BIOLOGIA- wykłady
Budowa komórki:
Błona komórkowa:
chronią komórki przed działaniem czynników fizycznych i chemicznych, a także przed wnikaniem obcych organizmów, w szczególności chorobotwórczych,
regulują transport wybranych substancji z i do komórki,
reagują na bodźce chemiczne, termiczne i mechaniczne,
pełnią także funkcje enzymatyczne, katalizując różne reakcje metaboliczne,utrzymują równowagę między ciśnieniem osmotycznym wewnątrz i na zewnątrz komórki.
Enzymy- białka katalizujące procesy biochemiczne
Fosfolipidy
Białka- integralne i powierzchniowe
Cholesterol
Glikokaliks (cz. cukru, występuje na zewnątrz, łaczy się z białkami i fosfolipidami)
MODEL PŁYNNEJ MOZAIKI (Singer i Nocolson 1972)
Skład chemiczny:
Fosfolipidy – ułożone dwuwarswowo (główka i ogonek)
Glicerol + grupa fosforanowa (-) kwas tłuszczowy (nieporalny) cz. hydrofobowa
cz. hydrofilowa
Białka błonowe
- 25-75% masy błony
- decydują o większości fukcji błony
-2 rodzaje integralne i powierzchniowe
-transport przez pory, kanały, pompy
- funkcje enzymatyczne
- funkcje receptorowe (białko + cukier)
Węglowodany
- 2-10% masy błony
- tworzą glikokaliks
- występują w postaci glikoprotein i glikolipidów
- funkcje (rozpoznawanie komórek)
- tworzenie antygenów (zgodności tkankowej, grupy krwi)
- ochrona mechaniczna i chemiczna
Właściwości błony kom.
Asymetryczna
Posiada płynność (temp, występowanie cholesterolu, ilość podwójnych wiązań w kw. tłuszczowych)
Selektywna przepuszczlność
TRANSPORT przez błonę
Transport cz. drobno-cząsteczkowych
BIERNY AKTYWNY
(wyrównywanie stężeń po obydwu stronach (od stężenia mniejszego do większego ATP)
błony- bez użycia energii)
Dyfuzja- samorzutne roprzestrzenienie się przez błone kom. cz. obszaru o wyższym ich stężeniu do obszaru o mniejszym. (im większa jest róznica stężeń po obydwu stronach błony tym szybszy proces)
Osmoza- transport rozpuszczalnika (wody)
Dyfuzja wspomagana- jest to proces przemieszczania się hydrofilowych cząsteczek przez dwuwarstwę lipidową błony komórkowej za pomocą białkowych przenośników, transporterów lub kanałów z obszaru o większym ich stężeniu do obszaru o stężeniu mniejszym. Proces ten zachodzi, gdy dana cząsteczka przenika przez błonę zgodnie z gradientem stężeń, lecz nie może ona przenikać w sposób bierny i łączy się wówczas z odpowiednim białkiem przenoszącym taką cząstkę na drugą stronę błony.
Transport Aktywny
wbrew gradientowi stężeń
udział białkowych nośników i pomp
symaga energii z ATP
substancje duże, polarne, nierozpuszczalne w tłuszczach
utrzymuje stały poziom elektrolitów, ciśnienie osmotyczne i objętość komórek
Pompa sodowo-potasowa (Na- 3 na zewnątrz, K- 2 do wewnątrz)
Komórki mięśniowe i nerwowe
Transport substancji dużych
endocytoza- pobieranie przez kom. makrocząsteczek np. białek
-fagocytoza- pobieranie dużych, stałych cząsteczek przez kom. pełzakowate (limfocyty)
-pinocytoza- pobieranie substancji płynnych
Utrata błony kom.
Produkt niestrawiony pozostaje na terenie komórki
Cytoplazma
60-90% wody
10-20% białek
2-3% tłuszcze
1% węglowodany
RNA
Witaminy
Enzymy
Sole mineralne
Gazy
Zbędne produkty
Roztwór koloidalny- cząsteczki nie opadają na dno .
