Nr Grupy | Imię i nazwisko | Data |
---|---|---|
Ćw. nr 1 | Wyznaczanie masy atomowej magnezu | Ocena |
Masa molowa to masa jednego mola atomów lub cząsteczek.
Mol to ilość substancji, która zawiera tyle atomów lub tyle cząsteczek, jonów, elektronów itp., ile atomów jest zawartych w 0,012 kg (12g) izotopu węgla .
Masa atomowa pierwiastka to średnia ważona mas atomowych izotopów wynikająca z procentowej zawartości poszczególnych izotopów w naturalnej mieszaninie.
Względna masa atomowa to 1/12 część masy nuklidu lżejszego izotopu węgla.
Masa cząsteczkowa to liczba określająca ile razy masa (ciężar) danej cząsteczki jest większa od 1/12 masy (ciężaru) atomu węgla .
Gazy to ciała, które nie mają określonego kształtu i objętości. Dzięki swej zdolności do rozprężania się, przyjmują one zawsze kształt i objętość naczynia, w którym się znajdują.
Gaz doskonały to gaz, który stosuje się do równania Clapeyrona w całym zakresie temperatury i ciśnienia.
Równanie Clapeyrona:
pV = nRT
p – ciśnienie
V – objętość
n – liczba moli
R – stała gazowa R = 8, 31441 [ J • • ]
T – temperatura
Prawo Boyle’a - Mariotte’a
Przy stałej temperaturze iloczyn ciśnienia i objętości gazu doskonałego będzie zachowywać stałą wartość.
Prawo Gay – Lussaca
Przy ustalonym ciśnieniu objętość gazu doskonałego będzie się zmieniać wprost proporcjonalnie do jego temperatury bezwzględnej.
Prawo Avogadra
W danych objętościach różnych gazów, w tych samych warunkach ciśnienia i temperatury, znajduje się jednakowa liczba cząsteczek.
Równanie Van Der Waalsa
a - stała charakterystyczna dla danego gazu, uwzględniająca oddziaływanie między cząsteczkami gazu (cząsteczki gazu przyciągają się, w wyniku czego rzeczywiste ciśnienie gazu na ścianki naczynia jest mniejsze niż w przypadku, gdyby tego oddziaływania nie było)
b - stała charakterystyczna dla danego gazu, uwzględniająca skończone rozmiary cząsteczek (cząsteczki zajmują jakąś objętość)
Vm = V/n - objętość molowa (V – objętość; n - liczność (ilość gazu) w molach)
Wyznaczanie masy molowej gazu (z równania Clapeyron’a)
≡>
Sublimacja to przemiana ciała stałego bezpośrednio w stan gazowy lub parę z pominięciem stanu ciekłego.
Punkt potrójny to stan, w jakim dana substancja może istnieć w trzech stanach skupienia, będąc równocześnie w równowadze termodynamicznej, np. woda, lód i para są w równowadze w temp. 0,01 ۫C i ciśnieniu 611,73 Pa.
Przebieg ćwiczenia
Masa naczynka wagowego | [g] | |
---|---|---|
Masa naczynka wagowego i Mg | [g] | |
Masa Mg | [g] | |
Objętość zebranego wodoru | [cm3] | |
Wysokość słupa wody | [mm] | |
Temperatura otoczenia | [oC] | |
Ciśnienie atmosferyczne | [mmHg] | |
Prężność pary wodnej | [mmHg] | |
Ciśnienie słupa wody | [mmHg] | |
Masa atomowa Mg (z tablic) | [g] |
Obliczenia dotyczące tabeli:
Masa Mg = (masa naczynka + masa Mg) - (masa naczynka wagowego)
Równanie reakcji
Mg + 2HCl ↔ MgCl2 + H2↑
Wydzielona objętość wodoru (z równania reakcji)
m = M ∙ n
n – 1 mol
m = 1mol ∙ 24g/mol = 24 g
z 24g Mg – 1 mol H2 = 22,4 dm3
z (obliczona masa) - x
x = [dm3]
Ciśnienie słupa wody:
$$P_{\text{cieczy}} = \ \frac{h*1}{13,6}\ \ \lbrack mmHg\rbrack$$
h – wysokość słupa wody [mm]
1 – gęstość wody [g/cm3]
13,6 – gęstość rtęci [g/cm3]
Pozostałe obliczenia:
Objętość suchego wodoru w warunkach normalnych:
$$\frac{p_{0}V_{0}}{T_{0}} = \ \frac{p_{1}V_{1}}{T_{1}}$$
p1 = patm − pH2o − pcieczy
Wzór po poprawkach:
$$V_{0} = \ \frac{T_{0}V_{1}(p_{\text{atm}} - p_{H_{2}o} - p_{\text{cieczy}})}{p_{0}T_{1}}$$
p0,V0 ,T0 – w warunkach normalnych
p1, V1,T1 – w warunkach laboratoryjnych
Masa Mg potrzebna do wyparcia 22,4 dm3 wodoru:
Z proporcji
Błąd popełniony przy wyznaczaniu masy atomowej Mg (%):
ΔMd = │MA - Md│
$$\frac{\Delta M_{d}}{M}*100\%$$
MA – masa atomowa Mg z tablic
Md – masa atomowa Mg obliczona z doświadczenia
Nie uwzględniając poprawki na prężność nasyconej pary wodnej, popełniamy błąd ujemny.