Pasze treściwe dla królików: Stanowią one podstawowe źródło składników pokarmowych w żywieniu królików. Największe zastosowanie mają ziarna zbóż: jęczmienia, pszenicy, kukurydzy i owsa. Ziarno zbóż można podawać w całości lub po ześrutowaniu, zmieszane z ziemniakami lub zagniecione z wodą, o konsystencji ciasta. Cenną paszę stanowią otręby pszenne lub żytnie. Można także wykorzystać czerstwe, nie spleśniałe pieczywo.
Oprócz zbóż można w żywieniu stosować nasiona roślin strączkowych: bób, bobik, groch i łubin słodki do 5% dawki.
Na wzrost i produkcyjność królików bardzo dobrze wpływa dodatek pasz pochodzenia zwierzęcego. Dostarczają one aminokwasów, których całkowicie lub częściowo brakuje w białkach roślinnych. Należy do nich mleko lub preparaty mleko zastępcze - do 5% (w proszku lub świeże do woli).

Pasze objętościowe suche dla królików: Do tej grupy pasz należą susze z roślin zielonych oraz siano. Skarmianie zbyt dużych ilości siana, ze względu na dużą zawartość trudno strawnego błonnika, powoduje obniżenie wykorzystania innych składników pokarmowych dawki.
Dzienna dawka siana dla królików powinna wynosić od 80 do 100 g/sztukę.

Pasze objętościowe soczyste: W żywieniu królików największe znaczenie mają: zielonki oraz pasze okopowe: ziemniaki, marchew, buraki i brukiew. Ziemniaki winno się skarmiać po uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu. Można wykorzystać także obierzyny, po oczyszczeniu ich z ziemi, piasku i uparowaniu. Cenną paszą jest marchew czerwona i żółta. Są one dietetyczne, zawierają duże ilości prowitaminy A. Buraki pastewne, półcukrowe oraz ćwikłowe stanowią w okresie zimy i wczesnej wiosny cenną paszę, szczególnie dla samic w okresie laktacji, ze względu na właściwości mlekopędne.
Chętnie jest także jedzona przez króliki brukiew, która przechowuje się znacznie lepiej niż buraki. Jej dawka dla królików winna wynosić do 150 do 200g. Zielonki w okresie lata stanowią podstawowe źródło białka, węglowodanów, witamin i związków mineralnych. W żywieniu królików największe znaczenie mają trawy i rośliny łąkowe, rośliny motylkowe, kukurydza i słonecznik. Z uprawianych roślin motylkowych do najbogatszych w składniki pokarmowe należą: lucerna, koniczyna czerwona i biała, inkarnatka, seradela, groch, wyka oraz przelot. Dawki traw dla królików wynoszą od 200 do 350 g/sztukę. Kiszonki przygotowuje się ze wszystkich roślin łatwo się kiszących, jak kukurydza, liście kapusty, trawy, nać marchwi, liście buraków cukrowych oraz ziemniaki parowane. Stosując żywienie kiszonkami należy zwiększyć dawki pasz mineralnych, gdyż w wyniku kwaśnego odczynu kiszonek, króliki mają zwiększone zapotrzebowanie na związki mineralne, takie jak wapń i fosfor. Do kiszonek należy króliki przyzwyczajać stopniowo, przez około tydzień, rozpoczynaj ąc podawanie od 30-40 g. Maksymalne dawki dla królików dorosłych wynoszą do 150 g.

Dojrzałość królików do rozpłodu. Króliki należą do zwierząt wcześnie dojrzewających, wielorujowych tj. rozród ich może odbywać się w ciągu całego roku, chociaż wystanie u nich popędu płciowego jest większe w okresie wiosenno-letnim niż w jesienno-zimowym. Uważa się, że czynnikiem powodującym te różnice jest zmiana długości dnia świetlnego, oddziaływującego na procesy hormonalne regulujące cykl płciowy. U królików (samic) ruja nie jest cykliczna, ani też nie jest związana z owulacją. Do jej wystąpienia konieczne jest pobudzenie płciowe, wpływające na zaistnienie procesów hormonalnych. Pobudzenie takie następuje przez kontakt z samcem lub przez przebywanie z innymi samicami w jednej klatce. Króliki ras średnich uzyskują dojrzałość płciową w wieku 3-3,5 miesiąca, natomiast pierwsze krycie prowadzi się dopiero po uzyskaniu wieku 4,5 miesiąca. Króliki ras dużych dojrzewają później i samice do rozpłodu należy używać po ukończeniu 6 miesięcy, a samce w wieku 7-8 miesięcy. Nie jest wskazane opóźnianie rozpoczęcia użytkowania rozpłodowego. Jest to bowiem często przyczyną zatuczania się królików, co utrudnia rodzenie i może być przyczyną niepłodności. Natomiast najwłaściwszym terminem krycia samic wieloródek w warunkach ferm jest 14-18 dzień po wykocie.

