1. Pojęcie elektroujemności oraz z pomocą ukł okresowego wypisz pierwiastki dla:

   1. Najbardziej elektorujemnego i elektrododatniego pierwiastka

najbardziej elektroujemny : FLUOR (F)
 najbardziej elektrododatni: FRANS(Fr) i CEZ(Cs)

1. Nazwij poprawnie związki chemiczne:

MnO₂ – ditlenek manganu

H₂SO₄ -kwas siarkowy VI
NaCl – chlorek sodu

N₂O₅ - pentatlenek diazotu

H₂S – siarkowodór

Na(OH) – wodorotlenek sodu

Ca(OH)₂ – wodorotlenek wapnia

FeCl₂ – chlorek żelaza (II)

FeSO₄ - siarczan(VI) żelaza(II)

Fe₂O₃ - tlenek żelaza(III)

Elektroujemność – miara tendencji do przyciągania elektronów przez atomy danego pierwiastka, gdy tworzy on związek chemiczny z atomami innego pierwiastka.

1. Dokonaj podziału tlenków i krótko scharakteryzuj każdą grupę na wybranym przykładzie(zasadowe, kwaśne, obojętne, amfoteryczne)

• tlenki zasadowe: reagują z kwasami dając sole, zazwyczaj alkalizują wodą (podwyższają odczyn pH)

W wyniku tej reakcji powstaje sól i woda. Oto przykłady takich reakcji:

K₂O + H₂SO₄ -> K₂SO₄ + H₂O

• tlenki kwasowe: reagują z zasadami dając sole, zazwyczaj zakwaszają wodą

Oto przykłady otrzymywania tlenków kwasowych poprzez bezpośrednią syntezę z pierwiastków:

S+O₂ -> SO₂

• tlenki amfoteryczne: reagują zarówno z kwasami, jak i z zasadami; są to głównie tlenki pierwiastków grup przejściowych i tlenki metali z grup 13–15 + berylu.

Tlenek glinu Al₂O₃ jest amfoteryczny.
Nie rozpuszcza się w wodzie, reaguje z mocnymi kwasami oraz z mocnymi zasadami.

Al₂O₃ + 6HCl -> 2 AlCl₃ + 3H₂O

• tlenki obojętne: nie reagują z kwasami ani z zasadami z wytworzeniem soli; należą do nich niektóre tlenki niemetali na niskich stopniach utlenienia, np. NO i CO oraz tlenki gazów szlachetnych

1. Z podanego poniżej zbioru wybierz po 2 makro i mikroelementy i scharakteryzuj je.

MAKROELEMENTY:Cl, P, Si, K, Na S, O, Ca, C

Wapń ( Ca ) – pierwiastek będący ważnym składnikiem mineralnym kości. Warunkuje ich prawidłowy wzrost i wytrzymałość. Jest niezbędnym elementem płynów ustrojowych organizmu. Wapń bierze udział w procesie krzepnięcia krwi. Umożliwia pobudliwość komórek nerwowych oraz skurcz komórek mięśniowych. Zwiększa również lepkość cytoplazmy oraz przepuszczalność błon biologicznych. Niedobór wapnia powoduje procesy rozkładu błony cytoplazmatycznej. U roślin jest czynnikiem ograniczającym wzrost korzeni i pędów oraz powoduje ich zniekształcenia.
Magnez ( Mg ) – razem z wapniem i fosforem buduje mineralną strukturę tkanki kostnej, zapewniając jej wytrzymałość i twardość. Powoduje wzrost lepkości cytoplazmy, przepuszczalności błon komórkowych i pobudliwości błony komórki nerwowej. Magnez stanowi atom centralny barwnika fotosyntetycznego – chlorofilu. Jest również aktywatorem wielu ważnych enzymów. Zapewnia również prawidłową budowę podjednostek rybosomów.