Na terenie cytoplazmy zachodzą procesy:
Glikoliza (I etap oddychania kom)
Synteza lipidów i cholesterolu
Translacja (synteza białek)
Ruchy (rotacyjny, cyrkulacyjny, pulsacyjny)
Mitochondrium
gł. zródło energii
Budowa
Procesy i funkcje :
cykl Krebsa (w matriksie – II faza oddychania kom)
utlenianie kwasów tłuszczowych
replikacja DNA
transkrypcja DNA RNA
łańcuch oddechowy (III faza oddychania kom)
- produkcja energii z cukrów
I faza w cytoplazmie (glikoliza) powstają 2 ATP glukozapirogroniankw. mlekowy
II faza cykl Krebsa pirogronian acetolo-CoA
C6H12O2
2C3H6O3
2C3H4O3 + 2H2 + 2ATP
Acetylo-CoA + O2 + ATP
NADH
FADH
III faza na wewnętrznej błonie
32 ATP + CO2 + H2O
Lizosom
Pojedyncza błona
Enzymy hydrolityczne (trawienne)
pH ~5
posiada wiele enzymów
funkcje
rozkłada substacje pobierane z zewnątrz
przebudowa struktur komórkowych podczas wzrostu i zróżnicowania się komórek
destrukcja komórek zużytych (Autoliza)
w szczególnych przypadkach trawienie skl. Otaczających tkankę (resorpcja kości, procesy zapalne)
trawienie cząstek bakteryjnych i wirusowych
Aparat Golgiego
Kilka aparatów w komórce
w pobliżu jądra
Budowa Podstawową strukturą aparatu Golgiego jest diktiosom, czyli płaskie pęcherzyki (cysterny), diktiosom posiada dwie strony cis-trans
Funkcje :
sortowanie i dojrzewanie białek i lipidów;
modyfikacje reszt cukrowych glikoprotein i glikolipidów;
synteza polisacharydów oraz mukopolisacharydów: glikozoaminoglikanów, hemicelulozy, pektyny;
transport przez pęchrzyki odżywcze
Siateczka sródplazmatyczna (retikulum)
Złożony system błon otaczających komórkę
Błony retikulum lączą się z błoną jądra, błoną ukł. Golgiego i błoną kom.
Retikulum szorstkie posiada rybosomy
Retikulum gładkie- bez rybosomów
Funkcje:
Gładkie
Metabolizm tłuszczów
Detoksykacja szkodliwych metabolitów i ksenobiotyków
Gromadzenie Ca2+ w dużym stężeniu
Szorstka
Synteza białek na eksport
Fukcje wspólne
Tworzenie przedziałów
Procesy przeciwstawne (synteza i rozkład)
Tworzenie kanałów do transportu makrocząsteczek
Centriole – dwie w komórce
Zbudowane z mikrotubul 9x3
Funkcje
Prawidłowy podział w komórce
Tworzenie wrzeciona podziałowego
Udział w tworzeniu mikrotubul
Rybosom zbudowany z dwóch podjednostek oraz z białka z RNA
Funkcje
Synteza białek (translacja)
Występują w cytoplazmie, matriksie, szorstkim retikulum
Jądro komórkowe
Funkcje
Przechowywanie DNA w postaci chromatyny
Podziały komórkowe
Dziedziczenie cech
Replikacja DNA
Transkrypcja DNA -> RNA
Jąderko (białko + RNA)
Budowa DNA
Polinukleotyd
Dwie nici skierowane antyrównolegle
Nici zwinięte wokół wspólnej osi (heliksa)
Nici powiązane wiązaniami wodorowymi pomiędzy zasadami azotowymi (komplementarność)
Nukleotydy – organiczne związki chemiczne z grupy estrów fosforanowych, są to estry nukleozydów i kwasu ortofosforowego(V) (5'-fosforany nukleozydów), podstawowe składniki strukturalne kwasów nukleinowych (DNA i RNA).
