Siedzi Jezus gdzieś na schodku z małym smutkiem w środku – siedzi tak i czeka – CZEKA na człowieka. Wszyscy GO mijają, lecz GO nie poznają bo siedzi na schodku w dziurawym bucie, podartym surducie. Uśmiecha się do każdego, choć nie ma niczego. A Jezus siedzi na schodku a małe dziecko przed NIM staje i śpiewa dla Niego – bo nie ma niczego innego ….. Co CI dam? co Ci dam? …..pustą kieszeń tylko mam….. lecz mam coś małego a czułego …..Serce mam – Serce bierz a mnie z sercem jeśli chcesz !!! PANIE JEZU SERCE MOJE - DUSZĘ MOJĄ WEŹ !

Tekst ten dostałam niedawno na maila i postanowiłam skupić się wokół niego w tym wielkopostnym czasie bo daje do myślenia. Ile razy bywamy w takiej sytuacji, gdy nie zauważamy Jezusa koło siebie. Gdy jest nam dobrze i wszystko układa się po naszej myśli jesteśmy z tego powodu szczęśliwi a gdy smutek otuli nasze oblicze wtedy stajemy w pokorze przed Panem i prosimy o pomoc a nie lepiej całkiem oddać Mu to co jest zgromadzone w naszym sercu – Nie moja wola Panie ale Twoja niech się dzieje wobec mnie proszę naucz mnie pokornie godzić się z Twoją wolą…… Jezus wie co dla nas najlepsze. Dla Niego nie liczą się ziemskie majętności On z miłością patrzy w nasze serca a czy my jesteśmy „bogaci” w dobroć różnego rodzaju. Wiemy, że przyjdzie czas, gdy staniemy przed Panem z pustymi rękoma, ale nasze serce powinno promieniować to ona ma być naszym świadectwem. W nim zapisujemy nasze dobre uczynki i z tego zostaniemy rozliczeni…… zawsze powinny być one czyste, grzech nie ma prawa bytu aby nie brudził żadnego zakamarka naszych serc. Niech Duch św. rozpala pochodnie Waszych serc by ukazał się każdy zakątek serduszka a Jezus mógł ujrzeć i uleczyć ten skrawek, który wymaga Jego interwencji…. Bądźmy jak dzieci, które są takie bezpośrednie z prostotą mówią o swych uczuciach. Tak jak w tym rozważaniu dziecko wie, że nie ma skarbów ale ma coś wartościowszego co może ofiarować Jezusowi to serduszko, w którym kryją się zgromadzone skarby i chce je ofiarować Jezusowi, nie chce by siedział sam ,opuszczony i smutny, że przechodzących sporo ale nikt nie zauważa Jego tak pragnącego powitać każdego człowieka…. Dopiero dziecko, które nieraz z ciekawości podejdzie i zagadnie….

Nie bądźmy obojętni na miłość Jezusa umiejmy Go w swym życiu zauważyć…. On w każdej chwili na nas czeka ……. Pamiętajmy, że z miłości do człowieka Jezus umarł na krzyżu i nikt nie ulżył Mu w cierpieniu, które przyjął w pokorze i godząc się z wolą Ojca.

Maryja też cierpiała ze swoim Synem połączyła swe cierpienia z męką Syna za grzechy świata z więc i za nasze też…… czy o tym pamiętamy?

Matko daj nam głębokie zrozumienie naszych grzechów. Skorzystajmy z sakramentu pojednania oczyśćmy serduszka z naszych upadków, aby powstać i wykazać gotowość do kroczenia za Zmartwychwstałym Mistrzem.

Czym dla nas jest Wielki Post? Wiemy, że każdy potrzebuje nawrócenia czyli odwrócenia się od zła, aby czynić dobro. Jezus przed rozpoczęciem publicznej działalności podejmuje ostateczną walkę ze złem. Zwycięża wszelkie pokusy. Pozostaje wierny woli swego Ojca. Jego przykład jest dla nas wezwaniem do podjęcia walki ze złem, z pokusą do zła w naszym życiu. Czas Wielkiego Postu to czas modlitwy i dobrych czynów, czyli to czas szczególnego nawrócenia, pojednania i czynienia dobra. W tym okresie uświadamiamy sobie, że wszyscy potrzebujemy nawrócenia, gdyż jesteśmy grzeszni. Między wami też na pewno nie każde zachowanie było dobre. Dlatego teraz podajcie sobie prawe dłonie i wypowiedzcie słowo „przepraszam”. Będzie to pierwszy krok do nawrócenia. JA TEŻ, MÓWIĘ TOBIE PRZEPRASZAM!! Znak przeproszenia i przebaczenia we wspólnocie ,ZNACZY CIĄGLE zaczynam od NOWA...