OPIS TECHNICZNY I LITERACKI

Opracowała: inż. arch. Karolina Pałka

Prowadzący: mgr inż. arch. Justyna Juchimiuk; dr inż. arch. Janina Kopietz-Unger, prof. UZ

OPIS TECHNICZNY

Niniejszy projekt dotyczy adaptacji budynku starej winiarni, która znajduję się przy ul. Plac Słowiański 10.

1. Stan istniejący terenu.

Analizowana lokalizacja to teren Placu Słowiańskiego, znajdującego się przy alei Konstytucji III Maja. Charakterystyczne obiekty, zlokalizowane w pobliżu terenu to :galeria Focus, palmiarnia, filharmonia i ratusz.

Analizowany teren pokryty jest przede wszystkim zielenią parkową i towarzyszącymi jej elementami małej architektury, takim jak ławki, śmietniki i lampy. Na działce istnieje zarówno zieleń niska, jak i różnego rodzaju krzewy oraz drzewa. Część opracowywanej lokalizacji stanowią parkingi naziemne. Przez teren przechodzą liczne utwardzone ścieżki umożliwiające sprawną komunikację pieszą między obiektami usytuowanymi wokół działki. Od strony zachodniej usytuowany jest mały plac zabaw dla dzieci.

Od północy teren graniczy z ulicą Jedności, od zachodu ul. Władysława Sikorskiego i Placem Pocztowym. Od strony południowej działka sąsiaduje z Aleją Konstytucji III Maja, która stanowi jedną z głównych ulic miasta. W pobliżu znajdują się przystanki autobusowe, które zapewniające łatwy dojazd do analizowanej działki, a także umożliwiają sprawne przemieszczenie się w inne części miasta. Od strony północnej, wschodniej i zachodniej doprowadzone są drogi dojazdowe umożliwiające dostęp do działki, a także łatwy dojazd do alei Konstytucji III i Stanisława Moniuszki, dzięki czemu można swobodnie przemieścić się w inne części miasta.

Na sąsiadujących działkach przeważają tereny o charakterze mieszkalnym z usługami usytuowanymi w pierwszej kondygnacji i mieszkalnym. Znaczną część obiektów w pobliżu terenu stanowią zabytkowe kamienice.

Zieleń znajdująca się w pobliżu analizowanego terenu to przede wszystkim małe urządzone, aczkolwiek zaniedbane parki, wkomponowane między zabudowę, bądź też dziko rosnąca zieleń na terenach, które nie zostały zagospodarowane.

Teren placu Słowiańskiego został uporządkowany w latach 70 i w tejże formie obszar istnieje do dzisiaj. Wielki plac w centrum Zielonej Góry, idealny do organizacji wszelkich plenerowych imprez, zagospodarowano poprzez wytyczenie chodników, nasadzenie nowej roślinności, budowę placu zabaw, oraz posadowiono fontannę na rzucie trójkąta, która nie zachowała się do dzisiejszych czasów.

Plac Słowiański jest terenem o charakterze rekreacyjnym, jednak jego stan techniczny i użytkowy, po 40 latach, wymaga odnowy i dostosowania do bieżących potrzeb. Po przebudowie plac powinien być miejscem reprezentacyjnym Zielonej Góry.

W stanie obecnym dominuje zaniedbana zieleń, zniszczona nawierzchnia chodników, plac zabaw, z którego utrzymała się jedynie stara, zdewastowana piaskownica, trawniki pełniące jedynie rolę wybiegu i toalety dla zwierząt domowych, mała architektura w formie ławek różnego rodzaju, w części w złym stanie technicznym. W efekcie aktualny plac Słowiański nie oferuje mieszkańcom miasta miejsca do przyjemnego spędzania wolnego czasu, a jest jedynie wolnym od zabudowy miejscem, po którym przechodzą na skróty między punktami docelowymi w ich codziennym życiu.

Jednak, mimo wszelkich niedogodności i pozostawiającej wiele do życzenia estetyki, plac Słowiański jest wciąż obszarem, na którym Zielonogórzanie spotykają się, odpoczywają i przesiadują w wolnych chwilach. Plac Słowiański powinien pełnić nowe funkcje, a przestrzeń mogłaby się stać jednym ze znaczących i reprezentacyjnych miejsc w mieście.

1.1. Uwarunkowania przestrzenne, kompozycyjne i funkcjonalne

Na obszarze Placu Słowiańskiego wyróżniają się trzy przestrzenie. Rekreacyjna która optycznie podzielona jest na trójkątne kwartały wyposażone w obiekty małej architektury i obsadzone zielenią. Przez jej środek przebiega trakt pieszy, rozgraniczający teren w linii wschód-zachód i od niego rozchodzą się pozostałe chodniki, schodzące do bocznych tras oplatających plac. Drugą przestrzenią, towarzysząca obiektom usługowym, jest przestrzeń parkingowa obecnie będąca funkcją dominującą na placu. Trzecią jest obszar zabaw dla dzieci.

Obiekty, które dominują w krajobrazie Placu Słowiańskiego to budynek sądu rejonowego,którego monumentalność i surowy charakter bryły wyróżnia się na tle pozostałej zabudowy, oraz świeżo wyremontowany budynek sądu okręgowego, jego odświeżone elewacje pozostawiają w cieniu pozostałą zabudowę znajdującą się w tym obszarze.

Kamienice usytuowane w obrębie placu są w złym stanie technicznym. Wyraźnie odstają od pozostałej zabudowy, dlatego też zaleca się ich remont, ze szczególnym uwzględnieniem dopasowania wyglądu elewacji do istniejącej, historycznej zabudowy przestrzeni. W złym stanie jest również nawierzchnia, zarówno parkingów, jaki ścieżek pieszych. Asfalt jest spękany, a nawet miejscami wybrakowany. To samo tyczy się chodników, w których znaczna część płyt jest wyszczerbiona i popękana. Główną oś widokową placu prowadzącą między al. Konstytucji III Maja, a deptakiem, placu stanowi pieszy trakt przechodzący po skosie przez środek obszaru.

1.2. Uwarunkowania komunikacyjne

Rejon Placu Słowiańskiego to obszar ograniczony od północy ul. Jedności,
od zachodu ulicą Stanisława Moniuszki, a od południa Aleją Konstytucji 3 Maja.

Główny wjazd dla ruchu kołowego usytuowany jest przy ul. Stanisława Moniuszki. Przy nim zlokalizowane są dwa obszary parkingowe. Pierwszy w zachodnia część placu, przy budynku Krajowego Rejestru Karnego, drugi w części południowo-zachodniej, usytuowany przy hotelu Ruben. Na teren obszaru wiedzie również wjazd od Alei Konstytucji 3 Maja, prowadzący do parkingu położonego w południowo-wschodnim fragmencie terenu.

Z Placu Słowiańskiego jest dobry dostęp do ważnych punktów miasta i środków komunikacji publicznej:

Ruch pieszy na placu wynika ze zlokalizowanych na nim instytucji, a także bliskością zielonogórskiego deptaku. Komunikacja piesza odbywa się głównie traktem biegnącym w linii południowy zachód - północny wschód, który prowadzi z alei Konstytucji 3 Maja, do ulicy Jedności i w kierunku Starego Rynku. Kolejna trasa, którą mieszkańcy miasta często przemierzają, przechodzi w linii wschód-zachód, prowadząc z alei Konstytucji 3 Maja w stronę Placu Pocztowego.

2. Miejscowe akty prawne dotyczące zagospodarowania terenu.

2.1 Studium Uwarunkowań i Zagospodarowania Przestrzennego

Ustalenia wynikające ze Studium Uwarunkowań i Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Zielona Góra obowiązują od 21.12.2010 roku, zostały przyjęte jako druga edycja Studium z roku 2008. Z tomu I "uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego" wynika, że plac Słowiański znajduje się obrębie Śródmieścia zielonogórskiego i jest przypisany do strefy "B", jest to strefa pośredniej ochrony konserwatorskiej, stanowiąca strefę ochrony krajobrazowej w granicach 500 metrów od granicy strefy "A".