Pirymidyny (cytozyna i tymina)
Puryny (adenina i guanina)
A=T C = _G
Chromatyna -> DNA + Białka (histony +)
Nukleofilament- 55par
Solenoid – zwinięte nukleofilamenty
Pętle- kilka solenoidów
Chromatyda
Chromosom
Kom somatyczna – buduje ciało 23 pary chrmomosomów
Kom rozrodcza – 23 chromosomy
Garnitur chromosomowy – zestaw chromosomów znajdujący się w jednej komórce 2n=46 chrom
Garnitur haploidalny- n = 23 chromosomy
Replikacja DNA
Fasa S cyklu komórkowego
Proces replikacji ma charakter samikon-serwatywny (w każdej z dwóch powstałych nici jedna jest stara, a druga nowa)
Przebieg replikacji
Rozplecenie cz. DNA – enzym helikaza
Tworzenie widełek replikacyjnych
Tworzenie starterów – RNA (starter łączy się z nicią matrycową za pom. zasady komplementarności)
Synteza nowych nici DNA- polimeraza DNA 5’ -> 3’
3’
5’
3’ 5’
5’
5’
3’
Synteza na nici 5’ – 3’ zachodzi w sposób ciągły, a na nici 3’ – 5’ zachodzi fragmentami Okazaki. Przed każdym fr. powstaje starter. Fr Okazaki łaczone są enzymem Ligaza. Powstają 2 dwunicowie cz. DNA (nić stara i nowa)
Budowa RNA
kw. rybonukleinowy
polinukleotyd
występuje w róznych formach
jest jednonicowe
uracyl zamiast tyminy
wsytępuje ryboza
rodzaje RNA
mRNA- matrycowe, występuje w jądrze kom. zawiera info. o sekwencji aminokwasów
tRNA- transportowe, wystepuje w cytoplazmie, transportuje aminokwasy podczas syntezy białek (translacja)
rRNA- rybosomowy, wsytępuje w RNA, buduje podjednostki rybosomu
Porównanie DNA i RNA
DNA | RNA |
---|---|
dwuniciowe | jednoniciowe |
deoksyryboza | ryboza |
AGCT | AGCU |
replikacja | transkrypcja |
Jeden rodzaj | Trzy rodzaje |
Replikacja DNA -> Transkrypcja RNA->translacja
Antykodon jest to sekwencja nukleotydów, których zasady są komplementarne do zasad kodonu. Występuje on w cząsteczce tRNA biorącej udział w translacji. Podczas tego procesu przyłącza się on do komplementarnej trójki zasad w mRNA wraz ze znajdującym się na przeciwnym końcu cząsteczki tRNA aminokwasem.
Translacja- przetłumaczenie języka zasad azotowych na język aminokwasów, zachodzi w układzie kodon-antykodon
Białka strukturalne i enzymatyczne
Kod- przyporządkowuje zasadom RNA i DNA odpowiednie sekwencje aminokwasów w białku
CECHY
TRÓJKOWY- 3nukleotydy kodują jeden aminokwas, każda trójka to kodon
BEZPRZECINKOWY- między trójkami kodującymi nie ma zadnych elementów i odczytywane są jedna po drugiej
NIEZACHODZĄCY- kodony nie zachodzą na siebie, każdy nukleotyd należy do jednej trójki
ZDEGENEROWANY- jeden aminokwas może być kodowany przez kilka róznych trójek
UNIWERSALNY- dana trójka koduje tylko ten sam aminokwas
JEDNOZNACZNY- danej trójce nukleotydów odpowiada tylko jeden aminokwas
PODZIAŁY KOMÓRKOWE
Chromosomy.
Chromatydy siostrzane- 92 w czasie podziału (anafazy)= chromosomy potomne
Chromosomy homologiczne – morfologia taka sama u wszystkich (jeden pochodzi o ojca, a drugi od matki), takie same ułożenie centromeru i położeniem genów, różnić się mogą wartością genu w danym lokus (występuje w mejozie)
Granitur chromosomowy jest to liczba chromosomów danego osobnika
Diploidalny 2n = 46 chromosomów (komórki somatyczne) jest efektem podziału mitotycznego komórki
Haploidalny n = 23 chrmosomów (komórki rozrodcza) jest efektem podziału mejotycznego komórki
Poiploidalny > 2n zarodki giną w organizmie ludzkim.
