TECZKA METODYCZNA

PRAKTYKA SPECJALNOŚCIOWA

Szkoła Podstawowa nr 16 w Grudziądzu

Im. I Armii Wojska Polskiego

Alicja Małgorzata Dąbrowska

Nr albumu 17828

Termin odbywania praktyki:

01.04.2014- 30.04.2014

Spis treści

I Harmonogram działań podejmowanych na praktyce

II Opis struktury organizacyjnej placówki

III Opis podstaw prawnych funkcjonowania placówki (akty prawne i inne uregulowania)

IV Opis grupy, w której realizowana była praktyka

V Analiza poznanej dokumentacji, związanej z realizacją zadań edukacyjno-wychowawczych

VI Opis i charakterystyka przeprowadzonej diagnozy wybranego dziecka

VII Sprawozdanie z obserwacji zajęć/lekcji wraz z wnioskami

VIII Wykaz katalogu podstawowych środków dydaktycznych

IX Opis i charakterystyka zasad i form współpracy nauczycieli i placówki z rodzicami;

X Wykaz zestawienia bibliograficznego

XI Wykaz przeprowadzonych zajęć oraz ich scenariuszy

XII Własne wnioski i spostrzeżenia

I Harmonogram działań podejmowanych na praktyce

Obserwacja zajęć (30 godzin )

01.04.2014 Godziny pracy – 6 h

Zapoznanie z Dyrektorem szkoły i opiekunem moich praktyk. Poznanie zadań pedagoga. Rozplanowanie praktyk w szkole. Obserwacja w klasie 1b.

02.04.2014 Godziny pracy- 6h

Obserwacja zajęć w klasie 1b. Zapoznanie się z podstawową dokumentacją szkoły. Temat zajęć : Lubimy fantazjować: Słuchanie tekstu „Rysunek”. Głośne czytanie wiersza N. Usenko „Fantazja”. Udzielanie odpowiedzi na pytania do tekstów. Opowiadanie fantastycznych historii z wybranym bohaterami oraz na podstawie historyjki obrazkowej. „Wyczarowane z plamy”- wykonywanie farbami obrazu na bazie barwnej plamy. Gry i zabawy bieżne z różnymi piłkami.

03.04.2014 Godziny pracy- 6h

Obserwacja zajęć w klasie 1b. Temat zajęć: Swobodne wypowiedzi dzieci na temat sposobów spędzania wieczorów w rodzinnym kręgu. Omówienie ilustracji i tekstu. Zespołowe opowiadanie fantastycznych opowieści. Rzuty i chwyty piłki- ćwiczenia w parach.

04.04.2014 Godziny pracy 6h

Obserwacja zajęć w klasie 1b.Układanie i rozwiązywanie zadań- obliczenia pieniężne. Ćwiczenia w czytaniu tekstu z uwzględnieniem poziomu trudności. Kozłowanie piłki prawą i lewą ręką ze zmienną rytmu i kierunku poruszania się.

07.04.2014 Godziny pracy 6h

Obserwacja w klasie 1b. Nauka śpiewanki „Bawmy się”. Mierzenie miarką centymetrową. Bogacenie słownika związanego z teatrem. Wypowiedzi na temat teatru na podstawie ilustracji i doświadczeń własnych. Rodzaje lalek teatralnych. Czytanie z podziałem na role tekstu: „Kto się tak kłóci?” Wypowiedzi opisujące wygląd pacynki, kukiełki, marionetki.

08.04.2014 Godziny pracy 5h

Scenariusz zajęć nr 1

09.04.2014 Godziny pracy 5h

Scenariusz zajęć nr 2

10.04.2014 Godziny pracy 5 h

Scenariusz zajęć nr 3

11.04.2014 Godziny pracy 5 h

Scenariusz zajęć nr 4

14.04.2014- 22.04.2014

Rekolekcje, przerwa świąteczna

23.04.2014 Godziny pracy 5 h

Scenariusz zajęć nr 5

24.04.2014. Godziny pracy 5

Scenariusz zajęć nr 6

25.04.2014 Godziny pracy 5 h

Scenariusz zajęć nr 7

28.04.2014 Godziny pracy 5 h

Scenariusz zajęć nr 8

29.04.2014 Godziny pracy 5 h

Scenariusz zajęć nr 9

30.04.2014 Godziny pracy 5 h

Scenariusz zajęć nr 10

II Struktura organizacyjna placówki

1. Podstawową jednostką organizacyjną szkoły jest oddział klasowy.

2. Edukacja na I etapie kształcenia, obejmującym klasy I- III, realizowana jest w formie kształcenia zintegrowanego. Podstawową formą pracy szkoły w klasach IV-VI są zajęcia edukacyjne prowadzone w systemie klasowo- lekcyjnym i w grupach zgodnie z organizacją obowiązującą w danym roku szkolnym.

3.Jednostka dydaktyczna trwa 45 minut.

4. Zajęcia w szkole są organizowane w formie dwóch semestrów.

5. Zajęcia edukacyjne mogą też być organizowane według innych zasad, w szczególności mogą odbywać się poza szkołą.

6. Organizację obowiązkowych zajęć edukacyjnych dla poszczególnych klas określa tygodniowy rozkład zajęć sporządzony przez dyrektora, zgodnie z przepisami w sprawie ramowych planów nauczania.

7. W klasach realizujących zintegrowane nauczanie początkowe szczegółowy dzienny rozkład zajęć ustala nauczyciel, przestrzegając tygodniowego przedziału czasu.

8. W szkole mogą być organizowane nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne w wymianie* ustalonym przez dyrektora, stosownie do posiadanych środków finansowych.

9. Szkoła stosuje terminy rozpoczęcia zajęć szkolnych, przerw świątecznych oraz ferii zimowych i letnich – określa przepisami w sprawie organizacji roku szkolnego. Dyrektor zachowuje obowiązujące przepisy, może zmienić rozkład zajęć w poszczególne dni. W tych dniach dyrektor może również ogłosić dzień wolny od zajęć.

10. Dla realizacji zadań statutowych szkoła zapewnia uczniom możliwość korzystania z:

• Pomieszczeń do nauki z niezbędnych wyposażeniem

• Zespołu urządzeń sportowych

• Świetlicy

• Biblioteki

• Profilaktyki zdrowotnej i pomocy lekarskiej

• Pomieszczenia administracyjno – gospodarczego

• Boiska szkolnego

• Zielonej polany

• Świetlicy socjoterapeutycznej

• Sali gimnastycznej

11. Świetlica szkolna obejmuje opieką uczniów klas I-III

• Ze świetlicy mogą korzystać uczniowie, których obydwoje rodzice pracują

• Szczegółowy plan zajęć i pracy świetlicy określają dodatkowe przepisy

Świetlica Szkolna w Szkole Podstawowej nr 16 otacza opieką stałą 75 wychowanków oraz uczniów wymagających opieki doraźnej z klas I-VI. Świetlica jest czynna w godzinach 7.00- 16.00. Uczniowie pracują tu pod okiem 3 wychowawców: Barbary Głowackiej, Barbary Pozorskiej oraz Anny Bojar – Gałeckiej.

Zapisu do świetlicy dokonują rodzice (opiekunowie) przez wypełnienie „Karty zgłoszenia dziecka do świetlicy szkolnej” i złożenie jej u wychowawcy świetlicy. W trosce o bezpieczeństwo powierzonych opiece dzieci wprowadzono kilka formalnych zabezpieczeń:
- rodzice wyrażają pisemną zgodę na samodzielny powrót dziecka do domu lub jego odbiór przez starsze rodzeństwo czy inne osoby niebędące prawnymi opiekunami,
- dzieci z klas I udają się na zajęcia zawsze pod opieką nauczyciela,
- bezpieczeństwu dzieci służy również przestrzeganie ”Regulaminu Świetliczaka”.

12. Nauczycieli oraz innych pracowników, zatrudnia dyrektor, biorąc pod uwagę charakter wychowawczy placówki.

13. Szkoła zatrudnia pracowników administracyjnych i obsługi. Pracownicy Ci zapewniają sprawne funkcjonowanie placówki, zakres obowiązków pracowników administracyjno – obsługowych ustala dyrektor.

III Podstawa prawna funkcjonowania placówki

1. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej zapewniająca ochronę praw człowieka

2. Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20.11.1989 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526 oraz z 2000 r. Nr 2 poz. 11 i 12).

3. Ustawa o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. - tekst jed­nolity. Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 z późniejszymi zmianami.

4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz pu­blicznych szkół (Dz. U. Nr 61, poz. 624 oraz z 2002 r. Nr 10, poz. 96) z późniejszymi zmianami.

5. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 15.01.2001 r. W sprawie zasad udzielenia i organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.

IV Opis klasy, w której realizowana była praktyka

Praktykę specjalnościową odbyłam w Szkole podstawowej nr 16 w Grudziądzu. Podczas odbywania praktyk moim opiekunem była Pani Pedagog mgr Agnieszka Jagodzińska. Pani Agnieszka wprowadziła mnie w zadania i problemy z którymi codziennie zmaga się pedagog. Samodzielne zajęcia przeprowadzałam w klasie 1b. Dzieci były bardzo koleżeńskie, na lekcjach pracowite i zdyscyplinowane. . Uczniowie chętnie uczyli się nowych rzeczy, przejawiali duże zainteresowanie matematyką i światem przyrody. Lubią wykonywać wszelkiego rodzaju prace plastyczne, najbardziej jednak lubią spędzać czas na zajęciach w sali gimnastycznej czy boisku szkolnym, gdzie mogą wykazać się w grach i zabawach zespołowych. Klasa jest zróżnicowana pod względem zachowania. Są dzieci spokojne jak i zarówno energiczne, jednak słuchają poleceń wychowawczyni.

V. Analiza dokumentacji związanej z realizacją zadań edukacyjno – wychowawczych nauczyciela

Opis podstawowej dokumentacji placówki:

- Księga uczniów

- Odrębny dla każdego oddziału dziennik lekcyjny, w którym dokumentuje się przebieg nauczania w danym roku.

- Procedury:

1. Procedury współpracy:

1. kontakty z rodzicami

1. przekazanie opieki pod nieobecność rodziców ucznia

2. nauczyciela z uczniem

3. pedagoga z nauczycielami

4. współpracy z instytucjami pozaszkolnymi

1. Procedury w sytuacjach zagrożenia w szkole:

1. postępowanie w przypadku dziecka krzywdzonego

1. postępowanie w przypadku naruszenia godności osobistej ucznia

2. postępowanie wobec ucznia - sprawcy czynu karalnego lub przestępstwa

3. postępowanie wobec ucznia - ofiary czynu karalnego

4. postępowanie w przypadku podejrzenia, że uczeń posiada przy sobie narkotyki

5. postępowanie w przypadku znalezienia substancji przypominającej narkotyk

6. postępowanie w przypadku podejrzenia, że uczeń znajduje się pod wpływem alkoholu lub narkotyków

7. postępowanie z uczniem w przypadku zachowań świadczących o jego demoralizacji

8. postępowanie wobec osoby obcej na terenie szkoły

9. postępowania z uczniem, który ma dolegliwości zdrowotne na lekcji

10. postępowania z uczniem, który źle zachowuje się na lekcji

1. Procedury dotyczące realizacji obowiązku szkolnego i obowiązku nauki

1. kontrola realizacji obowiązku szkolnego (dot. szkoły podstawowej i gimnazjum

- Statut placówki określa:

• Rodzaj placówki oraz jej zadania

• Kto jest osobą prowadzącą placówkę

• Organy placówki oraz zakres jej zadań

• Organizacja placówki

• Prawa i obowiązki uczniów sposób pozyskiwania środków finansowych na działalność placówki

• Nagrody i kary

• Zasady nauczania wewnątrz szkolnego

• Ocenianie osiągnięć edukacyjnych

• Ocenianie zachowań uczniów

• Sposoby powiadamiania rodziców lub opiekunów o osiągnięciach uczniów

• Zasad przyjmowania uczniów do placówki

• Zasady rady pedagogicznej

- W Systemie Informacji Oświatowej (SIO) znajduje się:

• Zaszyfrowana ewidencja szkoły

• Zaszyfrowana ewidencja nauczycieli

• Zbiorcze dane uczniów

• Dane dotyczące ilości uczniów, nauczycieli, majątku szkoły i jej wydatków

- Program wychowawczy opisuje :

• Akta prawne na podstawie, których skonstruowany został program wychowawczy

• Główne zadania szkoły w ramach strategii wychowawczej

• Powinności wychowawcze

• Zadania dla nauczyciela zajęć edukacyjnych i pedagoga

• Ceremonie i stałe uroczystości szkolne

• Tryb postępowania w trudnych sytuacjach

• Zasady ewaluacji

- Przedmiotowy system oceniania mówi o:

1. Celach oceniania w edukacji wczesnoszkolnej

1. Kryteriach oceniania

2. Metodach o formach oceniania

Miesięczny plan pracy:

Nauczycielka korzysta z opracowanych miesięcznych planów pracy, które są zamieszczone w przewodniku, dla nauczycieli. Miesięczny plan pracy podzielony jest na miesiące następnie na kolejne tygodnie i dni. Składa się z następujących części: integralny ośrodek tematyczny, temat dnia, obszary edukacji(polonistyczna, matematyczna, przyrodnicza, społeczna, plastyczna i medialna, muzyczna, techniczna, wychowanie fizyczne i kultura osobista) oraz przewidywane osiągnięcia uczniów.

Dziennik zajęć

Dziennik zajęć opracowano zgodnie z obowiązującymi rozporządzeniami ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Tabela w dzienniku zajęć podzielona jest na sześć części, na które składa się:

• Data

• Krąg tematyczny

• Temat dnia

• Edukacja

• Treść zajęć

• Podpis nauczyciela prowadzącego

Zaczynając kolejne zajęcia realizuje temat określonego zajęcia zgodnie z kręgiem tematycznym, wokół którego toczą się tematy zajęć w określonym tygodniu. Ponadto w dzienniku znajduje się lista uczniów uczęszczających do danej klasy, kontakt do rodziców, bądź opiekunów prawnych dziecka, plan zajęć, opis przygotowanych i realizowanych wycieczek, opis przebiegu zebrania z rodzicami, prowadzone obserwacje uczniów. Jest też opis kręgów tematycznych oraz zadania wchodzące w skład realizacji danego kręgu. Nauczyciel prowadzi także zestawienie frekwencji tygodniowej oraz rocznej poszczególnych uczniów, a także całej klasy.

VI. Diagnoza wybranego dziecka.

Uczeń przeciętny:

Kinga jest uczennicą klasy 1. Jest spokojna, cicha, inteligentna. Chętnie nawiązuje relacje z rówieśnikami, ale momentami bywa nieśmiała. Mówi cicho, niepewnie nawet, gdy jest pewna poprawności odpowiedzi. Bardzo dobrze radzi sobie z czytaniem jak i pisaniem tekstu. Równie dobrze rozwiązuje zadania matematyczne. Bardzo lubi zajęcia plastyczne i muzyczne. Tempo pracy dziewczynki jest poprawne.

