Prawo odbicia – kąt odbicia jest równy kątowi padania .Promień padający , prosta prostopadła do powierzchni odbijającej oraz promień obity leża we wspólnej płaszczyźnie . Prawo załamania stosunek sinusa kąta padania do sinusa kąta załamania jest dla danych ośrodków stały i równy stosunkowi prędkości fali w ośrodku pierwszym do prędkości fali w ośrodku drugim Katy padania i załamania leżą w tej samej płaszczyźnie Współczynnik załamania światła jest to stała wielkość wyrażająca stosunek prędkości swiatła w jednym ośrodku do prędkości światła w drugim ośrodku n =v1/v2 Całkowite wewnętrzne odbicie  występujące na granicy ośrodków o różnych współczynnikach załamania. Polega ono na tym, że światło padające na granicę od strony ośrodka o wyższym współczynniku załamania pod kątem większym niż kąt graniczny, nie przechodzi do drugiego ośrodka, lecz ulega całkowitemu odbiciu. Dyspersja światła (in. rozszczepienie światła). w pryzmacie światło białe zostaje rozłożone na barwy składowe, monochromatyczne; powstaje widmo ciągłe światła białego Zwierciadła wklęsłe - to zwierciadła skupiające. W zwierciadle kulistym wklęsłym otrzymuje się obrazy rzeczywiste zawsze odwrócone: tej samej wielkości, powiększone lub pomniejszone. Rodzaj obrazu zależy od odległości przedmiotu od zwierciadła.np - latarkach elektrycznych, - lusterkach w samochodzie,  Zwierciadła wypukłe - to zwierciadła rozpraszające. W zwierciadle kulistym wypukłym, powstają obrazy pozorne, mniejsze od przedmiotu i nie odwrócone, czyli proste np. lustra przy drogach,  Soczewkami nazywamy ciało przezroczyste ograniczone dwiema powierzchniami kulistymi (wypukłymi lub wklęsłymi) lub jedną powierzchnią kulistą, a jedną płaską. Ze względu na kształt rozróżniamy następujące rodzaje soczewek: A. Soczewka dwuwypukła B. Soczewka płasko - wypukła C. Soczewka wklęsło - wypukła D. Soczewka dwuwklęsła E. Soczewka płasko - wklęsła  F. Soczewka wypukło – wklęsła. Soczewki dzielimy na skupiające, czyli taki dla których monochromatyczna wiązka promieni równoległych do osi optycznej, po przejściu przez soczewkę skupia się w jednym punkcie, zwanym ogniskiem soczewki; oraz rozpraszające - dla których monochromatyczna wiązka promieni równoległych do osi optycznej staje się rozbieżna po przejściu przez soczewkę, zaś przedłużenia promieni wychodzących z soczewki skupiają się w jednym punkcie, który jest pozornym ogniskiem soczewki. Równanie soczewkowe 1/f=1/x+1/y Przyrządy optyczne Lupa-jeden z najprostszych przyrządów optycznych współpracujących z okiem który stanowi po prostu odpowiednio oprawiona soczewka skupiająca (lub układ soczewek),o odpowiednio dużej zdolności skupiającej (krótkiej ogniskowej) i który służy do uzyskiwania powiększonych (od kilka do 20 razy) obrazów niewielkich przedmiotów.Lunety Składają się z: obiektywu i okulara, osadzonych współosiowo na przeciwległych końcach metalowej rury. Długość rury jest tak dobrana, aby ognisko obrazowe obiektywu pokrywało się z ogniskiem przedmiotowym . Luneta jest zatem układem bezogniskowym, tzn. że równoległa wiązka światła wchodząca do lunety wychodzi z niej również jako równoległa. Rozmiary obrazu otrzymywanego za pomocą lunety nie są większe od rzeczywistych.  W mikroskopie światło - po przejściu przez pryzmat załamywane jest przez soczewkę obiektywu i trafia do oka obserwatora. Soczewka sprawia, że przedmiot wydaje się większy niż w rzeczywistości. Mikroskop tzw. złożony ma nie jedną, lecz dwie soczewki. Obiektyw wytwarza powiększony obraz przedmiotu, a okular powiększa ten obraz jeszcze bardziej. Okular - są to soczewki lub układ soczewek. Używany jest do obserwacji obrazu tworzonego przez obiektyw. Znajduję się on od strony oka. Okular pełni rolę lupy. Powiększa obraz rzucany przez soczewki obiektywu.