Cykl komórkowy
MITOZA - prowadzi do powstania dwóch takich samych komórek potomnych,
(profaza, metafaza, anafaza, telofaza)
realizuje się w komórkach somatycznych (ciała), warunkuje rozwój organizmu
Profaza : (46chromosomów)
z nici chromatynowej wydrębniają się chromosomy, które stopniowo zagęszczają się i pod koniec zbudowane są z dwóch chromatyd połączonych centromerem
zanika otoczka jądrowa i jąderko
w cytocetrum komórki pojawiają się 2centriole, które zaczynaja przemieszczać się na bieguny komórki, a między nimi pojawia się nic wrzeciona podziałowego
chromosomy przemieszczają się w kierunku płaszczyzny równikowej komórki
Metafaza
Chromosomy osiągają płaszczyznę równikową komórki, w cetromerach przyczepiają się nici wrzeciona podziałowego
Anafaza (92chromosomy)
Chromatydy siostrzane po przez pękniecie centromeru przemieszczają się do przeciwleglych biegunów komórki jako chromosomy potomne, a jest to spowodowane skracaniem się nici wrzeciona podziałowego
Telofaza
Chromosomy potomne rozplatają się do formy chromatydy, zanikają centriole
Powstają otoczki jądrowe jąder potomnych, pojawiają się jąderka
Zachodzi cytokineza (podział cytoplazmy) po przez bruzde środkową
Cykl Komórkowy
Faza G1
Odbudowują się organella komórkowe, białka
Faza S
Replikacja DNA
Faza G2
Odbudowują się centriole
WYKŁAD 5
MEJOZA – powstają gamety (zachodzi w gruczołach rozrodczych)
Dwa podziały jądra (pierwszy- redukcyjny i drugi- wyrównawczy)
Profaza I
Wyodrębniają się chromosomy z chromatyny i grubieją
Chromosomy homologiczne łączą się ze sobą parami tworząc biwalenty (tetrady)
Następuje koniugacja chromosomów homologicznych (biwalentu)
Następuje wymiana fragmentów chromatyd między chromosomami homologicznymi – crossing-over (dwa chromosomy homologiczne zbliżają się i tworzą synapsy i następuje wymiana genów [rekombinacja] ) crossing-over prowadzi do zmienności rekombinacyjnej i powstają chromosomy mozaikowe
Metafaza I
Chromosomy homologiczne układają się w pozycji równikowej
Do centromeru przyczepiają się nici wrzeciona podziałowego
Anafaza I
Chromosomy odciągane są na przeciwległe bieguny komórki
Telofaza I
Komórka posiada o połowę zredukowany materiał genetyczny
Drugi podział analogiczny do podziału mitotycznego
Mejoza II prowadzi do powstania 4 komórek potomnych z jednej macierzystej, komórki powstałe mają haploidalny charakter
GONADY – męskie
Jądro – parzysty narząd
Komórki plemnikotwórcze
Plemniki powstają w kanalikach krętych jądra i różnicują się w procesie spermatogenezy, która prowadzi do ich wykształcenia. Komórki nasieniotwórcze budują sciany kanalika nasieniotwórczego i sa to spermatogonie, spermatocyty pierwszego rzędu i drugiego rzędu, spermatydy, a nich powstają plemniki oprócz kom. spermatogenetycznych występują komórki Sertioliego, które pełnią funkcję odżywczą i podporową dla komórek spermatogenetycznych.
Spermatogeneza – proces powstania plemników
2n = 46 (92)
1n = 23 (46)
1n = 23 (23)
Budowa plemnika
9(2) + 2
Gonada żeńska- jajnik (kształt fasoli) narząd parzysty
Jajniki działają na przemian- produkcja komórek jajowych.
