Siły i moc skrawania:

Przy toczeniu wzdłużnym całkowitą siłę F, wywieraną przez materiał skrawany na ostrze noża tokarskiego rozkłada się na trzy składowe przez jej rzutowanie na trzy wzajemnie prostopadłe kierunki. Siłami tymi są:

Fc- siła skrawania, Ff- siła posuwowa (osiowa), Fp- siła promieniowa

Rys. 10. Rozkład sił przy toczeniu wzdłużnym

Całkowitą siłę F można wyrazić wzorem:

$F = \sqrt{F_{c}^{2} + F_{f}^{2} + F_{p}^{2}}$

Przebieg tworzenia się wióra:

Przebieg tworzenia się wióra jest podobny w każdym rodzaju obróbki skrawaniem

W procesie tworzenia wióra ostrze wnika w materiał obrabianego przedmiotu, który

wskutek tego ulega odkształceniom sprężystym i plastycznym. Po przekroczeniu granicy

plastyczności i wytrzymałości na rozrywanie, w obszarze strefy ścinania rozpoczyna się

tworzenie wióra (ścinanie lub płynięcie materiału). Kąt pomiędzy płaszczyzną ścinania

a kierunkiem skrawania jest kątem ścinania. Rozróżnia się wióry wstęgowe, schodkowe

i odpryskowe.

Ciepło:

Ciepło wytwarzane podczas skrawania metali ma wpływ na trwałość narzędzia, na własności warstwy wierzchniej obrabianej części i na dokładność obróbki. Źródłem ciepła jest praca skrawania. Ilość ciepła wydzielającego się w ciągu 1 minuty można obliczyć wg wzoru:

$Q = \frac{F*V_{c}}{1000}$

gdzie: F-siła skrawania w N, Vc- prędkości skrawania w m/min

Wydzielające się ciepło ma wpływ na wzrost temperatury. Ciepło wydziela się w miejscach wykonywania pracy i tak: 75% praca odkształceń sprężystych i plastycznych materiału obrabianego, 15% tarcie wióra o powierzchnie, 10% tarcie powierzchni przyłożonych do materiału obrabianego. Ciepło odpływa w kierunku materiału obrabianego( ok. 4%) i w kierunku narzędzia (20%), jednak największa jego część odprowadzana jest przez wióry (75%) oraz 1% rozprasza się przez promieniowanie.

Temperatura części roboczej noża zależy od parametrów skrawania, rodzaju materiału obrabianego, geometrii ostrza narzędzia, materiału, warunków chłodzenia.

Zastosowanie cieczy chłodzącą-smarujących wywiera dodatni wpływ na obróbkę ponieważ: zmniejsza tarcie wióra, zwiększa intensywność odprowadzenia ciepła, wymywa i usuwa drobne wióry, sprzyja zmniejszeniu sił skrawania.

Zużycie ostrza:

W czasie skrawania, w wyniku wzajemnego oddziaływania narzędzia i materiału obrabianego mamy do czynienia z ciągłym procesem zużywania się ostrza narzędzia. Zużycie narzędzia skrawającego, a szczególnie jego ostrzy polega na zmianach geometrii wskutek ubytku materiału oraz zmianach właściwości fizykochemicznych wywołanych głównie oddziaływaniem wysokiej temperatury. W procesach zużycia narzędzia występują takie rodzaje zużycia jak: ścierne, zmęczeniowe, chemiczne. Zużywanie się narzędzia powoduje jego stępienie, czyli utratę możliwości dalszego skrawania tym narzędziem. Wyróżnia się zużycie:

·           mechaniczne - ścierne i wytrzymałościowe,

·           adhezyjne,

·           dyfuzyjne,

·           cieplne,

·           chemiczne.