MIKROELEMENTY: B, Bi, Sn, Zn, F, I, CO, Mg, Mn, Cu, Mo, Se, V, Fe

Mangan ( Mn ) – ten mikroelement stanowi centrum aktywne wielu enzymów oraz umożliwia przyswajanie witamin. Jest niezbędny do budowy kości, tkanki nerwowej, krwi. Uczestniczy w metabolizmie węglowodanów, lipidów i białek. Umożliwia również syntezę hormonów tarczycy. Jego niedobór w organizmie powoduje zahamowanie wzrostu i zniekształcenia kości, osłabienie, zmęczenie, spadek koncentracji oraz obniżenie popędu płciowego.

Żelazo (Fe)– potrzebne jest m.in. do syntezy obecnej w krwinkach czerwonych hemoglobiny, zawartej w mięśniach mioglobiny i niektórych enzymów. Jedynie 8% przyjętego z pokarmem żelaza zostaje wchłonięte do krwi, fosfoproteiny zawarte w jajach zmieniają dostępność żelaza

Do przyswajania żelaza konieczne są miedź, kobalt, mangan oraz witamina C, zakłócają ją natomiast nadmierne ilości cynku i witaminy E. Żelazo jest niezbędne do prawidłowego metabolizmu witamin z grupy B.Właściwości żelaza -

• Wspomaga proces wzrastania.

• Zwiększa odporność organizmu na choroby.

• Zapobiega zmęczeniu.

• Leczy i chroni przed anemią.

• Przywraca cielisty kolor skórze.

Schorzenia wywołane niedoborem- Anemia

Źródła naturalne Fe- Mięso wieprzowe, wołowina, wątróbka, czerwone mięso, mięczaki, suszone brzoskwinie, szparagi, żółtka jaj, ostrygi, orzechy, fasola, mąka, melasa, płatki owsiane.

1. Napisz co to biodostępnośc i napisz na jakie sposoby są dostarczane do organizmu makro i mikroelementy.

Biodostepnosc -w farmakologii określa część substancji leczniczej (składnika aktywnego), jaka z podanej dawki dostaje się do krążenia ogólnego oraz szybkość wchłaniania tej substancji. Biodostępność leku w przypadku podania donaczyniowego (dożylnego) wynosi 100%. Przy podaniu w inny sposób, np. doustnie, jest zawsze niższa.

Makro i mikroelementy są dostarczane do organizmu :

- w pożywieniu

-w formie paraleków

-kosmoceutyków

-preperatow kosmetycznych (kremy, maseczki, okłady)

1. Wyjaśnij pojęcia: antyhydrotyk, adstringent i napisz które z podanych związków wykazują takie działanie.
   

Antyhydrotyki to środki stosowane w przypadku nadmiernego pocenia się (antyperspiranty, antytranspiranty). Perspiracja jest procesem wydalania wody i produktów przemiany materii i zapewnia właściwy stopień hydratacji naskórka. Transpiracja natomiast jest wydalaniem wody w celu termoregulacji i ma miejsce w temperaturze podwyższonej powyżej 30°C. Regulacja transpiracji jest zadaniem antyhydrotyków.

Adstringenty są czynnikami ściągającymi, mającymi zdolność strącania białka krwi i hamują one krwawienia z drobnych naczyń krwionośnych. Są stosowane w preparatach stosowanych po goleniu, płynach do twarzy, solach kąpielowych i wodach do płukania ust. Adstringenty denaturują keratynę skóry i błon śluzowych, zagęszczając w ten sposób tkankę i uszczelniając ją. Ma to znaczenie przy obniżeniu intensywności pocenia się.