Tom II – „kierunki zagospodarowania przestrzennego” mówi, iż określone
w studium kierunki rozwoju miasta powinny umożliwiać prowadzenie polityki stabilizacji przestrzennej, co opisano następująco:

a) związanej z:

a2) warunkami i możliwościami realizacji nadrzędnych celów publicznych miasta, jakim są:

- utworzenie rozwiniętego ogólnodostępnego systemu obszarów przestrzeni publicznych, realizujących przede wszystkim różne funkcje komunikacyjne, skoordynowane z położeniem strategicznych terenów o przeznaczeniu: mieszkaniowym, usługowym w tym akademickim, rekreacyjnym, turystycznym
i sportowym, a także produkcyjnym oraz związanym z obsługą w zakresie infrastruktury technicznej,

b) realizowanej poprzez:

b1) wyznaczenie maksymalnego zasięgu terenów zurbanizowanych i zabudowanych, z wyodrębnieniem stref:

- strefy śródmiejskiej / centralnej – A – obejmującej obszar śródmiejski oraz ścisłe centrum miasta, których istniejącym i planowanym przeznaczeniem i zagospodarowaniem są zróżnicowane programowo i przestrzennie zurbanizowane tereny zabudowane - typ intensywnej urbanizacji śródmiejskiej, zdominowane przez funkcje usługowe, z wyraźnie uformowanymi obszarami przestrzeni publicznych, ze wskazaniem terenów o dominacji lub wyłączności ruchu pieszego, towarzyszącymi terenami zieleni urządzonej, wraz z dostosowaną do specyfiki strefy infrastrukturą komunikacyjną i techniczną,

b2) korektę, zasięgów wyżej wymienionych obszarów, poprzez wyznaczenie lokalnych ograniczeń lub zmian kierunków dotychczasowych procesów urbanizacyjnych, wymagających szczególnie wnikliwych ustaleń w przyszłych planach miejscowych, z uwagi na:

- prowadzenie polityki przestrzennej opartej na zasadach zrównoważonego rozwoju,

- wolę utrzymania indywidualnej, specyficznej struktury przestrzennej i struktury urbanistycznej, przeciwstawiając się tendencjom nadmiernego scalania się terenów budowlanych,

- dążenie do wyznaczenia w granicach miasta systemu ciągłych obszarów zielonych zwanego obszarem przestrzeni zielonych, występujących w granicach różnych jednostek i terenów studium, pełniących między innymi funkcję powiązań ekologicznych,

b4) wyznaczenie obszarów ochrony środowiska i środowiska kulturowego,
a także obszarów przestrzeni publicznych i obszarów przestrzeni zielonych, w granicach których wyodrębnione graficznie tereny podlegać będą dodatkowym uwarunkowaniom, w tym ochronie.

Powinny również umożliwiać prowadzenie polityki stabilizacji środowiskowej:

a) związanej z:

a1) wypracowywaniem zasad i standardów ochrony środowiska i dziedzictwa kulturowego, z jednoczesnym zagwarantowaniem niekonfliktowego i harmonijnego rozwoju unikalnego systemu przestrzennego i związanego z nim indywidualnego przeznaczenia oraz zagospodarowania poszczególnych terenów,

b) realizowanej poprzez:

b1) przyjęcie nadrzędnego celu równoważenia się procesów urbanizacyjnych z zachowaniem walorów i potencjału środowiska przyrodniczego, z uwzględnieniem tradycji i wartości związanych z dziedzictwem kulturowym,

b2) ochronę przed zniszczeniem i wykorzystanie dla rozwoju miasta walorów kulturowych i przyrodniczych, poprzez:

- utrzymanie zróżnicowanej, dostosowanej do skali człowieka, struktury urbanistycznej,

c) wypracowanie indywidualnych zasad i standardów zagospodarowania i zabudowy dla wskazanych w studium przeznaczeń terenów zabudowanych i zurbanizowanych oraz terenów pozostałych.

Zrównoważony rozwój miasta osiągnięty zostaje poprzez:

4) dążenie do wyodrębnienia uformowanych i atrakcyjnych przestrzennie
i programowo obszarów przestrzeni publicznych i obszarów przestrzeni zielonych;

11) traktowanie zieleni urządzonej jako istotnych elementów struktury urbanistycznej miasta, a także uzupełniającego zagospodarowania w granicach każdej nieruchomości, niezależnie od jej przeznaczenia;

W obrębie obszaru ochrony konserwatorskiej "B" studium wprowadza zasady postępowania takie jak:

a) ochrona i rewaloryzacja charakterystycznego ukształtowania i rozplanowania zasadniczych elementów układu urbanistycznego w szczególności ulic, placów, zabudowy, zieleni, w tym również parków i ogrodów przywillowych, a także zachowanie i ochrona oraz przywracanie osi kompozycyjnych i widokowych,

b) utrzymanie typu zabudowy nawiązującego do zachowanego historycznego układu głównie pierzejowego lub willowego,

c) dostosowanie nowej, wymienianej i przebudowywanej zabudowy do historycznej kompozycji w odniesieniu do: rozplanowania, linii zabudowy, wysokości, skali,

d) dążenie do usunięcia lub odpowiedniej przebudowy obiektów dysharmonizujących,

e) rewaloryzacja kompozycji zieleni na obszarach istniejącej zieleni historycznej;

Dla Placu Słowiańskiego studium określa indywidualne ustalenia, mianowicie:

1) w jednostkach o symbolach A/1.S1, A/2.S1, A/16.S1 utrzymanie historycznej kompozycji, formy, proporcji i skali publicznych terenów komunikacji pieszej oraz przyległej do niej zabudowy;

5) dążenie do funkcjonalnego wyodrębnienia terenów pieszych i dopuszczenia w nich jedynie poruszania się jedynie pojazdów uprzywilejowanych;

7) dopuszczenie lokalizacji wszelkich form niekubaturowego zagospodarowania wraz z elementami małej architektury, ponikami, akcentami, fontannami, zielenią urządzoną;

8) dopuszczenie lokalizacji przejść podziemnych oraz podziemnego zainwestowania funkcjami usługowymi pod warunkiem nie ograniczania swobody poruszania się i zagospodarowania na poziomie terenu;

10) wymóg indywidualnego urządzenie i wyposażenia terenów pieszych, w tym wysoki standard: nawierzchni, oświetlenia i iluminacji, urządzeń infrastruktury technicznej;

11) dopuszczenie lokalizacji zagospodarowania okazjonalnego i sezonowego oraz organizowania imprez masowych;

12) pełna ochrona praw osób niepełnosprawnych, traktowanych jako równorzędnych użytkowników;

Dla obszarów wymagających rewitalizacji ustala się:

2) renowacje budynków o wartościach architektonicznych i znaczeniu historycznym, w tym ich adaptacje na cele: edukacyjne, turystyczne, kulturalne, gospodarcze i społeczne;

3) konsekwentne prowadzenie prac konserwatorskich, w tym odnawianie fasad i dachów budynków znajdujących się w rejestrze zabytków oraz budynków pozostałych o znacznej wartości architektonicznej oraz znaczeniu historycznym i kulturowym wraz z zagospodarowaniem przyległego terenu;

6) remonty, przebudowy i budowa nowych przestrzeni publicznych, obejmujące między innymi: Rynek, place, skwery, parkingi, place zabaw dla dzieci, małą architekturę, ogólnodostępne toalety miejskie, realizując w tych przestrzeniach: tarasy widokowe, fontanny, miejsca rekreacji, ławki, kosze na śmieci, tereny zielone takich jak: zieleń wysoka, niska i trawniki oraz prowadząc prace restauracyjne na terenie istniejących parków;

7) poprawa funkcjonalności ruchu kołowego w tym parkowania, ruchu pieszego i estetyki przestrzeni publicznych, w tym:

a) remonty, przebudowy lub modernizacje dróg lokalnych i ulic prowadzących do dzielnic mieszkalnych oraz komunalnych dróg osiedlowych, między innymi wzmocnienie podbudowy jezdni, polepszenie stanu nośności, wymiana i poszerzenie nawierzchni oraz małych obiektów inżynieryjnych,

b) budowy, remonty lub przebudowy chodników i przejść dla pieszych, jak również wszelkie inne prace infrastrukturalne lub zakup wyposażenia pozwalający zwiększyć bezpieczeństwo pieszych, rowerzystów lub zwierząt, w tym budowa, przebudowa lub remont ścieżek rowerowych,

c) wprowadzenie kompleksowego systemu parkingowego, skoordynowanego z przeznaczeniem i programem funkcjonalnym realizowanym w granicach poszczególnych terenów;

2.2. Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego

Na obszarze, na którym zlokalizowany jest Plac Słowiański obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego wprowadzony przez Radę Miasta Zielona Góra w dniu 26 czerwca 2012 roku. Jest to uchwała nr XXXIII.267.2012 w sprawie uchwalenia zmiany planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie Placu Słowiańskiego w Zielonej Górze.