Część rdzenna (naczynia krwionośne, tkanka łączna) i korowa (produkcja kom. jajowych)
Dziecko posiada 400tys komórek- Cz. korowa- pęcherzyki pierwotne, wtórne i dojrzałe (Graafa)
Około 12-13roku odbywają menarche (pierwsza menstruacja)
Cykl menstruacyjny średnio trwa 28dni
14 dzień cyklu- owulacja – pęknięcie pęcherzyka Graafa i uwolnienie się oocytu II rzędu w celu umożliwienia zapłodnienia kom rozrodczej
Z pozostałości pęcherzyka Graafa powstaje ciałko żółte i ulega uwstecznieniu i powoduje bliznę białawą rzekoma, a jeśli dojdzie do zapłodnienia, to przez 3miesiące ciałko żółte podtrzymuje ciąże (nie dopuszcza to następnej owulacji)
I faza- Estrogeny – folikulina wytwarzana przez kom. ziarniste
II faza Progesteron – faza ciałka żółtego – luteina
Menstruacja- obkurczanie się ściany macicy w celu usunięcia wszystkich tkanek, które zostały przygotowane na implantacje zarodka, towarzyszy jej krwawienie.
Przedni płat przysadki mózgowej wydziela hormony gonadotropowe, które regulują funkcjonowanie hormonów jajnika.
FSH- folikulostymulina (hormon fulikolotropowy) [zwiększa ilość estrogenu w jajniku, stymuluje pęcherzyki jajnika do produkcji folikuliny]
LH- lutropina [wpływa wraz z FSH na dojrzewanie pęcherzyków i stymuluje owulacje, przekształcenie pozostałości po pęcherzyku Graafa w ciałko żółte]
PRL- prolaktyna [wydzielanie progesteronu przez kom. luteinowe ciałka żółtego, produkcja mleka przez gruczoły mleczne]
GENETYKA
I prawo Mendla (czystości gamet) – segregacja genów po jednej z każdej pary do gamet podczas mejozy, jest rzeczą przypadku do której gamety trafi dany gen, jak również jest loterią z której gamety powstanie osobnik
II prawo Mendla (niezależne dziedziczenie cech) niezależna segregacja genów po 1 z każdej pary do gamet w czasie mejozy. II prawo Mendla wymaga uzupełnienia bowiem dziedziczenie jest niezależne tylko wówczas jeśli rozpatrywane geny w dziedziczeniu znajdują się w różnych chromosomach . Natomiast jest geny leżą w jednym chromosomie, dziedziczenie jest sprzężone, bo takie geny razem przechodzą na bieguny w czasie podziału mejotycznego.
1900- na nowo odkryto prawa Mendla „prawa genetyki”
Homozygota- osobnik, który ma jednakowe allele AA, aa
Heterozygota- osobnik, który ma różne allele Aa
Hemizogota- ma tyko jeden gen z pary A, a
Gen dominujący- ujawnia się w homozygocie i heterozygocie AA, Aa
Gen recesywny- ujawnia się w homozygocie aa, a-
Niepełna dominacja (ko dominacja) siła genów jest jednakowa
Krzyżowanie- łączenie osobników różnych genotypowo w akcie płciowym
Krzyżówka- efekt krzyżowania
Allele- odmiany genów z jednego lokus, każdy gen można nazwać allelem, ponieważ posiada gen przeciwstawny jeśli nie u danego osobnika, to gdzieś w populacji. Allel z jednego lokus nie jest allelem z z tego samego lokus.
Allele wielokrotne- jeśli jakas cecha w populacji jest reprezentowana przez więcej niż 2 allele, wówczas mówimy o allelach wielokrotnych np. grupy krwi A, B, AB, 0 są wyznaczone przez 3allele
Linia czysta- zbiór osobników homozygotycznych rozpatrywanych w danej czesze
Dziedziczenie mendlowskie- dziedziczenie jądrowe, geny zlokalizowane są w chromosomach
Dziedziczenie niemenlowskie- dziedziczenie pozajądrowe
Dziedziczenie proste mendlowskie- jeden gen- jedna cecha
Reguły menlowskie założenia:
I Pokolenie rodzicielskie, to jednolite homozygoty i reprezentuja daną cechę przeciwstawną
P. AA x aa BB x CC AA x 00 AA x BB
F1: Aa, Aa, Aa, Aa BC, BC, BC, BC A0, A0, A0, A0 AB, AB, AB, AB
II Rozszczepienie cech w IIpokoleniu w przypadku dominacji w stosunku 3:1, a w przypadku ko dominacji 1:2:1
F1 : AO x AO AB x AB
F2: AA, AO, AO, OO AA, AB, AB, BB
III reguła brzmi tak samo, jak II Prawo Mendla I wymaga tego samego uzupełnienia (niezależne dziedziczenie)
Nasiona żółte
Nasiona zielone
Nasiona gładkie
Nasiona pomarszczone
P: AABB x aabb
AB AB ab ab gamety
F1: AaBb AaBb AaBb AaBb
AB | Ab | aB | ab | |
---|---|---|---|---|
AB | AABB | AABb | AaBB | AaBb |
Ab | AABb | AAbb | AaBb | Aabb |
aB | AaBB | AaBb | aaBB | aaBb |
ab | AaBb | Aabb | aaBb | aabb |
F2: 9:3:3:1
L=2n (liczba kombinacji gamet) tylko heterozygoty
Homozygoty nie wzbogacają liczbę kombinacji gamet i cechy sprzężone mogą dać co najwyżej jedną kombinacje.