Podstawowymi antyhydrotykami i antystringentami jednocześnie są związki Al., Zn, Ca Bi(III), aldehydy (głównie formaldehyd) i garbniki

1. Uzupełnij tabelkę:

Grupa funkcjonalna	Nazwy związków	Przykład
-OH	Alkohole, fenole	Ch3OH, C6H5OH
- O-	Etery	C2H5OC2H5
>C=O	Aldehydy, ketony	CH3CHO, CH3COCH3
-COOH	Kwasy karboksylowe	HCOOH
NH2, >NH, >N-	Aminy-1,-2 i 3 rzędowe	CH3NH2,(CH)3NH, (CH)3N

1. Napisz do jakiej gr. Hydroksykwasów (AHA, BHA,PHA,LHA) należy kwas migdałowy i scharakteryzuj go pod względem występowania, zastosowania i stosowanych stężeń.

KWAS MIGDAŁOWY:

1. Łagodny, nie wywołuje podrażnień na powierzchni

2. Stężenie 40%-50%

3. Może być praktycznie stosowany u każdego

4. Stosowany do cery Problematycznej : mieszanej, wrażliwej lub łojotokowej

5. Odmładza skórę;

6. Zastosowanie:

• wpływa na zaburzenia rogowacenia,

• przebarwienia,

• łojotok,

• pielęgnacja cery trądzikowej

• Odbudowa włókien sprężystych

• Czyszczenie skóry

• Przyśpieszenie odnowy komórkowej

1. Zabiegi z użyciem kwasu migdałowego powtarzać w odstępach kilkutygodniowych

2. Można go połączyć np. z mikrodermabrazją.

3. Należy do AHA

4. Wyróżnia się silnym działaniem antybakteryjnym

5. Od zastosowania odpowiedniego stężenia zależy sposób i intensywność jego działania na skórę:

• W stężeniu do 10% kwas migdałowy ma bardzo efektowne działanie nawilżające, niewidoczne dla oka działanie złuszczające na powierzchowną warstwę rogową naskórka, oraz wspomaga odnowę i regenerację skóry właściwej poprzez pobudzenie aktywności fibroblastów.

• Wyższe stężenie 20% - 35% oprócz działania nawilżającego i oczyszczającego skórę (np. trądzikową) dają efekt powierzchownego peelingu

1. otrzymywany przez hydrolizę wyciągu z gorzkich migdałów. 

1. a) Tabela elektroliza

b)Scharakteryzuj galwanizację i napisz jakie reakcje chemiczne zachodzą podczas tego procesu.

• Galwanizacja/elektroliza – prąd stały (galwaniczny) jest przepuszczany przez cebulkę włosa. Igłą epilacyjną jest katoda. Wytwarzany wodorotlenek sodu niszczy komórki zarodkowe włosa.

Reakcje elektrodowe w czasie galwanizacji:

• NaCl → Na⁺ + Cl^-

• H₂O → H⁺ + OH^-

K(-) 2H₂O + 2e → H₂ + 2OH^-

A(+) 2Cl^- → Cl₂ + 2e

Galwanizacja ma zastosowanie w leczeniu przewlekłych zapaleń nerwów, porażeń, nerwobólów i zaburzeń krążenia. Przeciwwskazaniami są wszelkiego rodzaju zmiany skórne.

1. Napisz co to są wolne rodniki i reaktywne formy tlenu i podaj źródła i podaj źródła wewnątrz / zewnątrz komórkowe ich pochodzenia.

WR – cząsteczki lub atomy zdolne do samodzielnego istnienia posiadające 1 lub więcej niesparowanych elektronów na powłoce walencyjnej. Są to agresywne, wściekle reagujące cząsteczki tworzące się stale w naszym organizmie. Ich nadmierna ilość to tzw. Stres oksydacyjny.

Utożsamiane są z RFT. Jednak nie wszystkie WR są RFT, i nie wszystkie RFT są WR.

Tlen wchodząc w reakcje metaboliczne tworzy RFT mogące niszczyć komórkę.

Reakcje wolnorodnikowe:

• Starzenie się

• Apoptoza

• Powstawanie Komorek nowotworowych

• Alzheimer

• Artretyzm

• Choroby serca

• Zmarszczki

• Osłabienie włosów

Reaktywne formy tlenu np.:

• Ozon,

• tlenek azotu,

• rodnik wodorotlenkowy.