Propozycje rozwiązań:

1. Rozwijanie umiejętności komunikowania się

2. Utrzymywanie ścisłego kontaktu z rodzicami

3. Zachęcać do dalszej aktywności na zajęciach

4. Propozycja dalszego rozwoju plastycznego

Uczeń z trudnościami dydaktyczno- wychowawczymi

Justyna posiada prawidłowy zasób wiadomości o świecie. Wykazuje spowolnione tempo pracy w klasie. Często wymaga dodatkowych podpowiedzi, ukierunkowani, dodatkowych wyjaśnień dotyczących zadania. Jest osobą która szybko nabiera niechęci do wykonywania ćwiczenia. Bardzo łatwo się rozprasza, pismo Justyny jest niewyraźne. Bardzo lubi zajęcia plastyczne, chociaż prace plastyczne robi niestarannie.

Czyta poprawnie jednak tempo jest wolniejsze od kolegów i koleżanek z klasy. Czytając dzieli dzieli na sylaby.

Zadania naprawcze

1. Częste nagradzanie i chwalenie dziecka

2. uświadomienie rodzicom konieczności jednakowych oddziaływań wychowawczych w domu i szkole

3. dostosowanie wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb i możliwości ucznia;

4. zapewnienie dziecku możliwości zaspokojenia potrzeby ruchu i aktywności;

5. dalsze uczestnictwo dziewczynki w zajęciach wyrównawczych

Uczeń trudny:

Karol jest uczniem 1 klasy Szkoły podstawowej nr 16.Chłopiec wychowywany jest przez matkę alkoholiczkę, ojciec kilka lat temu zginął w wypadku. Uczeń osiąga bardzo słabe wyniki w nauce. Dużą trudność sprawia mu czytanie i pisanie oraz liczenie. Ma bardzo ubogi zasób słów. Na lekcje przychodzi nie przygotowany, nie odrabia prac domowych, nie przynosi także pomocy dydaktycznych, pomimo iż je posiada. Podczas zajęć ubliża koleżankom, czasami również zdarzy mu się niszczyć szkole sprzęty. Jego zachowanie w stosunku do kolegów sprawia iż jest on izolowany od grupy. Podczas przerw przebywa sam, na zajęciach nie chce współpracować w grupie, a uczniowie często wyrażają sprzeciw by należał do ich zespołu. Widoczny jest brak jego akceptacji w zespole klasowym.

Propozycje rozwiązań:

1. Stworzenie atmosfery sprzyjającej dobremu samopoczuciu dziecka

2. Indywidualizacja pracy dziecka

3. Dostosowanie zadań do możliwości dziecka

4. Powolne, systematyczne przechodzenie od zadań łatwiejszych do trudniejszych.

5. Dostrzeganie najdrobniejszych postępów w pracy ucznia

6. Akcentowanie pozytywnych cech osobowości chłopca

7. Kształtowanie pozytywnych relacji w zespole klasowym

Uczeń zdolny

Gabrysia jest uczennicą klasy 1. Podczas prowadzenia zajęć zauważyłam, że Gabrysia jest bardzo pilną uczennicą. Zawsze starannie i dokładnie przygotowywała się do zajęć. Potrafi prawidłowo wyciągać wnioski. Jeżeli coś jest niezrozumiałe prosi o dodatkowe wyjaśnienie. Jest dziewczyną wesołą, uśmiechniętą, energiczną. Jest uczennicą ambitną, samodzielnie poszukującą nowych wiadomości. Zadania przeważnie kończy jako pierwsza w klasie. Potrafi odtworzyć treść tekstu po jednorazowym przeczytaniu. Systematycznie przygotowuje się do zajęć. Zadania domowe odrabia systematycznie.

Propozycje rozwiązań:

1. wprowadzenie zajęć dodatkowych, dalej kształtujących potencjał dziecka

2. zachęcanie do udziału w konkursach organizowanych przez szkołę i poza nią

3. rozszerzenie zakresu wiedzy dziewczynki

VII Sprawozdanie z obserwacji zajęć wraz z wnioskami

Odbywając praktykę pedagogiczna w Szkole Podstawowej nr 16 zapoznałam się z dokumentacją szkoły. Podczas prowadzenia zajęć w klasie 1 zauważyłam, że dzieci są bardzo zżyte ze sobą. W klasie przeważnie panował spokój podczas lekcji, jednak zdarzały się sytuacje, gdzie poszczególne osoby przeszkadzały kolegom w zajęciach. W takich sytuacjach nauczycielki świetnie sobie radzą w uspokojeniu i zaangażowaniu w rozwiązywaniu ćwiczeń. Panie otaczają indywidualną opieką, każdego ze swoich uczniów , mając na uwadze dobro każdego z nich. Zajęcia dostosowują do tempa pracy uczniów.

VIII Wykaz katalogu podstawowych środków dydaktycznych

• Liczydło

• Latarka

• Lusterko

• Przyrząd do robienia baniek

• Ilustracje emotikon

• Karteczki z liczbami

• Kredki

• Klej

• Nożyczki

• Mapy

• Stare fotografie

• Czasopisma

• Czyste kartki A4

• Waga

• Brystol

• Paski papieru

• Obrazki tematyczne

• Skakanki

• Woreczki

• Szarfy

• Piłki

• Diagramy liczbowo-literowe

• Gry edukacyjne

• Plansze interaktywne

• Mapa Polski

• Scenariusze zajęć i karty z pracy z filmem edukacyjnym na płycie DVD

IX Opis i charakterystyka zasad i form współpracy nauczycieli i placówki z rodzicami

Formy współdziałania z rodzicami:

• Kontakty indywidualne rodziców z dyrektorem i nauczycielami

• Informacje w kącikach dla rodziców

• Zajęcia pokazowe z aktywnym udziałem dzieci i rodziców

• Zebrania ogólne i grupowe

• Wspólne uroczystości i wyjazdy

• Dni otwarte i adaptacyjne

• Dyskusje, pogadanki i szkolenia

• Konsultacje z pedagogiem, lekarzem, logopedą, psychologiem

• Zabawy i zajęcia integracyjne

• Odwiedzanie dziecka w domu rodzinnym za życzenie rodzica

• Redagowanie gazetki informacyjnej dla rodziców

• Uaktualnienie strony internetowej przedszkola

X Wykaz zestawienia bibliograficznego

Klasa I	Przedmiot	Podręczniki	Autor	Wydawnictwo
	Edukacja wczesnoszkolna	Pakiet Elementarz XXI wieku	Zespół redakcyjny	Nowa Era
	Religia	Żyjemy w bożym świecie	--------------	Jedność
	Język angielski	Super Sparks 1 podręcznik + ćwiczenia	M. Szpotowicz M. Szulc-Kurpeska	Oxford

Klasa II	Przedmiot	Podręczniki	Autor	Wydawnictwo
	Edukacja wczesnoszkolna	Elementarz XXI wieku	Zespół redakcyjny	Nowa Era
	Religia	Idziemy do Jezusa	------	Jedność
	Język angielski	New Sparks Plus 2 podręcznik + ćwiczenia	M. Szpotowicz M. Szulc-Kurpeska	Oxford

Klasa III	Przedmiot	Podręczniki	Autor	Wydawnictwo
	Edukacja wczesnoszkolna	Pakiet „Raz, dwa, trzy – teraz MY”	Zespół redakcyjny	Nowa Era
	Religia	W drodze do wieczernika Jezusowa wspólnota serc 3 + ćwiczenia	Ks. W. Kubik	Wam
	Język angielski	English Adventure 3	A. Worrall	Longman

XI Wykaz przeprowadzonych zajęć oraz ich scenariuszy

Scenariusz nr 1., 08/04/2014 Czas trwania 5h

Temat: Umiemy postępować ze zwierzętami

Zapis w dzienniku:

Opowiadanie przyrody ze zwierzątkiem na podstawie tekstu „wściekły chomik” i historyjki obrazkowej. Wypowiedzi o zwierzętach domowych oraz właściwej opiece nad nimi na podstawie własnych doświadczeń i zilustrowanych sytuacji. Kształtowanie właściwych podstaw w stosunku do zwierząt domowych, nieznanych i dzikich. Rozwiązywanie zadań tekstowych. Godziny na zegarze.

CELE-PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA:

-wypowiada się na podstawie wysłuchanego tekstu i własnych doświadczeń

-opowiada na podstawie historyjki obrazkowej

- wie jak właściwie obchodzić się ze zwierzętami domowymi

- wie że w kontaktach ze zwierzętami należy zachować ostrożność

- rozwiązuje zadania tekstowe, wykonując dodawanie i odejmowanie w zakresie 16

- odczytuje godziny na zegarze

PLAN ZAJĘĆ

1. „Wiosna wkoło”- wykonanie śpiewanki z układem ruchowym

2. Rozmowy maskotek- odgrywanie scenek dramowych w parach

3. „Wściekły chomik” – praca z tekstem Rafała Witka

4. Zwierzęta nie są do zabawy- kształtowanie właściwych postaw wobec zwierząt

5. „Moje zwierzątko” wypowiedzi na temat zwierząt domowych i opieki nad nimi

6. „Weterynarz” zabawy słowami

7. Rozwiązywanie zadań tekstowych- obliczenia w zakresie 16

8. Która jest godzina?- czytanie godzin na zegarze

9. Podsumowanie zajęć: udzielanie odpowiedzi na pytania dotyczące obchodzenia się ze zwierzętami.

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE

• Grupowe układanie pytań do wywiadu z weterynarzem

• „Ćwicz jak zwierzę”- ćwiczenia ruchowe

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. „Wiosna wkoło”- wykonanie śpiewanki z układem ruchowym.

2. Rozmowy maskotek- odgrywane scenek dramowych w parach.

• Dzieci swobodnie chodzą po klasie ze swoimi maskotkami, na znak nauczyciela łączą się w pary i improwizują dialogi, np. maskotki witają się, przedstawiają się, opowiadają o swoich ulubionych zabawach.

• „Przedstawiam wam moją ulubioną maskotkę”- prezentowanie na forum klasy swoich ulubionych maskotek- zwierzątek. Wypowiedzi na temat czasu z nimi spędzonego:, zabaw, przytulania, zwierzania się itp.

3.”Wściekły chomik”- praca z tekstem.

• Słuchanie opowiadania czytanego przez nauczyciela.

• Sprawdzenie rozumienia tekstu kierowane pytaniami : Jak miała na imię główna bohaterka opowiadania? Jakie zwierzątko było pod jej opieką? Co mogło być powodem niespodziewanej reakcji chomika?

• Uzupełnienie ilustracji zgodnie z kolejnością wydarzeń – wykonanie ćwiczenia (zeszyt ćwiczeń s.66)

• Opowiadanie przygody dzieci z chomikiem na podstawie ułożonej historyjki obrazkowej i wysłuchanego tekstu z zachowaniem związków przyczynowo- skutkowych; nauczyciel trzymając w rękach kłębek wełny rozpoczyna opowiadanie historyjki i przekazuje kłębek wybranemu dziecku (w kręgu), które kontynuuje opowiadanie.

4. Zwierzęta nie są do zabawy- kształtowanie właściwych postaw wobec zwierząt.

• Próba wyjaśnienia słowa wściekły- zwrócenie uwagi na wieloznaczność tego słowa. Odczytywanie przykładowych znaczeń ze słownika języka polskiego (wściec się- zachorować na wściekliznę, a potocznie : wywoływać lub wpaść w gniew, złość)

• Wykonanie ćwiczenia 2 (s.66)

• Rozmowa na temat agresywnych zachowań zwierząt, które zazwyczaj są przyjaźnie nastawione do ludzi.

• Wyjaśnienie zdanie : Zwierzęta to nie zabawki. Próba ustalenia, na czym polega różnica kontaktów ze zwierzętami żywymi i zwierzętami zabawkami.

• Rozmowa na temat dzikich zwierząt groźnych z natury: Jakie konsekwencje mogą wyniknąć ze spotkania z osą, żmiją lub dzikiem? Dlaczego z większością dzikich zwierząt należy unikać kontaktu? Jak nie powinniśmy się zachowywać wobec nich?

4. „Moje zwierzątko” wypowiedzi na temat zwierząt domowych i opieki nad nimi.

• Rozmowa o zwierzętach domowych, ich usposobieniu i zachowaniu.

• Wypowiedzi dzieci o zwierzętach, które posiadają, zgodnie z porządkiem wypowiedzi zapisanym na tablicy np. Jak się nazywa? Jak wygląda? Jak się zachowuje? Co lubi? Jak się nim opiekuję? Co lubię z nim robić?

• „Moje zwierzątko jest chore” wypowiedzi na temat roli lekarza weterynarii w opiece nad zwierzętami.

• Z wizytą u weterynarza- dialog w parach przedstawiający wizytę z chorym zwierzątkiem u weterynarza.

4. „Weterynarz” zabawy słowami

• Układanie wyrazów z liter zawartych w wyrazie weterynarz (te, we, ery, era, za, Wera, teraz, ten, ty, ta, na, tan, wazy, narty itp.)

• Rozwiązywanie rebusów: królik, piesek, kot:

-rys. król napis ik

- rys. piasek napis a=e

- rys. płot napis pł=k

• Układnie w parach rebusów których rozwiązaniem są nazwy zwierząt.

4. Rozwiązywanie zadań tekstowych- obliczenia w zakresie 16.

• „Wskaż mojego sąsiada” Nauczyciel mówi: Podaj sąsiadów liczby 14 (10, 12, 15 itd.), a dzieci wskazują te liczby na kartonikach podniesionych do góry.

• „Podaj właściwe liczby” Nauczyciel mówi: Ułóż kolejno kartoniki z liczbami od 10 do 16. Wskaż liczby większe od 10, 11, 12 (zasłaniając ręką niepotrzebne liczby); wskaż na kartonikach liczby mniejsze od 16,14,12 itd.

• Układanie z kartoników z liczbami ciągów rosnących i malejących od liczby wskazanej przez nauczyciela: ułóż kolejno liczby większe od 7 do 10, od 12 itd. Ułóż kolejne liczby mniejsze od 12, od 15, od 10 itd.

• Numeracyjne przypadki dodawania i odejmowania w zakresie 16- wykonanie zadań ze s.46 Matematyki

• Wspólna analiza ilustracji- obliczenia długości, rysowanie elementów zgodnie z poleceniem- wykonanie zadania 4 (s.47)

4. Która jest godzina? Czytanie godzin na zegarze.

• Odczytywanie pełnych godzin na zegarze demonstracyjnym ustawianym przez nauczyciela.

• Indywidualne ustawienie zegarów manipulacyjnych według poleceń nauczyciela.

• Wyklaskiwanie liczby wskazywanej na zegarze demonstracyjnym.

4. Czego się dziś nauczyliśmy? Podsumowanie zajęć.

Dzieci odpowiadają na pytania, np. Dlaczego nie wolno się bawić zwierzętami? Jakie imię wybrać dla domowego pupila? O czym pamięta dobry opiekun zwierząt domowych?

