II EE-DI 2012 19.05. 2012 Rzeszów
LABORATORIUM - ELEKTRONIKA
NUMER ĆWICZENIA: 5
TEMAT ĆWICZENIA:
Wzmacniacz bipolarny z tranzystorem BJT
Schemat badanego układu WE dla tranzystora bipolarnego BC 107
Obliczenia parametrów elementów dla wzmacniacza
-Przyjęte wartości oraz
odczytane z danych katalogowych:
UCE = 6V
IC = 20mA
UCC = 12V
β = 220 - wzmocnienie osiągane przy prądzie IC = 20mA
UBE = 0, 65V
RG = 200Ω
-Obliczenia:
URE = 0, 1UCC = 0, 1 × 12 = 1, 2V
$$I_{B} = \frac{I_{C}}{\beta} = \frac{0,02}{220} = 91uA$$
IE = IC + IB = 20, 091mA
$R_{E} = \frac{U_{\text{RE}}}{I_{E}} = \frac{1,2}{0,02} = 60\mathrm{\Omega}$
URC = UCC − UCE − URE = 12 − 6 − 1, 2 = 4, 8V
$$R_{C} = \frac{U_{\text{RC}}}{I_{C}} = \frac{4,8}{0,02} = 240\mathrm{\Omega}$$
I1 = 10IB = 0, 00091A
I2 = I1 − IB = 0, 000819A
UCB = UCE − UBE = 5, 35V
$$R_{1} = \frac{U_{\text{CB}} + U_{\text{RC}}}{I_{1}} = \frac{5,35 + 4,8}{0,00091} = 11,2k\mathrm{\Omega}$$
$$R_{2} = \frac{U_{\text{BE}} + U_{\text{RE}}}{I_{2}} = \frac{0,65 + 1,2}{0,000819} = 2,3k\mathrm{\Omega}$$
$$g_{m} = \frac{I_{C}}{U_{T}} = \frac{0,02}{0,025} = 0,8S$$
$$h_{11e} = \frac{h_{21e}}{g_{m}} = \frac{220}{0,8} = 275\mathrm{\Omega}$$
RWB = R1∥R2∥[h11e+RE×(h21e+1)] = 16, 5kΩ
RWY = RC = 240Ω
$$ku = \frac{U_{\text{WY}}}{U_{\text{WE}}} = - \frac{h_{21e} \times R_{C}}{h_{11e} + R_{E} \times \left( h_{21e} + 1 \right)} = - 3,9\frac{V}{V}$$
$$R_{T} = \beta\frac{U_{T}}{I_{E}} = 274\mathrm{\Omega}$$
$$C_{E} > \frac{\beta + 1}{2\pi f_{d} \times (R_{G} + R_{T})} > 290uF$$
Pomiar wartości parametrów dla charakterystyki wyjściowej dla sprawdzenia poprawności dobrania punktu pracy
Rzeczywiste wartości dobranych rezystorów i kondensatorów
R1 = 11kΩ R2 = 2, 2kΩ RC = 220Ω RE = 56, 2Ω
CE = 330uF CS1i CS2 − kilka nF
UCC[V] |
UCE[V] |
IC[mA] |
---|---|---|
1 | 1 | 0 |
2 | 2 | 0 |
3 | 3 | 0,013 |
4 | 3,8 | 1 |
5 | 4,1 | 3,2 |
6 | 4,4 | 5,7 |
8 | 4,9 | 11,2 |
10 | 5,3 | 17,2 |
12 | 5,8 | 21,1 |
12,5 | 6,1 | 21,9 |
Jak widać z tabeli, przy dobranych już rezystorach polaryzujących, napięcia i prądy są zgodne z warunkami założonymi na początku obliczeń.
Przy prądzie IC = 20mA wartość UCE = 6V i UCC = 12V
Charakterystyka wyjściowa
Pomiar charakterystyki amplitudowej wzmacniacza
- ze sprzężeniem zwrotnym
Sposób pomiaru: ustalamy stałą wartość napięcia wejściowego na generatorze, zmieniając wartość częstotliwości generatorem mierzymy na oscyloskopie wartość napięcia wyjściowego i wejściowego. Następnie obliczamy wzmocnienia. Przesunięcie φ także odczytujemy z ekranu lampy oscyloskopowej wg wzoru $\varphi = \frac{t}{T} \times 360$
Tabela pomiarowa
f[Hz] | UWY[mV] |
UWE[mV] |
φ | $$Ku\lbrack\frac{V}{V}\rbrack$$ |
Ku[dB] |
---|---|---|---|---|---|
8 | 350 | 130 | 12 | 2,692308 | 8,602494 |
10 | 380 | 130 | 10 | 2,923077 | 9,316805 |
20 | 450 | 130 | 5 | 3,461538 | 10,78538 |
50 | 490 | 130 | 2 | 3,769231 | 11,52505 |
150 | 500 | 130 | 0 | 3,846154 | 11,70053 |
400 | 500 | 130 | 0 | 3,846154 | 11,70053 |
1000 | 500 | 130 | 0 | 3,846154 | 11,70053 |
100000 | 500 | 130 | 0 | 3,846154 | 11,70053 |
500000 | 500 | 130 | 0 | 3,846154 | 11,70053 |
600000 | 480 | 130 | 0 | 3,692308 | 11,34596 |
800000 | 450 | 130 | 0 | 3,461538 | 10,78538 |
1000000 | 410 | 130 | 0 | 3,153846 | 9,97681 |
1500000 | 350 | 130 | 0 | 2,692308 | 8,602494 |
2000000 | 300 | 130 | 0 | 2,307692 | 7,263558 |
2300000 | 210 | 130 | 0 | 1,615385 | 4,165519 |
$$\text{Ku}_{\frac{V}{V}} = \frac{U_{\text{WY}}}{U_{\text{WE}}} = \frac{380}{130} = 2,92\frac{V}{V}$$
$$\text{Ku}_{\text{dB}} = 20LOG\left( \text{Ku}_{\frac{V}{V}} \right) = 20 \times LOG\left( 2,92 \right) = 9,32dB$$
Charakterystyka KudB = f(f) ze sprzężeniem zwrotnym
Częstotliwości graniczne są to takie wartości częstotliwości sygnału wejściowego, dla których wzmocnienie napięciowe wzmacniacza maleje względem wzmocnienia maksymalnego o 3dB (czyli do poziomu 0,707 swej wartości maksymalnej), a wzmocnienie mocy maleje do połowy.
