Bezpieczny Przedszkolak

Potrzeba bezpieczeństwa jest elementarną potrzebą człowieka, a jej zaspokojenie warunkiem jego rozwoju. Zapewnienie zdrowia i bezpieczeństwa dzieciom jest podstawowym zadaniem rodziców i nauczycieli. Fala przestępstw, która nasila się w naszym kraju, zmusza nas do zastanowienia się jak przeciwdziałać złu, jak uchronić dziecko przed przemocą, narkomanią, alkoholizmem.
Małe dzieci są narażone znacznie bardziej niż osoby dorosłe na sytuacje bezpośrednio zagrażające zdrowiu i życiu. Charakteryzuje je brak przewidywania skutków podejmowanych działań, silna koncentracja na zachowaniu "tu i teraz", słaba kontrola własnych emocji, a także niewielkie doświadczenie życiowe i wąski zasób technik radzenia sobie z różnego typu problemami.
Dlatego też obowiązkiem nas dorosłych jest wyposażenie dzieci w umiejętności przewidywania zagrożeń, unikania ich, a jeśli już zaistnieją - w zdolności radzenia sobie z sytuacją trudną.
Poprzez realizację projektu ewaluacji wewnętrznej chciałabym wyposażyć wychowanków w nawyki unikania, zapobiegania i możliwie szybkiego pokonywania niebezpieczeństw.
Spotkania z osobami zajmującymi się na co dzień dbaniem o bezpieczeństwo, przykłady zajęć i zabaw, odpowiednio przekazywane utwory literatury dziecięcej służą kształtowaniu tych nawyków i postaw o wiele efektywniej niż moralizowanie i przestrogi. Dziecko w wieku przedszkolnym charakteryzuje słaba spostrzegawczość, rozproszona i mimowolna uwaga, niski poziom myślenia przyczynowo – skutkowego, słaba orientacja przestrzenno – czasowa, skłonność do ryzykownych, nieprzemyślanych, żywiołowych decyzji. Wszystkie te cechy wskazują na kierunek oddziaływań wychowawczo – dydaktycznych, na konieczność wyrobienia określonych umiejętności i sprawności niezbędnych w przygotowaniu do bezpiecznego życia, pracy, nauki, zabawy.

Dzieci nie zdają sobie często sprawy z przykrych skutków popełnianych błędów. Brak doświadczeń sprawia, że w chwytaniu za narzędzia, sposobie ich trzymania, operowaniu nimi nie są wystarczająco ostrożne, uważne, nie zwracają uwagi na osoby znajdujące się w najbliższym otoczeniu. Brak doświadczeń sprawia, że małe dziecko nie wie jeszcze, że ostrym narzędziem można się dotkliwie skaleczyć. Nie zdaje sobie sprawy z następstw wkładania do ust przedmiotów, jakie ma w zasięgu ręki. Dlatego w sposób kontrolowany należy dostarczać dzieciom przeżyć, bogacić i pogłębiać doświadczenia, kształtować przyzwyczajenia, nawyki w dążeniu do kształtowania pożądanych postaw.