Scenariusz nr 2. 09/04/2014 Czas trwania 5h

Temat: Wyruszamy na rowerowy szlak

ZAPIS W DZIENNIKU:

Wprowadzenie liczby 17 w aspekcie głównym. Słuchanie opowiadania czytanego przez nauczyciela. Swobodne wypowiedzi na temat przygotowania roweru do jazdy po zimie. Wprowadzenie dwuznaku dz, Dz. „Rower”- wykonanie zabawki z kartonu według podanej ilustracji. Budowa roweru. Bezpieczne poruszanie się po drodze dla rowerów. Ćwiczenia praktyczne w jeździe na rowerze.

CELE – PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA

- zna i pisze dwuznacznik dz, Dz

- czyta tekst przeznaczony dla dzieci

- zapisuje i odczytuje liczbę 17, umie wskazać cyfrę dziesiątek i jedności

- wykonuje zabawkę z kartonu według ilustracji

-stosuje zasady bezpieczeństwa podczas jazdy na rowerze i wybiera bezpieczne miejsca do jazdy na rowerze

PLAN ZAJĘĆ

1. „Podaj ręce dwie” rytmiczna powitanka

2. Liczymy w zakresie 17- liczba 17 w aspekcie głównym i porządkowym

3. „Karuzela”- popularna zabawa ruchowa ze śpiewem

4. Tak odpoczywam na świeżym powietrzu- wprowadzenie do tematu zajęć

5. Wyprawa rowerowa- praca z tekstem

6. Wprowadzenie dwuznaku dz, Dz

7. Jak się przygotować do wyprawy rowerowej? Poznanie budowy roweru

8. Model roweru- wykonanie zabawki z kartonu

9. Jeździmy na rowerze- ćwiczenia praktyczne

10. Podsumowanie zajęć: przypomnienie zasad bezpiecznej jazdy na rowerze.

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE:

• Układanie przygody pewnego rowerzysty- ćwiczenia w mówieniu

• Kto ma więcej? Doskonalenie umiejętności rachunkowych

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. „Podaj ręce dwie”- rytmiczna powitanka

2. Liczymy w zakresie 17 – liczba 17 w aspekcie głównym i porządkowym.

• Dopełnienie i odliczanie- nauczyciel podaje liczbę i zadaje pytanie, np. Ile brakuje do 16? Ile należy odliczyć aby zostało 10? Uczniowie przedstawiają sytuacje na patyczkach i odpowiadają na pytanie, podnosząc do góry kartonik z prawidłową liczbą.

• Ilustrowanie treści zadania kołami. Nauczyciel podaje treść zadania: Dzieci wycinały koła. Dziewczynki wycięły 10 dużych kół, a chłopcy 6 małych. Ile kół wycięły dzieci? Analiza treści zadania, ułożenie kół według danych z zadania, zapisanie formuły matematycznej i udzielenie odpowiedzi.

• Tworzenie liczby 17 poprzez dołożenie jednego elementu. Nauczyciel podaje treść zadania: Dzieci wycięły 16 kół i ułożyły je na tablicy. Nauczycielka dołożyła jeszcze jedno koło. Ile teraz jest kół? Dzieci dokładają koło do poprzednio ułożonych, przeliczają wszystkie i podają ich liczbę.

• Przedstawienie liczby 17 za pomocą patyczków: 1 dziesiątka- 10 patyczków związanych gumką i 7 jedności 17-10= ; 10+6+1= ; 17-1=; 10+5+2=

• Dzieci odliczają 17 koralików na liczydle. Następnie ustawiają się w pociąg, odliczają kolejno i ustalają, które z dzieci jest siedemnaste z kolei, później wskazują, kto jest który z kolei. Wskazują, ile osób jest przed osobą dziewiątą, jedenastą, itd.

1. „Karuzela”- popularna zabawa ruchowa ze śpiewem.

Dzieci tworzą koło. Podczas śpiewania zwrotek piosenki wysuwają na przemian prawą i lewą nogę; podczas refrenu cwałują w lewą, a potem w prawą stronę.

1. Tak odpoczywam na świeżym powietrzu- wprowadzenie do tematu zajęć.

• Chętne dzieci za pomocą ruchu pokazują w jaki sposób odpoczywają na świeżym powietrzu, a pozostałe zgadują, jakie czynności wykonują koledzy.

• Swobodne wypowiedzi dzieci na temat ich ulubionych form wypoczynku na świeżym powietrzu.

1. Wyprawa rowerowa- praca z tekstem.

• Słuchanie opowiadania czytanego przez nauczyciela.

• Rozmowa kierowana pytaniami sprawdzająca rozumienie tekstu, np. jak mają na imię bohaterowie opowiadania? Kiedy miała się odbyć wyprawa rowerowa? Gdzie chłopcy mieli się wybrać na wycieczkę? Co chcieli tam zobaczyć? Czy zachowanie Marcela jest poprawne? Jakie błędy popełnił Marcel, chcąc wybrać się na wyprawę rowerową? Czy takie zachowanie jest godne pochwały czy nie? Dlaczego? Jaką przygodę mieli chłopcy podczas wyprawy? Jak mogła się skończyć ta wyprawa i co było tego powodem?

• Wypowiedzi dzieci na temat sytuacji przedstawionej na ilustracji.

1. Wprowadzenie dwuznaku dz, Dz

• Ćwiczenia grafomotoryczne- rysowanie linii krzywych

• Umieszczenie na tablicy kartki z wyrazem dzwonek . Wskazanie w nim dwuznaku dz.

• Ćwiczenia ortofoniczne z głoską dz, np. naśladowanie odgłosów różnych dzwonków, wypowiadanie wyrazów z głoską dz w nagłosie i śródgłosie

• Rozwiązywanie zagadek, ustalenie zakresu znaczeniowego wyrazu dzwonek- wieloznaczność wyrazu, uzupełnienie zdań, udzielenie pisemnej odpowiedzi na pytanie do tekstu.

• Wyszukiwanie w tekście i czytanie wyrazów z dz.

• Czytanie tekstu o wyprawie rowerowej z uwzględnieniem poziomu trudności.

1. Jak się przygotować do wyprawy rowerowej? – poznanie budowy roweru.

• Swobodne wypowiedzi dzieci na temat przygotowania roweru do jazdy po zimowej przerwie.

• Omówienie podstawowych elementów budowy roweru i koniecznego wyposażenia zgodnego z przepisami ruchu drogowego dotyczącymi rowerzysty. Zwrócenie uwagi na kontrolę przygotowań dzieci przez osoby dorosłe i bezwzględny zakaz poruszania się po drogach bez opieki dorosłych.

• Wyszukanie fragmentu tekstu opisującego, jak doszło do wypadku- zwrócenie uwagi na domniemaną przyczynę tego wydarzenia.

• „Przed wyprawą rowerową” zabawa naśladowcza. Dzieci poruszają się w rytm muzyki. Kiedy następuje przerwa w muzyce- zatrzymują się i improwizują rozmowę przez telefon, w której poinformują rozmówcę, jak przygotują się do wyprawy.

1. Model roweru- wykonanie zabawki z kartonu.

• Przyglądanie się ilustracji roweru i przypomnienie jego podstawowych, niezbędnych elementów.

• Omówienie instrukcji wykonania modelu roweru z kartonowego szablonu, cięcie, składanie i sklejanie modelu zgodnie z instrukcją.

• Powtórzenie przez dzieci poznanych zasad bezpiecznego poruszania się po drodze dla rowerów.

• Odczytywanie odpowiednich fragmentów z kodeksu ruchu drogowego przez nauczyciela.

1. Jeździmy na rowerze- ćwiczenia praktyczne

• Rozmowa na temat wyboru bezpiecznych miejsc do jazdy na rowerze.

• Przygotowanie toru jazdy rowerowej, ustawienie pachołków z wybranymi znakami drogowymi.

• Ćwiczenia w jeździe na rowerze po ustalonej drodze z przestrzeganiem ustawionych znaków wydawanych komend i sygnałów.

• Omówienie jazdy poszczególnych uczniów,

1. „ Jeździmy bezpiecznie” podsumowanie zajęć.

Dzieci przypominają zasady bezpiecznej jazdy na rowerze. Na zakończenie zajęć mogą wykonać powitankę „ Podaj ręce dwie”

Scenariusz nr. 3 10/04/2014 Czas trwania 5h

Temat: Wielkanoc- przygotowania do świąt Wielkanocnych

ZAPIS W DZIENNIKU

Głośne czytanie wiersza „Na wielkanocnym stole.” Wypowiedzi na temat przygotować do Świąt Wielkanocnych i tradycji związanych z tymi świętami. Opisywanie stołu wielkanocnego. Wykonanie ozdobnego jaja wielkanocnego według podanej ilustracji. Nauka piosenki „Wieziemy tu kogucika”. Grupowe opracowanie rysunkowego przepisu na potrawę wielkanocną. Układanie i rozwiązywanie zadań.

CELE- PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA

- czyta ze zrozumieniem, głośno i wyraziście tekst wiersza

- wypowiada się na temat przygotowań do Świąt Wielkanocnych na podstawie wiersza i doświadczeń własnych

- umie wykonać ozdobne jajko wielkanocne według podanej instrukcji

- opisuje wygląd tradycyjnego stołu wielkanocnego

- zna i nazywa tradycyjne potrawy wielkanocne

-umie opracować rysunkowy przepis na potrawę wielkanocną

- rozwiązuje proste zadania tekstowe.

PLAN ZAJĘĆ

1. „Zagubiony kurczak”- zabawa orientacyjno porządkowa wprowadzająca w tematykę zajęć

2. „Na wielkanocnym stole” – praca z wierszem

3. „Świąteczne przygotowania”- gromadzenie informacji na podstawie tekstu, ilustracji i doświadczeń własnych dzieci

4. „ Nasze tradycje i symbole związane z Wielkanocą”- opracowanie wykazu techniką burzy mózgów

5. „Wieziemy tu kogucika” nauka piosenki

6. „Wielkanocne jajo”- indywidualne wykonywanie zdobienia wydmuszek według instrukcji podanej przez nauczyciela

7. „Mazurki, baby, cukrowe baranki…”- opracowanie w grupach rysunkowego przepisu na potrawę wielkanocną

8. Układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych na temat przygotowań do świąt- zastosowanie dodawania i odejmowania w zakresie 15 bez przekraczania progu dziesiątkowego

9. Podsumowanie zajęć- utrwalenie zdobytych wiadomości w zabawie „Łańcuch wielkanocnych skojarzeń”

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. „Zagubiony kurczak”- zabawa orientacyjno- porządkowa wprowadzająca w tematykę zajęć.

• Dzieci siedzą w kręgu z pochylonymi głowami, oburącz zakrywając usta. Chętne dziecko lub wybrane przez nauczyciela odwraca się tyłem do pozostałych i na chwilę zakrywa uszy. Pozostałe dzieci są bardzo cicho, a jedno dziecko głosem naśladuje kurczątko. Dziecko odwrócone tyłem odsłania uszy i usiłuje odnaleźć „zagubione kurczątko”- wskazać dziecko, które wydaje odgłosy. Jeśli odgadnie, zajmuje miejsce kurczątka, a to dziecko które było kurczątkiem odwraca się i zabawa toczy się według tej samej zasady. Natomiast jeśli dziecko nie odgadnie kto jest „kurczątkiem” można powtórzyć zabawę z tym samem przydziałem ról. Po kilku powtórzeniach można zmodyfikować zabawę, wprowadzając kilka „kurcząt” równocześnie.

1. „Na wielkanocnym stole”- praca z wierszem.

• Głośne czytanie wiersza przez chętne dzieci.

• Udzielenie odpowiedzi na pytania dotyczące treści wiersza, np. Po jakim obrusie biegał zajączek? Jakie mazurki i baby stały na stole? Co było w koszyku?

• Kilkuzdaniowe wypowiedzi opisujące wygląd wielkanocnego stołu na podstawie treści wiersza i ilustracji.

• Wyszukiwanie fragmentu wiersza stanowiącego wypowiedz zajączka i objaśnianie znaczenia tych słów.

1. „Świąteczne przygotowania” gromadzenie informacji na podstawie tekstu, ilustracji i doświadczeń własnych dzieci.

• Swobodne wypowiedzi dzieci na temat przygotowań do Świąt Wielkanocnych w ich domach.

• Indywidualne wykonanie ćwiczenia 1. (s 102)

1. „Nasze tradycje i symbole związane z Wielkanocą”- opracowanie wykazu techniką burzy mózgów.

• Dzieci podają swoje skojarzenia, a nauczyciel spisuje je na dużym arkuszu papieru lub tablicy.

• Wykonanie ćwiczeń 2 i 3 (s.103)

1. „Wieziemy tu kogucika”- nauka piosenki.

Słuchanie informacji nauczyciela na temat zwyczaju „chodzenia z kogucikiem” : Najpopularniejszy w Polsce mający bardzo długą tradycję zwyczaj chodzenia z kogucikiem. W wielu rejonach jest podtrzymany do czasów współczesnych. W przeszłości w wielu częściach kraju chodzącym kogucikiem chłopców dziewczęta obdarowywały pisankami w dowód pamięci, wyróżnienia lub darzenia uczuciem. Jeśli dziewczyna dała chłopcu 30 jajek, to oznaczało , że chłopiec jej się podoba, a jeśli 60- znaczyło, że darzy go uczuciem, jest w nim zakochana. Wówczas obdarowany chłopiec kupował dziewczynie barwną chustę, materiał na spódnice lub pierścionek zaręczynowy. Współcześnie w Poniedziałek Wielkanocny chłopcy wędrują po wsi, wioząc na dwukołowym wózku koguta zrobionego z ciasta , dyni, gliny lub drewna oblepionego kogucimi piórami. Wózek jest zwykle malowany na czerwono i zdobiony suszonymi źdźbłami zbóż, traw, kwiatów oraz kolorowymi wstążkami. Chłopcy wstępując do domostw, śpiewają piosenki i życzą gospodarzom pomyślności oraz dobrych plonów na nadchodzące lato. Za życzenia i piosenki otrzymują wielkanocne upominki- ciasto, jajka, czasem trochę pieniędzy. Obecnie w wielu częściach Polski chodzenie z kogucikiem organizują domu kultury i kluby młodzieżowe jako formę widowiska prezentującego stare zwyczaje i obrzędy ludowe.

1. „Wielkanocne jajo”- indywidualne wykonanie zdobienia wydmuszek według instrukcji podanej przez nauczyciela.