Według uchwały, dla terenu:

1) nakazuje się:

a) uzgodnienie wszelkich inwestycji z właściwym organem ochrony zabytków,

b) stosowanie ceramicznej dachówki karpiówki na dachach stromych,

c) ochronę i rewaloryzację charakterystycznego ukształtowania i rozplanowania układu urbanistycznego oraz wszystkich elementów wchodzących w skład układu, w szczególności ulic i placów, zieleni, zabudowy, małej architektury,

e) zharmonizowanie formy elementów małej architektury, nawierzchni, zewnętrznego oświetlenia ulic i budynków,

f) stosowanie na nawierzchniach materiałów naturalnych, w szczególności granitu, cegły, w tym zachowanie istniejących historycznych nawierzchni, z możliwością ich przełożenia i wykorzystania uzyskanego materiału w tym samym miejscu,

g) uporządkowanie i zagospodarowanie wnętrz kwartałów, w tym wprowadzanie zieleni, także pnącej, utwardzenie nawierzchni,

2) zakazuje się:

a) prowadzenia działań mogących powodować degradację walorów historycznych i krajobrazowych obszaru oraz obiektów zabytkowych zlokalizowanych w jego granicach,

b) realizacji zabudowy i zagospodarowania terenu zaburzających ład przestrzenny oraz powodujących obniżenie estetyki miejsca odbiegających swoim charakterem, materiałami budowlanymi od otoczenia,

c) stosowania materiałów zewnętrznych niezgodnych z charakterem historycznej zabudowy, m.in. blachy falistej, dachówkopodobnej, okładzin PCV, wprowadzania ogrodzeń z prefabrykowanych elementów betonowych, siatki metalowej, blachy, itp.;

3) dopuszcza się:

c) iluminacje stałe przestrzeni publicznych lub poszczególnych obiektów oraz iluminacje okolicznościowe, związane ze świętami lub wydarzeniami kulturalnymi.

Ustalenia szczegółowe obszaru wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznej przewidują:

1) likwidację barier technicznych i architektonicznych poprzez stosowanie rozwiązań umożliwiających korzystanie z nich osobom z różnego typu niepełnosprawnością;

2) realizację przejść pieszych z różnicami poziomów niwelowanymi pochylniami;

3) realizację elementów użytkowych, w szczególności lamp oświetleniowych, słupów ogłoszeniowych, ławek, koszy na śmieci, nawierzchni na wydzielonych ciągach pieszych, w sposób nieutrudniający poruszania się osobom niewidomym oraz niedowidzącym;

4) dostosowanie obiektów użyteczności publicznej dla potrzeb osób niepełnosprawnych.

Dla terenu przeznaczonego pod usługi, który na rysunku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oznaczony jest symbolem U2 (ryc. 17.):

1) nakazuje się:

b) organizację miejsc postojowych, przyjmując minimalny wskaźnik:

- 1 miejsce na każde rozpoczęte 100,0 m² powierzchni użytkowej usług, natomiast w przypadku realizacji usług handlu 1 miejsce na każde rozpoczęte 50,0m² powierzchni sprzedaży,

- w przypadku realizacji mieszkań, dodatkowo 1 miejsce na każdy lokal mieszkalny,

- w przypadku usług gastronomii 1 miejsce postojowe na 6 miejsc konsumpcyjnych;

2) zakazuje się:

a) przesłaniania reklamami i elementami informacyjnymi, więcej niż 10% powierzchni elewacji budynków,

b) lokalizacji garaży;

3) dopuszcza się:

a) bilansowanie miejsc postojowych z miejscami parkingowymi podziemnymi zrealizowanymi na terenie ZU,

b) zmianę lokalizacji, przebudowę lub wbudowanie istniejących obiektów infrastruktury technicznej w budynek.

3. Określa się następujące parametry i wskaźniki zabudowy:

1) indywidualny wskaźnik powierzchni biologicznie czynnej;

2) maksymalny wskaźnik powierzchni zabudowy- 100%;

3) maksymalną wysokość zabudowy: 5 kondygnacji i nie wyższą niż 26,0 m;

4) geometrię dachu: dachy indywidualne.

Dla terenu przeznaczonego, który na rysunku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (ryc. 17) oznaczony jest symbolem ZU wyznaczone zostają funkcje:

1) podstawowe:

a) place publiczne,

b) tereny zieleni urządzonej,

c) parkingi podziemne;

2) uzupełniające:

a) place gier i zabaw, tereny rekreacyjne,

b) ścieżki piesze i rowerowe,

c) usługi handlu, myjnie samochodowe, wymiana opon, realizowane wyłącznie w kondygnacjach podziemnych i maksymalnie do 20% powierzchni parkingu podziemnego.

1) nakazuje się:

a) stosowanie jednakowych elementów małej architektury oraz elementów wyposażenia powtarzalnego, takiego jak ławki, latarnie, kosze na śmieci, donice kwietnikowe, barierki, słupki,

b) rozgraniczenie ruchu rowerowego od pieszego,

c) realizację:

- ogólnodostępnych terenów zielonych,

- wykonanie stropodachu w formie zieleni urządzonej,

- maksymalnie 3 kondygnacji parkingów podziemnych,

d) utrzymanie wyznaczonych w planie przejść pieszych;

3) zakazuje się:

a) realizacji dróg wewnętrznych, z wyjątkiem dróg przeciwpożarowych do obiektów bezpośrednio sąsiadujących z terenem,

b) lokalizacji:

- obiektów tymczasowych, z wyjątkiem realizowanych na czas wydarzeń kulturalno- rozrywkowych,

- naziemnych obiektów infrastruktury technicznej,

- reklam i elementów informacyjnych niezwiązanych z promocją miasta, za wyjątkiem lokalizowanych w kondygnacjach podziemnych,

c) przebudowy istniejących parkingów naziemnych jeżeli w ramach funkcji podstawowej zostanie zrealizowany parking podziemny;

4) dopuszcza się:

a) sytuowanie wolnostojących obiektów służących informacji o mieście, zabytkach i informacji turystycznej o wysokości nie większej niż 3,0 mi o powierzchni nie przekraczającej 30,0 m²,

b) organizację imprez masowych w granicach pokrywających się z liniami rozgraniczającymi teren,

c) realizację klatek schodowych do parkingu.

Tereny oznaczone symbolem KS przeznacza się na parkingi naziemne, dla których:

1) zakazuje się lokalizacji:

a) zabudowy kubaturowej,

b) reklam i elementów informacyjnych niezwiązanych z promocją miasta;

2) dopuszcza się realizację:

a) ścieżek rowerowych,

b) dróg, w tym także dróg publicznych.

3. Opis koncepcji planu zagospodarowania terenu.

Projekt koncepcji zagospodarowania terenu zakłada zachowanie istniejących na Placu Słowiańskim funkcji. Obszary parkingowy w części południowo-wschodniej i północno-zachodniej, ze względu na wymagania władz miasta Zielona Góra (45 stanowisk) zostają przeprojektowanie zgodnie z zamysłem autora. Między miejscami parkingowymi zostaje nasadzona zieleń wysoka (ognik szkarłatny) i zieleń niska.

Pod powierzchnią placu zaplanowany został parking podziemny, dwukondygnacyjny, w którym zaplanowano 170 miejsc postojowych. W obiekcie przewidziane zostały 3 klatki schodowe, stanowiące wygodne wyjście z obiektu. Zaprojektowany również został ciąg okrągłych świetlików z parkingu, usytuowanych wzdłuż głównej trasy rowerowej.

Droga dojazdowa prowadząca z ulicy S. Moniuszki do parkingu hotelu Ruben została zlikwidowana, w celu całkowitego usunięcia ruchu kołowego z obszaru ruchu pieszych. Dla miejsc postojowych (11 stanowisk), zaprojektowano nowy układ przeplatany zielenią wysoką, a dojazd zapewniono od strony wschodniej, wzdłuż budynku starej winiarni (Plac Słowiański 10).

W rewitalizowany obszar wprowadzono dwukierunkowe ścieżki rowerowe o szerokości 160 cm, oddzielone pasem zieleni (150cm, z nasadzonym jałowcem lidyjskim) od przestrzeni ruchu pieszego. Zjazdy z nich, i strefy krzyżowania się ścieżki rowerowej z chodnikiem zaakcentowano drewnianymi pergolami porośniętymi roślinnością pnącą, na których planuje się również umiejscowienie znaków informacyjnych o zmianach warunków ruchu rowerowego. Pergole (o innej architekturze) zostają także wprowadzone nad częścią powstałych ciągów ruchu pieszego.

