Dezyderat jest to tekst, który mówi o tym jak powinniśmy żyć, daje nam mnóstwo ciekawych wskazówek. Jest to tekst, który mówi między innymi o pięknie życia, świata oraz o szczęściu a także ludzkiej dobroci.
Na samym początku mojej pracy chciałabym zaznaczyć, że wielokrotnie czytałam tekst Dezyderaty w celu wybrania z niej „wskazówki życiowej” na którą chciałabym zwrócić szczególną uwagę. Tak w miarę czytania stopniowo eliminowałam kolejne wskazówki, aż ostatecznie udało mi się wybrać to jedną wydaje mi się bardzo ważną . Należy jednak podkreślić, że tak naprawdę każda wskazówka zawarta w tym tekście zasługuje na szczególne uznanie.
Chciałabym zwrócić uwagę na następujący fragment tego utworu „ Porównując się z innymi, możesz stać się próżny i zgorzkniały, zawsze bowiem znajdziesz lepszych i gorszych od siebie” Według mojej interpretacji fragment ten mówi jasno i wyraźnie przede wszystkim o tym, że w ciągu całego naszego życia nie powinniśmy porównywać się z innymi osobami, ponieważ zawsze znajdzie się ktoś zarówno lepszy jak i gorszy od nas. Porównywanie czy też konfrontowanie się z innymi osobami może prowadzić do dwojakich skutków. W pierwszym przypadku może to doprowadzić do tego, że staniemy się skoncentrowani tylko i wyłącznie na sobie i w każdej możliwej sytuacji będziemy chcieli wszystkim udowodnić, że jesteśmy we wszystkim od nich lepsi. Z kolei w sytuacji drugiej może to prowadzić do tego, że staniemy się osobami wiecznie niezadowolonymi, a co za tym idzie nieszczęśliwymi.
Nasuwa się zatem pytanie dlaczego ludzie tak często porównują się między sobą? Nie znam odpowiedzi na to pytanie ale wydaje mi się, że robią to po to aby stworzyć pewnego rodzaju ranking, w którym umieszczają również swoją osobę na pozycji wyższej czy też niższej. Oczywiście jeśli umiejscawiają swoją osobę na miejscu „ wyższym” jest to dla nich sytuacja komfortowa , z kolei kiedy znajdują się na pozycji „ niższej” czują się gorsi i przygnębieni. Bardzo często ludzie zastanawiają się nad tym na jakiej pozycji znajdują się w tym rankingu i w jaki sposób mogą to wykorzystać na własną korzyść. Ponadto według mojej opinii w dzisiejszym społeczeństwie istnieją dwa kierunki porównywania się. Pierwszy z nich jest to porównywanie się z osobami lepszymi od nas co sprawia, że czujemy się smutni i przygnębieni, ponieważ czujemy się gorsi. Dalsze porównywanie się z osobami lepszymi pogłębia tylko ten stan złego samopoczucia. Efektem czego są jakże często występujące w dzisiejszych czasach depresje. Z kolei z drugiej strony duża część społeczeństwa świadomie porównuje się z osobami gorszymi od siebie aby w pewien sposób podbudować swoje niskie poczucie wartości lub niską samoocenę. Dlaczego zatem porównywanie się do innych tak bardzo zakorzeniło się w dzisiejszym społeczeństwie? Osobiście wydaje mi się , że duży wpływ na to, że porównujemy się z innymi w wielu przypadkach mieli nasi rodzice. Obrazek kiedy to rodzice porównują swoje dzieci między sobą jest chyba nam wszystkim bardzo dobrze znany. Jak wiadomo dzieci uczą się przez naśladownictwo, nic więc w tym dziwnego, że powielają w dorosłym życiu zachowania swoich rodziców.
Warto tutaj zwrócić uwagę również na to, że porównywanie się do innych osób ma bardzo duży wpływ na naszą samoocenę. Niestety w większości przypadków ma to negatywne skutki i sprawia, że mamy niską samoocenę oraz oceniamy siebie surowiej niż powinniśmy. W takich sytuacjach zaczynamy wymagać od siebie coraz mniej , mamy niski poziom aspiracji oraz nie wierzymy w siebie.
Moim zdaniem porównywanie się ludzi między sobą nie do końca ma sens, ponieważ uważam, że każdy z nas jest unikalną i specyficzną jednostką. Każdy ma swoją niepowtarzalną osobowość. W Nowym Słowniku Pedagogicznym Wincentego Okonia odnaleźć możemy następującą definicję osobowości „ osobowość jest to termin używany w różnych znaczeniach, najczęściej oznacza zespół stałych właściwości i procesów psychofizycznych, odróżniających daną jednostkę od innych, wpływający na organizację jej zachowania, a więc na stałość w nabywaniu i porządkowaniu doświadczeń, wiadomości i sprawności, w reagowaniu emocjonalnym, w stosunkach z innymi ludźmi oraz stałość w wyborze celów i wartości. (...) to harmonijna, a zarazem indywidualna struktura duchowa jednostki ludzkiej”. 1Całkowicie zgadzam się z tą definicją, która podkreśla to, iż każdy z nas jest jednostką niepowtarzalną oraz indywidualną, zatem jak możemy porównywać się między sobą skoro każdy z nas jest inny?
Według mojej opinii każdy z nas powinien skupić się na sobie a nie na porównywaniu się z innymi osobami. Zamiast koncentrować się na tym jak?, kto?, co? i gdzie?, powinniśmy skupić się na własnej osobowości na tym, abyśmy mogli w pełni poznać i zrozumieć samych siebie. Porównywanie się z innymi pochłania niepotrzebnie nasz czas oraz energię, które moglibyśmy spożytkować w bardziej kreatywny i owocny sposób. Zamiast w kółko myśleć o tym czego nie mamy, czego nie potrafimy , co nam nie wychodzi powinniśmy skupić się na tym co mamy, co nam wychodzi oraz co potrafimy. Nie ma się co oszukiwać zawsze znajdzie się ktoś kto będzie od nas w czymś lepszy, będzie szybszy , sprawniejszy czy efektywniejszy. Jednak warto odpowiedzieć sobie na pytanie czy energię poświęconą na porównywanie się z innymi nie lepiej spożytkować na pracę nad własnych charakterem.
W. Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa 2004, s. 290.↩