Źródła zewnątrzkomórkowe:

• Promieniowanie jonizujące i nadfioletowe

• Ultradźwięki

• Wysoka i niska temperatura

• Jony metali ciężkich

• Związki chemiczne ( ozon)

• Niektóre leki

• Palenie tytoniu

• azbest

Źródła wewnątrzkomórkowe

• przeciek jednoelektrodowy podczas przemian fizjologicznych w komorce

• oddychanie dostarczające komórce ATP

• mitochondria są głównym źródłem ( organella zużywają ok.90% tlenu z czego 1-2% podlega przemianie do RFT)

1. Napisz, które z pierwiastków lub zw. Chemicznych są stosowane w kosmetyce jako pigmenty i krótko je scharakteryzuj.

Wśród najważniejszych nieorganicznych pigmentów kolorowych wyróżnia się:

       CI 77897 – dwutlenek tytanu;

        CI 77492 – tlenek żelaza, żółcień;

        CI 77491 – tlenek żelaza, czerwień;

       CI 77499 – tlenek żelaza, czerń;

       CI 77288 – tlenek chromu, zieleń;

       CI 77289 – wodorotlenek chromu, zieleń;

       CI 77742 – fiolet manganowy;

       CI 77510 – błękit pruski;

       CI 77007 – ultramaryna. 

Ultramaryna (od łac. ultramarinusco oznacza „zza morza", gdyż pigment ten trafiał do Europy z Azji drogą morską). Jest pigmentem otrzymywanym syntetycznie o mocno błękitnej barwie. Obecnie ultramaryna stosowana do celów kosmetycznych jest otrzymywana syntetycznie w warunkach laboratoryjnych i dzięki temu pozbawiona jest niebezpiecznych zanieczyszczeń. Ogólny wzór ultramaryny to Al₆Na₈O₂₄S₂Si₆, jednak jej dokładny skład jest uzależniony od odcienia kolorystycznego, ponieważ pod pojęciem ultramaryna poza intensywnie niebieską barwą kryją się również odcienie w kolorze od liliowego do różowego. Ultramaryna to glino-krzemianowa sieć z dodatkiem jonów sodu i jonowych grup siarkowych.

1. Wypisz pierwiastki szkodliwe, których stosowanie w kosmetyce jest zabronione i dlaczego?

Aluminium, Arsen, Beryl, Kadm, Ołów, Rtęć.

Glin (aluminium) – aluminium tworzy trwałe związki m.in. z fosfolipidami obecnymi w tkance nerwowej oraz blokuje aktywność enzymów biorących udział w przewodzeniu bodźców nerwowych. Dlatego glin może być przyczyną zaników pamięci i obniżenia sprawności intelektualnej. W mózgach chorych na chorobę Alzheimera stwierdzono Al w złogach amyloidu. Z tego względu Al nie powinien być stosowany w kosmetykach.

Arsen – Związki arsenu wchodzą w skład środków ochrony roślin, dlatego As znajduje się w glebie i w roślinach uprawnych. W większych dawkach powoduje raka krtani, oczu oraz białaczkę szpikową. Kumuluje się w kościach, paznokciach, skórze, włosach i wątrobie.

Beryl – W większych stężeniach w powietrzu powoduje beryliozę (sarkoidozę płuc). Beryl jest źródłem neutronów oraz składnikiem reflektorów i moderatorów w reaktorach jądrowych na neutrony termiczne i pośrednie. Jest bardzo szkodliwy, dlatego nie może być stosowany w kosmetyce.

Kadm – Przekroczenie dawki 48 nanogramów dziennie wywołuje wszystkie postaci nowotworów, deformację kości, uszkadza nerki i płuca, jest poza tym antagonistą żelaza.