Na trasie usytuowanej na południu placu (kierunek wschód-zachód, stworzony został szeroki ciąg pieszo-rowerowy. Ta sama sytuacja ma miejsce na południu terenu (wjazdy na teren w północnowschodnim i północnozachodnim narożniku), gdzie trakt pieszy i ścieżka rowerowa (z południowego zachodu w kierunku północnym) łączą się z planowaną drogą przeciwpożarową, służącą również za ciąg pieszo-rowerowy. Zlikwidowana została droga dojazdowa znajdująca się na południu placu, a zamiast niej wprowadzona została przestrzeń ruchu pieszego, która stworzy oś widokową na projektowane otoczenie. Przy kamienicach mieszkalnych, obok których dotychczas przechodziła droga dojazdowa, w miejscu wykluczonego odcinka drogi, zaplanowano ogródki, do użytku mieszkańców.

Gmach dawnej szkoły "czerwonej" zostaje przeznaczony na stworzenie w nim wydziału Prawa. W budynek dawnej fabryki wina braci Mannigel (Plac Słowiański 10) zostaje wprowadzona funkcja usługowa i mieszkalna, a od strony północnej zaplanowano przebudowę istniejących garaży w celu otwarcia terenu do Alei Konstytucji 3 Maja. Na pozyskanym terenie wprowadzony został plac służący jako ogródek piwny, nowa zieleń i oczko wodne.

Od strony północnej budynku wprowadzona została wybrukowana przestrzeń w formie prostokąta, idealnie nadająca się do wystawiania tymczasowej sceny, bądź namiotów potrzebnych przy wszelkiego rodzaju imprez plenerowych.

Istniejący plac zabaw dla dzieci zostaje całkowicie przeprojektowany, powiększony i wyposażony w nowe, ciekawe elementy służące do zabawy. Od północy projektowanego placu zabaw nasadzona zostaje zieleń wysoka (jesion pensylwański), w celu wyraźnego odgraniczenia go od strefy parkingowej.

W centralnej części Placu Słowiańskiego zaplanowano fontannę, zaprojektowaną na rzucie prostokąta i usytuowaną na brukowanym placu, z którego rozchodzą się ścieżki piesze, prowadzące na skraje projektowanego terenu. Wzdłuż ciągów pieszych i na zaplanowanych placach zostają wprowadzone elementy małej architektury, ławki, dozowniki z workami na psie nieczystości, pojemniki na śmieci, lampy i pergole.

4. Opis budynku.

I. Dane Ogólne

Na podstawie postawionych wymagań (Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego i oczekiwania władz miasta Zielona Góra) zaproponowana została trzy kondygnacyjna bryła budynku, z dachem dwuspadowym. W kondygnacji podziemnej (6m wysokości, sklepienie kolebkowe ceglane) zaprojektowany został browar restauracyjny. W lewej części budynku została usytuowana scena.

Do kondygnacji zostały wprowadzone windy (jedna bezpośrednio do lokalu, umożliwiająca dostęp osobą niepełnosprawnym, druga, służąca do wygodnej dostawy potrzebnych towarów do prowadzenia lokalu). Na parterze zostały wprowadzone klatki schodowe prowadzące na najwyższą kondygnację, galeria artystyczna, oraz lokal gastronomiczny połączony z pijalnią wina. Zaproponowano również lokalizację ogródka piwnego należącego do restauracji (od południa).

Na piętrze wprowadzono lokale mieszkalne. Kondygnacja podziemna i parter zostały dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych. Dotyczy to również terenu wokół budynku.

ZESTAWIENIE POWIERZCHNI

Powierzchnia piwnicy 587,7m2, w tym:

• 13,60m2, pomieszczenie sceniczne,

• 3,69m2, pomieszczenie techniczne,

• WC I 9,67m2, WC II 9,80m2, WC II 3,56m2, WC IV 2,15m2
i WC V 3,38m2,

• 14,72m2, pomieszczenie socjalne,

• 36,24m2, pomieszczenie do fermentacji,

• 17,21m2, magazyn surowców,

• 5,30m2, magazyn,

• 18,45m2, warzelnia,

• 18.06m2, magazyn produktów gotowych,

• 12,72m2, butelkowanie,

• 268,20m2, sala.

Powierzchnia parteru (587,7m2), w tym:

• 41,9m2, pomieszczenia gospodarcze,

• 93,1m2, klatki schodowe,

• 127,36m2, galeria wystawowa,

• WC I i II po 2,75m2, WC II 4,45m2, WC III 3,96m2, WC IV i V po 2,76m2,

• 5,65m2, pomieszczenie techniczne,

• 2,56m2, WC dla pracowników,

• 9,35m2, pomieszczenie socjalne,

• 23,04m2, kuchnia czysta,

• 9,1m2, zmywalnia i składowanie naczyć,

• 120,7m2, sala konsumpcyjna.

Powierzchnia piętra (587,7m2), w tym:

• 50,8m2, M1 i M8 (salon połączony z kuchnią i jadalnia 19,92m2, łazienka 3,54m2, sypialnia I 9,67m2, sypialnia II 15,48m2),

• 82,14 m2, M2 i M7 (salon połączony z kuchnią i jadalnia 34,36m2, łazienka I 2,87, łazienka II 5,98m2, pomieszczenie gospodarcze 2,21m2, sypialnia I 9,01m2, sypialnia II 12,16m2, sypialnia III 10,71m2),

• 65,38m2, M3 i M6 ( salon połączony z kuchnią i jadalnia 28,88m2, łazienka I 2,28m2, łazienka II 3,36m2, sypialnia I 14,50m2, sypialnia II 12,71m2),

• 56,65m2, M4 i M7 (salon połączony z kuchnią i jadalnią 25,88m2, łazienka I 2,93m2, łazienka II 4,33m2, sypialnia I 12,17m2, sypialnia II 9,10m2).

Łączna powierzchnia i kubatura budynku wynosi:

1.2. Dostosowanie do krajobrazu i otaczającej zabudowy

Bryła obiektu tradycyjna, z dachem dwuspadowym krytym czarną dachówką ceramiczną, co wkomponowuję w istniejące otoczenie. Zdobienia i poszczególne elementy budynku zostały odwzorowane na podstawie istniejącej bryły adaptowanego obiektu, tym samym, nie wyróżnią obiektu z otoczenia – został on dostosowany do otaczającego krajobrazu.

II. Dane Konstrukcyjne

2.1. Układ konstrukcyjny

Budynek o krzyżowym układzie konstrukcyjnym, wznoszony metodą tradycyjną (murowaną).

2.2. Rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe

2.2.1. Fundamenty

Istniejące/ceglane.

2.2.2. Ściany zewnętrzne

Konstrukcja ścian zewnętrznych

1. Tynk cienkowarstowy mineralny 1,4 cm λ = 1,1
1. Ściana murowana z kreamzytobetonu 24 cm λ = 0,75
2. Ocieplenie styropianowe 15 cm λ = 0,042
3. Cegła zwykła 6cm λ = 0,77
4. Tynk cienkowarstwowy mineralny 1,4 cm λ = 1,1

2.2.3. Ściany wewnętrzne

Ściany konstrukcyjne wewnętrzne, oraz ścianki działowe zaprojektowano z bloczków silikatowych. Konstrukcyjne o grubości 25cm, działowe 12cm.

2.2.4. Podłoga na gruncie

Konstrukcja podłogi na gruncie

1. Posadzka drewniana 1,5 cm λ = 0,20
2. Wylewka betonowa 4 cm λ = 1,2
3. Wełna mineralna 3 cm λ =0,05
4. Beton B-15 5 cm λ = 1,7

2.2.5. Strop między kondygnacyjny

Przyjęto następujący układ warstw stropu między piwnicą a parterem:

Przyjęto następujący układ warstw stropu między parterem, a piętrem:

2.2.6. Dach

Przyjęto następujący układ warstw dachu:

Konstrukcja dachu

1. Dachówka ceramiczna 1 cm λ = 0,34
2. Płyta GK 1,8 cm λ = 0,35
3. Krokwie 18 cm λ = 0,46
4. Wełna szklana 30 cm λ = 0,033
5. Płyta gipsowo-włóknowa 1,5 cm λ =  0,32

2.2.7. Kominy

W budynku zaprojektowano komin tradycyjny z cegły pełnej o przekroju 120 x 120 mm, z trzema przewodami: wentylacyjny, dymowy i spalinowy.

2.2.8. Schody

Budynek posiada schody zewnętrzne, murowane z cegły o szerokości 7m (prowadzące do głównego wejścia od strony północnej) i 1,8m (prowadzące do wejść na klatki schodowe) z balustradami metalowymi o wysokości 100cm. A także wewnętrzne schody trzybiegowe drewniane prowadzące z parteru do piwnicy, szerokie na 1m. z drewnianą balustradą usytuowaną na wysokości 90 cm. oraz schody dwubiegowe prowadzące z parteru na piętro, szerokie na 1m. z drewnianą balustradą usytuowaną na wysokości 90 cm.

