Wyznaczanie ciepła właściwego roztworu KCl.
Celem doświadczenia jest wyznaczenie ciepła właściwego cieczy metodą porównawczą.. Cieczą wzorcową jest woda destylowana.
Aby obliczyć ciepło właściwe cieczy badanej, wyznaczamy dwukrotnie pojemność cieplną kalorymetru, napełnionego wodą lub napełnionego cieczą badaną o tej samej objętości.
Pojemność cieplną wyznaczamy elektrycznie, tzn. mierzymy przyrost temperatury cieczy w kalorymetrze spowodowany przepływem prądu o natężeniu I przez umieszczoną wewnątrz kalorymetru grzałkę o oporności Rg w czasie τ. Ciepło wydzielone podczas przepływu prądu jest równe iloczynowi pojemności cieplnej kalorymetru wraz z zawartą w nim cieczą razy przyrost temperatury kalorymetru
masa termosu | 236,18 | g | masa termosu | 235,01 | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masa termosu i wody | 436,13 | g | masa termosu i KCl | 441,25 | |||
Pomiar | T (˚C) | czas(s) | masawody | 199,95 | Pomiar | ||
T1 | 24,416 | 0 | T1 | ||||
T2 | 24,417 | 30 | T2 | ||||
T3 | 24,42 | 60 | T3 | ||||
T4 | 24,422 | 90 | T4 | ||||
T5 | 24,424 | 120 | T5 | ||||
T6 | 24,427 | 150 | T6 | ||||
T7 | 24,429 | 180 | T7 | ||||
T8 | 24,432 | 210 | T8 | ||||
T9 | 24,434 | 240 | T9 | ||||
T10 | 24,436 | 270 | T10 | ||||
T11 | 24,438 | 300 | T11 | ||||
T12 | 24,441 | 330 | T12 | ||||
T13 | 24,444 | 360 | T13 | ||||
T14 | 24,446 | 390 | T14 | ||||
T15 | 24,449 | 420 | T15 | ||||
T16 | 24,452 | 450 | T16 | ||||
T17 | 24,454 | 480 | T17 | ||||
T18 | 24,456 | 510 | T18 | ||||
T19 | 24,458 | 540 | T19 | ||||
T20 | 24,461 | 570 | T20 | ||||
T21 | 24,503 | 600 | tkalibracji= |
|
T21 | ||
T22 | 24,621 | 630 | T22 | ||||
T23 | 24,743 | 660 | 3 minuty | 3 minuty | T23 | ||
T24 | 24,864 | 690 | 3 sek | 0sek. | T24 | ||
T25 | 25,104 | 720 | T25 | ||||
T26 | 25,188 | 750 | T26 | ||||
T27 | 25,191 | 780 | T27 | ||||
T28 | 25,19 | 810 | T28 | ||||
T29 | 25,188 | 840 | T29 | ||||
T30 | 25,187 | 870 | T30 | ||||
T31 | 25,187 | 900 | T31 | ||||
T32 | 25,187 | 930 | T32 | ||||
T33 | 25,187 | 960 | T33 | ||||
T34 | 25,187 | 990 | T34 | ||||
T35 | 25,187 | 1020 | T35 | ||||
T36 | 25,186 | 1050 | T36 | ||||
T37 | 25,186 | 1080 | T37 | ||||
T38 | 25,186 | 1110 | T38 | ||||
T39 | 25,187 | 1140 | T39 | ||||
T40 | 25,187 | 1170 | T40 | ||||
T41 | 25,187 | 1200 | T41 |
Iw=0,1804 A Ic=0,1815 A
Rg=98,81 Ω Rg=98,81 Ω
τw=183s τc=180 s
mw=189,58 g mc=198,87
cw= 4,1796 [J*g-1*K-1] (źródło: ,,Poradnik fizykochemiczny”, Warszawa 1974 r. str.168)
Obliczenia:
I) Na podstawie otrzymanych eksperymentalnie danych otrzymano dwa wykresy:
Na podstawie wykresów zostały odczytane wartości ∆T podczas kalibrowania kalorymeru wypełnionego wodą destylowana oraz KCl:
∆Tw1 = 0,691 [C ]
∆Tc1= 0,32 [C ]
Wyznaczanie ΔT ze wzoru Regnaulta-Pfaundlera
-wyznaczenia ΔT roztworu KCL
T’o = (24,416+ 24,458)/2 = 24,437 [oC]
T’n = (25,184 + 25,187)/2 = 25,1885 [oC]
vo = -(24,458–24,416)/20 = -0,0021
vn = -(25,187–25,184)/15 = -0,0002
n = 6
Ti=24,887+24,938+25,047+25,161+25,272+25,388+25,502+25,578=201,773
(vn – vo)/(T’n – T’o) = (-0,0001+0,0021)/( 25,1885 -24,437) = -0,000292747….