Ołów – powoduje nowotwory nerek, żołądka i jajników, uszkadza układ krwionośny, wywołuje choroby umysłowe

Rtęć – „metal śmierci”, uszkadza mózg, zaburza wzrok, poczucie smaku, wpływa negatywnie na psychikę. Z organizmu człowieka Hg jest wydalany powoli, osadza się w mięśniach, nerkach, systemie nerwowym i mózgu

-Arsen As
-Beryl Be
-Kadm Cd
-Ołów  Pb
-Rtęć Hg
(glin Al)

 Pierwiastki te kumulują się w organiźmnie. Wpływ toksyn, które mogą być wchłaniane przez skórę, jest niepokojący i może prowadzić do szeregu problemów zdrowotnych, w tym zaburzeń hormonalnych, raka, problemów neurologicznych, utraty pamięci, zmiany nastroju, zaburzeń rozrodczych i rozwojowych, zaburzeń czynności nerek, bólów głowy, wymiotów, biegunki, uszkodzenia płuc, zapalenia skóry i wypadania włosów.

1. Zdefiniuj pojęcia: napięcie powierzchniowe, roztwory, zawiesiny, emulsje

• Napięcie powierzchniowe to zjawisko fizyczne występujące na styku powierzchni cieczy z ciałem stałym, gazowym, lub inną cieczą. Polega na powstawaniu dodatkowych sił działających na powierzchnię cieczy w sposób kurczący ją (przyciągający do wnętrza cieczy). Ma swoje źródło w siłach przyciągania pomiędzy molekułami cieczy. Występuje ono także zawsze na granicy faz termodynamicznych.

• Emulsja - dwufazowe, ciekłe układy dyspersyjne utworzone z dwóch cieczy wzajemnie w sobie nierozpuszczalnych. W jednej cieczy, zwanej fazą ciągłą lub zewnętrzną, zawieszone są subtelne kropelki drugiej cieczy, zwanej fazą rozproszoną lub wewnętrzną. Emulsją jest mleko, majonez, kremy, maści, tzw. mleczka itp.

• Roztwór – homogeniczna mieszanina dwóch lub więcej związków chemicznych. Skład roztworów określa się przez podanie stężenia składników. W roztworach zwykle jeden ze związków chemicznych jest nazywany rozpuszczalnikiem, a drugi substancją rozpuszczaną. Który z dwóch związków uznać za rozpuszczalnik, jest właściwie kwestią umowną, wynikającą z praktyki i tradycji.

• Zawiesina - układ niejednorodny, dwufazowy, w postaci cząstek jednego ciała rozproszonych (faza rozproszona) w drugim ciele (faza rozpraszająca), np. cząstek ciała stałego w gazie lub cząstek cieczy w cieczy. Jeżeli cząstki te są dostatecznie małe, mowa jest o układzie koloidalnym. Gęstość fazy rozproszonej w zawiesinach jest na ogół większa niż gęstość fazy rozpraszającej i z tego powodu rozproszone cząstki fazy stałej mają tendencję do sedymentacji (opadania).

b)Opisz proces smietankowania i gdzie ma zastosowanie

"Śmietankowanie", tzn. gromadzenie się kuleczek fazy rozproszonej na powierzchni na skutek działania sił wyporności cieczy.

Nazwa pochodzi od naturalnego procesu gromadzenia się śmietany na powierzchni mleka, które w bardzo dużym uproszczeniu jest emulsją tłuszczu w wodzie. Sprzyja temu zjawisku duża różnica gęstości cieczy i większy promień kulek emulsji. Rozdzielenie faz emulsji w tym przypadku można przyśpieszyć - wirując emulsję. Dalszym etapem destrukcji jest łączenie się pojedynczy kuleczek emulsji w większe, czego końcowym efektem jest złamanie emulsji (rozdzielenie się faz).