2.2.9. Stolarka okienna i drzwiowa

Projekt przewiduje wykorzystanie nowoczesnej stolarki okiennej i drzwiowej drewnianej lub PCV. Stolarka okienna została odpowiednio dobrana do wymagań niskoenergetyczności, gdzie wszystkie okna są drewniane z szybami zespolonymi, dwukomorowymi.

2.2.10. Nadproża

W budynku zaprojektowano nadproża okienne i drzwiowe z belek żelbetowych prefabrykowanych typu L 19 po dwie belki na otwór.

2.2.11 Wykończenie zewnętrzne budynku

Elewacje budynku z cegły pełnej, nieotynkowane. W budynku koncepcja zakłada instalację elektryczną, gazową i wodno-kanalizacyjną a ponadto montaż kolektorów słonecznych, pompy ciepła i wentylacji mechanicznej wywiewnej. Rynny i rury spustowe wykonane z aluminium.

2.2.12. Izolacje termiczne

- dach: wełna drzewna STEICO, grubość 20 cm;

- Podłoga na gruncie: Płyty z wełny mineralnej FIREROCK ROCKWOOL, grubość 3 cm;

- Ściany zewnętrzne: Styropian KNAUF, grubość 15 cm;

2.2.13. Izolacja wodoochronne

a) przeciwwilgociowe poziome:

- Izolacja płyty fundamentowej;

- Izolacja podłogi na gruncie;

- Izolacja dachu;

b) przeciwwilgociowe pionowe:

- Izolacja ścian fundamentowych;

- Izolacja cokołu do wysokości min. 50cm nad poziomem terenu;

2.2.14 Parapety

Parapety zewnętrzne ceglane dopasowane kolorystycznie do kolorystyki budynku. Parapety wewnętrzne drewniane lub PCV.

2.2.15. Sposób budowy a ochrona interesów osób trzecich

Projektowana konstrukcja budynku nie narusza interesów osób trzecich w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, jeżeli nie występują określone przypadki związane z adaptacją budynku do działki.

Inwestycję należy wykonać w sposób nie powodujący zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i mienia, a w szczególności w sposób:

-zapewniający dostęp do drogi publicznej;

-chroniący przed pozbawieniem możliwości korzystania z wody , kanalizacji , energii

elektrycznej i cieplnej oraz ze środków łączności;

-zapewniający ochronę przed pozbawieniem dopływu światła dziennego do

pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi;

-zapewniający ochronę przed hałasem , wibracjami , zakłóceniami elektrycznymi , promieniowaniem , zanieczyszczeniem powietrza , wody i gleby.

2.2.16. Uwagi ogólne

- W cyklu technologicznym budowy należy bezwzględnie przestrzegać wszystkich zasad i warunków technicznych wykonywania i prowadzenia robót budowlanych.

- Wszelkie roboty prowadzić pod nadzorem osób uprawnionych.

- Prace prowadzić zgodnie z obowiązującymi normami, przepisami oraz zasadami BHP.

- O wszelkich niejasnościach lub w sprawach nie ujętych w niniejszym opracowaniu należy informować konstrukcyjny nadzór autorski w celu uniknięcia błędów w wykonaniu łub zastosowania rozwiązań zamiennych.

- Stosować materiały budowlane posiadające atesty i certyfikaty dopuszczenia do prac w budownictwie.

-zakazuje się stosowania paliwa stałego do ogrzewania obiektów nowopowstających oraz dla celów technologicznych na obszarach o dominującej funkcji mieszkaniowej; zabrania się odprowadzania ścieków do wód podziemnych oraz gruntu na obszarach płytkiego występowania użytkowanych wód podziemnych;

-zabrania się odprowadzania ścieków nieoczyszczonych do śródlądowych wód powierzchniowych i do gruntu;

-dopuszczalne natężenie hałasu: w dzień 50dB(A) , w nocy 40dB(A) , krótkotrwale 75dB(A).

-należy zachować istniejące zadrzewienie;

-tereny posesji zawarte między linią rozgraniczającą a linią zabudowy należy przeznaczyć na organizację zieleni;

2.2.17. Wykończenie wnętrza budynku

- posadzki: piwnica: posadzka drewniana, parter: na klatkach schodowych i ceramiczne w pozostałej części budynku płytki ceramiczne. piętro: posadźka kamienna na klatkach schodowych, płytki ceramiczne w kuchniach i łazienkach, panele podłogowe w pozostałych pomieszczeniach.

- ściany: w piwnicy nieotynkowane, ceglane, na piętrze i parterze tynk mineralny;

- łazienki i wc: posadzka i ściany wykończone glazurą;

- pomieszczenia techniczne: płytki ceramiczne do wysokości 2m, powyżej tynk wewnętrzny cementowo-wapienny;

- schody w konstrukcji drewnianej;

2.2.18. Malowanie i powłoki zabezpieczające

Ściany wewnętrzne i sufity malowane farbami mineralnymi lub emulsyjnymi w kolorze zgodnym z indywidualnym projektem wnętrza. Powierzchnie drewniane wewnątrz domu należy zabezpieczyć impregnatami, malować lakiero-bejcaami. Elementy stalowe przed malowaniem pokryć powłokami antykorozyjnymi.

3. INSTALACJE

Rysunki instalacji sanitarnych i elektrycznych według opracowań branżowych.

W obiekcie zaplanowano:

- Wentylacja z rekuperatorem, który umożliwia naturalną wentylację pomieszczeń, przy jednoczesnym odzysku ciepła z powietrza usuwanego.

- Zastosowanie pompy ciepła, co zapewnia niższe koszty ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej, niż w przypadku innych systemów ogrzewania.

- Kolektory słoneczne, zmieniające promienie światła słonecznego na ciepło.

- Zastosowanie baterii bezdotykowych, co pozwala na zmniejszenie zużycia wody nawet o 50%.

- Umieszczenie zbiorników retencyjnych pozyskujących wodę deszczową.

Warunki obsługi i zapewnienie dostaw mediów , odbioru ścieków i wywozu śmieci należy uzyskać o d właściwych dysponentów sieci.

4. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ

Zgodnie z § 213 pkt. la) Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 75 poz. 690, z 2002 r, z późniejszymi zmianami) wymagania dotyczące klasy odporności pożarowej budynków nie dotyczą budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

W pomieszczeniach, w których znajdują się kotły, przylegająca podłoga lub ściana powinna być wykonana z materiałów niepalnych. W przypadku wykonania podłogi lub ścian pomieszczenia z materiałów palnych, powierzchnia w odległości min. 0,5 m od krawędzi kotła powinna być w sposób trwały pokryta materiałem niepalnym. Podłoga łub ściana bezpośrednio pod kotłem nie może być wykonana z materiałów palnych.

5. WARUNKI WYKONANIA ROBÓT BUDOWLANO MONTAŻOWYCH

Wszystkie roboty budowlano-montażowe, a także odbiór robót należy wykonać zgodnie z warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych wydanych przez Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, a opracowanych przez Instytut Techniki Budowlanej.

6. ZAGOSPODAROWANIE TERENU

6.1. DANE OGÓLNE

- Koncepcja zagospodarowania terenu opracowywana jest w centrum miasta Zielona Góra zachodniej części Polski.

- Wjazdy i wejścia na teren działki znajduje się od strony zachodniej i wschodniej.

- Opracowywany budynek stanowi integralną część z innymi budynkami istniejącymi na danej lokalizacji.

- Projekt przewiduje lokalizację pojemnika na odpady stałe w części południowowschodniej, usytuowany przy drodze dojazdowej.

- W południowej części projekt zakłada założenie ogrodu rekreacyjnego wpisującego się klimat miejscowości i środowisko naturalne.

6.2. BILANS TERENU

Całkowita powierzchnia projektowa wynosi 2,318ha, w tym:

• 3345m2, powierzchnia zabudowy,

• 1115m2, powierzchnia dróg kołowych utwardzonych kostką granitową,

• 2794m2, powierzchnia asfaltowa,

• 5273m2, powierzchnia utwardzona ruchu rowerowego i pieszego,

• 10065m2, teren biologicznie czynny.

7. INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA

7.1. PODSTAWA PRAWNA

- Ustawa z dnia 07.07.1994r. Prawo budowlane (Dz. U. nr 156, poz. 1118 z 2006r. z późniejszymi zmianami;

- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23.06.2003r. (Dz. U. nr 120 poz. 1126) w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia;

- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 06.02.2003r. (Dz. U. nr 47 poz. 401) w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych.

