Schorzenia powstałe podczas nurkowania z akwalungiem
Zmiany ciśnienia – główna przyczyna powstałych schorzeń
Dodatkowe ryzyko związane z:
Zimnem
Ciemnością
Brakiem gazów oddechowych
Fauną i florą wodną
Opóźnione lub uniemożliwione przybycie pomocy medycznej
Współdziałanie ZMR z jednostkami ratownictwa specjalistycznego (WOPR)
Fizyka i prawa gazu:
Prawo Boyla
Prawo Daltona
Prawo Henry’ego
Barotrauma:
Jest najczęstszym schorzeniem płetwonurków
Polega na uszkodzeniu tkanek powstałego podczas zanurzania lub wynurzania się na skutek zmian objętości gazu znajdującego się w zamkniętych przestrzeniach
Barotrauma zanurzeniowa:
Uszna
Zatok przynosowych
Barotrauma wynurzeniowa:
Trąbki słuchowej Eustachiusza
Bóle zębów
Żołądkowo – jelitowa
Objawy kliniczne:
Ucha środkowego:
Ból
Zawroty głowy
Zaburzenia orientacji
Wymioty
Ucha wewnętrznego:
Silne zawroty głowy
szum w uszach
głuchota
zatok przynosowych
ból lub krwotok z uszkodzonej zatoki
Zatory powietrzne DAE:
Najpoważniejsze schorzenie płetwonurków będące gł przyczyną zgonów w tej grupie pacjentów
Dae:
To małe pęcherzyki gazu w obrębie naczyń krążenia systemowego, które dostały się tam w skutek rozerwania tkanki płucnej i naczynek żylnych
Do większości przypadków dochodzi podczas zbyt szybkiego wynurzania się ze wstrzymanym oddechem
Częstą przyczyną takiego zachowania jest panika, obawa o zapas powietrza lub inna nagła sytuacja
Objawy kliniczne:
Zależą od umiejscowienia zatorów gazowych i mogą być bardzo różne
Charakterystyczne jest pojawienie się objawów zaraz po wypłynięciu na powierzchnię wody
Najczęściej objawy neurologiczne jak przy udarze
Choroba Kesonowa:
Choroba kesonowa, choroba dekompresyjna, aeroembolizm, zawodowa choroba nurków i robotników pracujących w kesonach. Wywołuje zespół objawów, które pozostają w związku ze zbyt gwałtowną zmianą wysokiego ciśnienia, jakie panuje głęboko pod wodą, na ciśnienia atmosferycznego.
W czasie szybkiego obniżania się ciśnienia (zbyt szybkiego wynurzania się nurka) gazy rozpuszczone we krwi i tkance tłuszczowej (głównie azot) tworzą pęcherzyki powodującezatory w drobnych naczyniach krwionośnych. W zależności od umiejscowienia zatorów pojawiają się określone objawy, np. bóle zamostkowe, bóle stawów, porażenia mięśni, zapaść.
Choroba kesonowa może doprowadzić do śmierci. Zapobieganie jej polega na powolnym przechodzeniu do normalnego ciśnienia.
Wyróżniamy dwa typy choroby Kesonowej:
Typ I – postać łagodna
Dotyczy przede wszystkim skóry ,stawów i mięśni szkieletowych
Typ II – postać ciężka
Dotycząca układu nerwowego, serca i innych narządów istotnych dla życia
Objawy:
Zależą od umiejscowienie zatorów gazowych, mogą być b. różne
Świąd, marmurkowatość skóry, obrzęk
Skrzypienie skóry – odma podskórna
Bóle stawów- gł barki i łokcie
Uszkodzenia układu nerwowego
Zmiany rozejmowe w płucach
Leczenie schorzeń nurkowych:
Rekompresja lecznicza
Tlenoterapia
Hiperbaria tlenowa
Działanie objawowe