• Podanie informacji o sposobach zdobienia jaj i pochodzących od nich nazw z wykorzystaniem poleceń zamieszczonych w zadaniu, np. Hubert wykonał Kraszankę, bo tak nazywa się jajka pomalowane na jeden kolor. Kraszanki robi się, gotując jajka w specjalnych farbkach lub zanurzając w farbkach już ugotowane jajka. Ada, Ola i Tomek wykonali malowanki, bo ozdobili swoje jajka różnymi wzorami malowanymi na skorupkach. W bardzo podobny sposób robi się typowe pisanki, ale te zgodnie z ich nazwą „pisze się” woskiem, a potem farbuje się w kolorowych farbkach lub barwnikach naturalnych. Na koniec poleruje się jajka suchą szmatką i ściera resztki wosku. Można też zrobić oklejankę, naklejając na skorupkę jajka różne wzory lub ozdobne wstążeczki, kwiatki i inne ozdoby.

• Nauczyciel zaprasza dzieci do wykonania własnych oklejanek na wydmuszkach- przypomina dzieciom o zachowaniu szczególnej ostrożności, bo skorupki są bardzo kruche. Dzieci pod kierunkiem nauczyciela przygotowują materiały i narzędzia, wycinają z bibuły, papieru kolorowego, tkanin lub folii samoprzylepnych różne motywy ozdobne i naklejają je na wydmuszki, tworząc układy wzdłuż i wszerz skorupki. Na koniec odkładają swoje oklejone wydmuszki w bezpieczne miejsce i porządkują stanowiska pracy.

1. „Mazurki, baby, cukrowe baranki”- opracowanie w grupach rysunkowego przepisu na potrawę wielkanocną.

• Nauczyciel dzieli zespół na cztery grupy i każdej przydziela karton z bloku rysunkowego oraz zestaw materiałów plastycznych. Zadaniem każdej grupy jest opracowanie rysunkowego przepisu na świąteczną potrawę. Dzieci mogą rysować składniki i kolejne etapy wychowania swoich dań lub wyklejać z papieru kolorowego. Mogą też skorzystać z wycinków czasopism kulinarnych. Można też zaproponować dzieciom, by skupiły się na przepisach i na baby i mazurki, wówczas będą miały równe szanse i łatwiej będzie wykonać im pracę w tym samym czasie.

• Po wykonaniu rysunkowych przepisów na potrawę (ciasto) kolejne grupy reprezentują swoją prace, a pozostałe dzieci próbują rozpoznać jaką potrawą jest prezentowany przepis. Po wszystkich prezentacjach dzieci umieszczają swoje rysunkowe przepisy w miejscu wyznaczonym na klasowa ekspozycję prac plastycznych.

1. Układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych na temat przygotowań do świąt- zastosowanie dodawania i odejmowania w zakresie 15 bez przekraczania progu dziesiątkowego.

• „Mistrz rachunków” – dwukrotne rozegranie w parach z wykorzystaniem kart z wyprawki dla ucznia klasy 1 według zasad gry w „Piotrusia”. Po zakończeniu obu partii każda para podaje głośno swój wynik ( remis lub jeden z graczy będzie zwycięzcą)

• Nauczyciel podaje treść zadania, a uczniowie z kartoników liczbowych i znaków matematycznych układają rozwiązania i formułują odpowiedzi np: Mama przygotowała 10 pisanek zielonych i 4 czerwone. Ile pisanek przygotowała mama? (10+4=14) Babcia piekła świąteczne mazurki. Przygotowała 15 jajek; 3 jajka spadły i się potłukły. Ile jajek zostało babci do wypieków? (15-3=12)

• Nauczyciel zapisuje na tablicy formuły działań i prosi o ułożenie zadań do tych formuł; np. 10+5=15; 12+2=14; Chętne dzieci podają swoje propozycje treści zadań, a pozostałe wspólnie z nauczycielem sprawdzają ich poprawność i ewentualnie dokonują korekt.

1. Podsumowanie zajęć- utrwalenie zdobytych wiadomości w zabawie „Łańcuch Wielkanocnych skojarzeń.”

• Dzieci siedzą w kręgu, a nauczyciel rozpoczyna zabawę, podając pierwszy wyraz i wskazując osobę, od których i w jakim kierunku ma być tworzony łańcuch wielkanocnych skojarzeń. Jeśli np. nauczyciel powiedział: pisanka zadaniem wskazanego dziecka jest powtórzyć wyraz pisanka i dodać swój np. baranek. Kolejne dziecko w kręgu musi powtórzyć pisanka, baranek i dodać swój wyraz.

Scenariusz nr 4. 11/04/2014 Czas trwania 5h

Temat: Wielkanoc. Wielkanocne zwyczaje.

ZAPIS W DZIENNIKU

Swobodne wypowiedzi na temat zwyczajów wielkanocnych na podstawie ilustracji i uzyskanych wiadomości. Ustalanie zawartości wielkanocnego koszyczka. „Taniec kurcząt w skorupkach”- zabawa przy muzyce M. Musorgskiego. Wykonanie koszyczków na podstawie instrukcji. Obliczenia pieniężne- zabawa w sklep.

CELE- PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA

-wypowiada się na temat tradycji wielkanocnych

- okazuje szacunek dla obrzędowości i tradycji innych niż własne

- umie wykonać koszyczek wielkanocny według podanej ilustracji

- umie wykonać rysunek zgodnie z podanymi zasadami i kierunkiem ruchu

- wykonuje obliczenia związane z płaceniem

- radzi sobie w sytuacjach życiowych

- potrafi współpracować z grupą podczas realizacji wspólnego zadania

PLAN ZAJĘĆ

1. „Łańcuch ruchu”- ruchowa zabawa integracyjna rozpoczynająca zajęcia dzienne.

2. „Jakie zwyczaje i tradycje wielkanocne znamy?”- swobodne wypowiedzi na podstawie ilustracji, wiadomości uzyskanych wcześniej i informacji nauczyciela.

3. „Święcenie pokarmów”- poznawanie źródeł tradycji ustalanie zawartości koszyczka ze święconką

4. „Mój własny koszyczek wielkanocny”- wykonanie papierowych form przestrzennych

5. Muzyczne zabawy wielkanocne

6. „Wielkanocny mazurek”- wykonanie projektu ozdób

7. „Wielkanocne zabawy ludowe”- rozmowa na temat znanych zabaw i obrzędów ludowych

8. „Wielkanocny baranek”- indywidualne ćwiczenia grafomotoryczne

9. Obliczenia w zakresie 15- rozwiązywanie zadań

10. „Robimy świąteczne zakupy”- zabawa w sklep

11. Podsumowanie zajęć- zabawa rytmiczna utrwalająca tradycje wielkanocne.

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE

• Ćwiczenia słownikowe- bogacenie słownictwa związanego z Wielkanocą

• „Wybitki”- tradycyjna zabawa z jajkiem

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. „Powtórz i dodaj”- ruchowa zabawa integracyjna rozpoczynająca zajęcia.

• Uczniowie stoją w kręgu. Pierwsze dziecko pokazuje dowolny ruch, np. kiwa głową na boki. Następne powtarza ten ruch i dodaje kolejny, np. klaszcze dwa razy. Każde dziecko powtarza wszystkie ruchy poprzedników i dodaje do nich swój. Jeśli ktoś zapomni o jakimś ruchu lub pomyli kolejność, odchodzi z gry i zajmuje miejsce w swojej ławce.

1. „Jakie zwyczaje i tradycje wielkanocne znamy?”- swobodne wypowiedzi na podstawie ilustracji, wiadomości uzyskanych wcześniej i informacji nauczyciela.

• Popisy w wyrazistym czytaniu wiersza „ Na wielkanocnym stole”

• Dzieci siedzą w kręgu i chętne spośród nich wymieniają zwyczaje wielkanocne, poznane na zajęciach w dniu poprzednim lub podtrzymywane w ich rodzinach.

• Nauczyciel uzupełnia wiadomości dzieci, podając informacje o religijnych aspektach tradycji wielkanocnych i ludowych tradycyjnych obdarowania pisankami osób bliskich, wędrowaniu przez wsie z kogutkiem, strzelaniu z petard w Niedziele Wielkanocną, oblewaniu się wodą w lany poniedziałek, kropieniu święconą wodą pól i obiektów gospodarczych, biciu wierzbowymi gałązkami jako działaniu zapewniającemu zdrowie, urodę i ochronę przed nieszczęściami. Od pewnego czasów polskiej tradycji wielkanocnej pojawia się zajączek wielkanocny z koszykiem i przynosi grzecznym dzieciom drobne prezenty. Tradycje wielkanocne łączą elementy religijne i zwykłą ludzką radość związaną z nadejściem wiosny, budzeniem się przyrody do życia i nowych nadziei wśród ludzi. Dlatego należy z szacunkiem traktować wszystkie zwyczaje, nawet jeśli w naszej rodzinnej kulturze i tradycji nie są podtrzymywane.

1. „Święcenie pokarmów”- poznawanie źródeł tradycji, ustalanie zawartości koszyczka ze święconką.

• Słuchanie informacji nauczyciela na temat święconki

• Zespołowe wykonanie pod kierunkiem nauczyciela ćwiczenia 2. (s.104)- indywidualne uzasadnienie, dlaczego dany produkt jest umieszczony w koszyczku, zdobienie koszyczków według własnych pomysłów.

1. „ Mój własny koszyczek wielkanocny”- wykonanie papierowych form przestrzennych

• Przygotowanie materiałów i narzędzi, wspólne z nauczycielem odczytanie i objaśnienie instrukcji podanej na s. 48 Teczki artysty.

• Indywidualne wykonywanie koszyczków wielkanocnych

1. Muzyczne zabawy wielkanocne

• Rytmizacja słów związanych z Wielkanocą.

1. „Wielkanocny mazurek”- wykonywanie projektu ozdób

• Projektowanie w parach ozdób na wielkanocnym mazurku. Dzieci lepią z plasteliny ozdoby na wielkanocny mazurek i umieszczają je na prostokątnej tekturce.

1. „ Wielkanocne zabawy ludowe”- rozmowa na temat znanych zabaw i obrzędów ludowych.

• Dzieci siedzą w luźnej gromadce, słuchają krótkiej informacji nauczyciela przypominającej o bogactwie ludowych tradycji wielkanocnych, które powstawały w różnych rejonach Polski przede wszystkim jako wyraz radości, która towarzyszyła religijnemu znaczeniu świąt i nadejściu wiosny.

• Dzieci ustawiają się w dwóch grupach – dziewczynki w jednej, a chłopcy w drugiej. W czasie odtwarzania piosenki „Wieziemy tu kogucika” improwizują ruchem i gestem stary obrzęd ludowy.

1. „Wielkanocny baranek”- indywidualne ćwiczenia grafomotoryczne.

• Zapoznanie dzieci z instrukcją wykonania rysunku baranka w ćwiczeniu 4 (s.105)

• Indywidualne rysowanie według podanego wzoru, sprawdzenie przez nauczyciela jakości wykonania zadania przez poszczególne dzieci.

1. Obliczanie w zakresie 15. Rozwiązywanie zadań.

• Dzieci swobodnie poruszają się po Sali, a na sygnał nauczyciela( np. klaśnięcie) zatrzymują się i obserwują wynik na kostkach rzuconych przez nauczyciela. Kostka czerwona wyznacza zadania dla dziewcząt, a niebieska dla chłopców. Jeśli w rzucie wypadło np. 5 na czerwonej, a 3 na niebieskiej- dziewczynki tworzą grupki „po 5”, a chłopcy „po 3”.Jeśli w grupie dziewcząt lub chłopców zostaną dzieci bez przynależności do grup, mają podskoczyć tyle razy ile wskazała liczba na kostce przypisanej do ich płci. Zabawę należy kilkakrotnie powtórzyć, by stworzyć wszystkim dzieciom możliwość utworzenia grupy określonej liczbą wyrzuconą na kostce.

• Wykonywanie zadań ze s.72-74 Matematyki

1. „Robimy świąteczne zakupy”- zabawa w sklep.

• Nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy- sprzedających, kupujących. Grupa sprzedawców przygotowuje swoje sklepy ( ustawia artykuły na sprzedaż i ich ceny na blatach ławek). Grupa kupujących przygotowuje swoje zestawy banknotów i monet z wyprawki ucznia klasy 1 (10 zł, 5zł, 2zł, 1 zł) i udaje się „na zakupy”. Dzieci w formach zabawowych kupują wybrane artykuły, płacą za nie, otrzymują resztę, a nauczyciel przez cały czas kontroluje prawidłowość obliczeń. Po ustalonym czasie następuje zmiana grup i zabawa jest powtarzana według tych samych zasad.

1. „W rytmie wielkanocnych przygotowań”- zabawa rytmiczna utrwalająca tradycje wielkanocne na podsumowanie zajęć.

• Nauczyciel dzieli zespół na 4,5 osobowe grupy. Każdej grupie przydziela czynność, której naśladowanie dzieci mają wykonywać w określonym rytmie, np. malowanie pisanek- naśladowanie ruchów pędzla w rytmie półnutowym; ubijanie jaj do świątecznych wypieków- naśladowanie ruchów trzepaczki w rytmie ósemkowym; trzepanie dywanów- naśladowanie uderzeń trzepaczką w rytmie ćwierćnutowym; polewanie wodą- naśladowanie chlustania w rytmie półnutowym; chodzenie z kogutkiem- marsz w miejscu z lekkim kiwaniem się na boki w rytmie ćwierćnutowym. Na sygnał nauczyciela (klaśnięcie) wszystkie grupy równocześnie realizują swoje zadania w rytmach właściwych dla naśladowania czynności. Kolejny sygnał nauczyciela zatrzymuje prezentację i następuje zamiana grup. Zabawę należy powtórzyć tyle razy, by każda grupa miała możliwość wykonania każdej czynności.

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE:

• Ćwiczenia słownikowe- bogacenie słownictwa związanego z Wielkanocą.

• Rozwiązywanie zagadek nawiązujących do tematyki wielkanocnej np. malowane, kraszone, ozdabiają świecone. (pisanki) ; Mam czerwone nóżki, jestem żółtą kulką. A kiedy urosnę to zostanę kurką. (kurczak); Tańczy się go żwawo parami lub w kole- słodki leży na świątecznym stole ( mazurek)

• „Wybitki” tradycyjna zabawa z jajkiem.

Dzieci siadają w parach naprzeciwko siebie. Jednocześnie turlają do siebie jajka ugotowane na twardo, aż do chwili gdy któreś z nich nie zostanie stłuczone. Wygrywa to dziecko z pary, którego jajko wytrzymało dłużej.

Scenariusz nr 5. 23/04/2014 Czas trwania 5h

Temat: Ostrożności nigdy za wiele

ZAPIS W DZIENNIKU

Wyrabiania właściwych postaw w kontakcie z nieznajomymi na podstawie rozmów, własnych doświadczeń i tekstu „Magda sama w domu”. Odgrywanie scenek dramowych utrwalających właściwe zachowanie w kontaktach z nieznajomymi. Liczba 18 w aspekcie głównym i porządkowym. Ćwiczenia gimnastyczne z wykorzystaniem przyborów- zabawy bieżne.