7.2. OBIEKT

Budynek usługowo-mieszkalny o dwóch kondygnacjach nadziemnych i jednej podziemnych. Obiekt projektowany w mieście Zielona Góra

7.3. ZAKRES ROBÓT DLA CAŁEGO ZAMIERZENIA INWESTYCYJNEGO

- Roboty ziemne,

- Renowacja stropu na gruncie

- Renowacja ścian..

- Wykonanie stropu nad parterem

- Renowacja konstrukcji dachu wraz z ułożeniem pokrycia,

- Wykonanie elewacji.

7.4. WYKAZ ISTNIEJĄCYCH NA DZIAŁCE OBIEKTÓW BUDOWLANYCH

Dawna fabryka wina.

7.5. ELEMENTY ZAGOSPODAROWANIA TERENU, KTÓRE MOGĄ STWARZAĆ ZAGROŻENIE BEZPIECZEŃSTWA I ZDROWIA LUDZI

Nie projektuje się stałych urządzeń zagrażających bezpieczeństwu i zdrowiu ludzi.

7.6. PRZEWIDYWANE ZAGROŻENIA BEZPIECZEŃSTWA I ZDROWIA LUDZI WYSTĘPUJĄCE PODCZAS BUDOWY

1. Prowadzenie prac na wysokości powyżej 5,0 m a w szczególności:

– Montaż więźby, łączenie i krycie dachu, wykonywanie obróbek blacharskich – stwarza zagrożenie upadku z dachu lub rusztowania.

­– Wznoszenie ścian – niebezpieczeństwo upadku z rusztowania.

– Wykonywanie stropu – niebezpieczeństwo upadku z rusztowania.

– Wykonywanie elewacji – niebezpieczeństwo upadku z rusztowania.

2. Wykonywanie wykopów – stwarza zagrożenie przysypania ziemią.

7.7. SPOSOBY PROWADZENIA INSTRUKTAŻU PRACOWNIKÓW PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO REALIZACJI ROBÓT SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNYCH

- Przy wykonywaniu ścian – wszyscy pracownicy powinni być zapoznani z przepisami zawartymi w Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 06.02.2003r. w sprawie BHP przy wykonywaniu robót budowlanych – Dz. U. nr 47 poz. 401, rozdział 8 – Rusztowania i ruchome podesty robocze, rozdział 9 – Roboty na wysokościach, rozdział 9 – Roboty murarskie i tynkarskie.

- Przy wykonywaniu stropu – wszyscy pracownicy powinni być zapoznani z przepisami zawartymi w Rozporządzeniu jw. – rozdział 9 – Roboty na wysokościach, rozdział 14 Roboty zbrojarskie i betoniarskie.

- Przy wykonywaniu konstrukcji i pokrycia dachu – wszyscy pracownicy powinni być zapoznani z przepisami zawartymi w Rozporządzeniu jw., rozdział 9 Roboty na wysokościach, rozdział 13 – Roboty ciesielskie, rozdział 17 – Roboty dekarskie i izolacyjne.

- Przy wykonywaniu prac z urządzeniami mechanicznymi (pompy, podajniki, betoniarki) – wszyscy pracownicy powinni być zapoznani z przepisami zawartymi w Rozporządzeniu jw. – rozdział 7 – Maszyny i inne uprzędzenia techniczne.

8. WYKAZ ŚRODKÓW TECHNICZNYCH I ORGANIZACYJNYCH ZAPOBIEGAJĄCYCH NIEBEZPIECZEŃSTWOM WYNIKAJĄCYM Z WYKONYWANIA ROBÓT BUDOWLANYCH W STREFACH SZCZEGÓLNEGO ZAGROŻENIA ZDROWIA

1. W pomieszczeniu socjalnym oznaczonym przez kierownika budowy na planie budowy umieścić wykaz zawierający adresy i numery telefonów:

– najbliższego punktu lekarskiego,

– straży pożarnej,

– posterunku policji.

2. W pomieszczeniu socjalnym oznaczonym jw. umieścić punkty pierwszej pomocy obsługiwane przez wyszkolonych w tym zakresie pracowników.

3. Zapewnić dostęp do telefonu na wypadek nagłego zdarzenia (stacjonarnego lub komórkowego).

4. Kaski ochronne umieścić w pomieszczeniu socjalnym.

5. Wykonać ogrodzenie budowy min. 1,50 m.

6. Rozmieścić tablice ostrzegawcze.

7. Skarpy wykopów wykonywać o odpowiednim nachyleniu.

8. Wykonać skarpy zabezpieczające wykop przed napływem wód opadowych.

9. Na terenie budowy za pomocą tablic informacyjnych wyznaczyć drogę ewakuacyjną i oznaczyć na planie.

Opracowała:

inż. arch. Karolina Pałka

OPIS LITERACKI

1. Opis założeń proekologicznych i prośrodowiskwych.

Poszukiwanie technologii i rozwiązań służącym racjonalnemu gospodarowaniu zasobami naturalnymi jest coraz istotniejszym problemem współczesnego budownictwa. Wiąże się to z zapewnieniem użytkownikowi odpowiednich warunków życia i pracy.

Główne cele jakim odpowiada architektura proekologiczna to:

Postulaty prośrodowiskowe mówią o:

Wyszczególnione zostały dwa sposoby realizacji rozwiązań proekologicznych. Pierwszy opiera się o związek z przyrodą, klimatem i kulturą. Sięganiem do materiałów odnawialnych, naturalnych lub też pochodzenia naturalnego. Ważne jest umiejscowienie projektu w krajobrazie i istniejącej zieleni, przy wykorzystaniu istniejących czynników środowiskowych, takich jak rzeźba terenu, nasłonecznienie, charakterystyka wiatru. Innym sposobem jest stosowanie ciągle udoskonalanych, współczesnych rozwiązań technologicznych, zwłaszcza poprzez wprowadzanie innowacyjnych materiałów budowlanych.

W poszukiwaniu alternatywnych materiałów projektanci najczęściej sięgają po ziemie (w szczególności glinę), drewno, kamień i papier. Jednak materiałami, które dominują we współczesnym budownictwie są materiały uprzemysłowione: cegła, beton, stal i szkło. Coraz częściej są również używane materiały wytwarzane z recyklingu ( np. materiały ceramiczne, modyfikowane masy asfaltowe i bitumiczne, kruszywa). Poprzez stosowanie nowych technologii możliwe jest wytwarzanie nowych materiałów cechujących się energooszczędnością, a także udoskonalenie tych już istniejących. Materiałami, które mają duże znaczenie w przyszłości budownictwa są materiały smart, cechujące się zdolnością reagowania na zmiany zachodzące w otoczeniu.

Dzielą się na dwa typy:

Najbardziej interesującym i znanym materiałem z grupy przemieniających energię są ogniwa fotowoltaiczne, pozyskujące prąd z energii słonecznej. Ogniwa nowej generacji można nanosić na różne nawierzchnie (w tym szklane). Ich największym mankamentem jest dosyć mała sprawność i jej spadek przy zmianie temperatury.

Architektura proekologiczna opiera się na integracji budynków, ich zespołów z otoczeniem. Lokalizacja i forma zabudowy, orientacja względem stron świata, a także zapewnienie odpowiednich warunków urbanistycznych, infrastruktury i biologicznych, stanowią układ przepływu energii i materii między budynkiem, a otoczeniem. Ważne jest oddziaływanie czynników klimatycznych, dlatego też istotną fazą koncepcji projektu jest analiza terenu i odległości obiektów budowlanych i elementów występujących w przestrzeni od projektowanych części. Zacienienie, nasłonecznienie lub osłona obiektu przed wiatrem, w znaczącym stopniu zmienia działające na dany obiekt parametry naturalne. Wpływ na temperaturę i wilgotność powietrza ma również rodzaj powierzchni terenu. Powierzchnie zielone i zbiorników wodnych mają zdolność do pochłaniania promieni słonecznych, co korzystnie wpływa na otoczenie w okresach ciepłych i zapobiega wytwarzaniu się suchego klimatu.

2. Założenia proekologiczne wykorzystane w koncepcji.

Zaproponowany budynek w zamierzeniu jest dostępny dla każdej grupy społecznej. Wyposażony został w instalacje, które są niezbędne przy jego wykorzystywaniu, przy czym główna uwaga skupiła się na osobach niepełnosprawnych oraz zaopatrzeniu obiektu w urządzenia mające na celu odpowiednie zbilansowanie wykorzystywanych w jego obsłudze materiałów (energii, wody).

