Przedmioty i własności
[ rachunek języka predykatów
przedmiot – z łac. wyrzucone przed
podmiot – z łac. podrzucone ]
przysługiwanie, egzemplifikowanie, posiadanie,
Przedmiot jest jakiś, to znaczy że jakaś cecha danemu przedmiotowi przysługuje, jakąś cechę dany przedmiot egzemplifikuje.
kwantyfikator dla każdego – A(odwrócone o 180st A-all)
Kwantyfikator isnieje – E(odwrócone o 180st E-exist)
=- inaczej, wtedy i tylko wtedy (3 poziome kreski)
Ap,{ P jest własnością =- Ex[P można sensownie orzec o x]:
V
F
predykat: to orzeczenie. np. jest głuchy, jest zielony, waży 2kg,
Własność:
A P [ P jest własnością =- Ex (P przysługuje x)]-definicja nie zakładająca istnienia własności nie egzemplifikowanych przez żaden byt.
definicja własności przez przysługiwanie:
AP [Ex P przysługuje x-> P jest własnością] - dla każdego p, jeżeli istnieje takie x, że p przysługuje x, to p jest własnością
M. Gryganiec –„Żeby być szczęśliwym, wystarczy być dobrym dla ludzi/żyć dla innych. A szczęście samo przyjdzie”
Być własnością, to przysługiwać czemuś(jakiemuś przedmiotowi)
Przedmiot:
Ax [x jest przedmiotem =- EP P(x)]
Ax[EP P(x) -> x jest przedmiotem] – dla każdego x, istnieje P które jest własnością x,
zupełny:
Ax { x jest przedmiotem zupełnym =- AP(cechy) [P(x) v ~P(x)] } – coś jest przedmiotem zupełnym, gdy dla dowolnej cechy, jest tak że ten przedmiot tą cechę posiada, lub nie posiada.
Np. kreda, o której z całą pewnością możemy powiedzieć że jest biała, ale nie jest zbudowana z masła. To znaczy, możemy jasno określić jakie cechy posiada lub nie posiada dany przedmiot.
niezupełny:
Ax{x jest p. niezupełnym =- ~Ap[P(x) v ~P(x)]}
sprzeczny:
Ax{x jest p. sprzecznym =- EP [P(x)^~P(x)]} – jeśli przedmiot posiada cechy sprzeczne(nie przeciwne), to jest przedmiotem sprzecznym
unikalny:
Ax<x jest unikatem =- AP {P(x) -> Ay[P(y) -> y=x]}>
Własność wspólna:
P jest własnością wspólną x i y =- [P(x) ^ P(y)]
Własność wspólna – jest to własność, która przysługuje wielu przedmiotom w tym samym czasie.
Własność uniwersalna:
P jest własnością uniwersalną =- Ax P(x)
Własność uniwersalna – jest to własność która przysługuje wszystkiemu.
Własność partykularna:
P jest własnością partykularną =- [ Ex P(x) ^ Ey ~P(y)]
Własność partykularna – jest to własność, której wystarczy aby coś ją miało, a coś jej nie miało aby była partykularna.
Własność swoista:
P jest własnością swoistą =- Ex{ P(x)^Ay[P(y) -> y=x]}
Własność swoista -