UNIWERSYTET
TECHNOLOGICZNO – PRZYRODNICZY
im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich
w Bydgoszczy
LABORATORIUM
EKSPLOATACJI MASZYN
Ćwiczenie: „Zużycie ścierne”
Wykonał:
Krystian Szulerecki
Transport, sem IV
Grupa F
1. Zużycie.
„Zużycie jest rezultatem procesu tarcia polegającym na [1]:
zmianie wartości cech warstwy wierzchniej elementów maszyn,
pogorszeniu stanu powierzchni ciernych elementów maszyn, tzn. zwiększeniu chropowatości, powstaniu rys, bruzd, pęknięć powierzchniowych i ubytków materiału powstałych po wyrwanych cząstkach materiału.”
2. Zużycie ścierne.
„Jest to zjawisko niszczenia warstwy wierzchniej ciał współpracujących w procesie tarcia w wyniku skrawającego, bruzdującego, rysującego i ścinającego oddziaływania nierówności powierzchni, cząstek ciał obcych lub produktów zużycia. Warunkiem koniecznym wystąpienia zużycia ściernego w procesie tarcia jest większa twardość ciała powodującego zużycie od ciała zużywanego. Występuje głównie przy tarciu suchym.”[2]
3. Rodzaje zużycia ściernego.
Zużycie ścierne jest rodzajem zużycia czysto mechanicznego. Występuje tylko w takim zakresie prędkości względnej współpracujących elementów, w którym wydzielające się ciepło tarcia nie ma znacznego wpływu na proces zużycia.
Rodzaje ścierania [2]:
„a) ścieranie wskutek współpracy elementów z powierzchnia o dużej chropowatości,
b) ścieranie przez cząstki ścierniwa znajdującego się pomiędzy współpracującymi powierzchniami elementów maszyn,
c) ścieranie przez cząstki ścierne posiadające dużą energie kinetyczną,
d) ścieranie w masie ściernej.”
4. Podział zużycia ściernego.
Głównymi kryteriami podziału zużycia ściernego są [4]:
różnica twardości trących elementów,
lokalizacja ziaren ściernych powodujących zużycie.
„Podział zużycia ściernego metalowych elementów maszyn wg różnicy twardości trących elementów jest następujący:
1) zużycie ścierne I rodzaju – gdy stosunek wartości twardości materiału elementu ścieranego do wartości twardości elementu ścierającego wynosi Hm/ Hs 0,6,
2) zużycie ścierne II rodzaju – Hm/Hs<0,6.
Poniżej natomiast przedstawiono podział zużycia ściernego metalowych elementów maszyn wg lokalizacji ziaren ściernych:
1) zużycie ścierne spowodowane przez ziarna umocowane w warstwie wierzchniej powierzchni elementu;
2) zużycie ścierne spowodowane przez luźne ziarna ścierne;
3) zużycie ścierne spowodowane przez strumień ścierny, tzn. ścierniwo zawieszone w strumieniu płynu;
4) ścieranie w masie ściernej.”
4.Mechanizm ścierania:
W procesie ścierania mają miejsce następujące główne zjawiska elementarne [3]:
„- mikroskrawanie – jest zjawiskiem wykrawania bruzd w ściernym materiale przez elementy ścierne; zjawisko to w sposób przybliżony opisują prawa skrawania metali, a jego specyfikę stanowią: wielkość, geometria i sposób mocowania elementów skrawających,
- rysowanie – jest zjawiskiem tworzenia w ściernym materiale rys przez przesuwające się elementy ścierne, częściowo wskutek wykrawania,
a częściowo przez odsuwanie materiału na boki,
- ścinanie nierówności – występuje, gdy wartość siły niezbędnej do ścięcia przekroju występu na granicy styku nierówności jest mniejsza od wartości oporu odkształcenia współdziałającego elementu,
-oderwanie nierówności – występuje najczęściej przy zahaczaniu się występów nierówności przynajmniej jednego elementu pary ciernej, którego warstwa wierzchnia cechuje się niejednorodnością materiału.
-bruzdowanie - to proces niszczenia WW metalowych elementów maszyn polegający na tworzeniu w materiale współpracującego elementu rys i spęczeń materiału bez ubytku masy elementu, tzn. wyłącznie w wyniku odkształceń plastycznych i sprężystych.”
Rys.1. Przekrój poprzeczny WW elementów współpracujących podczas procesu bruzdowania.
Rys.2. Przekrój poprzeczny WW elementów współpracujących podczas procesu mikroskrawania.
Rys.3. Zmiana przekroju poprzecznego rysy na powierzchni elementu w funkcji zwiększania się narostu na powierzchni rysującego narzędzia.
a) b)
Rys.4. Przekrój poprzeczny WW elementów współpracujących podczas procesu ścinania
nierówności w wyniku ścinającego oddziaływania:
a) występu nierówności elementu współpracującego,
b) ziarna umocowanego w WW elementu współpracującego
Rys.5. Przekrój poprzeczny WW elementów o wielofazowej strukturze, współpracujących podczas procesu odrywania nierówności w wyniku ścinającego oddziaływania występu nierówności elementu współpracującego.
5.Przeciwdziałanie zużyciu ściernemu:
Problem zmniejszenia zużycia ściernego elementów maszyn należy rozwiązać na etapach konstruowania, wytwarzania i eksploatacji obiektów technicznych. Zasady przeciwdziałania zużycia ściernemu są następujące [3]:
„- elementy maszyn narażone na intensywne zużycie wykonywać z materiałów
o dużej odporności na ścieranie,
- w elementach węzłów ślizgowych należy stosować materiały o odpowiedniej różnicy twardości,
- należy polepszać właściwości przeciwzużyciowe substancji smarujących,
- należy chronić węzły ślizgowe maszyn przed zanieczyszczeniami,
- należy racjonalnie eksploatować obiekty techniczne w okresie docierania
i normalnej pracy.”
6.Opis stanowiska laboratoryjnego:
Na stanowisku znajdują się następujące urządzenia i przyrządy:
- urządzenie do ścierania próbek,
- waga analityczna z dokładnością ważenia 0,01 g,
- suwmiarka elektroniczna z dokładnością mierzenia 0,01 mm.
Na fotografii poniżej przedstawiono stanowisko pomiarowe.
Fot. 1. Urządzenie do ścierania próbek (opracowanie własne)
Literatura:
[1] Janecki J., Gołąbek S.: „Zużycie części i zespołów pojazdów samochodowych” WKŁ Warszawa, 1984,
[2] Praca zbiorowa pod redakcją Macieja Woropay’a: „Laboratorium z eksploatacji maszyn” ATR Bydgoszcz, 1994,
[3] Solski P.: „Zużycie cierne metali” WNT Warszawa, 1968
[4] Woropay M,. Landowski B., Jaskulski Z., „Wybrane problemy eksploatacji
i zarządzania systemami technicznymi”, Wyd. Uczelniane ATR Bydgoszcz 2004