Wnioski i uwagi dotyczące praktyki

Praktyka w Zespole Szkół przy Pogotowiu Opiekuńczym w Rzeszowie trwała 40 godzin. Odbyłam ją w ciągu sześciu dni. Podczas odbywania praktyki miałam okazję hospitować lekcje prowadzone przez nauczycieli, jak również wraz z dwoma innymi praktykantkami poprowadzić zajęcia. Zarówno obserwacja lekcji jak i ich prowadzenie odbywało się w Szkole Podstawowej i Gimnazjum.

Dzieci i młodzież w Zespole Szkół przy Pogotowiu Opiekuńczym podzielone są na dwie grupy wiekowe- dzieci z klas IV-VI oraz młodzież klas I-III Gimnazjum.
W Zespole Szkół nie ma podziału na poszczególne klasy ze względu na małą liczbę uczniów. W każdej z grup wiekowych znajduje się po ok. 6 osób.

Dzieci i młodzież uczęszczające na lekcje do Zespołu Szkół przy Pogotowiu Opiekuńczym charakteryzują się różnymi zaburzeniami w zachowaniu. Często są nadpobudliwe, bywają agresywne, mają też problemy w nauce. Dlatego w Zespole Szkół przy Pogotowiu Opiekuńczym nauczyciele pracują w znacznie trudniejszych warunkach niż te, które panują w pozostałych szkołach. Różnorakie problemy dzieci
i młodzieży tej szkoły powodują też, że program nauczania jest tu nieco inny.

Dla dzieci i młodzieży uczęszczającej do Zespołu Szkół przy Pogotowiu Opiekuńczym organizowane są liczne zajęcia pozalekcyjne. Wiele z nich przeznaczonych jest dla uczniów, którzy mają problemy w nauce i którzy potrzebują dodatkowej mobilizacji do pracy. Są to tzw. „odrabianki”, czyli zajęcia, podczas których opiekunowie mają za zadanie dopilnować wychowanków, by ci odrobili zadane im prace domowe. W razie potrzeby tłumaczą im na czym zadanie polega, pomagają w jego wykonaniu i przygotowaniu się do lekcji i sprawdzianów oraz motywują do pracy. Jest to zadanie trudne, ponieważ uczniowie bardzo łatwo zniechęcają się i często mają rozproszoną uwagę, jednak dzięki pozytywnemu podejściu do ucznia, maksymalnemu zaangażowaniu i konsekwencji w działaniu, można zaobserwować duże efekty. Uczniowie ci szczególnie potrzebują zauważania ich każdego, nawet najmniejszego sukcesu, a także dużej cierpliwości. Miałam okazję dostrzec te zależności zarówno podczas obserwacji pracy nauczycieli, jak i podczas samodzielnego prowadzenia zajęć z uczniami.

Innymi zajęciami dodatkowymi dla uczniów Zespołu Szkół przy Pogotowiu Opiekuńczym w Rzeszowie są warsztaty edukacji artystycznej. Uczniowie na tych zajęciach mają okazję rozwijać swoje zdolności plastyczne. Są one organizowane by zagospodarować w ciekawy sposób wolny czas wychowanków. Na zajęciach tych wychowankowie najpierw dyskutują na określony temat, a następnie tworzą prace plastyczne związane z tym tematem. Prace te są wywieszane na tablicach w salach lekcyjnych, co stanowi dla uczniów nagrodę i dodatkową motywację.

Podczas praktyki uczestniczyłam też w wywiadówce, a więc miałam okazję przyjrzeć się współpracy wychowawcy z rodzicami uczniów. Rodzice w większości wykazywali zainteresowanie postępami swoich dzieci i problemami, które sprawiają. Byli też zdecydowani współpracować z wychowawcą i kontaktować się z nim regularnie.

Praktyka w Zespole Szkół przy Pogotowiu Opiekuńczym w Rzeszowie umożliwiła mi poznanie warunków pracy z dziećmi i młodzieżą z zaburzeniami zachowania. Było to doświadczenie trudne, ale bardzo ciekawe. Pozwoliło mi ono przekonać się jak bardzo nastawienie uczniów do nauki zależy od zaangażowania nauczyciela i jego podejścia do wychowanków.