Część obiektu została przeznaczona na usługi mieszkalne ( I piętro), a jego znaczy obszar został dostosowany do użytku publicznego. Tak więc, budynek jak najbardziej został zaprojektowany z myślą o potrzebach ludzi, a nie indywidualnego dewelopera.

3. Założenia prośrodowiskowe wykorzystane w koncepcji.

Projekt koncepcji opiera się na adaptacji budynku istniejącego, tak więc, mimo skali budynku nie następuje rozrost terenów zabudowanych w mieście Zielona Góra. Cały teren, który był analizowany podczas tworzenia koncepcji został zaplanowany zgodnie z myślą ochrony środowiska naturalnego.

W obiekcie zaplanowano:

- Wentylacja z rekuperatorem, który umożliwia naturalną wentylację pomieszczeń, przy jednoczesnym odzysku ciepła z powietrza usuwanego.

- Zastosowanie pompy ciepła, co zapewnia niższe koszty ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej, niż w przypadku innych systemów ogrzewania.

- Kolektory słoneczne, zmieniające promienie światła słonecznego na ciepło.

- Zastosowanie baterii bezdotykowych, co pozwala na zmniejszenie zużycia wody nawet o 50%.

- Umieszczenie zbiorników retencyjnych pozyskujących wodę deszczową.

Przy proponowanej koncepcji uwzględnione zostało usytuowanie budynku. Od strony południowej zaprojektowano duże przeszklenia, które od strony północnej zostały zredukowane do minimum. Budynek jest osłaniany przed wiatrem (główny kierunek wiatru - zachodni) nie tylko innymi obiektami, ale także zielenią wysoką.

Z opracowywanego obiektu jest dobry dostęp do ważnych punktów miasta i środków komunikacji publicznej:

ARCHITEKRUTA I URBANISTYKA ZEROENERGETYCZNA

1. Opis sytuacji

Do opracowywanego terenu został opracowany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. (Uchwała nr XXXIII.267.2012 Rady Miasta Zielona Góra z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie Placu Słowiańskiego w Zielonej Górze). W dokumencie nie ma zawartych wskazówek dotyczących oszczędności energii. Z racji tego, że opracowywany obiekt jest budynkiem istniejącym, przeznaczonym do odnowy, nie zostały również uwzględnione informacje na temat usytuowania. Mimo wszystko, przeprojektowywana konstrukcja posiada dobre warunku lokalizacyjne. Z każdej strony jest osłaniana przez sąsiednie obiekty, jednak są to na tyle znaczne odległości, iż nie zacieniają budynku. Z racji na historyczny charakter terenu nie dopuszcza się zabudowania przestrzeni parkingowych kolektorami.

2. Proponowane rozwiązania energooszczędne do poszczególnych elementów projektu:

a) dla powstałego placu:

- Oświetlenie LED, jest to źródło oświetlenia opierające się na diodach elektroluminescencyjnych. Niektóre z zalet tego typu oświetlenia to: większa trwałość w porównaniu do lamp żarowych, mniejsze nagrzewanie szerszy zakres napięć roboczych. Szczególnie interesującym dodatkiem, przysługującym się
do projektowania ciekawych przestrzeni publicznych, jest możliwość uzyskania dowolnej barwy oświetlenia bez użycia barwnych filtrów.

- Zbiornik do gromadzenia deszczówki, która posłużyć może do podlewania powierzchni zaprojektowanych trawników.

b) dla projektowanego parkingu podziemnego:

- Sterowanie i inteligentne systemy świetlne parkingów podziemnych, technologia wykrywająca ruch, korzystająca z oświetlenia LED. System po wykryciu ruchu człowieka, bądź pojazdu oświetla drogę do najbliższego miejsca parkingowego.

- System wentylacji strumieniowej, sterowany przez czujniki CO lub LPG daje możliwość regulowania wymiany powietrza w zależności od wymagań.

c) dla koncepcji adaptacji budynku dawnej fabryki wina:

- Wentylacja z rekuperatorem, który umożliwia naturalną wentylację pomieszczeń, przy jednoczesnym odzysku ciepła z powietrza usuwanego.

- Zastosowanie pompy ciepła, co zapewnia niższe koszty ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej, niż w przypadku innych systemów ogrzewania.

- Kolektory słoneczne, zmieniające promienie światła słonecznego na ciepło.

- Zastosowanie baterii bezdotykowych, co pozwala na zmniejszenie zużycia wody nawet o 50%

3. Wirtualna elektrownia

Największą przeszkodą, która stoi na drodze do rozpowszechnienia wprowadzenia odnawialnych źródeł energii jest brak stabilności w dostarczaniu energii. Naukowcy z Uniwersytetu w Southampton w Wielkiej Brytanii opracowali metodę, dzięki której możliwe będzie uzyskanie owej stabilności. Ów metoda polega na tworzeniu wirtualnych elektrowni - czyli połączony układ kilki małych źródeł pozyskujących energie elektryczną z odnawialnych źródeł.

W niniejszym pojecie głównym elementem służącym do pozyskiwania energii odnawialnej są panele słoneczne. Z racji obszerności opracowywanego obszaru, możliwym jest wprowadzenie do projektu metody wirtualnych elektrowni.

4. Gospodarowanie wodą opadową

Przy projektowanym obiekcie wprowadzony został zbiornik retencyjny, który ma za zadanie gromadzić wodę deszczową. Woda jest kierowana do zbiornika poprzez rynny wprowadzone przy połaciach dachowych. Zgromadzona woda częściowo trafia do użytkowników obiektu i do podlewania pobliskiej roślinności. Jej nadmiar, oraz "woda szara" zostaje odprowadzona do miejskiej kanalizacji.

5. Ogrzewanie podłogowe

W projektowanym obiekcie dopuszcza się możliwość zastosowania ogrzewania podłogowego.

Ogrzewanie podłogowe działa na zasadzie umieszczenie pod podłogą cienkich rurek z ciepłą wodą, które podnoszą temperaturę podłogi, która oddaje ciepło do pomieszczenia. Zdecydowana większość ciepła przekazywana jest za pomocą promieniowania, ogrzewając meble, ściany i sufit, no i samych mieszkańców. Ciepło oddawane jest przy niższej temperaturze niż w przypadku grzejników, dzięki czemu możliwe jest zmniejszenie temperatury w pomieszczeniu do 20stopni. Dodatkowym plusem jest, że instalacja ta działa przy mniejszej temperaturze wody użytkowej, co stanowi idealne rozwiązanie dla nowoczesnych źródeł ciepła, takich jak pompy ciepła, czy kotły kondensacyjne. Dla nich im niższa temperatura czynnika grzewczego, tym większa sprawność.

5. Izolacje

Lp. Rodzaj przegrody i temperatura w pomieszczeniu

Współczynnik przenikania ciepła UC(max)

[W/(m2·K)]
teraz*)
1 2 3
1 Ściany zewnętrzne :
a) przy ti ≥ 16°C, 0,30
b) przy 8°C ≤ ti < 16°C, 0,65/0,80
c) przy ti < 8°C. 0,80/0,90
2 Ściany wewnętrzne:
a) przy Δti ≥ 8°C oraz oddzielające pomieszczenia ogrzewane od klatek schodowych i korytarzy, 1,00/3,00
b) przy Δti < 8°C, bw
c) oddzielające pomieszczenie ogrzewane od nieogrzewanego. 1,00
3 Ściany przyległe do szczelin dylatacyjnych o szerokości:
a) do 5 cm, trwale zamkniętych i wypełnionych izolacją cieplną na głębokości co najmniej 20 cm, 1,00/3,00
b) powyżej 5 cm, niezależnie od przyjętego sposobu zamknięcia i zaizolowania szczeliny. 0,70
4 Ściany nieogrzewanych kondygnacji podziemnych. bw
5 Dachy, stropodachy i stropy pod nieogrzewanymi poddaszami lub nad przejazdami:
a) przy ti ≥ 16°C, 0,25
b) przy 8°C ≤ ti < 16°C, 0,50
c) przy ti < 8°C. bw / 0,7
6 Podłogi na gruncie:
a) przy ti ≥ 16°C, 0,45/0,80
b) przy 8°C ≤ ti < 16°C, 0,45/1,20
c) przy ti < 8°C. 0,45/1,50
7 Stropy nad pomieszczeniami nieogrzewanymi i zamkniętymi przestrzeniami podpodłogowymi:
a) przy ti ≥ 16°C, 0,45/0,80
b) przy 8°C ≤ ti < 16°C, 0,45/1,20
c) przy ti < 8°C. 0,45/1,50
8 Stropy nad ogrzewanymi kondygnacjami podziemnymi i międzykondygnacyjne:
a) przy Δti ≥ 8°C, bw
b) przy Δti < 8°C, bw
c) oddzielające pomieszczenie ogrzewane od nieogrzewanego. bw

ti - temperatura obliczeniowa ogrzewanego pomieszczenia zgodnie z § 134 ust. 2 rozporządzenia

