Temat: Wymagania życia według Ducha

Cel: Ułożenie konkretnego, zaktualizowanego katalogu uczynków ciała i owoców Ducha, który będzie nam pomocny w rachunku sumienia.

Wstęp: (dzielenie)

1. Jakie było Twoje postanowienie i jak wyglądała jego realizacja w życiu.

2. Krótkie odpowiedzi na pytania (każdy odpowiada):

1. Czy i jak doświadczyłeś w swoim życiu spełnienia Obietnicy Ojca?

2. Czy i jakie dostrzegasz owoce życia kierowanego przez Chrystusa w Duchu Świętym?

Odkrycie w Słowie Bożym (teksty do lektury i dzielenia się na spotkaniu):

1. Jakie według św. Pawła są uczynki ciała? (lektura wszystkich tekstów) - Gal 5, 16 – 21; 1 Kor 5, 8 – 11; 2 Kor 12, 20; Rz 13, 13; 1 Kor 6, 9 – 10; 2 Tm 3, 2 – 5;

2. Ułóżcie katalog „uczynków ciała” wg powyższych tekstów (wyeliminować powtarzające się lub równoznaczne).

3. Które z „uczynków ciała” są aktualne dzisiaj? Dopiszcie kolejne, jeśli nie ma ich w katalogu.

4. Jakie są owoce Ducha według Nowego Testamentu? Na podstawie tych samych tekstów ułużcie katalog owoców Ducha.

Odkrycie w KKK (lektura i dzielenie się):

Czyny dobre i czyny złe

1755 Czyn moralnie dobry zakłada jednocześnie dobro przedmiotu, celu i okoliczności. Zły cel niszczy działanie, chociaż jego przedmiot byłby sam w sobie dobry (jak modlitwa i post "po to, by ludzie widzieli").

Wybrany przedmiot już sam może uczynić złym całość działania. Istnieją konkretne zachowania, jak nierząd, których wybór jest zawsze błędny, ponieważ pociąga za sobą nieuporządkowanie woli, to znaczy zło moralne.

1756 Błędna jest więc ocena moralności czynów ludzkich, biorąca pod uwagę tylko intencję, która je inspiruje, lub okoliczności (środowisko, presja społeczna, przymus lub konieczność działania itd.) stanowiące ich tło. Istnieją czyny, które z siebie i w sobie, niezależnie od okoliczności i intencji, są zawsze bezwzględnie niedozwolone ze względu na ich przedmiot, jak bluźnierstwo i krzywoprzysięstwo, zabójstwo i cudzołóstwo. Niedopuszczalne jest czynienie 1789 zła, by wynikło z niego dobro.

Sobór Watykański II, konst. Dei verbum, 25.Ciężar grzechu: grzech śmiertelny

1854 Grzechy należy oceniać według ich ciężaru. Rozróżnienie między grzechem śmiertelnym a grzechem powszednim, dostrzegalne już w Piśmie świętymPor. 1 J 5, 16-17., zostało przyjęte w tradycji Kościoła. Potwierdza je doświadczenie ludzi.

1855 Grzech śmiertelny niszczy miłość w sercu człowieka wskutek poważnego 1395 wykroczenia przeciw prawu Bożemu; podsuwając człowiekowi dobra niższe, odwraca go od Boga, który jest jego celem ostatecznym i szczęściem.

Grzech powszedni pozwala trwać miłości, chociaż ją obraża i rani.

1856 Grzech śmiertelny, naruszając w nas zasadę życia, którą jest miłość, 1446 domaga się nowej inicjatywy miłosierdzia Bożego i nawrócenia serca, które zazwyczaj dokonuje się w ramach sakramentu pojednania.

1857 Aby grzech był śmiertelny, są konieczne jednocześnie trzy warunki: "Grzechem śmiertelnym jest ten, który dotyczy materii poważnej i który nadto został popełniony z pełną świadomością i całkowitą zgodą"Jan Paweł II, adhort. apost. Reconciliatio et paenitentia, 17..

1858 Materię ciężką uściśla dziesięć przykazań zgodnie z odpowiedzią, jakiej Jezus udzielił bogatemu młodzieńcowi: "Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, 2072 nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę" (Mk 10, 19). Ciężar grzechów jest większy lub mniejszy: zabójstwo jest czymś poważniejszym niż kradzież. Należy uwzględnić także pozycję osób poszkodowanych: czymś 2214 poważniejszym jest przemoc wobec rodziców aniżeli wobec kogoś obcego.

1859 Grzech śmiertelny wymaga pełnego poznania i całkowitej zgody. Zakłada wiedzę o grzesznym charakterze czynu, o jego sprzeczności z prawem Bożym. 1734 Zakłada także zgodę na tyle dobrowolną, by stanowił on wybór osobisty. Ignorancja zawiniona i zatwardziałość sercaPor. Mk 3, 5-6; Łk 16,19-31. nie pomniejszają, lecz zwiększają dobrowolny charakter grzechu.

Modlitwa końcowa

1. Modlitwa równoczesna do Ducha Świętego o przemianę serc i umocnienie (wstawiennicza za chętnych). Może być śpiew połączony z modlitwą.

2. Modlitwa za wspólnotę. Tajemnica różańca oraz wspólne odczytanie „modlitwy wspólnoty”.

Zastosowanie w życiu (teksty dla uczestników)

1. Naucz się na pamięć: „Natomiast owocem Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, dobroć, życzliwość, wierność, łagodność, opanowanie. Prawo tu nie jest potrzebne”. (Ga 5, 22-23).

2. Przeczytaj Ga 5, 1-13 i rozważ jakie są w Twoim życiu uczynki ciała i owoce Ducha. Módl się, aby Pan oczyścił Cię i uzdolnił do przynoszenia owocu Ducha.

3. Zachęta do spróbowania zrobienia rachunku sumienia według sporządzonych zaktualizowanych katalogów.