Śmietankowanie można rozpatrywać jako pewien rodzaj sedymentacji. Jeżeli dwie fazy tworzące emulsję różnią się znacznie ciężarem właściwym to cięższa faza przemieszcza się pod wpływem grawitacji do dolnej części naczynia.

Śmietankowanie emulsji można łatwo odwrócić przez zmieszanie warstwy górnej i dolnej. Szybkość śmietankowania zwiększają elektrolity, których działanie zależy od ładunku kationu. Zapobieganie śmietankowaniu polega na rozdrobnieniu emulsji do rozmiaru 0,1 μm, zwiększeniu lepkości ośrodka dyspersyjnego i zwiększeniu gęstości fazy ciągłej.

1. Napisz do jakiej gr. Hydroksykwasów (AHA, BHA,PHA,LHA) należy kwas salicylowy i scharakteryzuj go pod względem występowania, zastosowania i stosowanych stężeń.

KWAS SALICYLOWY

1. Świetny dla cery tłustej, trądzikowej

2. Może podrażniać

3. Nie wymaga neutralizacji

4. Ułatwia wnikanie innych substancji do naskórka

5. Powierzchowne złuszczanie

6. W trądziku zwykłym zapobiega rozmnażanie bakterii

7. Zaliczany do BHA

8. Terapia z kwasem salicylowym jest polecana osobom z:

   • Przebarwieniami i plamami

   • Bliznami

   • Zanieczyszczeniami i wypryskami

   • Nadmierną produkcją sebum

9. Kwas salicylowy jest składnikiem preparatów prostych i złożonych stosowanych w formie roztworów, maści i przysypek

10. Kwas salicylowy i jego pochodne są naturalnie występującymi produktami w świecie roślinnym, m.in. w korze wierzby i topoli, liściach senesu, kwiatach rumianku.

11. Stężenia:

Stężenie	Zastosowanie
0,2%	Środki przeciwpotowe, dezynfekcyjne oraz przeciwłupieżowe
2%	Środek do pielęgnacji skóry łojotokowej
10%	Płyny do usuwania odcisków, piegów, w zabiegach keratoplastycznych (złuszczania skóry)
20%	Środki usuwające silne zrogowacenia skóry

1. Zapobiega wrastaniu włosów po depilacji

KWAS GLIKOLOWY

1. Nie powoduje koagulacji białek

2. Nie ulega samoistnie neutralizacji

3. Po zabiegu: rumień, pieczenie

4. Delikatne złuszczanie trwa zazwyczaj 2-3 dni

5. Przy wysokim stężeniu a niskim pH – ryzyko działań niepożądanych

6. Po kwasie glikolowym – ochrona przeciwsłoneczna

7. Jeżeli skóra jest wrażliwa zaczyna się od niższych stężeń

8. Przygotowanie do zabiegu: stosować specjalny preparat przez 2 tyg. Po zabiegu stosować odpowiednie kosmetyki łagodzące

9. Należy do AHA

10. Otrzymywany z soku trzciny cukrowej

11. Zastosowanie:

• Zmniejsza suchość skóry

• Poprawia stan skóry skłonnej do zmarszczek

• Stosowany w dermatologii w przypadku: rybiej łuski, trądzika, znamion starczych, rogowacenia słonecznego, brodawek, przebarwień itp.

  1. Przenika w głąb skóry. Po wniknięciu w głab skóry stymuluje fibroblasty zwiększając syntezę kolagenu, elastyny i glikozaminoglikanów

  2. Poprawia kondycje skóry w każdym wieku

  3. W stężeniu 15% kwas glikolowy ma bardzo silne działanie nawilżające oraz niewidoczne dla oka działanie złuszczające na powierzchowną warstwę rogową naskórka.

