Szczecin 19.04.2011
ĆWICZENIE PROJEKTOWE
Technologia Robót Fundamentowych
Posadowienie pośrednie ściany oporowej (na palach).
Wykonał
Spis treści :
Opis techniczny.
Cel projektu.
Warunki gruntowe.
Poziom posadowienia podstawy fundamentu.
Warunki techniczne budowli
Rodzaj pali.
Obciążenia potrzebne do obliczeń nośności pala.
Wartość wypadkowej obciążenia i kąt odchylenia wypadkowej od pionu.
Sprawdzenie warunku nachylenia pali.
Obliczenia.
Układ pali pod fundamentem.
Wyznaczenie wielkości sił w palach METODA CULMANNA.
2.3. Warunek określający nośność pala .
2.4. Obliczeniowa nośność pala wciskanego
2.4.1 Obliczenie nośności wciskanego pala pionowego NR 1.
2.4.2 Obliczenie nośności wciskanego pala kozłowego NR 2.
2.5. Wyznaczenie stref naprężeń w gruncie wokół pali wciskanych. Obliczanie nośności pali w grupie w przypadku nachodzenia stref naprężeń.
2.6. Obliczeniowa nośność pala wyciąganego.
2.6.1 Obliczenie nośności wyciąganego pala kozłowego NR 3.
2.7. Wyznaczenie stref naprężeń w gruncie wokół pali wyciąganych.
2.8. Sprawdzenie warunku na nośność pali.
2.8.1 Sprawdzenie nośności pala NR 1.
2.8.2 Sprawdzenie nośności pala NR 2.
2.8.3 Sprawdzenie nośności pala NR 3.
Normy wykorzystane w projekcie :
PN-82/B-02001 „Obciążenia budowli – obciążenie stałe”
PN-82/B-02003 „Podstawowe obciążenia technologiczne i montażowe”
PN-81/B-03020 „Posadowienie bezpośrednie budowli”
PN-83/B-03010 „Ściany oporowe”
PN-83/B-02482 „Fundamenty budowlane – Nośność pali i fundamentów palowych”
Cel projektu.
Posadowienie pośrednie ściany oporowej na palach dla warunków
geotechnicznych poniżej. Miejsce budowli, przeznaczenie budowli
identycznie jak w przypadku posadowienia bezpośredniego.
Warunki gruntowe.
Po wykonaniu wierceń stwierdzono występowanie następujących warstw. Oznaczono parametry wiodące ID , IL dla gruntów zalegających w poszczególnych warstwach geotechnicznych , a następnie wyznaczono pozostałe parametry
metodą B.
nr warstwy | Przelot warstwy | Rodz. gruntu | ID/IL | ρ(n) |
---|---|---|---|---|
m | g/cm3 | |||
I | 0-1,6 | Pd , mw | 0,32 | 1,6 |
II | 1,6-5,5 | T | 0,79 | 1,1 |
III | >5,5 | Pr , w | 0,65 | 1,85 |
Nie stwierdzono występowania wody gruntowej.
Poziom posadowienia podstawy fundamentu.
Podstawa fundamentu ściany oporowej posadowiona jest na głębokości
1,0 m p.p.t. w warstwie piasku drobnego Pd.
Warunki techniczne budowli.
Fundament wykonany z betonu zwykłego B 20 o grubości h = 0,5 m i szerokości B = 4,06m.
Długość całej konstrukcji L = 20 m.
Obciążenie naziomu q = 41 kPa
Rodzaj pali.
Zastosowano PALE WBIJANE PREFABRYKOWANE ŻELBETOWE Vibrex, w przekroju o kształcie kwadratu, o długości boku b = . Zagłębienie pali w ławie fundamentowej – 0,2 m.
Obciążenia potrzebne do obliczeń nośności pala.
- wartość składowej poziomej parcia
charakterystyczna Eah = 64,82 kN/mb
obliczeniowa Eah(r) = 77,784 kN/mb
- wartość pionowej wypadkowej obciążenia
charakterystyczna Nr = 427,86 kN/mb
obliczeniowa większa Nr(r) = 478,9 kN/mb
obliczeniowa mniejsza Nr(r) = 376,8 kN/mb
Dane wyliczone w projekcie ‘’Fundamentowanie I. Projektowanie muru oporowego. Posadowienie bezpośrednie’’, wykonanego przez Wojciecha Jarosławskiego z dnia 02.06.2010r.
