Biochemia wykład nr 3

Rybosomy występują w cytoplaźmie komórkowej i stanowią zasadniczy element aparatu biosyntezy białka. Wyróżniamy dwa rodzaje rybosomów wystepujących u procariota i eucariota. Różnią się one masą cząsteczkową, czyli wielkością oraz tzw. Stałą sedymentacji. Rybosomów nie można określić w daltonach(małe kwasy rybonukleinowe), 80S i 50S – stałe sedymentacji. Zasadniczym składnikiem rybosomów jest rybosomalny RNA czyli rRNA. W podjednostce mniejszej rybosomu występuje jeden rodzaj RNA, a w podjednostce wieksze 3 rodzaje. Są to: 28S, 5,8S, oprócz rRNA w ryboomach występują białka i są to białka zasadowe o sładzie zbliżonym do histonów i pełnią one głównie funkje strukturalne. Wykazują dużą zdolność do wiązania się z rRNA. Występują również białka kwaśne i sa to białka o aktywności enzymatycznej(to są głównie enzymy). Właściwym aparátem biosyntezy białka jest tzw. Polisom(rRNA - informacyjny RNA, z którym związana jest określnona liczba rybosomów, dlatego że proces translacji w biosyntezie białaka, może odbywać się jednocześnie na kilku bądź kilkunasu rybosomach). Polisomy mągą występować jako wolne w cytoplaźmie lub mogą być związane z błonami siateczki śródplazmatycznej. Na tych strukturách powstają białka, które nastepnie sa transportowane do innych organelli komórkowych. Polisomy związane z siateczką są oddzielone od cytoplazmy błoną i tam syntetyzowane sa białka wydzielnicze, m.in. enzymy lizosomalneJakie są cechy budowy u procariota – podjednostka mniejsza 30S wieksza 50S(?)

Reticulum endoplazmatyczne(siateczka śródplazmatyczna) jest to najbardziej zróżnicowana morfologicznie struktura błoniasta komórki. Błony siateczki stanowią 50% wszystkich błon komórki. ~Wyróżniamy 2 rodzaje reticulum, tznw. Siataczkę szorstką inaczej ziarnistą oraz siateczkę gładką, bez ziarnistą. Na cytoplazmatycznej stronie siateczki ziarnistej wystepują rybosomy w postaci polisomów. W siateczce śródplazmatycznej znajduje się wiele enzymów związanych z potranslacyjna obróbką białek(modyfikacją białek)(ponieważ podczas translacji syntetyzowane sa łańcuchy polipeptydowe...) występują tam też związn z syntezą lipisów, utlenianiem i redukcją oraz neutralizacją różnego rodzaju szkodliwych dla komórki substancji. W błonach siateczki zidentyfikowano aktywność ATP-azy(uwalniając w ten sposób energię – rozpad ATP) jej aktywnośc uzależniona jest od jonów wapniowych, co umożliwia transport wapnia do światła reticulum, które obok mitochondriów jest głównym magazínem jonów wapniowych w komórce. Skład enzymatyczny reticulum jest specyficzny komórkowo, tzn. Zależy od tego jaką funkcje pełni dana komórka w tkance lub organiźmie.

Aparat golgiego, podobnie jak reticulum jest zbudowany z systemu cystern i kanalików. Główna funkcja tej struktury to udział w przepływie składników błon i ich przebudowie oraz glikozylacji różnych substratów(dołącznia komponentów cukrowych, ulegają lipidy, białka -> glikolipidy np.).

Podtswową funkcją ...Do błony komórkowej nowosyntetyzowanych substratów, ale również udział w degradacji lipidów i białek.

Przepływ składników błon z reticulum ziarnistego przez AG do błony plazmatycznej odbywa się za pomocą mikropęcherzyków. Kluczową rolę odgrywa tutaj podstawowa struktura AG, którą jest diktiosom(struktura zbudowana z 4 cystern ułożonych w formie stosu.) W strukturách tych zachodzi synetza składników warstwy ochronnej komórki zwierzęcej zbudowanej z glikolipidów i glikoprotein(tłuszcze i białka, które uległy glikozylacji). W obrębie AG zachodzi takže glikozylacja peptydów poprzez wytworzenie wiazania O-glikozydowego z udziałem grup hydroksylowych(seryny i treoniny).

Transport błon i wydzielin w komórce:

BYŁO SOBIE... ZDJĘCIE, ZDJĘCIE, ZDJĘCIE, ZDJĘCIE!!!!!!11!!!ONEONE

LIZOSOMY – zdjęcie

Ograniczone są pojedyńczą błoną, które zdolne s do rozkładu różnego rodzaju makrocząsteczek biologicznych. Biorą udział w trawieniu wewnątrzkomórkowym szczególnie substancji zbędnych(niepotrzebnych) komórce, które powstają w procesach degradacyjnych. Enzymy lizosomalne są zdalne do trawienia zarówna substratów egzogennych(zewnątrzkomórkowych pobranych na drodze endo i fagocytózy) jak również substancjoi endogenních, które syntetyzowane są w komórce.

Te enzymy wykazują najwyższą aktywnośc w pH kwaśnym(4,5-5). To pH utrzymywane jest dzięki pompie protonowej zależnej od ATP.

Jeżeli błona lizosomalna ulegnie uszkodzeniu enzymy wypływają na zewnątrz komórki i praktycznie, prawie całkowicie tracą swoją aktywność(w cytoplaźmie pH jest obojętne(6,8-7,2).

