Mateusz Piera
Rok akademicki 2011/12
Budownictwo
grupa 1, II semestr
Sprawozdanie z ćwiczenia nr 2
Temat: Niwelacja geometryczna.
Niwelacja geometryczna jest to jeden z rodzajów niwelacji, będący pomiarem różnic wysokości punktów na podstawie pomiaru położenia poziomej osi celowej niwelatora na pionowo ustawionych na tych punktach łatach niwelacyjnych (według rozporządzenia z dnia 9. 11. 2011 r.)
HA, HB- wysokości punktów
OA, OB – odczyty położenia poziomej płaszczyzny pomiarowej na łatach niwelacyjnych w punktach A i B
Niwelacja geometryczna polega na wyznaczeniu różnicy wysokości między dwoma punktami terenowymi poprzez pomiar pionowych odcinków zawartych między poziomą linią celowania a punktami terenowymi. Aby wyznaczyć wspomniane odcinki pionowe należy w punktach terenowych ustawić odpowiednie przymiary w postaci łaty niwelacyjnej. Pozioma linia celowania realizowana jest z użyciem specjalnych instrumentów geodezyjnych, zwanych niwelatorami.
Niwelator – instrument geodezyjny, mocowany na trójnożnym statywie, umożliwiający pomiar różnicy wysokości (niwelacji) pomiędzy punktami terenowymi
Podział niwelatorów:
-samopoziomujące (posiadają wyłącznie libellę pudełkową)
-niwelatory libellowe (wyposażone także w libellę rurkową bardziej dokładną). Są to niwelatory w swojej budowie posiadające śrubę elewacyjną, która służy do ustawienia osi celowej lunety niwelatora w położeniu poziomym
Libella pudełkowa
(sferyczna, okrągła)
Pęcherzyk musi być w środku
WARUNKI GEOMETRYCZNE W NIWELATORZE I ICH SPRAWDZENIE
1. Niwelator libellowy ze śrubą elewacyjną
cc- (oś celowa) prosta łącząca środek obiektywu i środek krzyża nitek
ll- (oś libelii rurkowej) prosta styczna w jej punkcie głównym
α- płaszczyzna styczna do powierzchni sferycznej libelli pudełkowej w jej punkcie głównym
00- oś obrotu niwelatora
Warunki geometryczne-
a) α ⊥ 00- prostopadłość płaszczyzny głównej libelli pudełkowej do osi obrotu niwelatora (sprawdzenie podczas poziomowania)
b) cc װ ll - warunek równoległości osi celowej do osi libelli
Sprawdzenie warunku cc װ ll
I niwelacja ze środka tzn. przy zachowaniu jednakowej długości celowych
Różnica wysokości ∆hABI=tAI+x-(pBI+x)
∆hABI=tAI-pBI
Wniosek: Różnica wysokości zmierzona ze środka jest wolna od wpływu ewentualnego niezachowania cc װ ll
II niwelacja ze stanowiska w pobliżu jednej z łat
∆hABII= tAII – pBII
Jeżeli ∆hABII - ∆hABI ≤ 4 mm to wnioskujemy, że oś celowa jest równoległa do osi libelli (cc װ ll)
Natomiast jeżeli ∆hABII - ∆hABI >4 mm to wnioskujemy, że warunek równoległości osi celowej do osi libelli nie jest zachowany i należy przeprowadzić rektyfikację.
Przebieg rektyfikacji:
a) obliczamy poprawny odczyt na łacie „dalekiej” ∆hABI = tAII -pBpoprawny
pBpoprawny = tAII -∆hABI
b) Na tak obliczony odczyt ustawiamy kreskę poziomą krzyża nitek pokręcając śrubą elewacyjną
c) Wychylenie libelli likwidujemy za pomocą jej śrubek rekstyfikacyjnych
2. Niwelator samopoziomujący
Warunki
a) α װ 00
b) sprawdzenie dotyczy kompensatora funkcjonującego w zakresie dokładności libelli pudełkowej (w praktyce można to sprawdzić podwójną niwelacją tzn. ze środka i w pobliżu jednej z łat)
Za pomocą niwelatora samopoziomującego podczas zajęć laboratoryjnych sprawdziliśmy czy sprzęt spełnia odpowiednie warunki. Otrzymaliśmy następujące wyniki:
Pomiar ze środka:
tAI = 0,611
pBI = 1,455
∆hABI = -0,844
Pomiar w pobliżu jednej z łat:
tAII = 0,556
pBII= 1,400
∆hABII = -0,844
Czyli ∆hABII- ∆hABI= 0
Wniosek: Niwelator spełnia warunek poziomości osi celowej, gdyż ∆hABII- ∆hABI < 0,04
Przeprowadziliśmy pomiary w ciągu niwelacyjnym zamkniętym.
Pomiar pomiędzy 2 punktami należy przeprowadzić 2-krotnie ze zmienioną wysokością osi celowej.
Różnica wysokości w 2 pomiarach nie powinna się różnić o więcej niż 0,004 m(∆hAB1- ∆hAB2 ≤ 0,004m)
W ciągu niwelacyjnym suma różnic wysokości teoretycznie powinna wynosić ∑hi= 0.
Jednak w praktyce występuje pewna odchyłka, która należy zlikwidować poprzez wyrównanie ciągu niwelacyjnego.
Stanowisko | Reper | Długość celowej [m] | I pomiar | II pomiar | Średnia różnica wysokości | Wysokość reperów [m] | ||
Wstecz t1 | Wstecz t2 | |||||||
W przód p1 | W przód p2 | |||||||
Różnica | Różnica | |||||||
t1- p1 | t2- p2 | + | - | |||||
I | 1 | 8 | 0,698 | 0,482 | 100,000 | |||
2 | 8 | 0,805 | 0,59 | 99,893 | ||||
-0,107 | -0,108 | 0,1075 | ||||||
II | 2 | 7 | 0,772 | 0,621 | 99,893 | |||
6 | 7 | 1,51 | 1,358 | 99,156 | ||||
-0,738 | -0,737 | 0,7375 | ||||||
III | 6 | 8 | 1,325 | 1,562 | 99,156 | |||
7 | 8 | 1,33 | 1,568 | 99,151 | ||||
-0,005 | -0,006 | 0,0055 | ||||||
IV | 7 | 9 | 1,361 | 1,46 | 99,151 | |||
1 | 9 | 0,514 | 0,612 | 100,000 | ||||
0,847 | 0,848 | 0,8475 | ||||||
Suma | 0,8475 | 0,8505 | ||||||
f∆h= | -0,003 | |||||||
Każdy ciąg niwelacyjny należy wykonać w 2 strony – Tam i Powrót a zgodność wyników powinna mieścić się w przedziale +- 0,004 * √l , gdzie l- długość ciągu w kilometrach
Ostateczna ocena dokładności niwelacji geometrycznej odnosi się do ciągu o umownej długości 1 km.