(To + Tn)/2 = (24,437 +25,1885)/2 = 24,81275
nT’o = 6*24,437 = 150,438
v = 6*(-0,0002) + (-0,0021)*( 201,773+24,437–150,438)=
=(-0,001)-0,0072314=-0,0000361574
ΔT = Tn – To + v
ΔT =25,1885 –24,437 +(-0,0000361574)
ΔT = 0,75146385~ 0,752 [C ]
-wyznaczenia ∆Tw1 dla wody destylowanej
T’o = (24,873 + 24,886)/2 = 24,88 [oC]
T’n = (25,191 + 25,187)/2 = 25,189 [oC]
vo = -(24,886–24,873)/20 = -0,0007
vn = -(25,187–25,191)/15 = -0,001533
n = 6
Ti=24,887+25,14+25,264+25,336+25,448+25,548+25,642=177,456
(vn – vo)/(T’n – T’o) = (-0,0007+0,001533)/( 25,189 -24,88) = 0,0026957929
(To + Tn)/2 = (24,88 +25,189)/2 = 25,0345
nT’o = 6*24,88 = 149,28
v = 10*(-0,00025) +(-0,00361005)*( 177,456+25,189–149,28)=
=(-0,002695)-0,482429031=-0,00120607
ΔT = Tn – To + v
ΔT =25,189 –24,88 +(-0,0026957929)
∆Tw1 = 0,30631 ~0,892 [C ]
II) Obliczanie pojemności cieplnej części stałych kalorymetru
Do obliczanie pojemności części stałych kalorymetru wykorzystano wzór:
Kk1=137,972 [J/K]
Kk2= 179,7866 [J/K]
skąd uśredniona wartość Kk=158,4398 [J/K]
III)Obliczanie ciepła właściwego KCl:
Do obliczania ciepła właściwego zostały wykorzystane dwie zależności:
a)
b)
z wzorów tych po odpowiednich przekształceniach otrzymujemy wzór na ciepło właściwe badanej cieczy odpowiednio dla ∆Tc1=0,772[K] oraz dla ∆Tc2=0,648 [K] po czym z obydwu wartości wyciągamy średnią arytmetyczną :
c1=4,5371 [J*g-1*deg-1]
IV) Dane literaturowe dla KCl 1 mol/ 50 moli H2O
Zgodnie z danymi ,,Poradnik fizykochemiczny”, Warszawa 1974 r. str. A 168 ciepło właściwe roztworu KCl wynosi gdy:
na 50 moli H2O przypada 1 mol soli to cc= 4,1796[kJ/kg×K]
V)Błędy pomiarowe
Bezwzględny błąd pomiaru ciepła właściwego KCl:
∆cc=∆cc obl - ∆cc lit= 4,5371– 4,1796 = -0,3575 [kJ/kg×K]
Względny błąd pomiaru ciepła właściwego badanej cieczy:
Na błąd pomiaru wpływa:
- błąd odczytu temperatury,
- błąd pomiaru i odczytu czasu przepływu prądu przez grzałkę,
- błąd wyznaczenia oporności grzałki,
- błąd odczytu masy wody i cieczy badanej.