CELE- PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA

- Wie jak należy zachować się w kontaktach z nieznajomymi

- czyta głośno teksty przeznaczone dla dzieci

- opowiada sytuacje przedstawione na ilustracji

- dba o poziom graficzny pisma

- zapisuje i odczytuje liczbę 18, umie wskazać cyfrę dziesiątek i jedności

- wykonuje ćwiczenia gimnastyczne z przyborem

PLAN ZAJĘĆ

1)Wykonanie powitanki „Wiosna wkoło”

2) Rozwiązywanie działań matematycznych z hasłem- wprowadzenie do tematu dnia.

3) „Magda sama w domu”- praca z tekstem

4) Ostrożności nigdy za wiele- kształtowanie właściwych postaw

5) Gdyby mnie się to przydarzyło”- odgrywanie scenek dramowych

6) „Co robi Magda?”- ćwiczenia w czytaniu i uzupełnianiu zdań nazwami czynności

7) Liczymy do 18- rozszerzenie zakresu liczbowego

8) Ćwiczenia gimnastyczne z przyborem- zabawy bieżne

9) Podsumowanie zajęć: Wypowiedzi na temat tego, co dzieci powinni zapamiętać z dzisiejszych zajęć.

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE

• „Śmieszek” zabawa integrująca grupę

• Odczytujemy hasło- doskonalenie spostrzegawczości

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Na dobry początek dnia- wykonanie piosenki „Wiosna wkoło”

2. Rozwiązywanie działań matematycznych z hasłem- wprowadzenie do tematyki dnia.

Rozwiązywanie działań i układanie ich w kolejności rosnącej. Dzieci kolejno podchodzą do tablicy, wybierają dowolną kartkę z działaniem i je rozwiązują. Na zakończenie dokonują porównania obliczonych działań i układają w odpowiednim miejscu.

10-9=1	9-7=2	13-10=3	9-5=4	7-2=5	9-3=6	17-10=7
B	E	Z	P	I	E	C

2+6=8	1+8=9	3+7=10	5+6=11	6+6=12	7+6=13	8+6=14
Z	E	Ń	S	T	W	O

• Odczytanie hasła : Bezpieczeństwo

• Swobodne wypowiedzi na temat rozumienia słowa bezpieczeństwo i określenia sytuacji, których ono dotyczy.

1. „Magda sama w domu”- praca z tekstem.

• Słuchanie tekstu czytanego ucznia.

• Dzielenie się wrażeniami po wysłuchaniu tekstu i określenie jego nastroju.

• Rozmowa o bohaterach opowiadania i miejscu akcji wspomagana pytaniami : Jak ma na imię bohaterka opowiadania? Dokąd poszła mama Magdy? Kto zapukał do drzwi jej mieszkania? Jak postąpiła dziewczynka? Dlaczego zachowanie Magdy zasługuje na pochwałę?

• Próba udzielenia odpowiedzi na pytanie: Jak powinno właściwie zachowywać się dziecko, gdy samo pozostaje w domu?

• Dialog w parach przedstawiający rozmowę bohaterki z powracającą do domu mamą.

1. Ostrożności nigdy za wiele- kształtowanie właściwych postaw.

• Podawanie przykładów na temat spotkań z nieznajomymi na podstawie własnych doświadczeń dzieci.

• Ustalenie miejsc w których można zetknąć się z nieznajomym (ulica, biblioteka, Internet, podwórko)

• Wykonanie ćwiczenia 1 (s. 72)

• Wypowiedzi na temat zachowań dzieci w sytuacjach przedstawionych na ilustracjach. Ocena zachowania dzieci podczas spotkania z nieznajomymi.

Uściślenie określenia : osoba bliska, osoba znajoma, osoba nieznajoma- zapis określeń na tablicy w tabeli np. osoba bliska- mama, tata, wujek, ciocia, dziadek, babcia, siostra, brat; osoba znajoma- przyjaciele rodziców, sąsiedzi, koleżanki i koledzy z klasy; osoba nieznajoma- ktoś kogo nigdy nie widzieliśmy, nawet, jeśli ma pewne informacje o nas.

1. Gdyby mnie się to przydarzyło- odgrywanie scenek dramowych.

• Rozmowa kierowana na temat właściwych zachowań w kontaktach z obcymi osobami- określenie właściwych i niewłaściwych zachowań w kontaktach z obcymi ( znajomi tylko z widzenia lub nieznajomi)

• Podział klasy na grupy, losowanie scenek do zagrania, podział ról w grupach.

• Odgrywanie w grupach scenek dramowych utrwalających właściwe zachowania w sytuacji zagrożenia ze strony nieznajomych. I grupa- spotkanie z osobą bliską na ulicy (okazywanie serdeczności); II grupa- spotkanie na klatce schodowej z osobą znaną tylko z widzenia( przywitanie); III grupa- spotkanie z osobą nieznajomą przy lodziarni.

• Podawanie innych sytuacji, w których należy zachować ostrożność w kontaktach z nieznajomymi.

• Wspólne ustalenie pytań, na które dzieci nie powinny odpowiadać nieznajomym, np. Jaki jest twój adres? Gdzie mieszkasz? Czy ktoś dorosły jest w domu? Może Cię podwieźć do domu/ szkoły?

• Rozwiązywanie rebusów i uzupełnienie zdań nazwami czynności, podział wyrazów na sylaby- wykonywanie ćwiczenia ze s. 73

1. „Co robi Magda?” – ćwiczenia w czytaniu i uzupełnianiu zdań nazwami czynności.

• Ćwiczenia w głośnym czytaniu : Czytanie w parach rozmowy listonosza z Magdą, czytanie fragmentów tekstu przez chętne dzieci.

• Wyszukiwanie w tekście wyrazów oznaczających czynności Magdy, odpowiadających na pytanie : co robi?

• Wykonanie ćwiczenia 4 (s.73)

• „ Co ja robię w domu?”- jedno z dzieci przedstawia ruchem czynność wykonywaną w domu, a pozostałe starają się zgadnąć , jaka to czynność.

• Wykonanie ćwiczenia 5 (s. 73)

1. Liczymy do 18- rozszerzenie zakresu liczbowego.

• „Dopełnij do 10”- doskonalenie rachunku pamięciowego. Dzieci tworzą 4 osobowe zespoły. Każdy zespół ma do dyspozycji przynajmniej 8 kostek do gry. Uczestnicy kolejno rzucają zestawem kostek. Następnie grupują kostki tak, aby suma wyrzuconych oczek w każdej grupce wyniosła 10. Ćwiczenie wykonywane jest przez kolejnych uczestników gry.

• Dokładanie do wiązki patyczków kolejno jednego, dwóch…. Siedmiu patyczków i podawanie właściwej liczby.

• Utworzenie zbioru 18 elementowego poprzez dodanie jednego do ostatniego zbioru utworzonego w poprzednim zdaniu. Omówienie sposobu utworzenia liczby 18. Ustalenie liczby dziesiątek i jedności.

• Liczenie w przód do 18

• Pokazywanie 18 palców przez dwoje dzieci

• Dzieci tworzą pociąg- odliczanie kolejnych osób, wskazywanie kto jest który z kolei. Wskazywanie, ile osób jest przed osobą dziewiątą, jedenastą, itd.

• Wykonanie zadań ze s. 50-51

1. Ćwiczenia gimnastyczne z przyborem- zabawy bieżne

• Ćwiczenia z piłką. Dzieci siadają parami w rozkroku. Trzymają piłkę oburącz i przepychają ja raz w jedną raz w drugą stronę.

• Wrzucanie piłki do obręczy. Dzieci stoją w parach naprzeciwko siebie w pewnej odległości. Jedno trzyma obręcz, a drugie rzuca do niej piłkę. Później następuje zmiana.

• „Klaskanka- Łapanka”. Dzieci stają w pewnej odległości od ściany. Na sygnał nauczyciela rzucają piłkami o ścianę. W trakcie lotu piłki klaszczą w dłonie, później łapią piłkę.

• Ćwiczenia ogólnorozwojowe z laską. Przekładanie przyboru przodem i tyłem pod nogami, przekładanie laski na ramiona.

• „Kto pierwszy do mety?” dzieci ustawiają się w dwóch rzędach. Pierwsza osoba z rzędu trzyma laskę w dłoni, obiega slalomem trzy pachołki rozstawione w linii prostej, biegnie do pachołka końcowego, po linii prostej powraca i przekazuje laskę kolejnemu uczestnikowi.

• „Ruszaj! Stój!” – dzieci biegają swobodnie po Sali, i trzymają w obu rękach laskę. Na podniesioną przez nauczyciela czerwoną szarfę zatrzymują się i tworzą szereg. Na podniesioną zieloną ruszają do przodu w różnych kierunkach.

1. „ Co muszę zapamiętać z dzisiejszych zajęć?- podsumowanie zajęć.

• Wypowiedzi dzieci, co powinny zapamiętać z dzisiejszych zajęć.

Scenariusz nr 6 24/04/2014 Czas trwania 5h

Temat : Kto nam pomaga?

ZAPIS W DZIENNIKU

Kilkuzdaniowe wypowiedzi na temat pomocy niesionej ludziom przez policję, straż pożarną i pogotowie w życiu codziennym i w sytuacjach wyjątkowych. Ustalenie przykładowych sytuacji, w których dziecko może się zwrócić o pomoc do służb alarmowych. Poznanie numerów alarmowych. Wykonanie zawieszki z numerami alarmowymi według instrukcji. Zawody rowerowe- bezpieczeństwo jazdy na rowerze.

CELE – PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA:

- Wie, do kogo można się zwrócić o pomoc w sytuacji zagrożenie

-zna numery alarmowe

-dodaje i odejmuje w zakresie 18 bez przekraczania progu dziesiątkowego

- wykonuje pracę plastyczną według instrukcji

- wie, jak należy przygotować się do jazdy rowerem i zna zasady poruszania się po ścieżkach rowerowych

PLAN ZAJĘĆ:

1. Witam- powitanie na dobry początek dnia połączone z wykonaniem powitanki „Cześć, Hej!”

2. Układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych- obliczenia w zakresie 18

3. „Oni nam pomagają”- ćwiczenia w mówieniu

4. Znam te numery! Zapoznanie z numerami alarmowymi

5. Śpieszmy z pomocą- odgrywanie scenek dramowych

6. Ważne numery- wykonanie zawieszki z numerami alarmowymi

7. Zawody rowerowe- doskonalenie umiejętności bezpiecznej jazdy na rowerze

8. Podsumowanie zajęć: rundka odpowiedzi na pytania związane z bezpieczeństwem.

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE:

• Zgadnij, kim jestem? – zabawy dramowe

• Zabawy doskonalące analizę i syntezę słuchową

• Zabawy matematyczne – dodawanie i odejmowanie w zakresie 18

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Witam- powitanie na dobry początek dnia. Wykonanie powitanki „Cześć! Hej!”

• Podawanie propozycji określeń używanych przy powitaniu ( dzień dobry, witam, cześć, miło cię widzieć, itp.)

• Omówienie zasad stosowanych przez dzieci podczas powitania osób starszych

• Runda powitalna dzieci oraz stosowanie zasad powitania z nauczycielem.

1. Układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych- obliczenia w zakresie 18.

• „Znajdź swoją parę” doskonalenie rachunku pamięciowego. Na tablicy umieszczone są w jednej linii kartoniki z liczbami od 10 do 18. Dzieci losują kartoniki z działaniami. Każdy oblicza działanie i umieszcza kartonik pod liczbą będącą jego wynikiem. Po sprawdzeniu poprawności działań dzieci powtarzają rundę kilka razy.

• Rozwiązywanie zadań tekstowych podanych przez nauczyciela, ilustrowanie danych na patyczkach, układanie formuł matematycznych na kartonikach z liczbami. Przykładowe zadania: 1) Dziesięć dziewczynek i siedmiu chłopców przystąpiło do egzaminu na kartę rowerową. Ile osób przystąpiło do egzaminu? 2)Na wycieczkę rowerową pod opieką dwóch nauczycieli wybiera się grupa jedenastu chłopców i pięciu dziewczynek. Ile osób uczestniczyło w tej wycieczce?

• Układanie treści zadań do ilustracji, dobieranie właściwego pytania do zadania, numeracyjne przypadki dodawania i odejmowania, ustalenie sąsiedztwa danej liczby, rysowanie szlaczka zgodnie z podaną instrukcją- wykonanie zadań s.52-53

1. „ Oni nam pomagają”- ćwiczenia w mówieniu.

• Omówienie sytuacji przedstawionych na zdjęciach

• Kilkuzdaniowe wypowiedzi na temat pomocy niesionej ludziom przez policję w życiu codziennym i w sytuacjach wyjątkowych (wypadek, walka z żywiołem)

• Ustalenie przykładowych sytuacji, w których dziecko może się zwrócić o pomoc do policji.

1. Znam te numery!- zapoznanie z numerami alarmowymi.

• Omówienie sytuacji zagrażających życiu i zdrowiu przedstawionych na ilustracjach- ustalenie numerów alarmowych, pod które można dzwonić w razie wypadku lub innego przykrego zdarzenia losowego pogotowie ratunkowe 999, straż pożarna 998, policja 997, numer alarmowy 112 wybieramy z telefonów komórkowych ( numer ten najczęściej wybiera się wówczas, gdy zachodzi potrzeba wezwania więcej niż jednej służby ratowniczej)

• Utrwalenie numerów telefonów alarmowych- wykonanie ćwiczenia 1 (s.74)

• Ustalenie sposobu prowadzenia rozmowy telefonicznej w sytuacji wzywania pomocy; podanie danych osobowych osoby wzywającej pomoc, poinformowanie o tym, co i gdzie się stało, ile osób jest poszkodowanych. Ważne jest uwrażliwienie na prowadzenie rozmowy wyraźnie, spokojnie i słuchanie pytań zadawanych przez osobę odbierającą telefon.

• „Pomocy!” – odgrywanie rozmów telefonicznych ze służbami alarmowymi. Ćwiczenie czynności wybierania odpowiedniego numeru telefonicznego i próba przeprowadzenia poprawnej rozmowy.

1. Spieszymy z pomocą- odgrywanie scenek dramowych.

• Rozmowa na temat właściwych zachowań w kontaktach z obcymi- określenie właściwych i niewłaściwych zachowań w kontaktach z obcymi ( znanymi tylko z widzenia lub nieznajomymi)

• Podział klasy na grupy, losowanie scenek do zagrania, podział ról w grupach.
  Odgrywanie w grupach scenek dramowych utrwalających właściwe zachowania w sytuacji zagrożenia ze strony nieznajomych.
  I Grupa: spotkanie z osobą bliską na ulicy (okazywanie serdeczności )

II Grupa: spotkanie na klatce schodowej z osobą znajomą tylko z widzenia ( przywitanie)
III Grupa: spotkanie z osobą nieznajomą przy lodziarni
IV Grupa: odbierasz telefon a rozmówca przedstawił się jako Twój sąsiad , prosi o Twój adres i pyta czy jest ktoś dorosły w domu.