Krzyżowanie- zjawisko pożądane w przyrodzie, bo daje różnorodność a czasami prowadzi do heterozji (wybujałość mieszańców) Rodzice mogą mieć cechy nieujawnione, a u F1 może się ukazać…
Krzyżowanie wsobne- jest to krzyżowanie osobników blisko spokrewnionych w celu ujawnienia nowych cech dotąd nieznanych, a wyznaczonych genami recesywnymi stosowane w hodowli i uprawach roślin, a u człowieka zabronione prawem.
Krzyżowanie testowe jest to krzyżowanie homozygoty z heterozygotą
Grupy krwi A, AB, B, 0 są przykładem alleli wielokrotnych
IA IB są równo silne, ale dominują nad I0
GENOTYP | ANTYGEN | AGLUTYNINY | GRUPA KRWI |
---|---|---|---|
IA IA IA I0 |
A | Anty-B | A |
IB IB IB IO |
B | Anty-A | B |
IA IB | A, B | --------- | AB |
IO IO | ---- | Anty A Anty B | 0 |
Konflikt serologiczny – matka Rh- a dziecko odziedziczy po ojcu Rh+
CHROMOSOMOWE teorie
Czynnikami dziedziczenia są geny
Każdy gen ma swoje określone miejsce w chromosomie zwane locus
Geny ułożone są w chromosomach liniowo i są sprzężone układem liniowym
Im bliżej siebie leżą geny tym silniej są ze sobą sprzężone (crossing-over)
Jeden chromosom tworzy 1grupę sprzężoną
U osobnika jest tyle grup sprzężeń ile wynosi jego (n) garnitur chromosomowy
Dlaczego Drosophilia melanogaster?
Występuje powszechnie
Łatwa w hodowli
Duża liczba potomstwa w krótkim czasie
4 grupy sprzężeń 2n=8
Chromosomy olbrzymie w gruczołach ślinowych
Zasługi Morgana
Mapowanie chromosomów
Określenie loci genów dla poszczególnych cech
Wyznaczenie licznych mutagenów
Zaprzeczenie dziedziczeniu cech nabytych
Określenie modelu determinacji płci w przyrodzie
Cechy sprzężone z płcią
Uczeń Morgana Miller wyznaczał jaką cechę określa gen z danego locus u muszki owocowej, w tym celu naświetlał promieniami X poszczególne loci genów i obserwował efekty u potomstwa. Zmiana wartości cechy informowała go o tym jaka cecha była wyznaczona przez naświetlany gen promienie X były czynnikiem mutagennym (wywołującym mutacje) a mutacja to urwalona zmiana w genotypie.
