Filtry porowate wykonuje się ze spieków proszków różnych metali i stopów np. brązów cynowych, stali chromowych i austenitycznych lub mosiądzów niklowych o porowatości do 50 %. Umożliwiają one oczyszczanie z cząstek o średnicy 10-3 - 10-4 mm. Filtry te posiadają dobre własności wytrzymałościowe tj. wytrzymałość na rozciąganie i zginanie, obciążenia udarowe i działanie wysokiej temperatury, odporność chemiczną. Mogą być oczyszczane przez przedmuchanie lub metodami chemicznymi.

Spieki o celowo zaprojektowanej dużej porowatości otwartej

Łożyska samosmarowne porowate – charakteryzują się bardzo wysoką porowatością. Pory wewnątrz materiału tworzą kapilarne kanaliki, których objętość stanowi do 50 % całkowitej objętości łożyska. Najczęściej używanym surowcem do produkcji tych elementów to stopy żelaza lub miedzi z dodatkiem proszków niemetalu lub grafitu. Łożyska te są produkowane w postaci cienkościennych tulei lub tulei z kołnierzami. Podczas pracy eksploatacyjnej łożyska te są nasycane olejami, które smarują pracujący wał.

Samosmarowne jest też łożysko teflonowe, w którym na porowatą warstwę brązu ołowiowego nakłada się teflon (PTFE) w postaci pasty, która wypełnia pory i zapewnia cieniutką warstwę ślizgową samosmarowną, podczas gdy podłoże z brązu nadaje dobre własności wytrzymałościowe.

Łożyska samosmarowne znalazły zastosowanie w urządzeniach, w których nie ma możliwości smarowania, np ze względu na konieczność bezwzględnej czystości (drukarki, kserografy), lub warunki pracy (np. niska temperatura) uniemożliwiają stosowanie smaru (np. w urządzeniach chłodniczych). Rysunek 1 przedstawia warunki pracy (dopuszczalne obciążenie łożyska w funkcji jego prędkości ślizgania) łożysk bezsmarnych na tle innych łożysk.

Wyroby spiekane bezkonkurencyjne:

1.Łożyska i filtry spiekane:

-Spiekane łożyska lite

-Porowate łożyska samosmarowne

-Spiekane filtry porowate

Metody wytwarzania ceramicznych tworzyw porowatych
Generalnie technologie, według których najczęściej wytwarzane są ceramiczne tworzywa porowate można podzielić na następujące grupy:

1. Spiekanie frakcjonowanych proszków ceramicznych z dodatkiem (lub bez) spoiwa;
2. Spiekanie materiału ziarnistego z dodatkiem substancji porotwórczej;
3. Metoda osadzania ceramicznej masy lejnej na podłożu polimerowym;
4. Spienianie;
5. Metoda pianowa;
6. Metoda zamrażania masy lejnej i sublimacji rozpuszczalnika;
7. Technologie specjalne z wykorzystaniem energii cięzkich jonów, biomedyczne.

Rodzaje porowatośći-

I. Zamknięte;

II. Przelotowe:

a) proste

b) ślimakokształtne

c) pętlowokształtne

III. Nieprzelotowe:

a) proste i „butelkowe”

b) ślimakokształtne

c) pętlowokształtne