Peroksysomy również otoczone jak lizosomy pojedyncza błoną. Wykryto tam około 40 różnego rodzaju enzymów iale są to enzymy, ktre biora udział głównie w procesach utleniania, wykorzystuja do 20% tlenu wykorzystywanego w komórce. Dominują tam oksydoreduktazy – enzymy z klasy 1st, zaliczamy tam oksydazy i dehydrogenazy. Enzymy betaoksydacji kwadsów tłuszczowych, czyli utleniania tych kwasów. Sa tez enzymy transportu i aktywacji kwasów tłuszczowych i tutaj główne to acylotransferaza karmitynowa i syntetaza acylokoenzymu A.

Cy... wykazuje zdolnośc do ruchu, co jest niezbędne do pobierania przez komórkę i rozprowadzania w jej obrębie składników pokarmowych niezbędnych do jej prawidłowego fiunkcjonowania. Wewnętrzny przemieszczanie się cytoplazmy umożliwia również wydzielanie różnego rodzaju substancji oraz wyrównywanie ich stężeń. Cytoszkielet składa się z kilku rodzajów włókien(wewnątrzkjomórkowcyh). Mozemy podzielić je na 3 grupy.

ZDJĘCIE! ZDJĘCIE ZDJĘCIE ZDJĘCIE!!!!111ONEONE!!!

Procentowa zawartośc wody w narządch i tkankach.

Woda to najlepszy rozpuszczalnik dla związków organicznych i organizcznych hydrofobowych. Dzięki wodzie możliwy jest w komórce transport substancji odżywczych, produktów przemiany materii, biokatalizatorów(enzymów) oraz co jest najważniejsze, dzieki wodzie możliwa jest regulacja temperatury ciała. Wiemy doskonale, że zbytnie odwodnienie organizmu prowadzi do śmierci. Barrdzo waznym zaganieniem jest udział wody w dzialaniu hydrolaz(enzymóqw hydrolitycznych). Na gospodarkę wodna wpływa układ nerwowy i wydzielania wewnętrznego. Ilośc wody przyjmowanej przez organizm jest mniejsza od ilości wody wydalanej. Ponieważ część wody powstaje w organiźmie podczas utleniania komórkowego(czyli utleniania substatów: białek, lipidów, tłuszczów) - jest to woda endogenna. Najwieksza ilosc wody wydalana jest przez nerki ssaków 50% skór 25% i płuca około 20%. Im Intensywniejsza przemiana materii i energii tym większe zapotrzebowanie na wodę Straty wody wystepują w stanach patologicznych(biegunka, wymioty) utrata 20% wody ze stanu fizjologicznego prowdzi do śmierci.

Pierwiastki gówne i śladowe

ZDJĘCIE ZDJĘCIE ZDJĘCIE!!!!111!!ONEONE

Chlor – aniony chlorkowe regulacja ZDJĘCIE ZDJĘCIE ZDJĘCIE ZDJĘCIRE!!!!

ANIONY FOSFORANOWE – ZDJĘCIE ZDJECIE ZDJĘCIE ZDJĘCIE!!!11!!!ONEONE

KATIONY MAGNEZU, SODU I POTASU ZDJĘCIE ZDJECIE ZDJECIE ZDJECIE!!!!1!!!ONEONE

KATIONY WAPNIA ZDJĘCIE ZDJĘCIE ZDJĘCIE!!!!11!!!ONEONE

KATIONY CYKNU I ŻELAZA ZDJĘCIE ZDJĘCIE ZDJĘCIE ZDJĘCIE!!!11!!1ONEONE

KATIONY MIEDZI KOBALTU ZDJĘCIE ZDJECIE ZDJĘCIE ZDJĘCIE!!!!11!!!ONEONE

KATIONY SELENU I ANIONY JODKOWE ZDJĘCIE ZDJĘCIE ZDJĘCIE ZDJĘCIE!!!11!!!ONEONE

795 346 627, 504 572 526, 888 467 992, 788 886 832, 501 156 436, 501 962 122, 500 892 891, 695 387 796

KATABOLIZM ZASAD PURYNOWYCH ZDJĘCIE.

Człowiek i inne ssaki syntetyzują nukleotydy z amfibolicznych związków pośrednich w ilosciach wystarczajacych zamrówno do syntezy kwasów nukleinowych jak i te nukleotydy, które pełnią określone funkcje biochemiczne samodzielne, np. Nukleotydy wysokoenergetyczne czy nukleotydy cykliczne. Kwasy nukleinowe uwolnione ze strawionych nukleoprtein(biłak związane z kw. Nukleinowymi) poprzez proteolizę w przewodzie pokarmowym są trawione do mononukleotydów nastepnie do nukleozydów, które są następnie absorbowane albo dalej degradowane do zasad purynowych i pirymidynowych poprzez fosforylazy jelitowe.

Zasady purynowe degradowane są do kwasu moczowego moga być absorbowane a nastepnie wydalane z moczem. Przebieg procesu degradacji zasad purynowych.

Adenina po deaminacji przekształca się w hipoksantynę w tej reakcji dochodzi również do uwodnienia. Hipoksantyna ulega utlenieniu i przekształca się w ksantynę i tu prosze państwa jest inna droga degradacji – guaniny

guanina po deaminacji i uwodnieniu przekształca sie bezpośrednio w ksantynę. Z kolei ksantyna po utlenieniu dzięki enzymowi oksydazie ksantynowej przekształca się(oksydaza białko milibdenoflawinowe – milibden i koenzym – ryboflawina – witamina B2) w kwas moczowy, który moze być wydalany. Kwas moczowy jest końcowym produktem degradacji puryn u człowieka, małp człekokształtnych, ptaków i gadów lądowych. U pozostałych ssaków kwas moczowy pod wpływem oksydazy moczanowej utlenia się do alantonyny.