Wartość wypadkowej obciążenia i kąt odchylenia wypadkowej od pionu.
Wypadkową obciążenia i jej kąt nachylenia wyliczono na podstawie zależności matematycznych i przedstawiono w sposób graficzny na rysunku.
W2 = Nr2 + Eah2
W2 = 478,92 + 77,7842
W = 485,18 kN/mb
Kąt pod jakim wypadkowa obciążenia jest nachylona do pionu wyliczamy z
proporcji :
cos = 478,9/485,18 = 9 0
Sprawdzenie warunku nachylenia pali.
Jeżeli warunek Eah/Nr < 0,2 będzie spełniony wówczas pale można pochylić jak wypadkową W , a siły w palach wyznaczyć jako W/2, jeżeli nie zostanie spełniony należy zastosować pionowo-kozłowy układ pali. Aby uzyskać najmniej korzystny przypadek do obliczeń przyjmujemy Eah o wartości obliczeniowej większej i Nr o wartości obliczeniowej mniejszej:
EaH/Nr = 77,784/ 384,76= 0,206 > 0,2
Warunek nie został spełniony, zatem należy zastosować pionowo –
kozłowy układ pali.
2.1. Układ pali pod fundamentem.
Rozmieszczenie pali pod fundamentem ściany oporowej przyjęto tak, aby przenosiły siły pionowe i poziome. Ławę fundamentową o długości L=20m podzielono na 10 sekcji o szerokości 2,0 m w sposób zapewniający jednakowe, równomierne obciążenie każdej z sekcji. W każdej z sekcji znajdują się 3 pale : pionowy wciskany NR 1 i dwa pale ustawione w sposób kozłowy o kącie odchylenia od pionu 120 . Pal NR 2 skierowany w stronę pala NR 1 jest wciskany a przeciwny NR 3 wyciągany. Układ i sposób rozmieszczenia pali przedstawiono na rysunku.
2.2. Wyznaczenie wielkości sił w palach METODA CULMANNA.
Wartości sił w poszczególnych palach wyznaczoną graficzną metoda
Culmanna przedstawioną na rysunku.
Wartości sił w palach przypadających na 1 mb konstrukcji :
q1 = 258,12 kN/mb
q2 = 299,9 kN/mb
q3 = 74,76 kN/mb
Wartości sił w palach zebranych z jednej skecji:
Q1 = 258,12 * 2 = 516,24 kN
Q2 = 299,9 * 2 = 599,8 kN
Q3 = 74,76 * 2 = 149,36 kN
2.3. Warunek określający nośność pala.
-wciskanego
G + Qr < m*N
-wyciąganego
Qr < m*N+G , gdzie :
G - ciężar pala
Qr – obciążenie obliczeniowe wzdłuż pala (Q1 lub Q2 lub Q3)
N - obliczeniowa nośność pala
m – współczynnik korekcyjny dla fundamentów na palach m = 0,9
Ciężar pala wyznaczamy wg wzoru :
