Proszę o spokój!

Aspekty kliczniczne zaburzeń przemian węglowodanów

podstawowym parametrem diagnostycznym zaburzeń gospodarki węglowodanowej jest stężenie glukozy we krwi(jeżeli chodzi o zwierzęta monogastryczne w tym człowiek 90-110mg/100ml, krowa 50)

zwiększone stężenie glukozy czyli hiperglikemia spotyka się najczęściej w przypadku cukrzycy. Cukrzyca spowodowana może być kilkoma czynnikami: po pierwsze zaburzenia przemiany hormonalnej, najczęściej uwarunkowane genetycznie, podobnie zaburzenia w syntezie insuliny, spowodowane niedoczynnością komórek beta trzustki. Właściwą cukrzycę definiuje się jako stan niedoboru insuliny spowodowany niedoczynnością odpowiednich komórek trzustki. Z kolei cukrzyca wtórna to zespoły spowodowane nadmiernym wydzielaniem hormonów działających antagonistycznie do insuliny(i tu chodzi głównie o glukagon).

2 typy cukrzycy właściwej:

I typ zależny od insuliny, charakteryzujący się bezwzględnym niedoborem insuliny wywołanym całkowitym upośledzeniem syntezy tego hormonu. Powoduje to koniecznośc przyjmowania hormonu egzogennego.

II typu: Niezależny od insuliny, charakteryzuje się względnym niedoborem insuliny. Oznacza ro, że ilośc hormonu wydzielanego do krwi jest niewystarczająca w stosunku do potrzeb. Wśród czynników powodujących ujawnienie się cukrzycy typu drugiego wymienić można otyłość, ciążę, nadczynność układu adrenergicznego oraz starzenie się. Ujawnienie się chorboy następuje zwykle po 40 roku życia. Uwagę należy zwrócić na otyłość, która jest spowodowana nieprawidłowy bilansem energetycznym pokarmu, szczególnie niepożądane są pokarmy węglowodanowe wysokokaloryczne. Zwiększa się w tym czasie zdecydowanie zapotrzebowaniem na insulinę

stan przedcukrzycowy podkliniczny charakteryzuje się przede wszystkim hiperglikemią. Z kolei o postaci utajnionej cukrzycy mówimy wówczas gdy hiperglikemii niestwierdzamy na czczo. Wówczas obserwuje się nietolerancje na glukozę i taki stan nietolerancji na glukozę objawia się długotrwałą hiperglikemią po spożyciu posiłku węglowodanowego(posiadającego dużo węglowodanów).

Jakie rodzaje zaburzen biochemicznych spotykamy w cukrzycy?

Zarówno zaburzenia metaboliczne jak i związane z nimi objawy kliniczne należą do stadium rozwoju cukrzycowego. W stadium podklinicznym lub w cukrzycy utajnionej nie stwierdza się poza nietolerancją na glukozę zaburzeń biochemicznych. Działanie insuliny na gospodarkę energetycnzą(czyli głó∑nie na węglowodanową) jest wielokierunkowe. Hormon ten może regulować(czyli aktywować bądź hamować) wiele różnych procesów metabolicznych, głównie w wątrobie, a dodatkow w mięśniach i tkance tłuszczowej. Pamiętajcie że główne reakcje metaboliczne cukrów i lipidy wątroba. Mięśnie glikogen. Prz prawidłowym wydzielaniu insuliny hormon ten kontroluje przebieg wszystkich przemian węglowadanów. Jeżeli wydzielanie tego hormonu zmniejszy się, to nie działa przede wszystkim na wątrobę(w mięśniach i tkankce tłuszczowej tak, pierwszy brak kontroli stwierdza się w wątrobie!) Powoduje to nietolerancja na glukozę, a to z kolei powoduje hiperglikemię po posiłku.

W jawnej, penoobiegowej cukrzycy stwierdza się znaczne zwiększenie stężęnia nie tylko glukozy, ale również kwasów tłuszczowych, ciał ketonowych oraz lipoprotein we krwi(wszystko jest wówczas rozregulowane). Gdy stężenie glukozy we krwi przekroczy wartość progu nerkowego(około 160-180 mg%) dochodzi wówczas do jej stałego wydzielania z moczem.

Zjawisku wydzielania glukozy z moczem towarzyszy zwiększone wydalanie z moczem jonów sodowych i potasowych i chlorkowych i wapniowych i fosforanowych i wodorowych, a są to główne zwiążki mineralne i dchodzi przez to do zaburzeń gospodarki mineralnej organizmu. Obajwy kliniczne cukrzycy sa przede wszystkim nasteostwem hiperglikemii i tzw. cukromocz(glukoza w moczu się pojawia). Skutkiem tego sa problemy z ukrwieniem końzyn, tznw. noga cukrzycow u pacjentów z długa chorobą amputacja konczyn. Szczególnie niebezpieczne sa też problemy ze wrokiem.

Najgroźniejszym powikłaniem cukrzycy i przyczyną śmierci choryk jest tzw. śpiączka cukrzycowa.

teraz o TYPIE II

rozwijać się ona może przez wiele wiele lat, a objawami są zwiększone pragniecnie, częste oddawanie moczu, dolegliwości skórne oraz zaburzenia układu nerwowego.

Oprócz cukrzycy innym przykładem zaburzeń przemiany węglowodanów są tzw. kwasice mleczanowe. Przejawiają się one zwiększeniem stężeia mleczanu i pirogronianu we krwi oraz zaburzeniami stosunku mleczanu i pirogronianu. Przyczyna tego typu zaburzeń są tzw. bloki metaboliczne uwarunkowane genetycznie(mutacje albo dziedzicozne) blok metaboliczny brak

Najczęściej występujące bloki to w czasie glukogenogenezy blok karboksylazy pirogronianowej, to jest enzym ktor

oraz blok fosfatazy fruktozo-bisfosforanowej.

w cyklu krebsa sa bloki enzymatyczne dotyczące utleniania węglowodanów i jeżeli chodzi o objawy, to przede wszystkim zaburzenia układu nerwowego.

KONIEC WĘGLOWODANÓW

PRZEMIANY LIPIDÓW

Lipidy sa bardzo ważnymi składnikami pokarmów, w sytuacji gdy brakuje łatwo dostępnych węglowodanów stanowią one materiał energetyczny dla życia komórki. W tłuszczach występują rozpuszczalne w nich witaminy oraz egzogenne kwasy tłuszczowe, które w czasie utlenienia dają określoną pule energii swobodnej, magazynowanej w wiązaniach wysokoenergetycznych ATP.

Występują one we wszystkich komórkach zwierzęcych. Należy nadmienić, że lipidy złożone sposiadaja inne funkcje biochemiczne, niż triacyloglicerole(fosfolipidy jako wtórne przekaźniki, lub jako składniki strukturalne błon biologicznych).