  4. Średnie stężenia (20%-35%) ,poza działaniem nawilżającym i oczyszczającym skórę, dają efekt powierzchownego peelingu

1. a) Tabela elektroliza

b) Napisz jakie zastosowanie maja procesy elektrochemiczne w kosmetyce

- galwanizacja

1. Wypisz metody otrzymywania soli i podaj do każdej metody 1 przykład w kształcie reakcji.

Metody otrzymywania soli:

1. metal + niemetal
   2Na + Cl₂ → 2NaCl
   Fe + S → FeS

2. metal + kwas
   Zn + 2HCl → ZnCl₂ + H₂
   Fe + H₂SO₄ → FeSO₄ + H₂

3. metal + sól
   Fe + CuSO₄ → FeSO₄ + Cu

4. tlenek metalu + tlenek niemetalu
   MgO + SO₂ → MgSO₃

5. tlenek metalu + kwas
   CuO + 2HCl → CuCl₂ + H₂O

6. wodorotlenek + tlenek niemetalu
   Ca(OH)₂ + CO₂ → CaCO₃ + H₂O

7. wodorotlenek + kwas
   Fe(OH)₂ + HCl → FeCl₂ + 2H₂O

8. wodorotlenek + sól słabej zasady
   2KOH + FeSO₄ → K₂SO₄ + Fe(OH)₂

9. kwas + sól słabego kwasu
   H₂SO₄ + Na₂SiO₃ → Na₂SO₄ + H₂SiO₃

10. sól + sól
    NaCl + AgNO₃ → NaNO₃ + AgCl

1. Które z mikroelementów mają zastosowanie w regeneracji skóry? Wypisz 2 przykłady i krótko scharakteryzuj.

1) Co- Kobalt: regeneracja skóry w postaci soli, mleczanów kobaltu

Biochemicznie wchodzi w skład B12 i melaniny.

Wpływa regenerująco na ustrój po chorobach, opóżnia siwienie włosów i ich wypadanie.

2)Mg- Magnez: w kiosmetyce podawany jako asparginiany, kożystnie działa na ścianki naczyńkrwionośnych, transport jonów i tlenu we krwi.

Biomagnez jest zawarty w roślinach strączkowych , kakao, zborza z grubego przemiału, zielone warzywa.

3) Mn- Mangan : regeneracja skóry w postaci mleczanu. Bierze udział w wielu procesach biochemicznych.

Jest zawarty w: herbacie, żurawinie i pieprzu.

4) Fe- Żelazo: w kosmetyce stosuje produkty żelazowe do regeneracji i odtruwania komórek naskórka.

Biożelazo; drożdże piwne, żółtka jaj, ciemne pieczywo, wątróbka, grube kasze, nasiona roślin strączkowych.

Niedobór powoduje aniemie.

5) J - Jod : wzmacnia skórę i paznokcie.Wspomaga spalanie tłuszczy - celulitu.

Zawarty jest w algach.

Może być stosowany jako preparat do dezynfekcji skóry.

1. Scharakteryzuj etanol, skwalen i parafinę pod względem zastosowania w kosmetyce.

Parafina –mało reaktywna chemicznie. Po stopieniu miesza się z tłuszczami, olejami, woskiem i benzyną.

Z wodą i emulglatorem tworzy emulsje.

Stosowana w szminkach, kredkach do warg, kremach, okładach i maskach parafinowych. Parafiny tworzą na skórze hydrofobowy film okluzyjny (cienka w-wa na skórze).

Skwalen – występuje w tranie z wątroby rekina oraz olejach roślinnych (oliwa).

Naturalny składnik łoju skórnego, prekursor w syntezie CH. Chroni przed transepidermalną utratą wody. Ma właściwości bakterio- i grzybobójcze. Stosowany w kosmetykach przeciwtrądzikowych.

Skwalan – zredukowany skwalen. Dobrze rozprowadza się na skórze i miesza z tłuszczem skórnym. Stosowany jako rozpuszczalnik olejowych komponentów oraz wartościowy składnik natłuszczający w emulsjach. Zmiękcza i uelastycznia skórę.