G = Ap*L*
Ap – pole przekroju pala
L - długość pala
- ciężar objętościowy pala = 25 kN/m3
2.4. Obliczeniowa nośność pala wciskanego.
Nt = Np + Ns
Nt – obliczeniowa nośność pala wciskanego
Np – opór podstawy pala
Ns - opór pobocznicy pala wciskanego
Np = Sp*q(r)*Ap
Sp – współczynnik technologiczny przyjmowany z tablicy 4 normy
PN-83/B-02482 zależny od rodzaju gruntu i pala
q(r) – jednostkowa, obliczeniowa wytrzymałość gruntu pod podstawą pala
Ap – pole przekroju poprzecznego podstawy pala
Ns = Ssi*ti(r)*Asi
Ss – współczynnik technologiczny
ti(r) – jednostkowa, obliczeniowa wytrzymałość gruntu wzdłuż pobocznicy pala w
obrębie warstwy ‘’i’’
As – pole pobocznicy pala zagłębionego w gruncie
2.4.1 Obliczenie nośności wciskanego pala pionowego NR 1. :
Opór podstawy pala
Np1 = Sp*q(r)*Ap
Sp – dla pala prefabrykowanego wynosi 1,1 (wg Tab. 4 PN-83/B-02482)
Ap = 0,4 * 0,4 =
Średnicę pala przyjęto d = 0,4 m
Wartość jednostkowej obliczeniowej wytrzymałości gruntu pod podstawą pala
wyznacza się na podstawie wytrzymałości granicznej q przyjmowanej z tablicy 1 normy PN-83/B-02482 w zależności od rodzaju gruntu oraz stopnia jego zagęszczenia (plastyczności). Ponieważ średnica pala d = głębokość krytyczna hc, dla której przyjmujemy wartość q wynosi hc = . Biorąc pod uwagę układ warstw (występują grunty nienośne) należy wyznaczyć nowy poziom odniesienia, od którego rozpoczyna się wykres q Leży on na głębokości hz wyznaczonej ze wzoru :
hz = 0,65 * (Σ hi * γi)/γ
hi -miąższość warstwy gruntu
γi -wartość charakterystyczna ciężaru objętościowego gruntu z uwzględnieniem wyporu wody w warstwie ‘’i’’ zalegającej nad stropem gruntu nośnego
γ -wartość charakterystyczna ciężaru objętościowego gruntu nośnego z uwzględnieniem wyporu wody
hz = 0,65 * ( 1,6 * 16 + 3,9 * 11) / 18,5 = 2,4m
Wartość q na 10 m dla piasku średniego Pr o ID = 0,65 wyznaczam
interpolując podane wartości :
ID = 67 q10 = 3600 kPa
ID = 0,33 q10 = 2150 kPa
Pr o ID = 0,65 q10 = 2150+(3600-2150)*() = 3515 kPa
Zastosowano pal o długości 9 m, spód pala znajduje się na głębokości 9,8 m.
9,8 – 3,1 = 6,7 m
x=2355 kPa
q9,8’(n) = 2355 kPa
q9,8’(n)- wartość q na poziomie 9,8 m
Np1 = 1,1 * 0,9 * 2355* 0,16 = 373 kN
Np1 = 373 kN
Opór pobocznicy pala wciskanego
Ns = Ssi*ti(r)*Asi
Ssi – dla pala prefabrykowanego wynosci 1,1 (wg Tab. 4 PN-83/B-02482)
Asi = (0,4+0,4+0,4+0,4)*hi = 1,6*hi m2
Wartość jednostkowej obliczeniowej wytrzymałości gruntu wzdłuż pobocznicy ( t(r) ) wyznacza się na podstawie wytrzymałości granicznej t przyjmowanej wg tablicy 2 normy PN-83/B-02482 w zależności od rodzaju gruntu oraz stopnia jego zagęszczenia. Wartości t podane w normie należy przyjmować dla głębokości i większej mierząc od poziomu terenu. W naszym przypadku wykresy t zaczynają się od wyznaczonego poziomu odniesienia znajdującego się na głębokości 3,1 m p.p.t.
Grunty o ID > 0,2 oraz IL < 0,75 a także torfy i namuły powodują tarcie negatywne. W naszym przypadku jest to torf T o IL= 0,79 i miąższości 3,9 m. Z racji tego,że nad torfem znajduje się warstwa piasku drobnego Pd o ID=0,32, która w normalnym przypadku nie daje tarcia ujemnego jednak ze względu na to,że będzie ona osiadać razem z torfem przyjmujemy, że będzie dawać również tarcie negatywne.
Wartość t na dla Pr o ID = 0,65 wyznaczam interpolując podane wartości:
ID = 0,67 t5 = 74 kPa
ID = 0,33 t5 = 47 kPa
Pr o ID = 0,65 t5 = 47+(74-47)*() =72 kPa
x=34,6 kPa
t5,5‘ (n) =34,6 kPa
t5,5‘ (n) – wartość t na poziomie 5,5 m
Ns1 = 1,1 * 0,9 * 0,5 *(34,6 +72) *1,6*2,6 +
+ 1,1 * 0,9 * 72 * 1,6 * 1,7 = 413,4 kN
Ns1 = 413,4 kN
Sumaryczna nośność pala NR 1 :
N1 = Np1 + Ns 1= 373 + 413,4 = 786,4 kN
Tarcie ujemne(negatywne).