• Rozmowa na temat czynności wykonywanych przez przedstawiciel służb niosących pomoc w trudnych sytuacjach, odczytanie i zapisywanie zaszyfrowanego zadania- wykonanie ćwiczenia ze s. 75

1. Ważne numery- wykonanie zawieszki z numerami alarmowymi.

• Przypomnienie nazw znanych dzieciom służb alarmowych. Omówienie wyglądu pojazdów tych służb oraz odpowiadających im numerów.

• Wykonanie zawieszki według podanej instrukcji

• Omówienie przydatności wykonanej pracy i podawanie propozycji umieszczenie jej w domu w widocznym miejscu.

1. Zawody rowerowe- doskonalenie umiejętności bezpiecznej jazdy na rowerze.

• Przypomnienie odpowiedniego stroju rowerzysty ( kask, nakolanniki, odpowiednie obuwie) i omówienie jego funkcji oraz znaczenia dla bezpieczeństwa.

• Omówienie miejsc, gdzie dzieci mogą bezpiecznie poruszać się na rowerze

• Przypomnienie zasad poruszania się po ścieżkach rowerowych

• Swobodna jazda na rowerach po wyznaczonej trasie

• Wyścig wahadłowy. Połowa zawodników z drużyny staje na jednej linii mety, a druga na linii przeciwległej. Pierwszy zawodnik z drużyny jedzie rowerem( lub go prowadzi) do pierwszego zawodnika stojącego po przeciwległej stronie. Oddaje mu rower, a sam staje na końcu szeregu. Zawodnik z rowerem kieruje się na przeciwległą stronę i postępuje jak jego poprzednik.

• „Kto pierwszy do mety?” dzieci ustawiają się w pary. Każda para jedzie lub prowadzi rower slalomem, omijając dwa pachołki i rozstawione w linii prostej, i wraca po linii prostej.

1. Podsumowanie zajęć : rundka odpowiedzi na pytania związane z bezpieczeństwem

Dzieci siedzą w kręgu. Nauczyciel zadaje pytania, a dzieci na nie odpowiadają. Przykładowe pytania: Czy dziecko siedmioletnie może samo jeździć rowerem po drogach? Którą stroną drogi jeździ się na rowerze? Jaki numer alarmowy jest na policję? Dokąd się dodzwonimy, wybierając numer 999?

Scenariusz nr 7 25/04/2014 Czas trwania 5h

Temat: Dzień odkrywców. Bezpieczna i zdrowa droga rowerowa.

ZAPIS W DZIENNIKU:

Wypowiedzi na temat wysłuchanego tekstu G. Kasdepke „Rower wujka Leona”. Kilkuzdaniowe wypowiedzi na temat walorów jazdy na rowerze i bezpiecznego poruszania się po ścieżce rowerowej na podstawie ilustracji, dotychczas nabytej wiedzy i doświadczeń własnych. Odgrywanie scenek dramowych przedstawiających sytuację zagrażające bezpieczeństwu oraz właściwe zachowanie wobec zagrożenia. Projektowanie znaków dotyczących zagrożeń. Nauka piosenki „ Wieziemy tu kogucika”

CELE- PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA

-udziela odpowiedzi na pytania związane z wysłuchanym tekstem

- układa zdania z rozsypanek literowych

-wie, jakie elementy wyposażenia roweru i rowerzysty wpływają na zwiększenie bezpieczeństwa jazdy

- potrafi wskazać sytuacje bezpieczne i niebezpieczne

- odgrywa role w scenkach dramowych

PLAN ZAJĘĆ:

1. „Koła”- wprowadzenie do tematu zajęć

2. „Rower wujka Leona”- praca z opowiadaniem Grzegorza Kasdepke

3. „Bezpieczny rowerzysta”- zabawa matematyczna utrwalająca znajomość wyposażena roweru i rowerzysty w elementy zwiększające bezpieczeństwo jazdy.

4. „Bezpieczna i zdrowa droga rowerowa”- praca w zeszycie ćwiczeń zintegrowanych.

5. „Jestem ostrożny”- odgrywanie scenek dramowych

6. „Numery alarmowe”- sztafeta z puzzlami

7. „Znaki ostrzegawcze”- projektowanie znaków dotyczących zagrożeń

8. „Niebezpieczeństwo”- ćwiczenie mnemotechniczne

9. „Żywioły”- grupowe wykonanie kreatywnych rysunków przedstawiających bezpieczne i niebezpieczne żywioły.

10. „Wieziemy tu kogucika” – realizacja zajęć muzycznych.

11. Podsumowanie zajęć: zabawa z kartami kolorów.

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE:

• Klasowy quiz rowerowy

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. „Koła”- wprowadzenie do tematu zajęć

• Wykonanie powitanki „Raz, dwa, trzy”

• Koła- obrazkowe wyjaśnienie możliwych znaczeń wyrazu. Dzieci na kartkach samoprzylepnych wykonują schematyczne rysunki przedstawiające znaczenie wyrazu „koło” (np. koło pojazdu, ustawienie dzieci)

• Dwa koła- ustalenie, jakie rzeczy mają dwa koła ( rower, hulajnoga)

2. Słuchanie tekstu czytanego przez nauczyciela.

• Grzegorz Kasdepke- Rower wujka Leona

Porządny rower powinien mieć kierownicę, dwa koła i siodełko- ale choć rower Bodzia spełniał te warunki, trudno go było nazwać porządnym.

-Sam go zmontowałeś? – zapytał Pulpet, podnosząc przyjaciela z ziemi.

- Z wujkiem Leonem- zasapał Bodzio.- Wujek ma hopla na punkcie rowerów. Powiedział, że kupić to żadna sztuka, prawdziwy cyklista powinien złożyć swój rower sam.

Pulpet drapał się przez chwilę po brzuchu. Nie był pewny, czy powinien pytać , co znaczy słowo „cyklista”, czy też może lepiej nie zdradzać się przed Bodziem ze swoją niewiedzą. Eee, może lepiej nie…Tak na logikę biorąc cyklista to pewnie jakiś fan rowerów. Ktoś taki jak wujek Bodzia. Wiecznie spocony sympatyczny brodacz, którego znakiem rozpoznawczym są podwinięte nogawki spodni i rozpłaszczone muchy na okularach.

- A skąd wzięliście części? – Pulpet spojrzał z ciekawością na leżący przed nimi pojazd.

- Wujek Leon skądś przytargał- wyjaśnił Bodzio.- Podobno same markowe, superjakości, od różnych sportowych modeli. To miał być najszybszy rower na warszawskich Bielanach.

Pulpet chrząknął. Może i najszybszy. Pytanie, jak to sprawdzić. Każdy, kto wskakiwał na jego siodełko, po kilku sekundach lądował na ziemi. Zupełnie jakby to był dziki nieujeżdżony rumak.!

- Może sobie dokręcisz z tyłu takie dwa kółeczka?- Pulpet nie mógł powstrzymywać się od złośliwości. Do tej pory to on był zwykle obiektem kpin i żartów.

- Sam sobie dokręć kółeczka- zdenerwował się Bodzio. –Mam się tu przewracać cały dzień?

„Czemu nie?” –pomyślał Pulpet, zawracając. Poprośmy o pomoc pana Antosia. Pan Antoś, znany wszystkim jako złota rączka, w rzeczywistości miał rączki szaro-czarne, poplamione jakimiś smarami, tuszami, i czymś bliżej nieokreślonym. Widok roweru Bodzia wprawił go w znakomity humor.

- A cóż to za wynalazek?- zarechotał- odpowiedział z godnością Bodzio.

- Nowe dzieło twojego wujka?- chciał wiedzieć pan Antoś?- tego szurniętego na punkcie dwóch kółek?

-Tego samego- przyznał Bodzio.

Pan Antoś nie musiał pytań o nic więcej. Z rowerami zmontowanymi przez wujka Leona miał doczynienia co najmniej raz w tygodniu. Udzielenie pomocy nie było tym razem trudne.

- Już- powiedział po minucie pan Antoś.- Wskakuj!

- Co było nie tak?- zapytał Bodzio, ostrożnie kręcąc pedałami.

- Jak na twojego wujka, to drobiazg- wzruszył ramionami Pan Antoś.- Tam, gdzie powinno być siodełko, zamontował kierownicę, a gdzie powinna być kierownica, zamontował siodełko.

-A ja myślałam, że on jest po prostu nieujeżdżony- zmartwił się Bodzio.

-Ja też- przyznał Pulpet.

A potem pognali przed siebie!

• Prawda czy fałsz?- sprawdzenie zrozumienie tekstu. Nauczyciel czyta zdania. Dzieci po chwili namysłu, określają prawdziwość zdań, podnosząc do góry kartki z literami P( prawda) F (fałsz). Po wspólnym ustaleniu prawdziwości każdego ze zdań, dzieci uzasadniają swoje wybory: Jak się nie wie, co znaczy jakieś słowo,”cyklista”, trzeba to podrapać po brzuchu. Rower Bodzia jest jak dziki nieujeżdżony rumak. Ktoś nazywany „złotą rączką” rzeczywiście ma jedną rękę ze złota.

• Próba wyjaśnienia znaczenia słowa: cyklista i związku frazeologicznego złota rączka.

• Udzielenie odpowiedzi na pytania: Kogo wujek uważał za prawdziwego cyklistę? Dlaczego rower skonstruowany przez wuja Leona nie chciał jeździć. Dlaczego tak się stało?

• Przypomnienie podstawowych elementów budowy roweru z wykorzystaniem zabawek wykonanych przez dzieci. Rysowanie roweru skonstruowanego przez wujka Leona na podstawie opisu pana Antosia.

3. „Bezpieczny rowerzysta”- zabawa matematyczna utrwalająca zasady wyposażenie roweru i rowerzysty w elementy zwiększające bezpieczeństwo jazdy.

• Dzieci losują ilustracje dwóch różnych rowerów. W ten sposób zostaną wyłonione dwie grupy. Każda grupa otrzymuje kserokopie rysunku rowerzysty na rowerze.

• Nauczyciel przygotowuje listę działań z okienkami ( dodawanie i odejmowanie w zakresie 18, stopień trudności przykładów zależy od poziomu klasy) oraz dla obu grup do przyklejenia elementy zwiększające bezpieczeństwo jazdy na rowerze uzupełniające rysunek rowerzysty: kask, kamizelka odblaskowa dla rowerzysty, dzwonek, reflektor przedni, tylni, odblaski na rower, rączka hamulca.

• Dzieci kolejno z każdej grupy mają za zadanie podejść do stolika z działaniami i rozwiązać jeden przykład. Nauczyciel sprawdza poprawność rozwiązania. Za rozwiązanie poprawne grupa otrzymuje jeden element do przyklejenia rysunku. Wygrywa grupa, która pierwsza ubierze i wyposaży swojego rowerzystę.

• Wypowiedzi na temat wpływu uzupełnionych elementów na bezpieczeństwo jazdy rowerzysty.

4. „Bezpieczna i zdrowa droga rowerowa” – praca w zeszycie ćwiczeń zintegrowanych.

• Omówienie ilustracji (s. 76-77) Zwrócenie uwagi na elementy w wyposażenia roweru i rowerzysty sprzyjające bezpieczeństwu na drodze.

• Wykonanie ćwiczeń 1 i 2(s.76-77)

• Kilkuzdaniowe wypowiedzi na temat walorów jazdy na rowerze i bezpiecznego poruszania się po ścieżce rowerowej na podstawie ilustracji, dotychczas nabytej wiedzy i doświadczeń własnych. Wykonanie ćwiczeń 3 i 4 ( s. 76-77)

5. „ Jestem ostrożny” – odgrywanie scenek dramowych.

• Dzieci pracują w 3-4 osobowych grupach. Każda grupa wymyśla sytuację zagrażającą bezpieczeństwu oraz właściwe zachowanie wobec zagrożenia. Następnie grupy przedstawiają ja w scence dramowej.

• Omówienie scenek. Zwrócenie uwagi na to, jak uniknąć sytuacji zagrażających bezpieczeństwu.

6. „Numery alarmowe”- sztafeta z puzzlami.

• Nauczyciel dzieli klasę na 5-6 osobowe grupy. Grupy losują koperty zawierające puzzle z pojazdami straży pożarnej, karetki pogotowia i radiowozu policyjnego. Nauczyciel przygotowuje też kartki z trzycyfrowymi numerami ( wśród różnych przypadkowych numerów, są numery alarmowe) zapakowane w oddzielne koperty. Należy przygotować tyle numerów ile jest dzieci w grupie. Każda grupa dostaje taki sam zestaw numerów.

• Dzieci w grupach układają wspólnie obrazek

• Po ułożeniu obrazka dzieci kolejno biegną po kopertę z numerem. Otwierają i sprawdzają czy numer pasuje do pojazdu. Jeśli nie, to następne dziecko biegnie po kolejną kopertę z numerem. Wygrywa ta grupa która pierwsza ułoży obrazek i dopasuje do niego numer alarmowy.

7. „ Znaki ostrzegawcze”- projektowanie znaków dotyczących zagrożeń.

• Nauczyciel powtarza z dziećmi sytuacje różnego rodzaju zagrożeń omawianych w całym tygodniu. Dzieci wymyślają i rysują na kartonie znaki ostrzegawcze dotyczące zagrożeń, np. Nie biegaj po schodach! Nie hałasuj! Nie rozmawiaj z obcym! Noś znaczki odblaskowe!

8. „Niebezpieczeństwo” – ćwiczenie mnemotechniczne.

Nauczyciel wspólnie z uczniami, tworzy historyjkę, kojarząc ze sobą kolejne elementy:

- strome schody

-pędzący samochód

-śliska podłoga

-biegnący pieszy

- zepsuty rower

Np. po stromych schodach poruszał się biegnący pieszy. Nagle ześlizgnął się i wylądował na śliskiej podłodze. Podniósł się. Wsiadł na zepsuty rower i wjechał wprost pod pędzący samochód.

-Nauczyciel proponuje zabawę- dobieranie „niebezpiecznych” określeń do różnych wyrazów. Podaje kilka przykładów:

- piorun- jaki? Np. błyskający, groźny

- góra- jaka? Stroma

- drabina- jaka? Połamana

- schody- jakie? Wysokie

9. „Żywioły”- grupowe wykonanie kreatywnych rysunków przedstawiających bezpieczne i niebezpieczne żywioły.

-Klasa podzielona jest na 8 grup. Każda grupa dostaje inny temat do narysowania. (grupy znają tylko swoje tematy)

-bezpieczna woda (np. spokojne morze, wyznaczone kąpielisko)

- niebezpieczna woda (np. łódki podczas burzy)

-bezpieczne powietrze( dzieci bawiące się wiatraczkami)

- niebezpieczne powietrze( huragan)

- bezpieczny ogień( mama pokazująca jak włączyć gaz w kuchence)

- niebezpieczny ogień (pożar)

- bezpieczna ziemia ( zabawa w piasku)

- niebezpieczna ziemie (trzęsienie ziemi)

W nawiasach podane są przykładowe scenki, które pojawić się mogą na rysunkach.

10.Wieziemy tu kogucika- zajęcia muzyczne, nauka piosenki.

