych zapobiega wymywaniu metali ciężkich z betonu; jednakże w wyniku kruszenia i ścierania powstaje pył zawierający metale ciężkie, które w ten sposób mogą dostawać się do środowiska (spadek wytrzymałości betonu)
Inne metody immobilizacji metali ciężkich w osadach
mieszanie osadów z bitumami w tym z asfaltem umożliwia otrzymanie materiału o charakterze kitu do wykorzystania w budownictwie.
immobilizacje metali ciężkich z zastosowaniem żywic
Do immobilizacji metali ciężkich stosowane są różnego rodzaju żywice w tym termoutwardzalne np. fenolo-formaldechyd
Dotyczy to także pyłu azbestowego
Są to metody bardzo kosztowne, możliwe do wykorzystania jedynie na małą skale
W skali technicznej spiekanie osadów zawierających metale ciężkie z materiałami ceramicznymi
Temperatura około 1400°C- przekroczenie temperatury mięknięcia surowca- czerep zamknięty
Uzyskujemy połączenia mineralne metali ciężkich praktycznie nie mobilne w środowisku.
Masa ceramiczna przygotowywana jest z materiałów ilastych surowce do produkcji wyrobów ceramicznych
Do masy ceramicznej odpowiednio przygotowanej dodawane są osady z metalami ciężkimi. Otrzymywana mieszczanina o odpowiedniej konsystencji właściwej dla procesy wyrobów ceramicznych podawane jest do urządzenia formującego cegły. Potem suszone po nadaniu formy. Wysuszone cegły trafiają do pieca ceramicznego z regulowaną temperaturą (po to, aby osiągnąć temperaturę, która pozwoli uzyskać temperaturę czerepu zamkniętego- czerepu spieczonego; warunkuje to całkowite, trwałe związanie metali ciężkich występujących w osadach)
Jest to metoda unieszkodliwiania i wykorzystywania osadów ściekowych, bo daje możliwość ich wykorzystania w produkcji materiałów, które możemy wykorzystać w budownictwie drogowym
Ta metoda umożliwia unieszkodliwienie osadów galwanizerskich oraz innych odpadów zawierających metale ciężkie. Daje możliwość trwałego związania w wytwarzanych spiekach ceramicznych
Aby była gwarancja immobilizacji
Pełne zabezpieczenie przed wymywaniem metali ciężkich ze spieków ceramicznych gwarantuje prowadzenie procesu termicznego w temperaturze zapewniającej uzyskanie spieku o czerepie zamkniętym (po przekroczeniu temperatury mięknięcia) 1200-1400°C im więcej osadów tym temperatura jest niższa.
Znaczne zróżnicowanie składu odpadów zawierających metale ciężkie w każdym przypadku pozwala na otrzymanie wyrobu ceramicznego spełniającego wymogi norm budowlanych. Dlatego proces ten należy traktować przede wszystkim, jako proces unieszkodliwiania odpadów dający możliwość trwałego związania metali ciężkich w nich zawartych.