*) w zależności od rodzaju budynku

**) od 1 stycznia 2019 r. - w przypadku budynków zajmowanych przez władze publiczne oraz będących ich własnością
Lp. Okna, drzwi balkonowe i drzwi zewnętrzne

Współczynnik przenikania ciepła U(max)

[W/(m2·K)]
teraz *)
1 2 3
1 Okna (za wyjątkiem okien połaciowych), drzwi balkonowe i powierzchnie przezroczyste nieotwieralne:
a) przy ti ≥ 16°C, 1,8 /1,7
b) przy ti < 16°C. bw
2 Okna połaciowe:
a) przy ti ≥ 16°C, 1,8
b) przy ti < 16°C. bw
3 Okna w ścianach wewnętrznych:
a) przy Δti ≥ 8°C, bw
b) przy Δti < 8°C, bw
c) oddzielające pomieszczenie ogrzewane od nieogrzewanego. 2,6
4 Drzwi w przegrodach zewnętrznych lub w przegrodach miedzy pomieszczeniami ogrzewanymi i nieogrzewanymi. 2,6
5 Okna i drzwi zewnętrzne w przegrodach zewnętrznych pomieszczeń nieogrzewanych. bw

ti - temperatura obliczeniowa ogrzewanego pomieszczenia zgodnie z § 134 ust. 2 rozporządzenia

*) w zależności od rodzaju budynku

**) od 1 stycznia 2019 r. - w przypadku budynków zajmowanych przez władze publiczne oraz będących ich własnością

6.Obowiązujące podstawy prawne :

1. Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej

2. Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej
oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. 1997 Nr 123 poz. 776)

3. Uchwała nr LI/599/02 Rady Miasta Zielona Góra z dnia 29 stycznia 2002 r.
w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieścia Zielonej Góry (Dz. Urz. Woj. 2002 nr 61 pozy.769)

4. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. 2003 nr 80 poz. 717)

5. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. 2004 nr 92 poz. 880)

6. Uchwała nr III/19/10 Rady Miasta Zielona Góra z dnia 21 grudnia 2010 r. zmieniająca uchwałę w sprawie zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Zielona Góra

7. Uchwała nr XXXIII.267.2012 Rady Miasta Zielona Góra z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie Placu Słowiańskiego w Zielonej Górze

STRESZCZENIE

Niniejszy projekt dotyczy adaptacji budynku starej winiarni, która znajduję się przy　ul. Plac Słowiański 10.
Na podstawie postawionych wymagań (Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego i oczekiwania władz miasta Zielona Góra) zaproponowana została trzy kondygnacyjna bryła budynku, z dachem dwuspadowym. W kondygnacji podziemnej (6m wysokości, sklepienie kolebkowe ceglane) zaprojektowany został browar restauracyjny. W lewej części budynku została usytuowana scena.

Na parterze zostały umiejscowione dwie windy (jedna dla osób niepełnosprawnym, druga dla pracowników i zaopatrzenia). Również na parterze, zostały wprowadzone klatki schodowe prowadzące na najwyższą kondygnację, galeria artystyczna, oraz lokal gastronomiczny, pijalnia wina. Lokalizację ogródka piwnego należącego do restauracji została zaproponowana (od południa).

Kondygnacja podziemna i parter zostały dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych. Dotyczy to również terenu wokół budynku.

Zaproponowany budynek w zamierzeniu jest dostępny dla każdej grupy społecznej.

Budynek został wyposażony we wszystkie niezbędne urządzenia, główna uwaga skupiała się na niepełnosprawnych i wyposażeniu bilansującym użycie energii i wody.

Część budynku przeznaczona została na pomieszczenia mieszkalne ( I piętro), a jego znaczny obszar został dostosowany do użytku publicznego. Budynek został zaprojektowany z myślą o potrzebach ludzi, a nie indywidualnego dewelopera.

Projekt koncepcji opiera się na adaptacji budynku istniejącego, nie następuje rozrost środowiska miejskiego.

Analizowany obszar został zaplanowany z myślą o ochronie środowiska:
- Wentylacja z rekuperatorem, który umożliwia naturalną wentylację pomieszczeń, przy jednoczesnym odzysku ciepła z powietrza usuwanego.
- Zastosowanie pompy ciepła, co zapewnia niższe koszty ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej, niż w przypadku innych systemów ogrzewania.
- Kolektory słoneczne, zmieniające promienie światła słonecznego na ciepło.
- Zastosowanie baterii bezdotykowych, co pozwala na zmniejszenie zużycia wody nawet o 50%.
- Umieszczenie zbiorników retencyjnych pozyskujących wodę deszczową.

Proponowana koncepcja bierze pod uwagę lokalizację budynku. Od południowej strony budynku zaprojektowano duże przeszklenia, które od strony północnej zostały zredukowane do minimum.
Budynek jest osłaniany przed wiatrem (główny kierunek wiatru - zachodni) nie tylko innymi budynkami, ale także zielenią wysoką.

Z opracowywanego obiektu jest dobry dostęp do ważnych punktów miasta i środków komunikacji publicznej:
• 20 minut na dworzec PKP,
• 6 minut do ratusza,
• 4 minuty na najbliższy przystanek MZK,
• 10 minut do parku Winnego i galerii Focus Park.

SYNOPSIS

This project focuses on the adaptation of an old winery building, which is located at Plac Słowiański 10.
On the basis of the set requirements (Local Development Plan and the expectations of the authorities of Zielona Gora) was proposed three storey block building with a gable roof. In the basement (6m tall, brick vault) is designed brewery restaurant. In the left part of the building was situated scene.

On the ground floor were located two elevators (one for people with disabilities and one for staff and supplies). Also on the ground floor were made staircases leading to the top floor, art gallery, and a place to eat or drink wine. The location of the beer garden belonging to the restaurant has been proposed (to the south).

Underground floor and the ground floor have been adapted for people with disabilities. This also applies to the area around the building.

The proposed building is intended to be available for any social group.

The building was equipped with all necessary devices, the main attention was focused on disabled people and equipment balancing the use of energy and water.

Part of the building was intended for living quarters (first floor) and the large area has been adapted for public use. The building was designed to meet the needs of people, not an individual developer.

The project concept is based on the adaptation of the existing building, there is no growth of the urban environment.

The analyzed area was planned with environmental in mind:
- Ventilation with heat recovery unit which allows natural ventilation of the premises, while heat recovery from exhaust air.
- Using a heat pump, which provides lower costs for heating and hot water, than other heating systems.
- Solar panels, changing rays of sunlight into heat.
- The use of touchless faucets, which reduces water consumption by up to 50%.
- Placing reservoirs for rainwater.

The proposed concept takes into account the location of the building. On the south site of the building were designed large windows, which on the north side were reduced to a minimum. The building is shielded from the wind (the main wind direction - west), not only by other buldings, but also by plants.

The facility has good access to the major points of the city and public transport:
• 20 minutes to the train station,
• 6 minutes to the town hall,
• 4 minutes to the nearest MZK,
• 10 minutes to the wine-park and Focus Park gallery.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
opis techniczny
opis techniczny
PKS W zad3 Opis Techniczny
Kopia Opis techniczny B, Skrypty, UR - materiały ze studiów, studia, studia, 4 STASZEK, Semestr II,
OPIS TECHNICZNY, Skrypty, PK - materiały ze studiów, II stopień, pomoc, II semestr, KONSTRUKCJE STAL
PWiK - Opis techniczny, Budownictwo S1, Semestr IV, PWiK, Projekt, Projekt 4
Opis techniczny-moje, Inżynieria Środowiska, Przydomowe oczyszczalnie ścieków, projekt, Przydomowe o
Opis Techniczny
OPIS TECHNICZNY PROJEKTU
opis techniczny
Opis techniczny usługowo przemysłowy
opis techniczny do rysunkow
Opis techniczny
6082 PB 7C PERONY opis techniczny
Opis techniczny 3
Instalacje budowlane Projekt Opis techniczny
PB opis techniczny
Opis techniczny 26
Opis techniczny Telekomunikacja Naglosnienie

więcej podobnych podstron