Wieziemy tu kogucika,

Dajcie jajek do koszyka

Dajcie oby choć ze cztery

A do tego ze dwa sery

Dla kogucika,

Kukuryku!

Do was tutaj wstępujemy,

Zdrowia, szczęścia winszujemy!

Dajcie też co macie dodać,

Co dobrego, nie żałować.

Dla kogucika,

Kukuryku!

Ej, zieleni się, zieleni,

Młoda trawka, tuż przy ziemi,

Ej, wesoło słonko świeci,

Zaśpiewajcie z nami dzieci,

Dla kogucika,

Kukuryku!

11.„Wiemy jak się zachować”- zabawa z kartami kolorów na podsumowanie zajęć.

Nauczyciel wyciąga kolejne karty kolorów ( kolorem, nie podstawnikiem) w dowolnej kolejności, a chętni uczniowie zgłaszają swoje pomysły na to, jakie ostrzeżenie lub nakaz dotyczy bezpieczeństwa lub niebezpieczeństwa, mogą przedstawić pokazywane kolory. Przy pierwszych przykładach nauczyciel, w razie potrzeby może ukierunkować uczniów np. Niebieski: Zachowaj ostrożność- częste deszcze. Żółty- niebezpieczeństwo na drodze- oślepiające światło.

DODATKOWA SYTUACJA DYDAKTYCZNA:

Klasowy quiz rowerowy: Dzieci pracują w 4 osobowych grupach. Grupy udzielają odpowiedzi na pytania czytane przez nauczyciela. Grupa, która zdobędzie najwięcej żetonów, otrzymuje medal „Wzorowego cyklisty”. Przykładowe pytania: Ile kół ma rower?, jaki kolor ma światło pozycyjne z przodu roweru? Jaki kolor ma światło pozycyjne z tyłu roweru? Jaki kolor ma światło odblaskowe z tyłu roweru? Czy jadąc rowerem, można trzymać kierownicę jedną ręką? Od ilu lat młody rowerzysta może sam jeździć rowerem po drogach dla rowerów?

Scenariusz zajęć nr.8 28/04/2014 Czas trwania: 5h

Temat: Z wizytą na wsi. Na polu.

ZAPIS W DZIENNIKU:

Swobodne wypowiedzi dzieci na temat zmian , jakie zachodzą w ciągu roku na polach uprawnych. Czytanie i słuchanie tekstów informacyjnych na temat upraw i prac polowych. Praca w polu- zabawy naśladowcze na podstawie uzyskanych informacji. Wprowadzenie liczby 19 w aspekcie głównym i porządkowym. Ćwiczenia gimnastyczne zabawy ruchowe z przyborem- skoki przez skakankę.

CELE- PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA

-czyta ze zrozumieniem zdania i krótkie teksty

- wskazuje zmiany zachodzące na polach uprawnych wraz zmianami pór roku

-zna wybrane przykłady prac w polu

- zna i stosuje zapis cyfrowy liczby 19, wskazuje cyfrę dziesiątek i jedności

- sprawnie wykonuje przeskoki przez skakankę

PLAN ZAJĘĆ:

1. Wykonanie powitanki „Raz i dwa”

2. „Skąd jestem? Gdzie rosnę?”- zabawa wprowadzająca do tematu zajęć

3. Co słychać na polach uprawnych?- wypowiedzi na podstawie odczytanego tekstu informacyjnego.

4. „Pracujemy w polu”- grupowe zabawy naśladowcze ilustrujące wybrane prace polowe.

5. Bank wyrazów związanych z polem- układanie wyrazów z rozsypanek sylabowych

6. „ Po co uprawiamy na polu różne rośliny?”- burza mózgów

7. „Klasowi Mistrzowie Rachunków”- zabawa matematyczna w grupach

8. Liczba 19- aspekt główny i porządkowy, zapis cyfrowy liczby

9. „Sprawni i skoczni”- zabawy ruchowe ze skakankami

10. Podsumowanie zajęć: rundka wypowiedzi na temat uprawy roślin.

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE

• Mieszkańcy pól uprawnych- prace plastyczne ilustrujące gatunki zwierząt żyjących na polach uprawnych.

• Moje ulubione warzywo- indywidualne prezentacje ulubionych gatunków warzyw z uzasadnieniem wyboru.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Wykonanie powitanki „Raz i dwa”

2. „Skąd jestem? Gdzie rosnę?” – zabawa wprowadzająca do tematu zajęć.

• Dzieci siedzą w parach ( w ławkach lub na dywanie). Każda para ma ułożony jeden zestaw owocowo- warzywny memo z wyprawki. Dzieci rozpoczynają grę według zasad gry w memo. Rozpoznają oraz nazywają roślinę uprawną i mówią co wiedzą na jej temat.

1. Co słychać na polach uprawnych?- wypowiedzi na podstawie odczytanego tekstu informacyjnego.

• Swobodne wypowiedzi dzieci na temat zmian jakie zachodzą w ciągu roku na polach uprawnych.

• Dzieci słuchają informacji nauczyciela i oglądają prezentowane plansze demonstracyjne ilustrujące pola uprawne w Polsce.

• Rozmowa na temat wyglądu pól, gatunków roślin uprawianych na polach i gatunków zwierząt tam żyjących , pytania nauczyciela: Co rośnie na polach poza roślinami uprawnymi? Jakie zwierzęta mają swoje domy na polach? Czy pola uprawne wyglądają tak samo przez cały rok? Co jeszcze sieje się lub sadzi na polach, jakie rośliny? Jakie prace trzeba wykonywać w polu? Czy są maszyny, które pomagają ludziom w pracy w polu?

• Podsumowanie zdobytych informacji – praca z podręcznikiem na s.52-53

• Wykonanie ćwiczenia 1 (s.78)

1. „Pracujemy w polu”- grupowe zabawy naśladowcze ilustrujące wybrane prace polowe.

• Nauczyciel odlicza dzieci, wykorzystując nazwy kolejnych pór roku. Dzieci kolejno wymieniają porę roku, która na nich wypadła i zapamiętują ją. Tak powstają cztery grupy dzieci. Każda grupa otrzymuje od nauczyciela nazwę pracy wykonywanej w polu no.

Grupa I – siew

Grupa II- żniwa( koszenie zbóż)

Grupa III- wykopki ( wykopywanie ziemniaków, buraków)

Grupa IV- orka

• Każda grupa swobodnie może wybierać akcesoria niezbędne do zilustrowania tych czynności i ustalić potrzebny czas (np.5 min) na przygotowanie prezentacji.

• Kolejne grupy przedstawiają wykonywanie prac polowych, korzystając z „narzędzi” i „maszyn” zrobionych z dostępnych w klasie sprzętów, zabawek i innych elementów zastępczych. Pozostałe grupy, obserwując, starają się rozpoznać, jakie prace polowe wykonują koledzy. Jeśli są trudności w rozpoznaniu prezentowanych czynności- grupa przedstawiająca jest proszona o podpowiedzi ( dokładanie kolejnych gestów), aż do odgadnięcia. Kiedy nadal dzieci nie mogą zgadnąć, jaka to praca- grupa przedstawiająca podaje jej nazwę.

1. Bank wyrazów związanych z polem- układanie wyrazów z rozsypanek sylabowych.

• Dzieci w parach układają z rozsypanki sylabowej z wyprawki wyrazy, które stanowią nazwy roślin uprawnych, czynności lub narzędzi związanych z pracami polowymi, zwierząt mieszkających na polach lub inne kojarzące się z polem. Pary pracują w ustalonym przez nauczyciela czasie, po upływie którego przerywają pracę i kolejno odczytują swoje wyrazy. Pozostałe osoby razem z nauczycielem sprawdzają poprawność podawanych wyrazów. Zatwierdzoną liczbę wyrazów nauczyciel zapisuje na tablicy. Wygrywa para, która ułożyła najwięcej wyrazów.

1. „Po co uprawiamy na polu różne rośliny?”- burza mózgów.

• Dzieci podają swobodne skojarzenia na temat celowości uprawy roślin, a nauczyciel notuje je na tablicy. Po wyczerpaniu pomysłów nauczyciel wspólnie z dziećmi formułuje wniosek : Na polach uprawiamy tak dużo różnych roślin, bo wszystkie są nam potrzebne do zaspokajania naszych potrzeb żywieniowych, służą naszemu zdrowiu, dostarczają witamin i wzmacniają odporność.

• Wykonanie ćwiczeń 2i 4 (s.78-79)

• „Moje ulubione warzywo lub owoc- dzieci wypowiadają się swobodnie na temat ulubionego warzywa lub owocu. Mówią, w jakiej postaci lubią je jeść.

1. „Klasowi Mistrzowie rachunków”- zabawa matematyczna w grupach.

• Klasa podzielona jest na dwie grupy, z których jedna wybiera kartę z liczbą 10 z zestawy „Mistrz rachunków”. Pozostałe dzieci maja do dyspozycji wszystkie karty oprócz 10. Na sygnał nauczyciela dzieci mają tak łączyć się w pary, trójki lub czwórki, by otrzymać podaną liczbę przez nauczyciela. Kolejkę wygrywa zespół który jako pierwszy utworzy podaną liczbę.

• W powtórzeniu zabawy dzieci pozostają w takich samych grupach. Na sygnał nauczyciela mają za zadanie jak najszybciej i możliwie najprościej „zbudować” liczbę 19. Wygrywają dzieci, które liczbę 19 otrzymają, tworząc pary 10 i 9 ( zgodnie ze strukturą liczby- 1 dziesiątka i 9 jedności)

1. Liczba 19- aspekt główny i porządkowy, zapis cyfrowy liczby.

• Wprowadzenie liczby 19

• Ćwiczenia w pisaniu postaci cyfrowej liczby 19 i zbiorowe rozwiązywanie zadań 1 i 5 (s. 54-55)

• Rozwiązywanie zadań tekstowych- zastosowanie numeracyjnych przypadków dodawania i odejmowania w zakresie 19. Wykonanie zadań 2, 3, 4 i 7 ( s. 54-55)

1. „Sprawni i skoczni”- zabawy ruchowe ze skakankami.

• Ćwiczenia rozciągające mięśnie grzbietu- jedna rączka skakanki przydepnięta, naciąganie sznura jak najmocniej i najwyżej w górę; skakanka złożona w pół ( w przypadku bardzo niskich dzieci- na cztery) trzymana oburącz za plecami i naprężana jak rozluźniana naprzemiennie; skakanka w ułożeniu analogicznym do poprzedniego, naciąganie oburącz, poprzecznie ponad głową.

• Skoki indywidualne przez skakankę oraz przeskakiwanie seryjne, przez skakankę kręconą przez nauczyciela

• Skoki przez skakankę w miejscu sposobem określonym przez nauczyciela : np. 5 skoków obunóż, 5 skoków na prawej nodze, 5 skoków tzw. Lajkonikiem

1. Podsumowanie zajęć- rundka wypowiedzi

Dzieci siedzą w kręgu i kolejno odpowiadają na pytania: Co uprawiamy na polach? Dlaczego uprawiamy tę roślinę?

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE

• „Mieszkańcy pól uprawnych”- prace plastyczne ilustrujące gatunki zwierząt żyjących na polach uprawnych.- Dzieci w parach wykonują ilustrację dowolnego zwierzęcia, które ma swoje miejsce bytowania na polu uprawnym (zając, biedronka, mrówka, ślimak) lub bywa na polach w poszukiwaniu pokarmu ( szpak, wrona, wypasane na polach zwierzęta hodowlane). Do wykonania pracy dzieci wykorzystują karton formatu A3 i kredki świecowe.

• „Moje ulubione warzywo”- indywidualne prezentacje ulubionych gatunków warzyw z uzasadnieniem wyboru. – Dzieci siedzą w kręgu, a chętni uczniowie wypowiadają się na temat swoich ulubionych warzyw, korzystając ze wspólnego schematu wypowiedzi: Moim przysmakiem jest… , dlatego że…

Scenariusz zajęć nr 9 29/04/2014 Czas trwania 5h

Temat: Z wizytą na wsi. Na miejskim podwórku

ZAPIS W DZIENNIKU

Wskazywanie bohaterów wysłuchanego opowiadanie i określanie ich cech. Wprowadzenie spółgłoski miękkiej ś,Ś. Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu. Uzupełnianie luk wyrazowych w zdaniach. Rozwiązywanie zadań. Tabele pionowe. Zabawy ruchowe nawiązujące do tematu zajęć. Wykonanie zabawki „gdacząca kura” według instrukcji.

CELE- PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA

- umie wymienić bohaterów wysłuchanego tekstu i określić ich cechy

- wskazuje w tekście fragment zgodny z treścią ilustracji

- zna i pisze poprawnie spółgłoskę miękką ś,Ś w izolacji i w wyrazach

- rozwiązuje i układa proste zadania tekstowe

- sprawnie wykonuje prace plastyczno-techniczną na podstawie podanej instrukcji

- rozwija ogólną sprawność fizyczną podczas zabaw ruchowych

PLAN ZAJĘĆ

1. „Powitajmy się, meee…”- zabawa powitalna z naśladowaniem głosów zwierząt z wiejskiego podwórka

2. „Gwar na wiejskim podwórku”- praca z tekstem i ilustracją

3. „Gęś coś kiedyś…” ćwiczenia w analizie słuchowej

4. „Ślimak” wprowadzenie spółgłoski miękkiej ś,Ś

5. Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu

6. „Sałatka geometryczna”- zabawa typu „Sałatka owocowa”

7. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 19- rozwiązywanie zadań

8. Zabawy ruchowe nawiązujące do tematu zajęć

9. „Gdacząca kura”- praca plastyczno- techniczna

10. Podsumowanie zajęć- zabawa integracyjna „Żywa figury”- przy muzyce.

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE

• „Mieszkańcy wiejskiego podwórka”- wykonanie w grupach makiety przestrzennej

• Zabawy ruchowe z wykorzystaniem naśladowania sposobu poruszania się zwierząt hodowlanych

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. „Powitajmy się, meee…”- zabawa powitalna z naśladowaniem głosów zwierząt z wiejskiego. Rozpoznawanie zwierząt.

• „Powitajmy się, meee…” Dzieci wybierają jedno ze zwierząt z wiejskiego podwórka, podchodzą do siebie i witają się skinieniem głowy i naśladowaniem głosu wybranego zwierzęcia.

1. „Gwar na wiejskim podwórku”- praca z tekstem i ilustracją

• Słuchanie tekstu czytanego przez nauczyciela

• Wyliczanie bohaterów na podstawie wysłuchanego tekstu i ilustracji

• Udzielanie odpowiedzi na pytania nauczyciela : Co robiły kury? Co robił kogut? Co robiła kobyła Jaśmina?

• Ocena bohaterów w technice : zmiana par- rozmowa na podany temat toczy się w parach a następnie na sygnał nauczyciela następują zmiana par, chętne dzieci głośno przedstawiają swoje opinie stanowiące wynik własnych przemyśleń i konsultacji koleżeńskich.