Chromosomy płci X, Y
M Ż
1 XY XX - człowiek, ssaki, muszka owocowa
2 XX XY
3 X- XX
4 XX X-
Osobnik homogametyczny i hetero gametyczny
P XX x XY
F1 XX, XY, XX, XY
Cechy sprzężone z płcią, cechy których geny są zlokalizowane w chromosomach płci
Hemofilia X
Daltonizm X
DMD X
Geny, których cechy zlokalizowane w chromosomie Y są dziedziczone są w sposób holandryczny (całości) z ojca na syna np. arachnodaktylia i owłosienie krawędzi ucha
Hemofilia- proband królowa Wiktoria
Brak zdolności do krzepnięcia krwi
Cecha sprzężona z płcią (chromosom X)
Wywołana zmutowanym genem recesywnym
Choroba występuje u mężczyzn
Kobiety są nosicielkami genu hemofilii
Gen eliminowany z populacji przez letalność lub subletalność
Daltonizm
Wywołany zmutowanym genem recesywnym mającym locus w chromosomie X
Brak możliwości rozróżniania barw (czerwonej, pomarańczowej, żółtej i zielonej)
Uszkodzenie czopków
5-9% mężczyzn, 0,9% kobiet daltonistami
Zasada dziedziczenia jest taka sama, jak hemofilii
Dystrofia mięśniowa Duschenne’a
Zasada dziedziczności jak w hemofilii
Największy gen w chromosomie X
Brak białka dystrofiny we włóknach mięśniowych
Zanik mięśni
Chłopcy żyją 20-30 lat
Cechy związane z płcią – zlokalizowane w autosomach (22 parach chromosomach) sa to cechy które geny zlokalizowane są w autosomach, ale zależą od płci w ten sposób, że ujawniają się w zależności od poziomu hormonów płciowych charakterystycznych dla danej płci. Są to cechy dymorficzne czyli wyznaczają drugorzędowe cechy płciowe (owłosienie na twarzy, gruczoły mleczne, barki, biodra.
Łysienie ujawnia się w homo i heterozygocie, a u kobiety w heterozygocie
Transgresja- przerastanie fenotypów rodzicielskich (kiedy cecha jest opisywana przez więcej niż jedną parę alleli) Transgresja dodatnia – niscy rodzice mają wysokie dziecko, Transgresja ujemna –
Geny kumulatywne (polimeryczne)- geny różne co to swej istoty lecz wywołujące jednakowy efekt, a działanie tych genów sumuje się
G1+G2+G3+G4 = C
Geny klejotropowe – jedna para genów rzutuje w sposób widoczny na wykształcenie kilku cech (albinizm – para genów recesywnych)
Epistaza – oddziaływanie na sobie genów nie allelicznych, który polega na maskowaniu i ekspresji jednego z genów przez inny gen
Geny letalne – geny śmierci, prowadzą do nieuchronnej śmierci
Geny subletalne- są to geny które obniżają żywotność organizmu (obniżenie odporności na chorobę, inne czynniki uszkadzające prawidłowe funkcjonowanie ustroju)
RODZAJE ZMIENNOŚCI
Zmienność fenotypowa i genotypowa
Zmienność fenotypowa- nie ma odzwierciedlenia w materiale genetycznym i nie może być dziedziczona i ma duże znaczenie adaptacyjne [nie wnosi wiele w procesie ewolucji]
Zmienność fluktuacyjna (ciągła) ukształtowanie wartości cechy pod wpływem czynników środowiskowych przy czym poziom ukształtowania cechy jest proporcjonalny do czynnika wywołującego
Zmienność alternatywna- polega na ukształtowaniu wartości cechy pod wpływem czynników środowiskowych, ale w tym przypadku o ukształtowaniu danej cechy decyduje przekroczenie wartości progowej (alternatywna)
Zmienność genotypowa- ma odzwierciedlenie w materiale genetycznym, przekazywana dziedzicznie, dlatego odgrywa tak wielką rolę w procesie ewolucji