KudB = 8, 700533dB
fd = 8, 5Hz
fg = 1, 52MHz
B=1519,9kHz
- bez sprzężenia zwrotnego
Tabela pomiarowa
f[Hz] | UWY[V] |
UWE[V] |
φ | $$Ku\lbrack\frac{V}{V}\rbrack$$ |
Ku[dB] |
---|---|---|---|---|---|
10 | 0,5 | 0,13 | 0 | 3,846154 | 11,700533 |
20 | 1 | 0,13 | 0 | 7,692308 | 17,721133 |
50 | 1,6 | 0,13 | 0 | 12,30769 | 21,803533 |
150 | 3,2 | 0,13 | 0 | 24,61538 | 27,824133 |
400 | 5,1 | 0,13 | 0 | 39,23077 | 31,872536 |
1000 | 6,3 | 0,13 | 0 | 48,46154 | 33,707944 |
100000 | 6,3 | 0,13 | 0 | 48,46154 | 33,707944 |
500000 | 6,3 | 0,13 | 5 | 48,46154 | 33,707944 |
600000 | 6 | 0,13 | 7 | 46,15385 | 33,284158 |
800000 | 5,8 | 0,13 | 9 | 44,61538 | 32,989693 |
1000000 | 5,3 | 0,13 | 10 | 40,76923 | 32,20665 |
1500000 | 4 | 0,13 | 12 | 30,76923 | 29,762333 |
2000000 | 3 | 0,13 | 15 | 23,07692 | 27,263558 |
Charakterystyka KudB = f(f) bez sprzężenia zwrotnego
KudB = 30, 70794dB
fd = 290Hz
fg = 1, 28MHz
B=1279,7kHz
Porównanie dwóch wykresów pasm przenoszenia. Dla wzmacniacza z Ce i bez Ce
Wzmacniacz bez Ce ze sprzężeniem
B=1519,9kHz
Wzmacniacz z Ce bez sprzężenia
B=1279,7kHz
Wzmacniacz ze sprzężeniem bez Ce posiada mniejsze wzmocnienie ale szersze pasmo przenoszenia niż wzmacniacz bez sprzężenia z Ce.
Wnioski
Celem ćwiczenia było wyznaczenie pasma przenoszenia dla wzmacniacza napięciowego zbudowanego na tranzystorze BC 107.
W pomiarach, kształt sygnału na wejściu i wyjściu wzmacniacza powinien być kontrolowany za pomocą oscyloskopu. Częstotliwość należy zmieniać w zakresie szerszym niż pasmo przenoszenia, najlepiej do wartości przy których wzmocnienie wzmacniacza spadnie dziesięciokrotnie (-20dB). Nam niedokońca udało się uzyskać pełną charakterystykę, z wykresów widać że ledwo udało się wyznaczyć częstotliwości graniczne.
Przed pomiarami należy ustawić odpowiednie napięcie wejściowe aby sygnał na badanych częstotliwościach był nieodkształcony.
Jak widać z pomiarów i charakterystyk, włączenie kondensatora Ce spowodowało widoczne zmiany. Wzmacniacz ze sprzężeniem bez Ce posiada mniejsze wzmocnienie ale szersze pasmo przenoszenia niż wzmacniacz bez sprzężenia z Ce.
Wartość amplitudy napięcia wejściowego musi być stała podczas całego pomiaru, co należy kontrolować przy zmianie częstotliwości.
Tranzystor pracujący w układzie OE jest najczęściej używany w układach elektronicznych ponieważ charakteryzuje się:
- dużym wzmocnieniem prądowym
- dużym wzmocnieniem napięciowym
- dużym wzmocnieniem mocy
Napięcie wejściowe w OE jest odwrócone w fazie o 180 st. W stosunku do napięcia wejściowego. Rezystancja wejściowa jest rzędu kilkuset Ω, a wyjściowa wynosi kilkadziesiąt k Ω.
Tranzystor pracujący w układzie OB. ma:
- małą rezystancję wejściową
- bardzo dużą rezystancje wyjściową
- wzmocnienie prądowe bliskie jedności
Tranzystor w tym układzie pracuje przy bardzo dużych częstotliwościach granicznych, niekiedy nawet rzędu GHz.
Tranzystor pracujący w układzie OC charakteryzuje się:
- dużą rezystancją wejściową (co ma istotne znaczenie we wzmacniaczach małej częstotliwości)
- wzmocnieniem napięciowym równym jedności (stąd jest nazywany również wtórnikiem emiterowym)
- dużym wzmocnieniem prądowym