Etanol (alkohol etylowy) – organiczny związek chemiczny z grupy alkoholi o wzorze C2H5OH. W temperaturze pokojowej jest to bezbarwna, łatwopalna ciecz o charakterystycznej woni i piekącym smaku. Na powietrzu pali się słabo widocznym niebieskawym płomieniem.

Miesza się z wodą w dowolnym stosunku i jako taki jest stosowany jako średnio polarny rozpuszczalnik organiczny.

Mieszanina 95,6% etanolu z wodą jest popularnie nazywana spirytusem (mieszanina azeotropowa). 100% etanol to alkohol absolutny - do jego otrzymywania stosowana jest destylacja azeotropowa w układzie etanol-woda-benzen. Możliwe jest też związanie wody z 95,6% etanolu przez dodanie tlenku wapnia lub bezwodnego siarczanu (VI) magnezu lub siarczanu (VI) sodu.

Etanol absolutny jest higroskopijny i pochłania wodę z powietrza, należy więc przechowywać go w szczelnie zamkniętych naczyniach

1. Jak odziałją wolne rodniki i reaktywne formy tlenu PET na skórę i wypisz wszystkie znane ci przeciwutleniacze odgrywające ważną rolę w ich zmiataniu. Scharakteryzuj tokoferole i koenzym Q10.

Pod wpływem wolnych rodników w skórze zmniejsza się ilość fibroblastów, osłabiona zostaje również aktywność melanocytów, które stanowią naturalną ochronę skóry przed działaniem promieni słonecznych. Na skutek osłabienia systemu immunologicznego zwiększa się wrażliwość skóry na działanie czynników zewnętrznych.

Antyoksydanty są to związki chemiczne wykazujące zdolność neutralizowania wolnych rodników.

Dzielimy je na dwie podstawowe grupy:

- endogenne

- egzogenne, dostarczane organizmowi z zewnątrz.

Antyoksydanty endogenne to:

enzymy antyoksydacyjne, koenzymy, związki drobnocząsteczkowe, różne wyspecjalizowane białka, dysmutaza nadtlenkowa (SOD - Super Oxid Dismutase), peroksydaza glutationowa selenozależna, transferaza, katalaza, reduktaza glutationowa, melatonina, poliaminy,

estrogen, laktoferyna,kwas moczowy,kwas liponowy,ceruloplazmina,albumina,glutation,endogenny koenzym Q10, biopierwiastki.

Antyoksydanty egzogenne (żywność, suplementy diety) to:

witaminy A, C, E,

polifenole,

bioflawonoidy

ksantony,

katechiny

karotenoidy (α i β-karoten, likopen, luteina),

egzogenny koenzym Q10

Witamina E (mieszanina tokoferoli) jest rozpuszczalna w tłuszczach. Występuje w olejach roślinnych, produktach zbożowych i zielonych częściach roślin, maśle, jajach, wątrobie. Posiada zdolność neutralizowania wolnych rodników, chroni przed utlenieniem i zniszczeniem lipidy naskórka, włókna kolagenowe i elastynowe skóry. Kremy kosmetyczne zawierające witaminę E zapobiegają powstawaniu podrażnień i poparzeń słonecznych, Wychwytuje i wiąże wolne rodniki powstające pod wpływem promieniowania UV.
Koenzym Q10 ma silne działanie antyoksydacyjne, jest określany mianem eliksiru młodości. Opóźnia starzenie się skóry, chroni skórę przed zanieczyszczeniami środowiska i wolnymi rodnikami. Zwiększa zdolności obronne naskórka, chroni komórki naskórka przed niedotlenieniem, pobudza ich metabolizm i regeneracje. Obniża poziom oksydacji po naświetlaniu promieniami UVA. Preparaty zawierające koenzym Q stosowane przez kilka tygodni spłycają głębokie zmarszczki i powodują zanik drobnych zmarszczek. Poprawiają nawilżenie i elastyczność skóry, rozjaśniają przebarwienia.