Wartość t dla Pd o ID=0,32 wyznaczam interpolując podane wartości:
ID = 0,33 t5 = 31 kPa
ID = 0,20 t5 = 22 kPa
Pd o ID = 0,32 t5 = 22+(31-22)* =30,3 kPa
x=6,1 kPa
t1,0‘(r)= 6,1 kPa
t1,0‘(r)- wartość t na poziomie 1 m
y=9,7 kPa
t1,6‘(r) =9,7 kPa
t1,6‘(r)- wartość t na poziomie 1,6 m
Tn1=1,6*0,6*0,5*(6,1+9,7)*1,1+1,6*3,9*6*1,0= 45,8 kN
Nośność ostateczna
N’t1=Nt1-Tn1=786,4-45,8= 740,6 kN
2.4.2 Obliczenie nośności wciskanego pala kozłowego NR 2. :
Opór podstawy pala
Np2 = Sp*q(r)*Ap
Sp – dla pala prefabrykowanego wynosi 1,1 (wg Tab. 4 PN-83/B-02482)
Ap = 0,4 * 0,4 =
Średnicę pala przyjęto d = 0,4m
Sposób postępowania jak w przypadku pala NR 1.
hz = 2,4 m
Ps o ID = 0,65 q10 = 3515 kPa
Zastosowano pal o długości 9,5 m pod kątem 12o, spód pala znajduje się na głębokości 10,1 m.
10,1 – 3,1 = 7 m
x=2460,5 kPa
Q10,1’(n) = 2460,5 kPa
Np2 = 1,1 * 0,9 * 2460,5 * 0,16 = 389.7 kN
Np2 = 389,7 kN
Opór pobocznicy pala wciskanego
Ns = Ssi*ti(r)*Asi
Ssi – dla pala prefabrykowanego wynosci 1,1 (wg Tab. 4 PN-83/B-02482)
Asi = (0,4+0,4+0,4+0,4)*hi = 1,6*hi m2
Sposób postępowania jak w przypadku pala NR 1.
Pr o ID = 0,65 t5 = 72 kPa
t5,5‘ (n) =34,6 kPa
cos 12o = 0,978
Ns2 = 1,1 * 0,9 * 0,5 (34,6 +72) * 2,6/0,978 * 1,6 +
+ 1,1 * 0,9 * 72 * 2 /0,978* 1,6= 457,6 kN
Ns2 = 457,6 kN
Sumaryczna nośność pala NR 2 :
Nt2 = Np2 + Ns2 = 389,7+ 457,6 = 847,3 kN
Tarcie ujemne(negatywne).
Tn2=1,6*0,6/0,978*0,5*(6,1+9,7)*1,1+1,6*3,9/0,978*6*1,0= 46,8 kN
Nośność ostateczna
N’t2=Nt2-Tn2=847,3 - 46,8= 800,5 kN
2.5. Wyznaczenie stref naprężeń w gruncie wokół pali wciskanych. Obliczanie nośności pali w grupie w przypadku nachodzenia stref naprężeń.
Sprawdzenie nachodzenia na siebie stref naprężeń wokół pali. W przypadku wystąpienia nakładania się stref nośność pala wzdłuż pobocznicy oblicza się uwzględniają współczynnik redukcyjny m1 przyjmowany wg tablicy 8 normy PN-83/B-02482 w zależności od stosunku r/R wg wzoru :
Nt = Np + m1*Ns
r - osiowy rozstaw pali
R- promień strefy naprężeń
Promień strefy naprężeń :
R = D/2 + hi*tgi
D - średnica pala
hi – miąższość gruntu nośnego w warstwie i
i – kąt zależny od rodzaju gruntu wyznaczany na podstawie tablicy 7 normy PN-83/B-02482
Pr ID = 0,65 NR1 h1 = 3,3 m 1 = 60 tg = 0,105
NR2 h1 = 5,6 m
Sprawdzenie nakładania się stref, sąsiednich pali wciskanych.
Relacja pal NR 1 - NR1 .
Osiowy rozstaw pali
r = 2,0 m
R = 0,4/2 + 4,3 * 0,105 = 0,65 m
0,65 * 2 = 1,3 m < 2,0 m
2R < r => r/R>2
Wniosek : Strefy naprężeń nie zachodzą na siebie m1 = 1.
Sprawdzenie nakładania się stref, sąsiednich pali wciskanych.
Relacja pal NR 2 - NR 2
Osiowy rozstaw pali
r = 2,0 m
R = 0,4/2 + 4,6* 0,105 = 0,68 m
0,68 * 2 = 1,36 m < 2,0 m
2R < r => r/R>2
Wniosek : Strefy naprężeń nie zachodzą na siebie m1 = 1.
Sprawdzenie nakładania się stref, sąsiednich pali wciskanych.