Długość użytkowania rozpłodowego królików. Samice wszystkich ras można użytkować przez okres 3 lat, a nawet dłużej, jeśli zapewni się im dobre warunki żywieniowe - okres użytkowania rozpłodowego samic zależy w dużym stopniu od intensywności rozpłodu. W systemie intensywnego rozpłodu okres użytkowania samicy będzie krótszy, bowiem silnie eksploatowane samice po 12 miotach wykazują spadek zdolności do zapładniania oraz zmniejszoną liczbę młodych w miocie. Gdy stosuje się intensywne metody rozrodu ten okres skraca się u samic do 1,5-2 lat, a u samców 3-4 lat.

Intensywność rozpłodu królików. Samicę kryje się zwykle w klatce samca, a nie odwrotnie. Samice młode, zwłaszcza pierwiastki, kryje się samcami starszymi, doświadczonymi i silnymi. Młodych samców mniej doświadczonych, używa się do krycia samic starszych, które już rodziły króliczęta. Wskazane jest również, aby samce swoją masą ciała dorównywały lub przewyższa ły samice. Chodzi bowiem o to, aby samiec nie nabrał lęku przed samicą, gdyż to praktycznie wyklucza dalsze użytkowanie rozpłodowe. Zwykle wystarczy jednorazowe krycie samicy. Po jednym, dwóch dniach można przeprowadzić kontrolne krycie i jeżeli samica nie daje się pokryć, uważa się, że została zapłodniona. Przeprowadzone badania wykazały, że ze wzrostem spokrewnienia królików następuje zmniejszenie skuteczności pokryć, liczebności miotu, masy noworodków, zmniejszenie masy ciała królików przy odsadzeniu, w wieku 90 dni, spada żywotność młodych królików oraz zwiększa się procent upadków. Wobec powyższego należy unikać kojarzeń braci z siostrami oraz rodziców z potomkami.
Różne intensywności rozpłodu samic W produkcji królików może być stosowanych kilka metod rozpłodu (duża, średnia, mała intensywność lub mieszana). Chów w pomieszczeniach zamkniętych nieogrzewanych (na głębokiej ściółce) - z reguły o średniej intensywności rozpłodu - umożliwia prowadzenie rozrodu królików przez cały rok, co znacznie zwiększa liczbę wyprodukowanego przychówka. W zimowej porze roku temperatura powinna być w granicach 14-18o C. Przy tym systemie chowu (przy średniej intensywności rozpłodu) samice są kryte w 10-14 dni po porodzie, a młode odsadza się w wieku 32-35 dni.
Pozwala to na uzyskanie 5-6 miotów w ciągu roku i ponad 35 sztuk młodzieży rocznie. Roczny wskaźnik remontu stada wynosi 60-65%. W chowie królików prowadzonym na otwartej przestrzeni (mała intensywność rozpłodu) zarówno czynnik długości dnia jak i trudności w zabezpieczeniu królicząt - noworodków - przed przemarznięciem w okresie mrozów) narzucają sezonowość rozpłodu królików. Praktycznie w tych warunkach można uzyskać od samicy maksymalnie do 4 miotów rocznie w okresie od połowy marca do listopada. Przy tym systemie króliczęta odsadza się od matki w wieku 6 tygodni, a samice kryje się najczęściej w 42 dniu po porodzie. Roczny wskaźnik remontu stada wynosi 40-50%.

Wykot królików

 przed wykotem Zakoconej samicy należy zapewnić pokój, unikając zbędnych hałasów i pozostawiając ją w jej zagrodzie przez cały okres ciąży. W tym okresie trzeba też dużą uwagę zwracać na jakość i ilość paszy oraz dostęp do świeżej i czystej wody do picia. Zapotrzebowanie królików na wodę, przedstawia się następująco dla samic karmiących do 2 dobę, a dla młodzieży do 1\2 dobę. Należy podkreślić, że niepodawanie królikom wody do picia ogranicza ich tempo wzrostu o 15-20% w stosunku do zwierząt, którym zapewniono stały dostęp do wody. Dużą rolę odgrywa przestrzeganie terminów zadawania paszy.

 ciąża i wykoty Ciąża u królików trwa od 30 do 35 dni, średnio 31-32 dni. Najkrótszy okres ciąży występuje u pierwiastek. Na dwa lub trzy dni przed wykotem, czasem nawet dopiero w ostatnich godzinach, samica przystępuje do ścielenia gniazda, układając słomę lub siano oraz wyskubane włosy z podbrzusza i boków, najczęściej w kącie zagrody. Poród odbywa się najczęściej w nocy i trwa od 20-30 minut. Po porodzie samica zjada łożysko, wylizuje króliki i układa je w gnieździe, a następnie karmi.