1. „Gęś coś kiedyś…” ćwiczenia w analizie słuchowej

• Nauczyciel zwraca uwagę dzieci, że gęś Gęgula bardzo aktywnie uczestniczyła w podwórkowych awanturach zwierząt, dlatego należy poświęcić jej więcej uwagi i wspólnie z dziećmi ustala, jakie głoski słychać w wyrazie gęś0 g, ę, ś. Następnie zapowiada , że poda serię wyrazów , wśród których będą wyrazy z głoską ś. Dzieci słysząc wyraz z tą głoską, mają unieść zielone karteczki.

I seria: smok, sala, ślimak, smaczny, ślady, śmigło, sarna, środek, suseł, sowa, śmiałek

II seria: gęś, nos, kos, coś, mops, koś, lis, las, ktoś, struś, sos, sens, zanoś

III seria: jaśmin, kosmos, posmak, głośno, pośród, wesoły, myśl, myśliwy, masło, maślanka

• Nauczyciel wyjaśnia, że głoska ś jest zapisywana w dwojaki sposób.

1. „Ślimak”- wprowadzenie spółgłoski miękkiej ś, Ś.

• Ustalenie, jakie zwierzę schowało się na widok gęsi Gęguli

• Budowanie modelu wyrazu ślimak. Wskazanie miejsca samogłosek i spółgłosek. Podział wyrazu na sylaby

• Wprowadzenie i nauka pisania spółgłoski miękkiej ś,Ś

• Budowanie modeli wyrazów z lewego marginesu tekstu

• Ćwiczenia w pisaniu liter w izolacji i w wyrazach. Zwrócenie uwagi na miejsce kreślenia znaku diakrytycznego.

1. Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu.

• Wykonanie ćwiczenia 1( s. 80)

• Wypowiedzi na temat sytuacji przedstawionej na ilustracji w ćwiczeniu 2. (s. 81)

• Wykonanie ćwiczenia 3. (s.81)

• Wyszukiwanie w tekście i czytanie wyrazów ze spółgłoską miękką ś.

1. „Sałatka geometryczna”- zabawa typu „sałatka owocowa”

• Dzieci losują dowolną figurę z wyprawki. Na sygnał nauczyciela wywołane figury zmieniają miejsca. Na hasło sałatka geometryczna- miejsce zmieniają wszyscy równocześnie.

• Samodzielne wykonanie zadania 3. (s.56)

1. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 19- rozwiązywanie zadań.

• Wspólne rozwiązywanie zadań 1 i 2 (s. 56). Omówienie zapisanych formuł matematycznych.

• Nauczyciel dzieli zespoły na cztery grupy. Każda grupa ma za zadanie ułożenie i zapisanie zadania tekstowego tak , by dzieci z innych grup mogły je rozwiązać. Każda grupa kolejno rozwiązuje zadanie kolegów zapisując rozwiązanie innym kolorem mazaka. Po odnotowaniu wszystkich rozwiązań nauczyciel mocuje arkusze do tablicy i wszyscy oceniają pracę grup- poprawność ułożenia zadania i poprawność rozwiązywania zadań kolegów.

• Wspólne obliczanie działań (z.4. s57)

• Samodzielne wykonywanie zadania 5 (s.56)

1. Zabawy ruchowe nawiązujące do tematu zajęć.

• „Gąski, gąski , do domu” popularna zabawa bieżna.

• „Jastrząb i kury”, „Gęsi i lis”- zabawy z grupy orientacyjno- porządkowych o analogicznych zasadach: wszystkie dzieci są „kurami” i poruszają się swobodne po Sali, naśladując dreptanie kur, grzebanie w ziemi, gdakanie, na hasło nauczyciela :Jastrząb!- chowają się do kurnika. Można wprowadzić modyfikację, że jastrzębiem jest jedno z dzieci i stara się złapać kury, które nie zdążą schować się przed nim, Złapane kury stają się jastrzębiami!. Zabawa trwa do wyłapania wszystkich kur.

1. „Gdacząca kura” – praca plastyczno- techniczna

• Wykonanie zabawki według podanej ilustracji

• Gotowe zabawki dzieci prezentują kolegom- nadają imiona swoim „kurkom” i pokazują jak gdaczą.

1. Podsumowanie zajęć- zabawa integracyjna „Żywe figury”- przy muzyce.

Dzieci poruszają się do muzyki, swobodnie lub podskakują po obwodzie koła. Na przerwę w muzyce i na sygnał zatrzymują się i układają z własnych ciał figury podane przez nauczyciela, np. nauczyciel mówi: trójkąty- dzieci muszą same szybko dobrać się w trójki i kładąc się na podłodze, ułożyć kształt trójkąta. Po kilku powtórzeniach z komunikatem słownym, nauczyciel zmienia formę podawania komend na pokaz figur za pomocą dużych ich modeli.

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE

• „Mieszkańcy wiejskiego podwórka”- wykonanie w grupach makiety przestrzennej. Nauczyciel dzieli klasę na grupy 4; 5 osobowe. Każda grupa dysponuje tekturką w formacie A4, stanowiącą „wiejskie podwórko”. Z plasteliny dzieci lepią przestrzenne sylwety zwierząt hodowlanych , drzew i krzewów, poideł lub koryt na karmę i mocują tekturki tak, by powstała makieta ilustrująca wiejskie podwórko i jego mieszkańców.

• Zabawy ruchowe z wykorzystaniem naśladowania sposobu poruszania się zwierząt hodowlanych. Zawody zespołowe w odmianach np. wyścig kaczek- chód w przysiadzie, wyścig kur- bieg z machaniem ręki ugiętymi w łokciach; wyścig owiec- bieg na czworakach.

Scenariusz zajęć nr 10 30/04/2014 Czas trwania 5h

Temat: Z wizytą na wsi. Zwierzęta wokół nas

ZAPIS W DZIENNIKU:

Próba odpowiedzi na pytanie „Dlaczego ludzie hodują zwierzęta” na podstawie testu i wiadomości własnych dzieci. Nazwy zwierząt i ich młodych. Wprowadzenie zapisu spółgłoski miękkiej si, Si. Czytanie z podziałem na role tekstu „Zagadka na stole”. Wprowadzenie liczby 20 i jej zapisu cyfrowego. „Na wiejskim podwórku”- zabawy naśladowcze.

CELE PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA

-czyta z podziałem na role

- zna wybrane gatunki zwierząt hodowlanych i potrafi nazwać ich młode

- wie, jakie korzyści czerpie człowiek z hodowli zwierząt

- umie wymienić artykuły spożywcze pochodzenia zwierzęcego

- zna zapis spółgłoski miękkiej si, Si w sylabach i w wyrazach

- zna liczbę 20 i jej zapis cyfrowy

- naśladuje różne formy ruchu zwierząt w grach i zabawach ruchowych

PLAN ZAJĘĆ

1. Wykonanie powitanki „Raz i dwa” i zabawy ruchowej

2. „Łańcuchy ruchów zwierząt z wiejskiego podwórka” zabawa wprowadzająca do tematu zajęc.

3. Ćwiczenia w analizie słuchowo- wzrokowej wyrazów z głoską miękką ś.

4. Wprowadzenie zapisu spółgłoski miękkiej si, si

5. „Dorosłe i młode”- wypowiedzi na temat dorosłych zwierząt hodowlanych i ich młodych

6. „Zagadka na stole”- ćwiczenia w czytaniu

7. „Skąd to mamy?” ćwiczenia w określaniu pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, różnych produktów.

8. Liczba 20 w aspekcie głównym. Zapis liczby 20

9. „Na wiejskim podwórku”- zabawy naśladowcze

10. Podsumowanie zajęć: rundka kończąca zdania.

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE

• „Jak osioł i struś”- zabawa naśladowczo ruchowa

• Co nie pasuje- eliminowanie wyrazów niepasujących do szeregu

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Muzyka na początek dnia- powitanka „Raz i dwa”

2. Łańcuch ruchów zwierząt z wiejskiego podwórka- zabawa wprowadzająca do tematu zajęć. Dzieci stoją w kręgu. Pierwsze dziecko wykonuje ruch typowy dla dowolnego zwierzęcia hodowlanego. Drugie dziecko powtarza ten ruch i dodaje następny. Kolejne dzieci powtarzają wszystkie wcześniejsze ruchy i dodają własne.

3. Ćwiczenia w analizie słuchowo wzrokowej wyrazów ze spółgłoską miękką ś.

• Dzieci podkreślają w tekście wyrazy, w których podczas głośnego czytania tekstu przez nauczyciela usłyszą głoskę ś.

• Analiza słuchowo- wzrokowa wyrazów: struś, głośno i osioł- budowanie modeli wyrazów. Podział wyrazów na sylaby. Wyodrębnienie sylab ze spółgłoską miękką. Wybrzmiewanie wyrazów.

1. Wprowadzenie zapisu spółgłoski miękkiej si, Si.

• Dzieci dzielą na sylaby wyraz siodło. Nauczyciel prezentuje na tablicy model sylaby sio. Należy zwrócić uwagę na to, że w wyrazach z sylabą lub cząstką wyrazową sia, sio, siu, sie , sią, się samogłoską są głoski a, o ,u ,e, ą, ę natomiast „i” nie pełni funkcji samogłoski. W każdej sylabie jest tylko jedna samogłoska.

• Dzieci próbują ułożyć na tablicy modele sylab sia, sią, sie, się, siu

• Ćwiczenia w podziale wyrazów na sylaby i głoski, np., sia-no, si-a-n-o

• „Na wiejskim podwórku” zabawa czynnościowo- naśladowcza. Dzieci bawią się w kilkuosobowych grupach, naśladując zwierzęta

1. „Dorosłe i młode” wypowiedzi na temat dorosłych zwierząt hodowlanych i ich młodych.

• Rozwiązywanie zagadek o zwierzętach z wiejskiego podwórka

- Choć się zielonej trawy naje, to jednak białe mleko daje (krowa)

-Słabo fruwa, choć to ptak. A jednak śpiewa?- ko-ko-dak! (kura)

-Bywa siwy, gniady, kary. Wozi ludzi i ciężary. (koń)

-Krzywo chodzi nieboraczka, lubi pływać, zwie się… (kaczka)

• Samodzielne wykonanie ćwiczenia 5 (s.84)

• Gdzie moje młode?- zabawa naśladowczo- ruchowa. Nauczyciel wybiera 6 dzieci i w tajemnicy przydziela im rolę matek. Pozostałe dzieli na 6 grup: szczenięta, kurczęta, kocięta, cielęta, koźlęta, kaczęta. „Młode” baraszkują po Sali. Nagle pojawiają się „matki” i głosem przywołują swoje dzieci, które rozpoznają „matkę” po głosie i biegną do niej. „Matki” wędrują po klasie, wykonując różne czynności, a „młode” je naśladują.

1. „Zagadka na stole”- ćwiczenia w czytaniu

• Słuchanie tekstu czytanego przez nauczyciela.

• Rozmowa inspirowana treścią tekstu i kierowana poleceniami zamieszczonymi pod tekstem

• „Co oni robią”- zabawa czynnościowo- naśladowcza. Chętne dzieci prezentują czynności bohaterów tekstu, a pozostałe zgadują, jaka to czynność. Zabawę można poszerzyć o inne czynności wykonywane podczas przygotowywania posiłków.

1. Skąd to mamy? – ćwiczenia w określaniu pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego różnych produktów.

• Wyszukiwanie nazw produktów zgromadzonych na stole przez bohaterów opowiadania

• Próba odpowiedzi na pytanie Jasia. Nauczyciel umieszcza na tablicy z jednej strony symboliczną etykietę rośliny, a z drugiej zwierzęcia. Na biurku ustawia koszyk i wkłada do niego kartki z nazwami produktów wymienionych w tekście. Jedno z dzieci losuje kartkę i odczytuje nazwę produktu. Wszyscy próbują ustalić pochodzenie tego produktu wskazują, pod którą etykietą go umieścić. Dzieci tak postępują, aż do wyczerpania produktów.

• Swobodne wypowiedzi dzieci na temat ulubionych potraw i próba określenia, z jakich produktów są one przygotowane i jakiego pochodzenia są te produkty.

1. Liczba 20 w aspekcie głównym. Zapisy liczby 20.

• Na tablicy umieszczone są w szeregu ilustracje 10 dorosłych zwierząt (kot, pies, owca, krowa, koń, koza, świnia, kaczka, kura, osioł). Dzieci nazywają i przeliczają zwierzęta. Na biurku leży 9 ilustracji młodych tych zwierząt (bez osła), dzieci nazywają je i układają pod osobnikami dorosłych. Ponownie przeliczają ilustracje ustalając ich łączną liczbę. Nauczyciel podaje jest 19 zwierząt. Tylko jeden uparty osioł z trudem dołączy do gromadki (dokłada osła). Ile teraz jest wszystkich zwierząt? Dzieci ustalają wynik dodawania 19+1= 20. Następnie podają ile jest zwierząt dorosłych , a ile młodych.

• Czynnościowe utworzenie dwu dziesiątek : dzieci odliczają dwa razy po 10 patyczków i wiążą każdą dziesiątkę gumką; potem liczą: Jedna dziesiątka i jedna dziesiątka to dwie dziesiątki

• Wykonywanie zadań ze s. 58-59 Matematyki

1. „Na wiejskim podwórku” zabawy naśladowcze

• Zabawa orientacyjno- porządkowa.Uczniowie swobodnie biegają. Nauczyciel wymienia nazwy zwierząt hodowlanych przez człowieka. Dzieci reagują tylko na hasło Struś!. Po jego usłyszeniu zatrzymują się, robią przysiad i chowają głowę między kolana. Zabawę można powtórzyć kilkakrotnie.

• Zabawy naśladowcze- Nauczyciel wymienia cechy charakterystyczne bohaterów tekstu o gęsi Gęguli . Dzieci odgadują bohatera, naśladując wydawany przez niego głos i sposób poruszania się : To wielka mądrala. Tapla się w błotku. Schował się do skorupy. Uparł się i stoi. Głośno pieje.

1. Podsumowanie zajęć- rundka kończąca zdania.

Dzieci siedzą w kręgu. Kolejno kończą zdania rozpoczęte przez nauczyciela:

Krowy hodujemy dlatego, że dają nam…

Świnie hodujemy dlatego, że dają nam…

Kury hodujemy dlatego, że dają nam…

DODATKOWE SYTUACJE DYDAKTYCZNE

• „Jak osioł i struś”- zabawa naśladowczo- ruchowa.- dzieci swobodnie poruszają się po Sali. Na hasło: Osioł!- dobierają się w pary: jedno dziecko jest na czworakach, zaś drugie próbuje je przesunąć. Na hasło Struś!- wszystkie dzieci kucają i chowają głowę między kolana.

• „Co nie pasuje”- eliminowanie wyrazów niepasujących. Dzieci skreślają wyraz, który w danym ciągu nie pasuje do pozostałych.

Kura, kaczka , krowa, gęś

Mleko, pomidor, ser, jogurt

Chlew, stajnia, kurnik, studnia