Relacja pal NR 1 - NR 2
Największe prawdopodobieństwo nakładania się na siebie stref naprężeń
występuje w miejscach gdzie pale znajdują się w bliskiej odległości. Pale Nr 1
i 2 najbliżej siebie znajdują się w poziomie podsawt pala 1 na głębokości 4,3 liczonej od stropu warstwy nośnej. Tam też sprawdzamy zasięg działania naprężeń.
Osiowy rozstaw pali
r = 0,87 m
R = 0,4/2 + 4,3 * 0,105 = 0,65 m
0,65 * 2 = 1,3 m >0,98 m
r/R<2 =>r/R=0,87/0,65=1,34
Wniosek : Strefy naprężeń zachodzą na siebie m1 = 0,85.
Nośność pala NR1 w grupie
Nt1’’=Np1+m1Ns1- Tn1
Nt1’’=373+0,85*413,4-45,8=678,6 kN
Nośność pala NR2 w grupie
Nt2’’=Np2+m1Ns2- Tn2
Nt2’’=389,7+0,85*457,6-46,8= 731,9 kN
2.6. Obliczeniowa nośność pala wyciąganego.
Nw = Siw*ti(r)*Asi
Sw – współczynnik technologiczny
ti(r) – jednostkowa, obliczeniowa wytrzymałość gruntu wzdłuż pobocznicy
pala w obrębie warstwy i
As – pole pobocznicy pala zagłębionego w gruncie
2.6.1 Obliczenie nośności wyciąganego pala kozłowego NR 3.
Zastosowano pal o długości 8,5 m pod kątem 12 o, spód pala znajduje się na głębokości
9,1 m.
Nw = Siw*ti(r)*Asi
Sw – dla pala prefabrykowanego wynosi 0,6 (wg Tab. 4 PN-83/B-02482)
Asi = (0,4+0,4+0,4+0,4)*hi = 1,6*hi m2
Sposób postępowania jak w przypadku pala NR 1 i 2.
Pr o ID = 0,65 t5 = 72 kPa
t5,5‘ (n) = 34,6 kPa
cos 12o = 0,978
Nw3 = 0,6 * 0,9 * 0,5 (34,6 +72) * 2,6/0,978 * 1,6 +
+ 0,6 * 0,9 * 72 * 1,0/0,978 * 1,6 =122,4 + 63,6=186 kN
Nw3 = 186 kN
2.7. Wyznaczenie stref naprężeń w gruncie wokół pali wciskanych rys.7.
Postępowanie jak w przypadku pali NR 1 i NR 2
Nw = m1 * Ns
Promień strefy naprężeń :
R = 0,1 h + D/2
D - średnica pala
h – miąższość warstwy nośnej gruntu
Sprawdzenie nakładania się stref, sąsiednich pali wciskanych.
Relacja pal NR 3 – NR3 .
Osiowy rozstaw pali
r = 2,0 m
R = 0,1 * 3,6 + 0,4/2 = 0,56 m
0,56 * 2 = 1,12 m < 2,0 m
2R < r => r/R>2
Wniosek : Strefy naprężeń nie zachodzą na siebie m1 = 1.
2.8. Sprawdzenie warunku na nośność pali :
G + Qr < m * Ni
G = Ap*L*
G1=0,4*0,4*9*25=36 kN
G2=0,4*0,4*9,5*25=38 kN
G3=0,4*0,4*8,5*25=34 kN
2.8.1 Sprawdzenie nośności pala NR 1.
G1+ Q1 < m * Nt1’’
36+516,24 < 0,9 * 678,6
552,24 kN < 610,7 kN
Wniosek : Warunek został spełniony. Nośność pala NR 1 jest wystarczająca by przenieść zadane obciążenie i ciężar własny ściany oporowej.
2.8.2 Sprawdzenie nośności pala NR 2.
G2 + Q2 < m * Nt2’’
38 + 599,8 < 0,9 * 731,9
637,8 kN < 658,7 kN
Wniosek : Warunek został spełniony. Nośność pala NR 2 jest wystarczająca by przenieść
zadane obciążenie i ciężar własny ściany oporowej.
2.8.3 Sprawdzenie nośności pala NR 3.
Q3 < m * Nw3 +G3
149,36< 0,9 * 186 + 34
149,36 kN < 201,4 kN
Wniosek : Warunek został spełniony. Nośność pala NR 3 jest wystarczająca by przenieść zadane obciążenie i ciężar własny ściany oporowej.