Zmienność rekombinacyjna- polega na powstawaniu rozmaitych kombinacji materiału dziedzicznego w potomstwie, mieszanie się genów w obrębie puli genowej, która dysponuje populacja (crossing-over, losowe układanie się chromosomów w czasie podziału, losowe łączenie się gamet)
Zmienność mutacyjna- powstają zmiany jakościowe lub ilościowe w obrębie genów chromosomów (genomowe, chromosomowe i genowe)
Mutacja jest to utrwalona zmiana w genotypie i pojawienie się osobników zmienionych, przekazywana dziedzicznie
Mutant- osobnik zmieniony
Mutagen- czynnik wywołujący mutacje
-- mutacje genomowe – zmiana liczby chromosomów w genomie (haploidalna liczba chromosomów diploidalnego organizmu)
Euploidy- organizmy o zwielokrotnionej liczbie chromosomów czyli poliploidy > 2n
Aneuploidy- zmiany dotyczą tylko w jednej lub kilku par chromosomów, dochodzi w wyniku nondysjunkcji czyli nieprawidłowego rozejścia się chromosomów podczas podziału komórki
Trisomia 2n+1
Monosomia 2n-1
Podwójna trisomia 2n + 1 +1
Tetrasomia 2n +2
Aneuploidalności u człowieka
Autosomalne
TRISOMIE 2n+1
Zespoł Downa 21 pary
Zespoł Edwardsa 18 pary
Zespoł Pataua 12 pary
Cechy trisomii (niedorozwój umysłowy, wrodzone wady serca)
Down 1:700 urodzeń
Upośledzenie umysłowe
Płaski profil twarzy
Mongoidalne ustawienie szpary powiek
Zmarszczki nakątne
Duży pobrużdzony język
Zmniejszenie napięcie mieśniowe, wiotkość więzadeł
Wady serca i układu moczowego, defekty odpornościowe, duża zapadalność na białaczki
Niski wzrost
Małpia bruzda
Zniekształcenie macicy
Bardzo pogodne dzieci, uczestniczą w zabawach i konkursach
Zespoł Edwardsa w 18 parze 1:5000 urodzeń
4x cześciej u dziewczynek niż u chłopców
95% ulega poronieniu
30% dzieci umiera w okresie noworodkowym
10% przeżywa 1 rok
Cechy:
Niedorozwój umysłowy
Podkowiasta nerka
Wykrzywione kolana
Otwartość czaszki
Otwór tętniczy
Zespół Pataua trisomia 13pary 1:8-12tys
Duże ryzyko poronienia lub urodzenia martwego dziecka
70% dzieci umiera w 1roku zycia
Niska masa urodzeniowa
Cechy:
Szczelina na tęczówce
Otwór miedzyprzedsionkowy i komorowy
Podwójny moczowód
Zespoły heterosomalne (dotyczy autosomu)
Barr i Bertram w 1949r wykryli grudkę chromatyny jądrowej – ciałko Barra
Bada się ją w leukocytach lub nabłonkach
Występuje u kobiet (nieaktywny drugi chromosom X)
Ponad 20% kom. nabłonka jamy ustnej u płci posiada c. Barra
Aneuploidalności u człowieka
Heterosomalne
Zespół Turnera X- 45
Zespół Klinefeltera XXY/47 XXXY/48
Zespół nadsamicy XXX/47
Zespół supersamca XYY/47
Zespół Turnera (chromatyno ujemna) 1:2000
Trwała niepłodność
Brak miesiączek
Niski wzrost, krótkie kończyny dolne
Płetwistość szyi, koślawe łokcie, szeroko rozstawione brodawki sutkowe, puklerzowa ta klatka piersiowa
Wady narządów wewnętrznych (ukł. Moczowy i krążenia)
Zespół Klinefeltera 2n+1 XXY / 47
Postępujące zeszkliwienie kanalików nasiennych
Trwała niepłodność
Ginekomastia
Wzrost ok. 180cm dłogie kończyny
Ennuchoidalna budowa ciała (kobieca)
Zespół nadsamicy XXX / 47
Zespół nadsamca XYY / 47
Mutacje chromosomowe
Duplikacja (podwojenie)
Inwersja paracentryczna (obrócenie o 180’)
Inwersja peicentryczna (obrócenie o 180’ z fr centromeru)
Translokacja
Delecja (wypadnięcie fr chromosomu wraz z genami)
Zespół Cr idu chat 1:50-100tys urodzeń
Wypada ramię krótkiego chromosomu (5)
Zmarszczki nakątne
Małogłowie, okrągła twarz, nisko osadzone uszy
Niedorozwój
Płacz przypomina miauczenie kota (zaburzenie funkcji krtani)
Hipotonia mięśniowa